1 00:00:01,012 --> 00:00:03,539 Lang geleden was er eens een Reus, 2 00:00:04,353 --> 00:00:09,167 een Zelfzuchtige Reus, en zijn prachtige tuin was de mooiste van het hele land. 3 00:00:10,072 --> 00:00:11,917 Op een avond kwam de Reus thuis 4 00:00:11,917 --> 00:00:14,519 en hij vond allemaal spelende kinderen in zijn tuin. 5 00:00:14,543 --> 00:00:16,136 Hij werd woedend. 6 00:00:16,773 --> 00:00:20,102 "Mijn tuin is van mij!" 7 00:00:20,102 --> 00:00:21,330 zei de Reus. 8 00:00:22,359 --> 00:00:24,720 En hij bouwde er een hoge muur omheen. 9 00:00:25,886 --> 00:00:30,881 Oscar Wilde schreef het verhaal van 'De Zelfzuchtige Reus' in 1888. 10 00:00:31,947 --> 00:00:37,060 Bijna honderd jaar later verhuisde die Reus naar mijn jeugd in Brooklyn 11 00:00:37,064 --> 00:00:38,311 om nooit meer weg te gaan. 12 00:00:39,060 --> 00:00:40,799 Ik groeide op in een gelovig gezin 13 00:00:40,799 --> 00:00:43,507 en ik las in mijn jeugd zowel de bijbel als de koran. 14 00:00:44,456 --> 00:00:48,030 Ik bracht meer tijd door met het lezen van religieuze en recreatieve boeken 15 00:00:48,030 --> 00:00:50,698 dan met televisiekijken. 16 00:00:51,102 --> 00:00:54,309 Altijd kon je mijn broers en zussen en mij 17 00:00:54,309 --> 00:00:57,454 wel ergens in ons huis vinden met een boek, 18 00:00:57,454 --> 00:00:59,016 soms balend, 19 00:00:59,016 --> 00:01:02,786 omdat in New York City 's zomers de brandkraan in het rond spoot, 20 00:01:02,786 --> 00:01:05,987 en we jaloers naar onze vrienden luisterden daar beneden 21 00:01:05,987 --> 00:01:07,551 spelend in het gutsende water, 22 00:01:07,575 --> 00:01:11,048 terwijl hun gejoel door onze openstaande ramen te horen was. 23 00:01:11,588 --> 00:01:14,716 Maar ik merkte dat hoe dieper ik opging in mijn boeken 24 00:01:14,740 --> 00:01:16,875 en hoe meer tijd ik nam voor elke zin, 25 00:01:16,899 --> 00:01:19,524 hoe minder ik het lawaai van de buitenwereld hoorde. 26 00:01:19,960 --> 00:01:22,952 En terwijl mijn familieleden door de boeken heen raceten, 27 00:01:22,976 --> 00:01:24,565 las ik langzaam -- 28 00:01:24,589 --> 00:01:26,943 heel erg langzaam. 29 00:01:27,816 --> 00:01:31,146 Ik was dat kind dat met haar vinger langs de woorden gleed, 30 00:01:31,170 --> 00:01:35,672 totdat me dat werd afgeleerd: "Grote kinderen doen het zonder vinger." 31 00:01:36,138 --> 00:01:39,879 In groep vijf moesten we onze handen gevouwen op het bureau houden 32 00:01:39,903 --> 00:01:44,241 en we mochten ze alleen gebruiken om de bladzijde om te slaan. 33 00:01:45,061 --> 00:01:47,552 De onderwijzer wilde niet wreed zijn. 34 00:01:47,556 --> 00:01:49,242 Het waren de jaren 70 35 00:01:49,242 --> 00:01:52,260 en ze wilde dat we niet alleen op groepsniveau konden lezen, 36 00:01:52,260 --> 00:01:53,767 maar ver daarboven. 37 00:01:54,199 --> 00:01:56,722 We werden altijd aangemoedigd om sneller te lezen. 38 00:01:57,719 --> 00:02:01,459 Maar in de stilte van mijn eigen huis, waar de lerares me niet kon zien, 39 00:02:01,483 --> 00:02:03,898 liet ik mijn vinger langs de woorden glijden. 40 00:02:03,898 --> 00:02:06,788 En die Zelfzuchtige Reus vertelde zijn verhaal nog een keer, 41 00:02:06,788 --> 00:02:10,704 hoe verraden hij zich had gevoeld door de kinderen die zijn tuin inglipten, 42 00:02:10,708 --> 00:02:12,747 hoe hij die hoge muur had gebouwd. 