1
00:00:00,792 --> 00:00:04,485
เราถูกมองเป็นถังรับนโยบายสังคมที่ล้มเหลว

2
00:00:04,485 --> 00:00:07,767
เราระบุไม่ได้ว่าใครจะอยู่กับเรา
หรือนานแค่ไหน

3
00:00:07,767 --> 00:00:09,903
เราได้คนที่ไม่มีอะไรที่ใช้ได้ผลกับเขาแล้ว

4
00:00:09,903 --> 00:00:11,341
ผู้คนที่ไม่ผ่านการคัดกรอง

5
00:00:11,341 --> 00:00:13,254
โดยเครื่องมือความปลอดภัยทางสังคม
ทุกรูปแบบมาแล้ว

6
00:00:13,254 --> 00:00:15,587
เครื่องมือพวกนั้นเอาคนเหล่านี้ไว้ไม่อยู่
เราจึงต้องรับ

7
00:00:15,587 --> 00:00:17,030
นั่นคืองานของเรา ซึ่งได้แก่

8
00:00:17,030 --> 00:00:20,137
กักพวกเขาไว้ ควบคุมพวกเขาไว้

9
00:00:20,137 --> 00:00:22,594
หลายปีที่ผ่านมาเราพัฒนาเรื่องระบบเรือนจำ

10
00:00:22,594 --> 00:00:24,415
เรื่องประเทศชาติ และ สังคม

11
00:00:24,415 --> 00:00:25,890
เราพัฒนาไปได้มาก

12
00:00:25,890 --> 00:00:28,010
แต่นั่นไม่ควรจะทำให้คุณเป็นสุขได้

13
00:00:28,010 --> 00:00:29,710
ตอนนี้เรามีจำนวนผู้ต้องขังต่อจำนวนพลเมือง

14
00:00:29,710 --> 00:00:31,847
มากกว่าประเทศไหนๆ ในโลก

15
00:00:31,847 --> 00:00:33,760
ปัจจุบันเรามีคนผิวดำในคุกมากขึ้น

16
00:00:33,760 --> 00:00:36,321
มากกว่าภายใต้ระบบทาส ในปี 1850 ซะอีก

17
00:00:36,321 --> 00:00:38,081
เราให้ที่อยู่กับพ่อแม่ของเด็กๆ

18
00:00:38,081 --> 00:00:39,805
เกือบสามล้านคน ในชุมชนของเรา

19
00:00:39,805 --> 00:00:41,825
เราได้กลายเป็นที่ลี้ภัยแบบใหม่

20
00:00:41,825 --> 00:00:44,862
เป็นผู้ดูแลสุขภาพจิตที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ

21
00:00:44,862 --> 00:00:46,333
เมื่อเราจับใครไปขัง

22
00:00:46,333 --> 00:00:47,964
นั่นไม่ใช่เรื่องเล็กๆ

23
00:00:47,964 --> 00:00:51,122
แต่ เราก็ถูกเรียกว่า กระทรวงปรับปรุงพฤติกรรม
(กรมราชทัณฑ์)

24
00:00:51,122 --> 00:00:52,510
ในวันนี้ ผมต้องการจะพูดถึง

25
00:00:52,510 --> 00:00:54,605
การเปลี่ยนวิธีที่เราคิดเกี่ยวกับการลงโทษ

26
00:00:54,605 --> 00:00:56,664
ผมเชื่อ และประสบการณ์ก็บอกผม

27
00:00:56,664 --> 00:00:58,373
ว่าเมื่อเราเปลี่ยนวิธีที่เราคิด

28
00:00:58,373 --> 00:01:01,207
เราสร้างความเป็นไปได้ใหม่ๆ หรืออนาคตขึ้นมา

29
00:01:01,207 --> 00:01:03,833
และคุกก็ต้องการอนาคตใหม่

30
00:01:03,833 --> 00:01:07,305
ผมใช้เวลากว่า 30 ปีตลอดอาชีพ
การทำงานในกรมราชทัณฑ์

