(Imiteert vissende kat)
Dat is mijn imitatie van een vissende kat,
wat in werkelijkheid meer zo klinkt.
(Vooraf opgenomen vissendekatgeluiden)
Het is een kat die gek is op water,
dolgraag vist,
en in een van 's werelds meest unieke
en belangrijke ecosystemen leeft:
de draslanden en mangrovebossen
in Zuid- en Zuidoost-Azië.
Zijn het geen fantastische vissers?
(Gelach)
De vissende kat is één
van de 40 soorten wilde katten.
Ze lijken op tijgers en leeuwen,
alleen zijn ze veel kleiner.
Ze zijn ongeveer twee keer zo groot
als een gemiddelde huiskat.
In Indonesië
noemt men ze 'kuching bakau',
wat letterlijk betekent:
'de kat van de mangroven'.
Maar ik noem ze liever
de tijgers van de mangroven.
We kennen de tijger
misschien beter dan de vissende kat,
maar we weten inmiddels dat deze katten
een paradepaardje zouden kunnen zijn
voor een ecosysteem
dat van belang is voor de hele wereld,
en een visuele aas aan de sterke vislijn
van natuurbescherming.
Hangen jullie al aan de haak?
(Gelach)
Net als veel andere soorten
worden de katten bedreigd
door het verlies van leefgebied,
vooral door de internationale vraag
naar kweekvissen en -garnalen,
en de ontbossing van bijna de helft
van het historische mangrovegebied
in Zuid- en Zuidoost-Azië.
Mangroven daarentegen
zijn meer dan alleen het leefgebied
van de vissende kat.
Hier vind je een grote
diversiteit aan diersoorten,
zoals jakhalzen,
schildpadden,
waadvogels
en otters.
(Gelach)
Mangroven voorkomen ook bodemerosie
en ze werken als de verdedigingslinie
tegen stormvloeden, tsunami's
en de miljoenen mensen
die naast de bossen wonen
en afhankelijk zijn van het gebied.
Wat een echte kers op de taart is --
of eigenlijk op de aarde --
is dat de mangroven
vijf tot tien keer meer
koolstofdioxide kunnen opslaan
dan tropische wouden.
Dus het beschermen van 4.000m2 mangroven
doet hetzelfde als het beschermen
van 20.000m2 of meer tropisch woud.
Wil jij de koolstofvoetafdruk
van je hele leven in een keer kwijt?
Nou, mangroven bieden je
serieus waar voor je groene investering.
Ontbossing, uitsterving
en klimaatverandering
zijn wereldwijde problemen
die we kunnen oplossen
door waarde te hechten
aan onze diersoorten en ecosystemen
en door samen te werken
met de inheemse bevolking
die ermee samenleeft.
Dit is een van drie rivierdelta's
aan de kust van Zuid India
waar gemeenschappen samenkwamen
om het oppervlak en mogelijk het lot
van onze planeet te veranderen.
In minder dan tien jaar,
met internationale hulp,
kwamen afdelingen van Staatsbosbeheer
en lokale gemeenschappen samen
om 8.000 hectaren onproductieve
vis- en garnalenkwekerijen
terug te geven aan de mangroven.
En raadt eens wie er vijf jaar geleden
opdook in deze herstelde mangroven?
Door de lokale bevolking deze beelden
van vissende katten te laten zien,
gaven we ze een gevoel van trots
over een wereldwijd erkende
bedreigde diersoort en ecosysteem
in hun achtertuin.
Sommige mensen stonden ons toe
ze aan een andere bron
van inkomsten te helpen.
Dit is Santosh,
een negentienjarige jongen
die niet alleen een deskundig
milieubeschermer werd
nadat hij ruim een jaar
voor ons had gewerkt,
maar ook veel lokale vissers
wist te betrekken
bij het bestuderen en beschermen
van vissende katten.
Dit is Moshi, de stroper van een stam,
die niet alleen is gestopt met jagen,
maar ook onze meest gewaardeerde
milieubeschermer werd.
Hij zette ook z'n traditionele kennis in
om z'n hele gemeenschap te laten stoppen
met jagen op vissende katten, otters
en de vele andere bedreigde diersoorten
die in de mangroven
in z'n achtertuin leven.
Vis- en garnalenkwekers, zoals Venkat,
zijn nu bereid samen te werken
met ons milieubeschermers
om de duurzame opbrengst te testen
van bijvoorbeeld krab of zelfs honing
van een ecosysteem als de mangroven.
Hierdoor zouden de mangroven
beter beschermt en beplant kunnen worden
waar ze nu zijn verdwenen.
Een win-win-win situatie
voor vissende katten, de lokale bevolking
en de wereldgemeenschap.
Deze verhalen laten zien
dat we er samen voor kunnen zorgen
dat vissende katten
en de verdwenen mangrovebossen
worden beschermd en hersteld
door de vissers zelf,
waardoor koolstofputten ontstaan
die onze ecologische voetafdruk
helpen compenseren.
De vissende kat is dan misschien klein,
maar ik hoop dat we er met z'n allen
een grote zaak van kunnen maken.
Een waarin we kunnen investeren
zodat we nog wat langer
op aarde kunnen blijven leven.
Of zoals onze vriend zou zeggen:
(Vooraf opgenomen vissendekatgeluiden)
(Gelach)
Bedankt.
(Applaus)