43 00:02:12,751 --> 00:02:15,256 En het hield de kinderen inderdaad buiten, 44 00:02:15,256 --> 00:02:17,660 maar toen kwam de donkere winter 45 00:02:17,664 --> 00:02:20,247 en die bleef maar duren. 46 00:02:20,784 --> 00:02:23,338 Elke keer dat ik het herlas, ontdekte ik iets nieuws, 47 00:02:23,342 --> 00:02:26,944 over de harde straatstenen waarop de kinderen nu moesten spelen 48 00:02:26,944 --> 00:02:29,078 toen ze uit de tuin waren weggestuurd, 49 00:02:29,078 --> 00:02:32,490 over de vriendelijke kleine jongen die op een dag verscheen 50 00:02:32,490 --> 00:02:34,662 en zelfs over de Reus zelf. 51 00:02:34,666 --> 00:02:37,731 Misschien waren zijn woorden helemaal niet zo kwaad bedoeld. 52 00:02:37,731 --> 00:02:40,026 Misschien vroeg hij alleen een beetje medeleven, 53 00:02:40,026 --> 00:02:41,600 een beetje begrip. 54 00:02:42,438 --> 00:02:45,738 "Mijn tuin is van mij." 55 00:02:47,566 --> 00:02:50,294 Jaren later ontdekte ik de schrijver John Gardner, 56 00:02:50,294 --> 00:02:52,595 die dit de 'fictionele droom' noemde, 57 00:02:52,595 --> 00:02:54,345 of de 'ononderbroken droom'. 58 00:02:54,369 --> 00:02:57,580 Ik realiseerde me dat ik me hier ín het boek bevond, 59 00:02:57,594 --> 00:03:01,385 in het gezelschap van de personages in de wereld die de auteur had gecreëerd 60 00:03:01,385 --> 00:03:03,001 en waarin hij me had uitgenodigd. 61 00:03:03,001 --> 00:03:06,113 Als kind wist ik al dat je van verhalen langzaam moest genieten, 62 00:03:06,113 --> 00:03:08,723 dat verhalen traag wílden zijn 63 00:03:08,747 --> 00:03:13,568 en dat er ergens een auteur maanden of misschien wel jaren over had gedaan. 64 00:03:13,572 --> 00:03:14,969 Aan mij de taak, als lezer -- 65 00:03:14,969 --> 00:03:18,133 vooral omdat deze lezer ooit zelf schrijver wilde worden -- 66 00:03:18,133 --> 00:03:20,280 om dat verhaal te respecteren. 67 00:03:21,445 --> 00:03:26,503 Lang voordat kabeltelevisie bestond, of internet, of zelfs de telefoon, 68 00:03:27,153 --> 00:03:31,444 deelden mensen ideeën, informatie en herinneringen met verhalen. 69 00:03:31,778 --> 00:03:35,359 Het is één van de oudste vormen van verbindingstechnologie. 70 00:03:35,953 --> 00:03:38,377 Het was het verhaal dat er stroomafwaarts iets was 71 00:03:38,401 --> 00:03:40,857 dat de Egyptenaren langs de Nijl stuurde, 72 00:03:40,857 --> 00:03:43,061 het verhaal dat mummificeren beter kon, 73 00:03:43,065 --> 00:03:46,162 dat de stoffelijke resten van koning Tut tot de 21e eeuw bewaarde. 74 00:03:46,486 --> 00:03:48,431 Meer dan twee miljoen jaar geleden, 75 00:03:48,455 --> 00:03:52,078 toen de eerste mensen instrumenten van steen begonnen te maken, 76 00:03:52,078 --> 00:03:53,839 moet iemand gezegd hebben: "Wat als?" 77 00:03:54,203 --> 00:03:56,703 En iemand anders herinnerde zich het verhaal. 78 00:03:57,227 --> 00:04:00,765 En of ze het nou vertelden met woorden of gebaren of tekeningen, 79 00:04:00,789 --> 00:04:03,514 het werd doorgegeven, onthouden: 80 00:04:03,778 --> 00:04:06,426 sla met een hamer en luister naar zijn verhaal. 