1
00:00:00,678 --> 00:00:03,274
บ่ายฤดูร้อนวันหนึ่ง ในปี 2013

2
00:00:03,298 --> 00:00:06,426
ตำรวจ (วอชิงตัน) ดีซี คุมตัว สอบสวน 
และค้นตัวชายคนหนึ่ง

3
00:00:06,450 --> 00:00:09,542
ซึ่งเห็นได้ว่า น่าสงสัย
และเป็นไปได้ว่าจะอันตราย

4
00:00:10,316 --> 00:00:13,761
นี่ไม่ใช่เสื้อที่ผมใส่ในวันถูกคุมตัว
พูดกันอย่างเป็นธรรม

5
00:00:13,785 --> 00:00:15,608
แต่ผมก็มีภาพในวันนั้นอยู่ด้วย

6
00:00:15,632 --> 00:00:18,328
ผมรู้ว่ามันน่ากลัวมาก -- 
แต่ก็พยายามสงบอารมณ์ไว้

7
00:00:18,352 --> 00:00:19,445
(เสียงหัวเราะ)

8
00:00:19,469 --> 00:00:21,891
ในเวลานั้น ผมกำลังฝึกงานอยู่ที่

9
00:00:21,915 --> 00:00:24,647
สำนักงานทนายความสาธารณะ
ใน วอชิงตัน ดีซี

10
00:00:24,671 --> 00:00:27,090
และผมไปที่สถานีตำรวจเพราะงาน

11
00:00:27,114 --> 00:00:28,274
ผมกำลังเดินออกมา

12
00:00:28,322 --> 00:00:30,314
แต่ก่อนที่ผมจะไปถึงรถ

13
00:00:30,314 --> 00:00:32,615
รถตำรวจสองคัน ก็เข้ามาจอดกั้นทางออก

14
00:00:32,639 --> 00:00:34,970
และตำรวจคนหนึ่งก็เข้ามาทางด้านหลังของผม

15
00:00:34,994 --> 00:00:37,266
และก็บอกให้ผมหยุด ถอดเป้ออก

16
00:00:37,724 --> 00:00:40,800
และเอามือวางไว้บนรถตำรวจ
ที่จอดอยู่ถัดจากเราไป

17
00:00:40,800 --> 00:00:43,795
ตำรวจประมาณสัก 12 คน
ก็มารวมตัวกันอยู่ใกล้ๆเรา

18
00:00:43,819 --> 00:00:45,066
ทุกคนมีปืนพก

19
00:00:45,090 --> 00:00:46,430
บางคนก็มีปืนไรเฟิลจู่โจม

20
00:00:46,454 --> 00:00:48,188
พวกเขารื้อค้นเป้ของผม

21
00:00:48,212 --> 00:00:49,617
และค้นตัวผมจนทั่ว

22
00:00:49,641 --> 00:00:52,002
พวกเขาถ่ายรูปผมที่ยืนแผ่ตรงรถตำรวจไว้

23
00:00:52,026 --> 00:00:53,182
และพวกเขาก็หัวเราะ

24
00:00:53,206 --> 00:00:54,746
ขณะที่ทั้งหมดนี้กำลังเกิดขึ้น --

25
00:00:54,770 --> 00:00:58,020
ขณะที่ผมยืนแผ่ที่รถตำรวจ กำลังพยายาม
ไม่สนใจขาที่กำลังสั่นอยู่ของผม

26
00:00:58,044 --> 00:01:00,379
พยายามคิดให้แจ่มชัดว่า
ผมควรจะทำอย่างไรดี --

27
00:01:00,403 --> 00:01:02,402
ผมก็ฉุกคิดขึ้นว่ามันแปลก

28
00:01:02,426 --> 00:01:04,420
เพราะเมื่อผมดูตัวเองในรูปนี้

29
00:01:04,444 --> 00:01:06,279
หากว่าผมจะบรรยายตัวเอง

30
00:01:06,303 --> 00:01:08,090
ผมก็จะบรรยายทำนองว่า

31
00:01:08,114 --> 00:01:13,503
"ชายอินเดียอายุ 19 ปี เสื้อยืดสีสด 
สวมแว่นตา"

32
00:01:13,527 --> 00:01:15,808
แต่ตำรวจไม่ได้ให้รายละเอียดที่ว่านี้ไว้เลย

33
00:01:15,832 --> 00:01:18,082
ตอนรายงานเกี่ยวกับผมไปในวิทยุสายตรวจ

34
00:01:18,106 --> 00:01:20,738
พวกเขารายงานแค่ว่า "ชายตะวันออกกลาง แบกเป้

35
00:01:20,762 --> 00:01:22,791
ชายตะวันออกกลาง แบกเป้"

36
00:01:22,815 --> 00:01:25,888
แล้วคำบรรยายนี้ก็ไปปรากฏในรายงานคดี

37
00:01:26,419 --> 00:01:31,025
ผมไม่เคยคิดเลยว่ารัฐบาลของผม
จะใช้คำเหล่านี้บรรยายตัวผม

38
00:01:31,049 --> 00:01:32,307
"ดักซุ่ม"

39
00:01:33,301 --> 00:01:34,532
"ชั่วร้าย"

