1
00:00:08,380 --> 00:00:11,721
سپاسگزارم.

2
00:00:16,890 --> 00:00:21,400
روزگاری پادشاهی در هند بود،
یک مهاراجه و برای جشن تولدش، فرمان داد

3
00:00:21,400 --> 00:00:24,400
که تمامی روسا برای تولدش
باید هدیهای بیاورند.

4
00:00:24,400 --> 00:00:28,370
برخی برای او ابریشم اعلاء،
برخی دیگر شمشیر جواهرنشان،

5
00:00:28,370 --> 00:00:29,490
و برخی دیگر طلا آوردند.

6
00:00:29,490 --> 00:00:32,549
در پایان صف پیرمرد کوچک اندامی 
با صورتی چروکیده آمد

7
00:00:32,549 --> 00:00:36,630
که برای این سفر از روستایش
روزها از دریا گذشته بود.

8
00:00:36,630 --> 00:00:41,150
و همینکه او آمد پسر پادشاه پرسید،
« چه هدیهای برای پادشاه آوردهای؟»

9
00:00:41,457 --> 00:00:44,750
و پیرمرد به آرامی مشت خود را باز کرد 


10
00:00:44,750 --> 00:00:49,600
تا یک صدف دریایی بسیار زیبای زرد و بنفش،
و قرمز و آبی رنگی را نشان دهد.

11
00:00:50,160 --> 00:00:51,380
و پسر پادشاه گفت،

12
00:00:51,460 --> 00:00:54,400
« این هدیه درخور پادشاه نیست!
این دیگر چه هدیهای هست؟»

13
00:00:54,600 --> 00:00:57,400
پیر مرد سرش را بالا کرد
و به او نگاهی کرد و گفت،

14
00:00:57,590 --> 00:01:00,750
« پیاده روی طولانی ... 
بخشی از این هدیه هست.»

15
00:01:01,060 --> 00:01:02,560
( خنده)

16
00:01:02,900 --> 00:01:05,970
چند لحظه دیگر،
قصد دارم به شما هدیهای بدم،

17
00:01:05,970 --> 00:01:08,270
هدیهای که که ارزش 
آن را دارد تا پراکنده شود.

18
00:01:08,290 --> 00:01:10,050
اما قبل از آن، بگذارید شما را در

19
00:01:10,050 --> 00:01:11,960
مسیر طولانی که پیمودهام، ببرم.

20
00:01:12,160 --> 00:01:13,740
مانند بیشتر شما،

21
00:01:13,740 --> 00:01:15,320
من زندگی را از کودکی شروع کردم.

22
00:01:15,320 --> 00:01:17,460
چند نفر از شما زندگی را
از طفولیت شروع کردید؟

23
00:01:17,460 --> 00:01:18,510
بچه به دنیا آمدید؟

24
00:01:18,740 --> 00:01:20,500
حدود نیمی از شما... بسیار خوب...

25
00:01:20,570 --> 00:01:21,590
( خنده)

26
00:01:21,820 --> 00:01:24,910
و بقیه شما، چطور؟
وقتی به دنیا آمدید کاملا بالغ بودید؟

27
00:01:25,060 --> 00:01:27,640
دست بردارید، میخواهم مادرتان را ببینم!

28
00:01:27,820 --> 00:01:29,460
محاله!

29
00:01:30,560 --> 00:01:34,740
به عنوان یک بچه، من همیشه شیفته انجام
کارهای غیرممکن بودم.

30
00:01:35,620 --> 00:01:38,880
امروز روزیست که من سالها به دنبال آن بودم،

31
00:01:38,880 --> 00:01:41,000
زیرا امروز روزیه که من تلاش میکنم

32
00:01:41,020 --> 00:01:43,620
کار غیرممکنی را درست
در جلو چشمان شما انجام دهم،

33
00:01:43,620 --> 00:01:45,460
اینجا درTEDx ماستریخت.

34
00:01:45,800 --> 00:01:48,160
قصد دارم تا با فاش کردن آخرش

35
00:01:48,760 --> 00:01:50,880
شروع کنم:

36
00:01:51,220 --> 00:01:52,640
میخواهم ثابت کنم

37
00:01:52,640 --> 00:01:54,940
که این غیرممکن، غیرممکن نیست.

38
00:01:55,300 --> 00:01:58,210
و مایلم با دادن هدیهای که ارزش پراکنده
شدن دارد سخنم را تمام کنم:

39
00:01:58,210 --> 00:02:01,350
میخواهم به شما نشان دهم که میتوانید 
کارهای غیرممکن را در زندگی انجام دهید.

40
00:02:02,660 --> 00:02:05,420
در تلاش من برای انجام کارهای غیرممکن،
درمیابید که دو چیز در همگانی

41
00:02:05,420 --> 00:02:08,230
در میان مردم سراسر جهان وجود دارد.

42
00:02:08,230 --> 00:02:09,870
هر کسی ترسهایی دارد،

43
00:02:09,870 --> 00:02:11,640
و هر کسی آرزوهایی دارد.

44
00:02:12,900 --> 00:02:17,560
در تلاشم برای انجام این کار غیرممکن،
دریافتم که سه چیز وجود دارد

45
00:02:17,560 --> 00:02:20,100
که من طی سالها آنها را انجام دادهام

46
00:02:20,110 --> 00:02:23,290
که باعث شد
این کار غیرممکن را انجام دهم:

47
00:02:24,200 --> 00:02:26,900
داجبال، یا آنطور که شما میگوید« ترفبال»،
داجبال نوعی بازی تیمی با توپ شبیه فوتسال)

48
00:02:27,290 --> 00:02:28,360
سوپرمن،

49
00:02:28,460 --> 00:02:29,460
و پشه.

50
00:02:29,460 --> 00:02:30,810
اینها سه واژه کلیدی هستند.

51
00:02:30,810 --> 00:02:33,500
حالا میدانید که چرا من این کار
غیرممکن را در زندگی انجام دادم.

52
00:02:33,610 --> 00:02:36,220
خب، میخواهم شما را با خودم 
همسفر کنم، و راه طولانی

53
00:02:36,320 --> 00:02:38,680
از ترس تا آرزو را ببرم،

54
00:02:38,740 --> 00:02:40,980
از واژهها تا شمشیرها،

55
00:02:41,160 --> 00:02:42,740
از داجبال

56
00:02:42,850 --> 00:02:44,020
تا سوپرمن

57
00:02:44,020 --> 00:02:45,340
تا پشه.

58
00:02:45,800 --> 00:02:47,360
امیدوارم که به شما نشان دهم

59
00:02:47,360 --> 00:02:49,900
که چگونه میتوان کاری 
غیرممکن را انجام داد.

