1
00:00:00,553 --> 00:00:04,853
โอเค วันนี้ฉันจะมาพูดถึง
วิธีที่คนพูดถึงความรัก

2
00:00:05,237 --> 00:00:06,387
โดยเฉพาะ

3
00:00:06,411 --> 00:00:09,846
สิ่งที่ผิดไปเวลาพูดถึงความรัก

4
00:00:10,673 --> 00:00:14,080
คนส่วนมากตกหลุมรักสองสามครั้ง

5
00:00:14,104 --> 00:00:15,569
ในช่วงชีวิตหนึ่ง

6
00:00:15,593 --> 00:00:19,803
และในภาษาอังกฤษ คำว่า ตกหลุม 
เป็นคำเปรียบเปรย

7
00:00:19,827 --> 00:00:22,841
ซึงมักใช้เวลาพูดถึงประสบการณ์ความรัก

8
00:00:23,592 --> 00:00:24,743
ไม่รู้คุณคิดอย่างไรนะ

9
00:00:24,767 --> 00:00:26,694
แต่เวลาฉันให้นิยามแก่คำเปรียบเปรยนี้

10
00:00:26,718 --> 00:00:29,596
ฉันมักจะคิดเป็นภาพที่หลุดมาจากการ์ตูน

11
00:00:30,076 --> 00:00:31,372
คือ มีผู้ชายคนนึง

12
00:00:31,396 --> 00:00:33,113
กำลังเดินอยู่ข้างถนน

13
00:00:33,137 --> 00:00:36,249
ไม่รู้ตัวว่ากำลังเดินข้าม
ท่อระบายน้ำที่เปิดอยู่

14
00:00:36,273 --> 00:00:39,934
ก็เลยตกลงไป

15
00:00:39,958 --> 00:00:44,038
ฉันคิดภาพแบบนั้น
เพราะว่าการตกลงไป ไม่ใช่การกระโดด

16
00:00:44,769 --> 00:00:46,801
การตก เป็นอุบัติเหตุ

17
00:00:46,825 --> 00:00:48,727
มันควบคุมไม่ได้

18
00:00:48,751 --> 00:00:52,276
เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา
โดยไม่ได้รับความยินยอม

19
00:00:52,300 --> 00:00:53,493
และนี่

20
00:00:53,517 --> 00:00:57,084
เป็นวิธีที่เราพูดถึง
การเริ่มต้นความสัมพันธ์

21
00:00:58,336 --> 00:01:02,103
ฉันเป็นนักเขียน และเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ

22
00:01:02,127 --> 00:01:04,412
ซึ่งหมายถึง ฉันครุ่นคิดเรื่องคำเป็นอาชีพ

23
00:01:04,436 --> 00:01:08,586
หรือจะบอกว่า เขาจ้างฉันมาเถียง
กับคนอื่นเรื่องภาษาก็ได้

24
00:01:08,610 --> 00:01:12,810
และฉันอยากจะเถียงว่า 
คำเปรียบเปรยหลายคำที่เราใช้

25
00:01:12,834 --> 00:01:14,401
เวลาพูดถึงความรัก

26
00:01:14,425 --> 00:01:16,248
อาจจะส่วนมากด้วยซ้ำ

27
00:01:16,272 --> 00:01:17,673
เป็นปัญหา

28
00:01:18,700 --> 00:01:20,593
เช่น เราตกหลุมรัก

29
00:01:21,766 --> 00:01:23,231
ความรักจู่โจม

30
00:01:23,255 --> 00:01:24,651
เราถูกบีบคั้น (crush = คนที่ชอบ)

31
00:01:25,331 --> 00:01:26,701
รักจนหน้ามืดตามัว

32
00:01:27,186 --> 00:01:28,983
อารมณ์ของเราพลุกพล่าน

33
00:01:29,738 --> 00:01:31,715
ความรักทำให้เราคลุ้มคลั่ง

34
00:01:31,739 --> 00:01:33,303
และทำให้ป่วยใจ

35
00:01:33,796 --> 00:01:35,156
หัวใจของเราเจ็บปวด

36
00:01:35,180 --> 00:01:37,186
และแตกสลาย

37
00:01:38,226 --> 00:01:41,370
สรุปได้ว่า เมื่อเรารักใครสักคน
เราจะพูดเปรียบกับ

38
00:01:41,394 --> 00:01:44,047
ความรุนแรงหรือความเจ็บป่วย

39
00:01:44,071 --> 00:01:46,156
(เสียงหัวเราะ)

40
00:01:47,101 --> 00:01:48,252
จริง ๆ นะคะ

41
00:01:48,276 --> 00:01:50,259
เราถูกวางตำแหน่งให้เป็นเหยื่อ

42
00:01:50,283 --> 00:01:53,642
ของสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง 
และหลีกเลี่ยงไม่ได้

