1
00:00:01,041 --> 00:00:04,175
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ จอย เป็นกวีเขียนรหัส

2
00:00:04,199 --> 00:00:09,192
มีภาระหน้าที่เพื่อหยุดยั้ง
พลังที่เรามองไม่เห็นที่กำลังพุ่งขึ้นมา

3
00:00:09,216 --> 00:00:12,072
พลังที่ฉันเคยเรียกว่า
การจ้องมองที่ถูกเข้ารหัส (โคดเดด เกซ)

4
00:00:12,096 --> 00:00:15,405
ศัพท์ของฉันเอง สำหรับอคติในชุดคำสั่งขั้นตอนวิธี
(algorithmic bias)

5
00:00:15,429 --> 00:00:19,729
อคติที่ว่านั้น ก็เหมือนกับอคติของมนุษย์
มีผลทำให้เกิดความไม่เป็นธรรม

6
00:00:19,753 --> 00:00:25,775
แต่ขั้นตอนวิธีปฏิบัติ ก็เหมือนกับไวรัส
สามารถแพร่กระจายอคติ ไปได้อย่างกว้างขวาง

7
00:00:25,799 --> 00:00:27,381
ในย่างก้าวที่รวดเร็ว

8
00:00:27,943 --> 00:00:32,330
อคติในชุดคำสั่งขั้นตอนวิธี
ยังสามารถนำไปสู่ประสบการณ์ที่กันออกไป

9
00:00:32,354 --> 00:00:34,482
และการกระทำที่แบ่งแยกเลือกปฏิบัติ

10
00:00:34,506 --> 00:00:36,567
ขอแสดงให้คุณเข้าใจว่าฉันหมายถึงอะไร

11
00:00:36,980 --> 00:00:39,416
(วิดีโอ) จอยบัวลามวินิ: สวัสดีค่ะ กล้อง
ฉันมีใบหน้า

12
00:00:40,162 --> 00:00:42,026
คุณสามารถเห็นใบหน้าฉันหรือไม่ค่ะ

13
00:00:42,051 --> 00:00:43,676
ใบหน้าที่ไม่มีแว่นตานะค่ะ

14
00:00:43,701 --> 00:00:45,915
คุณสามารถเห็นใบหน้าของเธอได้

15
00:00:46,237 --> 00:00:48,482
แล้วใบหน้าของฉันเองล่ะ

16
00:00:51,890 --> 00:00:55,640
ฉันสวมหน้ากากอยู่นะ 
คุณสามารถเห็นหน้ากากของฉันหรือไม่ค่ะ

17
00:00:56,474 --> 00:00:58,839
จอย บัวลามมินิ: ค่ะ 
สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรหรือ

18
00:00:58,863 --> 00:01:02,004
ทำไมฉันจึงกำลังนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์

19
00:01:02,028 --> 00:01:03,452
ใส่หน้ากากสิขาว

20
00:01:03,476 --> 00:01:07,126
พยายามจะให้ถูกตรวจพบโดยเว็บแคมราคาถูก ๆ

21
00:01:07,150 --> 00:01:09,441
ค่ะ เมื่อฉันไม่ได้กำลังต่อสู้
อยู่กับโคดเด็ดเกซ

22
00:01:09,465 --> 00:01:10,985
ในฐานะเป็นกวีเขียนรหัส

23
00:01:11,009 --> 00:01:14,281
ฉันเป็นนักศึกษาบัณฑิตศึกษา
อยู่ที่ห้องทดลองสื่อที่สถาบัน MIT

24
00:01:14,305 --> 00:01:19,222
และที่นั่นฉันได้โอกาสทำงานในทุก ๆ เรื่อง
เกี่ยวกับโครงการแปลก ๆ ซึ่งรวมถึง

25
00:01:19,246 --> 00:01:21,273
กระจกตามความปรารถนา (Aspire Mirror)

26
00:01:21,297 --> 00:01:26,431
เป็นโครงการที่ฉันทำ เพื่อให้ฉันฉาย
หน้ากากดิจิตอล ลงบนภาพสะท้อนของฉันบนกระจก