31
00:01:07,305 --> 00:01:08,785
ผมดำเนินรอยตามคุณพ่อในอาชีพนี้

32
00:01:08,785 --> 00:01:11,930
พ่อเป็นทหารผ่านศึกเวียดนาม
งานนี้จึงเหมาะกับพ่อ

33
00:01:11,930 --> 00:01:14,940
พ่อแข็งแรง หนักแน่น มีระเบียบวินัย

34
00:01:14,940 --> 00:01:16,380
ผมไม่ได้มีสิ่งเหล่านั้นมากนัก

35
00:01:16,380 --> 00:01:18,779
และผมแน่ใจว่า มันทำให้พ่อเป็นห่วงผม

36
00:01:18,779 --> 00:01:21,622
ในที่สุดผมก็ตัดสินใจว่าจะไปจบลงในคุก หรือ

37
00:01:21,622 --> 00:01:22,943
ควรไปด้านที่ถูกต้องของตะราง

38
00:01:22,943 --> 00:01:24,650
ผมจึงคิดว่า ลองไปดูก่อนซิ

39
00:01:24,650 --> 00:01:26,133
ไปเที่ยวชมสถานที่ๆ คุณพ่อทำงาน

40
00:01:27,616 --> 00:01:29,101
สถานดัดสันดาน แม็กนีล ไอส์แลนด์


41
00:01:29,101 --> 00:01:30,811
ตอนนั้นเป็นตอนต้นทศวรรษที่ 80

42
00:01:30,811 --> 00:01:32,338
และคุกก็ไม่ค่อยเหมือนที่คุณเห็น

43
00:01:32,338 --> 00:01:34,320
ในโทรทัศน์ หรือในภาพยนตร์

44
00:01:34,320 --> 00:01:36,840
มันแย่ยิ่งกว่านั้นในหลายๆ ด้าน

45
00:01:36,840 --> 00:01:39,454
ผมก็เดินเข้าไปในห้องขัง ที่สูงห้าชั้น

46
00:01:39,454 --> 00:01:41,079
มีชายแปดคนอยู่ในหนึ่งห้องขัง

47
00:01:41,079 --> 00:01:43,427
มีชาย 550 คนในอาคารพักอาศัยนั้น

48
00:01:43,427 --> 00:01:45,310
และถ้าในกรณีที่คุณสงสัย

49
00:01:45,310 --> 00:01:48,376
พวกเขาใช้สุขาร่วมกันในห้องขังเล็กนั้น

50
00:01:48,376 --> 00:01:49,879
เจ้าพนักงานใส่กุญแจในกล่องล็อก

51
00:01:49,879 --> 00:01:52,421
และชายหลายร้อยคน ก็หลั่งไหลออกมาจากห้องขัง

52
00:01:52,421 --> 00:01:54,400
ชายหลายร้อยคนหลั่งไหลออกจากห้องขังของเขา

53
00:01:54,400 --> 00:01:56,763
ผมรีบเดินถอยออกไป เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

54
00:01:56,763 --> 00:01:59,361
ในที่สุด ผมก็กลับไปเป็นเจ้าหน้าที่ที่นั่น

55
00:01:59,361 --> 00:02:01,158
งานของผมคือ คุมห้องขังแดนหนึ่ง

56
00:02:01,158 --> 00:02:04,319
และควบคุมชายหลายร้อยคนเหล่านั้น

57
00:02:04,319 --> 00:02:06,164
เมื่อผมไปทำงานที่ศูนย์ต้อนรับของคุก

58
00:02:06,164 --> 00:02:08,890
ก็ได้ยินเสียงวุ่นวายของนักโทษจากที่จอดรถ

59
00:02:08,890 --> 00:02:11,384
เสียงสั่นประตูห้องขัง เสียงตะโกน

60
00:02:11,384 --> 00:02:13,058
เสียงดึงทึ้งห้องขัง

61
00:02:13,058 --> 00:02:15,422
เอาคนอารมณ์ร้อนเป็นร้อยๆมาขัง

62
00:02:15,422 --> 00:02:17,186
สิ่งที่คุณได้ก็คือ ความชุลมุนวุ่นวาย

63
00:02:17,186 --> 00:02:19,959
จำกัดและควบคุม นั่นคืองานของเรา

64
00:02:19,959 --> 00:02:22,280
วิธีที่เราเรียนรู้การทำงานนี้ ให้ได้ผลขึ้น

65
00:02:22,280 --> 00:02:23,490
คือ หน่วยห้องพักแบบใหม่

66
00:02:23,490 --> 00:02:26,193
เรียกว่า หน่วยจัดการแบบเข้ม หรือ IMU

67
00:02:26,193 --> 00:02:28,016
รูปแบบสมัยใหม่ของ "คุกมืด"