40
00:01:35,832 --> 00:01:36,992
"ผู้ก่อการร้าย"

41
00:01:37,016 --> 00:01:38,959
และการควบคุมตัวก็ยืดเยื้อไปอย่างนี้

42
00:01:38,983 --> 00:01:42,861
พวกเขาส่งสุนัขที่ถูกฝึกให้ดมระเบิด
ดมกวาดไปทั่วบริเวณที่ผมเคยผ่านไป

43
00:01:42,885 --> 00:01:46,312
สอบถามไปที่รัฐบาลกลางเพื่อดูว่า
ผมอยู่ในรายชื่อที่ต้องจับตาดูหรือไม่

44
00:01:46,336 --> 00:01:49,187
พวกเขาส่งตำรวจนักสืบมาสองคน
มาสอบผมว่า

45
00:01:49,211 --> 00:01:51,327
ในเมื่อผมอ้างว่าผมไม่มีอะไรปิดบัง

46
00:01:51,351 --> 00:01:53,397
แล้วทำไมผมถึงไม่ยอมให้ค้นรถ

47
00:01:53,421 --> 00:01:55,482
และผมก็เห็นได้ว่าพวกเขาไม่พอใจผมนัก

48
00:01:55,506 --> 00:01:58,589
แต่ผมก็รู้สึกว่า ผมไม่มีทางรู้เลย
ว่าพวกเขาจะทำอะไรต่อไป

49
00:01:58,613 --> 00:02:01,510
ถึงจุดหนึ่ง ตำรวจที่ค้นตัวผม

50
00:02:01,534 --> 00:02:05,064
ถึงกับไล่ดูตามผนังข้างสถานีตำรวจ
เพื่อดูว่ากล้องวงจรปิดอยู่ตรงไหน

51
00:02:05,088 --> 00:02:07,960
เพื่อดูว่ามีเทปบันทึกเหตุการณ์
ไว้มากแค่ไหน

52
00:02:07,984 --> 00:02:09,152
พอตำรวจทำอย่างนั้น

53
00:02:09,176 --> 00:02:12,646
ก็ชัดเจนว่าผมตกอยู่ใน
กำมือพวกเขาเบ็ดเสร็จขนาดไหน

54
00:02:12,694 --> 00:02:15,117
เราทุกคนถูกทำให้คุ้นชินตั้งแต่ยังเด็ก

55
00:02:15,117 --> 00:02:18,870
เกี่ยวกับตำรวจ การจับกุม
และกุญแจมือ

56
00:02:18,894 --> 00:02:22,836
จึงง่ายที่จะลืมว่า ความรู้สึกต่ำต้อย
และถูกบังคับเกิดได้มากขนาดไหน

57
00:02:22,860 --> 00:02:25,765
จากการกักขังหน่วงเหนี่ยว

58
00:02:25,789 --> 00:02:27,834
ผมรู้ มันฟังเหมือนว่าประเด็นที่ผมอยากสื่อ

59
00:02:27,858 --> 00:02:30,300
คือที่ผมถูกปฏิบัติอย่างเลวร้าย
เพราะสีผิวของผม

60
00:02:30,348 --> 00:02:33,468
ก็ถูกที่ผมไม่คิดว่าผมจะถูกคุมตัวหรอก 
ถ้าผมเป็นคนผิวขาว

61
00:02:33,468 --> 00:02:36,207
แต่จริงๆแล้ว ที่ผมคิดจะพูดในวันนี้
เป็นเรื่องอื่น

62
00:02:36,231 --> 00:02:38,949
ที่ผมคิดคือ 
เรื่องอาจเลวร้ายกว่านี้ได้ขนาดไหน

63
00:02:38,973 --> 00:02:40,137
หากผมไม่ใช่คนรวย

64
00:02:40,185 --> 00:02:43,103
ผมหมายถึงว่า พวกเขาคิดว่าผมอาจกำลังพยายาม
จะวางระเบิด

65
00:02:43,103 --> 00:02:46,272
และพวกเขาก็ตรวจสอบความเป็นไปได้นั้น
อยู่นานชั่วโมงครึ่ง

66
00:02:46,296 --> 00:02:48,008
แต่ผมไม่ได้ถูกใส่กุญแจมือ

67
00:02:48,032 --> 00:02:50,044
ไม่ถูกจับยัดห้องขัง

68
00:02:50,068 --> 00:02:54,128
ถ้าผมมาจากชุมชนคนผิวสีที่ยากจน
ของกรุงวอชิงตันดีซี

69
00:02:54,152 --> 00:02:56,575
และพวกเขาคิดว่า ผมเป็นอันตราย 
ต่อชีวิตของตำรวจ

70
00:02:56,599 --> 00:02:58,220
เรื่องอาจจบลงต่างไปจากนี้

71
00:02:58,244 --> 00:03:00,672
และที่จริง ในระบบของเรา ผมคิดว่าเป็นคนรวย

72
00:03:01,672 --> 00:03:03,960
ซึ่งถูกสงสัยว่ากำลังพยายาม
จะวางระเบิดสถานีตำรวจ

