1
00:00:00,921 --> 00:00:05,527
હું આજે વાત કરવા માંગુ છું કે કેવી રીતે
વાંચનથી આપણું જીવન બદલાઈ શકે છે

2
00:00:06,417 --> 00:00:08,792
અને તે પરિવર્તનની મર્યાદા વિશે

3
00:00:09,754 --> 00:00:13,862
હું તમારી સાથે વાત કરવા માંગુ છું કે વાંચન
કેવી રીતે શેર કરવા યોગ્ય વિશ્વ આપી શકે છે

4
00:00:14,042 --> 00:00:15,960
શક્તિશાળી માનવ જોડાણનું

5
00:00:17,827 --> 00:00:21,387
પરંતુ તેના વિશે પણ, કે તે જોડાણ
હમેશાં આંશિક રહે છે.

6
00:00:21,417 --> 00:00:26,130
વાંચન આખરે કેવી રીતે એકલવાયું,
મૂર્ખામીભર્યું ઉપક્રમ છે.

7
00:00:27,625 --> 00:00:30,476
મારા જીવનને બદલી નાખનાર લેખક

8
00:00:30,500 --> 00:00:34,294
મહાન આફ્રિકન અમેરિકન નવલકથાકાર
જેમ્સ બાલ્ડવિન હતા.

9
00:00:34,962 --> 00:00:38,140
જ્યારે હું 1980 ના દાયકામાં પશ્ચિમના
મિશિગનમાં ઉછેરાતી હતી,

10
00:00:38,250 --> 00:00:42,107
સામાજિક પરિવર્તનમાં રસ ધરાવતા ઘણા
એશિયન અમેરિકન લેખકો ન હતા.

11
00:00:42,292 --> 00:00:45,518
અને તેથી મને લાગે છે કે હું જેમ્સ 
બાલ્ડવિન તરફ વળી

12
00:00:46,542 --> 00:00:51,203
આ રદબાતલને ભરવાની રીતે તરીકે,
વંશીય સભાનતા અનુભવવાના માર્ગ તરીકે.

13
00:00:51,958 --> 00:00:55,934
પરંતુ કદાચ, કારણ કે હું જાણતી હતી 
કે હું મારી જાતે આફ્રિકન - અમેરિકન નથી.

14
00:00:55,958 --> 00:01:00,476
મને પણ તેના શબ્દો દ્વારા
પડકાર અને દોષિત લાગ્યું.

15
00:01:00,500 --> 00:01:02,625
ખાસ કરીને આ શબ્દો :

16
00:01:03,458 --> 00:01:07,059
"એવા ઉદરવાદીઓ છે કે જેમની 
પાસે તમામ યોગ્ય વલણ છે,

17
00:01:07,083 --> 00:01:09,482
પરંતુ કોઈ વાસ્તવિક પ્રતીતિ નથી.

18
00:01:10,077 --> 00:01:14,042
જ્યારે ચિપ્સ નીચે હોય અને તમે કોઈક તે 
તમને આપે તેવી અપેક્ષા કરો છો,

19
00:01:14,042 --> 00:01:16,512
તેઓ કોઈક રીતે ત્યાં નથી."

20
00:01:16,542 --> 00:01:19,351
તેઓ કોઈક રીતે ત્યાં નથી.

21
00:01:19,375 --> 00:01:21,726
મેં તે શબ્દો ખૂબ શાબ્દિક રીતે લીધા,

22
00:01:21,750 --> 00:01:23,458
મારે સ્વયં ને ક્યાં મૂકવી ?

23
00:01:24,500 --> 00:01:26,518
હું મિસીસીપી ડેલ્ટા પર ગયી,

24
00:01:26,542 --> 00:01:29,684
યુનાઈટેડ સ્ટેટ્સના સૌથી ગરીબ 
વિસ્તારોમાંનો એક.

25
00:01:29,708 --> 00:01:32,601
આ એક શક્તિશાળી ઇતિહાસ
દ્વારા આકારનું સ્થળ છે.

26
00:01:32,625 --> 00:01:37,648
1960 ના દાયકમાં, આફ્રિકન અમેરિકનોએ શિક્ષણ 
માટે લડવા પોતાનું જીવન જોખમમાં નાખ્યું ,

27
00:01:37,792 --> 00:01:39,700
મતના અધિકાર માટે લડવું .

28
00:01:40,625 --> 00:01:43,059
હું તે પરિવર્તનનો ભાગ બનવા માંગુ છું,

29
00:01:43,083 --> 00:01:46,792
યુવાન કિશોરોને સ્નાતક થવા અને કોલેજમાં 
જવા માટે મદદ કરવા માટે.

30
00:01:48,250 --> 00:01:50,976
જ્યારે હું મિસિસિપીડેલ્ટા પર ગયી,

31
00:01:51,000 --> 00:01:53,434
તે એક જગ્યા હતી જે સખત નબળી હતી

32
00:01:53,458 --> 00:01:55,184
હજી અલગ ,

33
00:01:55,208 --> 00:01:57,750
હજુ પાનાં નાટકીય રીતે
પરિવર્તનની જરૂર છે.

34
00:01:58,958 --> 00:02:02,393
મારી શાળા, જ્યાં મને મૂકવામાં આવી હતી,

35
00:02:02,417 --> 00:02:06,726
કોઈ લાઈબ્રેરી નહોતી, 
કોઈ માર્ગદર્શન સલાહકાર નથી

36
00:02:06,750 --> 00:02:09,726
પરંતુ તેમાં એક પોલીસ અધિકાર હતો.

