Dzień dobry Droga Sangho. Dziś mówimy po angielsku. Dziś jest 10ty marca 2013 i jesteśmy w Nie Zmąconej Wodzie Sali Medytacyjnej Górna Osada, Plum Village Ile (osób) będzie słuchać Thaya bezpośrednio po angielsku? Wiekszość W ciągu kilku dni przybędzie około 600 osób na francuskie rekolekcje. I pan Hai Nghiem zaproponował niektóre tematy, motywy, nauczania i praktyki. Pierwsze "Le bonheur est possinle", "Szczęście jest możliwe" Drugie " La querison c'est possible", "Uzdrowienie jest możliwe" Ponieważ wielu ludzi potrzebuje uzdrowienia. Większość osób, które tu przybywają potrzebuje uzdrowienia. I następnie " Vivre en profondeur" "Jak przeżywać bardziej głęboko nasze życie " Kolejnym pomysłem jest "Revenir à la maison" "Powrót do domu" Nie błakać sie juz więcej. Wrócić do domu. To jest również ważna kwestia. Praktyka. I następnie, "La rivière de la sangha" "Iść jako rzeka" Nie jako kropla wody. To jest bardzo ważne dla praktyki. Nie możemy praktykować chyba, ze mamy Sangę I z Sanghą musimy podążać jako rzeka. Więc nie tylko ludzie przybywający tu na rekolekcje potrzebują tego ale również my, którzy przebywają w Plum Village na stałe my również potrzebujemy tej praktyki. I przyjaciele, którzy mają przybyć, którzy przybywają, będą uczestniczyć w przygotowywaniu rekolekcji. Będą pomagać w gotowaniu, zmywaniu, sprzątaniu i we wszystkim. Więc, wielu ludzi z miłością podzieli się pracą Sagha podczas rekolekcji. Tak żebyśmy byli zdolni pokazać im w jaki sposób gotować, sprzątać, prać, spokojnie szczęśliwie, ponieważ to jest częścią praktyki, nauczania. I powinniśmy ustanowić przykład ponieważ my jesteśmy stałymi mieszkańcami w centrum praktyki. Odbędą się trzy mowy Dharmy w języku francuskim. I być może jedna z nich to będą Pytania i Odpowiedzi. Więc będą trzy razy gdy zgromadzimy się wszyscy razem w jednej osadzie. I podczas pozostałych dni pozostaniemy w naszych osadach wraz z oddzielnymi mowami Dharmy, dyskusjami i tak dalej. Po zakończeniu Francuskich Rekolekcji, Thay wraz z grupą mnichów poleci do Azji. Mamy napięty harmonogram w Południowej Korei i Hong Hongu, oraz Tajlandia. Ponieważ tamtejsi ludzie chcą wykorzystać w pełni tą wizytę. Wiemy, ze praktyka Plum Villige może być postrzegana w dwóch punktach. Pierwszy punt to jak rozpoznać cierpienie i objąć (ogarnąć) je. oraz przekształcić. I to jest sztuka. Ponieważ życie wplata cierpienie i szczęście. Nie możemy uniknąć cierpienia. Więc musimy zaakceptować cierpienie. Musimy nauczyć się jak cierpieć. Jeśli wiemy jak cierpieć , będziemy cierpieć mniej, o wiele mniej. I nauczymy się wiele od naszego cierpienia. Oraz jak skorzystać, w dobry sposób skorzystać na tym cierpieniu w celu stworzenia szcześcia. Podobnie jak chodujemy kwiat lotosu, W celu wyhodowania kwiatu lotosu potrzebujemy błota. Więc cierpienie jest swego rodzaju błotem, ktore potrzebujemy w celu wygenerowania uczucia radości i szczęścia. Wiec pierwszy punkt, pierwszy aspekt praktyki to jak rozpoznać cierpienie oraz jak je objąć, i przekształcić. Mówimy o sztuce cierpienia. Wydaje mi się, ze Jego Świątobliwość Dalai Lama napisał książkę o tytule "Sztuka szczęścia" My potrzebujemy książki "Sztuka cierpienia" Potrzebujemy , musimy nauczyć się jak cierpieć ponieważ wiecie, że jeśli wiemy jak cierpieć, cierpimy