68
00:02:28,016 --> 00:02:30,538
เราขังนักโทษในห้องขัง หลังประตูเหล็กกล้า

69
00:02:30,538 --> 00:02:32,819
กับช่องส่งอาหาร เพื่อยับยั้งพวกเขาไว้ได้

70
00:02:32,819 --> 00:02:34,160
และให้อาหารพวกเขาได้

71
00:02:34,160 --> 00:02:36,497
เดาสิครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น

72
00:02:36,497 --> 00:02:37,991
มันเงียบลง

73
00:02:37,991 --> 00:02:40,488
ความวุ่นวายหายไป ในประชากรคุกทั่วไป

74
00:02:40,488 --> 00:02:41,839
สถานที่ปลอดภัยมากขึ้น

75
00:02:41,839 --> 00:02:44,439
เพราะนักโทษที่รุนแรง หรือก่อกวนมากที่สุด

76
00:02:44,439 --> 00:02:45,864
ถูกแยกออกไปได้แล้วในตอนนี้

77
00:02:45,864 --> 00:02:47,595
แต่การขังเดี่ยวไม่ใช่เรื่องดี

78
00:02:47,595 --> 00:02:50,424
การตัดขาดจากสังคม ทำให้พวกเขาเสื่อมทรามลง

79
00:02:50,424 --> 00:02:52,359
เป็นเรื่องยากที่จะให้เขาออกมาจาก IMU

80
00:02:52,359 --> 00:02:54,912
สำหรับพวกเขา และสำหรับเรา

81
00:02:54,912 --> 00:02:57,381
แม้ในคุกเอง มันก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก

82
00:02:57,381 --> 00:02:59,367
ที่จะขังผู้ใดไว้

83
00:02:59,367 --> 00:03:01,921
งานต่อมาของผม คือ ไปที่คุกก้นบึ้งสุดของรัฐ

84
00:03:01,921 --> 00:03:04,856
ที่นักโทษรุนแรงและก่อกวนมากกว่านั้นอยู่กัน

85
00:03:04,856 --> 00:03:06,700
ถึงตอนนั้น งานด้านนี้ได้ก้าวหน้าไปมาก

86
00:03:06,700 --> 00:03:08,758
และเราก็มีเครื่องมือและเทคนิคต่างๆ

87
00:03:08,758 --> 00:03:10,795
ที่จะจัดการกับพฤติกรรมก่อกวน

88
00:03:10,795 --> 00:03:13,020
เรามีปืนกระสุนถุงถั่ว และสเปรย์พริกไทย

89
00:03:13,020 --> 00:03:14,910
และเกราะกระจกเพล็กซี่กลาส

90
00:03:14,910 --> 00:03:17,345
มีระเบิดแสง ทีมรับเหตุฉุกเฉิน

91
00:03:17,345 --> 00:03:19,209
เราสู้กับความรุนแรง ด้วยกำลัง

92
00:03:19,209 --> 00:03:20,670
และกับการชุลมุน ด้วยการชุลมุน

93
00:03:20,670 --> 00:03:23,197
เราเก่งมากในเรื่องการดับไฟ

94
00:03:23,197 --> 00:03:26,498
ตอนนั้น ได้พบคนงานคุกที่เชี่ยวชาญสองคน

95
00:03:26,498 --> 00:03:28,034
ซึ่งก็เป็นทั้ง นักวิจัย

96
00:03:28,034 --> 00:03:31,225
นักมานุษยวิทยา และนักสังคมวิทยา

97
00:03:31,225 --> 00:03:32,775
คนหนึ่งให้ข้อคิดเห็นกับผม ว่า

98
00:03:32,775 --> 00:03:34,813
"รู้ไหม คุณเก่งมากเรื่องดับไฟ

99
00:03:34,813 --> 00:03:38,647
แต่คุณเคยคิด เรื่องวิธีป้องกันไฟไหม้ไหม"

