1
00:00:00,760 --> 00:00:02,536
خب ۲۴ سال پیش،

2
00:00:02,560 --> 00:00:04,336
از من خواستن به مجلهی نیویورکر بیام

3
00:00:04,360 --> 00:00:05,880
به عنوان سردبیر هنری

4
00:00:06,480 --> 00:00:10,016
تا این سازمانی رو که

5
00:00:10,040 --> 00:00:15,056
به نوعی ساکن مونده بود
جوانسازی کنم

6
00:00:15,080 --> 00:00:17,576
و هنرمندان جدید بهش اضافه کنم

7
00:00:17,600 --> 00:00:21,296
و تلاش کنم مجله رو از اون
برج عاج نشینیش پایین بیارم

8
00:00:21,320 --> 00:00:24,656
تا با زمونهش بیشتر درگیر بشه.

9
00:00:24,680 --> 00:00:27,376
و این برای من
درستترین کار بود

10
00:00:27,400 --> 00:00:32,016
چون من همیشه شیفتهی این 
بودم که یک تصویر --

11
00:00:32,040 --> 00:00:33,736
یک طراحی ساده --
تا چه حد میتونه

12
00:00:33,760 --> 00:00:38,496
از میان سیل تصاویری که ما
روزانه میبینیم عبور کنه.

13
00:00:38,520 --> 00:00:40,976
اینکه چطور میتونه یک لحظه رو بگیره،

14
00:00:41,000 --> 00:00:46,216
اینکه چطور میتونه یک رویداد اجتماعی
یا یک اتفاق پیچیده رو متبلور کنه

15
00:00:46,240 --> 00:00:51,416
به شکلی که تعداد زیادی از کلمات
چنین قدرتی ندارن --

16
00:00:51,440 --> 00:00:55,240
و جوهر کلام رو بیرون بکشه
و اون در قالب یک کاریکاتور بیاره.

17
00:00:55,800 --> 00:00:57,576
بنابراین من به کتابخونه رفتم

18
00:00:57,600 --> 00:01:03,536
و به اولین تصویر جلد مجله که در سال ۱۹۲۵
توسط ری ایروین کشیده شده نگاه کردم --

19
00:01:03,560 --> 00:01:07,960
یک آدم خوشتیپ که داره با عینک یک چشمی
به یک پروانه نگاه میکنه،

20
00:01:08,760 --> 00:01:11,520
و ما بهش میگیم یوستس تیلی. 
Eustace Tilley

21
00:01:12,080 --> 00:01:16,096
و من متوجه شدم که همینطور که
مجله به خاطر تحقیقات دقیق و عمیق

22
00:01:16,120 --> 00:01:21,576
و گزارشهای طولانیاش شناخته شده بود،

23
00:01:21,600 --> 00:01:24,536
اندکی از این شوخطبعی در 
مسیر گم شده بود،

24
00:01:24,560 --> 00:01:29,456
چون الان اغلب یوستس تیلی
رو به عنوان یک فرد خوشتیپ متکبر میشناسن

25
00:01:29,480 --> 00:01:32,576
ولی در حقیقت، در سال ۱۹۲۵،

26
00:01:32,600 --> 00:01:36,016
که برای اولین بار ری ایروین این تصویر 
رو کشید،

27
00:01:36,040 --> 00:01:38,816
این کار رو به عنوان بخشی از یک مجلهی 
طنز کشید،

28
00:01:38,840 --> 00:01:41,056
که هدفش سرگرم کردن جوانان اون دوره بود،

29
00:01:41,080 --> 00:01:44,160
که زنان دنباله هنجارشکن
دوران پر سر و صدای دههی بیست بودن.

30
00:01:45,080 --> 00:01:46,336
و تو کتابخونه،

31
00:01:46,360 --> 00:01:51,296
من تصاویری رو پیدا کردم که
حقیقت روح زمانهی

32
00:01:51,320 --> 00:01:53,736
دوران رکود بزرگ رو ثبت کرده بود.

33
00:01:53,760 --> 00:01:58,176
و این تصاویر نه تنها نشون میداد 
که مردم چطور لباس میپوشیدهن،

34
00:01:58,200 --> 00:01:59,736
یا ماشینهاشون چه شکلی بوده،

35
00:01:59,760 --> 00:02:03,016
بلکه نشون میداد چه چیزی باعث
خندهشون میشده،

36
00:02:03,040 --> 00:02:05,336
و تعصباتشون چی بوده.

