[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:07.77,0:00:11.37,Default,,0000,0000,0000,,ลึกเข้าไปในป่าแอมะซอน\Nในแม่น้ำเนียโอโคยา
Dialogue: 0,0:00:11.37,0:00:13.36,Default,,0000,0000,0000,,ตามตำนานของชาวเซียโคไพ
Dialogue: 0,0:00:13.36,0:00:17.46,Default,,0000,0000,0000,,เป็นที่อยู่อาศัยของฝูงปลา\Nที่ทั้งตัวใหญ่และอร่อยเป็นพิเศษ
Dialogue: 0,0:00:19.18,0:00:23.88,Default,,0000,0000,0000,,ครั้นฝนตกและน้ำเอ่อขึ้นสูง\Nฝูงปลาปรากฏตัว
Dialogue: 0,0:00:23.88,0:00:27.34,Default,,0000,0000,0000,,ก่อนจะว่ายหายไปเมื่อน้ำลดอีกครั้ง
Dialogue: 0,0:00:27.34,0:00:31.72,Default,,0000,0000,0000,,ชาวบ้านริมฝั่งน้ำอิ่มหนำสำราญ\Nกับอาหารอันโอชะนาน ๆ ครั้ง
Dialogue: 0,0:00:31.72,0:00:33.55,Default,,0000,0000,0000,,และนึกอยากได้อีก
Dialogue: 0,0:00:33.55,0:00:36.92,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาเลาะแม่น้ำตามฝูงปลาลึกเข้าไปในป่า
Dialogue: 0,0:00:36.92,0:00:41.43,Default,,0000,0000,0000,,กระทั่งถึงบึงน้ำ\Nซึ่งมีเสียงปลาแหวกว่ายดังสนั่น
Dialogue: 0,0:00:42.87,0:00:46.13,Default,,0000,0000,0000,,ชาวบ้านตั้งค่ายข้างบึงน้ำ
Dialogue: 0,0:00:46.13,0:00:51.49,Default,,0000,0000,0000,,นำบาร์บาสโก\Nยาพิษสำหรับจับปลามาด้วย
Dialogue: 0,0:00:51.49,0:00:54.49,Default,,0000,0000,0000,,ขณะร่างทรงหนุ่มประจำหมู่บ้าน\Nกำลังออกเดินสำรวจ
Dialogue: 0,0:00:54.49,0:00:58.33,Default,,0000,0000,0000,,เขาสัมผัสได้ว่า\Nเขาอาจไม่ได้อยู่เพียงลำพัง
Dialogue: 0,0:00:58.33,0:01:03.21,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเจอกับต้นมอนเซ\Nเขาได้ยินเสียงฮึมฮัมดังลั่นออกมา
Dialogue: 0,0:01:03.21,0:01:06.74,Default,,0000,0000,0000,,ดังเหนือเสียงกระหึ่มของปลา
Dialogue: 0,0:01:06.74,0:01:12.88,Default,,0000,0000,0000,,เขาจึงมั่นใจว่าเหล่าภูตอาศัยอยู่ที่นี่
Dialogue: 0,0:01:12.88,0:01:16.88,Default,,0000,0000,0000,,ร่างทรงกลับไปเตือนชาวบ้านที่ค่าย\Nว่าปลาเหล่านี้มีเจ้าของ
Dialogue: 0,0:01:16.88,0:01:18.42,Default,,0000,0000,0000,,เขาจะตามหาเจ้าของปลา
Dialogue: 0,0:01:18.42,0:01:22.90,Default,,0000,0000,0000,,จนกว่าเขาจะกลับมา ห้ามไม่ให้ใครจับปลา
Dialogue: 0,0:01:22.90,0:01:25.20,Default,,0000,0000,0000,,เขาไปยังต้นไม้ส่งเสียงต้นนั้น
Dialogue: 0,0:01:25.20,0:01:30.65,Default,,0000,0000,0000,,ภายในต้นมีโพรงขนาดใหญ่เท่าบ้าน\Nเต็มไปด้วยภูตกำลังจักสาน
Dialogue: 0,0:01:30.65,0:01:32.96,Default,,0000,0000,0000,,หัวหน้าของเหล่าภูตเชื้อเชิญเขาเข้าไป
Dialogue: 0,0:01:32.96,0:01:37.17,Default,,0000,0000,0000,,เล่าว่าผลซีรีเปียลูกฉ่ำ ๆ กำลังสุกงอม
Dialogue: 0,0:01:37.17,0:01:40.100,Default,,0000,0000,0000,,และพวกมันกำลังสานตะกร้า\Nสำหรับเตรียมเก็บผลไม้
Dialogue: 0,0:01:40.100,0:01:43.50,Default,,0000,0000,0000,,แม้พวกมันจะมีหน้าตาและท่าทางเหมือนมนุษย์