37
00:02:09,750 --> 00:02:12,309
અડધા શિક્ષકો આવેજી હતા

38
00:02:12,333 --> 00:02:14,289
અને જ્યારે વિધ્યાર્થીઓ 
દલીલ કરવા આવ્યા ,

39
00:02:14,329 --> 00:02:18,204
શાળાએ તેમને સ્થાનિક
કાઉન્ટી જેલમાં મોકલ્યા.

40
00:02:20,250 --> 00:02:23,226
આ તે શાળા છે જ્યાં હું પેટ્રિકને મળી હતી.

41
00:02:23,250 --> 00:02:28,184
તે 15 વર્ષનો હતો અને બે વાર પાછો 
પડ્યો હતો, તે આઠમા ધોરણમાં હતો.

42
00:02:28,208 --> 00:02:30,684
તે શાંત, આત્મનિરીક્ષણશીલ હતો,

43
00:02:30,708 --> 00:02:33,518
જેમ કે તે હંમેશાં ઉંડા વિચારમાં હતો.

44
00:02:33,542 --> 00:02:36,543
અને બીજા લોકોને લડતા 
જોઈને તેને નફરત થતી.

45
00:02:37,500 --> 00:02:41,309
મે જોયું કે તે એકવાર બે છોકરીઓની 
લડત માં વચ્ચે ગયો જ્યારે તેઓ લડી રહી હતી

46
00:02:41,333 --> 00:02:44,042
અને તે પોતે જ જમીન પર પછડાયો.

47
00:02:45,375 --> 00:02:47,893
પેટ્રિકને ફક્ત એક સમસ્યા હતી.

48
00:02:47,917 --> 00:02:50,088
તે સ્કૂલમાં ન આવતો.

49
00:02:51,243 --> 00:02:53,750
તે કહે છે કે કેટલીક વારશાળા ખૂબ 
જ હતાશાકારક હતી.

50
00:02:53,750 --> 00:02:57,362
કારણ કે લોકો હંમેશાં લડતા હતા 
અને શિક્ષકો છોડી દેતા હતા.

51
00:02:58,042 --> 00:03:03,500
અને તેની માતાએ બે નોકરીઓ કરી અને તે 
ખૂબ જ થાકી ગયી હતી તેને મોકલવામાં.

52
00:03:04,417 --> 00:03:07,184
તેથી તેને શાળાએ લાવવાનું 
કામ મે મારું બનાવ્યું છે.

53
00:03:07,208 --> 00:03:11,268
અને કારણ કે હું 22 ની ક્રેઝી અને 
ઉત્સાહી આશાવાદી હતી,

54
00:03:11,292 --> 00:03:13,604
મારી વ્યૂહરચના ફક્ત તેના ઘરે બતાવવાની હતી

55
00:03:13,698 --> 00:03:16,203
અને કહેવું કે ,"અરે , તમે શા માટે
શાળામાં નથી આવતા ?"

56
00:03:16,542 --> 00:03:18,184
અને આ વ્યૂહરચના ખરેખર કામ કરી ગઈ,

57
00:03:18,208 --> 00:03:20,643
તેને દરરોજ શાળાએ આવવાનું શરૂ કર્યું .

58
00:03:20,667 --> 00:03:23,059
અને એ મારા વર્ગમાં ખીલાવા લાગ્યો

59
00:03:23,083 --> 00:03:26,000
તે પુસ્તકો વાંચતો હતો, 
તે કવિતા લખી રહ્યો હતો.

60
00:03:26,917 --> 00:03:29,208
તે રોજ સ્કૂલમાં આવતો હતો.

61
00:03:31,036 --> 00:03:32,532
તે જ સમયની આસપાસ

62
00:03:32,542 --> 00:03:35,236
પેટ્રિક સાથે કેવી રીતે જોડાવું
તે મે શોધી કાઢયું હતું,

63
00:03:35,246 --> 00:03:37,454
હું હાર્વર્ડ ખાતે લો સ્કૂલમાં પ્રવેશી.

64
00:03:39,583 --> 00:03:42,934
મે ફરીથી આ સવાલનો સામનો કર્યો છે,
મારે મારી જાતને ક્યાં મૂકવી જોઈએ,

65
00:03:42,958 --> 00:03:44,667
હું મારા શરીરને ક્યાં મૂકી શકું ?

66
00:03:45,458 --> 00:03:48,101
અને મે મારી જાત માટે વિચાર્યું

67
00:03:48,125 --> 00:03:51,643
કે મિસીસીપી ડેલ્ટા તે સ્થાન હતું
જ્યાં પૈસાવાળા લોકો હતા

68
00:03:51,667 --> 00:03:53,559
તક સાથે લોકો,

69
00:03:53,583 --> 00:03:54,833
તે લોકો રજા આપે છે

70
00:03:55,875 --> 00:03:57,309
અને જે લોકો પાછળ રહે છે

71
00:03:57,333 --> 00:03:59,833
એ એવા લોકો છે કે જેને 
વિદાય લેવાની તક નથી.

72
00:04:00,833 --> 00:04:03,101
મારે તે વ્યક્તિ નહતું બનવું
કે જે ચાલ્યો ગયો.

73
00:04:03,125 --> 00:04:05,167
હું એવિ વ્યક્તિ બનાવા 
માંગતી હતી જે રોકણી.

74
00:04:06,333 --> 00:04:09,268
બીજી બાજુ, હું એકલી અને થાકી ગઈ હતી.

