Het is zes uur 's ochtends, pikkedonker buiten. Mijn zoon van 14 ligt in bed te ronken en slaapt de zorgeloze diepe slaap van een tiener. Ik doe het licht aan en schud de arme jongen wakker, want net als het verwijderen van een pleister, kun je dit maar beter snel doen. (Gelach) Ik heb een vriendin die 'brand!' roept om haar tiener tot bewustzijn te krijgen. En een ander was zo ten einde raad dat ze besloot koud water te gebruiken om haar zoon uit bed te krijgen. Klinkt dat wreed? Maar misschien wel herkenbaar? Iedere ochtend vraag ik mezelf af: hoe kan ik -- ondanks wat ik weet en ondanks het werk dat ik doe -- dit mijn eigen zoon aandoen? Je moet weten, ik doe aan slaaponderzoek. (Gelach) Dus weet ik veel te veel over slaap en de consequenties van slaapverlies. Ik weet dat ik mijn zoon de slaap ontzeg die hij zo hard nodig heeft als snelgroeiende tiener. Ik weet ook dat ik, door hem te wekken, uren voordat zijn biologische klok zegt dat hij er klaar voor is, hem letterlijk zijn dromen afneem -- het type slaap dat het meest geassocieerd wordt met leren, geheugenconsolidatie en emotionele verwerking. Maar het is niet alleen mijn kind dat zijn slaap wordt ontzegd. Slaapgebrek is een epidemie onder Amerikaanse tieners. Slechts ongeveer een op de 10 haalt de acht tot 10 uur per nacht die door slaapwetenschappers en kinderartsen wordt aanbevolen. Als je nu bij jezelf denkt: oeff, wij doen het goed, de onze krijgt acht uur, bedenk dan dat acht uur het aanbevolen minimum is. Dat kan er net mee door. Acht uur is maar net een zesje op je rapport. Er zijn veel factoren die bijdragen aan deze epidemie, maar een belangrijke oorzaak die tieners van hun slaap berooft, is feitelijk een kwestie van overheidsbeleid. Niet hormonen, sociale contacten of Snapchat. Door het hele land beginnen vele scholen rond half acht of eerder, ondanks het feit dat grote medische organisaties aanbevelen dat scholen voor tieners niet vroeger beginnen dan half negen. Dat beleid van vroeg beginnen heeft een direct gevolg voor hoeveel -- of beter: hoe weinig slaap Amerikaanse tieners krijgen. Ze confronteren tieners en hun ouders ook met een gevecht tegen hun lichaam dat ze nooit kunnen winnen. Rond de pubertijd treedt er bij tieners een vertraging op in het biologische ritme dat bepaalt wanneer we ons het meest wakker en het meest slaperig voelen. Gedeeltelijk veroorzaakt door veranderde afgifte van het hormoon melatonine. Het tienerlichaam wacht met het afgeven van melatonine tot 11 uur 's avonds, wat twee uur later is dan wat we zien bij volwassenen en jongere kinderen. Dit betekent dat het wakker maken van een tiener om zes uur 's ochtends, vergelijkbaar is met een volwassene die om vier uur op moet. Op de betreurenswaardige dagen dat ik om vier uur opsta, ben ik een zombie. Functioneel onbruikbaar. Ik kan niet helder denken, ben prikkelbaar en zou eigenlijk niet moeten autorijden. Maar zo voelen vele Amerikaanse tieners zich iedere schooldag weer. Het is zelfs zo dat vele van de, laten we zeggen, onplezierige eigenschappen die we toeschrijven aan tieners -- humeurigheid, prikkelbaarheid, luiheid, neerslachtigheid -- een bijproduct van chronisch slaaptekort kunnen zijn. Veel tieners die kampen met slaaptekort compenseren dit bij voorkeur met grote hoeveelheden cafeïne, in de vorm van giga-frappuccino's of energiedrankjes en shots. We hebben dus eigenlijk een hele generatie opgepepte vermoeide jeugd. Voorstanders van slaapvriendelijke starttijden weten dat adolescentie een tijd is van ingrijpende hersenontwikkeling, met name in die delen van het brein die verantwoordelijk zijn voor denkprocessen van de hogere orde, zoals redeneren, probleemoplossen en een goed beoordelingsvermogen. Oftewel, precies het type hersenfunctie dat verantwoordelijk is voor het in de hand houden van het impulsieve en gevaarlijke gedrag dat zo typisch is voor de adolescentie en dat ons, ouders van tieners, zo zorgen baart. Ze weten dat, net zoals wij allemaal, als tieners niet genoeg slaap krijgen, hun hersenen, hun lichamen en hun gedrag eronder zullen lijden, met zowel directe als blijvende gevolgen. Ze