1
00:00:01,800 --> 00:00:03,719
เจมมี่ โอลิเวอร์: ความปรารถนาของผม...

2
00:00:03,760 --> 00:00:07,160
คือการที่คุณสนับสนุน
การเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งและยั่งยืน

3
00:00:07,960 --> 00:00:09,520
เพื่อให้ความรู้แก่เด็กทุกคน

4
00:00:11,600 --> 00:00:12,816
เกี่ยวกับอาหาร

5
00:00:12,840 --> 00:00:14,016
(เสียงดนตรี)

6
00:00:14,040 --> 00:00:16,120
เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้กับหลายครอบครัว
ในการทำอาหารอีกครั้ง

7
00:00:17,600 --> 00:00:20,136
เพื่อให้พลังกับทุกคนทุกที่

8
00:00:20,160 --> 00:00:21,680
เพื่อสู้กับโรคอ้วน

9
00:00:22,840 --> 00:00:26,056
ผมมาที่นี่เพื่อเริ่มการปฏิวัติด้านอาหาร

10
00:00:26,080 --> 00:00:28,016
ที่ผมเชื่ออย่างลึกซึ้ง

11
00:00:28,040 --> 00:00:31,376
(เสียงปรบมือ)

12
00:00:31,400 --> 00:00:33,536
[เรื่องราวที่ยิ่งใหญ่
ร่วมกับ TED]

13
00:00:33,560 --> 00:00:36,040
ผู้บรรยาย: พวกเขามีไอเดียยิ่งใหญ่
ที่จะเปลี่ยนโลก

14
00:00:37,880 --> 00:00:39,816
แต่พวกเขาทำเพียงลำพังไม่ได้

15
00:00:39,840 --> 00:00:43,216
(เสียงพูดซ้อนกัน)
ความปรารถนา...ความปรารถนาของฉัน

16
00:00:43,240 --> 00:00:45,760
และนี่คือความปรารถนาของฉัน

17
00:00:46,240 --> 00:00:47,856
[ผู้นำแรงบันดาลใจ]

18
00:00:47,880 --> 00:00:50,736
[ไอเดียสู่การปฏิบัติ]

19
00:00:50,760 --> 00:00:52,160
(เสียงมีดหั่น)

20
00:00:52,880 --> 00:00:53,976
(เสียงเพลง)

21
00:00:54,000 --> 00:00:56,856
เจมมี่: อาหารเป็นเรื่องไม่ซับซ้อน
มันก็คือวัตถุดิบ

22
00:00:56,880 --> 00:00:59,360
แต่มันเป็นฆาตรกรที่ทรงพลังที่สุดในโลก

23
00:01:00,160 --> 00:01:03,496
เด็กทุกคนมีสิทธิเท่าเทียม
ที่จะถูกสอนเกี่ยวกับอาหาร

24
00:01:03,520 --> 00:01:05,496
มันมาจากไหน และส่งผลอย่างไร
กับร่างกายของพวกเขา

25
00:01:05,496 --> 00:01:07,936
พวกเขาจะต้องได้เรียนรู้จากโรงเรียน

26
00:01:07,960 --> 00:01:10,408
เพราะนั่นคือด่านแรกที่เราจะสู้กับโรคอ้วน

27
00:01:10,408 --> 00:01:12,376
[กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ]

28
00:01:12,400 --> 00:01:13,456
[โรงเรียนประถมชาร์ลตัน 
มาเนอร์]

29
00:01:13,460 --> 00:01:14,536
สิ่งที่เกิดขึ้นที่ชาร์ลตัน มาเนอร์

30
00:01:14,536 --> 00:01:18,120
คือครูใหญ่ผู้ซึ่งน่าทึ่งมาก
ได้ยกเรื่องนี้ไปอีกระดับ

31
00:01:22,080 --> 00:01:24,936
[ทิโมที เบเกอร์ 
ครูใหญ่]