81 00:04:07,536 --> 00:04:09,472 De wereld wordt lawaaiiger. 82 00:04:09,496 --> 00:04:11,497 We gingen van boomboxes 83 00:04:11,521 --> 00:04:15,839 naar walkmans en draagbare cd-spelers 84 00:04:15,863 --> 00:04:17,217 naar iPods 85 00:04:17,831 --> 00:04:20,489 naar elk nummer dat we willen wanneer we maar willen. 86 00:04:20,513 --> 00:04:23,857 We gingen van de vier televisiekanalen uit mijn kindertijd 87 00:04:23,857 --> 00:04:27,270 naar de schijnbare oneindigheid van kabel en streaming. 88 00:04:27,400 --> 00:04:31,332 Terwijl technologie ons steeds sneller door tijd en ruimte laat bewegen, 89 00:04:32,216 --> 00:04:35,446 lijkt het alsof het verhaal helemaal wordt weggeduwd, 90 00:04:35,446 --> 00:04:37,928 ik bedoel, letterlijk uit de vertelling wordt geduwd. 91 00:04:38,640 --> 00:04:41,986 Maar zelfs als onze relatie tot verhalen verandert 92 00:04:42,280 --> 00:04:47,847 en alles eromheen transformeert van boek naar audio naar Instagram naar Snapchat, 93 00:04:47,851 --> 00:04:50,400 moeten we onze vinger onder de woorden niet vergeten. 94 00:04:50,400 --> 00:04:53,053 Vergeet niet dat verhalen, in welke vorm dan ook, 95 00:04:53,053 --> 00:04:56,374 ons altijd hebben meegenomen naar onverwachte plekken, 96 00:04:56,378 --> 00:04:59,279 en naar mensen die we nooit dachten te ontmoeten 97 00:04:59,279 --> 00:05:02,662 en ons werelden hebben laten zien die we anders misschien hadden gemist. 98 00:05:03,052 --> 00:05:06,956 Dus terwijl de techniek steeds sneller en sneller gaat, 99 00:05:06,970 --> 00:05:09,116 ben ik tevreden met iets langzamers. 100 00:05:09,562 --> 00:05:13,216 Mijn vinger langs de woorden bracht me tot een leven van schrijven 101 00:05:13,240 --> 00:05:15,136 voor mensen van alle leeftijden, 102 00:05:15,540 --> 00:05:17,500 boeken die langzaam gelezen moeten worden 103 00:05:17,504 --> 00:05:19,008 en waar je van moet genieten. 104 00:05:19,805 --> 00:05:23,492 Mijn liefde voor intensief en aandachtig naar de wereld kijken, 105 00:05:23,492 --> 00:05:25,773 voor mijn hele wezen er in leggen 106 00:05:25,773 --> 00:05:30,127 en daarmee de vele mogelijkheden te zien van een verhaal, 107 00:05:30,347 --> 00:05:32,086 bleek een gave te zijn, 108 00:05:32,100 --> 00:05:34,197 want door alle tijd te nemen 109 00:05:34,197 --> 00:05:37,062 heb ik alles geleerd wat ik moest weten over schrijven. 110 00:05:37,066 --> 00:05:40,742 En schrijven heeft me alles geleerd over het creëren van werelden 111 00:05:40,742 --> 00:05:44,191 waar mensen konden worden gezien en gehoord, 112 00:05:44,191 --> 00:05:47,598 waar hun ervaringen konden worden gelegitimeerd 113 00:05:47,598 --> 00:05:51,065 en waar mijn verhaal, gelezen of gehoord door een ander persoon, 114 00:05:51,089 --> 00:05:54,284 iets in hen inspireerde dat een connectie werd tussen ons, 115 00:05:54,308 --> 00:05:55,716 een gesprek. 116 00:05:56,352 --> 00:05:59,004 En is dat niet waar het allemaal over gaat? 117 00:05:59,028 --> 00:06:03,619 Om uiteindelijk een manier te vinden om je niet alleen op de wereld te voelen, 118 00:06:03,619 --> 00:06:07,647 een manier om het gevoel te hebben dat je iets hebt bijgedragen? 