100
00:03:38,647 --> 00:03:40,624
ผมอดทนอธิบายให้พวกเขาฟัง ถึงวิธีการ

101
00:03:40,624 --> 00:03:41,933
ใช้กำลังที่โหดเหี้ยมของเรา

102
00:03:41,933 --> 00:03:43,790
เพื่อทำให้คุกปลอดภัยขึ้น

103
00:03:43,790 --> 00:03:45,324
พวกเขาก็อดทนกับผม

104
00:03:45,324 --> 00:03:47,501
จากการคุยกัน ความคิดใหม่บางอย่างก็เกิดขึ้น

105
00:03:47,501 --> 00:03:49,397
และเราก็เริ่มการทดลองเล็กๆ บางอย่าง

106
00:03:49,397 --> 00:03:51,798
เราเริ่มฝึกเจ้าหน้าที่ของเราเป็นทีม

107
00:03:51,798 --> 00:03:55,040
แทนที่จะส่งเขาทีละคนสองคน ไปฝึกที่สถาบัน

108
00:03:55,040 --> 00:03:57,350
ของรัฐนานสี่สัปดาห์ เราให้ฝึก 10 สัปดาห์

109
00:03:57,350 --> 00:03:59,627
แล้วเราก็ทดลองโมเดลการฝึกงาน โดยวิธีจับคู่

110
00:03:59,627 --> 00:04:03,200
พนักงานใหม่ กับพนักงานชำนาญการ

111
00:04:03,200 --> 00:04:05,713
ทั้งสองฝ่ายทำงานได้ดีขึ้น

112
00:04:05,713 --> 00:04:08,323
ถัดมา เราเพิ่มทักษะลดความรุนแรงทางการพูด

113
00:04:08,323 --> 00:04:10,213
เข้าไปในการฝึกที่ต่อเนื่องกัน ตามลำดับ

114
00:04:10,213 --> 00:04:12,950
และทำให้เป็นส่วนของการใช้กำลังที่ต่อเนื่อง

115
00:04:12,950 --> 00:04:15,434
มันเป็นการใช้กำลังโดยไม่ใช้กำลัง

116
00:04:15,434 --> 00:04:17,036
แล้วเราก็ทำสิ่งที่สุดๆ ยิ่งกว่า

117
00:04:17,036 --> 00:04:19,346
เราฝึกนักโทษในทักษะเดียวกันเหล่านั้น

118
00:04:19,346 --> 00:04:21,642
เราเปลี่ยนกลุ่มทักษะ

119
00:04:21,642 --> 00:04:24,813
โดยลดความรุนแรง ไม่ใช่เพียงแค่ตอบโต้ไป

120
00:04:24,813 --> 00:04:28,047
ข้อสาม เมื่อเราขยายขึ้น เราลองแบบชนิดใหม่

121
00:04:28,047 --> 00:04:30,752
แต่องค์ประกอบสำคัญ และที่เป็นโต้แย้งกันมากที่สุด

