WEBVTT 00:00:00.760 --> 00:00:02.536 Dwadzieścia cztery lata temu 00:00:02.560 --> 00:00:04.336 zaczęłam pracę w New Yorkerze 00:00:04.360 --> 00:00:05.880 jako redaktor działu sztuki, 00:00:06.480 --> 00:00:10.016 żeby wprowadzić powiew świeżości 00:00:10.040 --> 00:00:15.056 do instytucji, która już wówczas uchodziła za nieco zardzewiałą, 00:00:15.080 --> 00:00:17.576 i wypromować nowych artystów tak, 00:00:17.600 --> 00:00:21.296 żeby magazyn zszedł z piedestału 00:00:21.320 --> 00:00:24.656 i poszedł z duchem czasu. 00:00:24.680 --> 00:00:27.376 Było to dla mnie odpowiednie zadanie, 00:00:27.400 --> 00:00:31.086 bo zawsze mnie fascynowało, 00:00:31.086 --> 00:00:33.736 jak jeden obraz, prosty rysunek, 00:00:33.760 --> 00:00:38.496 może przebić się przez tysiące innych, które codziennie widzimy. 00:00:38.520 --> 00:00:40.976 Jak potrafi uchwycić moment, 00:00:41.000 --> 00:00:46.216 wyjaśnić społeczne tendencje czy złożone wydarzenie 00:00:46.240 --> 00:00:51.416 lepiej niż wiele słów, 00:00:51.440 --> 00:00:55.240 wyciągnąć z nich esencję i zamienić w karykaturę. NOTE Paragraph 00:00:55.800 --> 00:00:57.576 Odwiedziłam bibliotekę, 00:00:57.600 --> 00:01:03.536 żeby obejrzeć pierwszą okładkę narysowaną w 1925 roku przez Rea Irvina. 00:01:03.560 --> 00:01:07.960 Jest na niej elegancik lustrujący motyla przez monokl. 00:01:08.760 --> 00:01:11.520 Nazywamy go Eustace Tilly. 00:01:12.080 --> 00:01:16.096 Zaobserwowałam, że w miarę jak magazyn stawał się znany 00:01:16.120 --> 00:01:21.576 ze swoich wnikliwych dociekań i długich reportaży, 00:01:21.600 --> 00:01:24.536 część poczucia humoru się zatraciła, 00:01:24.560 --> 00:01:29.456 bo Eustace'a Tilleya zaczęto kojarzyć z wyniosłością. 00:01:29.480 --> 00:01:32.576 Jednak w roku 1925 00:01:32.600 --> 00:01:36.016 Rea Irvin namalował ten obrazek 00:01:36.040 --> 00:01:38.816 dla magazynu humorystycznego, 00:01:38.840 --> 00:01:41.086 żeby rozbawić ówczesną młodzież 00:01:41.246 --> 00:01:43.900 z szalonych lat dwudziestych. 00:01:45.220 --> 00:01:46.470 W tej właśnie bibliotece 00:01:46.470 --> 00:01:51.356 znalazłam ilustracje, które naprawdę uchwyciły ducha 00:01:51.356 --> 00:01:53.566 Wielkiej Depresji. 00:01:53.762 --> 00:01:58.181 Pokazywały nie tylko ubrania ludzi 00:01:58.181 --> 00:01:59.950 lub ich samochody, 00:01:59.950 --> 00:02:02.900 ale również co ich śmieszyło 00:02:02.940 --> 00:02:05.076 i jakie mieli uprzedzenia. 00:02:05.244 --> 00:02:07.760 Pozwalały naprawdę zrozumieć, 00:02:07.760 --> 00:02:11.600 jak żyło się w latach trzydziestych. 00:02:11.960 --> 00:02:14.880 Dlatego zaprosiłam do współpracy współczesnych artystów, NOTE Paragraph 00:02:15.363 --> 00:02:17.346 takich jak Adrian Tomine. 00:02:17.596 --> 00:02:20.746 Często zapraszam artystów narracyjnych, 00:02:20.746 --> 00:02:23.066 rysowników, autorów książek dla dzieci, 00:02:23.436 --> 00:02:26.010 i daję im motywy przewodnie, 00:02:26.840 --> 00:02:29.229 takie jak, na przykład, podróż metrem 00:02:29.229 --> 00:02:31.196 lub walentynki, 00:02:31.386 --> 00:02:32.916 a oni przysyłają mi szkice. 00:02:32.916 --> 00:02:36.716 Kiedy szkice są zaakceptowane przez redaktora, 00:02:36.716 --> 00:02:38.477 Davida Remnicka, 00:02:39.237 --> 00:02:41.245 można zacząć rysować. 