WEBVTT

00:00:01.119 --> 00:00:03.027
Zawsze chciałem zostać

00:00:03.027 --> 00:00:05.867
chodzącym laboratorium
zaangażowania społecznego,

00:00:05.867 --> 00:00:09.943
współbrzmieć z uczuciami,
myślami, intencjami,

00:00:09.943 --> 00:00:14.999
motywacjami innych osób
podczas bycia z nimi.

00:00:14.999 --> 00:00:20.878
Jako naukowiec zawsze chciałem
mierzyć to współbrzmienie,

00:00:20.879 --> 00:00:23.377
to odczucie drugiej osoby,
które dzieje się tak szybko.

00:00:23.377 --> 00:00:25.682
W mgnieniu oka.

00:00:25.682 --> 00:00:28.032
Intuicyjnie odbieramy
uczucia drugiej osoby.

00:00:28.032 --> 00:00:29.019
Znamy znaczenie jej czynów,
jeszcze zanim nastąpią.

00:00:29.019 --> 00:00:31.959
Znamy znaczenie jej czynów,
jeszcze zanim nastąpią.

00:00:31.959 --> 00:00:33.857
Zawsze gramy rolę

00:00:33.857 --> 00:00:36.828
obiektu subiektywności innej osoby.

00:00:36.828 --> 00:00:40.025
Robimy to cały czas. Nie możemy przestać.

00:00:40.025 --> 00:00:41.676
To ważne, że te same narzędzia,

00:00:41.676 --> 00:00:44.079
których używamy, by zrozumieć siebie,

00:00:44.079 --> 00:00:48.226
zrozumieć świat wokół,
są kształtowane przez tę rolę.

00:00:48.226 --> 00:00:51.460
Jesteśmy społeczni do cna.

NOTE Paragraph

00:00:51.460 --> 00:00:54.234
Moja podróż w świat autyzmu
zaczęła się, kiedy mieszkałem

00:00:54.234 --> 00:00:57.811
w placówce dla dorosłych z autyzmem.

00:00:57.811 --> 00:01:01.129
Większość z nich spędziła dużą część życia

00:01:01.129 --> 00:01:05.021
w szpitalach długoterminowych.
To było dawno temu.

00:01:05.021 --> 00:01:09.303
I dla nich autyzm był druzgocący.

00:01:09.303 --> 00:01:12.558
Mieli głębokie zaburzenia intelektualne.

00:01:12.558 --> 00:01:15.860
Nie potrafili mówić. Ale nade wszystko

00:01:15.860 --> 00:01:19.690
byli nadzwyczajnie odizolowani

00:01:19.690 --> 00:01:22.931
od otaczającego świata, swojego środowiska

00:01:22.931 --> 00:01:25.392
i od ludzi.

00:01:25.392 --> 00:01:28.244
W rzeczywistości
po wejściu do szkoły

00:01:28.244 --> 00:01:32.267
dla osób z autyzmem
usłyszelibyście wiele hałasu,

00:01:32.267 --> 00:01:37.730
ruchu, działań, ludzi robiących coś,

00:01:37.730 --> 00:01:41.455
ale zawsze robiących wszystko samotnie.

00:01:41.455 --> 00:01:45.527
Mogliby patrzeć na światło na suficie,

00:01:45.527 --> 00:01:48.936
albo samotnie siedzieć w kącie,

00:01:48.936 --> 00:01:52.495
lub powtarzać ruchy

00:01:52.495 --> 00:01:56.696
służące autostymulacji,
które donikąd nie prowadzą.

00:01:56.696 --> 00:02:00.095
Bardzo odizolowani.

NOTE Paragraph

00:02:00.095 --> 00:02:03.688
Teraz wiemy, że autyzm

00:02:03.688 --> 00:02:07.426
to zaburzenie tego współbrzmienia,

00:02:07.426 --> 00:02:09.770
o którym mówię.

00:02:09.770 --> 00:02:11.728
To zdolności konieczne do przetrwania,

00:02:11.728 --> 00:02:13.879
które odziedziczyliśmy

00:02:13.879 --> 00:02:16.433
przez wiele setek tysięcy lat ewolucji.

00:02:16.433 --> 00:02:18.719
przez wiele setek tysięcy lat ewolucji.

NOTE Paragraph

00:02:18.719 --> 00:02:24.033
Widzicie, dzieci rodzą się
w stanie zupełnej zależności.

00:02:24.033 --> 00:02:26.064
Bez opiekuna nie przetrwałyby,

00:02:26.064 --> 00:02:28.447
więc wydaje się sensowne,
że natura wyposażyła je

00:02:28.447 --> 00:02:31.680
w te mechanizmy przetrwania.

