WEBVTT

00:00:08.380 --> 00:00:11.721
سپاسگزارم.

00:00:16.890 --> 00:00:21.400
روزگاری پادشاهی در هند بود،
یک مهاراجه و برای جشن تولدش، فرمان داد

00:00:21.400 --> 00:00:24.400
که تمامی روسا برای تولدش
باید هدیهای بیاورند.

00:00:24.400 --> 00:00:28.370
برخی برای او ابریشم اعلاء،
برخی دیگر شمشیر جواهرنشان،

00:00:28.370 --> 00:00:29.490
و برخی دیگر طلا آوردند.

00:00:29.490 --> 00:00:32.549
در پایان صف پیرمرد کوچک اندامی 
با صورتی چروکیده آمد

00:00:32.549 --> 00:00:36.630
که برای این سفر از روستایش
روزها از دریا گذشته بود.

00:00:36.630 --> 00:00:41.150
و همینکه او آمد پسر پادشاه پرسید،
« چه هدیهای برای پادشاه آوردهای؟»

00:00:41.457 --> 00:00:44.750
و پیرمرد به آرامی مشت خود را باز کرد 


00:00:44.750 --> 00:00:49.600
تا یک صدف دریایی بسیار زیبای زرد و بنفش،
و قرمز و آبی رنگی را نشان دهد.

00:00:50.160 --> 00:00:51.380
و پسر پادشاه گفت،

00:00:51.460 --> 00:00:54.400
« این هدیه درخور پادشاه نیست!
این دیگر چه هدیهای هست؟»

00:00:54.600 --> 00:00:57.400
پیر مرد سرش را بالا کرد
و به او نگاهی کرد و گفت،

00:00:57.590 --> 00:01:00.750
« پیاده روی طولانی ... 
بخشی از این هدیه هست.»

00:01:01.060 --> 00:01:02.560
( خنده)

00:01:02.900 --> 00:01:05.970
چند لحظه دیگر،
قصد دارم به شما هدیهای بدم،

00:01:05.970 --> 00:01:08.270
هدیهای که که ارزش 
آن را دارد تا پراکنده شود.

00:01:08.290 --> 00:01:10.050
اما قبل از آن، بگذارید شما را در

00:01:10.050 --> 00:01:11.960
مسیر طولانی که پیمودهام، ببرم.

00:01:12.160 --> 00:01:13.740
مانند بیشتر شما،

00:01:13.740 --> 00:01:15.320
من زندگی را از کودکی شروع کردم.

00:01:15.320 --> 00:01:17.460
چند نفر از شما زندگی را
از طفولیت شروع کردید؟

00:01:17.460 --> 00:01:18.510
بچه به دنیا آمدید؟

00:01:18.740 --> 00:01:20.500
حدود نیمی از شما... بسیار خوب...

00:01:20.570 --> 00:01:21.590
( خنده)

00:01:21.820 --> 00:01:24.910
و بقیه شما، چطور؟
وقتی به دنیا آمدید کاملا بالغ بودید؟

00:01:25.060 --> 00:01:27.640
دست بردارید، میخواهم مادرتان را ببینم!

00:01:27.820 --> 00:01:29.460
محاله!

00:01:30.560 --> 00:01:34.740
به عنوان یک بچه، من همیشه شیفته انجام
کارهای غیرممکن بودم.

00:01:35.620 --> 00:01:38.880
امروز روزیست که من سالها به دنبال آن بودم،

00:01:38.880 --> 00:01:41.000
زیرا امروز روزیه که من تلاش میکنم

00:01:41.020 --> 00:01:43.620
کار غیرممکنی را درست
در جلو چشمان شما انجام دهم،

00:01:43.620 --> 00:01:45.460
اینجا درTEDx ماستریخت.

00:01:45.800 --> 00:01:48.160
قصد دارم تا با فاش کردن آخرش

00:01:48.760 --> 00:01:50.880
شروع کنم:

00:01:51.220 --> 00:01:52.640
میخواهم ثابت کنم

00:01:52.640 --> 00:01:54.940
که این غیرممکن، غیرممکن نیست.

00:01:55.300 --> 00:01:58.210
و مایلم با دادن هدیهای که ارزش پراکنده
شدن دارد سخنم را تمام کنم:

00:01:58.210 --> 00:02:01.350
میخواهم به شما نشان دهم که میتوانید 
کارهای غیرممکن را در زندگی انجام دهید.

00:02:02.660 --> 00:02:05.420
در تلاش من برای انجام کارهای غیرممکن،
درمیابید که دو چیز در همگانی

00:02:05.420 --> 00:02:08.230
در میان مردم سراسر جهان وجود دارد.

00:02:08.230 --> 00:02:09.870
هر کسی ترسهایی دارد،

00:02:09.870 --> 00:02:11.640
و هر کسی آرزوهایی دارد.

00:02:12.900 --> 00:02:17.560
در تلاشم برای انجام این کار غیرممکن،
دریافتم که سه چیز وجود دارد

00:02:17.560 --> 00:02:20.100
که من طی سالها آنها را انجام دادهام

00:02:20.110 --> 00:02:23.290
که باعث شد
این کار غیرممکن را انجام دهم:

00:02:24.200 --> 00:02:26.900
داجبال، یا آنطور که شما میگوید« ترفبال»،
داجبال نوعی بازی تیمی با توپ شبیه فوتسال)

00:02:27.290 --> 00:02:28.360
سوپرمن،

00:02:28.460 --> 00:02:29.460
و پشه.

00:02:29.460 --> 00:02:30.810
اینها سه واژه کلیدی هستند.

00:02:30.810 --> 00:02:33.500
حالا میدانید که چرا من این کار
غیرممکن را در زندگی انجام دادم.

00:02:33.610 --> 00:02:36.220
خب، میخواهم شما را با خودم 
همسفر کنم، و راه طولانی

00:02:36.320 --> 00:02:38.680
از ترس تا آرزو را ببرم،

00:02:38.740 --> 00:02:40.980
از واژهها تا شمشیرها،

00:02:41.160 --> 00:02:42.740
از داجبال

00:02:42.850 --> 00:02:44.020
تا سوپرمن

00:02:44.020 --> 00:02:45.340
تا پشه.

00:02:45.800 --> 00:02:47.360
امیدوارم که به شما نشان دهم

00:02:47.360 --> 00:02:49.900
که چگونه میتوان کاری 
غیرممکن را انجام داد.