32
00:01:24,960 --> 00:01:25,776
ทิโมธี เบเกอร์: ในอดีต

33
00:01:25,776 --> 00:01:27,698
เด็ก ๆ ไม่ได้กินอาหารอย่างถูกต้อง

34
00:01:27,698 --> 00:01:30,856
ผมได้แรงบันดาลใจจากเจมมี่
ในการให้ความรู้ในโรงเรียนนี้

35
00:01:30,880 --> 00:01:34,056
เกี่ยวกับความจริงที่ว่าเราให้เด็ก ๆ 
กินอาหารอย่างไม่ถูกต้อง

36
00:01:34,080 --> 00:01:37,176
ผมคิดว่า ตารางเรียนที่มีอยู่
ก็แน่นมากอยู่แล้ว --

37
00:01:37,200 --> 00:01:39,856
มีบทเรียนมากมายตามหลักสูตรหลัก

38
00:01:39,880 --> 00:01:44,760
แล้วเราจะเพิ่มบทเรียน
ให้ครูสอนเพิ่มได้อย่างไร

39
00:01:45,640 --> 00:01:46,896
เราไปดูวิชาภาษาอังกฤษ

40
00:01:46,920 --> 00:01:49,256
เราดูวิชาเลข วิทยาศาสตร์
ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์

41
00:01:49,280 --> 00:01:52,120
แล้วเราก็เห็นว่าเราจะแทรก
เรื่องอาหารเข้าไปได้อย่างไร

42
00:01:53,200 --> 00:01:54,416
(เด็กหัวเราะ)

43
00:01:54,440 --> 00:01:58,336
อลิซาเบธ: เมื่อคุณสอดแทรกเรื่องการทำอาหาร
มันกลายเป็นเรื่องที่ทุกคนตั้งตารอ

44
00:01:58,360 --> 00:02:00,996
ครูผู้ชาย: วันนี้เรามาเรียน
วิทยาศาสตร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ในครัว

45
00:02:00,996 --> 00:02:04,656
ครูผู้หญิง: เรากำลังจะผสมผสาน
บทเรียนเกี่ยวกับเทศกาลดิวาลี

46
00:02:04,680 --> 00:02:07,856
แต่บทเรียนจะเกี่ยวกับรูปทรงและความสมดุล

47
00:02:07,880 --> 00:02:10,776
ครูผู้ชาย: นี่คือการเปลี่ยนแปลง
ทางกายภาพหรือทางเคมี

48
00:02:10,800 --> 00:02:11,616
เด็ก ๆ: ทางกายภาพ!

49
00:02:11,616 --> 00:02:12,996
ครูผู้ชาย: ทางกายภาพ 
ถูกต้องแล้ว

50
00:02:12,996 --> 00:02:15,536
ทิโมธี: สำหรับประวัติศาสตร์
เราพูดถึงประวัติศาสตร์ของช็อกโกแลต

51
00:02:15,536 --> 00:02:17,416
แล้วเราก็ตั้งประเด็นเกี่ยวกับเรื่องนั้น

52
00:02:17,416 --> 00:02:20,876
ครูผู้ชาย: ชาวแอสเทค
ใช้ช็อกโกแลตในการทำอาหาร

53
00:02:20,876 --> 00:02:24,496
ทิโมธี: มันน่าสนใจเพราะว่า
มันไม่ได้ทำในแบบที่คุณคิด

54
00:02:24,520 --> 00:02:26,416
แบบที่ใส่นมลงไป
แบบที่ควรจะเป็น --

55
00:02:26,416 --> 00:02:29,200
รสชาติก็ต่างกันมาก ๆ

56
00:02:30,040 --> 00:02:32,136
เด็กบางคนชอบ
บางคนไม่ชอบ

57
00:02:32,160 --> 00:02:33,616
(เสียงหัวเราะ)

58
00:02:33,640 --> 00:02:36,176
ในวิชาเลข เรื่องการชั่งน้ำหนักและการวัด

59
00:02:36,200 --> 00:02:38,936
ครูผู้หญิง: เราจะวัดสิ่งต่าง ๆ กัน

60
00:02:38,960 --> 00:02:41,056
เพราะเราจะวัดปริมาณของเหลว

61
00:02:41,080 --> 00:02:43,256
ซึ่งเราเคยทำเมื่อเทอมที่แล้ว
เราเรียนเรื่องการวัด

