1
00:00:00,714 --> 00:00:03,532
این سئوالی‌است که همه
باید از خودمان بپرسیم:

2
00:00:03,556 --> 00:00:05,325
چه اشتباهی رخ داده است؟

3
00:00:05,349 --> 00:00:07,207
نه فقط در رابطه با پاندمیک

4
00:00:07,231 --> 00:00:09,231
بلکه در رابطه با زندگی مدنی‌مان.

5
00:00:09,544 --> 00:00:14,226
چه چیزی ما را به این لحظه 
دشمنی و دوگانگی سیاسی رساند؟

6
00:00:15,147 --> 00:00:16,601
در چند دهه اخیر،

7
00:00:16,625 --> 00:00:20,895
اختلاف میان برنده‌ها و 
بازنده‌ها زیاد شده،

8
00:00:20,919 --> 00:00:22,910
سیاست‌مان مسموم شده،

9
00:00:22,934 --> 00:00:25,133
و ما را ازهم جدا کرده است.

10
00:00:25,157 --> 00:00:29,042
بخشی از‌این جدایی ناشی از نابرابری است.

11
00:00:29,577 --> 00:00:34,224
اما ذهنیت غلط بردن و باختن نیز

12
00:00:34,248 --> 00:00:35,835
همراه با آن ‌است.

13
00:00:35,859 --> 00:00:37,510
آنهایی‌که در صدر نشسته‌اند

14
00:00:37,534 --> 00:00:41,791
بر این باورند که موفقیت آنها
به خاطر تلاش و مساعی خودشان است.

15
00:00:42,196 --> 00:00:44,196
و نشان دهنده‌ی لیاقت آنهاست،

16
00:00:44,522 --> 00:00:48,950
و افرادی هم که باخته‌اند، غیر از خودشان 
کس دیگری را نباید مقصر قلمداد کنند.

17
00:00:50,177 --> 00:00:52,558
این نحوه تفکر نسبت به موفقیت

18
00:00:52,582 --> 00:00:56,000
برخاسته از قواعد به ظاهراً جذابی‌است.

19
00:00:56,772 --> 00:00:59,180
چنانچه همه افراد دارای شانس برابر باشند،

20
00:00:59,204 --> 00:01:02,180
پس برنده‌ها لیاقت بردن را دارند.

21
00:01:02,927 --> 00:01:06,743
این همان نکته کلیدی 
ایده شایسته سالاری‌است.

22
00:01:07,849 --> 00:01:11,331
البته، درعمل، داستان خیلی متفاوت است.

23
00:01:12,581 --> 00:01:15,986
همه‌ی افراد شانس برابر برای موفقیت ندارند.

24
00:01:17,006 --> 00:01:21,918
کودکانی که در خانواده‌های فقیرمتولد
می‌شوند در دوران رشد هم فقیر می‌مانند.

25
00:01:22,648 --> 00:01:27,535
والدین مرفه قادرند که امکانات برتر
خود را به فرزندانشان منتقل کنند.

26
00:01:28,083 --> 00:01:31,607
به عنوان مثال، در
دانشگاه‌های برتر آیوی لیگ آمریکا،

27
00:01:31,631 --> 00:01:35,031
تعداد بیشتری دانشجو، 
ازطبقه یک درصد بالای جامعه،

28
00:01:35,055 --> 00:01:39,936
در مقایسه با کل نیمه پایینی 
کشور پذیرفته می‌شوند.

29
00:01:41,627 --> 00:01:45,647
اما مشکل فقط این نیست
که ما در رسیدن به اصول شایسته سالاری

30
00:01:45,671 --> 00:01:48,583
که مدعی آن هستیم اهمال کرده‌ایم.

31
00:01:49,583 --> 00:01:52,458
این خود آرمان شایسته سالاری است
که دارای نقطه ضعف است.

32
00:01:52,792 --> 00:01:54,426
یک بعد تاریک در آن وجود دارد.

33
00:01:54,887 --> 00:01:58,958
شایسته سالاری باعث تضعیف
مصلحت و منافع عمومی جامعه می‌شود.

34
00:01:59,839 --> 00:02:02,344
باعث غرور بیش‌ از حد در بین برنده‌ها

35
00:02:03,538 --> 00:02:07,208
و احساس حقارت درافرادی که
احساس باخت می‌کنند، می‌شود.