119 00:06:08,242 --> 00:06:11,364 Van steen naar hamer, van mens naar mummie, 120 00:06:11,388 --> 00:06:15,102 van idee naar verhaal -- en allemaal, bewaard. 121 00:06:16,641 --> 00:06:19,576 Soms lezen we om de toekomst te begrijpen. 122 00:06:20,211 --> 00:06:22,582 Soms lezen we om het verleden te begrijpen. 123 00:06:23,156 --> 00:06:26,685 We lezen om te ontsnappen, de zware tijden in het leven te vergeten, 124 00:06:27,179 --> 00:06:30,128 we lezen om onze voorouders niet te vergeten, 125 00:06:30,152 --> 00:06:31,969 die zwaardere tijden hebben overleefd. 126 00:06:32,643 --> 00:06:34,790 Ik schrijf om diezelfde redenen. 127 00:06:35,893 --> 00:06:40,006 Voordat mijn familie naar Brooklyn kwam, woonden we in Greenville, South Carolina, 128 00:06:40,010 --> 00:06:42,619 in een gesegregeerde buurt met de naam Nicholtown. 129 00:06:43,749 --> 00:06:46,190 We waren allemaal afstammelingen van een volk 130 00:06:46,190 --> 00:06:48,997 dat niet mocht leren lezen of schrijven. 131 00:06:49,651 --> 00:06:51,055 Stel je voor: 132 00:06:51,055 --> 00:06:54,543 het gevaar van begrijpen hoe letters woorden vormen, 133 00:06:55,100 --> 00:06:57,419 het gevaar van woorden zelf, 134 00:06:58,248 --> 00:07:02,333 het gevaar van geletterde mensen en hun verhalen. 135 00:07:03,666 --> 00:07:06,835 Maar tegen deze achtergrond van bedreigd worden met de dood 136 00:07:06,859 --> 00:07:09,151 voor het vasthouden aan een verhaallijn, 137 00:07:09,175 --> 00:07:11,110 overleefden onze verhalen, 138 00:07:11,494 --> 00:07:14,540 want er is weer een ander verhaal daaronder. 139 00:07:14,564 --> 00:07:16,675 En zo ging dat altijd. 140 00:07:16,699 --> 00:07:18,778 Al zo lang als we communiceren, 141 00:07:18,802 --> 00:07:20,903 zitten er lagen in verhalen, 142 00:07:20,927 --> 00:07:24,593 de verhalen onder de verhalen en die daar weer onder. 143 00:07:24,617 --> 00:07:29,239 Dat is hoe verhalen hebben overleefd en dat altijd zullen blijven doen. 144 00:07:29,263 --> 00:07:33,573 Toen ik het verband begon te zien tussen hoe ik leerde schrijven 145 00:07:33,597 --> 00:07:35,326 en hoe ik leerde lezen 146 00:07:35,350 --> 00:07:37,511 en een vrijwel monddood gemaakt volk, 147 00:07:38,336 --> 00:07:43,467 besefte ik dat mijn verhaal groter was en ouder en diepzinniger 148 00:07:43,467 --> 00:07:44,733 dan ik ooit zou zijn. 149 00:07:45,277 --> 00:07:47,522 En om die reden zal het blijven voortbestaan. 150 00:07:48,722 --> 00:07:51,320 In dit vrijwel monddood gemaakte volk 151 00:07:51,320 --> 00:07:54,100 waren er die nooit leerde lezen. 152 00:07:55,433 --> 00:07:58,873 Hun nakomelingen, al generaties lang van de slavernij bevrijd, 153 00:07:59,810 --> 00:08:04,325 gingen indien rijk genoeg naar het hbo, de universiteit en verder. 154 00:08:04,758 --> 00:08:08,207 Sommigen, zoals mijn oma, broers en zussen, leken lezend te zijn geboren, 155 00:08:08,207 --> 00:08:10,692 alsof de geschiedenis voor hen een stapje opzij deed. 156 00:08:11,546 --> 00:08:15,267 Sommigen, zoals mijn moeder, sprongen op de 'Great Migration'-wagen -- 157 00:08:15,291 --> 00:08:17,772 wat niet echt een wagen was -- 158 00:08:17,796 --> 00:08:19,754 en kusten het Zuiden vaarwel. 