00:02:31.680 --> 00:02:34.255
Zwracają się do opiekuna.

00:02:34.255 --> 00:02:37.697
Od pierwszych dni i tygodni życia

00:02:37.697 --> 00:02:41.183
dzieci preferują ludzkie dźwięki

00:02:41.183 --> 00:02:43.128
od dźwięków otoczenia.

00:02:43.128 --> 00:02:45.138
Wolą patrzeć na ludzi niż na rzeczy,

00:02:45.138 --> 00:02:47.183
a nawet kiedy patrzą na ludzi,

00:02:47.183 --> 00:02:49.747
patrzą na ich oczy,

00:02:49.747 --> 00:02:54.096
bo oko jest oknem
do doświadczeń innej osoby.

00:02:54.096 --> 00:02:56.214
To tak istotne,
że wolą patrzeć na ludzi,

00:02:56.214 --> 00:03:00.525
którzy patrzą na nie,
raczej niż patrzących w inną stronę.

00:03:00.525 --> 00:03:03.131
Orientują się na opiekuna.

00:03:03.131 --> 00:03:05.458
Opiekun szuka dziecka.

00:03:05.458 --> 00:03:09.085
I to od tej wzajemnie
wzmacniającej się choreografii

00:03:09.085 --> 00:03:12.904
zależy wiele spraw ważnych

00:03:12.904 --> 00:03:17.587
dla kształtowania się umysłu.

NOTE Paragraph

00:03:17.587 --> 00:03:20.268
Zawsze myślimy o autyzmie

00:03:20.268 --> 00:03:25.347
jako o czymś, co przydarza się
w późniejszym życiu.

00:03:25.347 --> 00:03:30.745
Nieprawda. Zaczyna się z początkiem życia.

00:03:30.745 --> 00:03:35.049
Kiedy dzieci przebywają
z opiekunami, szybko się orientują,

00:03:35.049 --> 00:03:39.256
że między uszami jest coś,

00:03:39.256 --> 00:03:40.666
co jest bardzo ważne.

00:03:40.666 --> 00:03:44.849
Jest niewidoczne, ale naprawdę istotne,

00:03:44.849 --> 00:03:46.308
i nazywa się to uwagą.

00:03:46.308 --> 00:03:49.138
I szybko się uczą, nawet zanim
wypowiedzą pierwsze słowo,

00:03:49.138 --> 00:03:51.818
że mogą przejąć tę uwagę

00:03:51.818 --> 00:03:57.555
i przenieść gdzieś,
żeby uzyskać to, czego chcą.

00:03:57.555 --> 00:04:00.679
Uczą się także podążać za wzrokiem innych,

00:04:00.679 --> 00:04:02.949
ponieważ ludzie myślą o tym,

00:04:02.949 --> 00:04:06.704
na co patrzą.

00:04:06.704 --> 00:04:09.346
I szybko uczą się o znaczeniu rzeczy,

00:04:09.346 --> 00:04:12.771
ponieważ kiedy ktoś patrzy na coś,

00:04:12.771 --> 00:04:14.823
albo na coś wskazuje,

00:04:14.823 --> 00:04:17.752
nie tyko dostają wskazówkę kierunkową,

00:04:17.752 --> 00:04:20.310
ale i dowiadują się o znaczeniu,

00:04:20.310 --> 00:04:23.389
jakie ma ta rzecz dla innej osoby,
o jej nastawieniu.

00:04:23.389 --> 00:04:27.488
I szybko budują sobie system znaczeń,

00:04:27.488 --> 00:04:29.801
ale znaczeń zdobytych w realiach

00:04:29.801 --> 00:04:32.202
interakcji społecznych.

00:04:32.202 --> 00:04:34.043
Znaczenia te nabywa się

00:04:34.043 --> 00:04:38.030
jako część doświadczeń
współdzielonych z innymi.

NOTE Paragraph

00:04:38.030 --> 00:04:44.862
To jest 15-miesięczna dziewczynka,

00:04:44.862 --> 00:04:48.594
która ma autyzm.

00:04:48.594 --> 00:04:52.016
I podchodzę do niej bardzo blisko,
na 5 centymetrów od twarzy,

00:04:52.016 --> 00:04:56.265
a ona w ogóle nie zwraca na mnie uwagi.

00:04:56.265 --> 00:04:57.623
Wyobraźcie sobie,
że do was się tak zbliżam.

00:04:57.623 --> 00:04:59.549
Wyobraźcie sobie,
że do was się tak zbliżam.

00:04:59.549 --> 00:05:01.655
Prawdopodobnie zrobilibyście dwie rzeczy.