dużo mniej. Możemy uczyć sie z cierpienia i zrobić dobry użytek z naszego cierpienia. Jako prawdziwi praktykujący, wiemy o tym, i mamy nasze własne doświadczenie jak cierpieć. Musimy nauczyć się jak cierpieć. To jest sztuka. Musimy być w stanie uśmiechać się do naszego cierpienia z pokojem, jak uśmiechamy się do błota kiedy wiemy o tym, że zrobimy z tego błota dobry użytek, żeby wyhodować kwiat lotosu. Istnieja wielkie poklady cierpienia "masy cierpienia" A są również, jak my je nazywamy, "les petites misères" małe cierpienia. Jak radzić sobie z małymi cierpieniami. Jeśli wiemy jak radzić sobie z małymi cierpieniami, nie musimy cierpieć. Istnieją codzienne sprawy, "les petites misères de la vie quotidienne" (małe niedole życia codziennego) I wiemy jak radzić sobie z tymi małymi momentami cierpienia. Oraz powinnismy być w stanie dzielić się naszą praktyką z ludźmi, którzy przychodzą do nas. Zebyśmy nie bali sie tych małych zgryzot małych cierpień, bo wiemy jak sobie z nimi poradzić. One są czescią naszej codziennosci I kiedy cierpienie staje się blokiem powinniśmy być w stanie je rozpoznać jak je objąć, ogarnąć je. A w szczególności jak zrobić użytek ze zbiorowej energi Sanghi w celu objęcia cierpienia. Jako nowy praktykujący, jak nowa osoba w praktyce możemy nie być w stanie objąc naszego cierpienia poniewaz nasza uważność nie jest jeszcze wystarczająco energetyczna, wystarczająco silna Wiec z Sanghą możemy pożyczyć energii ze zbiorowej uważnosci Sanghi w celu rozpoznania i objęcia tego bloku cierpienia w nas. To cierpienie mogło być przekazane nam przez naszego ojca naszą matkę, naszych przodków. I jeśli wiemy jak je rozpoznać, objąć i przeistoczyć robimy to dla naszego ojca, naszej matki, naszych przodków. To bardzo miłe z naszej strony że jesteśmy w stanie zrobić to dla naszych rodziców, dla naszcyh przdków i nie przekazywać tego naszym dzieciom i ich dzieciom Koniec samsary. Wielu ludzi, którzy czytali o praktyce Plum Village i słyszeli o pokoju, energii braterstwa, wspólnoty siostrzanej, i kiedy przybywają oni do Plum Village i wkońcu siadaja z nami i idą z nami czują że ta energia, zbiorową energię, jest czymś bardzo rzeczywistym a nie tylko czymś o czym ludzie mowią. Kiedy pozwolisz sobie na bycie objetym przez ta zbiorową energie uważnosci i pokoju poczujesz sie o wiele lepiej. Poczujesz ze twoje cierpienie zaczyna się przeistaczać. Wiec przyjmowanie schronienia w Sangha jest bardzo istotna praktyką. Mnisi, mniszki, świeccy praktykujący, siedząc razem są pełni pokoju, a ich energia uważności może by potężna. Jeśli wiemy jak usiąść wśród nich, jak pozwolić zbiorowej energii uważności i objac nasze cierpienie wtedy jestesmy jak kropla wody w płynącej wodzie rzeki, i czujemy się lepiej. Nie mamy nic do zrobienia Po prostu pozwalamy nam samym być objętymi. Pozwólmy naszemu cierpieniu być objętym przez zbiorowa energie Sanghi. I to jest największy dar jaki Sangha może uczynić wobec osób które przybywają. Oczywiscie musimy przygotować wiele rzeczy na rekolekcje. Możemy robić wiele rzeczy, Możemy sprzątać, możemy prać, możemy gotować, możemy robić wiele rzeczy dla rekolekcji Możemy służyć ludziom. Możemy im pomóc. Ale najlepsza rzecza jaka mozemy im dac najbardziej cenna rzeczą jaka mozemy im dać to