00:02:41.363 --> 00:02:43.366 Uwielbiam to, 00:02:43.366 --> 00:02:48.846 że te rysunki nie mówią nam, co myśleć. 00:02:48.866 --> 00:02:50.790 Za to zmuszają do myślenia, 00:02:50.790 --> 00:02:55.954 bo artysta w zasadzie... 00:02:55.954 --> 00:02:57.216 tworzy jakby układankę. 00:02:57.216 --> 00:02:58.916 Artysta rysuje kropki 00:02:58.916 --> 00:03:01.786 a my, czytelnicy, musimy stworzyć pełny obraz. 00:03:02.416 --> 00:03:05.866 Żeby zrozumieć ten rysunek po lewej, autorstwa Anity Kunz, 00:03:05.866 --> 00:03:08.921 i ten po prawej Tomera Hanuka, 00:03:08.921 --> 00:03:12.126 trzeba je porównać i zauważyć różnice. 00:03:12.126 --> 00:03:15.651 Obserwowanie tego procesu... 00:03:16.123 --> 00:03:19.050 jest naprawdę ekscytujące. 00:03:19.050 --> 00:03:25.526 Obserwowanie, jak angażują czytelnika, 00:03:25.776 --> 00:03:29.366 jak ilustracje wychwytują, 00:03:29.366 --> 00:03:32.116 jak bawią się stereotypami. 00:03:32.116 --> 00:03:33.736 A kiedy zaczynamy je rozumieć, 00:03:33.736 --> 00:03:37.429 istniejące uprzedzenia ulegają zmianie. 00:03:37.564 --> 00:03:40.920 Rysunki nie muszą pokazywać tylko ludzi, NOTE Paragraph 00:03:40.920 --> 00:03:42.700 czasem mogą przedstawiać emocję. 00:03:42.700 --> 00:03:45.158 Zaraz po 11 września 00:03:46.108 --> 00:03:48.804 byłam w punkcie, 00:03:48.814 --> 00:03:50.044 zresztą jak każdy, 00:03:50.044 --> 00:03:54.970 gdzie nie do końca wiedziałam, jak sobie poradzić 00:03:55.280 --> 00:04:00.650 i czułam, że żaden obraz nie może uchwycić tej chwili. 00:04:00.710 --> 00:04:03.242 Chciałam zrobić czarną okładkę, 00:04:03.242 --> 00:04:04.958 tak jakby nie było żadnej okładki. 00:04:04.958 --> 00:04:08.238 Rozmawiałam z mężem, rysownikiem Artem Spiegelmanem, 00:04:08.678 --> 00:04:12.364 i wspomniałam, że mam taką propozycję. 00:04:12.364 --> 00:04:15.804 Na to on odpowiedział: "Jeśli naprawdę zamierzasz zrobić czarną okładkę, 00:04:15.804 --> 00:04:19.202 to dlaczego nie użyjesz zarysu Twin Towers, 00:04:19.202 --> 00:04:20.908 czarnych konturów na czarnym tle?". 00:04:20.908 --> 00:04:22.324 Więc usiadłam do rysowania 00:04:22.324 --> 00:04:24.260 i jak tylko skończyłam, 00:04:24.920 --> 00:04:26.400 przeszedł mnie dreszcz. 00:04:26.477 --> 00:04:28.013 Zdałam sobie sprawę, 00:04:28.640 --> 00:04:32.211 że rezygnując ze stworzenia obrazu, 00:04:32.281 --> 00:04:36.790 znaleźliśmy sposób uchwycenia straty, 00:04:37.337 --> 00:04:38.883 żałoby 00:04:38.883 --> 00:04:40.900 i nieobecności. 00:04:41.879 --> 00:04:46.259 Nauczyłam się wtedy czegoś dogłębnego. 00:04:46.290 --> 00:04:52.086 Czasami obrazy, które mówią najwięcej, 00:04:52.244 --> 00:04:55.480 są bardzo oszczędne w środkach. 00:04:55.884 --> 00:04:59.484 Prosty obraz może być niezwykle wymowny. 00:04:59.484 --> 00:05:02.230 To rysunek Boba Staake'a, który opublikowaliśmy NOTE Paragraph 00:05:02.764 --> 00:05:06.820 zaraz po wyborze Baracka Obamy 00:05:08.044 --> 00:05:11.318 i który uchwycił ten historyczny moment. 00:05:11.318 --> 00:05:13.564 Ale takich chwil nie da się zaplanować, 00:05:13.564 --> 00:05:15.000 bo żeby powstała taka okładka 00:05:15.000 --> 00:05:20.526 trzeba pozwolić artyście doświadczyć emocji, które wszyscy odczuwamy 00:05:21.320 --> 00:05:23.330 w czasie danego wydarzenia. 