122
00:04:30,752 --> 00:04:34,429
ของแบบที่ออกใหม่นี้ แน่นอนครับ คือโถส้วม

123
00:04:34,429 --> 00:04:36,118
ไม่มีโถส้วม

124
00:04:36,118 --> 00:04:38,749
อาจฟังดูไม่สำคัญสำหรับท่านที่นี่ ในวันนี้

125
00:04:38,749 --> 00:04:40,134
แต่ในตอนนั้น มันใหญ่มาก

126
00:04:40,134 --> 00:04:42,247
ไม่มีใครเคยได้ยินเรื่องห้องขังที่ไม่มีส้วม

127
00:04:42,247 --> 00:04:44,495
เราทั้งหมดคิดว่า มันอันตรายและบ้าไปแล้ว

128
00:04:44,495 --> 00:04:47,602
แม้ชายแปดคนในห้องขัง ก็ยังมีส้วม

129
00:04:47,602 --> 00:04:50,459
รายละเอียดเล็กๆ นั้น เปลี่ยนวิธีที่เราทำงาน

130
00:04:50,459 --> 00:04:52,189
นักโทษและพนักงาน เริ่มปฏิสัมพันธ์กัน

131
00:04:52,189 --> 00:04:55,463
บ่อยๆ และเปิดเผยขึ้น และพัฒนามิตรไมตรีกัน

132
00:04:55,463 --> 00:04:57,296
เราเจอความขัดแย้งและไปแทรกแซงง่ายขึ้น

133
00:04:57,296 --> 00:04:58,610
ก่อนที่มันจะขยายใหญ่ขึ้น

134
00:04:58,610 --> 00:05:02,246
หน่วยก็สะอาด เงียบ ปลอดภัย เป็นมิตรกันมากขึ้น

135
00:05:02,246 --> 00:05:04,451
สิ่งนี้มีผลในการรักษาความสงบ ดีกว่า

136
00:05:04,451 --> 00:05:07,960
เทคนิคข่มขู่ใดๆ ที่ผมเคยเห็นจนถึงขณะนั้น

137
00:05:07,960 --> 00:05:09,388
การมีปฏิสัมพันธ์กันเปลี่ยนพฤติกรรม

138
00:05:09,388 --> 00:05:11,494
ทั้งเจ้าหน้าที่ และผู้ต้องขัง

139
00:05:11,494 --> 00:05:14,644
เราได้เปลี่ยนสภาพแวดล้อม และพฤติกรรม

140
00:05:14,644 --> 00:05:16,537
ถ้าผมไม่ได้เรียนรู้บทเรียนนี้

141
00:05:16,537 --> 00:05:18,947
เมื่อเขาให้ผมไปทำงานที่กองบัญชาการ

142
00:05:18,947 --> 00:05:21,473
ที่นั่นผมพบความลำบาก ในการเปลี่ยนแปลงระบบ

143
00:05:21,473 --> 00:05:24,042
ครับ การเปลี่ยนระบบต้องต่อสู้กับหลายๆ อย่าง

144
00:05:24,042 --> 00:05:26,151
การเมืองและนักการเมือง ร่างกฎหมายและกฎหมาย

145
00:05:26,151 --> 00:05:28,919
ศาลและคดีความ การเมืองภายใน

146
00:05:28,919 --> 00:05:30,989
การเปลี่ยนระบบนั้นยาก และเชื่องช้า

147
00:05:30,989 --> 00:05:32,531
และบ่อยครั้ง มันไม่ได้นำคุณไปสู่

148
00:05:32,531 --> 00:05:34,214
ที่ๆ คุณต้องการจะไป

149
00:05:34,214 --> 00:05:38,236
ไม่ใช่เรื่องเล็ก ที่จะเปลี่ยนระบบเรือนจำ

150
00:05:38,236 --> 00:05:40,910
สิ่งที่ผมทำคือ ย้อนไปคิดถึงประสบการณ์ก่อนๆ

151
00:05:40,910 --> 00:05:44,164
และจำได้ว่าความร้อนแรงลดลง เมื่อเรามี

152
00:05:44,164 --> 00:05:46,155
ปฏิสัมพันธ์กับผู้กระทำผิด พฤติกรรมเปลี่ยน

153
00:05:46,155 --> 00:05:47,944
เมื่อสิ่งแวดล้อมเปลี่ยน พวกนี้ไม่ใช่การเปลี่ยนระบบใหญ่

154
00:05:47,944 --> 00:05:49,699
แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ

155
00:05:49,699 --> 00:05:51,910
แต่ก็ได้สร้างความเป็นไปได้ใหม่ๆ ขึ้นมา

156
00:05:51,910 --> 00:05:54,617
ถัดมาผมได้รับงานอีก เป็นผู้ควบคุมคุกเล็กๆ

157
00:05:54,617 --> 00:05:56,876
และในเวลาเดียวกัน ก็เรียนเอาปริญญาไปด้วย

158
00:05:56,876 --> 00:05:58,957
ที่เอเวอร์กรีน สเตท คอลเลจ

159
00:05:58,957 --> 00:06:00,950
ผมมีปฏิสัมพันธ์กับคนมากมาย ที่ไม่เหมือนผม

160
00:06:00,950 --> 00:06:02,320
ผู้คนที่มีแนวคิดที่ต่างกันไป

161
00:06:02,320 --> 00:06:04,026
และมาจากพื้นฐานต่างๆ กัน

162
00:06:04,026 --> 00:06:06,622
มีคนหนึ่ง เป็นนักนิเวศวิทยาป่าฝน

163
00:06:06,622 --> 00:06:08,372
เธอมาดูคุกเล็กๆ ของผม สิ่งที่เธอเห็น

164
00:06:08,372 --> 00:06:10,158
ก็คือ ห้องทดลองวิทยาศาสตร์

165
00:06:10,158 --> 00:06:13,083
เราพูดคุยกัน และค้นพบว่า คุกและนักโทษ

166
00:06:13,083 --> 00:06:15,115
สามารถช่วยวิทยาศาสตร์ให้ก้าวหน้าไปได้จริง

167
00:06:15,115 --> 00:06:16,744
โดยช่วยให้พวกเขาทำโครงการจนเสร็จ

168
00:06:16,744 --> 00:06:18,555
พวกเขาไม่สามารถทำให้เสร็จด้วยตัวเองได้

169
00:06:18,555 --> 00:06:20,873
เช่น การเพิ่มจำนวนสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์