43
00:01:54,547 --> 00:01:57,270
คำที่ฉันชอบที่สุดคือคำว่า smitten

44
00:01:57,294 --> 00:02:00,148
ซึ่งเป็นคำกริยาช่องสามของคำว่า smite

45
00:02:00,172 --> 00:02:03,240
และถ้าคุณเปิดดูในพจนานุกรม

46
00:02:03,264 --> 00:02:04,288
(เสียงหัวเราะ)

47
00:02:04,312 --> 00:02:08,830
คุณจะพบว่า มันแปลว่า ความเจ็บปวดร้ายแรง

48
00:02:08,854 --> 00:02:11,705
และรักหัวปรักหัวปรำ

49
00:02:13,716 --> 00:02:17,060
ฉันพยายามเชื่อมโยงคำว่า 
smite เข้ากับบริบทต่าง ๆ

50
00:02:17,084 --> 00:02:18,648
เช่น ในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิม

51
00:02:19,560 --> 00:02:24,308
ในหนังสือเล่มที่สองของพันธสัญญาเดิม
มี 16 ตัวอย่างที่อ้างถึงคำว่า smite

52
00:02:24,332 --> 00:02:28,105
ซึ่งเป็นคำที่ไบเบิลใช้ในการล้างแค้นของพระเจ้าที่พิโรธ

53
00:02:28,129 --> 00:02:29,850
(เสียงหัวเราะ)

54
00:02:29,874 --> 00:02:32,579
เราก็ใช้คำคำเดียวกันนี้ พูดถึงความรัก

55
00:02:32,603 --> 00:02:35,029
และใช้อธิบายพระคัมภีร์ตอน 
ภัยพิบัติจากฝูงตั๊กแตน

56
00:02:35,053 --> 00:02:36,081
(เสียงหัวเราะ)

57
00:02:36,105 --> 00:02:37,361
ใช่ไหมคะ

58
00:02:37,385 --> 00:02:39,477
แล้วมันเกิดขึ้นได้อย่างไร

59
00:02:39,501 --> 00:02:43,492
เราเชื่อมโยงความรัก
กับความเจ็บปวดทรมานได้อย่างไร

60
00:02:43,516 --> 00:02:47,505
แล้วทำไมเราถึงผู้ถึงประสบการณ์ดีๆ แบบนี้

61
00:02:47,529 --> 00:02:49,633
ราวกับว่าเราตกเป็นเหยื่อ

62
00:02:50,556 --> 00:02:52,247
นี่เป็นคำถามที่ยาก

63
00:02:52,271 --> 00:02:53,917
แต่ฉันมีทฤษฎี

64
00:02:53,941 --> 00:02:55,180
ในการพิจารณานี้

65
00:02:55,204 --> 00:02:57,832
ฉันจะเน้นไปที่คำเปรียบเปรยคำหนึ่ง

66
00:02:57,856 --> 00:03:00,027
ที่เปรียบว่า ความรักเหมือนความคลุ้มคลั่ง

67
00:03:01,088 --> 00:03:03,795
ตอนแรกที่ฉันเริ่มค้นคว้าเกี่ยวกับความรัก

68
00:03:03,819 --> 00:03:06,580
ทุกแหล่งเปรียบเปรยความรัก
เป็นความคลุ้มคลั่ง

69
00:03:06,604 --> 00:03:08,707
ในวัฒนธรรมตะวันตก

70
00:03:08,731 --> 00:03:12,668
มีการใช้ภาษาเปรียบความรัก
เหมือนความเจ็บป่วยทางจิต

71
00:03:13,440 --> 00:03:15,367
ยกตัวอย่างสักเล็กน้อย

72
00:03:15,391 --> 00:03:16,734
วิลเลียม เชกสเปียร์กล่าวว่า

73
00:03:16,758 --> 00:03:18,191
ความรักเป็นแค่เพียงความคลุ้มคลั่ง

74
00:03:18,215 --> 00:03:19,532
จากบทกวี "ตามใจท่าน"

75
00:03:20,092 --> 00:03:21,349
ฟริดริค นิตเช่ กล่าวว่า

76
00:03:21,373 --> 00:03:23,876
มีความบ้าคลั่งอยู่ในความรักเสมอ

77
00:03:24,559 --> 00:03:27,425
รักของคุณทำให้ฉันเสียสติ

78
00:03:27,449 --> 00:03:29,518
(เสียงหัวเราะ)

79
00:03:29,542 --> 00:03:32,140
จากนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ บียอนเซ่ โนวส์

80
00:03:32,164 --> 00:03:33,625
(เสียงหัวเราะ)