37
00:02:05,360 --> 00:02:07,936
و شما کاملا حس زنده بودن و

38
00:02:07,960 --> 00:02:11,440
زندگی کردن در دههی ۳۰ رو درک میکردین.

39
00:02:11,960 --> 00:02:15,336
بنابراین من هنرمندان معاصر رو فراخوندم،

40
00:02:15,360 --> 00:02:17,576
مثل آدریان تومین که این جا حضور داره.

41
00:02:17,600 --> 00:02:20,736
من معمولا به سراغ هنرمندان روایتگر --

42
00:02:20,760 --> 00:02:23,416
کاریکاتوریستها، نویسندگان کتابهای کودکان

43
00:02:23,440 --> 00:02:25,960
میرم و بهشون موضوعاتی میدم مثل

44
00:02:26,840 --> 00:02:29,176
اینکه مثلا در مترو بودن چه جوریه،

45
00:02:29,200 --> 00:02:31,376
یا روز ولنتاین،

46
00:02:31,400 --> 00:02:32,776
و اونها برام طرح میفرستن.

47
00:02:32,800 --> 00:02:36,696
و وقتی سردبیر مجله طرحها
رو تایید کنه،

48
00:02:36,720 --> 00:02:38,080
یعنی دیوید رمنیک،

49
00:02:39,240 --> 00:02:41,336
دیگه کار تمومه.

50
00:02:41,360 --> 00:02:43,336
و من عاشق اینم که اون تصاویر

51
00:02:43,360 --> 00:02:48,616
در واقع به شما نمیگن که 
چطور باید فکر کنین.

52
00:02:48,640 --> 00:02:50,856
ولی شما رو به فکر وا میدارن،

53
00:02:50,880 --> 00:02:55,896
چون هنرمند در واقع --

54
00:02:55,920 --> 00:02:57,176
میشه گفت یک جور پازله؛

55
00:02:57,200 --> 00:02:58,696
هنرمند نقطهها رو میکشه،

56
00:02:58,720 --> 00:03:02,416
و شما، به عنوان خواننده،
باید تصویر رو کامل کنین.

57
00:03:02,440 --> 00:03:05,816
پس برای فهمیدن تصویر سمت چپی
که کار آنیتا کونزه،

58
00:03:05,840 --> 00:03:08,896
یا تصویر سمت راستی که تومر آنوکا کشیده،

59
00:03:08,920 --> 00:03:12,056
شما باید بازی تفاوتهای این دو عکس را 
پیدا کنید رو بازی کنین.

60
00:03:12,080 --> 00:03:15,000
و این چیزیه که ...

61
00:03:15,720 --> 00:03:19,416
دیدنش خیلی هیجانانگیزه

62
00:03:19,440 --> 00:03:25,496
که این درگیر شدن با خواننده ...

63
00:03:25,520 --> 00:03:30,456
چطور این تصاویر واقعا
موضوع رو ثبت میکنن --

64
00:03:30,480 --> 00:03:32,016
و با کلیشهها بازی میکنن.

65
00:03:32,040 --> 00:03:33,416
ولی وقتی متوجه منظورش بشین،

66
00:03:33,440 --> 00:03:37,000
کلیشههای ذهنیتون رو جابهجا میکنه.

67
00:03:37,560 --> 00:03:40,856
ولی این تصاویر همیشه نباید همهچیز
رو به مردم نشون بدن

68
00:03:40,880 --> 00:03:43,216
گاهی میتونن یه احساس باشن.

69
00:03:43,240 --> 00:03:45,280
درست بعد از ۱۱ سپتامبر،

70
00:03:46,120 --> 00:03:48,776
من تو مرحلهای بودم،

71
00:03:48,800 --> 00:03:50,016
درست مثل بقیه،

72
00:03:50,040 --> 00:03:55,256
که واقعا نمیدونستم چطور باید با این
اتفاقی که به سرمون اومده برخورد کنم،

73
00:03:55,280 --> 00:04:00,696
و احساس میکردم هیچ تصویری نمیتونه
این لحظه رو نشون بده،

74
00:04:00,720 --> 00:04:03,216
و میخواستم طرح روی جلد رو مشکی ساده برم،

75
00:04:03,240 --> 00:04:04,936
انگاری بدون طرح روی جلد.