170
00:06:20,873 --> 00:06:24,020
กบ ผีเสื้อ พืชในทุ่งที่ใกล้สูญพันธ์ุ

171
00:06:24,020 --> 00:06:25,347
ในเวลาเดียวกัน เราก็พบวิธี

172
00:06:25,347 --> 00:06:26,930
ทำให้ปฏิบัติการของเรามีผลดีขึ้น

173
00:06:26,930 --> 00:06:29,153
ผ่านทางการเพิ่มพลังงานจากแสงอาทิตย์

174
00:06:29,153 --> 00:06:32,683
การเก็บกักนํ้าฝน ทำสวนอินทรีย์ การรีไซเคิล

175
00:06:32,683 --> 00:06:35,182
การริเริ่มนี้ ได้นำไปสู่โครงการหลายอย่าง

176
00:06:35,182 --> 00:06:36,884
ที่มีผลกระทบเชิงระบบที่กว้างขวางมาก

177
00:06:36,884 --> 00:06:40,227
ไม่เพียงแต่ระบบของเรา ระบบอื่นๆ ของรัฐด้วย

178
00:06:40,227 --> 00:06:42,423
การทดลองเล็กๆ ทำให้เกิดความแตกต่างที่ใหญ่

179
00:06:42,423 --> 00:06:45,475
ต่อวิทยาศาสตร์ ต่อชุมชน

180
00:06:45,475 --> 00:06:48,642
วิธีคิดต่องานของเรา เปลี่ยนแปลงงานนั้นได้

181
00:06:48,642 --> 00:06:51,823
โครงการนั้นทำให้งานของผมน่าสนใจ และ

182
00:06:51,823 --> 00:06:53,780
น่าตื่นเต้นยิ่งขึ้น ผมและทีมงานตื่นเต้น

183
00:06:53,780 --> 00:06:55,790
เจ้าพนักงานก็ตื่นเต้น นักโทษก็ตื่นเต้น

184
00:06:55,790 --> 00:06:57,543
พวกเขาเกิดแรงบันดาลใจ

185
00:06:57,543 --> 00:06:59,099
ทุกคนอยากจะเป็นส่วนหนึ่งของงาน

186
00:06:59,099 --> 00:07:01,418
พวกเขาเข้ามาร่วม เป็นความแตกต่าง

187
00:07:01,418 --> 00:07:03,657
ที่พวกเขาคิดว่า มีความหมาย และสำคัญ

188
00:07:03,657 --> 00:07:05,513
อย่างไรก็ตาม ผมอยากจะอธิบาย ในสิ่งที่กำลังเกิดอยู่นี้

189
00:07:05,513 --> 00:07:07,256
นักโทษนั้นปรับตัวเก่ง

190
00:07:07,256 --> 00:07:08,928
พวกเขาต้องเป็นอย่างนั้น

191
00:07:08,928 --> 00:07:11,689
บ่อยครั้งที่ พวกเขารู้ถึงระบบของเรามากกว่า

192
00:07:11,689 --> 00:07:13,670
ผู้คนที่ทำงานในระบบ

193
00:07:13,670 --> 00:07:15,321
และพวกเขาก็มีเหตุที่ต้องอยู่ที่นี่

194
00:07:15,321 --> 00:07:18,607
ผมไม่ได้มองงานของผมว่าเป็นการลงโทษ

195
00:07:18,607 --> 00:07:19,870
หรือให้อภัย แต่ผมคิดว่าพวกเขา

196
00:07:19,870 --> 00:07:22,623
มีชีวิตที่ดีและมีความหมายได้ แม้อยู่ในคุก

197
00:07:22,623 --> 00:07:24,200
ดังนั้น นั่นแหละคือคำถาม

198
00:07:24,200 --> 00:07:27,380
นักโทษจะอยู่อย่างมีศักดิ์ศรี
และมีความหมายได้มั้ย

199
00:07:27,380 --> 00:07:30,650
ถ้าได้ นั่นจะทำให้มีความต่างอะไร

200
00:07:30,650 --> 00:07:33,547
ผมจึงเอาคำถามนั้น กลับไปยังก้นบึ้ง

201
00:07:33,547 --> 00:07:36,212
ที่ซึ่งผู้กระทำผิดรุนแรง ส่วนใหญ่อยู่กัน

202
00:07:36,212 --> 00:07:37,843
จำไว้นะครับ IMU นั้นมีไว้สำหรับลงโทษ

203
00:07:37,843 --> 00:07:39,907
คุณไม่ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ที่นั่น
เช่น เรียนเขียนโปรแกรม

204
00:07:39,907 --> 00:07:41,837
นั่นคือวิธีที่เราคิด

205
00:07:41,837 --> 00:07:43,950
แล้วเราก็เริ่มตระหนักว่า ถ้าต้องมีนักโทษคนใด

206
00:07:43,950 --> 00:07:46,237
ที่ต้องเขียนโปรแกรม
ก็ควรเป็นนักโทษกลุ่มนี้แหละ

