1 00:00:07,745 --> 00:00:11,880 در سال ۲۰۰۹، دو محقق آزمایشی ساده را اجرا کردند. 2 00:00:11,880 --> 00:00:15,055 تمام اطلاعاتی را که درباره منظومه شمسی می‌دانیم جمع‌آوری کرده 3 00:00:15,055 --> 00:00:21,107 و محاسبه کردند که هرکدام از این سیارات در ۵ میلیارد سال آینده در کجا قرار دارند. 4 00:00:21,107 --> 00:00:25,107 برای این کارآن‌ها بیش از ۲,۰۰۰ شبیه‌سازی اجرا کردند 5 00:00:25,107 --> 00:00:29,829 با ورودی‌های کاملا یکسان به جز یک تفاوت: 6 00:00:29,829 --> 00:00:35,136 در هر شبیه سازی آن‌ها فاصله عطارد و خورشید را 7 00:00:35,136 --> 00:00:37,796 به اندازه کمتر از یک میلی‌متر تغییر می‌دادند. 8 00:00:37,796 --> 00:00:41,074 به شکل حیرت‌انگیزی، در حدود ۱ درصد شبیه‌سازی آن‌ها، 9 00:00:41,074 --> 00:00:46,420 مدار عطارد به طرز چشم‌گیری تغییر کرده به صورتی که می‌تواند در خورشید فرو رود 10 00:00:46,420 --> 00:00:48,780 یا با زهره برخورد کند. 11 00:00:48,780 --> 00:00:49,500 بدتر از همه، 12 00:00:49,500 --> 00:00:54,983 در یکی از شبیه‌سازی‌ها، این موضوع کل منظومه شمسی داخلی را بی‌ثبات می‌کرد. 13 00:00:54,983 --> 00:00:58,983 این یک اشتباه نبود؛ تنوع حیرت‌انگیز نتایج 14 00:00:58,983 --> 00:01:05,058 نشان‌دهنده این حقیقت است که منظومه شمسی ما ممکن است از آنچه می‌دانیم ناپایدارتر باشد. 15 00:01:05,058 --> 00:01:10,239 اخترشناسان به این خاصیت حیرت‌انگیز سیستم‌های گرانشی 16 00:01:10,239 --> 00:01:12,419 مسئله چندجسمی می‌گویند. 17 00:01:12,419 --> 00:01:15,239 وقتی ما معادله‌هایی داریم که کاملا می‌توانیم 18 00:01:15,239 --> 00:01:17,949 حرکت دو جسم گرانشی را پیش‌بینی کنیم، 19 00:01:17,949 --> 00:01:23,600 ابزارهای آنالیز ما هنگام مواجهه با سیستم‌های پرجمعیت بیشتر کوتاه می‌آیند. 20 00:01:23,600 --> 00:01:28,861 درواقع غیرممکن است که همه شرط‌های فرمول اصلی را 21 00:01:28,861 --> 00:01:34,771 که می‌توانند حرکت سه جسم یا بیشتر اجسام گرانشی را توضیح دهند را بنویسیم. 22 00:01:34,771 --> 00:01:41,876 چرا؟ مسئله این است که چند متغیر مجهول در سیستم چندجسمی وجود دارد. 23 00:01:41,876 --> 00:01:45,186 به لطف ایزاک نیوتون، می‌توانیم گروهی از معادلات را بنویسیم 24 00:01:45,186 --> 00:01:49,186 که نیروی گرانشی بین دوجسم را توضیح دهد. 25 00:01:49,186 --> 00:01:53,863 به هرحال، وقتی تلاش می‌کنیم تا پاسخی عمومی برای یکی از متغیرهای مجهول پیدا کنیم 26 00:01:53,863 --> 00:01:55,153 در این معادلات، 27 00:01:55,153 --> 00:01:58,002 با یک محدودیت ریاضی روبرو می‌شویم: 28 00:01:58,002 --> 00:02:01,833 به ازای هر مجهول، باید حداقل یک معادله وجود داشته باشد 29 00:02:01,833 --> 00:02:04,043 که به صورت مستقل بتواند آن را توضیح دهد. 30 00:02:04,043 --> 00:02:08,934 در ابتدا، به نظر می‌رسد در یک سیستم دو جسمی نسبت به 31 00:02:08,934 --> 00:02:12,724 معادلات حرکت متغیرهای مجهول‌تری برای موقعیت و سرعت وجود دارد. 32 00:02:12,724 --> 00:02:14,680 به هرحال،یک روش وجود دارد: 33 00:02:14,680 --> 00:02:18,915 فرض را بر این بگیریم که موقعیت و سرعت دو جسم را 34 00:02:18,915 --> 00:02:22,625 با توجه به مرکز ثقل سیستم درنظر بگیریم. 