81
00:03:35,083 --> 00:03:37,917
ฉันตกหลุมรักครั้งแรกตอนอายุ 20

82
00:03:37,941 --> 00:03:41,120
เป็นความสัมพันธ์ที่วุ่นวายตั้งแต่เริ่ม

83
00:03:41,459 --> 00:03:44,664
ในสองปีแรก มันเป็นรักระยะไกล

84
00:03:44,688 --> 00:03:49,284
สำหรับฉัน มันเป็นรักที่ขึ้น ๆ ลง ๆ

85
00:03:49,794 --> 00:03:51,998
ฉันจำช่วงหนึ่งได้

86
00:03:52,580 --> 00:03:55,925
ฉันนั่งอยู่บนเตียง ที่โรงแรมในอเมริกาใต้

87
00:03:55,949 --> 00:03:59,645
นั่งมองคนที่ฉันรักเดินออกประตูไป

88
00:04:00,151 --> 00:04:01,764
มันดึกมากแล้ว

89
00:04:01,788 --> 00:04:03,048
ใกล้จะเที่ยงคืน

90
00:04:03,072 --> 00:04:05,049
เราทะเลาะกันตอนทานอาหารเย็น

91
00:04:05,073 --> 00:04:07,022
และเมื่อเรากลับมาที่ห้อง

92
00:04:07,046 --> 00:04:09,771
เขาโยนของใส่กระเป๋า และเดินตึงตังออกไป

93
00:04:11,141 --> 00:04:14,400
ฉันจำไม่ได้ว่าเราทะเลาะกันเรื่องอะไร

94
00:04:14,424 --> 00:04:18,479
แต่ฉันจำได้ดีเลยว่า ฉันรู้สึกอย่างไร
ตอนมองเขาเดินออกไป

95
00:04:19,122 --> 00:04:22,667
ตอนนั้นฉันอายุ 22 เป็นครั้งแรก
ที่ฉันมาเยือนประเทศที่กำลังพัฒนา

96
00:04:23,424 --> 00:04:25,679
และฉันอยู่ลำพัง

97
00:04:26,412 --> 00:04:29,779
อีก 1 อาทิตย์ถึงจะมีเที่ยวบินกลับบ้าน

98
00:04:29,803 --> 00:04:32,171
ฉันรู้ชื่อของเมืองที่ฉันอยู่

99
00:04:32,195 --> 00:04:35,778
และเมืองที่ฉันต้องไปเพื่อบินกลับบ้าน

100
00:04:35,802 --> 00:04:39,058
แต่ฉันไม่รู้ว่าจะไปที่นั่นอย่างไร

101
00:04:39,842 --> 00:04:43,019
ฉันไม่มีคู่มือเดินทาง และมีเงินนิดเดียว

102
00:04:43,043 --> 00:04:44,813
และฉันยังพูดภาษาสเปนไม่ได้

103
00:04:45,547 --> 00:04:47,644
คนที่บ้าบิ่นกว่าฉัน

104
00:04:47,668 --> 00:04:50,098
คงเห็นสถานการณ์นี้เป็นโอกาสอันดีงาม

105
00:04:50,122 --> 00:04:51,952
แต่ฉันตัวแข็ง

106
00:04:52,406 --> 00:04:54,223
ทำได้แค่นั่งอยู่ตรงนั้น

107
00:04:54,738 --> 00:04:56,781
และร้องไห้น้ำตาแตก

108
00:04:57,357 --> 00:04:59,728
แต่ถึงจะมีความตื่นตระหนก

109
00:04:59,752 --> 00:05:02,322
ก็ยังมีเสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นในหัวว่า

110
00:05:02,346 --> 00:05:04,683
ว้าว นี่มันดราม่าสุด ๆ

111
00:05:04,707 --> 00:05:07,406
ฉันต้องทำเรื่องความรักนี่ถูกแล้วแน่ ๆ

112
00:05:07,430 --> 00:05:09,218
(เสียงหัวเราะ)

113
00:05:09,242 --> 00:05:13,762
เพราะว่า ส่วนหนึ่งของฉันอยาก
ทุกข์ทรมานในรัก

114
00:05:14,226 --> 00:05:17,666
มันฟังดูแปลกสำหรับฉันในตอนนี้ 
แต่ตอนอายุ 22

115
00:05:17,690 --> 00:05:20,835
ฉันอยากจะมีประสบการณ์ดราม่า

116
00:05:20,859 --> 00:05:26,057
ตอนนั้น ฉันไม่มีเหตุผล 
โกรธเกรี้ยว และหมดหวัง

117
00:05:26,081 --> 00:05:27,305
และพอใจอย่างน่าประหลาด

118
00:05:27,329 --> 00:05:30,705
ฉันคิดว่า นี่ช่วยยืนยันความรู้สึก

119
00:05:30,729 --> 00:05:32,568
ที่ฉันมีต่อผู้ชายที่เพิ่งทิ้งฉันไป

120
00:05:34,163 --> 00:05:38,526
ฉันคิดว่า ในจุดๆ หนึ่ง 
ฉันอยากจะรู้สึกคลุ้มคลั่งนิดๆ