73
00:03:03,960 --> 00:03:05,627
ดีกว่าเป็นคนยากจน

74
00:03:05,675 --> 00:03:08,332
ที่ต้องสงสัยในเรื่องที่เบากว่านี้มากๆ

75
00:03:08,356 --> 00:03:10,931
ขอยกสักหนึ่งตัวอย่าง
จากงานของผมในปัจจุบัน

76
00:03:11,309 --> 00:03:14,559
ขณะนี้ผมกำลังทำงานอยู่ที่
องค์กรสิทธิพลเมือง ในดีซี

77
00:03:14,583 --> 00:03:16,915
ที่ชื่อว่า "ความเป็นธรรมที่เท่าเทียม
ภายใต้กฎหมาย"

78
00:03:16,939 --> 00:03:19,848
ขอเริ่มด้วยการตั้งคำถามกับทุกท่าน

79
00:03:19,872 --> 00:03:22,859
กี่ท่านครับ ที่เคยได้รับใบสั่งจากการ
จอดรถในที่ห้ามจอด

80
00:03:22,883 --> 00:03:24,047
ยกมือครับ

81
00:03:24,095 --> 00:03:26,041
ใช่ เหมือนผมเลยครับ

82
00:03:26,041 --> 00:03:27,374
และตอนที่ผมต้องจ่ายค่าปรับ

83
00:03:27,398 --> 00:03:29,429
ก็รู้สึกหงุดหงิด รู้สึกแย่

84
00:03:29,453 --> 00:03:31,369
แต่ก็ผมจ่ายค่าปรับ และใช้ชีวิตต่อไป

85
00:03:31,393 --> 00:03:34,084
ผมคิดว่า ท่านทั้งหลายส่วนใหญ่
ก็จ่ายค่าปรับไปเช่นกัน

86
00:03:34,616 --> 00:03:38,903
แต่สมมติว่า คุณไม่มีเงินจ่ายค่าปรับ
ตามใบสั่ง

87
00:03:38,927 --> 00:03:42,097
และครอบครัวคุณก็ไม่มีเงินจ่ายด้วย
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

88
00:03:42,121 --> 00:03:45,112
สิ่งหนึ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น
ตามหลักกฎหมาย ก็คือ

89
00:03:45,136 --> 00:03:47,240
คุณไม่ควรถูกจับและขัง

90
00:03:47,264 --> 00:03:49,360
เพียงเพราะคุณไม่สามารถจ่ายค่าปรับได้

91
00:03:49,384 --> 00:03:51,188
ผิดกฎหมายรัฐบาลกลางสหรัฐฯเลยนะครับ

92
00:03:51,212 --> 00:03:54,140
แต่นั่นกลับเป็นสิ่งที่รัฐบาลท้องถิ่น
ทั่วประเทศกำลังทำอยู่

93
00:03:54,164 --> 00:03:55,321
กับประชาชนที่ยากจน

94
00:03:55,345 --> 00:03:58,265
และมีหลายคดีที่องค์กร 
"ความเป็นธรรมฯ" รับผิดชอบ

95
00:03:58,289 --> 00:04:00,742
ตั้งเป้าโจมตีการใช้คุกไว้ขังลูกหนี้แบบนี้

96
00:04:01,771 --> 00:04:04,492
คดีหนึ่งของเรา มีจำเลยเป็น
เมืองเฟอร์กูสัน รัฐมิสซูรี

97
00:04:04,516 --> 00:04:06,340
ผมรู้ว่า เมื่อพูดถึงเฟอร์กูสัน

98
00:04:06,364 --> 00:04:08,462
หลายๆท่านจะคิดถึงตำรวจที่ใช้ความรุนแรง

99
00:04:08,486 --> 00:04:10,773
แต่วันนี้ผมจะพูดในมุมที่ต่างออกไป

100
00:04:10,797 --> 00:04:14,263
ในเรื่องเกี่ยวกับตำรวจและประชาชน

101
00:04:14,287 --> 00:04:17,821
ตำรวจเฟอร์กูสันออกหมายจับโดยเฉลี่ย
มากกว่า 2 หมาย

102
00:04:17,845 --> 00:04:19,852
ต่อคนต่อปี

103
00:04:19,876 --> 00:04:22,124
ส่วนใหญ่เหตุที่ออกคือ
การไม่จ่ายค่าปรับให้ศาล

104
00:04:22,996 --> 00:04:27,019
เมื่อผมลองนึกว่า จะรู้สึกยังไง
หากทุกครั้งที่ออกจากบ้าน

105
00:04:27,043 --> 00:04:30,143
มีโอกาสเสมอที่ตำรวจจะเทียบ
ทะเบียนรถผมกับฐานข้อมูล

106
00:04:30,167 --> 00:04:31,858
พอเห็นหมายจับเพราะไม่จ่ายค่าปรับ

107
00:04:31,882 --> 00:04:34,012
ตำรวจก็จะจับผมเหมือนที่ดีซี

108
00:04:34,036 --> 00:04:35,953
แล้วก็เอาผมไปขังคุก

109
00:04:35,977 --> 00:04:37,611
แค่คิดก็รู้สึกแย่แล้ว

110
00:04:38,838 --> 00:04:41,994
ผมได้พบหลายคนในเฟอร์กูสัน
ที่เคยมีประสบการณ์นี้