60
00:02:52,480 --> 00:02:54,934
در چهارم اکتبر سال ۲۰۰۷،

61
00:02:55,840 --> 00:02:58,120
ضربان قلب من بالا میرفت
و زانوهایم میلرزید

62
00:02:58,120 --> 00:02:59,340
همینکه روی صحنه تئاتر ساندرز

63
00:02:59,340 --> 00:03:00,930
دانشگاه هاروارد

64
00:03:01,040 --> 00:03:03,240
پا گذاشتم برای قبول

65
00:03:03,240 --> 00:03:06,160
جایزهٔ ایگنوبل پزشکی در سال ۲۰۰۷
(ایگ نوبل نظیرطنزآمیزی از جایزهٔ نوبل)

66
00:03:06,160 --> 00:03:08,660
برای مقالهی تحقیقاتی پزشکی به نام

67
00:03:08,660 --> 00:03:10,270
« فرودادن شمشیر... و عوارض جانبی آن»

68
00:03:10,420 --> 00:03:11,740
که من در نوشتن آن همکاری کرده بودم

69
00:03:11,870 --> 00:03:13,275
( خنده)

70
00:03:13,840 --> 00:03:17,880
این در یک مجله کوچکی که من قبلا
هرگز آن را نخوانده بودم منتشر شده بود،

71
00:03:18,460 --> 00:03:20,419
«مجله پزشکی برتیش.»

72
00:03:21,360 --> 00:03:24,740
و برای من، این آرزوی غیرممکنی بود
که به واقعیت پیوسته بود،

73
00:03:24,900 --> 00:03:28,120
این شگفتی غیر منتظرهای
برای فردی مثل من بود،

74
00:03:28,130 --> 00:03:31,459
این افتخاری بود که هرگز
آن را فراموش نخواهم کرد.

75
00:03:31,459 --> 00:03:34,539
اما خاطرانگیزترین بخش زندگی من نبود.

76
00:03:35,540 --> 00:03:37,640
درچهارم اکتبر سال ۱۹۶۷،

77
00:03:38,020 --> 00:03:40,260
این بچه ترسو، خجالتی، لاغری و نحیف

78
00:03:41,100 --> 00:03:43,120
از وحشت بسیار شدید رنج میبرد.

79
00:03:43,460 --> 00:03:45,579
همینکه آماده شد که پا روی صحنه بگذارد،

80
00:03:45,579 --> 00:03:47,234
قلبش شروع به تپیدن کرد،

81
00:03:47,500 --> 00:03:49,162
و زانوهایش میلرزید.

82
00:03:49,780 --> 00:03:52,120
او رفت که دهانش را باز کند تا حرف بزند،

83
00:03:56,490 --> 00:03:58,130
ولی واژهها از دهانش خارج نمیشد.

84
00:03:58,130 --> 00:04:00,040
او متزلزل ایستاده بود و اشک میریخت.

85
00:04:00,630 --> 00:04:02,360
او از ترس فلج شده بود،

86
00:04:02,360 --> 00:04:03,760
و از ترس یخ زده بود.

87
00:04:03,960 --> 00:04:06,130
این پسر بچه ترسو، خجالتی، لاغر و نحیف

88
00:04:06,130 --> 00:04:08,142
از وحشت بسیار شدید رنج میبرد.

89
00:04:08,649 --> 00:04:10,330
از تاریکی میترسید،

90
00:04:10,520 --> 00:04:11,640
از ارتفاع هراس داشت،

91
00:04:11,640 --> 00:04:13,040
از عنکبوت و مار میترسید...

92
00:04:13,040 --> 00:04:15,140
آیا هیچیک از شما از عنکبوت یا مار میترسد؟

93
00:04:15,280 --> 00:04:16,660
بله، تعداد کمی از شما...

94
00:04:16,660 --> 00:04:19,079
از آب و کوسه میترسید...

95
00:04:19,079 --> 00:04:21,939
از دکتر و پرستار و دندانپزشک میترسید،

96
00:04:21,939 --> 00:04:24,680
و از سوزن و دریل و هر شی تیزی میترسید.

97
00:04:24,680 --> 00:04:27,380
اما بیش از هر چیز،
او از مردم

98
00:04:27,470 --> 00:04:28,470
ترس داشت.

99
00:04:29,380 --> 00:04:31,530
این پسر بچه ترسو، خجالتی، لاغر و نحیف

100
00:04:31,540 --> 00:04:32,570
من بودم.

101
00:04:33,320 --> 00:04:35,997
من از شکست و پذیرفته نشدن میترسیدم،

102
00:04:37,300 --> 00:04:39,520
پائین بودن عزت نفس، احساس حقارت،

103
00:04:39,520 --> 00:04:42,840
و چیزی که ما حتی نمیدانستیم
که میتواند به دنبال آن خود را نشان دهد:

104
00:04:42,840 --> 00:04:44,660
اختلال اضطراب اجتماعی.

105
00:04:44,955 --> 00:04:48,610
زیرا من ترس داشتم، قلدرها میتوانستند 
مرا آزار داده و کتک بزنند.

106
00:04:48,610 --> 00:04:52,240
عادت داشتند که به من بخندند و رویم
اسم بگذارند، و هرگز به من اجازه ندهند که

107
00:04:52,300 --> 00:04:54,260
در هیچ یک از بازیهایشان شرکت کنم.

108
00:04:55,020 --> 00:04:58,056
آه، یک بازی بود که آنها 
میگذاشتند تا من بازی کنم ...

109
00:04:58,100 --> 00:04:59,427
داجبال-

110
00:04:59,500 --> 00:05:01,443
من بازیکن داجبال خوبی نبودم.

111
00:05:01,760 --> 00:05:03,500
قلدرها نام مرا صدا میکردند،

112
00:05:03,500 --> 00:05:05,970
و من بر میگشتم و نگاه میکردم
و میدیدیم که توپ قرمز داجبال

113
00:05:05,970 --> 00:05:08,200
با سرعت مافوق صوت به صورتم میخورد


114
00:05:08,210 --> 00:05:09,950
بُم، بُم بُم و دردم میآمد!

115
00:05:10,580 --> 00:05:13,220
به خاطر دارم خیلی روزها
که از مدرسه به خانه میرفتم،

116
00:05:13,300 --> 00:05:18,180
صورتم سرخ بود و میسوخت،
گوشهایم سرخ بود و زنگ میزد.

117
00:05:18,180 --> 00:05:21,140
چشمانم از اشک میسوخت،

118
00:05:21,180 --> 00:05:23,515
و حرفهای آنها قلبم را میسوزاند.

119
00:05:23,740 --> 00:05:25,000
و میگویند،

120
00:05:25,020 --> 00:05:28,660
«چوب و سنگ میتوانند استخوانها بشکنند،
اما حرفها هرگز مرا آزار ندادند»...

121
00:05:28,880 --> 00:05:30,131
این یک دروغ هست.

122
00:05:30,310 --> 00:05:31,980
حرفها میتوانند مانند چاقو ببرند.

123
00:05:31,980 --> 00:05:34,030
میتوانند مانند شمشیر بشکافند.

124
00:05:34,210 --> 00:05:36,040
حرفها میتوانند زخمهای
عمیقی ایجاد کنند

125
00:05:36,040 --> 00:05:37,780
که هرگز دیده نشوند.

126
00:05:38,150 --> 00:05:41,070
خُب من ترس داشتم،
و حرفها بدترین دشمن من بودند.

127
00:05:41,260 --> 00:05:42,491
و هنوز هم هستند.

