Praktische problemen... Zo lang als ik me kan herinneren vond ik dat wetenschap moest dienen om dringende en relevante problemen op te lossen. Toen ik scheikunde studeerde aan Princeton, was alles zo theoretisch. En ik dacht, oh, ok, misschien gaat het beter als ik natuurkunde studeer. Dus dat deed ik, maar ik was opnieuw diep teleurgesteld. Op een keer studeerden we over de manier waarop golven zich voortplanten en er was een vergelijking die ik maar niet begreep. Dus ik ging naar de professor en vroeg hem waarover dit nu heel concreet ging. En hij antwoordde dat het niet echt bestaat, dat hij het had verzonnen als voorbeeld. Dus, okéé .... Dàt is wat we hier doen. Dat was een keerpunt voor mij. Ik dachtt: wow, wat ben ik hier eigenlijk aan het doenr? Ondanks de enorme overvloed aan middelen, energie, menselijke ontwikkeling, cultuur en noem maar op, zijn er nog steeds veel onopgeloste problemen. Er zijn vooral conflicten over hulpmiddelen. Er is armoede, oorlog, ontbering. Kunnen we overleven met de ongelooflijke technologie die vandaag de dag bestaat? Overleven zou eigenlijk niet zoveel tijd moeten kosten. Als je er even bij stil staat, is de welvaart die leidt tot onze levensstandaard afkomstig van stenen, grond, zonlicht, planten en water. Dat is er allemaal in overvloed. Maar het is de manier waarop dingen gemaakt worden die een goede levensstandaard kunstmatig schaars maakt. Stel je voor dat we ruimschoots leven volgens een moderne levensstandaard en daarenboven slechts twee uur per dag moeten werken én enkel gebruik maken van lokale hulpbronnen. Stel je eens voor! De kerngedachte van Open Source Ecology is dat met een klein beetje middelen en een klein beetje geld, iedereen in staat zou kunnen zijn om een hoge levenstandaard voor zichtzelf te creëren, en dit op een manier die niet veel tijd of geld kost. Mensen kunnen echt het heft in eigen handen nemen met de technologie die we hier maken, dus in plaats van grote bedrijven die beslissen wat machines voor ons kunnen doen, kunnen we zelf beslissen hoe we de machine laten werken voor onszelf. In plaats van afhankelijk te zijn van andere mensen om dingen te maken die we nodig hebben, kunnen we alles wat we nodig hebben zelf maken. En dat kunnen we veel beter dan grote supermarkten, we kunnen het beter dan moderne slaven in Chinese fabrieken. We kunnen de productie capaciteit maken die we nodig hebben voor het leven dat we zelf willen, in onze eigen achtertuin, en we kunnen het doen op een duurzame manier. We kunnen machines maken om materiele welvaart voor onszelf te creeeren, en dan kunnen we andere mensen tonen hoe ook zij dit kunnen doen. Als je 200 mensen zou samenbrengen om een op zichzelf draaiende gemeenschap te starten, dan hebben ze niet veel mogelijkheden om aan gereedschap en machines te komen. Maar hier schiet Open Soure Ecology te hulp. De kosten om deze machines te maken is ongeveer 10% van wat je er commercieel voor zou betalen. Als je een complete "John Deer" traktor neemt, dan kan niemand die zomaar op zijn eentje kunnen bouwen. Alles is echt op maat gemaakt. Maar als je een universele motor zou kunnen gebruiken en dan nog wat extra staal uit een doe-het-zelf zaak koopt, dan kan je er zelf een bouwen, zoals de Lifetrac, dat is veel realistischer. De voordelen van een lokale economie is dat de economische rijkdom in de gemeenschap blijft. In plaats dat jouw geld en opbrengsten wegvloeien. Wat als we dit binnen de gemeenschap kunnen houden? Hou de rijkdom lokaal, door het productiemechanisme lokaal in te bouwen. Je produceert nog steeds hetzelfde, maar de welvaart blijft bij je, je hoeft niet zo hard te werken. Je hebt meer tijd voor je familie en kinderen, of wat je ook maar belangrijk vindt. Het is dus een stuk simpeler en productietechnisch slimmer om een super-compatibele-module te hebben. De Powercube werkt nu met zowel de Lifetrac als de CEB Press, en met een handvol andere machines, zoals de ijzerbewerker en de Coldsaw. Dat levert alvast een veel eenvoudiger productie ecologie, omdat één motor meerdere machines kan aandrijven. Kijken naar de machines die we hier hebben ontwikkeld is één ding, het is iets anders om te begrijpen hoe de ontwikkeling ervan verliep en aan de documentatie te geraken zodat de machines kunnen worden nagemaakt en verbeterd. Gelukkig hebben we de informatie over de machine in digitale vorm, en hebben we internet om deze informatie door te geven en iedereen kan deze informatie nu kopiëren, iedereen heeft zo toegang tot de modellen op zijn eigen computer. Open Source Ecology probeert de open source manier van ontwikkelen te 'vangen' en het feit dat we verbonden zijn met de natuur, met andere mensen, met organisaties. Dat alles nemen we mee, als we praten over een paradigma voor een betere wereld. Open Source is duidelijk een opkomende trend. Het open source software systeem Linux is daar al een goed voorbeeld van. Als er voldoende mensen meedoen aan een project, dan wordt het gegarandeerd een succes. Wij hebben dat idee naar 'hardware' vertaald. Wat zou er gebeuren als mensen gaan samenwerken om open source hardware te maken? Er bestaat een heleboel technologie. Maar om die technologie zo te organiseren dat ze toegankelijk is, zonder drempels, dat is pas een grote stap voorwaarts. Nu is het aan de individuen om zichzelf te organiseren, en om 'diep' te gaan, het is haast een spirituele opgave. Om je gedrag fundamenteel te veranderen, gebruik te maken van wat er al betaat, en onze beschaving een stap verder te helpen. Ik hoop dat de mensheid de kans grijpt die zich hier aandient. Open Source Ecologie gaat over het creëren van de economie van de toekomst: de open source economie. En wat betekent dat? Het is een economie die niet alleen productie optimaliseert, dat is waar de huidige economie bijzonder goed in is, goed in productie, maar duidelijk minder goed in de verdeling van de welvaart. En hoe gaan we dat doen? Door als het ware bouw- en handelsgeheimen gratis weg te geven, en open source producten te ontwikkelen voor alles wat we nodig hebben. Dus in plaats van bedrijven die met z'n allen concurreren, elke keer opnieuw het wiel uitvinden etc. Wat een verspilling! Wat als iedereen zou samenwerken om de allerbeste producten te maken, de meest robuuste producten, die open source zijn, zodat iedereen ze kan namaken. En dat we dus de economie op organiseren op basis van samenwerking in plaats van op concurrentie en verspilling. - een film van Tristan Copley Smith -