nie jest nasza praca, nasza ciężka praca Najlepszą rzeczą jaką możemy im zapewnić jest nasza zbiorowa energia uważności i pokoju. Dlatego podczas siedzącej medytacji, chodzonej medytacji, powinniśmy dać z siebie wszystko by być obecnym. Ponieważ ta zbiorowa energia pomoże im się uspokoić, pomoże objąć ich cierpienie tak aby mogli chodzić, siedzieć, aby mogli rowniez oddychać Ponieważ wielu z nich po prostu nie może oddychać, po prostu nie może iść, po prostu nie może siedzieć. A z tą zbiorową energią uważności i pokoju jaką mamy jako Sangha, możemy dać im szanse aby mogli oddychać aby mogli iść i aby mogli siedzieć. To jest najlepsze co możemy zaoferować jako Sangha. To nie jest więc cieżka praca ale najlepsze co możemy zapewnić, to energia pokoju i radości i braterstwa. (dzwon) Ludzie, którzy przybwają mają szczęście, Ponieważ są zdolni zorganizować się tak aby mieć ten tydzieć zeby spędzić go z nami. Wiele innym podoba się to, chcieliby, ale nie mogą się zorganizować, nie mają czasu, nie mają pieniędzy. Więc ci, którzy mogą przybyć w tym czasie, mają wystarczająco tyle szczęścia aby móc spędzić siedem dni z Sanghą. Powinniśmy być tego świadomi. Powinniśmy zrobić wszytsko co w naszej mocy w celu podarowania im szansy na transformację i uzdrowienie. Thay zamierza powieć im na pierwszych rekolekcjach, że uzdrowienie jest możliwe właśnie podczas rekolekcji. Nie po rekolekcjach ale własnie podczas rekolekcji. Ponieważ jeśli naśladujac instrukcje jak oddychać, jak siedzieć jak chodzić to uzdrowienie jest możliwe z każdym krokiem, uzdrowienie jest możliwe z każdym oddechem. I taka jest prawda. Nie ma drogi do uzdrowienia, to uzdrowienie jest drogą. Powinniśmy im powiedzieć, że w celu uzdrowienia muszą się powstrzymać. Musisz się zrelaksować w celu powrotu do zrodwia Jeśli się nie powstrzymają nie ma nadziei na uzdrowienie. Nie uzdrowili się ponieważ nie zaprzestali. Tak więc pięć treningów uważności to bardzo ważne nauczanie. Pięć teningów uważności to zaprzestanie takiego rodzaju działań, takiego rodzaju myślenia, które może kreować chore- istnienie, chorobę. Pięć treningów uważności to również takie rodzaje myślenia i działania które mają moc uzdrowienia. Tak więc bez pięciu treningów uważności uzdrowienie nie jest możliwe. Zaprzestanie jest bardzo ważne. Przestań i ulecz. To jest również temat jaki proponujemy na nauczanie w Korei Południowej. Jeśli wiemy jak przestać uzdrowienie może mieć miejsce natychmiast. Z każdym krokiem. Każdym oddechem i tak dalej. Tak więc powinniśmy być w stanie przekonać ich aby przestali. Aby przestali robić, to co robią a co może prowadzić do cierpienia, do gniewu, do rozpaczy. Oni będą wiedzieć co powinni przestać robić w celu uzdrowienia. A my powiemy im jak my byliśmy w stanie przestać i zacząć uzdrowienie. Musimy dzielić się nawzajem naszymi doświadczeniami. W chwili kiedy decydujesz się przestać czujesz się bardzo lekko. Czujesz że uzdrowienie ma miejsce natychmiast. To jest wspaniały moment. Determinacja aby przestać. I wtedy, my powiemy im że to jest możliwe aby stworzyć chwile szczęścia w naszym codziennym życiu. Istnieją drobne szczęścia które możemy stworzyć w jakimkolwiek momencie naszego codziennego życia. To jest również sztuka. Sztuka szczęścia. Nieważne czy pijesz