1 00:00:00,640 --> 00:00:01,855 Als patiënten 2 00:00:01,880 --> 00:00:05,066 onthouden we meestal wel de namen van onze dokters, 3 00:00:05,520 --> 00:00:08,840 maar vergeten we vaak de namen van onze verpleegkundigen. 4 00:00:09,600 --> 00:00:10,800 Ik herinner me er één. 5 00:00:11,400 --> 00:00:13,616 Een paar jaar geleden kreeg ik borstkanker 6 00:00:13,640 --> 00:00:16,450 en eigenlijk ging het best goed 7 00:00:16,450 --> 00:00:19,400 met de operaties en het begin van de behandeling. 8 00:00:19,840 --> 00:00:22,096 Ik kon het goed verbergen. 9 00:00:22,120 --> 00:00:24,336 Niet iedereen hoefde dit te weten. 10 00:00:24,360 --> 00:00:26,576 Ik kon mijn dochter naar school brengen, 11 00:00:26,600 --> 00:00:28,576 ik kon met mijn man uit eten gaan, 12 00:00:28,600 --> 00:00:30,290 ik kon mensen voor de gek houden. 13 00:00:30,720 --> 00:00:33,056 Maar toen begon mijn chemo 14 00:00:33,080 --> 00:00:34,816 en dat vond ik doodeng, 15 00:00:34,840 --> 00:00:39,376 want ik wist dat ik alle haren op mijn lichaam kwijt zou raken 16 00:00:39,400 --> 00:00:41,960 door de soort chemo die ik zou krijgen. 17 00:00:42,480 --> 00:00:44,776 Ik zou niet langer kunnen doen 18 00:00:44,800 --> 00:00:46,600 alsof alles normaal was. 19 00:00:47,440 --> 00:00:48,736 Ik was bang. 20 00:00:48,760 --> 00:00:52,336 Ik wist hoe het was om met fluwelen handschoenen te worden aangepakt 21 00:00:52,360 --> 00:00:54,736 en ik wilde gewoon normaal zijn. 22 00:00:54,760 --> 00:00:56,936 Ik kreeg een port-a-cath in mijn borst. 23 00:00:56,960 --> 00:00:59,736 Ik ging naar mijn eerste chemobehandeling 24 00:00:59,760 --> 00:01:01,986 en ik was een emotioneel wrak. 25 00:01:02,120 --> 00:01:05,135 Mijn verpleegkundige, Joanne, kwam binnen 26 00:01:05,160 --> 00:01:09,136 en alles in mijn hele lichaam zei me dat ik uit mijn stoel moest komen 27 00:01:09,160 --> 00:01:10,656 en er vandoor moest gaan. 28 00:01:10,680 --> 00:01:14,440 Maar Joanne keek me aan en sprak met me alsof we vrienden waren. 29 00:01:15,240 --> 00:01:16,656 En toen vroeg ze me: 30 00:01:16,680 --> 00:01:18,776 "Welke kapper heeft je highlights gedaan?" 31 00:01:18,800 --> 00:01:19,896 (Gelach) 32 00:01:19,920 --> 00:01:21,856 Ik had zoiets van: meen je dat nou? 33 00:01:21,880 --> 00:01:26,556 Jij begint over mijn haar, terwijl ik op het punt sta om het te verliezen? 34 00:01:26,760 --> 00:01:28,496 Ik was een beetje boos 35 00:01:28,520 --> 00:01:31,080 en ik zei: "Meen je dat nou? Haar?" 36 00:01:31,640 --> 00:01:35,806 Ze haalde haar schouders op en zei: "Het groeit wel weer aan, hoor." 37 00:01:36,280 --> 00:01:39,536 Op dat moment benoemde zij wat ik over het hoofd had gezien, 38 00:01:39,560 --> 00:01:43,376 namelijk dat op een gegeven moment mijn leven weer normaal zou zijn. 39 00:01:43,400 --> 00:01:45,096 Dat geloofde zij echt. 40 00:01:45,120 --> 00:01:46,800 En dus, geloofde ik het ook. 41 00:01:47,520 --> 00:01:52,296 Bezorgd zijn over het verliezen van je haar als je kanker hebt, 42 00:01:52,320 --> 00:01:53,936 lijkt misschien wat raar, 43 00:01:53,960 --> 00:01:58,096 maar dat gaat eigenlijk niet echt over hoe je eruit komt te zien. 44 00:01:58,120 --> 00:02:02,040 Je bent bezorgd dat iedereen je zo voorzichtig gaat behandelen. 