00:05:01.655 --> 00:05:05.767
Odskoczylibyście
albo wezwalibyście policję. (Śmiech)

00:05:05.767 --> 00:05:08.316
Zrobilibyście coś,
bo jest dosłownie niemożliwym

00:05:08.316 --> 00:05:10.892
wejść w cudzą przestrzeń fizyczną

00:05:10.892 --> 00:05:12.247
i nie uzyskać reakcji.

00:05:12.247 --> 00:05:15.931
Pamiętajcie, że robimy to
intuicyjnie, bez wysiłku.

00:05:15.931 --> 00:05:17.348
To mądrość naszego ciała.

00:05:17.348 --> 00:05:21.898
Nie coś, jest przekazywane przez mowę.
Nasze ciało po prostu to wie

00:05:21.898 --> 00:05:24.661
i wiedzieliśmy to od dawna.

NOTE Paragraph

00:05:24.661 --> 00:05:27.600
I to nie zdarza się tylko ludziom.

00:05:27.600 --> 00:05:30.824
Tak samo jest
u naszych odległych kuzynów,

00:05:30.824 --> 00:05:32.818
ponieważ kiedy jesteś małpą

00:05:32.818 --> 00:05:34.914
i patrzysz na inną małpę,

00:05:34.914 --> 00:05:38.932
a ta małpa ma wyższą pozycję w hierarchii

00:05:38.932 --> 00:05:42.485
a takie spojrzenie jest uważane
za sygnał lub groźbę,

00:05:42.485 --> 00:05:45.365
to długo nie pożyjesz.

00:05:45.365 --> 00:05:49.786
Więc coś, co dla innych gatunków
jest mechanizmami przetrwania,

00:05:49.786 --> 00:05:53.207
bez nich by nie przeżyły,

00:05:53.207 --> 00:05:55.907
my wnosimy w kontekst ludzki

00:05:55.907 --> 00:06:00.070
i potrzebujemy tego,
żeby po prostu działać społecznie.

NOTE Paragraph

00:06:00.070 --> 00:06:02.973
Ona nie zwraca na mnie uwagi,
choć jestem tak blisko.

00:06:02.973 --> 00:06:04.971
Zastanawiacie się, czy mnie widzi,

00:06:04.971 --> 00:06:06.591
czy mnie słyszy.

00:06:06.591 --> 00:06:08.931
Kilka minut później poszła do kąta

00:06:08.931 --> 00:06:14.530
i znalazła cukierek, M&M.

00:06:14.530 --> 00:06:19.400
Ja nie mogłem przyciągnąć jej uwagi,

00:06:19.400 --> 00:06:21.829
ale jakiś przedmiot był w stanie.

00:06:21.829 --> 00:06:24.471
Większość z nas robi sztywny podział

00:06:24.471 --> 00:06:28.806
między światem przedmiotów a ludzi.

00:06:28.806 --> 00:06:33.397
Dla tej dziewczynki ten
podział nie jest tak jasny,

00:06:33.397 --> 00:06:36.527
a świat ludzi nie przyciąga jej tak bardzo,

00:06:36.527 --> 00:06:38.010
jak byśmy chcieli.

00:06:38.010 --> 00:06:40.044
Pamiętajcie, że wiele się uczymy,

00:06:40.044 --> 00:06:42.445
dzieląc doświadczenia.

00:06:42.445 --> 00:06:45.616
A teraz jej ścieżka uczenia się

00:06:45.616 --> 00:06:50.095
z każdą chwilą się od tego oddala,

00:06:50.095 --> 00:06:53.913
a ona izoluje się coraz bardziej.

00:06:53.913 --> 00:06:56.879
Czasem wydaje się,
że mózg jest deterministyczny,

00:06:56.879 --> 00:06:59.401
że decyduje o tym, kim będziemy.

00:06:59.401 --> 00:07:02.241
Ale w rzeczywistości mózg
także staje się tym, kim jesteśmy.

00:07:02.241 --> 00:07:06.254
I kiedy jej zachowania izolują ją

00:07:06.254 --> 00:07:09.137
od interakcji społecznych,
to samo dzieje się

00:07:09.137 --> 00:07:14.529
z jej umysłem i mózgiem.

NOTE Paragraph

00:07:14.529 --> 00:07:20.367
Autyzm jest najbardziej
determinowanym genetycznie

00:07:20.367 --> 00:07:23.820
z zaburzeń rozwojowych.

00:07:23.820 --> 00:07:26.695
I jest to zaburzenie dotyczące mózgu.

00:07:26.695 --> 00:07:29.304
Zaczyna się dużo wcześniej

00:07:29.304 --> 00:07:32.170
niż dziecko się urodzi.

00:07:32.170 --> 00:07:35.884
Wiemy teraz, że istnieje
szerokie spektrum autyzmu.

