0:00:06.814,0:00:14.045
یک فرد بیست ساله متوسط بین ۲۷,۰۰۰ تا[br]۵۲,۰۰۰ کلمه مختلف می‌داند.

0:00:14.045,0:00:20.053
تا سن شصت سالگی این میانگین به ۳۵,۰۰۰[br]تا ۵۶,۰۰۰ می‌رسد.

0:00:20.053,0:00:24.330
گفتن بلند هر یک از این کلمات حداقل[br]کمتر از یک ثانیه وقت می‌گیرد.

0:00:24.330,0:00:28.535
پس با هر کلمه، مغزباید یک تصمیم سریع [br]بگیرد:

0:00:28.535,0:00:32.235
کدامین از این هزاران گزینه با سیگنال [br]مطابقت دارد؟

0:00:32.235,0:00:36.345
بیش از نود و هشت درصد اوقات، مغز کلمه درست[br]را انتخاب می‌کند.

0:00:36.345,0:00:37.475
اما چگونه؟

0:00:37.475,0:00:41.115
درک گفتاری با درک خواندن تفاوت دارد،

0:00:41.115,0:00:44.375
اما در فهم زبان اشاره مشابه است--

0:00:44.375,0:00:48.861
برای همین شناخت کلمه گفتاری[br]بیش از زبان اشاره مطالعه شده است.

0:00:48.861,0:00:51.421
کلید توانایی درک گفتار

0:00:51.421,0:00:54.691
نقش مغز بعنوان یک دستگاه پردازش [br]موازی است،

0:00:54.691,0:00:58.691
به این معنا که می‌تواند چیزهای متفاوت [br]را یک زمان مشابه انجام دهد.

0:00:58.691,0:01:01.301
بیشتر تئوری‌ها فرض می‌کنند که هرکلمه‌ای [br]که ما می‌دانیم

0:01:01.301,0:01:05.771
توسط یک پردازش جداگانه نشان داده می‌شود[br]واحدی که فقط یک وظیفه دارد:

0:01:05.771,0:01:10.931
برای ارزیابی احتمال ورود گفتار[br]با آن کلمه خاص مطابقت داده می‌شود.

0:01:10.931,0:01:15.139
در داخل مغز،[br]واحد پردازش که یک کلمه را نشان می دهد

0:01:15.139,0:01:19.796
احتمالاً الگویی از فعالیت [br]در میان گروهی ازعصب‌ها

0:01:19.796,0:01:21.686
در قشر مغز است.

0:01:21.686,0:01:23.506
وقتی ما ابتدای یک کلمه را می‌شنویم،

0:01:23.506,0:01:27.286
چند هزار مثل این واحد ممکن است[br]فعال شود،

0:01:27.286,0:01:29.352
زیرا فقط وقتی اول کلمه گفته می‌شود،

0:01:29.352,0:01:31.532
احتمالات زیادی برای تطابق وجود دارد.

0:01:31.532,0:01:35.535
سپس، وقتی کلمه ادامه می‌یابد، واحدهای [br]بیشتری ثبت می‌شوند

0:01:35.535,0:01:40.666
که برخی از اطلاعات اساسی[br]وجود ندارد و فعالیت خود را از دست می‌دهد.

0:01:40.666,0:01:43.126
احتمال درست قبل از آخر کلمه،

0:01:43.126,0:01:48.090
فقط یکی از الگوهای مرتبط با[br]کلمه فعال می‌ماند.

0:01:48.090,0:01:50.828
این «نقطه تشخیص»نامیده می‌شود.

0:01:50.828,0:01:53.648
در فرآیند صیقل خوردن یک کلمه،

0:01:53.648,0:01:56.718
واحدهای فعال فعالیت دیگران را [br]سرکوب می‌کنند،

0:01:56.718,0:01:58.838
میلی ثانیه های حیاتی را صرفه‌جویی می‌کند.

0:01:58.838,0:02:03.635
بیشتر مردم می‌توانند تا هشت بخش را هرثانیه[br]بفهمند.

0:02:03.635,0:02:06.965
هنوز هدف فقط تشخیص کلمه نیست،

0:02:06.965,0:02:10.415
بلکه دسترسی به معنای ذخیره شده است.

0:02:10.415,0:02:14.195
مغز همزمان به معانی احتمالی زیادی[br]دست می‌یابد،

0:02:14.195,0:02:16.875
قبل از اینکه کلمه به‌طور کامل شناسایی شود.