128
00:05:43,355 --> 00:05:45,300
اما من آرزوهایی هم داشتم.

129
00:05:45,300 --> 00:05:47,980
من میرفتم خانه و به سوپرمن 
کتابهای مصور پناه میبردم

130
00:05:47,980 --> 00:05:49,774
و کتابهای مصور سوپرمن بخوانم

131
00:05:49,774 --> 00:05:53,440
و رویای ابرقهرمانی
مانند سوپرمن را داشته باشم.

132
00:05:53,480 --> 00:05:56,240
من میخواستم که برای 
درستی و برابری مبارزه کنم،

133
00:05:56,240 --> 00:05:58,680
میخواستم علیه خائنها و کریپتونایت
( ماده خبیث فیلم سوپرمن)مبارزه کنم،

134
00:05:58,680 --> 00:06:02,895
میخواستم به سراسر جهان پرواز کنم و کارهای
بزرگ انجام داده و جانها را نجات دهم.

135
00:06:03,400 --> 00:06:05,850
من همچنین شیفته چیزهای واقعی بودم.

136
00:06:05,860 --> 00:06:09,460
من کتاب رکوردهای جهانی گینس
ریپلی بیلیو را میخواندم.

137
00:06:09,460 --> 00:06:13,080
کسی از شما تا به حال کتاب رکورد جهانی
گینس یا ریپلی را خوانده ؟

138
00:06:13,100 --> 00:06:14,390
من عاشق این کتابها هستم!

139
00:06:14,390 --> 00:06:16,270
مردم واقعی که 
شاهکارهای واقعی انجام میدهند.

140
00:06:16,270 --> 00:06:17,790
و میگفتم، میخواهم 
اینکار را بکنم.

141
00:06:17,790 --> 00:06:19,330
اگر قلدرها نمیگذارند من

142
00:06:19,330 --> 00:06:21,030
در ورزشهای آنها بازی کنم،

143
00:06:21,030 --> 00:06:23,335
میخواهم که جادوی واقعی انجام دهم، 
شاهکارهای واقعی.

144
00:06:23,335 --> 00:06:26,659
میخواستم کار واقعی فوقالعادهای را 
انجام دهم که قلدرها نتوانند انجام دهند.

145
00:06:26,659 --> 00:06:28,609
میخواستم که هدف و مقصودم را بیابم.

146
00:06:28,609 --> 00:06:30,729
میخواستم بدانم زندگی من معنایی دارد،

147
00:06:30,729 --> 00:06:33,320
میخواستم کار فوقالعادهای انجام دهم
که جهان تغییر کند؛

148
00:06:33,320 --> 00:06:36,960
میخواستم ثابت کنم غیرممکن غیرممکن نیست.

149
00:06:38,340 --> 00:06:40,240
ده سال بعد--

150
00:06:40,240 --> 00:06:42,706
یک هفته قبل از تولد ۲۱ سالگیام بود.

151
00:06:42,819 --> 00:06:46,799
دو چیز در یک روز اتفاق افتاد
که زندگی من را برای همیشه تغییر داد.

152
00:06:47,040 --> 00:06:49,391
من در تامیل نادو، جنوب هند زندگی می کردم.

153
00:06:49,540 --> 00:06:51,020
مبلغ مذهبی در آنجا بودم،

154
00:06:51,020 --> 00:06:53,090
و مربیام و در عین حال دوستم از من پرسید،

155
00:06:53,090 --> 00:06:54,720
« دانیل، آیا ترمس داری؟»

156
00:06:54,720 --> 00:06:57,440
گفتم،« ترمس؟
ترمس دیگه چیه؟»

157
00:06:57,440 --> 00:07:00,490
گفت، « اینها اهداف اصلی زندگی هستند.

158
00:07:00,490 --> 00:07:04,630
آنها ترکیبی از رویاها و اهدافی هستند، 
که اگر بتوانی

159
00:07:04,630 --> 00:07:07,240
هر کار که میخواهی انجام دهی،
و هرجایی که بخواهی بروی

160
00:07:07,240 --> 00:07:08,479
و هرکسی که بخواهی باشی،

161
00:07:08,479 --> 00:07:10,356
کجا میروی؟
چکار میکنی؟

162
00:07:10,356 --> 00:07:11,280
چه کسی میشوی؟

163
00:07:11,280 --> 00:07:14,500
گفتم، « من نمیتوانم اینکار را بکنم!
من میترسم! من خیلی میترسم!»

164
00:07:14,500 --> 00:07:17,800
آن شب حصیری که از پوشال برنج بود
را برداشتم و روی بام خانه بردم،

165
00:07:17,810 --> 00:07:19,259
زیر آسمان پرستاره دراز کشیدم،

166
00:07:19,259 --> 00:07:21,869
و به خفاشها که برای گرفتن پشهها
شیرجه میرفتند نگاه میکردم.

167
00:07:21,869 --> 00:07:26,200
و همه آنچه میتوانستم درباره تُرمس،
آرزوها و اهداف فکر کردم،

168
00:07:26,200 --> 00:07:28,360
وآن قلدرها با بازی داجبال

169
00:07:28,760 --> 00:07:30,730
چند ساعت بعد بیدار شدم.

170
00:07:31,220 --> 00:07:33,940
ضربان قلبم تند میشد،
و زانوهایم میلرزید.

171
00:07:34,080 --> 00:07:36,020
در آن موقع ترسی در من نبود.

172
00:07:36,420 --> 00:07:38,395
تمامی بدنم دچار تشنج شده بود.

173
00:07:38,500 --> 00:07:40,180
و برای پنج روز بعد

174
00:07:40,330 --> 00:07:44,199
من در هوشیاری و ناهوشیاری بودم،
در مبارزه مرگ و زندگی بودم.

175
00:07:44,199 --> 00:07:48,239
مغزم از مواد ۱۰۵ درجه گرما
در اثر تب مالاریا میسوخت.

176
00:07:48,390 --> 00:07:51,600
و هر زمانی که هوشیار بودم، همه آنچه
که میتوانستم دربارهاش فکر کنم تُرمس بود.

177
00:07:51,600 --> 00:07:53,820
فکر کردم،« با زندگیم چه میخواهم بکنم؟»

178
00:07:53,950 --> 00:07:56,380
بالاخره، شب قبل از تولد ۲۱ سالگیم،

179
00:07:56,380 --> 00:07:58,030
در لحظه ای که کاملا واضح،

180
00:07:58,030 --> 00:07:59,639
به ادراکی رسیدم:

181
00:07:59,639 --> 00:08:02,100
پی بردم که این پشه کوچک،

182
00:08:02,620 --> 00:08:05,020
آنوفل استفنسی،

183
00:08:05,280 --> 00:08:06,610
این پشه کوچک

184
00:08:06,610 --> 00:08:08,390
که وزن آن کمتر از ۵ میکروگرم هست،

185
00:08:08,390 --> 00:08:09,810
کمتر از یک دانه نمک هست،

186
00:08:09,810 --> 00:08:12,780
میتواند یک مرد 
۸۰ کیلویی را از پا در بیاورد.