herbatę, czy spacerujesz, czy po prostu siedzisz i patrzysz, możesz wykreować szczęście podczas tego czasu. Potrzebujesz niewielu składników aby stworzyć chwile szcześcia mogą być rozpoznane. Wiemy że uważność jest źródłem radości, źródłem szczęścia. Ludzie narzekają że nie mają szczęścia. My Powinniśmy być w stanie powiedzieć im że maja warunki by być szczęśliwymi. I pomóc im rozpoznać te warunki szczęścia, które mają. Wiśnia tam jest, ale oni nie są w stanie kontemplować, radować się kwitnącą wiśnią Słońce tam jest, wiosna nadchodzi, wszytskie te rzeczy są cudami życia. A pomimo to, oni są uwikłani w coś. Oni nie są w stanie rozpoznać tych warunków szczęscia. Mają ciało. A pomimo to nie maja dostępu do swojego ciała. To zabawne. Masz ciało, ale nie masz dostępu do swojego ciała. Nie możesz pójść do domu do swojego ciała. Nie możesz dotknąć swojego ciała i powiedzieć: to jest moje cialo. Ponieważ nie mają uważności. Spędzają trzy godziny z ich komputerem, kompletnie zapomnieli, że mają ciało. Pozostają w świecie nierzeczywistego świata. I dlatego w Plum Village nasi bracia i siostry lubią zaprogramować dzwon uważności w komputerze aby od czasu do czasu przypominał nam aby przestać i wrócić do naszego ciała a wdech używa uważności wdechu w celu rozpoznania naszego ciała i wejścia z nim w kontakt. Może nasze ciało wzywa nas ale my nie słyszymy. Nasze ciała potrzebują nas, ale my nie słyszymy. Jeśli możemy wejść w kontakt z naszym ciałem możemy również wejść w kontakt z naszymi uczuciami. Jest wiele uczuć, które nas wzywają. Cierpienie jest jak dziecko wołające nas, cierpiące dziecko nas woła. Ale my ignorujemy głos wewnętrznego dziecka. Ponieważ każe uczucie jest dzieckiem. Więc uważność pomaga nam wejść w kontakt nie tylko z cierpieniem, w celu objęcia go i transformacji, uważność również pomaga nam dotknąć cudów życia, włączając nasze ciało. Wdech może być może być radosny Wydech może być radosny. Możesz cieszyć się swoim oddychaniem. Po prostu wyobraź sobie mnicha siedzącego na trawie. On nie robi nic. On po prostu wdycha i cieszy się wdechem. Jest wolny. Jest wolny od zmartwień, od złości, od pragnień. On jest zdolny do wejścia w kontakt z własnym ciałem i z niebieskim niebem, kolorem zielonym, z nadchodzącą wiosną. Tak więc powinniśmy być w stanie zrobić to w celu przypomnienia ludziom, którzy przybywają że oni również mogą stworzyć chwile szczęścia. Proste przyjemności na co dzień. Nauczyć się jak się cieszyć. Nauczyć się jak smakować drobne szczęścia w naszym codziennym życiu. A to jest możliwe. (dzwon) Istnieje wielu utalentowanych ludzi. Mogą zdobyć wykształcenie. Mogą wynaleźć nową maszynę. Mogą robić wiele rzeczy. Zapytamy ich: Czy możesz stworzyć chwilę szczęścia? Czy możesz zrobić użytek ze swojego ciała, czy możesz wykorzystać swój wdech, czy możesz wykorzystać swoją uważność w celu stworzenia chwili szczęścia? Uczucia szczęścia? W taki sposób jak się robi zupę. W celu zrobienia zupy potrzebujemy trochę wody, jakiś warzyw, trochę tofu, i tak dalej. Większość z nas jest w stanie zrobić dobra zupę. Un petit bonheur, drobne szczęścia są własnie takie, podobne do zupy. A z odpowiednimi składnikami będziemy mogli zrobić chwilę szczęścia dla nas i dla innej osoby. Możesz zaoferować trochę twojej zupy innej