00:02:52.480 --> 00:02:54.934
در چهارم اکتبر سال ۲۰۰۷،

00:02:55.840 --> 00:02:58.120
ضربان قلب من بالا میرفت
و زانوهایم میلرزید

00:02:58.120 --> 00:02:59.340
همینکه روی صحنه تئاتر ساندرز

00:02:59.340 --> 00:03:00.930
دانشگاه هاروارد

00:03:01.040 --> 00:03:03.240
پا گذاشتم برای قبول

00:03:03.240 --> 00:03:06.160
جایزهٔ ایگنوبل پزشکی در سال ۲۰۰۷
(ایگ نوبل نظیرطنزآمیزی از جایزهٔ نوبل)

00:03:06.160 --> 00:03:08.660
برای مقالهی تحقیقاتی پزشکی به نام

00:03:08.660 --> 00:03:10.270
« فرودادن شمشیر... و عوارض جانبی آن»

00:03:10.420 --> 00:03:11.740
که من در نوشتن آن همکاری کرده بودم

00:03:11.870 --> 00:03:13.275
( خنده)

00:03:13.840 --> 00:03:17.880
این در یک مجله کوچکی که من قبلا
هرگز آن را نخوانده بودم منتشر شده بود،

00:03:18.460 --> 00:03:20.419
«مجله پزشکی برتیش.»

00:03:21.360 --> 00:03:24.740
و برای من، این آرزوی غیرممکنی بود
که به واقعیت پیوسته بود،

00:03:24.900 --> 00:03:28.120
این شگفتی غیر منتظرهای
برای فردی مثل من بود،

00:03:28.130 --> 00:03:31.459
این افتخاری بود که هرگز
آن را فراموش نخواهم کرد.

00:03:31.459 --> 00:03:34.539
اما خاطرانگیزترین بخش زندگی من نبود.

00:03:35.540 --> 00:03:37.640
درچهارم اکتبر سال ۱۹۶۷،

00:03:38.020 --> 00:03:40.260
این بچه ترسو، خجالتی، لاغری و نحیف

00:03:41.100 --> 00:03:43.120
از وحشت بسیار شدید رنج میبرد.

00:03:43.460 --> 00:03:45.579
همینکه آماده شد که پا روی صحنه بگذارد،

00:03:45.579 --> 00:03:47.234
قلبش شروع به تپیدن کرد،

00:03:47.500 --> 00:03:49.162
و زانوهایش میلرزید.

00:03:49.780 --> 00:03:52.120
او رفت که دهانش را باز کند تا حرف بزند،

00:03:56.490 --> 00:03:58.130
ولی واژهها از دهانش خارج نمیشد.

00:03:58.130 --> 00:04:00.040
او متزلزل ایستاده بود و اشک میریخت.

00:04:00.630 --> 00:04:02.360
او از ترس فلج شده بود،

00:04:02.360 --> 00:04:03.760
و از ترس یخ زده بود.

00:04:03.960 --> 00:04:06.130
این پسر بچه ترسو، خجالتی، لاغر و نحیف

00:04:06.130 --> 00:04:08.142
از وحشت بسیار شدید رنج میبرد.

00:04:08.649 --> 00:04:10.330
از تاریکی میترسید،

00:04:10.520 --> 00:04:11.640
از ارتفاع هراس داشت،

00:04:11.640 --> 00:04:13.040
از عنکبوت و مار میترسید...

00:04:13.040 --> 00:04:15.140
آیا هیچیک از شما از عنکبوت یا مار میترسد؟

00:04:15.280 --> 00:04:16.660
بله، تعداد کمی از شما...

00:04:16.660 --> 00:04:19.079
از آب و کوسه میترسید...

00:04:19.079 --> 00:04:21.939
از دکتر و پرستار و دندانپزشک میترسید،

00:04:21.939 --> 00:04:24.680
و از سوزن و دریل و هر شی تیزی میترسید.

00:04:24.680 --> 00:04:27.380
اما بیش از هر چیز،
او از مردم

00:04:27.470 --> 00:04:28.470
ترس داشت.

00:04:29.380 --> 00:04:31.530
این پسر بچه ترسو، خجالتی، لاغر و نحیف

00:04:31.540 --> 00:04:32.570
من بودم.

00:04:33.320 --> 00:04:35.997
من از شکست و پذیرفته نشدن میترسیدم،

00:04:37.300 --> 00:04:39.520
پائین بودن عزت نفس، احساس حقارت،

00:04:39.520 --> 00:04:42.840
و چیزی که ما حتی نمیدانستیم
که میتواند به دنبال آن خود را نشان دهد:

00:04:42.840 --> 00:04:44.660
اختلال اضطراب اجتماعی.

00:04:44.955 --> 00:04:48.610
زیرا من ترس داشتم، قلدرها میتوانستند 
مرا آزار داده و کتک بزنند.

00:04:48.610 --> 00:04:52.240
عادت داشتند که به من بخندند و رویم
اسم بگذارند، و هرگز به من اجازه ندهند که

00:04:52.300 --> 00:04:54.260
در هیچ یک از بازیهایشان شرکت کنم.

00:04:55.020 --> 00:04:58.056
آه، یک بازی بود که آنها 
میگذاشتند تا من بازی کنم ...

00:04:58.100 --> 00:04:59.427
داجبال-

00:04:59.500 --> 00:05:01.443
من بازیکن داجبال خوبی نبودم.

00:05:01.760 --> 00:05:03.500
قلدرها نام مرا صدا میکردند،

00:05:03.500 --> 00:05:05.970
و من بر میگشتم و نگاه میکردم
و میدیدیم که توپ قرمز داجبال

00:05:05.970 --> 00:05:08.200
با سرعت مافوق صوت به صورتم میخورد


00:05:08.210 --> 00:05:09.950
بُم، بُم بُم و دردم میآمد!

00:05:10.580 --> 00:05:13.220
به خاطر دارم خیلی روزها
که از مدرسه به خانه میرفتم،

00:05:13.300 --> 00:05:18.180
صورتم سرخ بود و میسوخت،
گوشهایم سرخ بود و زنگ میزد.

00:05:18.180 --> 00:05:21.140
چشمانم از اشک میسوخت،

00:05:21.180 --> 00:05:23.515
و حرفهای آنها قلبم را میسوزاند.

00:05:23.740 --> 00:05:25.000
و میگویند،

00:05:25.020 --> 00:05:28.660
«چوب و سنگ میتوانند استخوانها بشکنند،
اما حرفها هرگز مرا آزار ندادند»...

00:05:28.880 --> 00:05:30.131
این یک دروغ هست.

00:05:30.310 --> 00:05:31.980
حرفها میتوانند مانند چاقو ببرند.

00:05:31.980 --> 00:05:34.030
میتوانند مانند شمشیر بشکافند.

00:05:34.210 --> 00:05:36.040
حرفها میتوانند زخمهای
عمیقی ایجاد کنند

00:05:36.040 --> 00:05:37.780
که هرگز دیده نشوند.

00:05:38.150 --> 00:05:41.070
خُب من ترس داشتم،
و حرفها بدترین دشمن من بودند.

00:05:41.260 --> 00:05:42.491
و هنوز هم هستند.

