Svolítið um díla (myndavél smellur) Fínt. Ég bjó til Instagram ásamt félaga mínum Mike. Upphaflega sáum við í farsímanum tækifæri til að skapa eitthvað nýtt. Því í fyrsta skipti var fólk á ferðinni með tölvu í vasanum. Og við ákváðum að það að deila myndum væri líklega stærsta tækifærið næstu fimm árin og eitthvað sem lá okkur nærri hjarta, eitthvað sem við vildum eyða tíma í. Það er fínt að segja að maður sé með app eða hugmynd sem gerir x, y eða z, en ef það leysir ekki raunverulegt vandamál mun fólk ekki nota það. Og spurningin er: Hvaða vandamál ertu að leysa? (Piper - Ljósmyndari) Þegar fólk stóð fyrst frammi fyrir því hvernig ætti að sýna mynd á skjá, varð að finna upp aðferð til að umbreyta myndinni í gögn. Árið 1957 tók einn af fyrstu tölvunarfræðingum, Russel Kirsch, mynd af umgum syni sínum og skannaði hana. Það var fyrsta stafræna myndin, kornótt svart-hvít ungabarnamynd -- og þannig varð díllinn til! Dílar eru athyglisverð hugmynd því að maður sér þá ekki mjög auðveldlega. En samt ef þú notar stækkunargler og ferð alveg upp að skjá getur þú séð að í raun er skjárinn samsettur af örsmáum punktum af ljósi. Það sem er enn áhugaverðara er að þessir litlu ljósdílar eru í raun margir litlir dílar af ljósi í mismunandi litum. Það er rauður, grænn og blár. Dílarnir til samans, úr fjarlægð, búa til mynd en í reynd eru þeir bara lítil ljós sem eru kveikt eða slökkt. Til samans skapa þeir myndir og það sem þú sérð hvern einasta dag þegar þú notar tölvuna. Þú átt eftir að heyra orðið upplausn mjög mikið, bæði í tölvunarfræði og framleiðendur tækja munu tala um hana. Upplausn er í grunninn þær víddir sem þú getur notað til að mæla hve margir dílar eru á skjánum. Hér áður þegar ég var í framhaldsskóla var hún 640 sinnum 480 dílar. Í dag er hún miklu meiri. Og svo snýst þetta ekki bara um upplausn heldur líka þéttleika. Til dæmis hafa farsímar í dag sama fjölda lítilla ljósa sem nefnast dílar en í samanþjappaðra rými og það er það sem gefur manni skarpari myndir. Svo hvernig vistar maður þessi gildi í skrá? Það sem maður gerir er að vista rauð, græn og blá gildi í litlum þrenningum. Með mismunandi gildum sem hvert myndar einn díl. Gildin ná frá 0 til 255. 0 mundi vera mjög dimmt, 255 mundi vera mjög bjart. Þrenning svona gilda saman myndar einn stakan díl. Myndskrá, hvort sem það er jpeg, gif, png, o.s.frv., inniheldur miljónir af þessum RGB (rautt-grænt-blátt) þrenningum. Svo hvernig geymir tölvan öll þessi gögn? Öll tölvu- og myndgögn eru táknuð með bitum. Biti hefur tvær stöður: hann er á eða hann er af. En í stað á og af nota tölvur 1 og 0 - tvíundir! Myndskrá er í raun bara safn af 1 og 0. En af hverju eru RGB gildi frá 0 til 255? Í raun er hver rás litar, RGB, er táknuð með 8 bitum, sem saman er nefnd bæti. Ef þú þekkir tvíundarkerfið þá veistu að hæsta talan sem 8 bitar geta táknað er 255. 255 er sama og átta 1 í röð. Og sú lægsta er 0 eða átta 0 í röð. Þess vegna gefur 0 til 255 okkur 256 mismunandi styrkleika fyrir hverja litarás. Við getum táknað díl með litnum túrkís til dæmis í okkar hefðbundna tugakerfi sem 64 (fyrir smá rautt), 224 (fyrir mikið af grænu) og 208 (fyrir blátt). En tölva mundi vista hann sem 0100 0000 1110 0000 1101 0000. Við notum 24 tvíundarstafi til að tákna þennan eina díl. Svo að frekar en nota tvíundir nota stafrænir listamenn oft sextándakerfið (hex) til að tákna liti. Þá getum við táknað sama litinn túrkís með aðeins sex hexstöfum: 40 E0 D0. Sem er miklu styttra, Segjum að þú viljir breyta litum myndarinnar. Hvernig gerir maður það? Í grunninn þá eru vörpunaraðferðir sem hafa fyrir inntak gildi dílsins. Svo maður tekur inn rautt, grænt og blátt gildi, sem táknar þann lit. Svo er þessu varpað með reikningsaðferð yfir í ný rauð, græn og blá gildi. Segjum að við vildum gera mynd dekkri. Ein leið að gera það er að taka rauðu, grænu og bláu gildin sem koma fyrir og segjum við drögum fasta tölu frá hverju þeirra, segjum draga frá 50. Að sjálfsögðu getum við ekki farið neðar en 0, en maður dregur bara 50 frá hverju þeirra og það er útkoman. Svo að inntakið er R,G,B og útkoman er R-50, G-50 og B-50. Það sem þú sérð er að þú hefur tekið mynd með vissa birtu, og þú færð út mynd með miklu dekkri birtu. Það sem margir átta sig ekki á með Instagram er að upphaflega hélt fólk að það væri aðferð til að breyta myndum, til að láta myndirnar vera flottari á einhvern hátt eða gamaldags. Og það sem það þróaðist í var í raun miklu mikilvægara, það var aðferð til að tengja fólk. Það snýst ekki bara um að sjá myndir af vinum og fjölskyldu, heldur að geta uppgötvað hluti sem eru að gerast út um allan heim. Hvort sem það eru óeirðir erlendir, samfélagshreyfing, þú getur innbyrt þessar upplýsingar á sjónrænan hátt. Og það gerði okkur kleift að vaxa mjög hratt og verða alþjóðlegur vettvangur. Lærðu meira á studio.code.org.