osobie. Jeśli wiesz jak wynaleźć, stworzyć chwilę szczęścia możesz cieszyć się szczęściem i możesz zaoferować to innej osobie. Tak więc to jest sztuka. Sztuka szczęścia. Musisz nauczyć się cieszyć się. Aby wyprodukować te uczucia radości i szczęścia w naszym codziennym życiu Musimy nauczyć się cieszyć małymi przyjemnościami na codzień. Aby nauczyć się jak smakować drobne szczęścia w naszym codziennym życiu. I aby je tworzyć. I my wiemy jak zatrzymać to Myślące Non Stop radio, MNS. aby to zrobić Jeśli pozwolisz wewnętrznemu radiu na kontynuowanie, wtedy nie możesz zrobić nic. Ponieważ tam zawsze trwa psychologiczny wykład, trwający dzień i noc w twojej głowie. Myślisz o przeszłości, wywołujesz przyszłość, boisz się przyszłości, i myślenie się nakręca. I odbiera Ci to całą wewnętrzna przestrzeń. Nie masz czasu aby żyć swoim życiem. To jest bardzo ważne by zatrzymać wewnętrzne radio, to nos stop MNS, Myślące Non Stop. Ponieważ taka jest praktyka roztrząsania. My jemy i przeżuwamy wciąż i wciąż nasze cierpienie. nasze zmartwienia, a to nie jest dobre dla twojego zdrowia. Tak więc powinniśmy być w stanie im pomoc aby nie kontynuowali zjadania własnej świadomości. To jest o czwartej substancji odżywczej. Świadomości jako jedzeniu. W naszej świadomości są cierpienie, żal, smutek. Mamy nawyk by wywlekać je znowu z głębin naszej świadomości i przeżuwać i zjadać je znowu i znowu i znowu. To nie jest zdrowe, zdrowy rodzaj pożywienia. Więc zatrzymanie psychologicznego wykładu jest bardzo ważną praktyką. To zabawne, że w Plum Village nie tylko nie pijemy alkoholu, nie jemy mięsa, ale odradzamy rozmawianie i myślenie o tym. Ponieważ jeśli podczas spaceru rozmawiamy lub myślimy, pozwalamy radiu na kontynuowanie a ofiarą jesteś ty, ty jesteś ofiarą przeszłości, przyszłości, zmartwień. Nie żyjemy naszym życiem. Aby być w stanie żyć własnym życiem musimy zatrzymać to wewnętrzne radio. Mowy wewnętrznej. Następnie, jak możesz cieszyć się swoimi krokami jeśli pozwalasz radiu na kontynuowanie To właśnie dlatego to jest takie ważne aby zatrzymać to wewnętrzne radio. Aby raczej poczuć niż myśleć. Kiedy dotykamy ziemi naszą stopą powinniśmy być w stanie to poczuć. A uczucie może przynieść wgląd. Jesteśmy skoncentrowani na tym uczuciu. Dotykam matki Ziemi moją lewą stopą. I w mgnieniu oka dotykasz wszystkich cudów świata które są dostępne podczas tego momentu gdy dotykasz ziemi swoją lewą stopą. I masz uczucie, wspaniałe uczucie radości, dobrostanu. I robiąc to możesz zatrzymać myślenie. Zatrzymać myślenie aby to zrobić, zrobić to aby zatrzymać myślenie. Więc nasz praktyka to raczej aby poczuć niż myśleć. Poczuć swoje ciało. Aby być świadomym każdego odczucia. Aby objąć je. To jest nasza praktyka. Uzdrowienie jest możliwe. Zapewniamy sobie zdrowy rodzaj pożywienia. My nie żujemy znowu i od początku , naszych smutków, naszych smutków, naszych lęków, naszego gniewu co nie jest dobre dla naszego zdrowia. Zaczynamy zdobywać zdrowy rodzaj pożywienia, zdrowego na umyśle pożywienia na jakie zasługujemy. A Sangha dookoła nas jest po to aby na przypominać o naszej praktyce. Więc uczymy się jak chodzić radośnie i szczęśliwie. Chodząca medytacja nie jest ciężką pracą. To nie jest obowiązek, który musimy wykonać. To jest możliwość aby stworzyć