00:05:43.355 --> 00:05:45.300
اما من آرزوهایی هم داشتم.

00:05:45.300 --> 00:05:47.980
من میرفتم خانه و به سوپرمن 
کتابهای مصور پناه میبردم

00:05:47.980 --> 00:05:49.774
و کتابهای مصور سوپرمن بخوانم

00:05:49.774 --> 00:05:53.440
و رویای ابرقهرمانی
مانند سوپرمن را داشته باشم.

00:05:53.480 --> 00:05:56.240
من میخواستم که برای 
درستی و برابری مبارزه کنم،

00:05:56.240 --> 00:05:58.680
میخواستم علیه خائنها و کریپتونایت
( ماده خبیث فیلم سوپرمن)مبارزه کنم،

00:05:58.680 --> 00:06:02.895
میخواستم به سراسر جهان پرواز کنم و کارهای
بزرگ انجام داده و جانها را نجات دهم.

00:06:03.400 --> 00:06:05.850
من همچنین شیفته چیزهای واقعی بودم.

00:06:05.860 --> 00:06:09.460
من کتاب رکوردهای جهانی گینس
ریپلی بیلیو را میخواندم.

00:06:09.460 --> 00:06:13.080
کسی از شما تا به حال کتاب رکورد جهانی
گینس یا ریپلی را خوانده ؟

00:06:13.100 --> 00:06:14.390
من عاشق این کتابها هستم!

00:06:14.390 --> 00:06:16.270
مردم واقعی که 
شاهکارهای واقعی انجام میدهند.

00:06:16.270 --> 00:06:17.790
و میگفتم، میخواهم 
اینکار را بکنم.

00:06:17.790 --> 00:06:19.330
اگر قلدرها نمیگذارند من

00:06:19.330 --> 00:06:21.030
در ورزشهای آنها بازی کنم،

00:06:21.030 --> 00:06:23.335
میخواهم که جادوی واقعی انجام دهم، 
شاهکارهای واقعی.

00:06:23.335 --> 00:06:26.659
میخواستم کار واقعی فوقالعادهای را 
انجام دهم که قلدرها نتوانند انجام دهند.

00:06:26.659 --> 00:06:28.609
میخواستم که هدف و مقصودم را بیابم.

00:06:28.609 --> 00:06:30.729
میخواستم بدانم زندگی من معنایی دارد،

00:06:30.729 --> 00:06:33.320
میخواستم کار فوقالعادهای انجام دهم
که جهان تغییر کند؛

00:06:33.320 --> 00:06:36.960
میخواستم ثابت کنم غیرممکن غیرممکن نیست.

00:06:38.340 --> 00:06:40.240
ده سال بعد--

00:06:40.240 --> 00:06:42.706
یک هفته قبل از تولد ۲۱ سالگیام بود.

00:06:42.819 --> 00:06:46.799
دو چیز در یک روز اتفاق افتاد
که زندگی من را برای همیشه تغییر داد.

00:06:47.040 --> 00:06:49.391
من در تامیل نادو، جنوب هند زندگی می کردم.

00:06:49.540 --> 00:06:51.020
مبلغ مذهبی در آنجا بودم،

00:06:51.020 --> 00:06:53.090
و مربیام و در عین حال دوستم از من پرسید،

00:06:53.090 --> 00:06:54.720
« دانیل، آیا ترمس داری؟»

00:06:54.720 --> 00:06:57.440
گفتم،« ترمس؟
ترمس دیگه چیه؟»

00:06:57.440 --> 00:07:00.490
گفت، « اینها اهداف اصلی زندگی هستند.

00:07:00.490 --> 00:07:04.630
آنها ترکیبی از رویاها و اهدافی هستند، 
که اگر بتوانی

00:07:04.630 --> 00:07:07.240
هر کار که میخواهی انجام دهی،
و هرجایی که بخواهی بروی

00:07:07.240 --> 00:07:08.479
و هرکسی که بخواهی باشی،

00:07:08.479 --> 00:07:10.356
کجا میروی؟
چکار میکنی؟

00:07:10.356 --> 00:07:11.280
چه کسی میشوی؟

00:07:11.280 --> 00:07:14.500
گفتم، « من نمیتوانم اینکار را بکنم!
من میترسم! من خیلی میترسم!»

00:07:14.500 --> 00:07:17.800
آن شب حصیری که از پوشال برنج بود
را برداشتم و روی بام خانه بردم،

00:07:17.810 --> 00:07:19.259
زیر آسمان پرستاره دراز کشیدم،

00:07:19.259 --> 00:07:21.869
و به خفاشها که برای گرفتن پشهها
شیرجه میرفتند نگاه میکردم.

00:07:21.869 --> 00:07:26.200
و همه آنچه میتوانستم درباره تُرمس،
آرزوها و اهداف فکر کردم،

00:07:26.200 --> 00:07:28.360
وآن قلدرها با بازی داجبال

00:07:28.760 --> 00:07:30.730
چند ساعت بعد بیدار شدم.

00:07:31.220 --> 00:07:33.940
ضربان قلبم تند میشد،
و زانوهایم میلرزید.

00:07:34.080 --> 00:07:36.020
در آن موقع ترسی در من نبود.

00:07:36.420 --> 00:07:38.395
تمامی بدنم دچار تشنج شده بود.

00:07:38.500 --> 00:07:40.180
و برای پنج روز بعد

00:07:40.330 --> 00:07:44.199
من در هوشیاری و ناهوشیاری بودم،
در مبارزه مرگ و زندگی بودم.

00:07:44.199 --> 00:07:48.239
مغزم از مواد ۱۰۵ درجه گرما
در اثر تب مالاریا میسوخت.

00:07:48.390 --> 00:07:51.600
و هر زمانی که هوشیار بودم، همه آنچه
که میتوانستم دربارهاش فکر کنم تُرمس بود.

00:07:51.600 --> 00:07:53.820
فکر کردم،« با زندگیم چه میخواهم بکنم؟»

00:07:53.950 --> 00:07:56.380
بالاخره، شب قبل از تولد ۲۱ سالگیم،

00:07:56.380 --> 00:07:58.030
در لحظه ای که کاملا واضح،

00:07:58.030 --> 00:07:59.639
به ادراکی رسیدم:

00:07:59.639 --> 00:08:02.100
پی بردم که این پشه کوچک،

00:08:02.620 --> 00:08:05.020
آنوفل استفنسی،

00:08:05.280 --> 00:08:06.610
این پشه کوچک

00:08:06.610 --> 00:08:08.390
که وزن آن کمتر از ۵ میکروگرم هست،

00:08:08.390 --> 00:08:09.810
کمتر از یک دانه نمک هست،

00:08:09.810 --> 00:08:12.780
میتواند یک مرد 
۸۰ کیلویی را از پا در بیاورد.