121
00:05:38,550 --> 00:05:42,082
เพราะฉันคิดว่า นั่นเป็นวิถีแห่งความรัก

122
00:05:43,141 --> 00:05:44,948
มันไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่

123
00:05:44,972 --> 00:05:47,426
เพราะจากข้อมูลวิกีพิเดีย

124
00:05:47,450 --> 00:05:49,723
มีหนัง 8 เรื่อง

125
00:05:49,747 --> 00:05:51,744
เพลง 14 เพลง

126
00:05:51,768 --> 00:05:54,965
อัลบั้มเพลง 2 อัลบั้มและนิยาย 1 เรื่อง
ที่ใช้ชื่อว่า "Crazy Love"

127
00:05:55,837 --> 00:05:58,963
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง เขาก็กลับมาที่ห้อง

128
00:05:58,987 --> 00:06:00,138
เราคืนดีกัน

129
00:06:00,162 --> 00:06:02,979
และใช้เวลา 1 สัปดาห์ที่เหลือ 
เที่ยวกันอย่างมีความสุข

130
00:06:03,003 --> 00:06:04,435
จากนั้น เมื่อฉันกลับถึงบ้าน

131
00:06:04,459 --> 00:06:09,443
ฉันก็คิดว่า นั่นมันแย่ แต่ก็วิเศษมาก

132
00:06:09,989 --> 00:06:11,704
นี่คงเป็นความโรแมนติคที่แท้จริง

133
00:06:13,006 --> 00:06:15,706
ฉันคาดหวังให้รักแรก ให้ความรู้สึกบ้าคลั่ง

134
00:06:15,730 --> 00:06:19,510
และแน่นอน มันเป็นไปอย่างที่ฉันหวัง

135
00:06:19,941 --> 00:06:21,632
แต่การรักใครซักคนแบบนั้น

136
00:06:21,656 --> 00:06:25,751
ราวกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน
ขึ้นอยู่กับการที่เขารักตอบ

137
00:06:25,775 --> 00:06:27,868
ไม่ดีสำหรับฉัน

138
00:06:27,892 --> 00:06:29,042
หรือสำหรับเขา

139
00:06:29,850 --> 00:06:33,551
ฉันว่าประสบการณ์ความรักแบบนี้
ไม่ได้แปลกอะไรนัก

140
00:06:34,026 --> 00:06:38,237
คนส่วนมากรู้สึกบ้าคลั่ง
ในระยะแรกๆ ของความรัก

141
00:06:38,815 --> 00:06:42,631
จริง ๆ แล้ว มีงานวิจัยยืนยันว่า
มันเป็นเรื่องปกติ

142
00:06:43,280 --> 00:06:45,166
เพราะสารเคมีในประสาท

143
00:06:45,190 --> 00:06:49,752
ความรักและอาการป่วยทางจิต 
ไม่ได้แยกออกจากกันง่ายขนาดนั้น

144
00:06:51,046 --> 00:06:52,197
จริง ๆ นะคะ

145
00:06:52,221 --> 00:06:56,780
งานวิจัยปี 1999 ใช้ผลเลือด

146
00:06:56,804 --> 00:06:59,898
ในการยืนยันว่า ระดับสารเซอโรโทนิน
ของคนที่มีความรักใหม่ ๆ

147
00:06:59,922 --> 00:07:02,719
ใกล้เคียงกับ

148
00:07:02,743 --> 00:07:06,048
คนที่เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ

149
00:07:06,072 --> 00:07:07,080
(เสียงหัวเราะ)

150
00:07:07,104 --> 00:07:09,801
ใช่ค่ะ และระดับเซโรโทนินต่ำ

151
00:07:09,825 --> 00:07:13,427
นั้นเกี่ยวข้องกับโรคภาวะซึมเศร้าตามฤดูกาล

152
00:07:13,451 --> 00:07:14,731
และโรคซึมเศร้า

153
00:07:15,687 --> 00:07:17,947
มีหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่า

154
00:07:17,971 --> 00:07:22,319
ความรักเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลง
ของอารมณ์และพฤติกรรม

