WEBVTT 00:00:00.760 --> 00:00:02.536 خب ۲۴ سال پیش، 00:00:02.560 --> 00:00:04.336 از من خواستن به مجلهی نیویورکر بیام 00:00:04.360 --> 00:00:05.880 به عنوان سردبیر هنری 00:00:06.480 --> 00:00:10.016 تا این سازمانی رو که 00:00:10.040 --> 00:00:15.056 به نوعی ساکن مونده بود جوانسازی کنم 00:00:15.080 --> 00:00:17.576 و هنرمندان جدید بهش اضافه کنم 00:00:17.600 --> 00:00:21.296 و تلاش کنم مجله رو از اون برج عاج نشینیش پایین بیارم 00:00:21.320 --> 00:00:24.656 تا با زمونهش بیشتر درگیر بشه. 00:00:24.680 --> 00:00:27.376 و این برای من درستترین کار بود 00:00:27.400 --> 00:00:32.016 چون من همیشه شیفتهی این بودم که یک تصویر -- 00:00:32.040 --> 00:00:33.736 یک طراحی ساده -- تا چه حد میتونه 00:00:33.760 --> 00:00:38.496 از میان سیل تصاویری که ما روزانه میبینیم عبور کنه. 00:00:38.520 --> 00:00:40.976 اینکه چطور میتونه یک لحظه رو بگیره، 00:00:41.000 --> 00:00:46.216 اینکه چطور میتونه یک رویداد اجتماعی یا یک اتفاق پیچیده رو متبلور کنه 00:00:46.240 --> 00:00:51.416 به شکلی که تعداد زیادی از کلمات چنین قدرتی ندارن -- 00:00:51.440 --> 00:00:55.240 و جوهر کلام رو بیرون بکشه و اون در قالب یک کاریکاتور بیاره. NOTE Paragraph 00:00:55.800 --> 00:00:57.576 بنابراین من به کتابخونه رفتم 00:00:57.600 --> 00:01:03.536 و به اولین تصویر جلد مجله که در سال ۱۹۲۵ توسط ری ایروین کشیده شده نگاه کردم -- 00:01:03.560 --> 00:01:07.960 یک آدم خوشتیپ که داره با عینک یک چشمی به یک پروانه نگاه میکنه، 00:01:08.760 --> 00:01:11.520 و ما بهش میگیم یوستس تیلی. Eustace Tilley 00:01:12.080 --> 00:01:16.096 و من متوجه شدم که همینطور که مجله به خاطر تحقیقات دقیق و عمیق 00:01:16.120 --> 00:01:21.576 و گزارشهای طولانیاش شناخته شده بود، 00:01:21.600 --> 00:01:24.536 اندکی از این شوخطبعی در مسیر گم شده بود، 00:01:24.560 --> 00:01:29.456 چون الان اغلب یوستس تیلی رو به عنوان یک فرد خوشتیپ متکبر میشناسن 00:01:29.480 --> 00:01:32.576 ولی در حقیقت، در سال ۱۹۲۵، 00:01:32.600 --> 00:01:36.016 که برای اولین بار ری ایروین این تصویر رو کشید، 00:01:36.040 --> 00:01:38.816 این کار رو به عنوان بخشی از یک مجلهی طنز کشید، 00:01:38.840 --> 00:01:41.056 که هدفش سرگرم کردن جوانان اون دوره بود، 00:01:41.080 --> 00:01:44.160 که زنان دنباله هنجارشکن دوران پر سر و صدای دههی بیست بودن. 00:01:45.080 --> 00:01:46.336 و تو کتابخونه، 00:01:46.360 --> 00:01:51.296 من تصاویری رو پیدا کردم که حقیقت روح زمانهی 00:01:51.320 --> 00:01:53.736 دوران رکود بزرگ رو ثبت کرده بود. 00:01:53.760 --> 00:01:58.176 و این تصاویر نه تنها نشون میداد که مردم چطور لباس میپوشیدهن، 00:01:58.200 --> 00:01:59.736 یا ماشینهاشون چه شکلی بوده، 00:01:59.760 --> 00:02:03.016 بلکه نشون میداد چه چیزی باعث خندهشون میشده، 00:02:03.040 --> 00:02:05.336 و تعصباتشون چی بوده. 00:02:05.360 --> 00:02:07.936 و شما کاملا حس زنده بودن و 00:02:07.960 --> 00:02:11.440 زندگی کردن در دههی ۳۰ رو درک میکردین. NOTE Paragraph 00:02:11.960 --> 00:02:15.336 بنابراین من هنرمندان معاصر رو فراخوندم، 00:02:15.360 --> 00:02:17.576 مثل آدریان تومین که این جا حضور داره. 00:02:17.600 --> 00:02:20.736 من معمولا به سراغ هنرمندان روایتگر -- 00:02:20.760 --> 00:02:23.416 کاریکاتوریستها، نویسندگان کتابهای کودکان 00:02:23.440 --> 00:02:25.960 میرم و بهشون موضوعاتی میدم مثل 00:02:26.840 --> 00:02:29.176 اینکه مثلا در مترو بودن چه جوریه، 00:02:29.200 --> 00:02:31.376 یا روز ولنتاین، 00:02:31.400 --> 00:02:32.776 و اونها برام طرح میفرستن. 00:02:32.800 --> 00:02:36.696 و وقتی سردبیر مجله طرحها رو تایید کنه، 00:02:36.720 --> 00:02:38.080 یعنی دیوید رمنیک، 00:02:39.240 --> 00:02:41.336 دیگه کار تمومه. 00:02:41.360 --> 00:02:43.336 و من عاشق اینم که اون تصاویر 00:02:43.360 --> 00:02:48.616 در واقع به شما نمیگن که چطور باید فکر کنین. 00:02:48.640 --> 00:02:50.856 ولی شما رو به فکر وا میدارن، 00:02:50.880 --> 00:02:55.896 چون هنرمند در واقع -- 00:02:55.920 --> 00:02:57.176 میشه گفت یک جور پازله؛ 00:02:57.200 --> 00:02:58.696 هنرمند نقطهها رو میکشه، 00:02:58.720 --> 00:03:02.416 و شما، به عنوان خواننده، باید تصویر رو کامل کنین. 00:03:02.440 --> 00:03:05.816 پس برای فهمیدن تصویر سمت چپی که کار آنیتا کونزه، 00:03:05.840 --> 00:03:08.896 یا تصویر سمت راستی که تومر آنوکا کشیده، 00:03:08.920 --> 00:03:12.056 شما باید بازی تفاوتهای این دو عکس را پیدا کنید رو بازی کنین. 00:03:12.080 --> 00:03:15.000 و این چیزیه که ... 00:03:15.720 --> 00:03:19.416 دیدنش خیلی هیجانانگیزه 00:03:19.440 --> 00:03:25.496 که این درگیر شدن با خواننده ... 00:03:25.520 --> 00:03:30.456 چطور این تصاویر واقعا موضوع رو ثبت میکنن -- 00:03:30.480 --> 00:03:32.016 و با کلیشهها بازی میکنن. 00:03:32.040 --> 00:03:33.416 ولی وقتی متوجه منظورش بشین، 00:03:33.440 --> 00:03:37.000 کلیشههای ذهنیتون رو جابهجا میکنه. NOTE Paragraph 00:03:37.560 --> 00:03:40.856 ولی این تصاویر همیشه نباید همهچیز رو به مردم نشون بدن 00:03:40.880 --> 00:03:43.216 گاهی میتونن یه احساس باشن. 00:03:43.240 --> 00:03:45.280 درست بعد از ۱۱ سپتامبر، 00:03:46.120 --> 00:03:48.776 من تو مرحلهای بودم، 00:03:48.800 --> 00:03:50.016 درست مثل بقیه، 00:03:50.040 --> 00:03:55.256 که واقعا نمیدونستم چطور باید با این اتفاقی که به سرمون اومده برخورد کنم، 00:03:55.280 --> 00:04:00.696 و احساس میکردم هیچ تصویری نمیتونه این لحظه رو نشون بده، 00:04:00.720 --> 00:04:03.216 و میخواستم طرح روی جلد رو مشکی ساده برم، 00:04:03.240 --> 00:04:04.936 انگاری بدون طرح روی جلد. 00:04:04.960 --> 00:04:08.656 با همسرم، که کاریکاتوریست مجله آرت اسپیگلمنه 00:04:08.680 --> 00:04:12.536 صحبت کردم و بهش گفتم میخوام چنین پیشنهادی بدم، 00:04:12.560 --> 00:04:15.136 و او گفت: اوه، اگر قراره طرح روی جلد رو مشکی بزنی، 00:04:15.160 --> 00:04:19.176 چرا نمیای یه سایهای از برجهای دوقلو رو روش بندازی، 00:04:19.200 --> 00:04:20.736 سیاه روی سیاه؟ 