111
00:04:42,018 --> 00:04:43,805
และก็ฟังเรื่องของพวกเขา

112
00:04:43,829 --> 00:04:45,197
ในเรือนจำเมืองเฟอร์กูสัน

113
00:04:45,221 --> 00:04:48,330
ในแต่ละห้องขังเล็กๆ 
จะมีเตียงสองชั้นกับโถส้วม

114
00:04:48,354 --> 00:04:50,656
แต่พวกเขาจะขังคนสี่คน
ในแต่ละห้อง

115
00:04:50,680 --> 00:04:53,795
ดังนั้นจึงมีสองคนนอนบนเตียง ส่วนอีกสองคน
นอนบนพื้นห้อง

116
00:04:53,819 --> 00:04:56,746
แต่คนหนึ่งไม่มีที่พอนอน 
เว้นแต่ถัดจากโถส้วมสกปรกนั้น

117
00:04:56,770 --> 00:04:57,930
ซึ่งไม่เคยถูกทำความสะอาด

118
00:04:57,954 --> 00:05:00,117
จริงๆแล้ว ห้องขังทั้งห้อง
ไม่เคยถูกทำความสะอาด

119
00:05:00,141 --> 00:05:03,696
ดังนั้นทั้งพื้นและผนังห้อง
จึงมีแต่คราบเลือดและน้ำมูก

120
00:05:04,088 --> 00:05:05,238
ไม่มีน้ำที่จะดื่ม

121
00:05:05,262 --> 00:05:07,966
ยกเว้นน้ำที่ไหลจากหัวก๊อก
ที่เชื่อมต่อกับโถส้วม

122
00:05:07,990 --> 00:05:09,710
น้ำดูสกปรก รสชาติก็สกปรก

123
00:05:09,734 --> 00:05:11,249
อาหารไม่เคยได้กินอิ่ม

124
00:05:11,273 --> 00:05:12,821
ไม่เคยได้อาบน้ำ

125
00:05:12,845 --> 00:05:15,635
ผู้หญิงมีประจำเดือนโดยไม่มีผ้าอนามัย

126
00:05:15,659 --> 00:05:17,353
คนเจ็บป่วยไม่ได้รับการดูแล

127
00:05:17,377 --> 00:05:19,557
เมื่อผมถามหญิงคนหนึ่ง
ถึงการดูแลทางการแพทย์

128
00:05:19,605 --> 00:05:22,000
เธอหัวเราะ และบอกว่า "ไม่ ไม่มีหรอก

129
00:05:22,000 --> 00:05:25,145
เรื่องเดียวที่ผู้คุมจะใส่ใจคุณ
คือ เรื่องเซ็กส์"

130
00:05:25,838 --> 00:05:28,558
ครับ พวกเขาพาลูกหนี้มาที่นี่ 
และบอกว่า

131
00:05:28,582 --> 00:05:32,118
"เราจะไม่ปล่อยแกออกไปหรอก 
จนกว่าจะจ่ายหนี้ครบ"

132
00:05:32,142 --> 00:05:34,772
และถ้าคุณจ่ายได้ -- ถ้าคุณติดต่อ
คนในครอบครัวได้

133
00:05:34,796 --> 00:05:36,937
คนที่หาเงินมาได้สักทางแล้วล่ะก็

134
00:05:36,961 --> 00:05:38,354
บางทีคุณอาจได้ปล่อยตัวออกมา

135
00:05:38,378 --> 00:05:40,537
ถ้ามีเงินพอ คุณก็ได้ออกมา

136
00:05:40,561 --> 00:05:43,879
แต่ถ้าเงินไม่พอ คุณก็ต้องถูกขัง 
หลายวัน หลายสัปดาห์

137
00:05:43,903 --> 00:05:46,689
และทุกวันผู้คุมก็จะมาที่ห้องขัง

138
00:05:46,713 --> 00:05:50,100
และต่อรองกับลูกหนี้
เกี่ยวกับค่าไถ่อิสรภาพในวันนั้น

139
00:05:50,625 --> 00:05:54,747
คุณจะถูกขังจนถึงจุดหนึ่ง
ที่พื้นที่คุกถูกใช้จนเต็ม

140
00:05:54,771 --> 00:05:56,721
และพวกเขาอยากเคลียร์ให้คนใหม่เข้ามา

141
00:05:56,745 --> 00:05:58,306
ณ จุดนั้น พวกเขาก็จะคิดว่า

142
00:05:58,330 --> 00:06:01,085
"ดูท่าแล้วคนนี้ไม่น่าหาเงินมาได้

143
00:06:01,109 --> 00:06:02,969
แต่คนใหม่น่าจะมีปัญญากว่า"

144
00:06:02,993 --> 00:06:05,971
คุณออกไป คนใหม่เข้ามา 
และกลไกก็เคลื่อนไปแบบนั้น

145
00:06:05,995 --> 00:06:08,021
ผมพบชายคนหนึ่ง

146
00:06:08,045 --> 00:06:12,312
ซึ่งเมื่อเก้าปีก่อน ถูกจับเรื่อง
ทำตัวเป็นขอทานในร้านวอลกรีนส์