45 00:02:02,760 --> 00:02:06,296 Bij Joanne voelde ik me normaal, voor het eerst in zes maanden. 46 00:02:06,320 --> 00:02:08,175 We hadden het over haar vriendjes, 47 00:02:08,199 --> 00:02:10,936 over appartementen in New York 48 00:02:10,960 --> 00:02:13,816 en we hadden het over hoe ik reageerde op de chemotherapie -- 49 00:02:13,840 --> 00:02:15,800 allemaal door elkaar heen. 50 00:02:16,360 --> 00:02:18,336 En ik heb me altijd afgevraagd 51 00:02:18,360 --> 00:02:23,000 hoe zij gewoon wist hoe ze tegen me moest praten. 52 00:02:23,480 --> 00:02:26,896 Joanne Staha en mijn bewondering voor haar 53 00:02:26,920 --> 00:02:30,720 stonden aan het begin van mijn reis in de wereld van verpleegkundigen. 54 00:02:31,360 --> 00:02:33,926 Een paar jaar later werd ik gevraagd voor een project: 55 00:02:33,926 --> 00:02:36,480 een eerbetoon aan het werk van verpleegkundigen. 56 00:02:37,120 --> 00:02:38,616 Ik begon met Joanne 57 00:02:38,640 --> 00:02:41,640 en ik ontmoette meer dan 100 verpleegkundigen in het hele land. 58 00:02:42,320 --> 00:02:47,376 Ik heb vijf jaar lang verpleegkundigen geïnterviewd, gefotografeerd en gefilmd 59 00:02:47,400 --> 00:02:49,560 voor een boek en een documentaire. 60 00:02:50,560 --> 00:02:51,776 Met mijn team 61 00:02:51,800 --> 00:02:55,136 stippelden we een route uit door Amerika die ons langs plekken voerde 62 00:02:55,160 --> 00:02:59,996 waar sommige van de grootste problemen in onze gezondheidszorg spelen -- 63 00:03:00,120 --> 00:03:04,200 ouderdom, oorlog, armoede, gevangenissen. 64 00:03:04,840 --> 00:03:06,096 We gingen naar locaties 65 00:03:06,120 --> 00:03:09,976 waar we de grootste concentraties patiënten zouden vinden 66 00:03:10,000 --> 00:03:11,790 die met die problemen te maken hadden. 67 00:03:12,280 --> 00:03:14,650 En we vroegen aan ziekenhuizen 68 00:03:14,650 --> 00:03:18,170 welke verpleegkundigen hen het beste vertegenwoordigden. 69 00:03:18,800 --> 00:03:21,640 Een van de eersten die ik ontmoette was Bridget Kumbella. 70 00:03:22,200 --> 00:03:23,816 Bridget is geboren in Kameroen, 71 00:03:23,840 --> 00:03:25,680 als oudste van vier kinderen. 72 00:03:26,400 --> 00:03:30,256 Haar vader was tijdens zijn werk van een vierde verdieping gevallen 73 00:03:30,280 --> 00:03:32,256 en had zijn rug geblesseerd. 74 00:03:32,280 --> 00:03:36,416 Hij praatte veel over hoe het was om plat op je rug te moeten liggen 75 00:03:36,440 --> 00:03:38,880 zonder de verzorging te krijgen die je nodig hebt. 76 00:03:39,400 --> 00:03:43,160 En dat motiveerde Bridget om verpleegkundige te worden. 77 00:03:44,000 --> 00:03:45,616 Als verpleegkundige in de Bronx 78 00:03:45,640 --> 00:03:49,056 zorgt ze voor een zeer diverse groep patiënten, 79 00:03:49,080 --> 00:03:50,976 uit alle lagen van de bevolking 80 00:03:51,000 --> 00:03:52,960 en met allerlei verschillende religies. 81 00:03:53,400 --> 00:03:57,576 Ze heeft zich in haar carrière gewijd aan het begrijpen van de impact 82 00:03:57,600 --> 00:04:01,200 van culturele verschillen rond onze gezondheid. 