159 00:08:20,362 --> 00:08:23,272 Maar dit is het verhaal ìn dat verhaal: 160 00:08:23,296 --> 00:08:25,809 degenen die vertrokken en degenen die bleven 161 00:08:25,809 --> 00:08:28,269 droegen de geschiedenis van een verhaal bij zich, 162 00:08:28,273 --> 00:08:32,776 terdege beseffend dat opschrijven niet de enige manier was om het vast te houden, 163 00:08:32,780 --> 00:08:36,962 en ze wisten dat ze op hun veranda of hun stoepje konden zitten na een lange dag 164 00:08:36,962 --> 00:08:39,731 en een traag verhaal konden verzinnen voor hun kinderen. 165 00:08:40,330 --> 00:08:44,524 Ze wisten dat ze hun verhaal konden zingen in de verstikkende hitte van de katoenpluk 166 00:08:44,548 --> 00:08:46,302 en de tabaksoogst; 167 00:08:46,326 --> 00:08:50,274 ze wisten dat ze hun verhalen konden prediken en in quilts konden naaien 168 00:08:50,298 --> 00:08:54,122 en de pijnlijkste in iets grappigs konden veranderen, 169 00:08:54,122 --> 00:08:56,856 en met het lachen de geschiedenis uitademen van een land 170 00:08:56,860 --> 00:08:59,485 dat steeds maar weer probeerde 171 00:08:59,489 --> 00:09:01,033 hun lichaam te stelen 172 00:09:01,037 --> 00:09:02,670 en hun ziel 173 00:09:02,670 --> 00:09:04,032 en hun verhaal. 174 00:09:05,954 --> 00:09:09,536 Dus leerde ik als kind om me de onzichtbare vinger voor te stellen 175 00:09:09,560 --> 00:09:12,956 die me meenam van woord naar woord, 176 00:09:12,980 --> 00:09:15,356 van zin naar zin, 177 00:09:15,380 --> 00:09:17,908 van onwetendheid naar begrip. 178 00:09:18,742 --> 00:09:22,322 Terwijl de techniek verder vooruitsnelt, 179 00:09:22,346 --> 00:09:24,268 ga ik door met langzaam lezen, 180 00:09:26,054 --> 00:09:29,809 wetende dat ik het werk van de schrijver respecteer 181 00:09:29,833 --> 00:09:32,422 en ook de blijvende kracht van het verhaal. 182 00:09:32,446 --> 00:09:35,657 En ik lees langzaam om het lawaai te overstemmen 183 00:09:35,657 --> 00:09:38,708 en ik denk aan degenen die voor mij kwamen, 184 00:09:39,492 --> 00:09:45,058 die waarschijnlijk als eerste eindelijk vuur onder controle kregen 185 00:09:45,722 --> 00:09:48,117 en zich verzamelden rondom hun nieuwe bron 186 00:09:48,926 --> 00:09:52,563 van vlammen en licht en warmte. 187 00:09:53,853 --> 00:09:57,096 Ik lees langzaam om terug te kunnen denken aan de Zelfzuchtige Reus, 188 00:09:57,570 --> 00:09:59,872 hoe hij uiteindelijk de muur heeft afgebroken 189 00:09:59,896 --> 00:10:02,356 en de kinderen vrij door zijn tuin liet rennen. 190 00:10:03,325 --> 00:10:06,967 Ik lees langzaam om mijn voorouders een eer te bewijzen, 191 00:10:07,401 --> 00:10:09,417 die helemaal niet mochten lezen. 192 00:10:10,171 --> 00:10:12,520 Ook zij moeten rondom een vuur hebben gezeten, 193 00:10:12,784 --> 00:10:15,584 terwijl ze zachtjes praatten over hun dromen, 194 00:10:16,178 --> 00:10:18,606 hun hoop, hun toekomst. 195 00:10:20,417 --> 00:10:24,985 Elke keer als we een verhaal lezen, schrijven of vertellen 196 00:10:24,985 --> 00:10:27,300 stappen we in hun cirkel 197 00:10:28,339 --> 00:10:30,509 en blijft het ononderbroken. 198 00:10:31,515 --> 00:10:34,998 De kracht van het verhaal leeft voort. 199 00:10:36,047 --> 00:10:37,174 Dankjewel. 200 00:10:37,174 --> 00:10:38,387 (Applaus)