36
00:02:08,050 --> 00:02:13,643
باعث می‌شود که افراد موفق
آنچنان غرق موفقیت خود ‌شوند

37
00:02:13,667 --> 00:02:18,542
که فراموش کنند اقبال خوب وشانس 
هم به آنها در این مسیر کمک کرده است.

38
00:02:19,002 --> 00:02:23,383
و باعث می‌شود که فکر کنند نسبت به افراد
کم شانس‌تر،

39
00:02:23,407 --> 00:02:26,176
و یا با مدرک تحصیلی پایین‌تر، بهترهستند.

40
00:02:27,085 --> 00:02:29,569
این مسئله روی سیاست 
تاثیرگذاراست.

41
00:02:30,490 --> 00:02:35,450
یکی از قوی ترین عواملی که باعث پس زدن
و واکنش جامعه می‌شود

42
00:02:35,474 --> 00:02:40,807
این است که، قشرکارگر احساس کند قشر فرهیخته
نسبت به آنان حس برتری دارد.

43
00:02:41,708 --> 00:02:43,708
این اعتراضی منطقی ‌است.

44
00:02:44,589 --> 00:02:49,855
با وجود این که روند جهانی شدن 
باعث عمیق شدن نابرابری

45
00:02:49,879 --> 00:02:51,284
و رکود درآمدها شد،

46
00:02:52,506 --> 00:02:57,279
طرفداران آن، پیشنهادهای
تحریک آمیز برای کارگران داشتند.

47
00:02:58,359 --> 00:03:01,819
«اگر می‌خواهید در اقتصاد جهانی
رقابت کنید و برنده شوید

48
00:03:01,843 --> 00:03:03,311
به دانشگاه بروید.»

49
00:03:03,776 --> 00:03:06,750
«درآمد شما بستگی به تحصیلات شما دارد»

50
00:03:07,125 --> 00:03:09,125
« اگر بخواهید، می‌توانید.»

51
00:03:10,327 --> 00:03:16,216
این نوابغ توهینی را که در این توصیه
مستتر است نادیده می‌گیرند.

52
00:03:17,260 --> 00:03:19,125
اینکه اگر به دانشگاه نروید،

53
00:03:19,149 --> 00:03:22,645
اینکه اگر در اقتصاد جدید شکوفا نشوید،

54
00:03:22,669 --> 00:03:25,292
شکست شما تقصیر خودتان است.

55
00:03:25,819 --> 00:03:27,493
مفهومش همین است.

56
00:03:27,851 --> 00:03:33,500
عجیب نیست که عده زیادی از کارگران از 
نوابغ شایسته سالار رویگردان شدند.

57
00:03:34,506 --> 00:03:36,220
حال چه کار بایستی انجام دهیم؟

58
00:03:36,609 --> 00:03:40,664
ما نیاز است که در سه اصل زندگی 
اجتماعی خود تجدید نظر کنیم:

59
00:03:41,331 --> 00:03:42,641
نقش دانشگاه،

60
00:03:42,665 --> 00:03:44,244
شان و منزلت کار

61
00:03:44,268 --> 00:03:45,982
و مفهوم موفقیت.

62
00:03:47,149 --> 00:03:51,297
باید با تجدید نظر در رابطه
با نقش دانشگاه‌ها

63
00:03:51,321 --> 00:03:54,000
به عنوان مبنایی برای
فرصت‌های شغلی شروع کنیم.

64
00:03:55,583 --> 00:04:00,460
برای تعدادی از ما که
همراه با تحصیل کرده‌ها کار می‌کنیم،

65
00:04:00,484 --> 00:04:03,937
راحت است که
یک حقیقت ساده را فراموش کنیم:

66
00:04:03,937 --> 00:04:08,525
خیلی از افراد مدرک چهار ساله
(لیسانس) دانشگاهی ندارند.

67
00:04:09,077 --> 00:04:13,208
در واقع، نزدیک به دو سوم از
مردم آمریکا ندارند.

68
00:04:13,978 --> 00:04:18,042
در نتیجه احمقانه است که 
مدل اقتصادی تعریف کنیم

69
00:04:18,066 --> 00:04:23,243
که در آن مدرک دانشگاهی 
شرط لازم

70
00:04:23,267 --> 00:04:26,542
برای داشتن شغل محترمانه و زندگی خوب باشد.

