0:00:14.989,0:00:20.288 คาร์บอนไดออกไซด์หรือCO2เป็นตัวการทำให้เกิด[br]ก๊าซเรือนกระจกที่เปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ 0:00:20.288,0:00:23.656 CO2 เข้ามาในบรรยากาศของเราได้อย่างไร? 0:00:23.656,0:00:28.256 คาร์บอนเป็นส่วนหนึ่งของวัฏจักร [br]ซึ่งเริ่มจากดวงอาทิตย์ 0:00:28.256,0:00:31.788 ได้แผ่รังสีความร้อนมายังผิวโลก 0:00:31.788,0:00:34.421 เพียง 1 ชั่วโมงก็มากพอให้โลกใช้ได้ทั้งปี 0:00:34.421,0:00:37.771 พืชที่มีหน้าที่คล้ายพ่อครัวชีวภาพ 0:00:37.771,0:00:40.838 ใช้แสงแดดแล้วดูด CO2 จากอากาศ 0:00:40.838,0:00:42.605 รวมเข้าด้วยกัน แล้วบูม! 0:00:42.605,0:00:46.188 พวกมันสร้างคลังเก็บกักพลังงานในรูป[br]คาร์โบไฮเดรต 0:00:46.188,0:00:49.121 เช่น กลูโคสและซูโครส 0:00:49.121,0:00:52.072 กระบวนการนี้คือการสังเคราะห์แสง 0:00:52.072,0:00:54.239 เมื่อสัตว์หรือคนกินพืชเหล่านี้ 0:00:54.239,0:00:58.388 กระเพาะจะย่อยอาหารให้เป็นพลังงาน[br]เพื่อเสริมสร้างการเจริญเติบโต 0:00:58.388,0:01:00.771 ก๊าซเรือนกระจกคือผลของกระบวนการนี้ 0:01:00.771,0:01:03.138 ที่เกิดจากการปล่อยของเสีย 0:01:03.138,0:01:08.205 ถ้าพืชตาย มันจะเน่าเปื่อย และจุลินทรีย์[br]จะย่อยพวกมันเป็นคาร์โบไฮเดรส 0:01:08.205,0:01:12.656 และเกิดก๊าซเรือนกระจกขึ้นเช่นเดียวกัน[br] 0:01:12.656,0:01:18.055 จะเห็นว่าพลังงานมีต้นกำเนิดจากดวงอาทิตย์[br]แล้วแปรรูปเข้าสู่ห่วงโซ่อาหาร 0:01:18.055,0:01:24.287 แต่บางครั้ง คาร์บอนจากอินทรีย์์วัตถุ เช่น[br]พืชหรือสัตว์เน่าเปื่อยบนพื้นดิน 0:01:24.287,0:01:28.138 ถ้าถูกบีบอัดด้วยแรงกดดันหลาย ๆ ตัน 0:01:28.138,0:01:30.240 จะแปรรูปเป็นเชื้อเพลิงฟอสซิลจากคาร์บอน 0:01:30.240,0:01:33.604 เช่น น้ำมัน ถ่านหิน หรือ ก๊าซธรรมชาติ 0:01:33.604,0:01:37.955 เมื่อการปฏิวัติอุตสาหกรรม มนุษย์ได้ใช้[br]พลังงานฟอสซิลจากใต้พื้นโลก 0:01:37.955,0:01:41.572 นำมาเผาไหม้ เพื่อใช้พลังงานเหล่านั้น 0:01:41.572,0:01:44.305 ให้เป็นไฟฟ้าหรือพลังงานเครื่องยนต์ 0:01:44.305,0:01:52.671 แต่สิ่งเหล่านี้ก็ปล่อย CO2 [br]ที่สะสมมานับล้านปีกลับสู่อากาศ 0:01:52.671,0:01:57.021 เช่นเดียวกัน คนหายใจเข้าเป็นออกซิเจน[br]แล้วหายใจออกเป็น CO2 0:01:57.021,0:02:00.188 แต่พวกพืชทำตรงกันข้าม 0:02:00.188,0:02:04.620 ต้นไม้ดูด CO2 จำนวนมากมายมหาศาล ทำให้[br]วัฎจักรโลกนี้สมดุล 0:02:04.620,0:02:09.304 การโค่นป่าไม้คือการลดพวกพืชที่เก็บกัก