27
00:01:26,455 --> 00:01:28,805
ดังนั้น ในตอนเช้า
ถ้าฉันต้องการจะรู้สึกมีพลัง

28
00:01:28,829 --> 00:01:30,263
ฉันก็ใส่หน้ากากสิงโต

29
00:01:30,287 --> 00:01:33,783
ถ้าต้องการทำให้รู้สึกเบิกบานใจ
ฉันอาจยกหรือคัดลอกคำพูดมา

30
00:01:33,807 --> 00:01:36,796
ดังนั้น ฉันจึงได้ใช้โปรแกรมจดจำใบหน้า 
แบบพื้นฐาน

31
00:01:36,820 --> 00:01:38,171
เพื่อสร้างระบบนั้นขึ้นมา

32
00:01:38,195 --> 00:01:43,298
แต่ก็ได้พบว่า มันยากจริง ๆ ที่จะทดสอบมัน
เว้นแต่ว่าฉันจะต้องใส่หน้ากากสีขาว

33
00:01:44,282 --> 00:01:48,628
โชคไม่ดีค่ะ ฉันเคยวิ่งเข้าไปพบปัญหานี้
มาก่อน

34
00:01:48,652 --> 00:01:52,955
เมื่อตอนเรียนปริญญาตรีอยู่ที่จอร์เจียเทค 
เรียนวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์

35
00:01:52,979 --> 00:01:55,034
ฉันเคยทำงานเกี่ยวกับหุ่นยนต์สังคม

36
00:01:55,058 --> 00:01:58,835
และงานหน้าที่อย่างหนึ่งของฉันก็คือ
ให้หุ่นยนต์เล่นเกมจ๊ะเอ๋

37
00:01:58,859 --> 00:02:00,542
เป็นเกมง่าย ๆ แบบผลัดกันเล่น

38
00:02:00,566 --> 00:02:04,887
ที่ผู้เล่นปิดหน้าของตนไว้ แล้วก็เปิดออก
พร้อมกับพูดว่า "จ๊ะเอ๋"

39
00:02:04,911 --> 00:02:09,340
ปัญหาก็ตือ จะเล่น จ๊ะเอ๋ ไม่ได้
ถ้าฉันมองไม่เห็นคุณ

40
00:02:09,364 --> 00:02:11,863
และหุ่นยนต์ของฉันก็มองไม่เห็นฉัน

41
00:02:11,887 --> 00:02:15,837
แต่ฉันไปยืมใบหน้าของเพื่อนร่วมห้องมา
เพื่อให้โครงการนี้สำเร็จ

42
00:02:15,861 --> 00:02:17,241
ส่งงานนั้นให้อาจารย์ไปได้

43
00:02:17,265 --> 00:02:21,018
และก็คิดไปว่า คุณรู้ไหม
จะมีคนอื่นมาแก้ปัญหานี้

44
00:02:21,669 --> 00:02:23,672
หลังจากนั้นไม่นานนัก

45
00:02:23,696 --> 00:02:27,855
ตอนอยู่ที่ฮ่องกงในการแข่งขันผู้ประกอบการ

46
00:02:28,339 --> 00:02:31,033
ผู้จัดการแข่งขันตัดสินใจ
พาผู้เข้าร่วมการแข่งขัน

47
00:02:31,057 --> 00:02:33,429
ไปเที่ยวชมธุรกิจเติบโตเร็วในท้องถิ่น

48
00:02:33,453 --> 00:02:36,168
หนึ่งในธุรกิจเติบโตเร็วนั้นมีหุ่นยนต์สังคม
(social robot)

49
00:02:36,192 --> 00:02:38,104
และพวกเขาก็ตัดสินใจแสดงให้ดูเป็นตัวอย่าง

50
00:02:38,128 --> 00:02:41,108
การแสดงทำได้ดีกับทุก ๆ คน จนมาถึงฉัน

51
00:02:41,132 --> 00:02:43,055
และคุณก็น่าจะเดาออก

52
00:02:43,079 --> 00:02:46,044
มันตรวจไม่พบใบหน้าของฉัน

53
00:02:46,068 --> 00:02:48,579
ฉันเลยถามผู้ที่พัฒนาสร้างมันขึ้นมา
ว่าเกิดอะไรขึ้น

54
00:02:48,603 --> 00:02:54,136
และก็กลายเป็นว่า พวกเราใช้
โปรแกรมจดจำใบหน้าแบบพื้นฐานแบบเดียวกัน