155
00:07:22,343 --> 00:07:26,350
ยังมีงานวิจัยอื่นๆ ที่ยืนยันว่า

156
00:07:26,374 --> 00:07:30,064
ความสัมพันธ์ส่วนมากเริ่มต้นแบบนี้

157
00:07:30,660 --> 00:07:34,823
นักวิจัยเชื่อว่า ระดับเซโรโทนินที่ต่ำ

158
00:07:34,847 --> 00:07:38,882
สัมพันธ์กับอาการคิดมากเรื่องความรัก

159
00:07:38,906 --> 00:07:42,964
ซึ่งจะรู้สึกเหมือนมีคนมาตั้งแคมป์อยู่ในหัว

160
00:07:42,988 --> 00:07:45,919
คนส่วนมากรู้สึกแบบนี้ตอนตกหลุมรักใหม่ ๆ

161
00:07:45,943 --> 00:07:49,069
ข่าวดีก็คือ มันจะไม่คงอยู่ตลอดไป

162
00:07:49,093 --> 00:07:52,266
อาจอยู่ไม่กี่เดือน ถึงสองสามปี

163
00:07:53,352 --> 00:07:56,160
เมื่อฉันกลับมาจากทริปอเมริกาใต้

164
00:07:56,184 --> 00:07:59,761
ฉันใช้เวลาอยู่คนเดียวในห้อง

165
00:07:59,785 --> 00:08:01,125
เช็กอีเมลล์

166
00:08:01,149 --> 00:08:03,512
หวังจะได้ข่าวจากผู้ชายที่ฉันรัก

167
00:08:04,545 --> 00:08:09,893
และคิดว่าเพื่อนๆ คงไม่เข้าใจ
ความเจ็บปวดของฉัน

168
00:08:09,917 --> 00:08:11,866
ดังนั้น ฉันจึงไม่ต้องการพวกเขา

169
00:08:11,890 --> 00:08:13,973
ฉันเลิกออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ

170
00:08:14,387 --> 00:08:18,581
นั่นเป็นปีที่ทุกข์ที่สุดในชีวิตของฉัน

171
00:08:19,086 --> 00:08:23,200
แต่ฉันคิดว่าหน้าที่ของฉันคือ ต้องรู้สึกแย่

172
00:08:23,849 --> 00:08:25,641
เพราะฉันอาจจะย่ำแย่จริง ๆ

173
00:08:25,665 --> 00:08:28,332
แล้วค่อยพิสูจน์ว่าฉันรักเขามากแค่ไหน

174
00:08:28,356 --> 00:08:30,241
และถ้าฉันสามารถพิสูจน์ได้

175
00:08:30,265 --> 00:08:33,219
พวกเราก็คงกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง

176
00:08:34,050 --> 00:08:36,138
นี่มันบ้ามาก

177
00:08:36,162 --> 00:08:38,557
เพราะว่าไม่มีกฎจักรวาลข้อไหนเลย

178
00:08:38,581 --> 00:08:41,943
ที่บอกว่าความทรมานที่ยิ่งใหญ่
จะหมายถึงรางวัลที่สวยหรู

179
00:08:42,478 --> 00:08:46,382
แต่พวกเราพูดถึงความรักราวกับว่า
มันเป็นสิ่งที่เป็นจริง

180
00:08:47,463 --> 00:08:51,139
ประสบการณ์ความรักของเรามีทั้งเชิง
ชีววิทยาและทางวัฒนธรรม

181
00:08:51,774 --> 00:08:54,233
ทางชีวิทวิทยากล่าวไว้ว่า "ความรักนั้นดี"

182
00:08:54,257 --> 00:08:57,411
โดยการกระตุ้นวัฏจักรรางวัลในสมองเรา

183
00:08:57,435 --> 00:09:02,055
และมันก็บอกเราว่าความรักนั้นเจ็บปวด
หลังจากการทะเลาะหรือการเลิกราจากกัน

184
00:09:02,079 --> 00:09:04,689
ที่ทำให้รางวัลสารเคมีในสมองนั้น
ถูกดึงกลับคืน

185
00:09:05,155 --> 00:09:07,597
และจริง ๆ แล้ว คุณอาจจะเคยได้ยินว่า

186
00:09:07,621 --> 00:09:09,465
ถ้าพูดในเชิงสารเคมีในสมองแล้ว

187
00:09:09,489 --> 00:09:12,923
การผ่านการเลิกรามาหลายรอบ
ก็เหมือนกับการหยุดเล่นโคเคน

188
00:09:13,675 --> 00:09:15,311
ซื่งทำให้ฉันรู้สึกอุ่นใจขึ้น

189
00:09:15,335 --> 00:09:16,485
(เสียงหัวเราะ)

190
00:09:17,066 --> 00:09:19,898
หลังจากนั้น วัฒนธรรมของเราก็ใช้ภาษา

191
00:09:19,922 --> 00:09:22,703
เพื่อทำให้ความคิดเกี่ยวกับความรักนั้น
เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา

192
00:09:22,727 --> 00:09:25,351
ในกรณีนี้ พวกเราพูดถึงการเปรียบเปรย
ถึงความเจ็บปวด

193
00:09:25,375 --> 00:09:26,890
การเสพย์ติดและความบ้าคลั่ง

194
00:09:27,826 --> 00:09:30,270
ซึ่งเป็นวัฏจักรที่น่าสนใจ

195
00:09:30,294 --> 00:09:33,811
ความรักนั้นยิ่งใหญ่นักแต่ก็เจ็บปวดไปด้วย

196
00:09:33,835 --> 00:09:36,600
พวกเราแสดงออกมาในคำพูดและเรื่องราวของเรา

197
00:09:37,182 --> 00:09:39,680
แต่คำพูดและเรื่องราวของเราเองก็ถูกบอกกล่าว

198
00:09:39,704 --> 00:09:43,166
ให้คาดหวังว่าความรักนั้นยิ่งใหญ่และเจ็บปวด

199
00:09:43,955 --> 00:09:47,128
สิ่งที่น่าสนใจสำหรับฉัน คือ
ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น

200
00:09:47,152 --> 00:09:49,875
ในวัฒนธรรมที่ให้ความสำคัญกับ
การรักคน ๆ เดียวไปทั้งชีวิต

201
00:09:50,658 --> 00:09:52,719
ราวเหมือนกับว่า เราอยากได้ทั้ง 2 อย่างเลย

202
00:09:52,743 --> 00:09:55,094
เราอยากให้ความรักรู้สึกเหมือนความบ้าคลั่ง

203
00:09:55,718 --> 00:09:58,864
และอยากให้มันคงอยู่ตลอดชีวิต

204
00:09:59,561 --> 00:10:01,124
ฟังดูแย่นะคะ

205
00:10:01,148 --> 00:10:02,677
(เสียงหัวเราะ)

206
00:10:03,853 --> 00:10:05,449
เพื่อให้ไปด้วยกันได้

207
00:10:05,473 --> 00:10:10,498
เราต้องไม่เปลี่ยนวัฒนธรรม
ก็เปลี่ยนความคาดหวังของเรา

208
00:10:11,408 --> 00:10:15,001
ลองคิดตามดูว่า
ถ้าพวกเรานิ่งเฉยกับความรักน้อยลง

209
00:10:15,642 --> 00:10:19,788
ถ้าพวกเราตรงไปตรงมา เปิดใจ และ ใจกว้าง
มากกว่านี้

210
00:10:19,812 --> 00:10:23,113
และแทนที่เราจะ "ตกหลุมรัก"

211
00:10:23,137 --> 00:10:25,362
เรากลับ "เดินเข้าไปในความรัก"

212
00:10:26,223 --> 00:10:28,152
ฉันรู้ดีว่านี่ขอร้องให้คุณทำเยอะมาก

213
00:10:28,176 --> 00:10:31,650
แต่ฉันก็ไม่ใช่คนแรกที่แนะนำให้ทำ

214
00:10:33,012 --> 00:10:35,521
ในหนังสือ "Metaphors We Live By"

215
00:10:35,545 --> 00:10:40,659
นักภาษาศาสตร์ มาร์ค จอห์นสัน และจอร์จ ลาคอฟ
แนะนำทางออกที่น่าสนใจกับ

216
00:10:40,683 --> 00:10:41,901
ปัญหาที่ขัดแย้งกันเองนี้

217
00:10:42,491 --> 00:10:44,907
คือ ให้เราเปลี่ยนคำเปรียบเปรย

218
00:10:45,795 --> 00:10:50,212
พวกเขาแย้งว่า คำเปรียบเปรยนั้น เปลี่ยนแปลง
วิธีที่เรารับรู้สิ่งต่าง ๆ บนโลก

219
00:10:51,071 --> 00:10:54,569
และยังสามารถเป็นตัวชี้นำสำหรับการกระทำ
ในอนาคตต่าง ๆ

220
00:10:54,593 --> 00:10:56,481
เช่น การทำตามคำนาย

221
00:10:57,489 --> 00:11:01,045
จอห์นสันและลาคอฟแนะว่า
การเปรียบเปรยใหม่สำหรับความรัก

222
00:11:01,977 --> 00:11:04,091
ความรัก คือ ผลงานศิลปะของการทำงานร่วมกัน

223
00:11:04,872 --> 00:11:07,922
ฉันชอบวิธีการคิดความรักแบบนี้มาก

224
00:11:09,028 --> 00:11:12,550
นักภาษาศาสตร์กล่าวถึงการเปรียบเปรย ว่า
สิ่งหนึ่งพอเป็นจริง อีกสิ่งก็จะจริง