207
00:07:46,237 --> 00:07:48,423
ที่จริงแล้ว พวกเขาต้องเข้าคอร์สเรียนแบบติวเข้ม

208
00:07:48,423 --> 00:07:50,761
เราจึงเปลี่ยนความคิดของเราอย่างสิ้นเชิง

209
00:07:50,761 --> 00:07:53,124
และเริ่มมองหาความเป็นไปได้ใหม่ๆ

210
00:07:53,124 --> 00:07:55,662
สิ่งที่เราพบก็คือ เก้าอี้ชนิดใหม่

211
00:07:55,662 --> 00:07:57,608
แทนที่จะใช้เก้าอี้นั้นเพื่อการลงโทษ

212
00:07:57,608 --> 00:07:59,278
เราเอามันไปไว้ในชั้นเรียน

213
00:07:59,278 --> 00:08:02,330
ใช่ครับ เราไม่ลืมความรับผิดชอบในการควบคุม

214
00:08:02,330 --> 00:08:04,559
แต่ตอนนี้ นักโทษมีปฏิสัมพันธ์ได้
อย่างปลอดภัย

215
00:08:04,559 --> 00:08:06,205
กับนักโทษอื่นๆ และเจ้าหน้าที่

216
00:08:06,205 --> 00:08:07,840
และเพราะการควบคุม ไม่เป็นปัญหาแล้ว

217
00:08:07,840 --> 00:08:10,130
ทุกคนสามารถมุ่งไปที่สิ่งอื่นๆได้

218
00:08:10,130 --> 00:08:12,761
เช่น การเรียน ผลคือพฤติกรรมเปลี่ยนไป

219
00:08:12,772 --> 00:08:17,607
เราเปลี่ยนความคิดของเราและเราเปลี่ยนสิ่งที่เคยทำ
และนั่นทำให้ผมมีความหวัง

220
00:08:17,607 --> 00:08:20,143
ตอนนี้ผมบอกไม่ได้ว่าสิ่งเหล่านี้จะได้ผลหรือไม่

221
00:08:20,143 --> 00:08:22,735
แต่สิ่งที่ผมบอกได้คือ มันเริ่มเห็นผลแล้ว

222
00:08:22,735 --> 00:08:26,164
คุกปลอดภัยขึ้น ทั้งพนักงาน และนักโทษ

223
00:08:26,164 --> 00:08:27,558
และเมื่อคุกปลอดภัย

224
00:08:27,558 --> 00:08:31,013
เราเอาแรงไปใช้ในสิ่งที่มากกว่าการควบคุม

225
00:08:31,013 --> 00:08:33,295
การลดการทำผิดซํ้าซากอาจเป็นเป้าหมายสูงสุด

226
00:08:33,295 --> 00:08:34,970
แต่ไม่ได้เป็นเป้าหมายเดียวของเรา

227
00:08:34,970 --> 00:08:36,726
พูดกันตรงๆ นะครับ การป้องกันอาชญากรรม

228
00:08:36,726 --> 00:08:38,695
ต้องใช้แรงอีกมากมายจากคนอีกมาก

229
00:08:38,695 --> 00:08:40,208
และสถาบันอีกมากมายกว่านี้

230
00:08:40,208 --> 00:08:43,476
ถ้าเราพึ่งพาแค่เพียงคุก เพื่อลดอาชญากรรม

231
00:08:43,476 --> 00:08:45,434
ผมเกรงว่า เราจะไปถึงที่นั่นไม่ได้เลย

232
00:08:45,434 --> 00:08:47,289
แต่คุกก็สามารถทำบางอย่าง

233
00:08:47,289 --> 00:08:48,965
ที่เราไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะทำได้