187
00:08:12,780 --> 00:08:14,860
پی بردم که این کریپتونایت من هست.

188
00:08:14,860 --> 00:08:17,150
بعد متوجه شدم، نه، نه،
این پشه نیست،

189
00:08:17,150 --> 00:08:19,480
این یک انگل ریز
در داخل پشه هست،

190
00:08:19,480 --> 00:08:23,160
پلاسمودیوم فالسیپاروم،
که بیش از یک میلیون نفر را در سال میکشد.

191
00:08:23,509 --> 00:08:25,999
بعد دریافتم،
نه ، نه، این حتی از این هم کوچکتر هست،

192
00:08:25,999 --> 00:08:28,550
اما برای من، این خیلی بزرگتر به نظر میاید.

193
00:08:28,550 --> 00:08:29,640
پی بردم،

194
00:08:29,640 --> 00:08:31,270
ترس، کریپتونایت من هست،

195
00:08:31,270 --> 00:08:32,140
انگل من،

196
00:08:32,140 --> 00:08:34,990
که من را برای همه عمر
فلج و ناتوان کرده است.

197
00:08:35,200 --> 00:08:38,080
میدانید، بین خطر و ترس تفاوت وجود دارد.

198
00:08:38,109 --> 00:08:39,699
خطر واقعی است.

199
00:08:39,990 --> 00:08:42,010
ترس انتخاب هست.

200
00:08:42,080 --> 00:08:44,309
و پی بردم که من یک انتخاب دارم:

201
00:08:44,309 --> 00:08:48,180
من میتوانم یا با ترس زندگی کنم،
و با شکست آن شب بمیرم،

202
00:08:49,070 --> 00:08:52,080
یا اینکه ترسم را بکشم و بتوانم

203
00:08:52,080 --> 00:08:56,060
به آرزوهایم برسم،
و شهامت برای زندگی کردن داشته باشم.

204
00:08:56,680 --> 00:08:59,560
و میدانید، چیزی درباره بودن 
در بستر مرگ

205
00:08:59,560 --> 00:09:04,080
و روبرو شدن با مرگ وجود دارد که
واقعا میخواهد برای زندگی زنده باشید.

206
00:09:04,180 --> 00:09:07,140
پی بردم همه میمیرند،
ولی همه واقعا زندگی نمیکنند.

207
00:09:08,040 --> 00:09:09,890
در مردن هست
که ما زندگی می کنیم.

208
00:09:09,890 --> 00:09:11,580
می دانید، هنگامی که مرگ را فهمیدید

209
00:09:11,580 --> 00:09:13,070
واقعا میآموزید تا زندگی کنید.

210
00:09:13,070 --> 00:09:15,140
خب آن شب تصمیم گرفتم که

211
00:09:15,140 --> 00:09:16,420
داستانم را تغییر دهم.

212
00:09:16,915 --> 00:09:18,230
من نمی خواستم که بمیرم.

213
00:09:18,230 --> 00:09:20,010
پس کمی دعا کردم، گفتم،

214
00:09:20,010 --> 00:09:22,230
« خدا،اگر به من اجازه دهی
که در روز تولد ۲۱ سالگیم زندگی کنم،

215
00:09:22,230 --> 00:09:24,544
به ترس اجازه نخواهم داد
تا در زندگی من دیگر نقشی داشته باشد.

216
00:09:24,670 --> 00:09:26,520
من ترسم را خواهم کشت.

217
00:09:26,520 --> 00:09:29,530
و قصد دارم به آرزوهایم برسم،

218
00:09:29,530 --> 00:09:31,270
میخواهم نگرشم را تغییر دهم،

219
00:09:31,270 --> 00:09:33,540
میخواهم با زندگیم کاری فوق العاده بکنم،

220
00:09:33,540 --> 00:09:35,550
میخواهم هدف و مقصودم را بیابم،

221
00:09:35,550 --> 00:09:38,632
میخواهم این غیر ممکن، غیر ممکن نباشد.»

222
00:09:38,780 --> 00:09:42,820
به شما نمی گویم که آیا آن شب زنده ماندم یا نه؛
میگذارم خودتان این را بفهمید.

223
00:09:42,850 --> 00:09:43,978
( خنده)

224
00:09:43,978 --> 00:09:47,100
اما آن شب لیست ۱۰
تا تُرموس اول خودم را نوشتم.

225
00:09:47,100 --> 00:09:50,210
تصمیم گرفتم که از قارههای بزرگ دیدن کنم

226
00:09:50,210 --> 00:09:51,820
و عجایب هفتگانه جهان را ببینم

227
00:09:51,820 --> 00:09:53,410
و چند زبان یاد بگیرم،

228
00:09:53,410 --> 00:09:54,940
و میخواهم در صحرا زندگی کنم،

229
00:09:54,940 --> 00:09:56,480
در کشتی روی اقیانوس زندگی کنم،

230
00:09:56,480 --> 00:09:58,650
با قبیلهای در آمازون زندگی کنم،

231
00:09:58,650 --> 00:10:01,210
و از بلندترین کوه در سوئد بالا روم،

232
00:10:01,210 --> 00:10:03,180
میخواستم اورست را 
موقع طلوع ببینم،

233
00:10:03,190 --> 00:10:05,390
و در شرکت موسیقی نشویل کار کنم،

234
00:10:05,400 --> 00:10:07,060
میخواستم در یک سیرک کار کنم،

235
00:10:07,080 --> 00:10:09,120
و میخواستم از هواپیما به بیرون بپرم.

236
00:10:09,120 --> 00:10:12,380
در طی بیست سال بعدی
یشتر این تُرموسها را انجام دادم.

237
00:10:12,410 --> 00:10:14,650
هر بار که لیست تُرمسم را چک میکردم،

238
00:10:14,650 --> 00:10:18,190
۵ تا ۱۰ تای دیگر به لیستم اضافه میکردم
و لیستم پیوسته اضافه میشد.

239
00:10:18,800 --> 00:10:23,280
برای هفت سال بعدی، 
در جزیرهای کوچک در باهاما زندگی کردم

240
00:10:23,320 --> 00:10:25,360
و برای پنج سال بعدی

241
00:10:25,370 --> 00:10:27,274
در یک کلبه پوشالی ساحلی،

242
00:10:29,480 --> 00:10:33,820
در جستجو کوسه وخوردن کفچه ماهی
که تنها ماهی آن جزیره بود گذشت،

243
00:10:33,820 --> 00:10:36,249
و تنها یک لُنگ میپوشیدم،

244
00:10:36,680 --> 00:10:39,160
و یادگرفتم که با کوسه ها شنا کنم.

245
00:10:39,160 --> 00:10:40,980
و از آنجا، به مکزیک رفتم،

246
00:10:40,980 --> 00:10:45,000
و سپس به حوزه رود آمازون در اکوادر رفتم.

247
00:10:45,241 --> 00:10:48,100
در پوحو پانکو اکوادر،
با قبیله در آنجا زندگی کردم،

248
00:10:48,100 --> 00:10:52,180
و کم کم تنها با ترُموسم 
شروع به اعتماد به نفس بدست آوردن کردم.

