Svolítið um díla
(myndavél smellur) Fínt.
Ég bjó til Instagram ásamt félaga mínum
Mike. Upphaflega sáum við í farsímanum
tækifæri til að skapa eitthvað nýtt. Því
í fyrsta skipti var fólk á ferðinni með
tölvu í vasanum. Og við ákváðum
að það að deila myndum væri líklega
stærsta tækifærið næstu fimm árin og
eitthvað sem lá okkur nærri hjarta,
eitthvað sem við vildum eyða tíma í. Það
er fínt að segja að maður sé með app eða
hugmynd sem gerir x, y eða z, en ef það leysir
ekki raunverulegt vandamál mun fólk ekki nota það. Og spurningin er: Hvaða vandamál ertu að leysa?
(Piper - Ljósmyndari) Þegar fólk stóð fyrst frammi fyrir því hvernig ætti að sýna mynd
á skjá, varð að finna upp aðferð til að
umbreyta myndinni í gögn. Árið 1957
tók einn af fyrstu tölvunarfræðingum, Russel Kirsch, mynd af umgum syni sínum og skannaði
hana. Það var fyrsta stafræna myndin, kornótt svart-hvít ungabarnamynd -- og þannig varð
díllinn til! Dílar eru athyglisverð hugmynd
því að maður sér þá ekki mjög auðveldlega.
En samt ef þú notar stækkunargler og ferð
alveg upp að skjá getur þú séð að í raun er
skjárinn samsettur af örsmáum punktum af ljósi. Það sem er enn áhugaverðara er að þessir
litlu ljósdílar eru í raun margir litlir dílar af ljósi í mismunandi litum.
Það er rauður, grænn og blár. Dílarnir til samans, úr fjarlægð, búa til mynd en í reynd eru
þeir bara lítil ljós sem eru kveikt eða slökkt. Til samans skapa þeir myndir og
það sem þú sérð hvern einasta dag þegar
þú notar tölvuna. Þú átt eftir að heyra
orðið upplausn mjög mikið, bæði í tölvunarfræði
og framleiðendur tækja munu tala
um hana. Upplausn er í grunninn þær víddir
sem þú getur notað til að mæla hve margir
dílar eru á skjánum. Hér áður þegar ég var í framhaldsskóla var hún 640 sinnum
480 dílar. Í dag er hún miklu meiri.
Og svo snýst þetta ekki bara um upplausn
heldur líka þéttleika. Til dæmis hafa farsímar
í dag sama fjölda lítilla ljósa
sem nefnast dílar en í samanþjappaðra
rými og það er það sem gefur manni skarpari
myndir. Svo hvernig vistar maður þessi gildi
í skrá? Það sem maður gerir er að vista
rauð, græn og blá gildi í litlum
þrenningum. Með mismunandi gildum
sem hvert myndar einn díl. Gildin ná frá 0
til 255. 0 mundi vera mjög dimmt,
255 mundi vera mjög bjart. Þrenning
svona gilda saman myndar einn stakan díl.
Myndskrá, hvort sem það er jpeg, gif, png, o.s.frv., inniheldur miljónir af þessum RGB (rautt-grænt-blátt)
þrenningum. Svo hvernig geymir tölvan öll þessi gögn? Öll tölvu- og myndgögn eru
táknuð með bitum. Biti hefur tvær stöður:
hann er á eða hann er af. En í stað á og af
nota tölvur 1 og 0 - tvíundir! Myndskrá er í raun bara safn af 1 og 0.
En af hverju eru RGB gildi frá 0 til 255?
Í raun er hver rás litar, RGB, er táknuð
með 8 bitum, sem saman er nefnd bæti.
Ef þú þekkir tvíundarkerfið þá veistu
að hæsta talan sem 8 bitar geta táknað er 255. 255 er sama og átta 1 í röð.
Og sú lægsta er 0 eða átta 0 í röð. Þess
vegna gefur 0 til 255 okkur 256 mismunandi
styrkleika fyrir hverja litarás. Við getum
táknað díl með litnum túrkís til dæmis
í okkar hefðbundna tugakerfi sem 64 (fyrir smá rautt), 224 (fyrir mikið af grænu)
og 208 (fyrir blátt). En tölva mundi vista
hann sem 0100 0000 1110 0000
1101 0000. Við notum 24 tvíundarstafi til að tákna þennan eina díl. Svo að frekar en nota tvíundir
nota stafrænir listamenn oft sextándakerfið (hex) til að tákna liti. Þá getum við táknað sama
litinn túrkís með aðeins sex hexstöfum: 40 E0 D0. Sem er miklu styttra,
Segjum að þú viljir breyta litum myndarinnar. Hvernig gerir maður það? Í grunninn þá
eru vörpunaraðferðir sem hafa fyrir inntak gildi dílsins. Svo maður tekur inn
rautt, grænt og blátt gildi, sem táknar þann lit. Svo er þessu varpað
með reikningsaðferð yfir í ný rauð, græn og blá gildi. Segjum að við vildum gera
mynd dekkri. Ein leið að gera það er að taka rauðu, grænu og bláu gildin sem
koma fyrir og segjum við drögum fasta tölu frá hverju þeirra, segjum draga frá 50.
Að sjálfsögðu getum við ekki farið neðar en 0, en maður dregur bara 50 frá hverju þeirra og
það er útkoman. Svo að inntakið er R,G,B og útkoman er R-50, G-50 og B-50. Það sem þú
sérð er að þú hefur tekið mynd með vissa
birtu, og þú færð út mynd með miklu dekkri
birtu. Það sem margir átta sig ekki á með Instagram er að upphaflega hélt fólk
að það væri aðferð til að breyta myndum, til að láta myndirnar vera flottari á einhvern hátt eða
gamaldags. Og það sem það þróaðist í var í raun miklu mikilvægara, það var aðferð til að
tengja fólk. Það snýst ekki bara um að sjá
myndir af vinum og fjölskyldu, heldur
að geta uppgötvað hluti sem eru að gerast út um allan heim. Hvort sem það eru óeirðir erlendir,
samfélagshreyfing, þú getur innbyrt þessar upplýsingar á sjónrænan hátt.
Og það gerði okkur kleift að vaxa mjög hratt og verða alþjóðlegur vettvangur.
Lærðu meira á studio.code.org.