00:07:35.884 --> 00:07:38.396
Są osoby z głębokimi
zaburzeniami intelektualnymi,

00:07:38.396 --> 00:07:41.394
ale niektóre mają wręcz talenty.

00:07:41.394 --> 00:07:43.522
Są tacy, którzy wcale nie mówią,

00:07:43.522 --> 00:07:45.794
i tacy, którzy mówią zbyt wiele.

00:07:45.794 --> 00:07:48.295
Są osoby, które obserwowane w szkole

00:07:48.295 --> 00:07:51.304
biegałyby wokół płotu ją otaczającego,

00:07:51.304 --> 00:07:53.603
gdyby im na to pozwolić,

00:07:53.603 --> 00:07:55.961
a inne ciągle do nas podchodzą

00:07:55.961 --> 00:07:57.966
i nieustannie próbują czymś zaangażować,

00:07:57.966 --> 00:08:01.897
ale często w dziwny sposób

00:08:01.897 --> 00:08:05.672
bez tego współbrzmienia.

NOTE Paragraph

00:08:05.672 --> 00:08:09.604
Występuje to znacznie częściej
niż kiedyś myśleliśmy.

00:08:09.604 --> 00:08:11.088
Kiedy zaczynałem działać,

00:08:11.088 --> 00:08:13.941
szacowaliśmy, że autyzm
mają 4 osoby na 10 000.

00:08:13.941 --> 00:08:15.972
Bardzo rzadkie zaburzenie.

00:08:15.972 --> 00:08:20.005
Teraz wiemy, że to bardziej jedna na 100.

00:08:20.005 --> 00:08:25.028
Wokół nas są miliony osób z autyzmem.

NOTE Paragraph

00:08:25.028 --> 00:08:28.394
Koszt społeczny tego zaburzenia
jest ogromny.

00:08:28.394 --> 00:08:31.557
W samych Stanach
może 35 do 80 miliardów dolarów.

00:08:31.557 --> 00:08:34.864
A większość tych funduszy
jest przeznaczanych

00:08:34.864 --> 00:08:37.044
na młodzież i szczególnie osoby dorosłe,

00:08:37.044 --> 00:08:39.205
które mają znaczny stopień
niepełnosprawności,

00:08:39.205 --> 00:08:41.344
wymagają kompleksowej pomocy.

00:08:41.344 --> 00:08:44.070
Bardzo intensywnych działań,
a koszt takich usług

00:08:44.070 --> 00:08:48.339
to od 60 do 80 000 dolarów rocznie.

00:08:48.339 --> 00:08:51.901
Te osoby nie korzystały
z wczesnego leczenia,

00:08:51.901 --> 00:08:56.360
ponieważ teraz już wiemy,
że autyzm tworzy się,

00:08:56.360 --> 00:08:59.064
kiedy zbacza się z tej ścieżki uczenia się,

00:08:59.064 --> 00:09:01.200
o której wspomniałem.

00:09:01.200 --> 00:09:03.613
Gdybyśmy tylko byli w stanie
rozpoznać to zaburzenie

00:09:03.613 --> 00:09:07.680
na wcześniejszym etapie i je leczyć.

00:09:07.680 --> 00:09:09.654
To było prawdopodobnie coś,

00:09:09.654 --> 00:09:13.034
co zmieniło moje życie
w ciągu ostatnich 10 lat.

00:09:13.034 --> 00:09:16.765
Ten pogląd, że możemy całkowicie złagodzić

00:09:16.765 --> 00:09:18.922
to zaburzenie.

00:09:18.922 --> 00:09:21.301
Mamy także okno możliwości,

00:09:21.301 --> 00:09:24.437
bo mózg jest plastyczny dość długo.

00:09:24.437 --> 00:09:25.789
I to okno możliwości

00:09:25.789 --> 00:09:27.492
trwa przez pierwsze 3 lata życia.

00:09:27.492 --> 00:09:30.890
To nie tak, że możliwość zmian
później całkowicie zanika.

00:09:30.890 --> 00:09:34.459
Ale znacznie się zmniejsza.

00:09:34.459 --> 00:09:37.563
A mimo to przeciętny wiek
diagnozy w tym kraju

00:09:37.563 --> 00:09:39.714
to wciąż ponad 5 lat,

00:09:39.714 --> 00:09:41.980
a w biednych populacjach,

00:09:41.980 --> 00:09:45.229
które nie mają dostępu do leczenia,

00:09:45.229 --> 00:09:48.338
populacjach wiejskich, mniejszościach,

00:09:48.338 --> 00:09:50.957
wiek rozpoznania jest jeszcze późniejszy.

00:09:50.957 --> 00:09:53.302
To prawie tak, jakbym wam powiedział,

00:09:53.302 --> 00:09:55.719
że skazujemy te społeczności

00:09:55.719 --> 00:10:00.195
na osoby z autyzmem,
których stan się jeszcze pogorszy.