75
00:04:09,292 --> 00:04:12,750
અને તેથી મે મારી જાતને ખાતરી આપી 
કે હું વધુ પરીવર્તન લાવી શકું છું

76
00:04:14,125 --> 00:04:17,708
મોટા પાયે જો મારી પાસે
પ્રતિષ્ઠિત કાયદાની ડિગ્રી હોય.

77
00:04:19,541 --> 00:04:21,141
તેથી હું નીકળી ગઈ.

78
00:04:22,750 --> 00:04:24,351
ત્રણ વર્ષ પછી,

79
00:04:24,375 --> 00:04:26,768
જ્યારે હું લો સ્કૂલમાંથી સ્નાતક થવાની હતી,

80
00:04:26,792 --> 00:04:28,518
મારા મિત્રએ મને બોલાવી

81
00:04:28,542 --> 00:04:33,458
અને મને કહ્યું કે પેટ્રિકે લડાઈમાં 
કોઇની હત્યા કરી નાખી

82
00:04:35,327 --> 00:04:37,277
હું બરબાદ થઈ હતી.

83
00:04:37,417 --> 00:04:39,841
મારા ભાગે તે માન્યુ નહીં,

84
00:04:39,881 --> 00:04:42,548
પરંતુ મારા ભાગને પણ ખબર
હતી કે તે સાચું હતું.

85
00:04:43,583 --> 00:04:45,583
હું પેટ્રિકને જોવા નીચે ઊતરી ગઈ.

86
00:04:46,750 --> 00:04:49,458
મે જેલમાં તેની મુલાકાત લીધી.

87
00:04:50,542 --> 00:04:54,184
અને તેણે મને કહ્યું કે તે સાચું હતું.

88
00:04:54,208 --> 00:04:56,601
કે તેણે કોઇની હત્યા કરી હતી.

89
00:04:56,625 --> 00:04:58,875
અને તે આ વીશે વધુ વાત કરવા માંગતો ન હતો.

90
00:04:59,827 --> 00:05:01,635
મે તેને પૂછ્યું કે શાળામાં શું થયું છે

91
00:05:01,879 --> 00:05:05,752
અને તેણે કહ્યું કે હું ગઈ પછી
એક વર્ષ તે બહાર નીકળી ગયો હતો.

92
00:05:06,046 --> 00:05:08,688
અને પછી તે મને કઈક.
બીજું કહેવા માંગતો હતો.

93
00:05:08,708 --> 00:05:11,976
તેણે નીચે જોયું અને કહ્યું કે છે
તેને એક બાળક, પુત્રી છે

94
00:05:12,000 --> 00:05:13,768
જેનો જન્મ જ થયો હતો.

95
00:05:13,792 --> 00:05:16,805
અને તેને લાગ્યું કે તેણે નીચે મૂકી છે.

96
00:05:18,625 --> 00:05:22,000
તે જ, અમારી વાતચીત ઝડપી અને બેડોળ હતી.

97
00:05:23,417 --> 00:05:28,476
જ્યારે મે જેલની બહાર પગ મૂક્યો ત્યારે 
અંદરથી એક અવાજ આવ્યો

98
00:05:28,500 --> 00:05:29,768
"પાછા આવી જાઓ.

99
00:05:29,792 --> 00:05:33,083
જો તમે હવે પાછા નહીં આવે તો.
તમે કદી પાછા આવસો નહીં.

100
00:05:36,292 --> 00:05:39,875
તેથી હું સ્કૂલમાંથી સ્નાતક થયી
અને હું પછી ગયી.

101
00:05:40,833 --> 00:05:42,518
હું પેટ્રિકને જોવા પછી ગયી,

102
00:05:42,542 --> 00:05:45,500
હું તેના કેસમાં કેવી રીતે મદદ કરી
શકું તે જોવા હું પાછી ગયી.

103
00:05:46,917 --> 00:05:50,268
અને આ વખતે, 
જ્યારે મે તેને બીજી વાર જોયો,

104
00:05:50,292 --> 00:05:52,559
મે વિચાર્યું કે આ મારો 
સારો વિચાર છે,મે કહ્યું,

105
00:05:52,583 --> 00:05:56,184
"અરે, પેટ્રિક, તમે તમારી દીકરીને
પત્ર કેમ નથી લખતા

106
00:05:56,208 --> 00:05:59,976
જેથી તમે તેને તેના દિમાગ પર રાખી શકો ?

107
00:06:00,000 --> 00:06:03,684
અને મે તેને પેન અને કાગળનો ટુકડો આપ્યો

108
00:06:03,708 --> 00:06:05,333
અને તેને લખવાનું શરૂ કર્યું .

109
00:06:06,542 --> 00:06:09,351
પરંતુ જ્યારે મે તે કાગળ જોયું 
કે તેણે મને પાછો આપ્યો,

110
00:06:09,375 --> 00:06:10,708
હું ચોકી ગયી.

111
00:06:13,000 --> 00:06:15,101
હું તેના હસ્તકસરને આઓળખતી નથી,

112
00:06:15,125 --> 00:06:17,958
તેણે જોડણીની સરળ ભૂલો કરી હતી

113
00:06:19,167 --> 00:06:21,851
અને મે વિચાર્યું કે એક શિક્ષક તરીકે.

114
00:06:21,875 --> 00:06:25,351
મને ખબર છે કે એક વિદ્યાર્થી 
નાટ્યાત્મક રીતે સુધરી શકે છે

115
00:06:25,375 --> 00:06:28,434
ખૂબ જ ઓછા સમયમાં,

116
00:06:28,458 --> 00:06:32,125
પરંતુ મે ક્યારેય વિચાર્યું પણ નથી કે 
વિદ્યાર્થી નાટકીય રીતે ફરી શકે છે.