55
00:02:54,160 --> 00:02:55,810
ห่างออกไปครึ่งหนึ่งของโลก

56
00:02:55,834 --> 00:02:59,686
ฉันเรียนรู้ว่าอคติในชุดคำสั่งขั้นตอนวิธี
สามารถเดินทางไปได้อย่างรวดเร็ว

57
00:02:59,710 --> 00:03:02,880
เท่า ๆ กับที่มันใช้เวลาคัดลอกบางแฟ้มข้อมูล
ของอินเตอร์เน็ตออกไปจนหมด

58
00:03:03,745 --> 00:03:06,821
ดังนั้น จึงเกิดอะไรขึ้นหรือค่ะ
ทำไมมันจึงตรวจไม่ใบหน้าของฉัน

59
00:03:06,845 --> 00:03:10,201
ค่ะ เราก็ต้องมาดูว่า เราให้เครื่องจักรกล
มองเห็นได้อย่างไร

60
00:03:10,225 --> 00:03:13,634
การมองเห็นของคอมพิวเตอร์นั้น 
ใช้เทคนิคการเรียนรู้ของเครื่องจักรกล

61
00:03:13,658 --> 00:03:15,538
เพื่อให้จดจำใบหน้าได้

62
00:03:15,562 --> 00:03:19,459
สิ่งนี้ทำงานอย่างไรนั้น คือ คุณสร้างชุด
การฝึกขึ้นมาพร้อมกับตัวอย่างใบหน้าแบบต่าง ๆ

63
00:03:19,483 --> 00:03:22,301
นี่เป็นใบหน้า นี่ก็เป็นใบหน้า
นี่ไม่ใช่ใบหน้า

64
00:03:22,325 --> 00:03:26,844
และเมื่อเวลาผ่านไป คุณก็สามารถสอนคอมพิวเตอร์
วิธีการจดจำใบหน้าอื่น ๆ ได้

65
00:03:26,868 --> 00:03:30,857
อย่างไรก็ตาม ถ้าหากว่าชุดการฝึกนั้น
ไม่มีความหลากหลายอย่างแท้จริงแล้ว

66
00:03:30,881 --> 00:03:34,230
ใบหน้าใดก็ตามที่เบี่ยงเบนไปอย่างมาก
จากบรรทัดฐานที่สร้างขึ้นมา

67
00:03:34,254 --> 00:03:35,903
ก็จะเป็นการยากที่จะตรวจพบได้

68
00:03:35,927 --> 00:03:37,890
ซึ่งก็คือ สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับฉัน

69
00:03:37,914 --> 00:03:40,296
แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ -- มีข่าวดีอยู่บ้าง

70
00:03:40,320 --> 00:03:43,091
ชุดการฝึกนั้น ไม่ได้แค่เป็นตัวเป็นตน
ขึ้นมาได้เอง

71
00:03:43,115 --> 00:03:44,903
จริง ๆ เราสามารถสร้างพวกมันขึ้นมาได้

72
00:03:44,927 --> 00:03:49,103
ดังนั้นจึงมีโอกาสที่จะสร้าง
ชุดการฝึกแบบครบถ้วนทุกส่วน

73
00:03:49,127 --> 00:03:52,951
ที่สะท้อนภาพเหมือนของมนุษย์
ได้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น

74
00:03:52,975 --> 00:03:55,196
ค่ะ คุณก็ได้เห็นในตัวอย่างของฉันแล้ว

75
00:03:55,220 --> 00:03:56,988
ว่า หุ่นยนต์สังคมเป็นอย่างไร

76
00:03:57,012 --> 00:04:01,623
ฉันค้นพบได้อย่างไร เกี่ยวกับการกันแยกออกไป
ด้วยอคติของชุดคำสั่งปฏิบัติ

77
00:04:01,647 --> 00:04:06,462
แต่อคติของชุดคำสั่งขั้นตอนวิธี ยังสามารถ
นำไปสู่การเลือกปฏิบัติได้อีกด้วย