147
00:06:12,336 --> 00:06:16,392
เขาไม่มีเงินจ่ายค่าปรับและค่าธรรมเนียมศาล
จากคดีนั้น

148
00:06:16,416 --> 00:06:19,412
ตอนที่ยังอายุน้อย
เขารอดชีวิตจากไฟไหม้บ้านมาได้

149
00:06:19,436 --> 00:06:22,409
โดยกระโจนออกมาจากหน้าต่าง
บ้านชั้นที่สามเพื่อหนีไฟ

150
00:06:22,433 --> 00:06:24,634
แต่การโดดลงมาทำให้
เขาได้รับบาดเจ็บที่สมอง

151
00:06:24,658 --> 00:06:27,093
และหลายส่วนในร่างกาย
รวมทั้งขาของเขา

152
00:06:27,117 --> 00:06:28,276
เขาจึงทำงานไม่ได้

153
00:06:28,300 --> 00:06:30,802
และต้องพึ่งเงินประกันสังคม
เพื่ออยู่รอด

154
00:06:30,826 --> 00:06:32,512
เมื่อผมพบเขาในห้องพัก

155
00:06:32,536 --> 00:06:35,415
เขาไม่มีของมีค่า --
ไม่มีกระทั่งอาหารในตู้เย็น

156
00:06:35,439 --> 00:06:36,604
เขาจึงหิวตลอดเวลา

157
00:06:36,628 --> 00:06:40,107
เขาไม่มีของมีค่าในห้องเลย
ยกเว้นกระดาษแข็งแผ่นเล็กๆ

158
00:06:40,131 --> 00:06:42,369
ที่เขาเขียนชื่อลูกๆของตัวเองไว้


159
00:06:42,389 --> 00:06:44,961
เขาทะนุถนอมกระดาษแผ่นนี้มาก
และดีใจที่ได้ให้ผมดู

160
00:06:44,991 --> 00:06:48,141
แต่เขาจ่ายค่าปรับและค่าธรรมเนียมศาลไม่ได้
เพราะเขาไม่มีอะไรจะจ่าย

161
00:06:48,175 --> 00:06:51,541
ตลอดเก้าปีที่ผ่านมา
เขาถูกจับมาแล้ว 13 ครั้ง

162
00:06:51,565 --> 00:06:55,896
และถูกขังมาแล้วทั้งสิ้น 130 วัน 
จากข้อหาในครั้งนั้น

163
00:06:56,659 --> 00:06:59,707
ซึ่งมีครั้งหนึ่งที่ขังนานถึง 45 วัน

164
00:06:59,731 --> 00:07:04,137
นึกดูนะครับ เท่ากับตั้งแต่ตอนนี้
ไปจนถึงสักวันในเดือนมิถุนายน

165
00:07:04,161 --> 00:07:06,957
ในสถานที่ซึ่งผมเพิ่งบรรยาย
ไปเมื่อครู่นี้

166
00:07:08,640 --> 00:07:12,721
เขาเล่าถึงการพยายามฆ่าตัวตาย
ทุกครั้งที่เห็นในคุกเฟอร์กูสัน

167
00:07:12,721 --> 00:07:14,994
เล่าถึงตอนที่ชายคนหนึ่งพบวิธี
ที่จะแขวนคอตัวเอง

168
00:07:15,018 --> 00:07:16,678
แต่ไกลเกินกว่านักโทษอื่นจะช่วยได้

169
00:07:16,726 --> 00:07:19,888
คนอื่นจึงได้แต่ตะโกน ตะโกน และก็ตะโกน

170
00:07:19,888 --> 00:07:21,628
พยายามให้ผู้คุมหันมาสนใจ

171
00:07:21,652 --> 00:07:23,645
เพื่อให้ลงมาดู และตัดเชือกเอาตัวลงมา

172
00:07:23,669 --> 00:07:27,105
เขาเล่าว่า ผู้คุมใช้เวลากว่าห้านาที
กว่าจะตอบสนอง

173
00:07:27,129 --> 00:07:29,397
แต่กว่าจะมาถึง ชายคนนั้นก็หมดสติไปแล้ว

174
00:07:29,421 --> 00:07:32,592
ผู้คุมจึงเรียกเจ้าหน้าที่กู้ชีพมา
เจ้าหน้าที่ก็ไปที่ห้องขัง

175
00:07:32,616 --> 00:07:33,948
และบอกว่า "เขาไม่เป็นอะไร"

176
00:07:33,972 --> 00:07:36,176
แล้วก็ทิ้งชายคนนั้นไว้ที่เดิม

177
00:07:36,200 --> 00:07:39,494
ผมได้ฟังเรื่องแบบนี้หลายครั้ง
และก็ไม่ควรประหลาดใจนัก

178
00:07:39,518 --> 00:07:43,070
เพราะการฆ่าตัวตาย เป็นเหตุสำคัญเดียว
ของการตายในคุกท้องถิ่นของเรา

179
00:07:43,852 --> 00:07:46,839
เรื่องนี้เกี่ยวโยงกับการไม่มีบริการ
ดูแลสุขภาพจิตในคุกของเรา