76
00:04:04,960 --> 00:04:08,656
با همسرم، که کاریکاتوریست
مجله آرت اسپیگلمنه


77
00:04:08,680 --> 00:04:12,536
صحبت کردم و بهش گفتم میخوام چنین 
پیشنهادی بدم،

78
00:04:12,560 --> 00:04:15,136
و او گفت: اوه، اگر قراره
طرح روی جلد رو مشکی بزنی،

79
00:04:15,160 --> 00:04:19,176
چرا نمیای یه سایهای از برجهای دوقلو
رو روش بندازی،

80
00:04:19,200 --> 00:04:20,736
سیاه روی سیاه؟

81
00:04:20,760 --> 00:04:22,296
و من نشستم که این طرح رو بکشم،

82
00:04:22,320 --> 00:04:23,800
و به محض اینکه دیدمش،

83
00:04:24,920 --> 00:04:26,456
پشتم لرزید،

84
00:04:26,480 --> 00:04:27,680
و متوجه شدم

85
00:04:28,640 --> 00:04:32,296
در این امتناع از کشیدن یک تصویر،

86
00:04:32,320 --> 00:04:37,336
ما راهی برای به تصویر کشیدن فقدان،

87
00:04:37,360 --> 00:04:38,856
و سوگواری

88
00:04:38,880 --> 00:04:40,160
و غیاب پیدا کردهیم.

89
00:04:41,880 --> 00:04:46,256
و این موضوعی عمیق بود که من در
این فرآیند بهش رسیدم --

90
00:04:46,280 --> 00:04:52,216
که گاهی بعضی از تصاویر 
که گویاترین هستن

91
00:04:52,240 --> 00:04:55,320
پیامشون رو با ابزار یدکی میرسونن.

92
00:04:55,880 --> 00:04:59,456
و یک تصویر ساده میتونه به اندازهی چند
جلد کتاب حرف بزنه.

93
00:04:59,480 --> 00:05:02,736
این تصویری بود که باب استاک طراحی کرده بود
و ما بعد این تصویر رو

94
00:05:02,760 --> 00:05:06,600
درست بعد از انتخابات باراک اوباما 
چاپ کردیم،

95
00:05:08,040 --> 00:05:11,296
که نشوندهندهی یک لحظهی تاریخی بود.

96
00:05:11,320 --> 00:05:13,536
ولی در واقع نمیتونیم
از پیش چیزی تعیین کنیم،

97
00:05:13,560 --> 00:05:14,936
چون برای چنین کاری،

98
00:05:14,960 --> 00:05:21,296
باید به هنرمند اجازه بدیم احساسات رو همونطوری 
که ما حس میکنیم تجربه کنه

99
00:05:21,320 --> 00:05:22,800
در همان زمان اتفاق.

100
00:05:23,320 --> 00:05:27,136
بنابراین در نوامبر ۲۰۱۶،

101
00:05:27,160 --> 00:05:29,936
در طول انتخابات سال گذشته،

102
00:05:29,960 --> 00:05:33,096
تنها تصویری که تونستیم
منتشر کنیم این بود،

103
00:05:33,120 --> 00:05:37,056
که همون هفتهای که همه رای میدادن
رفت روی دکهی روزنامهها.

104
00:05:37,080 --> 00:05:38,416
(خندهی حضار)

105
00:05:38,440 --> 00:05:40,896
چون میدونستیم این احساس به
کسی دست خواهد داد --

106
00:05:40,920 --> 00:05:42,136
(خندهی حضار)

107
00:05:42,160 --> 00:05:44,840
وقتی که نتایج انتخابات اعلام میشن.

108
00:05:46,360 --> 00:05:49,320
و وقتی ما نتایج رو فهمیدیم،

109
00:05:50,600 --> 00:05:52,456
واقعا گیج و گم بودیم،

110
00:05:52,480 --> 00:05:58,496
و این تصویری بود که مجددا باب استاک
برامون فرستاد،

111
00:05:58,520 --> 00:06:01,560
و اون واقعا زد به هدف.

