WEBVTT

00:00:00.760 --> 00:00:02.735
จะเป็นยังไงล่ะถ้าพืชต่าง ๆ ของเรา

00:00:02.760 --> 00:00:05.456
สามารถรับรู้ระดับสารพิษในดิน

00:00:05.480 --> 00:00:08.520
แล้วแสดงระดับสารพิษผ่านทางสีใบของมันได้

00:00:09.680 --> 00:00:13.000
จะเป็นยังไงล่ะถ้าพืชเหล่านี้สามารถ
ลดสารพิษพวกนั้นที่อยู่ในดินได้ด้วย

00:00:14.560 --> 00:00:16.656
แล้วจะเป็นยังไงล่ะถ้าพืชเหล่านั้น

00:00:16.680 --> 00:00:18.536
สามารถงอกบรรจุภัณฑ์ของตัวเองได้

00:00:18.560 --> 00:00:21.136
หรือถูกออกแบบให้เก็บเกี่ยวได้

00:00:21.160 --> 00:00:23.416
ด้วยเครื่องจักรที่เจ้าของเครื่อง
จดสิทธิบัตรไว้เท่านั้นล่ะ

00:00:23.440 --> 00:00:25.336
จะเป็นยังไงล่ะถ้าการออกแบบทางชีววิทยา

00:00:25.360 --> 00:00:28.896
ถูกขับเคลื่อนด้วยความต้องการ
สินค้าที่ผลิตออกมาครั้งละมาก ๆ

00:00:28.920 --> 00:00:30.520
โลกแบบนั้นจะเป็นยังไงนะ

NOTE Paragraph

00:00:31.240 --> 00:00:35.256
ฉันชื่อ แอนนี่ ฉันเป็นนักออกแบบ
และนักวิจัยที่ MIT Media Lab

00:00:35.280 --> 00:00:39.416
ที่ที่ฉันเองเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม Design Fiction
ที่ค่อนข้างใหม่และมีเอกลักษณ์

00:00:39.440 --> 00:00:43.536
ที่ที่พวกเราอยู่ ณ จุดกึ่งกลางระหว่างนิยาย
วิทยาศาสตร์กับข้อเท็จจริงทางวิทยาศาสตร์

00:00:43.560 --> 00:00:47.696
และที่ MIT ฉันก็โชคดีที่ได้พบปะ
และใช้เวลาร่วมกับนักวิทยาศาสตร์คนอื่น ๆ

00:00:47.720 --> 00:00:49.696
และได้ศึกษาศาสตร์ล้ำสมัยในทุก ๆ แขนง

00:00:49.720 --> 00:00:52.096
อย่างเช่น ประสาทชีววิทยาสังเคราะห์

00:00:52.120 --> 00:00:54.136
ปัญญาประดิษฐ์ ชีวิตประดิษฐ์

00:00:54.160 --> 00:00:55.896
และทุก ๆ เรื่องในนั้นที่เกี่ยวข้อง

00:00:55.920 --> 00:00:59.736
และตลอดทั่วทั้งรั้วมหาวิทยาลัยนั้น
ก็มีนักวิทยาศาสตร์ฉลาดล้ำมากมาย

00:00:59.760 --> 00:01:03.256
ที่คอยตั้งคำถามทำนองว่า 
"ฉันจะทำให้โลกนี้ดีขึ้นได้อย่างไร"

00:01:03.280 --> 00:01:06.176
และหนึ่งในคำถามที่กลุ่มของฉัน
ชอบถามก็คือ "อะไรดีกว่ากัน"

00:01:06.200 --> 00:01:08.296
อะไรดีกว่าสำหรับฉัน สำหรับคุณ

00:01:08.320 --> 00:01:10.456
สำหรับผู้หญิงผิวขาว 
สำหรับผู้ชายที่เป็นเกย์

00:01:10.480 --> 00:01:12.976
สำหรับทหารผ่านศึก
สำหรับเด็กพิการที่ใช้อวัยวะเทียม

00:01:13.000 --> 00:01:15.056
เทคโนโลยีนั้นไม่เคยเป็นกลาง

00:01:15.080 --> 00:01:16.736
มันร่างความเป็นจริงขึ้นมา

00:01:16.760 --> 00:01:18.536
และสะท้อนบริบทนั้น ๆ

00:01:18.560 --> 00:01:22.296
คุณพอจะนึกภาพออกไหมว่ามันจะเป็นยังไง
กับสมดุลชีวิตการทำงานที่ออฟฟิศของคุณ