117
00:06:34,375 --> 00:06:36,268
શેને મને વધુ વેદના આપી હતી,

118
00:06:36,292 --> 00:06:39,476
તે જોઈને કે તેણે તેની 
પુત્રીને શું લખ્યું હતું

119
00:06:39,500 --> 00:06:40,893
તેણે લખ્યું હતું,

120
00:06:40,917 --> 00:06:45,208
"હું મારી ભૂલો બદલ દિલગીર છું, તારી માટે
ત્યાં ન હોવા બદલ માફ કરશો."

121
00:06:46,458 --> 00:06:49,292
અને આ તેને લાગ્યું કે 
તેને તેણીને કહેવું હતું.

122
00:06:50,250 --> 00:06:54,559
અને મે વિચાર્યું હું તેમને કેવી રીતે ખાતરી
આપું કે તેમની પાસે કહેવાનું ઘણું છે,

123
00:06:54,583 --> 00:06:58,330
પોતાના ભાગો કે જેને માટે તેને
માફી માંગવાની જરૂર નથી.

124
00:06:58,952 --> 00:07:00,250
હું ઇચ્છતી હતી તે અનુભવે

125
00:07:00,250 --> 00:07:04,208
તેની પાસે તેની પુત્રી શાથે શેર 
કરવા કઈક યોગ્ય હતું.

126
00:07:05,917 --> 00:07:09,101
આગામી સાત મહિના માટે દરરોજ

127
00:07:09,125 --> 00:07:11,809
હું તેની મુલાકાત લઈ પુસ્તકો લાવી.

128
00:07:11,833 --> 00:07:15,684
મારી બેગ એક નાની લાઈબ્રેરી બની ગઈ.

129
00:07:15,708 --> 00:07:17,768
હું જેમ્સ બાલ્ડવિનને લઈને આવી,

130
00:07:17,792 --> 00:07:22,684
હું વોલ્ટ વ્હિટમેન, સી.એસ. લુઈસ લાવી.

131
00:07:22,708 --> 00:07:27,518
હું ઝાડની અને પક્ષીઓની ગાઈડબુક લાવી ,

132
00:07:27,542 --> 00:07:30,750
અને જેમાથી કોઈ એમનું પ્રિય પુસ્તક,
શબ્દકોશ બનશે

133
00:07:31,667 --> 00:07:33,351
કેટલાક દિવસો પર,

134
00:07:33,375 --> 00:07:37,167
અમે કલાકો સુધી મૌન બેસી રહેતાં,
અમે બંને વાંચતા.

135
00:07:38,083 --> 00:07:39,934
અને અન્ય દિવસો પર,

136
00:07:39,958 --> 00:07:43,476
અમે સાથે વાંચતા,અમે કવિતા વાંચતા.

137
00:07:43,500 --> 00:07:47,393
અમે સેંકડો હાઈકુસ વાંચીને શરૂઆત કરી,

138
00:07:47,417 --> 00:07:50,309
ભ્રામકરૂપે એક સરળ માસ્ટરપીસ.

139
00:07:50,333 --> 00:07:53,143
અને મેં તેમને પૂછ્યું
"તમારી પ્રિય હાઇકુ મારી સાથે શેર કરો."

140
00:07:53,167 --> 00:07:56,226
અને તેમના કેટલાક તદ્દન રમૂજી છે.

141
00:07:56,250 --> 00:07:58,121
તેથી ત્યાં ઈસા દ્વારા :

142
00:07:58,131 --> 00:08:01,829
"ચિંતા ના કરશો, કરોળિયા, 
હું ઘરને આકસ્મિક રીતે રાખું છું."

143
00:08:02,750 --> 00:08:07,292
અને આ : "અડધો દિવસ નિંદ્રાધીન, 
કોઈએ મને સજા કરી!"

144
00:08:08,667 --> 00:08:13,101
અને આ ખૂબસૂરત, જે પહેલા દિવસે
બરફ પાડવાના છે તેના વિશે છે,

145
00:08:13,125 --> 00:08:17,583
"હરણ એકબીજાના કોટ્સમાંથી
પ્રથમ હિમ ચટતા"

146
00:08:19,250 --> 00:08:22,268
ત્યાં કઈંક રહસ્યમય અને ખૂબસૂરત છે

147
00:08:22,292 --> 00:08:24,934
કવિતા જે રીતે દેખાય છે તે વિશે.

148
00:08:24,958 --> 00:08:29,583
ખાલી જ્ગ્યા એટવી જ 
મહત્વની છે જેટલા શબ્દો .

149
00:08:31,375 --> 00:08:33,893
અમે ડબલ્યુ.એસ. મરવીનની કવિતા વાંચી,

150
00:08:33,917 --> 00:08:38,143
જે તેણે તેની પત્નીને બગીચામાં કામ
કરતાં જોયા પછી લખ્યું હતું

151
00:08:38,167 --> 00:08:42,042
અને સમજાયું કે તેઓ આખી 
જિંદગી એક સાથે વિતાવશે.