78
00:04:07,437 --> 00:04:08,890
ขณะนี้ทั่วทั้งสหรัฐ

79
00:04:08,914 --> 00:04:13,112
กรมตำรวจกำลังเริ่มใช้โปรแกรมการจดจำใบหน้า

80
00:04:13,136 --> 00:04:15,595
ในคลังแสงต่อสู้อาชญากรรมของพวกเขา

81
00:04:15,619 --> 00:04:17,632
คณะกฎหมายมหาวิทยาลัยจอร์ดทาวน์
ได้ตีพิมพ์

82
00:04:17,656 --> 00:04:24,419
แสดงให้เห็นว่า ผู้ใหญ่หนึ่งในสองคน ในสหรัฐ
-- นั่นก็คือ คน 117 ล้านคน --

83
00:04:24,443 --> 00:04:27,977
มีใบหน้าของพวกเขา
อยู่ในเครือข่ายของการจดจำใบหน้าแล้ว

84
00:04:28,001 --> 00:04:32,553
ปัจจุบันกรมตำรวจสามารถเข้าไป
ดูเครือข่ายเหล่านี้ได้ โดยไม่มีการควบคุม

85
00:04:32,577 --> 00:04:36,863
โดยใช้ชุดคำสั่งที่ยังไม่ได้ถูกตรวจสอบ
ในเรื่องความเที่ยงตรง

86
00:04:36,887 --> 00:04:40,751
แต่เราก็รู้ว่า การจดจำใบหน้า 
ไม่ใช่ข้อมูลที่ใช้ไม่ได้

87
00:04:40,775 --> 00:04:44,954
และการบอกชื่อลักษณะของใบหน้า
ก็ยังคงเป็นสิ่งที่ท้าทาย

88
00:04:44,978 --> 00:04:46,740
คุณอาจจะได้เห็นสิ่งนี้มาแล้ว ในเฟซบุค

89
00:04:46,764 --> 00:04:49,752
เพื่อน ๆ ฉันและตัวฉันหัวเราะตลอดเวลา
เมื่อเราเห็นคนอื่น ๆ

90
00:04:49,776 --> 00:04:52,234
ติดป้ายชื่อผิด ๆ ในภาพของเรา

91
00:04:52,258 --> 00:04:57,849
แต่การระบุตัวอาชญากรผู้ต้องสงสัยผิดไป
ไม่ใช่เรื่องน่าขบขัน

92
00:04:57,873 --> 00:05:00,700
และไม่ใช่เป็นเรื่องทำให้เกิดรอยแตกร้าว
ในเสรีภาพของพลเมือง

93
00:05:00,724 --> 00:05:03,929
การเรียนรู้ของเครื่องจักรกล กำลังถูกใช้
สำหรับการจดจำใบหน้า

94
00:05:03,953 --> 00:05:08,458
แต่มันยังกำลังขยายออกไปเกินขอบเขต
ของการมองเห็นของคอมพิวเตอร์

95
00:05:09,266 --> 00:05:13,282
หนังสือ "อาวุธของการทำลายเชิงคณิตศาสตร์" 
(Weapons of Math Destruction)

96
00:05:13,306 --> 00:05:19,987
นักวิทยาศาสตร์ข้อมูล แคธี่ โอนีล พูดถึง 
การเกิดขึ้นของ ดับเบิลยูเอ็มดี แบบใหม่ --

97
00:05:20,011 --> 00:05:24,364
คือ ชุดคำสั่งที่ ขยายกว้าง (widespread)
ลึกลับ (mysterious) ทำลายล้าง (destructive)

98
00:05:24,388 --> 00:05:27,352
ที่กำลังถูกใช้เพิ่มมากขึ้น
เพื่อใช้ในการตัดสินใจ

99
00:05:27,376 --> 00:05:30,553
ที่เกิดผลกระทบต่อด้านต่าง ๆ 
ในชีวิตของเรามากยิ่งขึ้น

100
00:05:30,577 --> 00:05:32,447
ใครถูกจ้างงาน หรือถูกไล่ออกหรือคะ

101
00:05:32,471 --> 00:05:34,583
คุณได้เงินกู้นั่น หรือได้ประกันหรือไม่คะ

102
00:05:34,607 --> 00:05:38,110
คุณได้รับการตอบรับให้เข้าเรียน
ในมหาวิทยาลัยที่คุณต้องการหรือไม่คะ

103
00:05:38,134 --> 00:05:41,643
คุณและฉันจ่ายเงินซื้อสินค้าอย่างเดียวกัน
ในราคาที่เท่ากันหรือไม่คะ