249
00:10:52,180 --> 00:10:55,100
وارد بازار موسیقی در نشویل شدم، 
و سپس به سوئد رفتم،

250
00:10:55,110 --> 00:10:57,870
در استکهلم،
در زمینه موسیقی کار کردم،

251
00:10:57,870 --> 00:11:01,920
جایی که به قله کوه کبنیکایس
در بالای قطب شمال صعود کردم.

252
00:11:03,300 --> 00:11:04,750
من دلقکبازی

253
00:11:04,750 --> 00:11:05,860
و تردستی

254
00:11:05,860 --> 00:11:07,480
و با چوب راه رفتن،

255
00:11:07,480 --> 00:11:10,440
تک چرخه سواری،
خوردن آتش، و شیشه را یادگرفتم.

256
00:11:10,450 --> 00:11:13,620
در سال ۱۹۹۷ شنیدم که کمتر از دوجین
بلعنده شمشیر باقی مانده

257
00:11:13,620 --> 00:11:15,410
و گفتم،« من باید اینکار را بکنم!»

258
00:11:15,420 --> 00:11:18,290
من یک بلعنده شمشیر را ملاقات کردم،
و از او راهنمایی خواستم.

259
00:11:18,290 --> 00:11:20,190
او گفت،« بله من به
تو دو چیز را یاد میدهم:

260
00:11:20,190 --> 00:11:21,926
شماره یک: این به شدت خطرناک هست،

261
00:11:21,926 --> 00:11:23,948
افراد در حین انجام آن مردهاند.

262
00:11:23,948 --> 00:11:24,953
و شماره دو:

263
00:11:24,953 --> 00:11:26,206
این کار را نکن»

264
00:11:26,206 --> 00:11:27,520
( خنده)

265
00:11:27,540 --> 00:11:29,540
خب من آن را در لیست تُرمسم اضافه کردم.

266
00:11:30,440 --> 00:11:33,320
و روزی ده تا دوادزه با آن را

267
00:11:33,660 --> 00:11:35,160
برای چهار سال تمرین کردم.

268
00:11:35,209 --> 00:11:36,709
حالا برایتان حساب میکنم

269
00:11:36,709 --> 00:11:40,020
[۱۲ ۴X۳۶۵[X

270
00:11:40,020 --> 00:11:42,660
حدود ۱۳٫۰۰۰ تلاش ناموفق

271
00:11:42,660 --> 00:11:45,420
قبل از اینکه برای اولین بار شمشیر 
را در سال ۲۰۰۱ فرو دهم داشتم.

272
00:11:46,002 --> 00:11:47,630
در طی این زمان من یک تروم

273
00:11:47,630 --> 00:11:50,940
برای تبدیل شدن به متخصص پیشرو 
در بلع شمشیر در جهان فراهم کردم.

274
00:11:50,970 --> 00:11:53,820
خُب من تمامی مجلات، کتابها ومقالههای
روزنامهها را در این زمینه جستجو کردم،

275
00:11:53,820 --> 00:11:57,670
و هر گزارش پزشکی، روانشناسی 
و آناتومی در این زمینه را مطالعه کردم،

276
00:11:57,676 --> 00:11:59,719
و با دکترها و پرستارها صحبت کردم،

277
00:11:59,719 --> 00:12:01,760
و بین تمامی بلعندگان شمشیر شبکه ارتباطی

278
00:12:01,760 --> 00:12:04,250
در انجمن بین المللی 
بلعندگان شمشیر ایجاد کردم،

279
00:12:04,250 --> 00:12:06,450
و انجام دو سال مقالات تحقیقات پزشکی

280
00:12:06,450 --> 00:12:08,580
برای بلعیدن شمشیر و عوارض جانبی آن

281
00:12:08,580 --> 00:12:10,980
که مجله پزشکی انگلیس منتشر شد.

282
00:12:10,980 --> 00:12:11,840
( خنده)

283
00:12:11,840 --> 00:12:12,940
سپاسگزارم.

284
00:12:12,960 --> 00:12:17,748
( تشویق)

285
00:12:18,200 --> 00:12:21,570
و چیزهای شگفتآوری
در مورد بلعیدن شمشیر یاد گرفتم.

286
00:12:21,571 --> 00:12:25,260
چیزهایی که شرط میبندم هرگز به آنها
فکر نکردید، اما از امشب به بعد فکرمیکنید.

287
00:12:25,260 --> 00:12:28,550
دفعه بعدی که خانه رفتید 
و گوشت استیک را با چاقویتان بریدید

288
00:12:28,550 --> 00:12:31,759
یا یک شمشیر، یا کارد و چنگالهایتان را 
دیدید، در مورد این فکر خواهید کرد...

289
00:12:34,257 --> 00:12:36,589
فهمیدم که بلعیدن شمشیر از هند شروع شده--

290
00:12:36,589 --> 00:12:39,889
درست جایی که من برای
اولین بار آن را در ۲۰ سالگی دیدم--

291
00:12:39,889 --> 00:12:42,290
۴٫۰۰۰ سال پیش، حدود ۲٫۰۰۰ سال قبل از میلاد.

292
00:12:42,290 --> 00:12:45,580
۱۵۰ سال پیش،
بلعیدن شمشیر در حوزه

293
00:12:45,590 --> 00:12:47,400
علمی و پزشکی برای کمک به

294
00:12:47,480 --> 00:12:51,160
آندوسکوپی در سال ۱۸۶۸
توسط دکتر آلفرد کوسمال

295
00:12:51,160 --> 00:12:53,820
در فیبریک آلمان مورد استفاده قرار گرفت .

296
00:12:53,880 --> 00:12:56,639
در سال ۱۹۰۶، الکتروکردیوگرافی
در ویل انگلستان،

297
00:12:56,639 --> 00:13:00,240
برای مطالعه اختلال در بلع،
و هضم غذا،

298
00:13:00,240 --> 00:13:01,860
برونکوسکوپی و از این چیزها
مورد استفاده قرار گرفت.

299
00:13:01,860 --> 00:13:03,840
اما در طول ۱۵۰ سال گذشته،

300
00:13:03,840 --> 00:13:07,860
ما میدانیم که صدها مورد زخمی شدند
و تعدادی کشته شدند..

301
00:13:07,880 --> 00:13:14,560
و این آندوسکوپی که توسط دکتر آلفرد کوسمال
طرا حی شد.

302
00:13:14,740 --> 00:13:18,679
اما ما فهمیدیم که ۲۹ مورد مرگ
در ۱۵۰ سال گذشته اتفاق افتاده

303
00:13:18,679 --> 00:13:22,462
از جمله این بلعنده شمشیر در لندن
که قلبش را در شمشیرش سوراخ کرد.

304
00:13:23,142 --> 00:13:25,340
ما همچنین فهمیدیم که ۳ تا ۸
مورد آسیب دیدگی جدی

305
00:13:25,340 --> 00:13:27,780
برای بلعیدن شمشیر در سال اتفاق میافتد.

306
00:13:27,780 --> 00:13:29,880
من میدانم زیرا به من تلفن زده میشود.