180
00:07:46,863 --> 00:07:50,783
ผมได้พบหญิงคนหนึ่ง เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว
ดูแลลูกสามคน ทำงานได้ชั่วโมงละเจ็ดดอลลาร์

181
00:07:50,807 --> 00:07:53,599
เธอต้องพึ่งพาแสตมป์อาหาร เพื่อเลี้ยงตัวเอง
และลูกๆ

182
00:07:54,108 --> 00:07:55,652
เมื่อประมาณสิบปีก่อน

183
00:07:55,676 --> 00:07:59,441
เธอถูกใบสั่งจราจรมา 2-3 ใบ
และโดนข้อหาลักทรัพย์ที่ไม่รุนแรง

184
00:07:59,465 --> 00:08:02,233
เธอไม่มีเงินจ่ายค่าปรับ
และค่าธรรมเนียมในคดีเหล่านั้น

185
00:08:02,726 --> 00:08:06,226
ตั้งแต่นั้น เธอเข้าคุกเพราะข้อหาพวกนั้น
มาประมาณ 10 ครั้งแล้ว

186
00:08:06,250 --> 00:08:08,533
แต่เธอเป็นโรคจิตเภท
และโรคอารมณ์แปรปรวนสองขั้ว

187
00:08:08,557 --> 00:08:10,708
และเธอต้องกินยาทุกวัน

188
00:08:10,732 --> 00:08:13,770
เธอไม่มีทางได้กินยาเหล่านั้น
ในคุกเฟอร์กูสัน

189
00:08:13,794 --> 00:08:16,010
เพราะไม่มีใครได้กินยาประจำตัว

190
00:08:16,034 --> 00:08:20,060
เธอเล่าให้ฟังว่า การที่ต้องอยู่ในกรงขัง
นานสองอาทิตย์ มันเป็นยังไง

191
00:08:20,084 --> 00:08:23,637
ต้องทนเห็นภาพหลอนคนและเงาดำ
และได้ยินเสียงต่างๆ

192
00:08:23,661 --> 00:08:26,255
เธอร้องขอยาที่จะปัดเป่าอาการทั้งหมด

193
00:08:26,279 --> 00:08:27,649
แต่คำร้องขอถูกเพิกเฉย

194
00:08:28,370 --> 00:08:30,216
ซึ่งก็ไม่ได้ผิดปกติอะไร

195
00:08:30,240 --> 00:08:33,765
ผู้หญิง 30% ในคุกของเรานั้น
ป่วยทางจิตอย่างหนัก

196
00:08:33,789 --> 00:08:34,945
เหมือนกับหญิงคนนี้

197
00:08:34,969 --> 00:08:39,486
แต่มีแค่เพียง 1 ใน 6 เท่านั้น 
ที่ได้รับการรักษาระหว่างอยู่ในคุก

198
00:08:39,510 --> 00:08:43,335
ผมได้ฟังเรื่องทั้งหมด
เกี่ยวกับสภาพคุกอันน่ารังเกียจ

199
00:08:43,359 --> 00:08:45,557
ที่เมืองเฟอร์กูสันเอาไว้ใช้ขังลูกหนี้

200
00:08:45,581 --> 00:08:47,874
แต่เมื่อผมได้ไปเห็นของจริง

201
00:08:47,898 --> 00:08:49,852
จากการไปเรือนจำเฟอร์กูสัน

202
00:08:49,876 --> 00:08:51,916
ผมไม่แน่ใจว่า ผมคาดว่าจะเห็นอะไร

203
00:08:51,940 --> 00:08:53,894
แต่ผมไม่ได้คาดว่าจะเห็นภาพนี้

204
00:08:54,495 --> 00:08:56,334
ภาพของสถานที่ราชการธรรมดา

205
00:08:56,358 --> 00:08:58,814
ซึ่งอาจจะเป็นที่ทำการไปรษณีย์
หรือโรงเรียนก็ได้

206
00:08:58,838 --> 00:09:02,530
มันเตือนใจผมว่ามาตรการกรรโชก
ที่ผิดกฎหมายเหล่านี้

207
00:09:02,554 --> 00:09:04,642
ไม่ได้หลบซ่อนในเงามืดที่ไหนเลย

208
00:09:04,666 --> 00:09:07,382
แต่กลับทำโดยเปิดเผย 
โดยเจ้าหน้าที่รัฐของเรา

209
00:09:07,406 --> 00:09:09,106
นี่เป็นประเด็นนโยบายสาธารณะ

210
00:09:09,130 --> 00:09:11,969
และทำให้ผมระลึกว่า
การขังคนเพราะความจน

211
00:09:11,993 --> 00:09:14,201
แม้จะมิใช่เพราะเหตุไม่มีเงินจ่ายค่าปรับ

212
00:09:14,225 --> 00:09:17,146
มีตำแหน่งที่ชัดเจนและเป็นศูนย์กลาง
ในระบบความยุติธรรมของเรา

213
00:09:17,818 --> 00:09:20,030
สิ่งที่ผมคิดในใจคือ
นโยบายการประกันตัวของเรา

214
00:09:20,054 --> 00:09:22,606
ในระบบของเรา การตัดสินว่าคุณจะถูกขัง
หรือเป็นอิสระ