00:01:22.320 --> 00:01:24.496
ถ้าสิ่งเหล่านี้ได้กลายเป็น
ปัญหาปกติในวันแรก

NOTE Paragraph

00:01:24.520 --> 00:01:25.936
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:01:25.960 --> 00:01:28.216
ฉันเชื่อว่ามันเป็นหน้าที่ของ
ศิลปินและนักออกแบบ

00:01:28.240 --> 00:01:30.376
ที่จะต้องคอยถามคำถามสำคัญ ๆ

00:01:30.400 --> 00:01:32.816
ศิลปะคือการมองเห็นและการรู้สึกถึงอนาคต

00:01:32.840 --> 00:01:35.296
และตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลา
อันน่าตื่นเต้นที่จะเป็นนักออกแบบ

00:01:35.320 --> 00:01:37.456
เพราะอุปกรณ์ใหม่ ๆ มากมาย
เริ่มเพียบพร้อมมากขึ้น

00:01:37.480 --> 00:01:39.056
ยกตัวอย่างเช่น ชีววิทยาสังเคราะห์

00:01:39.080 --> 00:01:41.976
พยายามหาทางทำให้ชีววิทยา
เป็นปัญหาทางการออกแบบอย่างหนึ่ง

00:01:42.000 --> 00:01:43.536
และในช่วงของการพัฒนาต่าง ๆ เหล่านี้

00:01:43.560 --> 00:01:46.496
ที่ห้องทดลองก็มีคำถามว่า 
อะไรคือหน้าที่และความรับผิดชอบ

00:01:46.520 --> 00:01:50.856
ของศิลปิน นักออกแบบ 
นักวิทยาศาสตร์ หรือนักธุรกิจล่ะ

00:01:50.880 --> 00:01:52.416
อะไรคือผลกระทบที่ตามมา

00:01:52.440 --> 00:01:55.176
ของชีววิทยาสังเคราะห์ การดัดแปลงพันธุกรรม

00:01:55.200 --> 00:01:59.816
และผลกระทบเหล่านั้นจะเปลี่ยนมุมมอง
ของเราต่อความเป็นมนุษย์ได้อย่างไร

00:01:59.840 --> 00:02:03.136
อะไรคือผลกระทบของมัน
ต่อสังคม ต่อวิวัฒนาการ

00:02:03.160 --> 00:02:05.736
และอะไรคือสิ่งที่ต้องเดิมพันในเกม ๆ นี้

NOTE Paragraph

00:02:05.760 --> 00:02:08.976
งานวิจัยด้านการออกแบบเพื่ออนาคต
ที่ฉันทำอยู่ในขณะนี้

00:02:09.000 --> 00:02:10.416
เล่นกับชีววิทยาสังเคราะห์

00:02:10.440 --> 00:02:13.456
แต่เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ผลักดัน
ออกมาด้วยอารมณ์ที่มากขึ้น

00:02:13.480 --> 00:02:16.256
ฉันจึงหมกมุ่นกับเรื่องการรับกลิ่น
ในฐานะของพื้นที่ในการออกแบบ

00:02:16.280 --> 00:02:19.096
และงานวิจัยนี้ก็เกิดขึ้นมาจากแนวคิดที่ว่า

00:02:19.120 --> 00:02:22.896
มันจะเป็นยังไงนะถ้าเราสามารถ
ถ่ายเซลฟีกลิ่นได้ แบบสเมลฟี่น่ะ (smelfie)

NOTE Paragraph

00:02:22.920 --> 00:02:24.376
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:24.400 --> 00:02:27.136
มันจะเป็นยังไงนะถ้าเราสามารถ
เก็บกลิ่นตัวตามธรรมชาติของเรา

00:02:27.160 --> 00:02:29.216
แล้วส่งไปให้คนที่เรารักได้

00:02:29.240 --> 00:02:33.016
แปลกแต่จริง ฉันไปเจอมาว่านี่เป็นธรรมเนียม
อย่างหนึ่งของออสเตรียในช่วงศตวรรษที่ 19