62
00:02:43,280 --> 00:02:46,286
เจมมี่: สิ่งที่เขาทำคือเอาเรื่องอาหาร
เป็นศูนย์กลางของการเรียนที่นี่

63
00:02:46,320 --> 00:02:48,440
และเขาเติมเต็มท้องและสมอง

64
00:02:52,720 --> 00:02:54,696
(เด็ก ๆ ตะโกนอย่างตื่นเต้น)

65
00:02:54,720 --> 00:02:56,536
ทิโมธี: ชาร์ลตัน มาเนอร์เป็นโรงเรียนรัฐ

66
00:02:56,560 --> 00:02:58,656
เด็กกว่า 80 เปอร์เซ็นต์อาศัยอยู่ในเขต

67
00:02:58,680 --> 00:03:01,056
ที่ถูกจำกัดความว่ายากจน

68
00:03:01,080 --> 00:03:04,696
เด็ก ๆ มีประสบการณ์
การอยู่ในเขตชนบทน้อยมาก ๆ

69
00:03:04,720 --> 00:03:06,736
และเรียนรู้เกี่ยวกับการปลูกอาหาร

70
00:03:06,760 --> 00:03:08,336
ระยะเวลาที่ผ่านมา

71
00:03:08,360 --> 00:03:09,880
เราสามารถสร้างสวนขึ้นมาได้

72
00:03:10,520 --> 00:03:12,640
(เด็ก ๆ ตะโกน)

73
00:03:13,880 --> 00:03:16,656
นักเรียน: ขอต้อนรับเข้าสู่สวนแห่งความลับ

74
00:03:16,680 --> 00:03:18,256
ไคอินเด: นี่คือเรือนกระจกของเรา

75
00:03:18,280 --> 00:03:19,536
นี่คือถังปุ๋ยของเรา

76
00:03:19,560 --> 00:03:21,016
นี่คือภาชนะใส่หนอนและเศษอาหาร

77
00:03:21,040 --> 00:03:23,560
(เสียงเพลง)

78
00:03:25,080 --> 00:03:26,760
นี่คือแปลงผักของเรา

79
00:03:29,560 --> 00:03:31,000
นี่คือไก่ของเรา

80
00:03:32,240 --> 00:03:35,256
ฌอน: พวกไก่จะออกมาและพยายามจะไล่ตาม

81
00:03:35,280 --> 00:03:37,360
ผมต้องหนีสุดชีวิต

82
00:03:45,880 --> 00:03:47,376
ทิโมธี: ที่สวนของชุมชนนั้น

83
00:03:47,400 --> 00:03:49,840
เรามีอุโมงค์เรือนกระจกสองอัน
ทำให้สามารถปลูกพืชได้ทั้งปี

84
00:03:52,680 --> 00:03:54,976
ฌอน: ผมเก็บหัวหอม

85
00:03:55,000 --> 00:03:57,096
บล็อกโคลี่และแครอท

86
00:03:57,120 --> 00:03:59,136
เพราะว่ามันเป็นอาหารสุขภาพ

87
00:03:59,160 --> 00:04:00,496
และทำให้คุณแข็งแรง --

88
00:04:00,520 --> 00:04:01,776
ชัดเจน --

89
00:04:01,800 --> 00:04:03,240
และทำให้ผมมีความสุข

90
00:04:03,840 --> 00:04:05,040
ใช่ครับ

91
00:04:08,000 --> 00:04:10,776
(เสียงนกร้อง)

92
00:04:10,800 --> 00:04:12,016
ทิโมธี: 12 หรือ 13 ปีที่แล้ว

93
00:04:12,040 --> 00:04:15,576
ยังมีความลังเลที่จะใส่
เรื่องพวกนี้เข้าไปในหลักสูตร