00:08:12.780 --> 00:08:14.860
پی بردم که این کریپتونایت من هست.

00:08:14.860 --> 00:08:17.150
بعد متوجه شدم، نه، نه،
این پشه نیست،

00:08:17.150 --> 00:08:19.480
این یک انگل ریز
در داخل پشه هست،

00:08:19.480 --> 00:08:23.160
پلاسمودیوم فالسیپاروم،
که بیش از یک میلیون نفر را در سال میکشد.

00:08:23.509 --> 00:08:25.999
بعد دریافتم،
نه ، نه، این حتی از این هم کوچکتر هست،

00:08:25.999 --> 00:08:28.550
اما برای من، این خیلی بزرگتر به نظر میاید.

00:08:28.550 --> 00:08:29.640
پی بردم،

00:08:29.640 --> 00:08:31.270
ترس، کریپتونایت من هست،

00:08:31.270 --> 00:08:32.140
انگل من،

00:08:32.140 --> 00:08:34.990
که من را برای همه عمر
فلج و ناتوان کرده است.

00:08:35.200 --> 00:08:38.080
میدانید، بین خطر و ترس تفاوت وجود دارد.

00:08:38.109 --> 00:08:39.699
خطر واقعی است.

00:08:39.990 --> 00:08:42.010
ترس انتخاب هست.

00:08:42.080 --> 00:08:44.309
و پی بردم که من یک انتخاب دارم:

00:08:44.309 --> 00:08:48.180
من میتوانم یا با ترس زندگی کنم،
و با شکست آن شب بمیرم،

00:08:49.070 --> 00:08:52.080
یا اینکه ترسم را بکشم و بتوانم

00:08:52.080 --> 00:08:56.060
به آرزوهایم برسم،
و شهامت برای زندگی کردن داشته باشم.

00:08:56.680 --> 00:08:59.560
و میدانید، چیزی درباره بودن 
در بستر مرگ

00:08:59.560 --> 00:09:04.080
و روبرو شدن با مرگ وجود دارد که
واقعا میخواهد برای زندگی زنده باشید.

00:09:04.180 --> 00:09:07.140
پی بردم همه میمیرند،
ولی همه واقعا زندگی نمیکنند.

00:09:08.040 --> 00:09:09.890
در مردن هست
که ما زندگی می کنیم.

00:09:09.890 --> 00:09:11.580
می دانید، هنگامی که مرگ را فهمیدید

00:09:11.580 --> 00:09:13.070
واقعا میآموزید تا زندگی کنید.

00:09:13.070 --> 00:09:15.140
خب آن شب تصمیم گرفتم که

00:09:15.140 --> 00:09:16.420
داستانم را تغییر دهم.

00:09:16.915 --> 00:09:18.230
من نمی خواستم که بمیرم.

00:09:18.230 --> 00:09:20.010
پس کمی دعا کردم، گفتم،

00:09:20.010 --> 00:09:22.230
« خدا،اگر به من اجازه دهی
که در روز تولد ۲۱ سالگیم زندگی کنم،

00:09:22.230 --> 00:09:24.544
به ترس اجازه نخواهم داد
تا در زندگی من دیگر نقشی داشته باشد.

00:09:24.670 --> 00:09:26.520
من ترسم را خواهم کشت.

00:09:26.520 --> 00:09:29.530
و قصد دارم به آرزوهایم برسم،

00:09:29.530 --> 00:09:31.270
میخواهم نگرشم را تغییر دهم،

00:09:31.270 --> 00:09:33.540
میخواهم با زندگیم کاری فوق العاده بکنم،

00:09:33.540 --> 00:09:35.550
میخواهم هدف و مقصودم را بیابم،

00:09:35.550 --> 00:09:38.632
میخواهم این غیر ممکن، غیر ممکن نباشد.»

00:09:38.780 --> 00:09:42.820
به شما نمی گویم که آیا آن شب زنده ماندم یا نه؛
میگذارم خودتان این را بفهمید.

00:09:42.850 --> 00:09:43.978
( خنده)

00:09:43.978 --> 00:09:47.100
اما آن شب لیست ۱۰
تا تُرموس اول خودم را نوشتم.

00:09:47.100 --> 00:09:50.210
تصمیم گرفتم که از قارههای بزرگ دیدن کنم

00:09:50.210 --> 00:09:51.820
و عجایب هفتگانه جهان را ببینم

00:09:51.820 --> 00:09:53.410
و چند زبان یاد بگیرم،

00:09:53.410 --> 00:09:54.940
و میخواهم در صحرا زندگی کنم،

00:09:54.940 --> 00:09:56.480
در کشتی روی اقیانوس زندگی کنم،

00:09:56.480 --> 00:09:58.650
با قبیلهای در آمازون زندگی کنم،

00:09:58.650 --> 00:10:01.210
و از بلندترین کوه در سوئد بالا روم،

00:10:01.210 --> 00:10:03.180
میخواستم اورست را 
موقع طلوع ببینم،

00:10:03.190 --> 00:10:05.390
و در شرکت موسیقی نشویل کار کنم،

00:10:05.400 --> 00:10:07.060
میخواستم در یک سیرک کار کنم،

00:10:07.080 --> 00:10:09.120
و میخواستم از هواپیما به بیرون بپرم.

00:10:09.120 --> 00:10:12.380
در طی بیست سال بعدی
یشتر این تُرموسها را انجام دادم.

00:10:12.410 --> 00:10:14.650
هر بار که لیست تُرمسم را چک میکردم،

00:10:14.650 --> 00:10:18.190
۵ تا ۱۰ تای دیگر به لیستم اضافه میکردم
و لیستم پیوسته اضافه میشد.

00:10:18.800 --> 00:10:23.280
برای هفت سال بعدی، 
در جزیرهای کوچک در باهاما زندگی کردم

00:10:23.320 --> 00:10:25.360
و برای پنج سال بعدی

00:10:25.370 --> 00:10:27.274
در یک کلبه پوشالی ساحلی،

00:10:29.480 --> 00:10:33.820
در جستجو کوسه وخوردن کفچه ماهی
که تنها ماهی آن جزیره بود گذشت،

00:10:33.820 --> 00:10:36.249
و تنها یک لُنگ میپوشیدم،

00:10:36.680 --> 00:10:39.160
و یادگرفتم که با کوسه ها شنا کنم.

00:10:39.160 --> 00:10:40.980
و از آنجا، به مکزیک رفتم،

00:10:40.980 --> 00:10:45.000
و سپس به حوزه رود آمازون در اکوادر رفتم.

00:10:45.241 --> 00:10:48.100
در پوحو پانکو اکوادر،
با قبیله در آنجا زندگی کردم،

00:10:48.100 --> 00:10:52.180
و کم کم تنها با ترُموسم 
شروع به اعتماد به نفس بدست آوردن کردم.