00:10:00.195 --> 00:10:03.168
Uważam, że mamy bioetyczne zobowiązanie.

00:10:03.168 --> 00:10:06.025
Istnieją badania,

00:10:06.025 --> 00:10:09.083
ale żadna nauka nie ma znaczenia,

00:10:09.083 --> 00:10:12.741
jeśli nie wpływa na społeczeństwo,
a my nie możemy sobie pozwolić

00:10:12.741 --> 00:10:14.705
na zmarnowanie tej możliwości.

00:10:14.705 --> 00:10:17.861
Dzieci z autyzmem stają się
dorosłymi z autyzmem

00:10:17.861 --> 00:10:22.139
i uważamy, że to, co możemy zrobić

00:10:22.139 --> 00:10:24.462
dla tych dzieci i rodzin
na wczesnym etapie

00:10:24.462 --> 00:10:26.856
będzie miało konsekwencje na całe życie.

00:10:26.856 --> 00:10:30.952
Dla dziecka, rodziny
i całego społeczeństwa.

00:10:30.952 --> 00:10:33.672
Więc to jest nasz pogląd na autyzm.

NOTE Paragraph

00:10:33.672 --> 00:10:36.538
Jest przeszło 100 genów
związanych z autyzmem.

00:10:36.538 --> 00:10:38.664
W rzeczywistości wierzymy, że będzie ich

00:10:38.664 --> 00:10:43.168
coś między 300 a 600,

00:10:43.168 --> 00:10:46.839
plus anomalie genetyczne,
ważniejsze niż same geny.

00:10:46.839 --> 00:10:51.430
I tu właściwie mamy małe pytanie,

00:10:51.430 --> 00:10:54.915
bo skoro jest tak wiele
różnych przyczyn autyzmu,

00:10:54.915 --> 00:10:57.930
jak podatność na autyzm

00:10:57.930 --> 00:11:00.930
prowadzi czasami do wystąpienia zaburzenia?

00:11:00.930 --> 00:11:03.615
Ludzie tacy jak ja,
kiedy wchodzą do sali zabaw,

00:11:03.615 --> 00:11:06.835
rozpoznają dziecko z autyzmem.

00:11:06.835 --> 00:11:08.978
Więc jak przejść od mnogości przyczyn

00:11:08.978 --> 00:11:12.428
do spójnego zespołu?

00:11:12.428 --> 00:11:15.005
Odpowiedź tkwi w tym, co leży pomiędzy,

00:11:15.005 --> 00:11:17.660
czyli w rozwoju.

00:11:17.660 --> 00:11:20.776
Bardzo interesują nas te pierwsze

00:11:20.776 --> 00:11:23.515
dwa lata życia,
ponieważ podatność na autyzm

00:11:23.515 --> 00:11:26.269
niekoniecznie oznacza
wystąpienie zaburzenia.

00:11:26.269 --> 00:11:28.765
Autyzm sam się tworzy.

00:11:28.765 --> 00:11:33.614
Gdybyśmy mogli interweniować
przez te dwa pierwsze lata życia,

00:11:33.614 --> 00:11:36.117
moglibyśmy go w niektórych
przypadkach złagodzić,

00:11:36.117 --> 00:11:39.753
a w innych może i mu zapobiec.

NOTE Paragraph

00:11:39.753 --> 00:11:41.837
Jak to zrobić?

00:11:41.837 --> 00:11:44.753
Jak uzyskać to współbrzmienie,

00:11:44.753 --> 00:11:48.778
jak wniknąć w inne istnienie?

00:11:48.778 --> 00:11:52.276
Pamiętam, że gdy bawiłem się
z tą 15-miesięczną dziewczynką,

00:11:52.276 --> 00:11:54.438
przyszło mi do głowy pytanie:

00:11:54.438 --> 00:11:56.953
"Jak wejść w jej świat?"

00:11:56.953 --> 00:12:01.233
"Czy ona o mnie myśli?
Czy myśli o innych?"

00:12:01.233 --> 00:12:05.577
Trudno jest przeniknąć czyiś umysł,
więc musieliśmy stworzyć technologie.

00:12:05.577 --> 00:12:09.056
Właściwie to musieliśmy wejść w ciało.

00:12:09.056 --> 00:12:12.985
Musieliśmy zobaczyć świat jej oczami.

NOTE Paragraph

00:12:12.985 --> 00:12:16.024
Przez wiele lat pracowaliśmy

00:12:16.024 --> 00:12:19.657
nad tymi nowymi technologiami,
opartymi na śledzeniu wzroku.