112
00:06:02,280 --> 00:06:03,536
و دوباره،

113
00:06:03,560 --> 00:06:10,016
ما واقعا نمیتونستیم بفهمیم
چه اتفاقی قراره بیفته،

114
00:06:10,040 --> 00:06:12,736
و اینجا طوری بود که نمیدونستیم
چطور باید به جلو حرکت کنیم،

115
00:06:12,760 --> 00:06:14,216
ولی ما اینکارو کردیم،

116
00:06:14,240 --> 00:06:20,456
و این تصویری بود که پس از انتخاب شدن
دونالد ترامپ منتشر کردیم،

117
00:06:20,480 --> 00:06:23,896
همزمان با راهپیمایی زنان

118
00:06:23,920 --> 00:06:25,240
در سراسر آمریکا.

119
00:06:26,120 --> 00:06:27,976
بنابراین در طول این ۲۴ سال،

120
00:06:28,000 --> 00:06:32,776
من شاهد متولد شدن ۱۰۰۰ تصویر
در هفته بودهم،

121
00:06:32,800 --> 00:06:35,376
و اغلب ازم پرسیدهن کدوم رو از بقیه
بیشتر دوست دارم،

122
00:06:35,400 --> 00:06:37,256
ولی من نمیتونم 
یکی رو انتخاب کنم،

123
00:06:37,280 --> 00:06:43,216
برای اینکه آنچه بیشتر از همه بهش افتخار میکنم
اینه که هرکدوم از این تصاویر

124
00:06:43,240 --> 00:06:44,456
تا چه حد با دیگری متفاوت هستن.

125
00:06:44,480 --> 00:06:47,936
و این موضوع رو مدیون استعداد و کثرت

126
00:06:47,960 --> 00:06:50,920
هنرمندانی هستیم که مشارکت میکنن.

127
00:06:51,600 --> 00:06:53,376
و خب، حالا،

128
00:06:53,400 --> 00:06:55,256
الان روسیه صاحب ماست،

129
00:06:55,280 --> 00:06:56,496
بنابراین --

130
00:06:56,520 --> 00:06:57,736
(خنده حضار)

131
00:06:57,760 --> 00:07:00,456
بری بلیت اینجا تصویری ترسیم کرده و

132
00:07:00,480 --> 00:07:05,696
یوستس تبدیل شده به
یوستس ولادیمیرویچ تیلی.

133
00:07:05,720 --> 00:07:10,816
و پروانه هم چیزی نیست جز یک
دونالد ترامپ مبهوت و شگفتزده

134
00:07:10,840 --> 00:07:12,056
که داره بال میزنه،

135
00:07:12,080 --> 00:07:16,136
و سعی داره بفهمه چطور میتونه جلوی 
وقوع اثر پروانهای رو بگیره

136
00:07:16,160 --> 00:07:21,736
و لوگوی مشهوری که توسط ری ایروین 
در سال ۱۹۲۵ کشیده شده

137
00:07:21,760 --> 00:07:23,360
به الفبای سیریلی نوشته شده.

138
00:07:23,920 --> 00:07:28,176
اون چیزی که من رو در مورد این لحظه
به وجد میاره

139
00:07:28,200 --> 00:07:30,960
راه و روشی هست که ...

140
00:07:32,000 --> 00:07:36,736
میدونین، رسانههای آزاد برای دمکراسی
ما حیاتی هستن.

141
00:07:36,760 --> 00:07:40,416
و ما شاهد هستیم که هنرمندان از 
مضامین والا گرفته تا مضحک

142
00:07:40,440 --> 00:07:44,856
میتونن اتفاقاتی که میافته رو ثبت کنن

143
00:07:44,880 --> 00:07:47,496
اون روشی که هنرمند بهش مسلحه

144
00:07:47,520 --> 00:07:52,656
تنها با مرکب و آبرنگ

145
00:07:52,680 --> 00:07:58,656
میتونه ثبت کنه و ورود کنه
به گفتمان فرهنگی.

146
00:07:58,680 --> 00:08:03,656
این موضوع اون هنرمندان رو در مرکز
اون فرهنگ قرار میده

147
00:08:03,680 --> 00:08:06,496
و این دقیقا اون جاییه که من
فکر میکنم باید باشن.

148
00:08:06,520 --> 00:08:09,920
چون اصلیترین چیزی که در حال حاضر
بهش احتیاج داریم یک کاریکاتور خوبه.

149
00:08:10,400 --> 00:08:11,616
ممنونم.

150
00:08:11,640 --> 00:08:16,120
(تشویق حضار)