00:04:20.760 --> 00:04:22.296 و من نشستم که این طرح رو بکشم، 00:04:22.320 --> 00:04:23.800 و به محض اینکه دیدمش، 00:04:24.920 --> 00:04:26.456 پشتم لرزید، 00:04:26.480 --> 00:04:27.680 و متوجه شدم 00:04:28.640 --> 00:04:32.296 در این امتناع از کشیدن یک تصویر، 00:04:32.320 --> 00:04:37.336 ما راهی برای به تصویر کشیدن فقدان، 00:04:37.360 --> 00:04:38.856 و سوگواری 00:04:38.880 --> 00:04:40.160 و غیاب پیدا کردهیم. 00:04:41.880 --> 00:04:46.256 و این موضوعی عمیق بود که من در این فرآیند بهش رسیدم -- 00:04:46.280 --> 00:04:52.216 که گاهی بعضی از تصاویر که گویاترین هستن 00:04:52.240 --> 00:04:55.320 پیامشون رو با ابزار یدکی میرسونن. 00:04:55.880 --> 00:04:59.456 و یک تصویر ساده میتونه به اندازهی چند جلد کتاب حرف بزنه. NOTE Paragraph 00:04:59.480 --> 00:05:02.736 این تصویری بود که باب استاک طراحی کرده بود و ما بعد این تصویر رو 00:05:02.760 --> 00:05:06.600 درست بعد از انتخابات باراک اوباما چاپ کردیم، 00:05:08.040 --> 00:05:11.296 که نشوندهندهی یک لحظهی تاریخی بود. 00:05:11.320 --> 00:05:13.536 ولی در واقع نمیتونیم از پیش چیزی تعیین کنیم، 00:05:13.560 --> 00:05:14.936 چون برای چنین کاری، 00:05:14.960 --> 00:05:21.296 باید به هنرمند اجازه بدیم احساسات رو همونطوری که ما حس میکنیم تجربه کنه 00:05:21.320 --> 00:05:22.800 در همان زمان اتفاق. 00:05:23.320 --> 00:05:27.136 بنابراین در نوامبر ۲۰۱۶، 00:05:27.160 --> 00:05:29.936 در طول انتخابات سال گذشته، 00:05:29.960 --> 00:05:33.096 تنها تصویری که تونستیم منتشر کنیم این بود، 00:05:33.120 --> 00:05:37.056 که همون هفتهای که همه رای میدادن رفت روی دکهی روزنامهها. NOTE Paragraph 00:05:37.080 --> 00:05:38.416 (خندهی حضار) NOTE Paragraph 00:05:38.440 --> 00:05:40.896 چون میدونستیم این احساس به کسی دست خواهد داد -- NOTE Paragraph 00:05:40.920 --> 00:05:42.136 (خندهی حضار) NOTE Paragraph 00:05:42.160 --> 00:05:44.840 وقتی که نتایج انتخابات اعلام میشن. 00:05:46.360 --> 00:05:49.320 و وقتی ما نتایج رو فهمیدیم، 00:05:50.600 --> 00:05:52.456 واقعا گیج و گم بودیم، 00:05:52.480 --> 00:05:58.496 و این تصویری بود که مجددا باب استاک برامون فرستاد، 00:05:58.520 --> 00:06:01.560 و اون واقعا زد به هدف. 00:06:02.280 --> 00:06:03.536 و دوباره، 00:06:03.560 --> 00:06:10.016 ما واقعا نمیتونستیم بفهمیم چه اتفاقی قراره بیفته، 00:06:10.040 --> 00:06:12.916 و