00:05:23.330 --> 00:05:27.120 W listopadzie 2016 roku, 00:05:27.170 --> 00:05:29.326 podczas ubiegłorocznych wyborów, 00:05:29.964 --> 00:05:33.160 jedynym rysunkiem, który mogliśmy opublikować był ten. 00:05:33.160 --> 00:05:36.080 Pojawił się w kioskach w tygodniu wyborów. 00:05:36.080 --> 00:05:37.290 [Rany, tylko nie to] 00:05:37.290 --> 00:05:38.386 (Śmiech) NOTE Paragraph 00:05:38.444 --> 00:05:40.910 Wiedzieliśmy, że ktoś tak się poczuje, NOTE Paragraph 00:05:40.910 --> 00:05:41.686 (Śmiech) NOTE Paragraph 00:05:42.160 --> 00:05:45.166 kiedy ogłoszą wyniki wyborów. NOTE Paragraph 00:05:46.370 --> 00:05:49.050 Kiedy poznaliśmy wyniki, 00:05:50.604 --> 00:05:52.454 byliśmy w rozterce. 00:05:53.324 --> 00:05:59.660 Obraz, który przesłał Bob Staake 00:05:59.660 --> 00:06:01.516 naprawdę trafił do odbiorców. 00:06:02.280 --> 00:06:03.570 Powtórzę, 00:06:03.570 --> 00:06:09.866 że nie da się przewidzieć, co będzie dalej. 00:06:10.034 --> 00:06:12.934 W tamtej chwili wydawało się, że nie wiemy jak ruszyć naprzód, 00:06:12.934 --> 00:06:14.240 ale udało się. 00:06:14.240 --> 00:06:20.266 To rysunek opublikowany po wyborze Donalda Trumpa 00:06:20.466 --> 00:06:23.666 oraz w czasie marszów kobiet 00:06:23.930 --> 00:06:25.486 w całych Stanach. 00:06:26.134 --> 00:06:29.424 Przez ponad 24 lata widziałam, 00:06:29.424 --> 00:06:32.813 jak ponad 1000 rysunków powstaje tydzień po tygodniu, 00:06:32.813 --> 00:06:35.389 i często pytają mnie, który lubię najbardziej, 00:06:35.401 --> 00:06:37.187 ale nie mogę wybrać jednego, 00:06:37.287 --> 00:06:40.626 bo najbardziej dumna jestem z tego, NOTE Paragraph 00:06:40.626 --> 00:06:44.530 że tak bardzo się od siebie różnią. 00:06:44.530 --> 00:06:47.962 To dzięki talentowi i różnorodności 00:06:47.962 --> 00:06:51.362 wszystkich artystów, którzy z nami współpracują. 00:06:51.602 --> 00:06:53.402 A teraz... 00:06:53.402 --> 00:06:55.278 teraz jesteśmy w posiadaniu Rosji, 00:06:55.278 --> 00:06:56.274 więc... 00:06:56.524 --> 00:06:57.560 (Śmiech) 00:06:57.666 --> 00:07:00.416 W tej wersji Barry'ego Blitta NOTE Paragraph 00:07:00.476 --> 00:07:05.542 Eustace stał się Eustace'em Władimirowiczem Tilleyem. 00:07:05.720 --> 00:07:10.840 A motyl to nie kto inny jak zdumiony Donald Trump, 00:07:10.840 --> 00:07:12.082 trzepoczący skrzydłami NOTE Paragraph 00:07:12.082 --> 00:07:16.082 i próbujący zrozumieć, jak opanować efekt motyla. NOTE Paragraph 00:07:16.162 --> 00:07:21.578 Sławne logo stworzone przez Rae Irvina w 1925 roku 00:07:21.758 --> 00:07:23.587 zapisano tutaj cyrilicą. 00:07:23.910 --> 00:07:28.198 Naprawdę ekscytuje mnie 00:07:28.198 --> 00:07:31.338 sposób w jaki... 00:07:31.998 --> 00:07:36.108 Wolna prasa jest podstawą demokracji. 00:07:36.718 --> 00:07:40.184 Widać zarówno w tych podniosłych, jak i absurdalnych przykładach, 00:07:40.438 --> 00:07:44.698 że artyści mogą uchwycić wydarzenia, NOTE Paragraph 00:07:44.876 --> 00:07:47.492 że artysta 00:07:47.492 --> 00:07:52.622 uzbrojony tylko w tusz chiński i akwarele 00:07:52.682 --> 00:07:58.678 może wejść w dialog kulturowy. 00:07:58.678 --> 00:08:03.334 To umieszcza artystów w centrum danej kultury 00:08:03.684 --> 00:08:06.550 i uważam, że właśnie tam jest ich miejsce. 00:08:06.550 --> 00:08:10.196 Bo zwłaszcza dziś potrzeba dobrej karykatury. 00:08:10.401 --> 00:08:11.637 Dziękuję. 00:08:11.637 --> 00:08:16.163 (Brawa)