00:10:52.180 --> 00:10:55.100
وارد بازار موسیقی در نشویل شدم، 
و سپس به سوئد رفتم،

00:10:55.110 --> 00:10:57.870
در استکهلم،
در زمینه موسیقی کار کردم،

00:10:57.870 --> 00:11:01.920
جایی که به قله کوه کبنیکایس
در بالای قطب شمال صعود کردم.

00:11:03.300 --> 00:11:04.750
من دلقکبازی

00:11:04.750 --> 00:11:05.860
و تردستی

00:11:05.860 --> 00:11:07.480
و با چوب راه رفتن،

00:11:07.480 --> 00:11:10.440
تک چرخه سواری،
خوردن آتش، و شیشه را یادگرفتم.

00:11:10.450 --> 00:11:13.620
در سال ۱۹۹۷ شنیدم که کمتر از دوجین
بلعنده شمشیر باقی مانده

00:11:13.620 --> 00:11:15.410
و گفتم،« من باید اینکار را بکنم!»

00:11:15.420 --> 00:11:18.290
من یک بلعنده شمشیر را ملاقات کردم،
و از او راهنمایی خواستم.

00:11:18.290 --> 00:11:20.190
او گفت،« بله من به
تو دو چیز را یاد میدهم:

00:11:20.190 --> 00:11:21.926
شماره یک: این به شدت خطرناک هست،

00:11:21.926 --> 00:11:23.948
افراد در حین انجام آن مردهاند.

00:11:23.948 --> 00:11:24.953
و شماره دو:

00:11:24.953 --> 00:11:26.206
این کار را نکن»

00:11:26.206 --> 00:11:27.520
( خنده)

00:11:27.540 --> 00:11:29.540
خب من آن را در لیست تُرمسم اضافه کردم.

00:11:30.440 --> 00:11:33.320
و روزی ده تا دوادزه با آن را

00:11:33.660 --> 00:11:35.160
برای چهار سال تمرین کردم.

00:11:35.209 --> 00:11:36.709
حالا برایتان حساب میکنم

00:11:36.709 --> 00:11:40.020
[۱۲ ۴X۳۶۵[X

00:11:40.020 --> 00:11:42.660
حدود ۱۳٫۰۰۰ تلاش ناموفق

00:11:42.660 --> 00:11:45.420
قبل از اینکه برای اولین بار شمشیر 
را در سال ۲۰۰۱ فرو دهم داشتم.

00:11:46.002 --> 00:11:47.630
در طی این زمان من یک تروم

00:11:47.630 --> 00:11:50.940
برای تبدیل شدن به متخصص پیشرو 
در بلع شمشیر در جهان فراهم کردم.

00:11:50.970 --> 00:11:53.820
خُب من تمامی مجلات، کتابها ومقالههای
روزنامهها را در این زمینه جستجو کردم،

00:11:53.820 --> 00:11:57.670
و هر گزارش پزشکی، روانشناسی 
و آناتومی در این زمینه را مطالعه کردم،

00:11:57.676 --> 00:11:59.719
و با دکترها و پرستارها صحبت کردم،

00:11:59.719 --> 00:12:01.760
و بین تمامی بلعندگان شمشیر شبکه ارتباطی

00:12:01.760 --> 00:12:04.250
در انجمن بین المللی 
بلعندگان شمشیر ایجاد کردم،

00:12:04.250 --> 00:12:06.450
و انجام دو سال مقالات تحقیقات پزشکی

00:12:06.450 --> 00:12:08.580
برای بلعیدن شمشیر و عوارض جانبی آن

00:12:08.580 --> 00:12:10.980
که مجله پزشکی انگلیس منتشر شد.

00:12:10.980 --> 00:12:11.840
( خنده)

00:12:11.840 --> 00:12:12.940
سپاسگزارم.

00:12:12.960 --> 00:12:17.748
( تشویق)

00:12:18.200 --> 00:12:21.570
و چیزهای شگفتآوری
در مورد بلعیدن شمشیر یاد گرفتم.

00:12:21.571 --> 00:12:25.260
چیزهایی که شرط میبندم هرگز به آنها
فکر نکردید، اما از امشب به بعد فکرمیکنید.

00:12:25.260 --> 00:12:28.550
دفعه بعدی که خانه رفتید 
و گوشت استیک را با چاقویتان بریدید

00:12:28.550 --> 00:12:31.759
یا یک شمشیر، یا کارد و چنگالهایتان را 
دیدید، در مورد این فکر خواهید کرد...

00:12:34.257 --> 00:12:36.589
فهمیدم که بلعیدن شمشیر از هند شروع شده--

00:12:36.589 --> 00:12:39.889
درست جایی که من برای
اولین بار آن را در ۲۰ سالگی دیدم--

00:12:39.889 --> 00:12:42.290
۴٫۰۰۰ سال پیش، حدود ۲٫۰۰۰ سال قبل از میلاد.

00:12:42.290 --> 00:12:45.580
۱۵۰ سال پیش،
بلعیدن شمشیر در حوزه

00:12:45.590 --> 00:12:47.400
علمی و پزشکی برای کمک به

00:12:47.480 --> 00:12:51.160
آندوسکوپی در سال ۱۸۶۸
توسط دکتر آلفرد کوسمال

00:12:51.160 --> 00:12:53.820
در فیبریک آلمان مورد استفاده قرار گرفت .

00:12:53.880 --> 00:12:56.639
در سال ۱۹۰۶، الکتروکردیوگرافی
در ویل انگلستان،

00:12:56.639 --> 00:13:00.240
برای مطالعه اختلال در بلع،
و هضم غذا،

00:13:00.240 --> 00:13:01.860
برونکوسکوپی و از این چیزها
مورد استفاده قرار گرفت.

00:13:01.860 --> 00:13:03.840
اما در طول ۱۵۰ سال گذشته،

00:13:03.840 --> 00:13:07.860
ما میدانیم که صدها مورد زخمی شدند
و تعدادی کشته شدند..

00:13:07.880 --> 00:13:14.560
و این آندوسکوپی که توسط دکتر آلفرد کوسمال
طرا حی شد.

00:13:14.740 --> 00:13:18.679
اما ما فهمیدیم که ۲۹ مورد مرگ
در ۱۵۰ سال گذشته اتفاق افتاده

00:13:18.679 --> 00:13:22.462
از جمله این بلعنده شمشیر در لندن
که قلبش را در شمشیرش سوراخ کرد.

00:13:23.142 --> 00:13:25.340
ما همچنین فهمیدیم که ۳ تا ۸
مورد آسیب دیدگی جدی

00:13:25.340 --> 00:13:27.780
برای بلعیدن شمشیر در سال اتفاق میافتد.

00:13:27.780 --> 00:13:29.880
من میدانم زیرا به من تلفن زده میشود.