152
00:08:43,167 --> 00:08:45,518
"મને કલ્પના કરવા દો કે આપણે ફરીથી આવીશું

153
00:08:45,542 --> 00:08:48,934
જ્યારે આપણે ઇચ્છીએ અને તે વસંત હશે

154
00:08:48,958 --> 00:08:52,143
આપણે પેહલા હતા એનાથી 
વધારે વૃદ્ધ નહીં હોઈએ

155
00:08:52,167 --> 00:08:56,101
દુ:ખ વહેલા વદળની જેમ વહેલા હળવા થઈ જશે

156
00:08:56,125 --> 00:08:59,893
જેના દ્વારા સવાર પોતે ધીમે ધીમે આવે છે

157
00:08:59,917 --> 00:09:03,309
મેં પેટ્રિકને પૂછ્યું કે અને ગમતી 
લાઇન કઈ છે, અને તેણે કહ્યું,

158
00:09:03,333 --> 00:09:07,225
"આપણે પેહલા હતા એનાથી 
વધારે વૃદ્ધ નહીં હોઈએ."

159
00:09:08,375 --> 00:09:12,809
તેમણે કહ્યું કે તે તેમને એવિ જગ્યાની યાદ 
અપાવે છે જ્યાં સમય ફક્ત અટકે છે,

160
00:09:12,833 --> 00:09:15,768
જ્યાં હવે સમયાનો કોઈ ફરક નથી પડતો.

161
00:09:15,792 --> 00:09:17,851
અને મેં તેને પૂછ્યું તેની
પાસે આવું સ્થાન છે

162
00:09:17,875 --> 00:09:20,268
જ્યાં સમય કયાં રહે છે,

163
00:09:20,292 --> 00:09:21,958
અને તેને કહ્યું, "મારી માતા.

164
00:09:23,875 --> 00:09:28,184
જ્યારે તમે કોઈ બીજાની સાથે કવિતા વાંચો છો

165
00:09:28,208 --> 00:09:30,083
કવિતાનો અર્થ બદલાય છે.

166
00:09:31,333 --> 00:09:36,400
કારણ કે તે કવિતા વ્યક્તિ માટે વ્યક્તિગત બ-
ની જાય છે,તમારા માટે વ્યક્તિગત બની જાય છે.

167
00:09:37,500 --> 00:09:40,184
પછી અમે પુસ્તકો વાંચી, 
અમે ઘણી બધી પુસ્તકો વાંચી,

168
00:09:40,208 --> 00:09:43,281
અમે ફ્રેડરીક ડગ્લાસનું સંસ્મરણ વાંચ્યું,

169
00:09:43,375 --> 00:09:46,976
એક અમેરિકન ગુલામ જેણે પોતને 
વાંચવાનું અને લખવાનું શીખવ્યું

170
00:09:47,000 --> 00:09:50,333
અને જે તેની સાક્ષરતા ને
કારણે આઝાદીમાં ભાગ્યા

171
00:09:51,879 --> 00:09:54,492
હું ફ્રેડરીક ડગ્લાસને હીરો 
માનીને મોટો થયો હતો

172
00:09:54,542 --> 00:09:58,030
અને મેં આ વાર્તાને એક ઉત્થાન
અને આશા તરીકે વિચારી.

173
00:09:58,917 --> 00:10:01,950
પરંતુ આ પુસ્તકે પેટ્રિકને એક 
પ્રકારની ગભરાટમાં મૂકી દીધો.

174
00:10:02,875 --> 00:10:07,934
તેણે ડગલાસને કહેલી નાતાલની 
વાર્તા પરથી નક્કી કર્યું,

175
00:10:07,958 --> 00:10:11,059
માસ્ટર ગુલામો જિન આપે છે

176
00:10:11,083 --> 00:10:14,559
એવી રીતે કે તેમને સાબિત કરી શકે કે 
તેઓ સ્વતંત્રતાને સાંભળી શકતા નથી.

177
00:10:14,583 --> 00:10:17,375
કેમ કે ગુલામો ખેતરોમાં ઠોકરો ખાતા હતા.

178
00:10:19,500 --> 00:10:21,920
પેટ્રિકે કહ્યું તે આની સાથે જોડાયેલો હતો.

179
00:10:22,333 --> 00:10:25,809
તેમણે કહ્યું કે જેલમાં એવા લોકો 
પણ છે જે, ગુલમોની જેમ,

180
00:10:25,833 --> 00:10:28,059
તેમની સ્થિતિ વિશે વિચારતા નથી,

181
00:10:28,083 --> 00:10:29,893
કારણ કે તે ખૂબ પીડાદાયક છે.

182
00:10:29,917 --> 00:10:32,101
ભૂતકાળ વિશે વિચરવું ખૂબ પીડાદાયક છે,

183
00:10:32,125 --> 00:10:35,548
આપણે કેટલું આગળ જવું પડશે તે
વિચરવું ખૂબ પીડાદાયક છે.

184
00:10:36,958 --> 00:10:39,851
તેની પસંદની લાઇન આ લાઇન હતી :

185
00:10:39,875 --> 00:10:43,476
"કાંઇ પણ, ભલે કઈ પણ હોય,
વિચારવાથી છુટકારો મળે!

186
00:10:43,500 --> 00:10:48,542
મારી હાલત વિષેની આ કાયમી
વિચારધારાએ મને પીડિત કર્યો. "

187
00:10:49,958 --> 00:10:53,917
પેટ્રિકે કહ્યું કે ડગ્લાસ લખવામાં,
વિચારતા રહેવામાં બહબૂર હતો.

188
00:10:55,083 --> 00:11:00,643
પરંતુ પેટ્રિકને ક્યારેય ખબર નહીં પડે કે તે
મારા માટે ડગલાસ જેવો જ લાગતો હતો.