104
00:05:41,667 --> 00:05:44,109
เมื่อสินค้านั้นถูกซื้อบนฐานงานเดียวกัน

105
00:05:44,133 --> 00:05:47,892
การบังคับกฏหมาย กำลังเริ่มต้นที่จะใช้
การเรียนรู้ของเครื่องจักรกล

106
00:05:47,916 --> 00:05:50,205
เพื่อคาดเดาและระบุอาชญากรรม

107
00:05:50,229 --> 00:05:53,723
ผู้พิพากษาบางคนใช้คะแนนความเสี่ยง
ที่ได้จากเครื่องจักรกล เพื่อตัดสินใจว่า

108
00:05:53,747 --> 00:05:58,149
บุคคลหนึ่งจะใช้เวลาติดคุกนานเท่าใด

109
00:05:58,173 --> 00:06:00,627
แท้จริง เราจึงต้องคิดเกี่ยวกับ
การตัดสินใจเหล่านี้

110
00:06:00,651 --> 00:06:01,833
มันยุติธรรมหรือไม่

111
00:06:01,857 --> 00:06:04,747
และเราก็ได้เห็นแล้วว่า
อคติในชุดคำสั่งขั้นตอนการวิธีนั้น

112
00:06:04,771 --> 00:06:08,145
ไม่ได้จำเป็นเสมอว่า
จะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่เป็นธรรม

113
00:06:08,169 --> 00:06:10,133
ดังนั้น เราจะสามารถทำอะไรได้ในเรื่องนี้

114
00:06:10,157 --> 00:06:13,837
ค่ะ เราสามารถเริ่มคิดเกี่ยวกับว่า 
จะสร้างรหัสที่ครอบคลุมเบ็ดเสร็จยิ่งกว่านี้

115
00:06:13,861 --> 00:06:16,851
และใช้วิธีการปฏิบัติในการลงรหัส
ที่ครอบคลุมเบ็ดเสร็จ ได้อย่างไร

116
00:06:16,875 --> 00:06:19,184
โดยแท้จริงแล้ว มันเริ่มต้นจากผู้คน

117
00:06:19,708 --> 00:06:21,669
ใครเป็นคนลงรหัส จึงเป็นเรื่องสำคัญ

118
00:06:21,693 --> 00:06:25,812
เรากำลังสร้างทีมงานที่ครบถ้วนทุกส่วน
พร้อมกับบุคคลที่หลากหลายหรือไม่

119
00:06:25,836 --> 00:06:28,247
มีใครที่จะสามารถตรวจสอบ
จุดบอดของแต่ละคนหรือไม่

120
00:06:28,271 --> 00:06:31,816
ในด้านเทคนิคนั้น เราลงรหัสอย่างไร
เป็นสิ่งสำคัญ

121
00:06:31,840 --> 00:06:35,491
เราแบ่งแยกออกเป็นส่วนๆในเรื่องความเป็นธรรม
ขณะที่เราพัฒนาระบบหรือไม่

122
00:06:35,515 --> 00:06:38,428
และท้ายสุด ทำไมเราจึงลงรหัส ก็สำคัญ

123
00:06:38,785 --> 00:06:43,868
เราใช้เครื่องมือของการสร้างเชิงคอมพิวเตอร์
เพื่อปลดล็อกความมั่งคั่งที่มากมาย

124
00:06:43,892 --> 00:06:48,339
ถึงตอนนี้ เรามีโอกาสที่จะปลดล็อกเปิดได้
แม้กระทั่งระดับคุณภาพที่ยิ่งใหญ่กว่า

125
00:06:48,363 --> 00:06:51,293
ถ้าเราทำให้การเปลี่ยนแปลงทางสังคมนั้น
เป็นสิ่งสำคัญอันดับแรก

126
00:06:51,317 --> 00:06:53,487
และไม่ใช่เป็นสิ่งที่จะนำมาคิดพิจารณา
ในภายหลัง

127
00:06:54,008 --> 00:06:58,530
และทั้งหมดนี้ คือ หลักการสามข้อที่จะ
ก่อร่างขึ้นเป็นความเคลื่อนไหว "การลงรหัส"