Dialogue: 0,0:01:43.50,0:01:47.79,Default,,0000,0000,0000,,ร่างทรงก็รู้ดีว่าพวกมันคือฮูรี หรือภูตลม
Dialogue: 0,0:01:47.79,0:01:51.23,Default,,0000,0000,0000,,ที่สามารถบินและควบคุมลมได้
Dialogue: 0,0:01:51.23,0:01:54.14,Default,,0000,0000,0000,,เหล่าภูตสอนวิธีจักสานให้เขา
Dialogue: 0,0:01:54.14,0:01:55.96,Default,,0000,0000,0000,,ก่อนร่างทรงจะไป
Dialogue: 0,0:01:55.96,0:02:00.36,Default,,0000,0000,0000,,หัวหน้าภูตกระซิบบอกคำสั่งแปลก ๆ\Nข้างหู
Dialogue: 0,0:02:00.36,0:02:05.50,Default,,0000,0000,0000,,สุดท้ายจึงบอกร่างทรงว่าคืนนี้\Nให้ผูกหน่อสับปะรดไว้นอกขอนไม้กลวง
Dialogue: 0,0:02:05.50,0:02:07.58,Default,,0000,0000,0000,,และนอนหลับข้างในนั้น
Dialogue: 0,0:02:16.73,0:02:23.70,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อกลับถึงค่ายชาวบ้านได้ใช้บาร์บาสโก\Nจับปลาและนำไปทำอาหารกินไปแล้ว
Dialogue: 0,0:02:24.20,0:02:28.91,Default,,0000,0000,0000,,มีเพียงน้องสาวของร่างทรงเท่านั้น\Nที่ไม่เอาด้วย
Dialogue: 0,0:02:28.91,0:02:33.60,Default,,0000,0000,0000,,และแล้วทุกคนก็หลับสนิท
Dialogue: 0,0:02:33.60,0:02:37.28,Default,,0000,0000,0000,,ร่างทรงกับน้องสาวตะโกนปลุก\Nและเขย่าให้พวกเขาตื่น
Dialogue: 0,0:02:37.28,0:02:38.56,Default,,0000,0000,0000,,แต่พวกเขาก็ไม่ตื่น
Dialogue: 0,0:02:40.51,0:02:43.49,Default,,0000,0000,0000,,เวลาค่ำใกล้เข้ามา ร่างทรงกับน้องสาว
Dialogue: 0,0:02:43.49,0:02:48.24,Default,,0000,0000,0000,,จึงผูกหน่อสับปะรดนอกขอนไม้กลวง\Nและคลานเข้าไปข้างใน
Dialogue: 0,0:02:48.24,0:02:52.69,Default,,0000,0000,0000,,ลมแรงโหมเป็นสัญญาณของเหล่าภูตลม
Dialogue: 0,0:02:52.69,0:02:55.78,Default,,0000,0000,0000,,กิ่งไม้หักและต้นไม้โค่น
Dialogue: 0,0:02:55.78,0:02:59.19,Default,,0000,0000,0000,,จระเข้เคแมน งูเหลือม\Nและเสือจากัวร์คำราม
Dialogue: 0,0:02:59.19,0:03:01.69,Default,,0000,0000,0000,,น้ำเริ่มขึ้นสูง
Dialogue: 0,0:03:01.69,0:03:03.98,Default,,0000,0000,0000,,ปลาดิ้นหนีออกจากที่ตากปลา\Nและว่ายหายไป
Dialogue: 0,0:03:06.28,0:03:08.86,Default,,0000,0000,0000,,หน่อสับปะรดกลายร่างเป็นสุนัข
Dialogue: 0,0:03:08.86,0:03:14.39,Default,,0000,0000,0000,,เห่าไล่สัตว์ป่าให้ห่างจากขอนไม้ตลอดทั้งคืน
Dialogue: 0,0:03:14.39,0:03:17.76,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อรุ่งสาง น้ำจึงลด
Dialogue: 0,0:03:17.76,0:03:21.30,Default,,0000,0000,0000,,พวกปลาหายไปหมด เช่นเดียวกับชาวบ้านส่วนมาก
Dialogue: 0,0:03:21.30,0:03:23.82,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาถูกสัตว์ป่ากิน
Dialogue: 0,0:03:25.92,0:03:28.83,Default,,0000,0000,0000,,เหลือเพียงญาติ ๆ ของร่างทรงเท่านั้น\Nที่รอดชีวิต
Dialogue: 0,0:03:28.83,0:03:31.27,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อญาติ ๆ หันหน้ากลับมาเจอเขา
Dialogue: 0,0:03:31.27,0:03:36.62,Default,,0000,0000,0000,,ร่างทรงก็เข้าใจความหมายของภูตลมที่ว่า\Nผลซีรีเปียกำลังสุกงอม