83 00:04:02,280 --> 00:04:06,176 Ze vertelde over een patiënt, een Amerikaanse indiaan, 84 00:04:06,360 --> 00:04:10,080 die een paar veren wilde meenemen op de IC-afdeling. 85 00:04:11,080 --> 00:04:14,096 Dat bood hem troost. 86 00:04:14,120 --> 00:04:16,336 En ze vertelde hoe ze voor hem was opgekomen, 87 00:04:16,360 --> 00:04:19,136 omdat patiënten allemaal hun eigen religie hebben 88 00:04:19,160 --> 00:04:22,966 en allerlei verschillende voorwerpen gebruiken als troost; 89 00:04:23,080 --> 00:04:26,336 of het nu een rozenkrans is of een symbolische veer, 90 00:04:26,360 --> 00:04:28,120 we moeten alles ondersteunen. 91 00:04:29,200 --> 00:04:31,016 Dit is Jason Short. 92 00:04:31,040 --> 00:04:34,096 Jason is wijkverpleegkundige in de Appalachen 93 00:04:34,120 --> 00:04:38,496 en zijn vader had een benzinepomp en een garage toen hij klein was. 94 00:04:38,520 --> 00:04:42,840 Hij repareerde auto's in de buurt waar hij nu werkt als verpleegkundige. 95 00:04:43,600 --> 00:04:44,856 Toen hij ging studeren 96 00:04:44,880 --> 00:04:48,536 was het niet stoer om verpleegkundige te zijn, 97 00:04:48,560 --> 00:04:50,736 dus hij ontweek het jarenlang. 98 00:04:50,760 --> 00:04:52,696 Hij was een tijdje vrachtwagenchauffeur, 99 00:04:52,720 --> 00:04:56,200 maar zijn levenspad bracht hem telkens terug naar de verpleegkunde. 100 00:04:58,240 --> 00:05:00,216 Als verpleegkundige in de Appalachen 101 00:05:00,240 --> 00:05:04,056 komt Jason op plekken waar zelfs ambulances niet kunnen komen. 102 00:05:04,080 --> 00:05:07,520 Op deze foto staat hij op wat ooit een weg was. 103 00:05:08,080 --> 00:05:10,896 Door mijnbouw bovenaan de berg overstroomde die weg 104 00:05:10,920 --> 00:05:14,216 en de enige manier waarop Jason nu bij die patiënt kan komen 105 00:05:14,240 --> 00:05:17,136 die in dat huis woont met zwarte longziekte, 106 00:05:17,160 --> 00:05:21,480 is met zijn terreinwagen tegen de stroom in door die beek heen. 107 00:05:22,360 --> 00:05:25,440 De dag waarop ik met hem meeliep, viel het spatbord van de auto. 108 00:05:26,160 --> 00:05:29,376 De volgende ochtend stond hij op, zette de auto op de krik, 109 00:05:29,400 --> 00:05:30,656 repareerde het spatbord 110 00:05:30,680 --> 00:05:32,776 en vertrok naar zijn volgende patiënt. 111 00:05:33,680 --> 00:05:36,936 Ik zag hoe Jason deze man verzorgde 112 00:05:36,960 --> 00:05:39,776 met zo ontzettend veel gevoel 113 00:05:39,800 --> 00:05:44,800 en het viel me weer op hoe intiem het werk van een verpleegkundige is. 114 00:05:46,040 --> 00:05:49,136 Toen ik Brian McMillion ontmoette, was hij heel kwetsbaar. 115 00:05:49,160 --> 00:05:51,776 Hij was net terug van een missie 116 00:05:51,800 --> 00:05:56,376 en hij had zijn leven in San Diego nog niet weer helemaal opgepakt. 117 00:05:56,400 --> 00:05:59,936 Hij vertelde over zijn ervaring als verpleegkundige in Duitsland, 118 00:05:59,960 --> 00:06:03,936 hoe hij de soldaten die rechtstreeks van het slagveld kwamen, had verzorgd. 119 00:06:03,960 --> 00:06:07,736 Vaak was hij de eerste persoon die zij zagen 120 00:06:07,760 --> 00:06:09,840 als ze hun ogen openden in het ziekenhuis. 