00:02:33.040 --> 00:02:35.656
ซึ่งคู่รักที่ดูใจกันอยู่นั้นจะ
หนีบแอปเปิ้ลชิ้นหนึ่ง

00:02:35.680 --> 00:02:38.256
ไว้ข้างใต้รักแร้ของพวกเขาในขณะเต้นรำ

00:02:38.280 --> 00:02:39.816
และในตอนจบของงานนั้น

00:02:39.840 --> 00:02:43.216
ฝ่ายหญิงจะให้แอปเปิ้ลที่หนีบไว้
กับผู้ชายคนที่เธอชอบมากที่สุด

00:02:43.240 --> 00:02:45.416
และถ้าเขารู้สึกแบบเดียวกับเธอ

00:02:45.440 --> 00:02:47.376
เขาก็จะยัดแอปเปิ้ลเหม็น ๆ นั้นเข้าปากไป

NOTE Paragraph

00:02:47.400 --> 00:02:50.520
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:02:51.680 --> 00:02:54.976
เป็นที่รู้กันว่า นโปเลียนนั้นเขียน
จดหมายรักมากมายไปหาโฌเซฟีน

00:02:55.000 --> 00:02:59.256
แต่ว่าบางทีหนึ่งในจดหมายที่เป็นที่จดจำมาก
ที่สุดอาจเป็นข้อความสั้น ๆ สุดเร่งเร้านี้:

00:02:59.280 --> 00:03:01.496
"จะถึงบ้านในสามวัน ไม่ต้องอาบน้ำนะ"

NOTE Paragraph

00:03:01.520 --> 00:03:03.576
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:03.600 --> 00:03:05.760
ทั้งนโปเลียนและโฌเซฟีน
ต่างโปรดปรานดอกไวโอเล็ต

00:03:07.320 --> 00:03:09.456
โฌเซฟีนฉีดน้ำหอมกลิ่นไวโอเล็ต

00:03:09.480 --> 00:03:11.296
ถือดอกไวโอเล็ตในวันแต่งงานของเธอกับเขา

00:03:11.320 --> 00:03:13.335
และนโปเลียนเองก็ส่ง
ช่อดอกไวโอเล็ตไปให้เธอ

00:03:13.359 --> 00:03:14.896
ทุก ๆ ปีในวันครบรอบวันแต่งงาน

00:03:14.920 --> 00:03:16.496
เมื่อโฌเซฟีนเสียชีวิตลง

00:03:16.520 --> 00:03:18.096
เขาได้ปลูกต้นไวโอเล็ตไว้ที่หลุมศพเธอ

00:03:18.120 --> 00:03:19.936
และก่อนที่เขาจะถูกเนรเทศ

00:03:19.960 --> 00:03:22.096
เขาได้กลับไปที่หลุมศพนั้น

00:03:22.120 --> 00:03:24.776
เด็ดดอกไม้บางดอก แล้วเก็บมันไว้
ในสร้อยล็อคเก็ตอันหนึ่ง

00:03:24.800 --> 00:03:26.536
และใส่มันจนวาระสุดท้ายของเขา

NOTE Paragraph

00:03:26.560 --> 00:03:28.096
ฉันพบว่ามันสะเทือนอารมณ์มากทีเดียว

00:03:28.120 --> 00:03:32.016
ฉันสงสัยว่า ฉันจะดัดแปลงดอกไวโอเล็ต
ให้มีกลิ่นเหมือนกับโฌเซฟีนได้หรือไม่

00:03:32.040 --> 00:03:33.696
มันจะเป็นยังไง ถ้าไม่ว่าเมื่อใดก็ตาม

00:03:33.720 --> 00:03:35.296
ที่คุณไปเยี่ยมหลุมศพเธอ

00:03:35.320 --> 00:03:38.576
คุณจะได้กลิ่นของโฌเซฟีนในแบบเดียว
กับตอนที่นโปเลียนหลงรักเธอ