71
00:04:27,307 --> 00:04:30,958
تشویق مردم
برای رفتن به دانشگاه کار خوبی‌است.

72
00:04:30,982 --> 00:04:33,760
حتی افزایش دسترسی به دانشگاه 
برای افرادی که توانایی پرداخت

73
00:04:33,784 --> 00:04:35,148
را ندارند، کار بهتری‌است.

74
00:04:35,553 --> 00:04:38,125
ولی این راه حل نابرابری نیست.

75
00:04:38,948 --> 00:04:44,424
ما باید کمتر روی تجهیز مردم برای
نبرد شایسته سالارانه تمرکز کنیم،

76
00:04:44,448 --> 00:04:48,182
و تمرکزمان بیشتر روی بهبود شرایط زندگی

77
00:04:48,206 --> 00:04:50,619
برای کسانی که مدرک دانشگاهی ندارند

78
00:04:50,643 --> 00:04:54,777
ولی خدمات اساسی
به جامعه ارائه می دهند باشد.

79
00:04:55,728 --> 00:04:58,172
ما باید شأن و منزلت کار را باز نگری کرده

80
00:04:58,196 --> 00:05:00,751
و آن را در مرکز سیاست‌های خود قرار دهیم.

81
00:05:01,272 --> 00:05:06,295
با باید به یاد داشته باشیم که کار
فقط برای تامین مایحتاج زندگی نیست،

82
00:05:06,319 --> 00:05:09,744
بلکه برای خدمت در جهت منافع عمومی

83
00:05:09,768 --> 00:05:12,542
و به رسمیت شناختن آن است.

84
00:05:13,030 --> 00:05:16,672
نیم قرن پیش رابرت کندی 
کاملاً درست گفت که

85
00:05:17,117 --> 00:05:20,800
حس تعامل و همکاری، همزیستی، 
حس مشترک میهن دوستی.

86
00:05:21,438 --> 00:05:24,772
این ارزش‌های بنیادی از طریق

87
00:05:24,796 --> 00:05:27,667
تامین و مصرف مایحتاج 
همگانی به دست نمی‌آید.

88
00:05:28,863 --> 00:05:31,347
بلکه از طریق شغل آبرومند و

89
00:05:31,371 --> 00:05:33,156
دستمزد مناسب بدست می‌آید.

90
00:05:33,180 --> 00:05:36,938
شغلی که به ما این امکان را بدهد
که بتوانیم بگوییم،

91
00:05:36,962 --> 00:05:38,962
«من در ساختن این کشور نقش داشته‌ام.

92
00:05:39,522 --> 00:05:43,500
من هم در این اتفاق 
بزرگ عمومی شریک هستم.»

93
00:05:44,800 --> 00:05:47,522
این گونه تفکر مدنی

94
00:05:47,546 --> 00:05:51,625
امروزه از زندگی عمومی ما
به میزان زیادی حذف شده است.

95
00:05:52,788 --> 00:05:56,565
ما اغلب تصور می‌کنیم که درآمد افراد

96
00:05:56,589 --> 00:05:59,878
معیار مشارکت آنها 
در منافع عمومی جامعه است.

97
00:06:00,807 --> 00:06:02,624
در حالی‌که این اشتباه است.

98
00:06:03,450 --> 00:06:06,167
مارتین لوتر کینگ، توضیح داد که چرا.

99
00:06:07,355 --> 00:06:11,117
او ضمن بازتاب اعتصاب کارگران خدمات بهداشتی

100
00:06:11,141 --> 00:06:13,142
درشهر ممفیس در ایالت تنسی

101
00:06:13,166 --> 00:06:15,166
تنها کمی قبل ازاین که ترور شود،

102
00:06:16,097 --> 00:06:17,684
گفت،

103
00:06:17,708 --> 00:06:22,732
«نهایتاً، مشخص شد که
فردی که زباله‌های ما را جمع می‌کند،

104
00:06:22,756 --> 00:06:25,438
به اندازه یک پزشک اهمیت دارد،

105
00:06:26,855 --> 00:06:29,085
چون اگر او وظیفه خود را انجام ندهد،

106
00:06:29,109 --> 00:06:31,109
بیماری همه جا را فرا می‌گیرد.