00:12:19.657 --> 00:12:22.175
Możemy obejrzeć, chwila po chwili,

00:12:22.175 --> 00:12:25.456
co angażuje dzieci.

00:12:25.456 --> 00:12:28.175
To mój kolega, Warren Jones,

00:12:28.175 --> 00:12:31.152
z którym tworzyliśmy te metody, te badania,

00:12:31.152 --> 00:12:33.143
przez ostatnie 12 lat.

00:12:33.143 --> 00:12:35.863
I widzicie szczęśliwe 5-miesięczne dziecko.

00:12:35.863 --> 00:12:41.686
Ten pięciomiesięczny chłopczyk
będzie oglądał rzeczy

00:12:41.686 --> 00:12:44.509
ze swojego świata,

00:12:44.509 --> 00:12:47.088
swoją mamę, opiekuna,
ale zobaczy także doświadczenia,

00:12:47.088 --> 00:12:51.520
które miałby, będąc w swoim żłobku.

00:12:51.520 --> 00:12:54.152
Chcemy objąć ten świat

00:12:54.152 --> 00:12:55.481
i wnieść go do laboratorium,

00:12:55.481 --> 00:12:58.603
ale w tym celu musieliśmy stworzyć

00:12:58.603 --> 00:13:01.853
te bardzo wyrafinowane pomiary tego,

00:13:01.853 --> 00:13:05.280
jak ludzie, małe dzieci,

00:13:05.280 --> 00:13:08.263
noworodki, wchodzą w interakcje ze światem,

00:13:08.263 --> 00:13:09.890
chwila po chwili,

00:13:09.890 --> 00:13:13.163
tego, co jest dla nich ważne, a co nie.

NOTE Paragraph

00:13:13.163 --> 00:13:16.104
Stworzyliśmy te pomiary.

00:13:16.104 --> 00:13:19.503
Tu widać coś, co nazywamy lejkiem uwagi.

00:13:19.503 --> 00:13:21.836
Oglądacie nagranie wideo.

00:13:21.836 --> 00:13:24.494
Te klatki różnią się o około sekundę.

00:13:24.494 --> 00:13:27.262
To widok z oczu 35
normalnie się rozwijających dwulatków.

00:13:27.262 --> 00:13:28.544
To widok z oczu 35
normalnie się rozwijających dwulatków.

00:13:28.544 --> 00:13:31.519
Zatrzymujemy jedną klatkę.

00:13:31.519 --> 00:13:35.020
Oto, co robią typowe dzieci.

00:13:35.020 --> 00:13:39.461
Na tym skanie, na zielono
są dwulatki z autyzmem.

00:13:39.461 --> 00:13:43.084
Na tej klatce typowe dzieci

00:13:43.084 --> 00:13:46.039
oglądają to,

00:13:46.039 --> 00:13:48.588
emocje wyrażane przez tego chłopczyka

00:13:48.588 --> 00:13:51.498
i jego walkę z dziewczynką.

00:13:51.498 --> 00:13:53.558
Co robią dzieci z autyzmem?

00:13:53.558 --> 00:13:57.003
Skupiają się na drzwiach obrotowych,

00:13:57.003 --> 00:13:59.094
ich zamykaniu i otwieraniu się.

00:13:59.094 --> 00:14:01.546
Mogę wam powiedzieć, że ta różnica

00:14:01.546 --> 00:14:02.415
Mogę wam powiedzieć, że ta różnica

00:14:02.415 --> 00:14:05.605
nie pojawia się tylko
podczas tego eksperymentu.

00:14:05.605 --> 00:14:09.006
To zdarza się bez przerwy
w ich realnym życiu.

00:14:09.006 --> 00:14:11.726
Ich umysły kształtują się,

00:14:11.726 --> 00:14:14.806
a mózgi specjalizują się,
w czymś innym

00:14:14.806 --> 00:14:18.585
niż u ich typowych rówieśników.

NOTE Paragraph

00:14:18.585 --> 00:14:21.772
Wzięliśmy konstrukt

00:14:21.772 --> 00:14:24.966
od zaprzyjaźnionych pediatrów,

00:14:24.966 --> 00:14:26.893
ideę siatek centylowych.

00:14:26.893 --> 00:14:28.862
Używanych przez pediatrę,

00:14:28.862 --> 00:14:33.066
który mierzy i waży dziecko.

00:14:33.066 --> 00:14:35.895
Zdecydowaliśmy, że stworzymy takie siatki,

00:14:35.895 --> 00:14:38.354
ale obrazujące zaangażowanie społeczne,

00:14:38.354 --> 00:14:41.155
i szukaliśmy dzieci
w wieku od noworodkowego.