128
00:06:58,554 --> 00:07:00,206
คนที่ลงรหัสนั้นสำคัญ

129
00:07:00,230 --> 00:07:01,773
เราจะลงรหัสอย่างไรนั้นสำคัญ

130
00:07:01,797 --> 00:07:03,820
และทำไมเราจึงลงรหัส ก็สำคัญ

131
00:07:03,844 --> 00:07:06,943
ดังนั้น จะไปสู่การลงรหัส
เราสามารถเริ่มต้นการคิดเกี่ยวกับ

132
00:07:06,967 --> 00:07:10,131
การสร้างฐานงานที่สามารถระบุอคติได้

133
00:07:10,155 --> 00:07:13,233
โดยการรวบรวมประสบการณ์ของผู้คน
เช่น คนที่ฉันได้ไปแบ่งปันความคิด

134
00:07:13,257 --> 00:07:16,327
และก็ยังไปตรวจสอบโปรแกรมคอมพิวเตอร์
ที่มีอยู่อีกด้วย

135
00:07:16,351 --> 00:07:20,116
เรายังสามารถที่จะสร้างชุดการฝึก
ที่ครอบคลุมเบ็ดเสร็จยิ่งกว่านี้ได้อีกด้วย

136
00:07:20,140 --> 00:07:22,943
ลองคิดดูซิคะ รณรงค์
"มือถือถ่ายภาพตัวเอง เพื่อนำไปรวมด้วย"

137
00:07:22,967 --> 00:07:26,622
ซึ่งคุณและฉันสามารถช่วยนักพัฒนาทั้งหลาย
ทดสอบและสร้างขึ้นมาได้

138
00:07:26,646 --> 00:07:28,739
ชุดการฝึกแบบครอบคลุมเบ็ดเสร็จ

139
00:07:29,302 --> 00:07:32,130
และเรายังเริ่มต้นการคิดที่
เป็นเรื่องเป็นราวยิ่งขึ้นได้อีก

140
00:07:32,154 --> 00:07:37,545
เกี่ยวกับผลกระทบของเทคโนโลยีต่อสังคม
ที่เรากำลังพัฒนากัน

141
00:07:37,569 --> 00:07:39,962
เพื่อให้การเคลื่อนไหวเชิงการลงรหัส 
เริ่มต้นขึ้นมา

142
00:07:39,986 --> 00:07:42,833
ฉันได้เริ่ม คณะเพื่อความเป็นธรรม
ด้านชุดคำสั่งขั้นตอนวิธี

143
00:07:42,857 --> 00:07:48,729
ซึ่งใครๆที่สนใจเกี่ยวกับความเป็นธรรมมาร่วม
ช่วยต่อสู้เรื่อง การจ้องมองที่ถูกเข้ารหัส

144
00:07:48,753 --> 00:07:52,049
ที่ codedgaze.com 
คุณสามารถรายงานเกี่ยวกับ อคติ

145
00:07:52,073 --> 00:07:54,518
ร้องขอการตรวจสอบ มาเป็นผู้ทดสอบ

146
00:07:54,542 --> 00:07:57,313
และเข้ามาร่วมการสนธนาที่กำลังมีอยู่

147
00:07:57,337 --> 00:07:59,624
ที่ #codedgaze

148
00:08:00,742 --> 00:08:03,229
จึงขอเชิญชวนคุณให้มาร่วมกับฉัน

149
00:08:03,253 --> 00:08:06,972
ในการสร้างโลกใบหนึ่ง ซึ่งเทคโนโลยี
ทำงานให้กับเราทุกคน

150
00:08:06,996 --> 00:08:08,893
ไม่ใช่แค่พวกเราบางคน

151
00:08:08,917 --> 00:08:13,505
โลกใบหนึ่ง ที่เราเห็นคุณค่าในการรวมกัน
และมีศูนย์กลางอยู่ที่การเปลี่ยนแปลงสังคม

152
00:08:13,529 --> 00:08:14,704
ขอบคุณค่ะ

153
00:08:14,728 --> 00:08:18,999
(เสียงปรบมือ)

154
00:08:20,873 --> 00:08:23,727
แต่ฉันมีคำถามหนึ่ง

155
00:08:23,751 --> 00:08:25,810
คุณจะมาเข้าร่วมกับฉันในการต่อสู้หรือไม่คะ

156
00:08:25,834 --> 00:08:27,119
(เสียงหัวเราะ)

157
00:08:27,143 --> 00:08:30,830
(เสียงปรบมือ)