kunnen zich niet concentreren, hun aandacht zakt in en velen vertonen zelfs gedrag dat doet denken aan ADHD. Maar de gevolgen van slaaptekort gaan veel verder dan het klaslokaal en dragen helaas bij aan de vele psychische problemen die we vooral zien in de adolescentie, zoals druggebruik, depressie en zelfdoding. In ons werk met tieners van het LA Unified School District zagen we dat bij de tieners met slaapproblemen de kans 55 procent hoger was dat ze die maand alcohol hadden gebruikt. In een ander onderzoek onder 30.000 middelbare scholieren vond men dat met ieder uur minder slaap de kans op treurige of hopeloze gevoelens met 38% steeg en de kans op zelfdoding met 58%. En alsof dat niet genoeg is, hebben tieners die te weinig slapen een verhoogd risico op een hele waaier fysieke gezondheidsproblemen, waaronder obesitas, hartziekten en diabetes. Dan is er ook nog het risico van de tiener met slaaptekort en zijn pas behaalde rijbewijs achter het stuur. Onderzoeken laten zien dat vijf uur of minder slapen precies hetzelfde effect heeft als een te hoog alcoholpromillage. Voorstanders van slaapvriendelijke starttijden en onderzoekers op dit vlak hebben hard wetenschappelijk bewijs voor de enorme voordelen die latere starttijden zouden hebben. Onze bevindingen zijn onmiskenbaar en als slaapwetenschapper kan ik niet vaak spreken met die mate van zekerheid. Tieners uit districten met latere starttijden slapen meer. Onze tegenstanders denken wellicht dat als de school later start, de tieners later naar bed gaan, maar de waarheid is dat ze op dezelfde tijd naar bed gaan en later opstaan, resulterend in meer slaap. Spijbelen wordt minder; afwezigheid verminderde met 25% in een bepaald district. En de kans is kleiner dat ze van school gaan. Het zal je niet verbazen dat ook hun cijfers beter zijn. Dit heeft dus ook een positieve invloed op de prestatiekloof. De scores op de standaard wiskunde- en leestesten gaan met twee tot drie procent omhoog. Dat is hetzelfde effect als de klasomvang met een derde reduceren, of een middelmatige leraar in een klas vervangen door een bijzonder goede. Hun mentale en fysieke gesteldheid verbetert en zelfs hun families zijn gelukkiger. Ik bedoel, wie ziet er niet graag een wat gezelliger tiener en wat minder chagrijn? Zelfs hun leefomgeving is veiliger, omdat de verkeersongelukken afnemen -- 70% was de reductie in een bepaald district. Gegeven deze enorme voordelen zou je denken: daar hoef je niet lang over na te denken, of wel? Waarom pikken we dit signaal als gemeenschap dan niet op? Vele argumenten tegen latere starttijden gaan ongeveer zo: "Waarom onze tieners later laten starten? Ze moeten hard worden, zodat ze de maatschappij in kunnen!" Dat is alsof je tegen de ouder van een tweejarige zegt: "Johnny niet laten slapen, anders kan hij straks niet naar de kleuterschool." (Gelach) Starttijden uitstellen geeft ook logistieke problemen. Niet alleen voor studenten en hun families, maar voor de hele gemeenschap. Het wijzigen van busroutes, verhoogde transportkosten, het effect op sport, opvang voor of na school. Het zijn dezelfde problemen die bij ieder district weer terugkomen, door het hele land heen bij de discussies over de starttijden. Dit zijn echte problemen, maar het zijn problemen die we op kunnen lossen. Het zijn geen legitieme excuses om niet het juiste te doen voor onze kinderen en dat is om tieners niet te laten starten voor half negen 's ochtends. En in districten in het hele land waar men deze verandering heeft doorgevoerd, heeft men ingezien dat die punten van zorg meestal onterecht bleken en werden overtroffen door de voordelen voor de gezondheid van studenten, hun resultaten en de veiligheid in de gemeenschap. Dus morgenochtend, wanneer we toevallig onze klok een uur achteruit zetten en je dat heerlijke extra uur slaap cadeau krijgt, en de dag een beetje langer lijkt en een beetje hoopvoller, denk dan eens aan de enorme kracht van slaap; en aan wat een geschenk het zou zijn als we onze kinderen op natuurlijke wijze konden laten wakker worden, in harmonie met hun biologische klok. Dank je wel en slaap lekker.