225
00:11:12,574 --> 00:11:16,370
ซึ่งเป็นวิธีในการพิจารณาการใช้งานทั้งหมด

226
00:11:16,394 --> 00:11:19,326
หรือแนวคิดต่าง ๆ เบื้องหลังการเปรียบเปรย

227
00:11:19,350 --> 00:11:22,259
และจอห์นสันกับลาคอฟฟก็ได้พูดทุกอย่างแล้ว

228
00:11:22,283 --> 00:11:24,435
ว่าผลงานศิลปะของการทำงานร่วมมือกันจะทำให้

229
00:11:24,976 --> 00:11:29,131
ความพยายาม การประนีประนอม
ความอดทน เป้าหมายร่วม เกิดขึ้นพร้อมกัน

230
00:11:29,655 --> 00:11:33,485
ความคิดเหล่านี้เรียงตัวอย่างสวยงามกับ
วัฒนธรรมของเรา

231
00:11:33,509 --> 00:11:35,582
ในความสัมพันธ์ระยะยาว

232
00:11:35,606 --> 00:11:39,217
และยังไปได้ดีกับความสัมพันธ์รูปแบบอื่นด้วย

233
00:11:40,020 --> 00:11:45,676
ไม่ว่าจะระยะสั้น แบบเพื่อน หลากคู่นอน ไม่
รักแค่คนเดียวและไม่มีเพศสัมพันธ์มาเกี่ยว

234
00:11:45,700 --> 00:11:49,585
เพราะการเปรียบเปรยนี้
ทำให้เกิดความคิดที่ซับซ้อนมากขึ้น

235
00:11:49,609 --> 00:11:51,649
ในการรักใครซักคน

236
00:11:52,670 --> 00:11:57,064
ฉะนั้นแล้ว ถ้าความรัก คือ
ผลงานศิลปะของการร่วมมือกัน

237
00:11:57,088 --> 00:12:00,500
ความรักก็คือประสบการณ์ที่สวยงาม

238
00:12:01,524 --> 00:12:03,419
ไม่สามารถคาดเดาได้

239
00:12:04,153 --> 00:12:06,177
มีความคิดสร้างสรรค์

240
00:12:06,898 --> 00:12:11,031
ความรักต้องการการสื่อสารและ
การฝึกให้สามารถควบคุมตัวเองได้

241
00:12:11,055 --> 00:12:14,244
แน่นอน มันน่าผิดหวัง
และใช้อารมณ์ร่วมเยอะมาก

242
00:12:14,677 --> 00:12:18,027
และความรักยังมีทั้ง
ความเพลิดเพลินและความเจ็บปวด

243
00:12:18,742 --> 00:12:22,361
สุดท้ายแล้ว ประสบการณ์แต่ละคนในความรัก
แตกต่างกันหมด

244
00:12:23,759 --> 00:12:25,386
ตอนที่ฉํนยังเด็กกว่านี้

245
00:12:25,410 --> 00:12:30,078
การที่ฉันต้องการมากขึ้นจากความรักนั้น
ไม่เคยเกิดขึ้นกับฉันเลย

246
00:12:30,102 --> 00:12:33,795
ฉันไม่เคยต้องยอมรับสิ่งใด ๆ 
ที่รักนำพามาให้

247
00:12:34,775 --> 00:12:38,104
ตอนที่จูเลียตที่อายุ 14 พอเจอกับ

248
00:12:38,128 --> 00:12:42,053
หรือตอนที่จูเลียตไม่สามารถพบเจอกับโรมิโอ

249
00:12:42,077 --> 00:12:44,714
คนที่เธอเพิ่งได้เจอเมื่อ 4 วันก่อนหน้านี้

250
00:12:44,738 --> 00:12:48,548
เธอไม่รู้สึกผิดหวังหรือไม่สบายใจ

251
00:12:49,022 --> 00:12:50,379
แล้วเธออยู่ไหนละ

252
00:12:50,403 --> 00:12:51,697
เธอต้องการตาย

253
00:12:52,236 --> 00:12:53,387
ใช่ไหมคะ

254
00:12:53,411 --> 00:12:55,880
และเพื่อเตือนความจำ ถ้ามาถึงตอนนี้ของละคร

255
00:12:55,904 --> 00:12:57,212
ตอนที่ 3 จากทั้งหมด 5

256
00:12:57,236 --> 00:12:59,057
โรมิโอยังไม่ตาย

257
00:12:59,641 --> 00:13:00,981
เขายังมีชีวิตอยู่

258
00:13:01,005 --> 00:13:02,393
ยังสุขภาพดี

259
00:13:02,417 --> 00:13:04,611
แค่เขาถูกเนรเทศออกจากเมือง

260
00:13:05,853 --> 00:13:11,854
ฉันเข้าใจว่าเมืองเวโรน่า ศตวรรษที่ 16
ยังไม่เหมือนกับอเมริกาเหมือนยุคร่วมสมัย