Dialogue: 0,0:03:36.62,0:03:40.71,Default,,0000,0000,0000,,จริง ๆ แล้วพวกมันไม่ได้ตั้งใจ\Nจะเก็บผลซีรีเปียเลย
Dialogue: 0,0:03:40.71,0:03:42.99,Default,,0000,0000,0000,,แต่ดวงตาของมนุษย์ต่างหาก
Dialogue: 0,0:03:42.99,0:03:45.40,Default,,0000,0000,0000,,พี่สาวของร่างทรงเรียกเขาให้มาหา
Dialogue: 0,0:03:45.40,0:03:49.62,Default,,0000,0000,0000,,พยายามจะจับหน้าของเขาด้วยเล็บยาวแหลม
Dialogue: 0,0:03:49.62,0:03:54.48,Default,,0000,0000,0000,,เขาร่นถอยกลับ\Nแล้วโยนเมล็ดปาล์มใส่หน้าพี่สาว
Dialogue: 0,0:03:54.48,0:03:57.32,Default,,0000,0000,0000,,ตามคำสั่งของหัวหน้าภูต
Dialogue: 0,0:03:57.32,0:03:59.38,Default,,0000,0000,0000,,เมล็ดพันธุ์กลายเป็นดวงตา
Dialogue: 0,0:03:59.38,0:04:05.01,Default,,0000,0000,0000,,แต่แล้วเธอก็กลายร่างเป็นหมูเพกคารีปากขาว\Nแล้ววิ่งหนีหายไป
Dialogue: 0,0:04:05.01,0:04:08.84,Default,,0000,0000,0000,,ยังมีชีวิตอยู่ แต่ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป
Dialogue: 0,0:04:08.84,0:04:13.22,Default,,0000,0000,0000,,หมู่บ้านของร่างทรงกับน้องสาวไม่เหลือใครเลย
Dialogue: 0,0:04:13.22,0:04:15.17,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งสองไปอาศัยอยู่กับหมู่บ้านอื่น
Dialogue: 0,0:04:15.17,0:04:20.03,Default,,0000,0000,0000,,และสอนชาวบ้านสานตะกร้า\Nอย่างที่ภูตลมได้สอนเขามา
Dialogue: 0,0:04:20.03,0:04:24.03,Default,,0000,0000,0000,,แต่เขาไม่อาจลืมคำของหัวหน้าภูต
Dialogue: 0,0:04:24.03,0:04:26.63,Default,,0000,0000,0000,,ที่บอกเขาถึงวิธีการล้างแค้น
Dialogue: 0,0:04:26.63,0:04:32.40,Default,,0000,0000,0000,,ร่างทรงกลับไปยังบ้านของภูตลม\Nนำพริกขี้หนูห่อใบไม้ไปด้วย
Dialogue: 0,0:04:32.40,0:04:34.97,Default,,0000,0000,0000,,ขณะที่เหล่าภูตแอบมอง\Nออกมาทางรูส่อง
Dialogue: 0,0:04:34.97,0:04:38.61,Default,,0000,0000,0000,,ร่างทรงจุดไฟและโยนพริกขี้หนูตามลงไป
Dialogue: 0,0:04:38.61,0:04:41.65,Default,,0000,0000,0000,,เปลวไฟค่อย ๆ แผดเผาต้นไม้
Dialogue: 0,0:04:41.65,0:04:45.20,Default,,0000,0000,0000,,ภูตที่กินดวงตามนุษย์เข้าไปตาย
Dialogue: 0,0:04:45.20,0:04:48.64,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนภูตที่ไม่ได้กินนั้นตัวเบาพอจะบินหนี
Dialogue: 0,0:04:48.64,0:04:53.41,Default,,0000,0000,0000,,เหล่าภูตก็ต้องจ่ายบทเรียนราคาแพง\Nไม่ต่างจากชาวบ้าน
Dialogue: 0,0:04:53.41,0:04:57.20,Default,,0000,0000,0000,,แต่ก็ยังมีภูตส่วนหนึ่งรอดชีวิต\Nบอกเล่าเรื่องราวต่อไปเหมือนกับร่างทรง
Dialogue: 0,0:04:57.20,0:04:58.68,Default,,0000,0000,0000,,ตามตำนานของชาวเซียโคไพ
Dialogue: 0,0:04:58.68,0:05:03.70,Default,,0000,0000,0000,,ที่ซึ่งโลกของภูติและโลกมนุษย์มาพบกัน\Nย่อมไม่มีผู้ชนะที่แท้จริง
Dialogue: 0,0:05:03.70,0:05:07.63,Default,,0000,0000,0000,,และแม้กระทั่งความตาย\Nยังเป็นโอกาสสำหรับการเริ่มต้นใหม่