chwilę szczęścia. To jest dobra możliwość aby stworzyć chwilę szczęścia i aby uzdrowić. Chodząca medytacja. Czy idziesz z Sanghą czy idziesz sam/a. Idąc z Sanghą dziedziczysz, zyskujesz ze zbiorowej energii Sanghi. A gdy idziesz sam/a promieniujesz energią pokoju i uważności i przypominasz ludziom aby szli tak jak ty. Jakikolwiek moment praktyki może uleczyć pomóc uleczyć innych ludzi. Nie tylko ciebie samego, ale pomóc uleczyć innych ludzi. To bardzo przyjemne widzieć brata czy siostrę idącego uważnie i szczęśliwie przez kampus. To jest bardzo odżywcze i uzdrawiające. Więc nie ważne czy idziesz z Sanghą czy idziesz sam/a twoje kroki są dla nas bardzo ważne. A ludzie, którzy przybywają do nas, kiedy widzą ciebie idącego/ą w ten sposób mają wiarę w praktykę, w Dharmę. Kiedy jemy obiad, kiedy jemy, tam musi być sposób jedzenia aby każdy moment posiłku mógł być uzdrawiający, mógł być odżywczy. My nie tylko czerpiemy substancje odżywcze z jedzenia. ale od Sanghi. Ponieważ razem, siedząc razem i jedząc generujemy energie uważności, zbiorową energię uważności i braterstwa. A to jest bardzo zdrowe, to jest bardzo uzdrawiające. Więc jedzenie w ten sposób zatrzymuje myślenie. I stajesz się świadomy/a otaczających cię członków Sanghi. Każdy generuje energię pokoju i braterstwa. To jest uzdrowienie, to jest dobre pożywienie. Tak więc wspólne jedzenie jest praktyką. To nie jest ciężka praca, to nie jest obowiązek do wykonania. Również, siedząca medytacja. Siedząca medytacja jest możliwością uzdrowienia, również stworzenia chwili radości. A nie chwilą kiedy musicie tam być czekając na dźwięk dzwonu ogłaszający koniec siedzenia. Nie. To byłoby marnotrawstwo. To jest marnotrawstwo. To są bardzo bardzo rzadkie, bardzo cenne chwile. Ludzie na świecie, oni nie mają czasu by siedzieć i nic nie robić w ten sposób. Uważają to za nieekonomiczne. Luksus. Czas to pieniądz. Ale my wiemy, że siedzenie może być bardzo uzdrawiające. Tak więc uczymy się jak cieszyć się każdą chwilą naszego siedzenia. Jak oddychać, jak siedzieć, aby każdy moment siedzenia mógł być odżywczy i uzdrawiający. I jeśli wiemy o tym że harmonogram jest ustalany przez nas samych a nie narzucony nam przez partię polityczną, lub przez króla. To Sangha jest tworzy harmonogram abyśmy mogli wykorzystać harmonogram dla naszej transformacji i uzdrowienia. Harmonogram nie jest narzucony przez nikogo, włączając Thaya. Harmonogram został zaprojektowany przez całą Sanghę tak aby każdy miał równe szanse w transformacji i uzdrowieniu. Więc nie powinniśmy narzekać że harmonogram jest zbyt napięty. Tylko początkujący potrzebują napiętego harmonogramu. To jest przyczyna-istnienia dla praktykującego, aby mieć harmonogram . A my wiemy że robienie tego to z Sanghą, robienie tego to razem z Sanghą, jest lepsze, jest łatwiejsze, jest bardziej przyjemne. Tak wiec dzwon i Sangha gromadząca się na siedzeniu pomagają nam. To że wszyscy idą na siedzenie to jest wielka pomoc więc idziemy na siedzenie. To jest coś bardzo naturalnego. My nie musimy robić żadnego wysiłku. Jest powiedziane w wielu sutrach że Dharma jest cudowna, jest przyjemna, na początku, w środku, na końcu. Tak więc każda minuta praktyki powinna być przyjemna, powinna być uzdrawiająca i przeistaczająca. (dzwon) (dzwon) (dzwon)