189
00:11:00,667 --> 00:11:04,417
તે કેવી રીતે વાંચતો રહ્યો, 
જોકે તે તેને ગભરાટમાં મૂકી દે છે.

190
00:11:05,250 --> 00:11:08,309
મારા કરતા પહેલાં તેને પુસ્તક પૂરું કર્યું,

191
00:11:08,333 --> 00:11:12,212
લાઇટ વગરની કોંક્રીટ સીડીમાં વાંચ્યું.

192
00:11:13,583 --> 00:11:16,309
પછી અમે માંરૂ એક પ્રિય 
પુસ્તક વાંચવાનું ચાલુ કર્યું,

193
00:11:16,333 --> 00:11:18,518
મેરિલીન રોબિન્સનું "ગિલિયડ,"

194
00:11:18,542 --> 00:11:22,684
જે પિતા તરફથી તેમના
પુત્ર ને વિસ્તૃત પત્ર છે.

195
00:11:22,708 --> 00:11:25,059
તેને આ વાક્ય ગમતું હતું :

196
00:11:25,083 --> 00:11:27,268
"હું તમને એ જણાવવા માટે આ ભાગ લખું છું

197
00:11:27,292 --> 00:11:30,601
કે જો તમે ક્યારેય વિચારો કે તમે
તમારા જીવનમાં શું કર્યું છે

198
00:11:30,625 --> 00:11:32,643
તમારે ભગવાનની કૃપા છે,મારા માટે

199
00:11:32,667 --> 00:11:35,833
એક ચમત્કાર, એક ચમત્કાર 
કરતા પણ કઈક વધારે."

200
00:11:37,375 --> 00:11:43,018
આ ભાષા વિષેના કઈક, તેના પ્રેમે, 
તેની ઝંખનાએ , તેના અવાજે,

201
00:11:43,042 --> 00:11:45,500
પેટ્રિકની લખવાની ઇચ્છાને ફરીથી જીવંત કરી.

202
00:11:46,292 --> 00:11:49,393
અને તે નોટબુક પર નોટબુક ભરી દેતો

203
00:11:49,417 --> 00:11:52,726
તેમની પુત્રીના પત્રો સાથે.

204
00:11:52,750 --> 00:11:55,684
આ સુંદર, જટિલ પત્રોમાં,

205
00:11:55,712 --> 00:12:01,688
તે અને તેની પુત્રી મિસિસિપી નદીની નીચેથી
પસાર થઈ રહ્યા છે એવિ કલ્પના કરશે

206
00:12:01,708 --> 00:12:04,518
તે કલ્પના કરશે કે તેઓ કોઈ 
પર્વતનો પ્રવાહ શોધે છે

207
00:12:04,542 --> 00:12:06,708
સંપૂર્ણપણે સ્પષ્ટ પાણી સાથે.

208
00:12:08,042 --> 00:12:10,083
જ્યારે મેં પેટ્રિકને લખતા જોયા,

209
00:12:11,250 --> 00:12:13,393
મેં મારી જાતે વિચાર્યું,

210
00:12:13,417 --> 00:12:15,476
અને હવે હું તમને બધાને પૂછું છું,

211
00:12:15,500 --> 00:12:20,792
તમરામાંથી કેટલાયે કોઈને પત્ર લખ્યો છે, જે-
નાથી તમને લાગે છે કે તમે નિરાશ થઈ ગયા છો ?

212
00:12:22,042 --> 00:12:27,125
તે લોકો ને તમારા મનમાંથી 
બહાર કાઢવા ખૂબ સરળ છે.

213
00:12:28,083 --> 00:12:32,726
પરંતુ પેટ્રિકે તેની પુત્રીનો 
દરરોજ સામનો કરીને બતાવ્યો,

214
00:12:32,750 --> 00:12:35,684
પોતાને તેના માટે જવાબદાર માનીને,

215
00:12:35,708 --> 00:12:39,417
શબ્દે શબ્દ તીવ્ર એકાગ્રતા સાથેના.

216
00:12:42,417 --> 00:12:44,958
હું મારા પોતાના જીવનમાં ઇચ્છતો હતો

217
00:12:46,042 --> 00:12:49,101
મારી જાતને તેવા જોખમમાં મૂકવા માટે.

218
00:12:49,125 --> 00:12:52,750
કારણ કે તે જોખમ વ્યક્તિના 
હ્રદયની શક્તિ પ્રગટ કરે છે.

219
00:12:56,625 --> 00:13:00,684
મને પાછળની વાત પર જવાદો અને માત્ર
એક અસ્વસ્થતાનો પ્રશ્ન પૂછવાદો.

220
00:13:00,708 --> 00:13:04,417
પેટ્રિકની વાર્તાની જેમ 
હું આ વાર્તા કહેવા માટે કોણ છું ?

221
00:13:06,042 --> 00:13:09,018
પેટ્રિક તે છે જે આ પીડા સાથે જીવ્યો હતો

222
00:13:09,042 --> 00:13:13,208
અને હું મારા જીવનમાં ક્યારેય 
એક દિવસ ભૂખી નથી રહી.

223
00:13:15,250 --> 00:13:17,018
આ પ્રશ્ન વિશે મેં ઘણું વિચાર્યું ,

224
00:13:17,042 --> 00:13:20,768
પરંતુ હું કહરવા માંગુ છું કે આ 
વાર્તા માત્ર પેટ્રિકની જ નથી.

225
00:13:20,792 --> 00:13:22,309
તે આપના વિષે છે,

226
00:13:22,333 --> 00:13:24,833
તે આપણી વચ્ચેની અસમાનતા વિષે છે.