261
00:13:11,878 --> 00:13:14,856
และตอนแรกที่ฉันได้อ่านบทละครนี้

262
00:13:14,880 --> 00:13:17,273
ฉันก็อายุ 14 เช่นเดียวกัน

263
00:13:17,297 --> 00:13:19,980
ความทรมานของจูเลียตดูสมเหตุสมผลสำหรับฉัน

264
00:13:21,295 --> 00:13:26,652
การตีกรอบความรักใหม่ ฉันได้สรรค์สร้าง
คนที่ฉันสามารถชื่นชม

265
00:13:26,676 --> 00:13:29,120
แทนที่จะเป็นบางอย่างที่แค่เกิดขึ้นกับฉัน

266
00:13:29,144 --> 00:13:31,666
โดยไร้การควบคุมหรือความเห็นชอบ

267
00:13:31,690 --> 00:13:33,295
มันทำให้มั่นใจนะ

268
00:13:33,779 --> 00:13:35,397
แต่มันยังคงยาก

269
00:13:35,421 --> 00:13:40,953
ความรักยังทำให้รู้สึกโกรธและย่ำแย่ในบางวัน

270
00:13:40,977 --> 00:13:43,092
และเมื่อฉันรู้สึกผิดหวัง

271
00:13:43,116 --> 00:13:44,446
ฉันต้องเตือนตัวเองว่า

272
00:13:44,995 --> 00:13:48,339
หน้าที่ของฉันในความสัมพันธ์นี้
คือ การคุยกับคู่ของฉัน

273
00:13:48,363 --> 00:13:50,414
ว่าอะไรคือสิ่งที่เราอยากทำไปด้วยกัน

274
00:13:51,923 --> 00:13:54,257
แน่นอน ไม่ได้ง่ายเลย

275
00:13:54,756 --> 00:13:58,203
แต่ก็ยังดีกว่าทางเลือกอีกทาง

276
00:13:58,672 --> 00:14:01,449
ซึ่งคือสิ่งที่รู้สึกได้ว่าบ้าคลั่ง

277
00:14:02,839 --> 00:14:08,196
ความรักรูปแบบนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการเอาชนะ
หรือการสูญเสียความชื่นชอบในใครซักคน

278
00:14:08,761 --> 00:14:12,359
แต่กลับกัน คุณต้องเชื่อใจในคู่ของคุณ

279
00:14:12,383 --> 00:14:15,457
และพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ
เมื่อการเชื่อใจมันยากขึ้น

280
00:14:15,481 --> 00:14:17,927
ซึ่งมันฟังดูง่าย

281
00:14:17,951 --> 00:14:22,447
แต่จริง ๆ เป็นการกระทำที่
เปลี่ยนแปลงและมีเหตุผลซะด้วยซ้ำ

282
00:14:23,062 --> 00:14:26,326
นี่เป็นเพราะว่าคุณได้หยุด
และคิดเรื่องตัวเอง

283
00:14:27,230 --> 00:14:30,371
และสิ่งที่คุณได้หรือสูญเสียในความสัมพันธ์

284
00:14:30,395 --> 00:14:33,792
และคุณได้เริ่มคิดเรื่องสิ่งที่
คุณสามารถให้ได้

285
00:14:34,811 --> 00:14:38,216
ความรักรูปแบบนี้ทำให้เราสามารถพูดแบบที่ว่า

286
00:14:38,240 --> 00:14:43,070
"เฮ้ พวกเราไม่ได้ทำงานร่วมกันดีเลย
บางที เราอาจจะไม่ได้เหมาะสมกันจริง ๆ"

287
00:14:43,733 --> 00:14:47,594
หรือ "ความสัมพันธ์ครั้งนั้น
สั้นกว่าที่ฉันวางแผนไว้อีก

288
00:14:47,618 --> 00:14:49,790
แต่มันก็ยังสวยงามอยู่นะ

289
00:14:50,836 --> 00:14:53,626
สิ่งที่สวยงามเกี่ยวกับผลงานศิลปะ
ที่มาจากการร่วมมือกัน

290
00:14:53,650 --> 00:14:56,541
ไม่ได้ถูกสรรค์สร้างด้วยตัวของมันเอง

291
00:14:57,098 --> 00:15:01,009
แต่ความรักรูปแบบนี้ เราสามารถเลือกได้ว่า
มันจะออกมารูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร

292
00:15:01,033 --> 00:15:02,184
ขอบคุณค่ะ

293
00:15:02,208 --> 00:15:04,231
(เสียงปรบมือ)