307
00:13:29,880 --> 00:13:31,150
من تنها دوتایشان را دارم،

308
00:13:31,150 --> 00:13:34,320
یک فرد سوئدی، و دیگری
اهل اُرلاندو در طی چند هفته گذشته،

309
00:13:34,320 --> 00:13:37,019
این بلعندگان شمشیر
در بیمارستان بستری هستند.

310
00:13:37,019 --> 00:13:38,769
به شدت خطرناکه.

311
00:13:38,769 --> 00:13:41,629
چیز دیگری که آموختم 
این است که بلعیدن شمشیر

312
00:13:41,629 --> 00:13:44,320
بین دو تا ۸ سال برای یاد گرفتن
اینکه چگونه شمشیر را ببلعی

313
00:13:44,320 --> 00:13:45,610
برای خیلیها زمان میبرد.

314
00:13:45,610 --> 00:13:48,020
اما جذاب ترین چیزی که آموختم

315
00:13:48,020 --> 00:13:51,360
این بود که چگونه بلعندگان شمشیر 
یاد میگیرند که کارغیرممکن را انجام دهنند.

316
00:13:51,460 --> 00:13:53,460
میخواهم ارز کوچکی را شما بگویم:

317
00:13:53,520 --> 00:13:57,580
روی چیزی که ۹۹/۹۹ درصد غیرممکن هست
تمرکز نکنید.

318
00:13:57,580 --> 00:14:02,030
روی چیزی که احتمال ۱. ٪ درصد را داراست 
تمرکز کنید، و بفهمید که چگونه آن را ممکن کنید.

319
00:14:02,817 --> 00:14:06,140
بگذارید شما را به سفری در ذهن 
یک بلعنده شمشیر ببرم .

320
00:14:06,140 --> 00:14:09,479
برای بلعیدن یک شمشیر،
این نیازمن مراقبه روی این موضوع دارد،

321
00:14:09,479 --> 00:14:12,270
تمرکز تُند و تیز،
دقت بسیار بالا برای


322
00:14:12,270 --> 00:14:15,670
جداسازی اندامهای داخلی بدن
و وفائق شدن به واکنش های خودبه خود بدن

323
00:14:15,710 --> 00:14:20,370
که از طریق نیروهای قوی مغز، و از طریق 
حافظه تکرار در ماهیچههای بدن فرستاده میشود


324
00:14:20,450 --> 00:14:23,720
با بیش از ۱۰،۰۰۰ با تمرین.

325
00:14:24,020 --> 00:14:28,090
بگذارید شما را به سفری به
داخل بدن یک بلعنده شمشیر ببرم،

326
00:14:28,310 --> 00:14:30,130
برای بلعیدن یک شمشیر،

327
00:14:30,130 --> 00:14:32,250
باید تیغه شمشیر را روی زبانم بگذارم،

328
00:14:32,250 --> 00:14:34,780
و آن را در جهت مری در ناحیه گردن فرو کنم،

329
00:14:34,780 --> 00:14:37,740
به دنبال زاویه ۹۰ درجه ای
در پائین نای بگردم،

330
00:14:38,240 --> 00:14:41,040
و از عضله سرکوفیریگل
ناحیه فوقانی مری عبور کند،

331
00:14:41,060 --> 00:14:42,600
حرکات دودی مری را کنترل کنم،

332
00:14:42,600 --> 00:14:44,380
تیفه را به درون قفسه سینه

333
00:14:44,380 --> 00:14:45,960
بین دو ریه ببرم.

334
00:14:46,080 --> 00:14:48,349
در این حالت،

335
00:14:48,399 --> 00:14:50,389
در واقع من قلبم را به کنار میزنم.

336
00:14:50,389 --> 00:14:51,720
اگر به دقت نگاه کنید،

337
00:14:51,720 --> 00:14:53,580
میتوانید ضربان قلبم
را با شمشیرم ببینید

338
00:14:53,580 --> 00:14:55,339
زیرا این به قلب تکیه کرده

339
00:14:55,339 --> 00:14:58,299
که با بافتهای مری که
حدود دو سانتیمتر فاصله دارد جدا شده است.

340
00:14:58,299 --> 00:15:00,140
چیزی نیست که بتوانید آن را جعل کنید.

341
00:15:00,320 --> 00:15:02,480
سپس آن را باید به
پائین قفسه سینه سُر بدهم،

342
00:15:02,480 --> 00:15:05,250
و از اسفنکتر تحتانی مری،
پایین به معده عبور کنم،

343
00:15:05,250 --> 00:15:08,680
و از اوغ زدن در معده تمام مسیر
تا به اثنی عشر اجتناب کنم.

344
00:15:08,680 --> 00:15:09,750
خیلی آسانه.

345
00:15:09,750 --> 00:15:10,930
( خنده تماشاگران)

346
00:15:10,930 --> 00:15:12,880
و اگر بیشتر فرو کنم،

347
00:15:12,880 --> 00:15:17,720
تمام مسیر به لولههای فالوپ برسم.
لوله های فالوپ (هلندی)!

348
00:15:17,720 --> 00:15:20,980
دوستان، آقایان میتوانید از همسرتان
بعدا این سوال را بکنید...

349
00:15:22,160 --> 00:15:23,900
مردم از من میپرسند،

350
00:15:23,900 --> 00:15:26,740
« برای اینکه زندگیت را به خطر
بیاندازی باید خیلی شهامت داشته باشی،

351
00:15:26,740 --> 00:15:28,800
قلبت را کنار بزنی و شمشیر را فرو دهی..»

352
00:15:28,800 --> 00:15:30,500
نه. آنچه که شهامت واقعی میخواهد

353
00:15:30,500 --> 00:15:33,020
این است که بچه ترسو، خجالتی لاغری،

354
00:15:33,080 --> 00:15:35,620
که خطر شکست و رد شدن بپذیرد،

355
00:15:35,620 --> 00:15:37,040
قلبش را بفشرد،

356
00:15:37,040 --> 00:15:38,240
و غرورش را فرو دهد

357
00:15:38,240 --> 00:15:41,060
و در مقابل مردمی کاملا غریب بایستد

358
00:15:41,060 --> 00:15:43,670
و داستانش درباره ترسش و آرزوهایش را بگوید،

359
00:15:43,680 --> 00:15:47,580
خطر پاره شدن شکمش را 
هم واقعی و هم ظاهری بپذیرد.

360
00:15:48,280 --> 00:15:49,450
میدانید- سپاسگزارم.

361
00:15:49,450 --> 00:15:53,720
( تشویق)

362
00:15:53,850 --> 00:15:56,250
میدانید- چیز بسیار شگفتانگیز این هست

363
00:15:56,250 --> 00:15:58,650
که من همواره خواستهام
در زندگیم فوقالعاده باشم

364
00:15:58,650 --> 00:15:59,780
و حالا هستم.