227
00:13:25,667 --> 00:13:27,083
પુષ્કળ વિશ્વ

228
00:13:28,375 --> 00:13:32,018
કે જેમાં પેટ્રિક અને તેના માતપિતા 
અને તેના દાદા દાદી

229
00:13:32,042 --> 00:13:33,851
બંધ થઈ ગયા છે .

230
00:13:33,875 --> 00:13:36,958
આ વાર્તામાં,
હું તે વિશ્વને પુષ્કળ રજૂ કરું છું.

231
00:13:37,792 --> 00:13:41,601
અને આ વાર્તા કહેવામાં હું મારી
જાતને છુપાવવા માંગતી નથી.

232
00:13:41,625 --> 00:13:44,292
મારી પાસે જે શક્તિ છે તે છુપાવવી.

233
00:13:45,333 --> 00:13:48,893
આ વાર્તા કહેતા, 
હું તે શક્તિને બતાવવા માંગતી હતી

234
00:13:48,917 --> 00:13:51,309
અને પછી પૂછવું

235
00:13:51,333 --> 00:13:54,250
આપણી વચ્ચેનું અંતર કેવી રીતે ઓછું કરીએ ?

236
00:13:56,250 --> 00:13:59,851
વાંચવું એ તે અંતર ને કાપવા નો એક રસ્તો છે

237
00:13:59,875 --> 00:14:04,309
તે આપણને શાંત બ્રહ્માડ આપે છે
કે જે આપણે એક સાથે વહેંચી શકીએ છીએ,

238
00:14:04,333 --> 00:14:06,583
કે જે આપણે સમાન રીતે વહેંચી શકીએ.

239
00:14:08,500 --> 00:14:11,601
તમે કદાચ હવે વિચારતા હસો 
કે પેટ્રિકનું શું થયું.

240
00:14:11,625 --> 00:14:13,333
શું વાંચને તેમનો જીવ બચાવ્યો ?

241
00:14:14,583 --> 00:14:16,708
તેણે કર્યું અને તેણે ન કર્યું .

242
00:14:17,875 --> 00:14:20,768
જ્યારે પેટ્રિક જેલની બહાર ગયો,

243
00:14:20,792 --> 00:14:23,125
તેની મુસાફરી ખૂબ જ આકર્ષક હતી.

244
00:14:24,292 --> 00:14:27,768
નોકરીદાતાઓએ તેના રેકોર્ડને 
કારણે તેને ફેરવ્યો,

245
00:14:27,792 --> 00:14:30,934
તેનો શ્રેષ્ઠ મિત્ર, તેની માતા, 
43 વર્ષની વયે અવસાન પામ્યા

246
00:14:30,958 --> 00:14:33,434
હ્રદય રોગ અને ડાયાબિટિસથી.

247
00:14:33,458 --> 00:14:36,167
તે બેઘર હતો , તે ભૂખ્યો હતો .

248
00:14:38,250 --> 00:14:42,792
તેથી લોકો વાંચન વિશે ઘણી બધી વાતો 
કરે છે જે મને અતિશયોક્તિ લાગે છે

249
00:14:43,792 --> 00:14:47,768
સાક્ષર હોવાને કારણે તેની સાથે
ભેદભાવ થવાનું બંધ ના થયું.

250
00:14:47,792 --> 00:14:50,417
સાક્ષરતાએ તેની માતાને 
મરી જતાં અટકાવી નહીં.

251
00:14:51,708 --> 00:14:54,083
તો વાંચન શું કરી શકે ?

252
00:14:55,375 --> 00:14:59,333
મારી પાસે કેટલાક જવાબો છે 
આજની વાતને સમાપ્ત કરવાના.

253
00:15:00,667 --> 00:15:03,417
વાંચન તેના આંતરિક જીવનને ચાર્જ કરે છે

254
00:15:05,083 --> 00:15:08,143
રહસ્ય સાથે, કલ્પનાઓ સાથે

255
00:15:08,167 --> 00:15:09,417
સુંદરતા સાથે.

256
00:15:10,292 --> 00:15:14,625
વાંચનથી તેને એવી છબીઓ મળી 
જેનાથી તેને આનંદ થયો :

257
00:15:15,417 --> 00:15:20,976
પર્વત, સમુદ્ર, હરણ, હિમ

258
00:15:21,000 --> 00:15:25,125
એવા શબ્દો કે જે મુક્ત, 
પ્રાક્રુતિક વિશ્વનો સ્વાદ છે.

259
00:15:27,625 --> 00:15:31,143
વાંચને તેણે જે ગુમાવ્યું 
તે માટેની ભાષા આપી.

260
00:15:31,167 --> 00:15:35,809
કવિ ડેરેક વાલ્કોટની 
આ લાઈનો કેટલી કિંમતી છે ?

261
00:15:35,833 --> 00:15:38,059
પેટ્રિકે આ કવિતાને યાદ કરી.

262
00:15:38,083 --> 00:15:40,184
"દિવસો કે જે મેં યોજ્યા છે,

263
00:15:40,208 --> 00:15:42,476
દિવસો કે જે મેં ખોયા હતા,

264
00:15:42,500 --> 00:15:45,726
દિવસો કે જેનો વિકાસ થયો, પુત્રિઓની જેમ,

265
00:15:45,750 --> 00:15:47,583
મારા આશ્ચર્યસ્થાન હથિયારો."

266
00:15:48,667 --> 00:15:51,643
વાંચને તેને તેની પોતાની હિંમત શીખવી.