00:13:29.880 --> 00:13:31.150
من تنها دوتایشان را دارم،

00:13:31.150 --> 00:13:34.320
یک فرد سوئدی، و دیگری
اهل اُرلاندو در طی چند هفته گذشته،

00:13:34.320 --> 00:13:37.019
این بلعندگان شمشیر
در بیمارستان بستری هستند.

00:13:37.019 --> 00:13:38.769
به شدت خطرناکه.

00:13:38.769 --> 00:13:41.629
چیز دیگری که آموختم 
این است که بلعیدن شمشیر

00:13:41.629 --> 00:13:44.320
بین دو تا ۸ سال برای یاد گرفتن
اینکه چگونه شمشیر را ببلعی

00:13:44.320 --> 00:13:45.610
برای خیلیها زمان میبرد.

00:13:45.610 --> 00:13:48.020
اما جذاب ترین چیزی که آموختم

00:13:48.020 --> 00:13:51.360
این بود که چگونه بلعندگان شمشیر 
یاد میگیرند که کارغیرممکن را انجام دهنند.

00:13:51.460 --> 00:13:53.460
میخواهم ارز کوچکی را شما بگویم:

00:13:53.520 --> 00:13:57.580
روی چیزی که ۹۹/۹۹ درصد غیرممکن هست
تمرکز نکنید.

00:13:57.580 --> 00:14:02.030
روی چیزی که احتمال ۱. ٪ درصد را داراست 
تمرکز کنید، و بفهمید که چگونه آن را ممکن کنید.

00:14:02.817 --> 00:14:06.140
بگذارید شما را به سفری در ذهن 
یک بلعنده شمشیر ببرم .

00:14:06.140 --> 00:14:09.479
برای بلعیدن یک شمشیر،
این نیازمن مراقبه روی این موضوع دارد،

00:14:09.479 --> 00:14:12.270
تمرکز تُند و تیز،
دقت بسیار بالا برای


00:14:12.270 --> 00:14:15.670
جداسازی اندامهای داخلی بدن
و وفائق شدن به واکنش های خودبه خود بدن

00:14:15.710 --> 00:14:20.370
که از طریق نیروهای قوی مغز، و از طریق 
حافظه تکرار در ماهیچههای بدن فرستاده میشود


00:14:20.450 --> 00:14:23.720
با بیش از ۱۰،۰۰۰ با تمرین.

00:14:24.020 --> 00:14:28.090
بگذارید شما را به سفری به
داخل بدن یک بلعنده شمشیر ببرم،

00:14:28.310 --> 00:14:30.130
برای بلعیدن یک شمشیر،

00:14:30.130 --> 00:14:32.250
باید تیغه شمشیر را روی زبانم بگذارم،

00:14:32.250 --> 00:14:34.780
و آن را در جهت مری در ناحیه گردن فرو کنم،

00:14:34.780 --> 00:14:37.740
به دنبال زاویه ۹۰ درجه ای
در پائین نای بگردم،

00:14:38.240 --> 00:14:41.040
و از عضله سرکوفیریگل
ناحیه فوقانی مری عبور کند،

00:14:41.060 --> 00:14:42.600
حرکات دودی مری را کنترل کنم،

00:14:42.600 --> 00:14:44.380
تیفه را به درون قفسه سینه

00:14:44.380 --> 00:14:45.960
بین دو ریه ببرم.

00:14:46.080 --> 00:14:48.349
در این حالت،

00:14:48.399 --> 00:14:50.389
در واقع من قلبم را به کنار میزنم.

00:14:50.389 --> 00:14:51.720
اگر به دقت نگاه کنید،

00:14:51.720 --> 00:14:53.580
میتوانید ضربان قلبم
را با شمشیرم ببینید

00:14:53.580 --> 00:14:55.339
زیرا این به قلب تکیه کرده

00:14:55.339 --> 00:14:58.299
که با بافتهای مری که
حدود دو سانتیمتر فاصله دارد جدا شده است.

00:14:58.299 --> 00:15:00.140
چیزی نیست که بتوانید آن را جعل کنید.

00:15:00.320 --> 00:15:02.480
سپس آن را باید به
پائین قفسه سینه سُر بدهم،

00:15:02.480 --> 00:15:05.250
و از اسفنکتر تحتانی مری،
پایین به معده عبور کنم،

00:15:05.250 --> 00:15:08.680
و از اوغ زدن در معده تمام مسیر
تا به اثنی عشر اجتناب کنم.

00:15:08.680 --> 00:15:09.750
خیلی آسانه.

00:15:09.750 --> 00:15:10.930
( خنده تماشاگران)

00:15:10.930 --> 00:15:12.880
و اگر بیشتر فرو کنم،

00:15:12.880 --> 00:15:17.720
تمام مسیر به لولههای فالوپ برسم.
لوله های فالوپ (هلندی)!

00:15:17.720 --> 00:15:20.980
دوستان، آقایان میتوانید از همسرتان
بعدا این سوال را بکنید...

00:15:22.160 --> 00:15:23.900
مردم از من میپرسند،

00:15:23.900 --> 00:15:26.740
« برای اینکه زندگیت را به خطر
بیاندازی باید خیلی شهامت داشته باشی،

00:15:26.740 --> 00:15:28.800
قلبت را کنار بزنی و شمشیر را فرو دهی..»

00:15:28.800 --> 00:15:30.500
نه. آنچه که شهامت واقعی میخواهد

00:15:30.500 --> 00:15:33.020
این است که بچه ترسو، خجالتی لاغری،

00:15:33.080 --> 00:15:35.620
که خطر شکست و رد شدن بپذیرد،

00:15:35.620 --> 00:15:37.040
قلبش را بفشرد،

00:15:37.040 --> 00:15:38.240
و غرورش را فرو دهد

00:15:38.240 --> 00:15:41.060
و در مقابل مردمی کاملا غریب بایستد

00:15:41.060 --> 00:15:43.670
و داستانش درباره ترسش و آرزوهایش را بگوید،

00:15:43.680 --> 00:15:47.580
خطر پاره شدن شکمش را 
هم واقعی و هم ظاهری بپذیرد.

00:15:48.280 --> 00:15:49.450
میدانید- سپاسگزارم.

00:15:49.450 --> 00:15:53.720
( تشویق)

00:15:53.850 --> 00:15:56.250
میدانید- چیز بسیار شگفتانگیز این هست

00:15:56.250 --> 00:15:58.650
که من همواره خواستهام
در زندگیم فوقالعاده باشم

00:15:58.650 --> 00:15:59.780
و حالا هستم.