CO2 0:02:09.304,0:02:11.939 เรากำลังทำลายวัฏจักรนี้ทั้งสองด้าน 0:02:11.939,0:02:16.256 ลองคิดถึงคอมพิวเตอร์ [br]ที่ทำงานหลาย ๆ งานในเวลาเดียวกัน 0:02:16.256,0:02:20.421 โดยทั่วไป เมื่อเราพิมพ์งานเสร็จ [br]เราจะบันทึกข้อมูลและปิดไฟล์ 0:02:20.421,0:02:22.921 เพื่อไม่ให้คอมพิวเตอร์ทำงานหนักเกินไป 0:02:22.921,0:02:26.071 ลองคิดดูว่า ถ้าคุณไม่ปิดงานเลย 0:02:26.071,0:02:28.505 งานทั้งหมดยังเปิดอยู่ในเวลาเดียวกัน 0:02:28.505,0:02:30.355 คอมพิวเตอร์ของคุณอาจจะทำงานไม่ได้เลย 0:02:30.355,0:02:33.971 อาจจะทำงานช้าลง หรือหยุดนิ่ง [br]และในที่สุดเครื่องจะรวนไปหมด 0:02:33.971,0:02:38.471 เช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมที่กำลังดำเนินไป[br]ถ้าเราใช้พลังงานคาร์บอนอย่างมากมาย 0:02:38.471,0:02:41.688 มีวิธีไหนที่จะทำให้ระบบนิเวศกลับมาสมดุล 0:02:41.688,0:02:46.771 ใช้เทคโนโลยี? [br]เทคโนโลยีคือเทคนิคหนึ่งในการแก้ปัญหา 0:02:46.771,0:02:52.005 เทคโนโลยีที่ยั่งยืน จะต้องเป็น[br]เทคโนโลยีที่สร้างผลที่ได้เท่ากับสิ่งที่ใช้ 0:02:52.005,0:02:54.855 จะต้องไม่สร้างผลกระทบภายนอกที่เป็นผลเสีย 0:02:54.855,0:02:57.788 เช่น CO2 ทั้งในปัจจุบันหรือในอนาคต 0:02:57.788,0:03:01.288 จะต้องหยุดการทำงานของตนเองได้[br]หากจะต้องแก้ปัญหา 0:03:01.288,0:03:04.788 เพื่อบรรลุสิ่งเหล่านี้ [br]เราจำเป็นต้องประดิษฐ์เทคโนโลยีที่ยั่งยืน 0:03:04.788,0:03:09.005 ถ้าเราระดมความคิดทั้งหมดและเทคโนโลยีต่าง ๆ[br]ที่เคยสร้างมาเป็นวัฎจักรหนึ่งเดียว 0:03:09.005,0:03:12.438 การสร้างสรรค์ ก็จะเป็นการผลักดันขยายวงจร[br]วัฎจักรนั้น 0:03:12.438,0:03:15.672 และขอบเขตนอกวัฏจักรได้อย่างไม่สิ้นสุด 0:03:15.672,0:03:18.989 นั่นคือ ศักยภาพการสร้างสรรค์ที่ไร้ขอบเขต 0:03:18.989,0:03:22.556 ให้คิดถึงเทคโนโลยีสะอาดที่สุดยอดในปัจจุบัน[br][ลม ไฟฟ้า รถยนต์พลังแสง ไบโอแก๊ส] 0:03:22.556,0:03:25.439 [เชื้อเพลิงชีวภาพ สาหร่ายสังเคราะห์แสง[br]ปุ๋ยหมัก] มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน 0:03:25.471,0:03:29.288 คือ เกิดจากมนุษย์ [br]มนุษย์สร้างสรรค์ขึ้นมา 0:03:29.288,0:03:34.921 มันคือศักยภาพที่ไร้ขอบเขตของนักสร้างสรรค์ 0:03:34.921,0:03:39.371 ที่สร้างเทคโนโลยีที่เหนือจินตนาการ[br]เพื่อหยุดยั้งการเปลี่ยนแปลงของชั้นบรรยากาศ 0:03:39.371,0:03:45.455 ทำให้ระบบนิเวศกลับมาสมดุล[br]และทำให้เกิดความหวังขึ้นมานั้นเอง