35 00:02:22,625 --> 00:02:27,353 این حقه، باعث کاهش تعداد مجهول‌ها می‌شود و ما را با یک سیستم قابل حل روبرو می‌کند. 36 00:02:27,353 --> 00:02:33,079 با وجود سه یا بیشتر شی در مدار، اوضاع پیچیده‌تر نیز می‌شود. 37 00:02:33,079 --> 00:02:37,461 حتی با حقه ریاضی یکسان حساب کردن نسبی حرکات، 38 00:02:37,461 --> 00:02:42,088 تعداد مجهول‌ها از معادلاتی که آن‌ها را توضیح دهد بیشتر می‌شود. 39 00:02:42,088 --> 00:02:46,340 در این سیستم متغیرهای بسیار زیادی 40 00:02:46,340 --> 00:02:49,610 برای ایجاد یک راه‌حل عمومی وجود دارد. 41 00:02:49,610 --> 00:02:53,520 اما اجزای موجود در جهان ما بر اساس 42 00:02:53,520 --> 00:02:58,631 معادلات تحلیلی غیرقابل حل ما چگونه حرکت می‌کنند؟ 43 00:02:58,631 --> 00:03:01,881 یک سیستم با سه ستاره مثل آلفا سانتوری 44 00:03:01,881 --> 00:03:05,359 می‌توانند باهم برخورد کنند یا به احتمال زیاد 45 00:03:05,359 --> 00:03:10,471 برخی از آن‌ها ممکن است پس از مدت طولانی ثبات ظاهری از مدار خارج شوند. 46 00:03:10,471 --> 00:03:14,471 به غیر از چند موقعیت بسیار پایدار ورودی 47 00:03:14,471 --> 00:03:20,571 تقریبا تمام وضعیت‌های ممکن برای دوره طولانی مدت غیرقابل پیش‌بینی‌اند. 48 00:03:20,571 --> 00:03:24,768 هر وضعیت دارای یک طیف گسترده از نتایج احتمالی است، 49 00:03:24,768 --> 00:03:29,576 که به کوچکترین تغییر در سرعت و موقعیت بستگی دارد. 50 00:03:29,576 --> 00:03:33,742 این رفتار به رفتار آشوبی در فیزیک معروف است، 51 00:03:33,742 --> 00:03:37,472 و یکی از ویژگی‌های مهم سیستم چند جسمی است. 52 00:03:37,472 --> 00:03:42,201 این سیستم هنوز قابل اندازه‌گیری است و هیچ‌چیز در آن اتفاقی نیست. 53 00:03:42,201 --> 00:03:45,791 اگر چند سیستم دقیقا با یک وضعیت کاملا یکسان شروع شوند، 54 00:03:45,791 --> 00:03:48,241 همه آن‌ها به یک نتیجه خواهند رسید. 55 00:03:48,241 --> 00:03:53,980 اما ایجاد یک تغییر کوچک درشروع، همه چیز را تغییر می‌دهد. 56 00:03:53,980 --> 00:03:57,240 این موضوع به وضوح به ، ماموریت‌های فضایی انسان مربوط است، 57 00:03:57,240 --> 00:04:02,489 وقتی مدارهای پیچیده نیازمند اندازه‌گیری با دقت بالا هستند. 58 00:04:02,489 --> 00:04:06,489 خوشبختانه، پیشرفت‌های ادامه‌دار در شبیه‌سازی کامپیوتری 59 00:04:06,489 --> 00:04:09,379 تعدادی راه جهت جلوگیری از فاجعه ارائه می‌دهد. 60 00:04:09,379 --> 00:04:13,695 با تقریب راه‌حل‌ها با پردازنده‌های قدرتمند، 61 00:04:13,695 --> 00:04:19,565 با اطمینان بیشتری می‌توانیم حرکت سیستم‌های چند جسمی را در طولانی‌مدت پیش‌بینی کنیم. 62 00:04:19,565 --> 00:04:22,755 و اگر یک جسم در از سه جسم بسیار سبک بود 63 00:04:22,755 --> 00:04:25,885 و فرض کنیم آن جسم نیرویی بر دوجسم دیگر وارد نمی‌کند، 64 00:04:25,885 --> 00:04:30,727 رفتار سیستم، بسیار شبیه به یک سیستم دو جسمی رفتار می‌کند. 65 00:04:30,727 --> 00:04:34,727 این رویکرد به عنوان «مسئله سه جسم محدود شده» نام دارد. 66 00:04:34,727 --> 00:04:38,097 این موضوع در توصیف برای مثال 67 00:04:38,097 --> 00:04:41,607 یک سیارک در میدان گرانشی زمین-خورشید، 68 00:04:41,607 --> 00:04:46,700 یا یک سیاره کوچک در میدان یک سیاه چاله یا ستاره بسیار مفید است. 69 00:04:46,700 --> 00:04:49,480 درمورد منظومه شمسی ما، خوشحال خواهی شد اگر بدانی 70 00:04:49,480 --> 00:04:52,650 که می‌توانیم به ثبات این منظومه 71 00:04:52,650 --> 00:04:56,330 برای حداقل صد میلیون سال آینده اطمینان معقولی داشته باشیم. 72 00:04:56,330 --> 00:04:58,020 اگر یک ستاره دیگر، 73 00:04:58,020 --> 00:05:02,000 در سراسر کهکشان به سمت ما حرکت کند، 74 00:05:02,000 --> 00:05:03,850 همه‌چیز تغییر می‌کند.