0:02:16.875,0:02:22.018
ما می‌دانیم که این مطالعات نشان می‌دهد که [br]حتی ما وقتی یک بخش کلمه_

0:02:22.018,0:02:23.298
مانند « کپ»_ را می‌شنویم

0:02:23.298,0:02:26.798
شنونده شروع به ثبت معانی مختلف احتمالی [br]می‌کند،

0:02:26.798,0:02:31.970
مانند کاپیتان یا کپیتال، قبل از اینکه همه [br]کلمه ظاهر شود.

0:02:31.970,0:02:35.120
این پیشنهاد می‌کند هر زمانی که ما یک کلمه[br]را می‌شنویم

0:02:35.120,0:02:38.480
یک انفجارمختصری از معانی در [br]مغز ایجاد می‌شود،

0:02:38.480,0:02:43.291
و توسط نقطه تشخیص، مغزبه یک تفسیر[br]می‌رسد.

0:02:43.291,0:02:46.221
پروسه تشخیص خیلی سریع حرکت می‌کند

0:02:46.221,0:02:50.821
با جمله ای که زمینه رابرای ما [br]بیشتر از یک کلمه تصادفی فراهم می‌کند.

0:02:50.821,0:02:55.009
متن همچنین به ما کمک می‌کند که معنی مورد[br]نظر کلماتی

0:02:55.009,0:02:59.009
با تفسیرهای متفاوت را متوجه شویم، کلماتی[br]مثل «خفاش» و «جرثقیل»،

0:02:59.009,0:03:03.009
یا کلمات همصدا مثل«no» و «know»

0:03:03.009,0:03:07.393
برای افراد چند زبانه، زبانی که به آن گوش [br]می‌دهند یک نشانه دیگر است که

0:03:07.393,0:03:12.706
برای از بین بردن کلمات احتمالی که با[br]متن زبان مطابقت ندارد، استفاده می‌کنند.

0:03:12.706,0:03:16.706
خوب، حالا اگر یک کلمه کاملا جدید وارد [br]سیستم کنیم چه می‌شود؟

0:03:16.706,0:03:20.706
حتی بعنوان بزرگسال، هرچند روز ممکن است[br]ما با یک کلمه جدید برخورد کنیم.

0:03:20.706,0:03:25.109
اما اگر هر کلمه ای بیان شده باشد[br]به عنوان یک الگوی دقیق از فعالیت

0:03:25.109,0:03:27.439
توزیع شده در بسیاری ازعصب‌هاست

0:03:27.439,0:03:31.992
چگونه می‌توانیم از بازنویسی موارد [br]قدیمی برای کلمات جدید جلوگیری کنیم؟

0:03:31.992,0:03:34.322
ما فکر می‌کنیم که برای جلوگیری [br]از این مساله،

0:03:34.322,0:03:39.085
کلمات جدید ابتدا در قسمتی از مغز به نام[br]هیپوکامپ ذخیره می‌شود،

0:03:39.085,0:03:42.693
کاملا دورتر از انبار اصلی اعداد در[br]کورتکس،

0:03:42.693,0:03:46.063
پس آنها عصب‌های مشترک با [br]کلمات دیگر ندارند.

0:03:46.063,0:03:49.073
سپس، بعد از چند شب خواب،

0:03:49.073,0:03:54.470
کلمات جدید به تدریج منتقل می‌شوند و با [br]قدیمی‌ها درهم آمیخته می‌شوند.

0:03:54.470,0:03:57.990
پژوهشگران فکر می‌کنند که این روند کسب[br]تدریجی

0:03:57.990,0:04:01.354
برای جلوگیری از اختلال در کلمات موجود[br]کمک می‌کند.

0:04:01.354,0:04:02.774
پس در طول روز، در زمانی که ما

0:04:02.774,0:04:07.304
صحبت می‌کنیم ضمیرناخودآگاه‌مان[br]انفجاری از معانی تولید می‌کند.

0:04:07.304,0:04:12.305
شبها، استراحت می‌کنیم، اما مغز[br]مشغول ادغام معلومات جدید

0:04:12.305,0:04:14.125
در شبکه کلمات است.

0:04:14.125,0:04:17.655
وقتی بیدار می‌شویم، این روند [br]اطمینان می‌دهد که

0:04:17.596,0:04:20.696
برای جهان در حال تغییر زبان آماده‌ایم.