اینجا طوری بود که نمیدونستیم چطور باید به جلو حرکت کنیم، 00:06:12.916 --> 00:06:14.216 ولی ما اینکارو کردیم، 00:06:14.240 --> 00:06:20.456 و این تصویری بود که پس از انتخاب شدن دونالد ترامپ منتشر کردیم، 00:06:20.480 --> 00:06:23.896 همزمان با راهپیمایی زنان 00:06:23.920 --> 00:06:25.240 در سراسر آمریکا. NOTE Paragraph 00:06:26.120 --> 00:06:27.976 بنابراین در طول این ۲۴ سال، 00:06:28.000 --> 00:06:32.776 من شاهد متولد شدن ۱۰۰۰ تصویر در هفته بودهم، 00:06:32.800 --> 00:06:35.376 و اغلب ازم پرسیدهن کدوم رو از بقیه بیشتر دوست دارم، 00:06:35.400 --> 00:06:37.256 ولی من نمیتونم یکی رو انتخاب کنم، 00:06:37.280 --> 00:06:43.216 برای اینکه آنچه بیشتر از همه بهش افتخار میکنم اینه که هرکدوم از این تصاویر 00:06:43.240 --> 00:06:44.746 تا چه حد با دیگری متفاوت هستن. 00:06:44.746 --> 00:06:47.936 و این موضوع رو مدیون استعداد و کثرت 00:06:47.960 --> 00:06:50.920 هنرمندانی هستیم که مشارکت میکنن. NOTE Paragraph 00:06:51.600 --> 00:06:53.376 و خب، حالا، 00:06:53.400 --> 00:06:55.256 الان روسیه صاحب ماست، 00:06:55.280 --> 00:06:56.496 بنابراین -- NOTE Paragraph 00:06:56.520 --> 00:06:57.736 (خنده حضار) NOTE Paragraph 00:06:57.760 --> 00:07:00.456 بری بلیت اینجا تصویری ترسیم کرده و 00:07:00.480 --> 00:07:05.696 یوستس تبدیل شده به یوستس ولادیمیرویچ تیلی. 00:07:05.720 --> 00:07:10.816 و پروانه هم چیزی نیست جز یک دونالد ترامپ مبهوت و شگفتزده 00:07:10.840 --> 00:07:12.056 که داره بال میزنه، 00:07:12.080 --> 00:07:16.136 و سعی داره بفهمه چطور میتونه جلوی وقوع اثر پروانهای رو بگیره 00:07:16.160 --> 00:07:21.736 و لوگوی مشهوری که توسط ری ایروین در سال ۱۹۲۵ کشیده شده 00:07:21.760 --> 00:07:23.360 به الفبای سیریلی نوشته شده. NOTE Paragraph 00:07:23.920 --> 00:07:28.176 اون چیزی که من رو در مورد این لحظه به وجد میاره 00:07:28.200 --> 00:07:30.960 راه و روشی هست که ... 00:07:32.000 --> 00:07:36.736 میدونین، رسانههای آزاد برای دمکراسی ما حیاتی هستن. 00:07:36.760 --> 00:07:40.416 و ما شاهد هستیم که هنرمندان از مضامین والا گرفته تا مضحک 00:07:40.440 --> 00:07:44.856 میتونن اتفاقاتی که میافته رو ثبت کنن 00:07:44.880 --> 00:07:47.496 اون روشی که هنرمند بهش مسلحه 00:07:47.520 --> 00:07:52.656 تنها با مرکب و آبرنگ 00:07:52.680 --> 00:07:58.656 میتونه ثبت کنه و ورود کنه به گفتمان فرهنگی. 00:07:58.680 --> 00:08:03.656 این موضوع اون هنرمندان رو در مرکز اون فرهنگ قرار میده 00:08:03.680 --> 00:08:06.496 و این دقیقاً اون جاییه که من فکر میکنم باید باشن. 00:08:06.520 --> 00:08:09.920 چون اصلیترین چیزی که در حال حاضر بهش احتیاج داریم یک کاریکاتور خوبه. NOTE Paragraph 00:08:10.400 --> 00:08:11.616 ممنونم. NOTE Paragraph 00:08:11.640 --> 00:08:16.120 (تشویق حضار)