267
00:15:51,667 --> 00:15:54,976
યાદ રાખો કે તેણે ફ્રેડરીક ડગલાસને 
વાંચવાનું ચાલુ રાખ્યું ,

268
00:15:55,000 --> 00:15:57,143
તે પીડાદાયક હોવા છતાં.

269
00:15:57,167 --> 00:16:00,875
તે સભાન રહ્યો,
તે જાણવા છતાં કે સભાનતા દુ:ખ આપે છે.

270
00:16:02,208 --> 00:16:04,768
વાંચન એ વિચારવાનો એક પ્રકાર છે,

271
00:16:04,792 --> 00:16:08,851
તેથી જ વાંચવું મુશ્કેલ છે કારણ કે
અમારે વિચાર કરવો પડશે

272
00:16:08,875 --> 00:16:13,835
અને પેટ્રિકે વિચારવાનું નહીં,
કરતાં વિચારવાનું પસંદ કર્યું

273
00:16:16,000 --> 00:16:19,958
અને છેલ્લે, વાંચને તેને તેની પુત્રી 
સાથે વાત કરવાની ભાષા આપી.

274
00:16:21,375 --> 00:16:24,601
વાંચનથી તેમને લખવાની ઇચ્છા થઈ.

275
00:16:24,625 --> 00:16:28,768
વાંચન અને લેખન વચ્ચેની
કડી ખૂબ શક્તિશાળી છે.

276
00:16:28,792 --> 00:16:30,851
જ્યારે આપણે વાંચવાનું શરૂ કરીએ છીએ,

277
00:16:30,875 --> 00:16:32,958
અમે શબ્દો શોધવાનું સારું કર્યું.

278
00:16:33,958 --> 00:16:38,601
અને તેને એક સાથે બંનેની કલ્પના
કરવા માટેના શબ્દો મળ્યા.

279
00:16:38,625 --> 00:16:40,333
તેને શબ્દો મળ્યાં

280
00:16:41,958 --> 00:16:44,208
તે કહેવા કે તે તેને કેટલો પ્રેમ કરે છે.

281
00:16:46,042 --> 00:16:49,976
વાંચનથી પણ એકબીજા સાથેના
આપણા સંબંધો બદલાયા છે.

282
00:16:50,000 --> 00:16:52,059
તેણે આપણને આત્મીયતા માટે એક પ્રસંગ આપ્યો,

283
00:16:52,083 --> 00:16:54,976
આપણા દૃષ્ટિકોણથી આગળ જોવા માટે.

284
00:16:55,000 --> 00:16:57,684
અને વાંચને એક અસમાન સંબંધ લીધો

285
00:16:57,708 --> 00:17:00,375
અને આપણને ક્ષણિક સમાનતા આપી.

286
00:17:02,125 --> 00:17:05,059
જ્યારે તમે કોઈને વાચક તરીકે મળશો

287
00:17:05,083 --> 00:17:07,059
તમે તેને પ્રથમ વખત મળ્યા,

288
00:17:07,083 --> 00:17:08,791
નવી રીતે અને તાજગીથી.

289
00:17:09,875 --> 00:17:13,083
તેની મનપસંદ લાઇન શું હશે
તે જાણવાનો કોઈ રસ્તો નથી.

290
00:17:14,458 --> 00:17:17,666
તેણે કઈ યાદો અને ખાનગી દુ:ખ છે.

291
00:17:18,833 --> 00:17:23,093
અને તમે તેના આંતરિક જીવનની અંતિમ
ગોપનીયતાનો સામનો કરો છો.

292
00:17:23,666 --> 00:17:27,101
અને પછી તમે આશ્ચર્ય પામવાનું શરૂ કરો ,
"મારૂ આંતરિક જીવન શેનું બનેલુ છે ?

293
00:17:27,125 --> 00:17:30,375
બીજા સાથે શેર કરવા માટે શું યોગ્ય છે ?"

294
00:17:33,000 --> 00:17:34,333
હું પાતાવવા માંગુ છું

295
00:17:36,208 --> 00:17:40,500
પેટ્રિકના પત્રો કે જે તેની પુત્રી માટે 
અને મારી કેટલીક પ્રિય લાઈનો પર

296
00:17:41,333 --> 00:17:44,101
"નદી કેટલાક સ્થળોએ અસ્પષ્ટ છે

297
00:17:44,125 --> 00:17:47,393
પરંતુ ઝાડની તીરાડોમાંથી પ્રકાશ ઝળકે છે...

298
00:17:47,417 --> 00:17:50,976
કેટલીક શાખાઓ પર પુષ્કળ શેતૂર અટકી જાય છે.

299
00:17:51,000 --> 00:17:54,458
તમે કેટલાકને પકડવા માટે તમારો 
હાથ સીધો બહાર કાઢ્યો. "

300
00:17:56,042 --> 00:17:58,476
અને અ મનોહર પત્ર, જ્યાં એ લખે છે,

301
00:17:58,500 --> 00:18:02,851
"તમારી આંખો બંધ કરો અને
શબ્દોના અવાજને સાંભળો.

302
00:18:02,875 --> 00:18:05,059
હું આ કવિતાને હરદાયથી જાણું છું

303
00:18:05,083 --> 00:18:07,917
અને હું ઈચ્છું છું કે તમે પણ તે જાણો ."

304
00:18:09,375 --> 00:18:11,184
તમારો ખૂબ ખૂબ આભાર.

305
00:18:11,208 --> 00:18:14,717
(તાળીઓ )