00:15:59.780 --> 00:16:02.880
اما چیز واقعا فولالعاده این
نیست که من شمشیر ۲۱

00:16:02.880 --> 00:16:05.170
را یکباره فرو دهم،

00:16:07.640 --> 00:16:10.500
یا اینکه در مخزن آب ۷ متری
با ۸۸ کوسه و سفرهماهی

00:16:10.500 --> 00:16:12.307
برای آکواریومهای 
«Ripley's Believe It or Not »بروم

00:16:13.840 --> 00:16:17.600
یا برای سریال تلوزیونی 
«Stan Lee's Superhumans» در ۱۵۰۰ درجه گرما

00:16:17.610 --> 00:16:18.931
به عنوان «مرد آهنین» شرکت کنم

00:16:18.931 --> 00:16:20.252
و آن احمق جذاب بود.

00:16:20.252 --> 00:16:21.574
و یا کشیدن یک خودرو در برنامه Ripley's،

00:16:22.460 --> 00:16:24.920
یا Guinness،

00:16:24.930 --> 00:16:26.290
و یا در مرحله نهایی برنامه
America's Got Talent باشم،

00:16:26.290 --> 00:16:28.760
یا برنده جایزه ایگنوبل 
سال ۲۰۰۷ پزشکی باشم.

00:16:28.820 --> 00:16:31.540
نه، اینها چیزهای فوقالعاده ای نیستند.

00:16:31.550 --> 00:16:33.900
اینها چیزهایی هستند که مردم فکر میکنند
که فوقالعادهاند. نه، نه، نه، اینها نیستند.

00:16:33.900 --> 00:16:36.350
چیز فوق آلعاده

00:16:36.350 --> 00:16:37.800
این هست که خداوند میتواند پسرک
خجالتی ترسوی لاغر و نحیفی را

00:16:37.800 --> 00:16:40.660
که از ارتفاع میترسید،

00:16:40.660 --> 00:16:42.200
کسی که از آب و کوسه میترسید،

00:16:42.200 --> 00:16:43.890
و از دکتر و پرستار و
سوزن و چیز تیز

00:16:43.890 --> 00:16:46.370
و صحبت کردن با مردم میترسید

00:16:46.370 --> 00:16:47.640
حالا من را کسی کرده که به سراسر جهان

00:16:47.640 --> 00:16:49.800
در ارتفاع ۹۰۰۰ متری پرواز می کنم

00:16:49.800 --> 00:16:51.320
شیء تیز را در مخزن آبی که 
در آن کوسه هست فرو میدهم،


00:16:51.320 --> 00:16:53.900
و با دکترها و پرستارها و تماشاگرانی
مانند شما از سراسر دنیا صحبت میکنم

00:16:53.900 --> 00:16:57.430
این واقعا برای من شگفتاور هست.

00:16:57.430 --> 00:16:59.580
من همواره خواستهام که 
غیرممکن ها را انجام دهم-

00:16:59.580 --> 00:17:01.450
سپاسگزارم.

00:17:01.450 --> 00:17:02.380
( تشویق)

00:17:02.380 --> 00:17:03.760
سپاسگزارم.

00:17:03.760 --> 00:17:05.220
( تشویق)

00:17:05.660 --> 00:17:09.040
همواره خواستهام غیر ممکنها را انجام دهم
و حالا انجام میدهم.

00:17:09.700 --> 00:17:12.569
میخواستم کاری فوقالعاده با زندگی 
انجام دهم و جهان را تغییر دهم،

00:17:12.569 --> 00:17:15.858
و اکنون اینکار را کردم.

00:17:15.858 --> 00:17:16.899
همواره خواستهام که به سراسر جهان پرواز کنم
و شاهکارهای فوق بشری انجام دهم

00:17:16.899 --> 00:17:19.819
و زندگی ها را نجات دهم،
و اکنون آنها را انجام میدهم.

00:17:19.819 --> 00:17:21.379
میدانید ؟

00:17:21.379 --> 00:17:22.720
هنوز بخش کوچکی ازآن رویای بزرگ پسرک

00:17:22.720 --> 00:17:25.569
عمیقن در درون او وجود دارد.

00:17:25.569 --> 00:17:27.291
( خنده) ( تشویق)

00:17:30.320 --> 00:17:36.197
میدانید، همیشه خواستهام مقصود از بودنم را بیابم،

00:17:37.000 --> 00:17:40.240
و امروز آن را یافتهام.

00:17:40.270 --> 00:17:41.530
اما حدس بزنید که چیه؟

00:17:41.540 --> 00:17:42.920
این با شمشیر نیست، آنچه که فکرمیکنید نیست،
و این مربوط به توانایی و قدرت من نیست.

00:17:42.920 --> 00:17:46.230
در واقع این با ضعفهای من هست، حرفهای من.

00:17:46.230 --> 00:17:48.510
هدف از آمدن من 
تغییر دادن جهان هست

00:17:48.510 --> 00:17:51.090
با عبور از ترس،

00:17:52.390 --> 00:17:53.390
با شمشیری دریک زمان، حرفی دریک زمان

00:17:53.390 --> 00:17:55.070
چاقویی در در یک زمان، و زندگی در یک زمان

00:17:55.070 --> 00:17:57.450
برای الهام بخشیدن به مردم 
برای ابرقهرمان شدند

00:17:57.540 --> 00:17:59.700
و انجام غیرممکن ها در زندگیشان.

00:17:59.700 --> 00:18:01.860
مقصود از بودن من کمک به دیگران 
برای یافتن مقصود از بودنشان هست.

00:18:02.060 --> 00:18:04.680
مال شما چیست؟

00:18:04.680 --> 00:18:05.680
مقصود از بودن شما چیست؟

00:18:05.680 --> 00:18:06.960
چه چیزی را اینجا گذاشتید تا انجام دهید؟

00:18:06.960 --> 00:18:08.960
من باور دارم ما همه دعوت شدهایم 
که ابرقهرمان شویم.

00:18:09.260 --> 00:18:11.590
ابرقهرمانی شما چیست؟

00:18:12.160 --> 00:18:14.260
از هفت میلیارد جمعیت روی زمین،

00:18:14.560 --> 00:18:17.990
امروزه تنها کمتر از چند دوچین بلعنده شمشیر

00:18:17.990 --> 00:18:20.250
در سراسر جهان وجود دارد،

00:18:20.250 --> 00:18:21.661
اما شما تنها یکی هستید.

00:18:21.661 --> 00:18:22.940
شما منحصر بفردید.

00:18:22.940 --> 00:18:24.070
داستان شما چیست؟

00:18:24.070 --> 00:18:25.540
چه چیزی شما را متفاوت میکند؟

00:18:25.540 --> 00:18:27.760
داستان خودتان را بگوید،

00:18:27.760 --> 00:18:29.180
حتی اگر صدایتان ظریف و شکننده باشد.