00:14:41.155 --> 00:14:46.984
Na osi X widać 2, 3, 4,

00:14:46.984 --> 00:14:50.824
5, 6 i 9 miesięcy,
aż do wieku około 24 miesięcy,

00:14:50.824 --> 00:14:53.555
i jest to odsetek czasu patrzenia

00:14:53.555 --> 00:14:55.251
w oczy innych osób,

00:14:55.251 --> 00:14:57.611
a to ich siatka centylowa.

00:14:57.611 --> 00:15:00.641
Zaczynają tutaj, kochają ludzkie oczy

00:15:00.641 --> 00:15:03.095
i to się raczej nie zmienia.

00:15:03.095 --> 00:15:07.021
Troszkę się to zwiększa
w tych początkowych miesiącach.

00:15:07.021 --> 00:15:09.315
Teraz zobaczmy, co się dzieje z dziećmi,

00:15:09.315 --> 00:15:11.823
u których rozwinął się autyzm.

00:15:11.823 --> 00:15:14.028
Coś całkiem innego.

00:15:14.028 --> 00:15:17.818
Zaczyna się u góry,
ale potem szybko spada.

00:15:17.818 --> 00:15:21.237
Zupełnie jakby urodziły się z odruchem

00:15:21.237 --> 00:15:25.168
orientującym je na ludzi,
ale ten odruch się nie utrzymuje.

00:15:25.168 --> 00:15:28.238
Tak jakby ten bodziec, ty,

00:15:28.238 --> 00:15:31.139
nie wywierał wpływu na to, co się dzieje,

00:15:31.139 --> 00:15:35.030
kiedy one przechodzą przez swoje życie.

NOTE Paragraph

00:15:35.030 --> 00:15:41.052
Pomyśleliśmy, że te dane mają taką moc,

00:15:41.052 --> 00:15:44.060
że chcieliśmy zobaczyć, co się stanie

00:15:44.060 --> 00:15:47.453
w pierwszych sześciu miesiącach życia,

00:15:47.453 --> 00:15:48.790
bo w relacji z 2-3 miesięcznym dzieckiem
wyraźnie widać, że jest bardzo społeczne.

00:15:48.790 --> 00:15:53.342
bo w relacji z 2-3 miesięcznym dzieckiem
wyraźnie widać, że jest bardzo społeczne.

00:15:53.342 --> 00:15:55.949
I w pierwszych sześciu miesiącach życia

00:15:55.949 --> 00:16:02.087
widzimy, że te grupy
bardzo łatwo rozróżnić.

00:16:02.087 --> 00:16:04.961
I przy użyciu takich
i wielu innych pomiarów odkryliśmy,

00:16:04.961 --> 00:16:08.977
że nasze teorie naprawdę pozwalają

00:16:08.977 --> 00:16:11.618
wcześnie rozpoznawać te zaburzenia.

00:16:11.618 --> 00:16:14.522
Nie musieliśmy czekać na pojawienie się

00:16:14.522 --> 00:16:17.670
autystycznych zachowań w drugim roku życia.

00:16:17.670 --> 00:16:20.932
Mierząc rzeczy, które są ewolucyjnie stare

00:16:20.932 --> 00:16:25.054
i rozwojowo pojawiające się
bardzo wcześnie,

00:16:25.054 --> 00:16:27.755
rzeczy, które są obecne od
pierwszych tygodni życia,

00:16:27.755 --> 00:16:29.617
możemy przesunąć wykrycie autyzmu

00:16:29.617 --> 00:16:32.081
do tych pierwszych miesięcy,

00:16:32.081 --> 00:16:36.222
i to właśnie robimy.

NOTE Paragraph

00:16:36.222 --> 00:16:39.290
Możemy wprawdzie stworzyć
świetne narzędzia

00:16:39.290 --> 00:16:42.895
i bardzo dobre metody
wykrywania tych dzieci,

00:16:42.895 --> 00:16:46.038
ale to zdałoby się na nic,
gdybyśmy nie mieli wpływu na to,

00:16:46.038 --> 00:16:49.680
co dzieje się w ich prawdziwym życiu
w społeczeństwie.

00:16:49.680 --> 00:16:51.986
Chcemy oczywiście, żeby te urządzenia

00:16:51.986 --> 00:16:54.839
były dostępne osobom
pracującym w terenie,

00:16:54.839 --> 00:16:57.362
wśród naszych kolegów,
lekarzy pierwszego kontaktu,

00:16:57.362 --> 00:17:00.067
którzy widzą każde dziecko.

00:17:00.067 --> 00:17:02.210
Chcemy przekształcić te technologie

00:17:02.210 --> 00:17:05.315
w coś, co doda wartości
ich praktyce lekarskiej,

00:17:05.315 --> 00:17:07.520
bo muszą przecież badać wiele dzieci.