107
00:06:32,014 --> 00:06:34,792
همه‌ی کارها دارای عزت هستند.»

108
00:06:35,637 --> 00:06:38,065
همه گیری امروزه این موضوع را روشن می‌کند.

109
00:06:38,589 --> 00:06:41,633
نشان می‌دهد که چقدر 
عمیق اعتماد می‌کنیم

110
00:06:41,657 --> 00:06:44,664
در مورد کارگرانی که اغلب
نگاه تحقیرآمیز به آنها داریم.

111
00:06:45,567 --> 00:06:47,188
کارگران تحویل،

112
00:06:47,212 --> 00:06:49,093
کارگران تعمیر و نگهداری،

113
00:06:49,117 --> 00:06:51,014
کارمندان فروشگاه‌های موادغذایی،

114
00:06:51,038 --> 00:06:52,709
کارگران انبار،

115
00:06:52,733 --> 00:06:54,093
راننده‌های کامیون،

116
00:06:54,117 --> 00:06:55,744
دستیاران پرستار،

117
00:06:55,768 --> 00:06:57,410
کارگران نگهداری از کودکان،

118
00:06:57,434 --> 00:06:59,434
افراد مراقبت‌های پزشکی در منزل.

119
00:06:59,776 --> 00:07:04,207
اینها پردرآمدترین یا با 
افتخارترین کارگران نیستند.

120
00:07:05,234 --> 00:07:09,170
اما حالا، ما آنها را به عنوان
کارگران خدمات اساسی می‌بینیم.

121
00:07:10,337 --> 00:07:14,142
این لحظه‌ای برای یک بحث عمومی است

122
00:07:14,166 --> 00:07:17,791
در مورد این که چگونه حق الزحمه، قدردانی
و به رسمیت شناختن آنها

123
00:07:17,815 --> 00:07:21,926
با توجه به اهمیت کار آنها 
بایستی تعدیل گردد.

124
00:07:22,450 --> 00:07:28,649
وقت آن است که اخلاقا و
حتی از نظرمعنوی،

125
00:07:28,673 --> 00:07:32,374
غرور ناشی از شایسته سالاری
خود را زیر سئوال ببریم.

126
00:07:33,645 --> 00:07:37,898
آیا اخلاقا من مستحق امکاناتی که
باعث شکوفایی من می‌شوند، هستم؟

127
00:07:38,533 --> 00:07:40,467
آیا این نتیجه تلاش من است

128
00:07:40,491 --> 00:07:44,133
که، برحسب اتفاق، در 
جامعه ای زندگی می کنم که

129
00:07:44,157 --> 00:07:45,875
به استعدادها جایزه می‌دهند؟

130
00:07:46,315 --> 00:07:48,315
یا این اقبال خوب من‌ است؟

131
00:07:49,042 --> 00:07:52,883
تاکید بر این‌ که موفقیت من مدیون خودم است

132
00:07:52,907 --> 00:07:57,255
کار خود را در جای 
دیگران دیدن را مشکل می‌سازد.

133
00:07:58,188 --> 00:08:01,029
قدردانی از نقش شانس در زندگی

134
00:08:01,053 --> 00:08:03,053
می‌تواند باعث فروتنی خاصی شود.

135
00:08:03,879 --> 00:08:08,196
این، به خاطر رویداد تولد،
یا لطف خدا،

136
00:08:08,220 --> 00:08:10,094
یا رمز و راز سرنوشت است،

137
00:08:10,118 --> 00:08:11,375
که من موفق هستم.

138
00:08:12,379 --> 00:08:14,736
این روحیه فروتنی

139
00:08:14,760 --> 00:08:17,355
فضیلت مدنی است که اکنون به آن نیاز داریم.

140
00:08:18,101 --> 00:08:20,522
این آغازی‌ است برای دست کشیدن از

141
00:08:20,546 --> 00:08:24,792
(خصلت‌های) اخلاقی ناپسند ناشی از موفقیت،
که ما را از هم جدا می‌سازد.

142
00:08:25,466 --> 00:08:29,572
آنسوی استبداد ناشی از شایستگی را

143
00:08:29,596 --> 00:08:33,714
که یک زندگی جمعی به دور از کینه و دشمنی
و با بخشندگی بیشتر است به ما نشان می‌دهد.