215
00:09:22,630 --> 00:09:25,760
ในระหว่างพิจารณา ไม่ได้ขึ้นกับว่า
คุณอันตรายแค่ไหน

216
00:09:25,784 --> 00:09:28,032
หรือคุณมีความเสี่ยงที่จะหนี 
มากน้อยแค่ไหน

217
00:09:28,056 --> 00:09:31,142
แต่ขึ้นกับว่าคุณมีเงิน
จ่ายค่าประกันตัวหรือไม่

218
00:09:31,166 --> 00:09:33,878
บิล คอสบี ซึ่งศาลตั้งวงเงินประกันไว้
ที่หนึ่งล้านดอลลาร์

219
00:09:33,902 --> 00:09:37,362
เซ็นเช็คจ่ายได้ทันที 
และไม่ต้องอยู่ในห้องขังแม้วินาทีเดียว

220
00:09:37,386 --> 00:09:39,118
แต่ แซนดรา แบลนด์ ซึ่งตายในคุก

221
00:09:39,142 --> 00:09:43,140
ต้องถูกขังเพียงเพราะว่าครอบครัว
หาเงิน 500 ดอลลาร์ มาวางศาลไม่ได้

222
00:09:43,164 --> 00:09:46,551
ที่จริงแล้วมีคนอย่าง แซนดร้า แบลนด์ 
ครึ่งล้านคนอยู่ทั่วประเทศ --

223
00:09:46,575 --> 00:09:48,841
คน 500,000 คนซึ่งติดคุกในขณะนี้

224
00:09:48,865 --> 00:09:51,526
ต้องถูกขังเพียงเพราะ
ไม่มีเงินประกันตัว

225
00:09:51,550 --> 00:09:54,607
เราถูกพร่ำบอกว่า
เรือนจำเป็นที่สำหรับอาชญากร

226
00:09:54,631 --> 00:09:56,644
แต่ถ้าดูตามสถิติแล้ว ไม่ใช่เลย

227
00:09:56,668 --> 00:10:00,969
มี 3 คนในทุกๆ 5 คนในคุกขณะนี้
ต้องถูกขังระหว่างพิจารณา

228
00:10:00,993 --> 00:10:03,175
พวกเขายังไม่ได้ถูกตัดสินว่า
กระทำความผิดใดๆ

229
00:10:03,199 --> 00:10:05,710
พวกเขาไม่ได้รับสารภาพว่าทำผิดข้อหาใด

230
00:10:06,351 --> 00:10:07,695
และที่นี่เอง ในซานฟรานซิสโก

231
00:10:07,719 --> 00:10:11,109
85 % ของผู้ต้องขังในคุกของเรา
ในซานฟรานซิสโก

232
00:10:11,133 --> 00:10:12,877
เป็นผู้ต้องขังระหว่างพิจารณา

233
00:10:12,901 --> 00:10:16,286
ซึ่งหมายความว่า ซานฟรานซิสโก
กำลังใช้เงินราว 80 ล้านดอลลาร์

234
00:10:16,310 --> 00:10:17,480
ทุกๆปี

235
00:10:17,504 --> 00:10:19,220
ในการขังระหว่างพิจารณา

236
00:10:21,240 --> 00:10:25,659
คนเหล่านี้ต้องอยู่ในคุกเพียงเพราะ
ไม่มีเงินประกันตัว

237
00:10:25,683 --> 00:10:27,929
ทั้งที่โดนข้อหาเล็กน้อยมาก

238
00:10:27,953 --> 00:10:31,336
ขนาดที่ระยะเวลาที่ต้องติดคุก
ในระหว่างพิจารณา

239
00:10:31,360 --> 00:10:34,412
นานกว่าโทษจำคุกตามคำพิพากษา
หากผิดจริงเสียอีก

240
00:10:34,436 --> 00:10:36,704
ซึ่งก็แปลว่า พวกเขาจะได้
ออกจากคุกเร็วขึ้นแน่

241
00:10:36,728 --> 00:10:38,012
เพียงแค่รับสารภาพ

242
00:10:38,036 --> 00:10:39,595
ดังนั้นทางเลือกที่มีก็คือ

243
00:10:39,619 --> 00:10:42,492
เราควรจะอยู่ในที่น่ากลัวนี้ต่อ

244
00:10:42,516 --> 00:10:44,626
อยู่ไกลจากครอบครัวและคนที่ต้องดูแล

245
00:10:44,650 --> 00:10:47,127
และแทบจะฟันธงได้เลยว่า
ต้องตกงานแน่

246
00:10:47,151 --> 00:10:48,772
เพื่อสู้คดีหรือไม่

247
00:10:48,796 --> 00:10:52,365
หรือจะรับสารภาพในข้อหา
ที่อัยการชงมา และไปให้พ้นจากที่นี่

248
00:10:52,389 --> 00:10:55,324
ณ จุดนี้ พวกเขาเป็นแค่
ผู้ต้องขังระหว่างพิจารณา ไม่ใช่อาชญากร