00:18:29.180 --> 00:18:31.721
ترمس شما چیست؟

00:18:31.900 --> 00:18:33.340
اگر بتوانید هر کاری را بکنیذ
کسی باشید، و به هر جایی بروید-

00:18:33.340 --> 00:18:35.850
چه میکنید؟
کجا میروید؟

00:18:35.850 --> 00:18:37.430
چه می کنید؟

00:18:38.480 --> 00:18:40.340
با زندگیاتان چه میخواهید بکتید؟

00:18:40.340 --> 00:18:41.760
آرزوی بزرگ شما چیست؟

00:18:41.760 --> 00:18:44.450
رویای شما به عنوان یک بچه چه بود؟
به گدشته فکر کنید.

00:18:44.450 --> 00:18:46.240
شرط میبندم این نبوده، اینطور نیست؟

00:18:46.483 --> 00:18:47.880
عجیبترین آرزویان چه بوده

00:18:47.880 --> 00:18:50.450
که فکر میکردید خیلی غریب 
و مبهم هست؟

00:18:50.450 --> 00:18:54.040
شرط میبندم این رویاها دیگر 
خیلی عجیب نیستند، اینطور نیست؟

00:18:55.370 --> 00:18:57.050
شمشیر شما چیست؟

00:18:57.050 --> 00:18:58.650
هر یک ازشما یک شمشیر دارد،

00:18:58.650 --> 00:19:00.600
یک شمشیر دولبه از ترسها و آرزوها.

00:19:00.600 --> 00:19:03.520
به دنبال آرزوهایتان بروید،
هر چه که می خواهد باشد.

00:19:03.890 --> 00:19:05.870
آرزوهایتان را دنبال کنید،
خانمها و آقایان،

00:19:05.870 --> 00:19:08.900
هرگز برای بچه میخواهید
انجام دهید دیر نیست.

00:19:09.720 --> 00:19:12.920
برای آن قلدرها در بازی داجبال،
بچههایی که فکر میکردند

00:19:12.920 --> 00:19:14.916
که من هرگز کار غیرممکنی را نخواهم کرد،

00:19:15.060 --> 00:19:17.645
و تنها یک چیز هست که به آنها بگوید:

00:19:17.645 --> 00:19:18.841
سپاسگزارم.

00:19:18.940 --> 00:19:22.220
زیرا اگر به خاطر شرارت آنها نبود،
من ارقهرمان نبودم.

00:19:23.020 --> 00:19:27.237
من اینجا هستم تا ثابت کنم که
غیرممکن غیرممکن نیست.

00:19:28.300 --> 00:19:32.310
این به شدت خطرناک هست،
میتواند من را بکشد.

00:19:32.340 --> 00:19:33.720
ولی امیدوارم شما لذت ببرید.

00:19:33.720 --> 00:19:35.260
( خنده)

00:19:36.350 --> 00:19:38.700
کمک شما را برای این نیاز دارم.

00:19:46.731 --> 00:19:48.405
تماشاگران: دو، سه.

00:19:48.405 --> 00:19:52.100
دن مییر: نه، نه، نه، من به کمک شما
نیاز برای شمارش نیاز دارم، درسته؟

00:19:52.100 --> 00:19:53.210
( خنده)

00:19:53.210 --> 00:19:55.840
اگر این کلمه را میدانید؟ درسته؟
با من بشمارید. آماده اید؟

00:19:55.870 --> 00:19:56.964
یک.

00:19:56.964 --> 00:19:58.150
دو.

00:19:58.170 --> 00:19:58.980
سه.

00:19:58.980 --> 00:20:00.920
نه این دو هست، اما ایده را گرفتید.

00:20:06.760 --> 00:20:07.780
تماشاگران: یک.

00:20:07.840 --> 00:20:08.750
دو.

00:20:08.800 --> 00:20:10.010
سه.

00:20:11.260 --> 00:20:13.280
( نقسها در سینه حبس)

00:20:14.360 --> 00:20:15.940
( تشویق)

00:20:16.251 --> 00:20:17.450
دن مییر: بله!

00:20:17.450 --> 00:20:23.100
( تشویق)( شادی)

00:20:23.100 --> 00:20:24.820
بسیار سپاسگزارم.

00:20:25.450 --> 00:20:28.800
سپاسگزارم. سپاسگزارم. سپاسگزارم.
از صمیم قلب سپاسگزارم.

00:20:28.800 --> 00:20:31.290
در واقع، سپاسگزارم از ته معدهام.

00:20:31.880 --> 00:20:35.020
به شما گفتم که آمدهام اینجا تا 
کاری غیرممکن بکنم، حالا انجام دادم.

00:20:35.030 --> 00:20:37.730
ولی غیرممکن نبود.
من اینکار را هر روز میکنم.

00:20:37.800 --> 00:20:42.800
کار غیرممکن برای آن پسرک ترسو، خجالتی
لاغر مردنی بود که با ترسوش روبرو شود،

00:20:42.840 --> 00:20:44.600
و در صحنه TED بایستد،

00:20:44.600 --> 00:20:47.100
و جهان را تغییر دهد،
یک حرف در یک زمان ،

00:20:47.100 --> 00:20:49.080
یک شمشیر در یک زمان،
یک زندگی در یک زمان.

00:20:49.080 --> 00:20:52.060
اگر درشما فکر کردن به روش دیگری را ایجاد 
کرده باشم، اگر در شما باوراینکه غیرممکن

00:20:52.060 --> 00:20:54.460
غیرممکن نیست،

00:20:54.460 --> 00:20:57.960
اگر درک اینکه میتوانید در زندگیتان 
غیرممکن را انجام دهید را ایجاد کرده باشم،

00:20:58.120 --> 00:21:01.020
پس من کارم را انجام دادم،
و کار شما تازه شروع شده است.

00:21:01.020 --> 00:21:04.100
هرگز از آرزو کردن دست نکشید.
هرگز از باور کردن دست نکشید.

00:21:04.820 --> 00:21:06.350
از اینکه مرا باور دارید سپاسگزارم

00:21:06.350 --> 00:21:08.250
و از اینکه بخشی از آرزوهای
من هستید سپاسگزارم.

00:21:08.250 --> 00:21:09.550
و هدیه من به شماست:

00:21:09.550 --> 00:21:11.486
غیرممکنی وجود ندارد...

00:21:11.486 --> 00:21:12.920
تماشگران: غیرممکن.

00:21:12.920 --> 00:21:14.920
پیاده روی طولانی بخشی از هدیه هست.
(سختیها بخشی از هدیه زندگی هستند)

00:21:15.100 --> 00:21:19.560
( تشویق)

00:21:19.560 --> 00:21:21.020
سپاسگزارم.

00:21:21.060 --> 00:21:25.360
( تشویق)

00:21:25.580 --> 00:21:27.560
( شادی)

00:21:27.780 --> 00:21:30.240
میزبان: بسیار سپاسگزار دن مییر، وای!