121 00:06:10,480 --> 00:06:13,056 Dan keken ze hem aan vanaf hun bed, 122 00:06:13,080 --> 00:06:14,736 ledematen missend, 123 00:06:14,760 --> 00:06:17,276 en dan was het eerste wat ze zeiden: 124 00:06:17,400 --> 00:06:21,120 "Wanneer kan ik terug? Ik heb mijn maten daar achtergelaten." 125 00:06:22,080 --> 00:06:23,616 Dan moest Brian tegen ze zeggen: 126 00:06:23,640 --> 00:06:25,216 "Jij gaat nergens naartoe. 127 00:06:25,240 --> 00:06:27,080 Je hebt al genoeg gegeven, vriend." 128 00:06:28,000 --> 00:06:32,760 Brian heeft, als verpleegkundige en als soldaat, oorlogen meegemaakt. 129 00:06:33,280 --> 00:06:35,336 En daardoor is hij in een unieke positie: 130 00:06:35,360 --> 00:06:39,990 hij kan de veteranen waarvoor hij zorgt begrijpen en beter maken. 131 00:06:41,560 --> 00:06:43,056 Dit is zuster Stephen. 132 00:06:43,080 --> 00:06:47,296 Zij runt een verpleeghuis in Wisconsin, Villa Loretto. 133 00:06:47,320 --> 00:06:51,776 Daar tref je een hele verzameling levende wezens aan. 134 00:06:51,800 --> 00:06:54,256 In haar jeugd wou ze altijd op een boerderij wonen, 135 00:06:54,280 --> 00:06:58,976 dus toen ze de kans kreeg om boerderijdieren uit de buurt te adopteren, 136 00:06:59,000 --> 00:07:01,926 deed ze dat met veel enthousiasme. 137 00:07:02,080 --> 00:07:05,616 In het voorjaar krijgen die dieren jongen. 138 00:07:05,640 --> 00:07:10,816 En dan gebruikt zuster Stephen die jonge eendjes, geitjes en lammetjes 139 00:07:10,840 --> 00:07:14,866 als therapie voor de bewoners van Villa Loretto, 140 00:07:15,120 --> 00:07:18,146 die soms hun eigen naam niet meer weten, 141 00:07:18,480 --> 00:07:22,040 maar helemaal blij worden als ze een lammetje mogen vasthouden. 142 00:07:23,400 --> 00:07:25,216 Toen ik met zuster Stephen meeliep, 143 00:07:25,240 --> 00:07:27,336 haalde ik haar van Villa Loretta op, 144 00:07:27,360 --> 00:07:29,456 om elders wat van haar verhaal te filmen. 145 00:07:29,480 --> 00:07:30,736 Voordat we vertrokken, 146 00:07:30,760 --> 00:07:33,240 ging ze langs bij een patiënt die op sterven lag. 147 00:07:34,000 --> 00:07:36,776 Ze boog zich over hem heen en zei: 148 00:07:36,800 --> 00:07:38,720 "Ik ben er vandaag niet, 149 00:07:39,520 --> 00:07:41,216 maar als de Here Jezus je roept, 150 00:07:41,240 --> 00:07:42,456 dan ga je. 151 00:07:42,480 --> 00:07:44,640 Rechtstreeks naar het huis van de Heer." 152 00:07:45,280 --> 00:07:47,856 Ik stond daar en dacht: 153 00:07:47,880 --> 00:07:49,896 dit is de eerste keer in mijn leven 154 00:07:49,920 --> 00:07:54,216 dat ik zie hoe je iemand kan laten merken hoeveel je van hem houdt, 155 00:07:54,240 --> 00:07:55,440 door los te laten. 156 00:07:56,040 --> 00:07:58,360 We hoeven ons niet zo vast te bijten. 157 00:07:59,400 --> 00:08:02,976 Bij Villa Loretto zag ik meer leven in de brouwerij 158 00:08:03,000 --> 00:08:08,040 dan ik ooit van mijn leven, waar dan ook, gezien heb. 159 00:08:09,320 --> 00:08:13,376 Wij leven in een ingewikkelde tijd als het gaat om gezondheidszorg. 160 00:08:13,400 --> 00:08:17,576 Het is eenvoudig te vergeten dat het gaat om kwaliteit van leven, 161 00:08:17,600 --> 00:08:19,320 niet alleen kwantiteit van leven. 