94
00:04:15,600 --> 00:04:18,656
มีหลายคนที่ไม่เห็นว่าเป้าหมายของเราคืออะไร

95
00:04:18,680 --> 00:04:20,136
และไม่เห็นว่าเราพยายามทำอะไร

96
00:04:20,160 --> 00:04:24,400
โรคอ้วนตอนนั้นไม่ได้มีความรุนแรงเท่าตอนนี้

97
00:04:25,440 --> 00:04:28,856
เรากำลังทำให้เด็ก ๆ ของเรา
มีสุขภาพที่ดีขึ้น

98
00:04:28,880 --> 00:04:31,256
เด็ก ๆ มีสมาธิมากขึ้น

99
00:04:31,280 --> 00:04:35,256
ปัญหาด้านพฤติกรรมลดลงอย่างมาก
กว่าที่เคยเป็นเมื่อก่อน

100
00:04:35,280 --> 00:04:38,856
อลิซาเบธ: สิ่งที่ยิ่งใหญ่มาก
ที่พวกเขาทำให้กับเรา คือการทำให้เรารู้จัก

101
00:04:38,880 --> 00:04:41,136
โลกที่เต็มไปด้วยอาหารสุขภาพ

102
00:04:41,160 --> 00:04:43,256
ไคอินเด: เมื่อก่อน ผมเป็นพวกเลือกกิน

103
00:04:43,280 --> 00:04:45,760
ฌอน: ผมรู้สึกดีขึ้นเมื่อกินอาหารสุขภาพ

104
00:04:47,200 --> 00:04:49,016
ทิโมธี: เมื่อคุณไม่ได้เอในวิชาเลข

105
00:04:49,040 --> 00:04:51,416
มันไม่ได้ทำให้คุณอายุสั้นไป 10 ปี

106
00:04:51,440 --> 00:04:53,836
เจมมี่: คุณจะไม่อายุสั้นเพราะ
คุณไม่ได้ทำการบ้านภูมิศาสตร์

107
00:04:53,836 --> 00:04:56,916
เด็ก ๆ เสียชีวิตเมื่อยังอายุน้อย
ถ้าไม่รู้จักวิธีกินอาหารที่ถูกต้อง

108
00:04:56,916 --> 00:05:01,896
ผมคิดว่าทิมและทีมจะเป็นแรงบันดาลใจ
ให้กับครูใหญ่ทั่วโลก --

109
00:05:01,920 --> 00:05:03,496
และพ่อแม่

110
00:05:03,520 --> 00:05:07,696
ครูทุกคนมีความสามารถ
ที่จะเก่งได้เหมือนเขา

111
00:05:07,720 --> 00:05:09,696
เราอยากจะสร้างเรื่องราวของเขาซ้ำ ๆ

112
00:05:09,720 --> 00:05:13,800
แต่ความจริงก็คือ
เรายังมีสิ่งที่ต้องทำอีกมากมาย

113
00:05:14,600 --> 00:05:17,216
ทิโมธี: เจมมี่เปลี่ยนการทานอาหาร
ในโรงเรียนเราไปอย่างมาก

114
00:05:17,240 --> 00:05:20,976
และมันส่งผลกับเด็ก ๆ มาก

115
00:05:21,000 --> 00:05:23,096
ในแบบที่ลึกซึ้ง

116
00:05:23,120 --> 00:05:26,176
ซึ่งมันจะติดตัวพวกเขาไปตลอดชีวิต

117
00:05:26,200 --> 00:05:29,176
เมื่อคุณเปลี่ยนชีวิตคนไปแบบนั้น
มันคุ้มค่า

118
00:05:29,200 --> 00:05:31,016
จากใจพวกเราที่ชาร์ลตัน มาเนอร์

119
00:05:31,040 --> 00:05:32,256
ขอบคุณมาก เจมมี่

120
00:05:32,280 --> 00:05:33,576
นักเรียน: ขอบคุณ เจมมี่

121
00:05:33,600 --> 00:05:35,760
นักเรียน: ขอบคุณ เจมมี่

122
00:05:42,880 --> 00:05:47,936
[เข้าร่วมการปฏิวัติด้านอาหารที่
JamiesFoodRevolution.org]