00:17:07.520 --> 00:17:09.594
Chcemy, żeby było to wszędzie,

00:17:09.594 --> 00:17:11.727
żeby nie ominąć żadnego dziecka,

00:17:11.727 --> 00:17:14.180
ale byłoby niemoralne,

00:17:14.180 --> 00:17:19.081
gdybyśmy jednocześnie nie mieli
infrastruktury do interwencji, leczenia.

00:17:19.081 --> 00:17:20.328
gdybyśmy jednocześnie nie mieli
infrastruktury do interwencji, leczenia.

00:17:20.328 --> 00:17:22.864
Musimy mieć możliwość pracy z rodzinami,

00:17:22.864 --> 00:17:26.279
wspierania ich w przetrwaniu
tych pierwszych lat.

00:17:26.279 --> 00:17:30.191
Musimy mieć możliwość przejścia

00:17:30.191 --> 00:17:34.348
od uniwersalnych badań przesiewowych
do powszechnego dostępu do leczenia,

00:17:34.348 --> 00:17:37.451
ponieważ to leczenie zmieni życie

00:17:37.451 --> 00:17:41.030
tych dzieci i ich rodzin.

NOTE Paragraph

00:17:41.030 --> 00:17:45.287
Kiedy myślimy o tym, co możemy robić

00:17:45.287 --> 00:17:48.510
w tych pierwszych latach,

00:17:48.510 --> 00:17:50.910
mogę wam powiedzieć,

00:17:50.910 --> 00:17:53.737
mając tyle lat doświadczenia w tym temacie,

00:17:53.737 --> 00:17:56.832
że naprawdę czuję się odmłodzony.

00:17:56.832 --> 00:18:00.664
Mam poczucie, że badania,
nad którymi pracowałem,

00:18:00.664 --> 00:18:04.371
naprawdę mogą mieć wpływ na realne życie

00:18:04.371 --> 00:18:07.266
i rzeczywiście zapobiec doświadczeniom,

00:18:07.266 --> 00:18:11.268
jakie zapoczątkowały
moją podróż w tej dziedzinie.

00:18:11.268 --> 00:18:14.460
Wówczas myślałem,
że jest to nieuleczalne zaburzenie.

00:18:14.460 --> 00:18:18.346
Teraz już nie. Możemy zrobić bardzo wiele.

NOTE Paragraph

00:18:18.346 --> 00:18:21.083
Nie chodzi o wyleczenie autyzmu.

00:18:21.083 --> 00:18:23.683
Nie taki jest tu cel.

00:18:23.683 --> 00:18:25.889
Chcemy się upewnić,

00:18:25.889 --> 00:18:28.465
że osoby z autyzmem zostaną uwolnione

00:18:28.465 --> 00:18:32.695
od katastrofalnych konsekwencji,
które pojawiają się z czasem,

00:18:32.695 --> 00:18:35.569
od głębokich zaburzeń poznawczych,
braku komunikacji językowej,

00:18:35.569 --> 00:18:39.238
od głębokiej izolacji.

00:18:39.238 --> 00:18:41.505
Uważamy, że osoby z autyzmem

00:18:41.505 --> 00:18:44.300
mają bardzo szczególne spojrzenie na świat,

00:18:44.300 --> 00:18:47.723
a my potrzebujemy różnorodności.
A oni mogą bardzo dobrze pracować

00:18:47.723 --> 00:18:50.090
wykorzystując swoje mocne strony

00:18:50.090 --> 00:18:53.493
w przewidywalnych,
łatwych do określenia sytuacjach.

00:18:53.493 --> 00:18:56.502
Bo teraz uczą się o świecie jakby w teorii,

00:18:56.502 --> 00:19:01.203
zamiast uczyć się
funkcjonowania w tym świecie.

00:19:01.203 --> 00:19:04.001
Ale to może być silna strona,
na przykład w branży technologicznej.

00:19:04.001 --> 00:19:06.081
Ale to może być silna strona,
na przykład w branży technologicznej.

00:19:06.081 --> 00:19:08.354
I są też osoby z niezwykłymi
zdolnościami artystycznymi.

00:19:08.354 --> 00:19:09.779
I są też osoby z niezwykłymi
zdolnościami artystycznymi.

00:19:09.779 --> 00:19:11.699
Chcemy je od tego uwolnić.

00:19:11.699 --> 00:19:15.084
Chcemy, żeby następne pokolenia
osób z autyzmem

00:19:15.084 --> 00:19:18.239
mogły nie tylko pokazywać
swoje mocne strony,

00:19:18.239 --> 00:19:20.461
ale i wykorzystać swój potencjał.

NOTE Paragraph

00:19:20.461 --> 00:19:24.030
Dziękuję bardzo. (Brawa)