249
00:10:55,348 --> 00:10:58,240
แต่พอรับสารภาพ
เรากลับเรียกพวกเขาว่าอาชญากร

250
00:10:58,264 --> 00:11:01,644
ทั้งที่คนรวยไม่มีทางเจอเหตุการณ์แบบนี้ 


251
00:11:01,668 --> 00:11:04,542
เพราะคนรวยจะได้ประกันตัวออกไป

252
00:11:04,566 --> 00:11:06,656
ถึงตรงนี้ คุณอาจจะสงสัยว่า

253
00:11:06,680 --> 00:11:09,474
"นายคนนี้ต้องมาพูดสร้างแรงบันดาลใจ
แล้วนี่พล่ามอะไรอยู่ --

254
00:11:09,498 --> 00:11:10,658
(เสียงหัวเราะ)

255
00:11:10,682 --> 00:11:13,488
"เรื่องนี้น่าหดหู่ใจเหลือเกิน
ฉันต้องการเงินคืน"

256
00:11:13,512 --> 00:11:14,718
(เสียงหัวเราะ)

257
00:11:14,742 --> 00:11:17,141
แต่ในความเป็นจริงแล้ว

258
00:11:17,165 --> 00:11:21,555
ผมคิดว่า การพูดเรื่องการขังคนจนนั้น 
หดหู่ใจน้อยกว่าเรื่องอื่นมาก

259
00:11:21,579 --> 00:11:24,015
เพราะผมคิดว่า หากเราไม่พูดถึงปัญหาเหล่านี้

260
00:11:24,039 --> 00:11:26,440
และถ้าเราไม่เปลี่ยนความคิด
เรื่องคุกไปด้วยพร้อมกัน

261
00:11:26,464 --> 00:11:27,968
ในบั้นปลายชีวิตของเราทุกคน

262
00:11:27,992 --> 00:11:31,123
เราจะยังคงมีคุกที่เต็มไปด้วยคนจน 
ซึ่งไม่ควรจะอยู่ที่นั่น

263
00:11:31,147 --> 00:11:32,701
นั่นต่างหากที่ทำให้ผมหดหู่ใจ

264
00:11:32,725 --> 00:11:36,149
แต่ที่น่าตื่นเต้นสำหรับผม คือ
เรื่องเหล่านี้สามารถดลใจเรา

265
00:11:36,173 --> 00:11:38,216
ให้คิดถึงการจำคุกในแง่มุมที่ต่างออกไป

266
00:11:38,240 --> 00:11:41,611
ไม่ใช่นโยบายที่ฟังแห้งแล้ง
อย่าง "การจำคุกมวลหมู่ประชาชน"

267
00:11:41,635 --> 00:11:43,621
หรือ "การลงโทษจำเลยในคดีไม่ร้ายแรง"

268
00:11:43,645 --> 00:11:44,811
แต่ในแง่ความเป็นมนุษย์

269
00:11:44,835 --> 00:11:49,420
เมื่อเราจับมนุษย์ไปไว้ในกรง
นานหลายวัน หลายสัปดาห์ หรือหลายเดือน

270
00:11:49,444 --> 00:11:50,888
หรือกระทั่งเป็นปีๆ

271
00:11:50,912 --> 00:11:53,261
เรากำลังทำอะไรต่อจิตใจ
และร่างกายของคนคนนั้น

272
00:11:53,285 --> 00:11:56,043
ต้องตกอยู่ใต้เงื่อนไขใด 
เราถึงจะเต็มใจยอมทำเรื่องแบบนั้น

273
00:11:56,569 --> 00:11:59,375
ดังนั้น แม้แค่เริ่มต้นกับพวกเรา
ไม่กี่ร้อยคนในห้องนี้

274
00:11:59,399 --> 00:12:02,443
เราก็อาจมุ่งมั่นนึกถึงการคุมขัง
ในแง่มุมที่ต่างออกไปได้

275
00:12:02,467 --> 00:12:05,947
แล้วเราก็จะแก้ไขความคุ้นชิน 
ที่ผมพูดถึงไปก่อนหน้านี้ได้

276
00:12:05,971 --> 00:12:09,009
ถ้าผมจะฝากอะไรก็ตามในวันนี้
หวังว่าจะเป็นความคิด

277
00:12:09,033 --> 00:12:11,465
ว่าหากเราอยากให้สิ่งใด
เปลี่ยนแปลงตั้งแต่รากฐาน --

278
00:12:11,489 --> 00:12:14,769
ไม่ใช่แค่เพื่อปฏิรูปนโยบายประกันตัว
ค่าปรับและค่าธรรมเนียม

279
00:12:14,793 --> 00:12:17,846
แต่เพื่อให้มั่นใจได้ว่า
นโยบายใหม่ใดๆ ที่จะมาแทนที่

280
00:12:17,870 --> 00:12:20,921
จะต้องไม่ลงโทษคนยากจนและคนชายขอบ 


281
00:12:20,945 --> 00:12:22,577
หากเราอยากเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้

282
00:12:22,601 --> 00:12:25,126
การเปลี่ยนแปลงในกระบวนคิด
คือสิ่งที่เราทุกคนต้องทำ


283
00:12:25,150 --> 00:12:26,334
ขอบคุณครับ

284
00:12:26,358 --> 00:12:30,028
(เสียงปรบมือ)