365
00:15:59,780 --> 00:16:02,880
اما چیز واقعا فولالعاده این
نیست که من شمشیر ۲۱

366
00:16:02,880 --> 00:16:05,170
را یکباره فرو دهم،

367
00:16:07,640 --> 00:16:10,500
یا اینکه در مخزن آب ۷ متری
با ۸۸ کوسه و سفرهماهی

368
00:16:10,500 --> 00:16:12,307
برای آکواریومهای 
«Ripley's Believe It or Not »بروم

369
00:16:13,840 --> 00:16:17,600
یا برای سریال تلوزیونی 
«Stan Lee's Superhumans» در ۱۵۰۰ درجه گرما

370
00:16:17,610 --> 00:16:18,931
به عنوان «مرد آهنین» شرکت کنم

371
00:16:18,931 --> 00:16:20,252
و آن احمق جذاب بود.

372
00:16:20,252 --> 00:16:21,574
و یا کشیدن یک خودرو در برنامه Ripley's،

373
00:16:22,460 --> 00:16:24,920
یا Guinness،

374
00:16:24,930 --> 00:16:26,290
و یا در مرحله نهایی برنامه
America's Got Talent باشم،

375
00:16:26,290 --> 00:16:28,760
یا برنده جایزه ایگنوبل 
سال ۲۰۰۷ پزشکی باشم.

376
00:16:28,820 --> 00:16:31,540
نه، اینها چیزهای فوقالعاده ای نیستند.

377
00:16:31,550 --> 00:16:33,900
اینها چیزهایی هستند که مردم فکر میکنند
که فوقالعادهاند. نه، نه، نه، اینها نیستند.

378
00:16:33,900 --> 00:16:36,350
چیز فوق آلعاده

379
00:16:36,350 --> 00:16:37,800
این هست که خداوند میتواند پسرک
خجالتی ترسوی لاغر و نحیفی را

380
00:16:37,800 --> 00:16:40,660
که از ارتفاع میترسید،

381
00:16:40,660 --> 00:16:42,200
کسی که از آب و کوسه میترسید،

382
00:16:42,200 --> 00:16:43,890
و از دکتر و پرستار و
سوزن و چیز تیز

383
00:16:43,890 --> 00:16:46,370
و صحبت کردن با مردم میترسید

384
00:16:46,370 --> 00:16:47,640
حالا من را کسی کرده که به سراسر جهان

385
00:16:47,640 --> 00:16:49,800
در ارتفاع ۹۰۰۰ متری پرواز می کنم

386
00:16:49,800 --> 00:16:51,320
شیء تیز را در مخزن آبی که 
در آن کوسه هست فرو میدهم،


387
00:16:51,320 --> 00:16:53,900
و با دکترها و پرستارها و تماشاگرانی
مانند شما از سراسر دنیا صحبت میکنم

388
00:16:53,900 --> 00:16:57,430
این واقعا برای من شگفتاور هست.

389
00:16:57,430 --> 00:16:59,580
من همواره خواستهام که 
غیرممکن ها را انجام دهم-

390
00:16:59,580 --> 00:17:01,450
سپاسگزارم.

391
00:17:01,450 --> 00:17:02,380
( تشویق)

392
00:17:02,380 --> 00:17:03,760
سپاسگزارم.

393
00:17:03,760 --> 00:17:05,220
( تشویق)

394
00:17:05,660 --> 00:17:09,040
همواره خواستهام غیر ممکنها را انجام دهم
و حالا انجام میدهم.

395
00:17:09,700 --> 00:17:12,569
میخواستم کاری فوقالعاده با زندگی 
انجام دهم و جهان را تغییر دهم،

396
00:17:12,569 --> 00:17:15,858
و اکنون اینکار را کردم.

397
00:17:15,858 --> 00:17:16,899
همواره خواستهام که به سراسر جهان پرواز کنم
و شاهکارهای فوق بشری انجام دهم

398
00:17:16,899 --> 00:17:19,819
و زندگی ها را نجات دهم،
و اکنون آنها را انجام میدهم.

399
00:17:19,819 --> 00:17:21,379
میدانید ؟

400
00:17:21,379 --> 00:17:22,720
هنوز بخش کوچکی ازآن رویای بزرگ پسرک

401
00:17:22,720 --> 00:17:25,569
عمیقن در درون او وجود دارد.

402
00:17:25,569 --> 00:17:27,291
( خنده) ( تشویق)

403
00:17:30,320 --> 00:17:36,197
میدانید، همیشه خواستهام مقصود از بودنم را بیابم،

404
00:17:37,000 --> 00:17:40,240
و امروز آن را یافتهام.

405
00:17:40,270 --> 00:17:41,530
اما حدس بزنید که چیه؟

406
00:17:41,540 --> 00:17:42,920
این با شمشیر نیست، آنچه که فکرمیکنید نیست،
و این مربوط به توانایی و قدرت من نیست.

407
00:17:42,920 --> 00:17:46,230
در واقع این با ضعفهای من هست، حرفهای من.

408
00:17:46,230 --> 00:17:48,510
هدف از آمدن من 
تغییر دادن جهان هست

409
00:17:48,510 --> 00:17:51,090
با عبور از ترس،

410
00:17:52,390 --> 00:17:53,390
با شمشیری دریک زمان، حرفی دریک زمان

411
00:17:53,390 --> 00:17:55,070
چاقویی در در یک زمان، و زندگی در یک زمان

412
00:17:55,070 --> 00:17:57,450
برای الهام بخشیدن به مردم 
برای ابرقهرمان شدند

413
00:17:57,540 --> 00:17:59,700
و انجام غیرممکن ها در زندگیشان.

414
00:17:59,700 --> 00:18:01,860
مقصود از بودن من کمک به دیگران 
برای یافتن مقصود از بودنشان هست.

415
00:18:02,060 --> 00:18:04,680
مال شما چیست؟

416
00:18:04,680 --> 00:18:05,680
مقصود از بودن شما چیست؟

417
00:18:05,680 --> 00:18:06,960
چه چیزی را اینجا گذاشتید تا انجام دهید؟

418
00:18:06,960 --> 00:18:08,960
من باور دارم ما همه دعوت شدهایم 
که ابرقهرمان شویم.

419
00:18:09,260 --> 00:18:11,590
ابرقهرمانی شما چیست؟

420
00:18:12,160 --> 00:18:14,260
از هفت میلیارد جمعیت روی زمین،

421
00:18:14,560 --> 00:18:17,990
امروزه تنها کمتر از چند دوچین بلعنده شمشیر

422
00:18:17,990 --> 00:18:20,250
در سراسر جهان وجود دارد،

423
00:18:20,250 --> 00:18:21,661
اما شما تنها یکی هستید.

424
00:18:21,661 --> 00:18:22,940
شما منحصر بفردید.

425
00:18:22,940 --> 00:18:24,070
داستان شما چیست؟

426
00:18:24,070 --> 00:18:25,540
چه چیزی شما را متفاوت میکند؟

427
00:18:25,540 --> 00:18:27,760
داستان خودتان را بگوید،

428
00:18:27,760 --> 00:18:29,180
حتی اگر صدایتان ظریف و شکننده باشد.