162 00:08:20,120 --> 00:08:23,536 Terwijl er steeds meer levensreddende technologieën worden ontwikkeld, 163 00:08:23,560 --> 00:08:26,560 moeten wij steeds moeilijkere beslissingen nemen. 164 00:08:27,280 --> 00:08:30,136 Die technologieën kunnen vaak levens sparen, 165 00:08:30,160 --> 00:08:34,080 maar ze kunnen ook de pijn en de stervensfase verlengen. 166 00:08:35,919 --> 00:08:38,816 Hoe zullen we hier ooit onze weg in vinden? 167 00:08:38,840 --> 00:08:40,888 We zullen alle hulp nodig hebben. 168 00:08:41,760 --> 00:08:45,336 Verpleegkundigen hebben een unieke relatie met ons 169 00:08:45,360 --> 00:08:47,840 door de tijd die ze aan ons bed doorbrengen. 170 00:08:48,760 --> 00:08:49,976 Gedurende die tijd 171 00:08:50,000 --> 00:08:52,520 ontwikkelt zich een soort emotionele intimiteit. 172 00:08:54,640 --> 00:08:57,216 Afgelopen zomer, op 9 augustus, 173 00:08:57,240 --> 00:08:59,160 overleed mijn vader aan een hartaanval. 174 00:09:00,600 --> 00:09:02,256 Mijn moeder was er kapot van 175 00:09:02,280 --> 00:09:06,240 en ze kon zich een leven zonder hem niet voorstellen. 176 00:09:07,360 --> 00:09:09,296 Vier dagen later viel ze, 177 00:09:09,320 --> 00:09:11,176 ze brak haar heup, 178 00:09:11,200 --> 00:09:12,696 moest geopereerd worden 179 00:09:12,720 --> 00:09:15,640 en vocht toen voor haar eigen leven. 180 00:09:16,880 --> 00:09:21,256 Opnieuw was ik overgeleverd aan de verzorging van verpleegkundigen -- 181 00:09:21,640 --> 00:09:23,080 dit keer voor mijn moeder. 182 00:09:24,200 --> 00:09:26,736 Mijn broer en mijn zus en ik bleven bij haar 183 00:09:26,760 --> 00:09:29,200 de drie dagen erna, op de intensive care. 184 00:09:29,960 --> 00:09:33,096 Terwijl we probeerden de juiste keuzes te maken, 185 00:09:33,120 --> 00:09:35,496 rekening houdend met de wensen van mijn moeder, 186 00:09:35,520 --> 00:09:39,440 merkten we dat we volledig vertrouwden op de begeleiding van verpleegkundigen. 187 00:09:40,200 --> 00:09:41,656 En ook dit keer 188 00:09:41,680 --> 00:09:43,200 stelden ze ons niet teleur. 189 00:09:44,600 --> 00:09:49,376 Ze wisten zo goed hoe ze voor mijn moeder moesten zorgen 190 00:09:49,400 --> 00:09:51,656 tijdens de laatste vier dagen van haar leven. 191 00:09:51,680 --> 00:09:54,840 Ze boden steun en verlichtten haar pijn. 192 00:09:56,320 --> 00:09:58,600 Ze moedigden mijn zus en mij aan 193 00:09:58,600 --> 00:10:01,600 om mijn moeder een mooi nachthemd aan te doen. 194 00:10:01,600 --> 00:10:03,496 Het interesseerde haar niets meer, 195 00:10:03,520 --> 00:10:05,460 maar het betekende heel veel voor ons. 196 00:10:07,000 --> 00:10:12,660 Ze wisten dat ze me wakker moesten maken, net op tijd voor haar laatste adem. 197 00:10:13,600 --> 00:10:16,016 En ze wisten hoe lang ze me bij haar moesten laten, 198 00:10:16,040 --> 00:10:17,720 nadat mijn moeder was overleden. 199 00:10:18,960 --> 00:10:22,696 Ik weet niet hoe ze die dingen weten, 200 00:10:22,720 --> 00:10:25,856 maar ik weet wel dat ik eeuwig dankbaar ben 201 00:10:25,880 --> 00:10:27,680 dat zij me weer hebben begeleid. 202 00:10:28,920 --> 00:10:30,416 Ontzettend bedankt. 203 00:10:30,440 --> 00:10:33,457 (Applaus)