234
00:08:48,965 --> 00:08:51,000
คุกเป็นแหล่งนวัตกรรม และความยั่งยืนได้

235
00:08:51,000 --> 00:08:52,381
เช่น การเพิ่มจำนวนสัตว์ที่

236
00:08:52,381 --> 00:08:55,740
ใกล้จะสูญพันธ์ และฟื้นฟูสิ่งแวดล้อม

237
00:08:55,740 --> 00:08:58,385
นักโทษเป็นนักวิทยาศาสตร์ และคนเลี้ยงผึ้ง

238
00:08:58,385 --> 00:09:00,145
หรือคนช่วยชีวิตสุนัขได้

239
00:09:00,145 --> 00:09:02,678
คุกสามารถเป็นแหล่งของงานที่มีความหมาย

240
00:09:02,678 --> 00:09:04,635
และโอกาสที่ดีสำหรับพนักงาน

241
00:09:04,635 --> 00:09:06,976
และนักโทษที่อยู่ในนั้นได้

242
00:09:06,976 --> 00:09:09,150
เราสามารถจำกัดและควบคุม

243
00:09:09,150 --> 00:09:11,273
และจัดหาสภาพแวดล้อมที่มีมนุษยธรรมให้ได้

244
00:09:11,273 --> 00:09:13,864
เหล่านี้ไม่ได้เป็นคุณสมบัติที่ตรงข้ามกัน

245
00:09:13,864 --> 00:09:16,165
เรารอไปอีก 10 ถึง 20 ปี ไม่ได้
เพื่อจะหาคำตอบว่า

246
00:09:16,165 --> 00:09:17,752
ว่าสิ่งนี้ทำแล้วคุ้มค่าหรือไม่

247
00:09:17,752 --> 00:09:20,446
กลยุทธของเรา ไม่ใช่การรื้อระบบใหม่

248
00:09:20,446 --> 00:09:22,250
กลยุทธของเราเปลี่ยนส่วนเล็กๆ เป็นร้อยๆ

249
00:09:22,250 --> 00:09:25,935
ที่เกิดในหลายวันหรือเดือน แต่ไม่ใช่หลายๆ ปี

250
00:09:25,935 --> 00:09:29,332
เราต้องการโครงการนำร่องเล็กๆ ที่เราเรียนรู้

251
00:09:29,332 --> 00:09:32,333
ขณะทำงานไป โครงการนำร่องที่เปลี่ยน
ขอบเขตความเป็นไปได้

252
00:09:32,333 --> 00:09:34,422
เราต้องการวิธีการใหม่ๆ เพื่อ

253
00:09:34,422 --> 00:09:36,163
วัดผลกระทบด้านความผูกพันธ์ ปฏิสัมพันธ์

254
00:09:36,163 --> 00:09:38,179
กับสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย

255
00:09:38,179 --> 00:09:40,499
เราต้องการโอกาสในการเข้าร่วมให้มากขึ้น

256
00:09:40,499 --> 00:09:42,671
และการเข้ามาช่วยชุมชนของเรา

257
00:09:42,671 --> 00:09:45,120
ชุมชนของคุณ

258
00:09:45,120 --> 00:09:48,164
เรื่องจำต้องมั่นคง ใช่ครับ
ปลอดภัย ใช่ครับ

259
00:09:48,164 --> 00:09:49,147
เราทำสิ่งนั้นได้

260
00:09:49,147 --> 00:09:51,168
คุกต้องจัดให้มีสิ่งแวดล้อมที่มีมนุษยธรรม

261
00:09:51,168 --> 00:09:53,235
ที่ๆ คนสามารถเข้ามาร่วม เข้ามามีส่วนช่วย

262
00:09:53,235 --> 00:09:54,921
และเรียนรู้การมีชีวิตที่มีความหมาย

263
00:09:54,921 --> 00:09:56,770
เรากำลังเรียนรู้วิธีที่จะทำสิ่งนั้น

264
00:09:56,770 --> 00:09:58,220
นั่นคือ ทำไมผมจึงมีความหวัง

265
00:09:58,220 --> 00:10:00,511
เราไม่ต้องติดยึดกับแนวคิดเก่าๆ เกี่ยวกับคุก

266
00:10:00,511 --> 00:10:02,975
เราให้ความหมายกับสิ่งนั้น และสร้างมันได้

267
00:10:02,975 --> 00:10:05,425
เมื่อเราทำอย่างรอบคอบ ด้วยมนุษยธรรม

268
00:10:05,425 --> 00:10:07,362
คุกก็สามารถเป็นได้มากกว่าถังขยะ

269
00:10:07,362 --> 00:10:08,951
สำหรับใส่นโยบายสังคมที่ล้มเหลว

270
00:10:08,951 --> 00:10:12,301
บางที สุดท้ายเราจะสมควรกับชื่อของเรา

271
00:10:12,301 --> 00:10:14,296
ว่า กระทรวงปรับปรุงพฤติกรรม
(Department of Corrections)

272
00:10:14,296 --> 00:10:16,396
ขอบคุณครับ

273
00:10:16,396 --> 00:10:18,927
(เสียงปรบมือ)