429
00:18:29,180 --> 00:18:31,721
ترمس شما چیست؟

430
00:18:31,900 --> 00:18:33,340
اگر بتوانید هر کاری را بکنیذ
کسی باشید، و به هر جایی بروید-

431
00:18:33,340 --> 00:18:35,850
چه میکنید؟
کجا میروید؟

432
00:18:35,850 --> 00:18:37,430
چه می کنید؟

433
00:18:38,480 --> 00:18:40,340
با زندگیاتان چه میخواهید بکتید؟

434
00:18:40,340 --> 00:18:41,760
آرزوی بزرگ شما چیست؟

435
00:18:41,760 --> 00:18:44,450
رویای شما به عنوان یک بچه چه بود؟
به گدشته فکر کنید.

436
00:18:44,450 --> 00:18:46,240
شرط میبندم این نبوده، اینطور نیست؟

437
00:18:46,483 --> 00:18:47,880
عجیبترین آرزویان چه بوده

438
00:18:47,880 --> 00:18:50,450
که فکر میکردید خیلی غریب 
و مبهم هست؟

439
00:18:50,450 --> 00:18:54,040
شرط میبندم این رویاها دیگر 
خیلی عجیب نیستند، اینطور نیست؟

440
00:18:55,370 --> 00:18:57,050
شمشیر شما چیست؟

441
00:18:57,050 --> 00:18:58,650
هر یک ازشما یک شمشیر دارد،

442
00:18:58,650 --> 00:19:00,600
یک شمشیر دولبه از ترسها و آرزوها.

443
00:19:00,600 --> 00:19:03,520
به دنبال آرزوهایتان بروید،
هر چه که می خواهد باشد.

444
00:19:03,890 --> 00:19:05,870
آرزوهایتان را دنبال کنید،
خانمها و آقایان،

445
00:19:05,870 --> 00:19:08,900
هرگز برای بچه میخواهید
انجام دهید دیر نیست.

446
00:19:09,720 --> 00:19:12,920
برای آن قلدرها در بازی داجبال،
بچههایی که فکر میکردند

447
00:19:12,920 --> 00:19:14,916
که من هرگز کار غیرممکنی را نخواهم کرد،

448
00:19:15,060 --> 00:19:17,645
و تنها یک چیز هست که به آنها بگوید:

449
00:19:17,645 --> 00:19:18,841
سپاسگزارم.

450
00:19:18,940 --> 00:19:22,220
زیرا اگر به خاطر شرارت آنها نبود،
من ارقهرمان نبودم.

451
00:19:23,020 --> 00:19:27,237
من اینجا هستم تا ثابت کنم که
غیرممکن غیرممکن نیست.

452
00:19:28,300 --> 00:19:32,310
این به شدت خطرناک هست،
میتواند من را بکشد.

453
00:19:32,340 --> 00:19:33,720
ولی امیدوارم شما لذت ببرید.

454
00:19:33,720 --> 00:19:35,260
( خنده)

455
00:19:36,350 --> 00:19:38,700
کمک شما را برای این نیاز دارم.

456
00:19:46,731 --> 00:19:48,405
تماشاگران: دو، سه.

457
00:19:48,405 --> 00:19:52,100
دن مییر: نه، نه، نه، من به کمک شما
نیاز برای شمارش نیاز دارم، درسته؟

458
00:19:52,100 --> 00:19:53,210
( خنده)

459
00:19:53,210 --> 00:19:55,840
اگر این کلمه را میدانید؟ درسته؟
با من بشمارید. آماده اید؟

460
00:19:55,870 --> 00:19:56,964
یک.

461
00:19:56,964 --> 00:19:58,150
دو.

462
00:19:58,170 --> 00:19:58,980
سه.

463
00:19:58,980 --> 00:20:00,920
نه این دو هست، اما ایده را گرفتید.

464
00:20:06,760 --> 00:20:07,780
تماشاگران: یک.

465
00:20:07,840 --> 00:20:08,750
دو.

466
00:20:08,800 --> 00:20:10,010
سه.

467
00:20:11,260 --> 00:20:13,280
( نقسها در سینه حبس)

468
00:20:14,360 --> 00:20:15,940
( تشویق)

469
00:20:16,251 --> 00:20:17,450
دن مییر: بله!

470
00:20:17,450 --> 00:20:23,100
( تشویق)( شادی)

471
00:20:23,100 --> 00:20:24,820
بسیار سپاسگزارم.

472
00:20:25,450 --> 00:20:28,800
سپاسگزارم. سپاسگزارم. سپاسگزارم.
از صمیم قلب سپاسگزارم.

473
00:20:28,800 --> 00:20:31,290
در واقع، سپاسگزارم از ته معدهام.

474
00:20:31,880 --> 00:20:35,020
به شما گفتم که آمدهام اینجا تا 
کاری غیرممکن بکنم، حالا انجام دادم.

475
00:20:35,030 --> 00:20:37,730
ولی غیرممکن نبود.
من اینکار را هر روز میکنم.

476
00:20:37,800 --> 00:20:42,800
کار غیرممکن برای آن پسرک ترسو، خجالتی
لاغر مردنی بود که با ترسوش روبرو شود،

477
00:20:42,840 --> 00:20:44,600
و در صحنه TED بایستد،

478
00:20:44,600 --> 00:20:47,100
و جهان را تغییر دهد،
یک حرف در یک زمان ،

479
00:20:47,100 --> 00:20:49,080
یک شمشیر در یک زمان،
یک زندگی در یک زمان.

480
00:20:49,080 --> 00:20:52,060
اگر درشما فکر کردن به روش دیگری را ایجاد 
کرده باشم، اگر در شما باوراینکه غیرممکن

481
00:20:52,060 --> 00:20:54,460
غیرممکن نیست،

482
00:20:54,460 --> 00:20:57,960
اگر درک اینکه میتوانید در زندگیتان 
غیرممکن را انجام دهید را ایجاد کرده باشم،

483
00:20:58,120 --> 00:21:01,020
پس من کارم را انجام دادم،
و کار شما تازه شروع شده است.

484
00:21:01,020 --> 00:21:04,100
هرگز از آرزو کردن دست نکشید.
هرگز از باور کردن دست نکشید.

485
00:21:04,820 --> 00:21:06,350
از اینکه مرا باور دارید سپاسگزارم

486
00:21:06,350 --> 00:21:08,250
و از اینکه بخشی از آرزوهای
من هستید سپاسگزارم.

487
00:21:08,250 --> 00:21:09,550
و هدیه من به شماست:

488
00:21:09,550 --> 00:21:11,486
غیرممکنی وجود ندارد...

489
00:21:11,486 --> 00:21:12,920
تماشگران: غیرممکن.

490
00:21:12,920 --> 00:21:14,920
پیاده روی طولانی بخشی از هدیه هست.
(سختیها بخشی از هدیه زندگی هستند)

491
00:21:15,100 --> 00:21:19,560
( تشویق)

492
00:21:19,560 --> 00:21:21,020
سپاسگزارم.

493
00:21:21,060 --> 00:21:25,360
( تشویق)

494
00:21:25,580 --> 00:21:27,560
( شادی)

495
00:21:27,780 --> 00:21:30,240
میزبان: بسیار سپاسگزار دن مییر، وای!