00:03:38.600 --> 00:03:41.016
เราจะสามารถออกแบบวิธีไว้ทุกข์แบบใหม่

00:03:41.040 --> 00:03:43.136
รวมถึงพิธีรำลึกแบบใหม่ได้รึเปล่า

00:03:43.160 --> 00:03:45.856
ยังไงซะ เราก็ตัดต่อพันธุกรรม
ของพืชผลต่าง ๆ

00:03:45.880 --> 00:03:48.016
เพื่อให้ทำกำไรได้สูงสุดอยู่แล้วนี่

00:03:48.040 --> 00:03:50.176
ไม่ว่าจะพืชผลที่ทนต่อการขนส่ง

00:03:50.200 --> 00:03:52.136
พืชผลที่เก็บได้นาน ๆ

00:03:52.160 --> 00:03:54.616
พืชผลที่มีรสหวานแต่ไล่แมลง

00:03:54.640 --> 00:03:58.056
ที่ในบางครั้งก็ต้องแลกมาด้วย
คุณค่าทางโภชนาการที่ลดลง

00:03:58.080 --> 00:04:02.656
เราจะใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีเดียวกันนี้ 
เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ทางอารมณ์ได้หรือเปล่า

NOTE Paragraph

00:04:02.680 --> 00:04:03.976
ฉะนั้น ที่ห้องแล็บของฉันในตอนนี้

00:04:04.000 --> 00:04:07.296
ฉันจึงทำวิจัยอยู่ว่าอะไรทำให้
มนุษย์มีกลิ่นเฉพาะในแบบของมนุษย์

00:04:07.320 --> 00:04:09.936
และปรากฏว่ามันค่อนข้างซับซ้อนเลยทีเดียว

00:04:09.960 --> 00:04:13.176
ปัจจัยต่าง ๆ อย่างเช่น อาหารที่กิน 
ยาต่าง ๆ รูปแบบการใช้ชีวิต

00:04:13.200 --> 00:04:15.216
ล้วนส่งผลต่อกลิ่นตัวของคุณ

00:04:15.240 --> 00:04:17.776
และฉันก็พบว่าจริง ๆ แล้ว
เหงื่อส่วนใหญ่นั้นไร้กลิ่น

00:04:17.800 --> 00:04:19.935
แต่เป็นเพราะแบคทีเรียและจุลินทรีย์ต่างหาก

00:04:19.959 --> 00:04:23.696
ที่ส่งผลต่อกลิ่นตัวของคุณ 
อารมณ์ของคุณ อัตลักษณ์ของคุณ

00:04:23.720 --> 00:04:25.336
และอื่น ๆ อีกมากมาย

00:04:25.360 --> 00:04:27.656
และยังมีโมเลกุลอีกมากมาย
ในทุกรูปแบบที่คุณปล่อยออกมา

00:04:27.680 --> 00:04:29.960
แต่ทว่าเราสามารถรับรู้ได้
ผ่านทางจิตใต้สำนึกเท่านั้น

NOTE Paragraph

00:04:31.120 --> 00:04:33.456
ดังนั้นฉันจึงจำแนกและเก็บสะสม

00:04:33.480 --> 00:04:35.656
แบคทีเรียจากบริเวณต่าง ๆ 
บนร่างกายของฉัน

00:04:35.680 --> 00:04:37.656
หลังจากได้พูดคุยกับ
นักวิทย์คนหนึ่ง เราก็คิดว่า

00:04:37.680 --> 00:04:39.376
บางทีส่วนผสมที่สมบูรณ์แบบของตัวฉัน

00:04:39.400 --> 00:04:43.376
คือ กระดูกไหปลาร้า 10%
ใต้วงแขน 30%

00:04:43.400 --> 00:04:45.696
จุดซ่อนเร้นอีก 40% และอื่น ๆ

00:04:45.720 --> 00:04:48.776
และในบางครั้ง ฉันก็ให้นักวิจัย
จากห้องแล็บอื่น ๆ

00:04:48.800 --> 00:04:50.456
ดมตัวอย่างกลิ่นของตัวฉัน

00:04:50.480 --> 00:04:53.656
และมันก็เป็นเรื่องน่าสนใจที่
ได้รู้ว่ากลิ่นของตัวเองเป็นอย่างไร

00:04:53.680 --> 00:04:56.496
เมื่อสูดดมภายนอกร่างกายของฉัน

00:04:56.520 --> 00:04:58.096
ฉันได้รับคำตอบมากมาย อย่างเช่น

00:04:58.120 --> 00:05:00.576
กลิ่นเหมือนดอกไม้ เหมือนไก่

00:05:00.600 --> 00:05:01.816
เหมือนคอร์นเฟลก

00:05:01.840 --> 00:05:03.296
หรือเหมือนเนื้อย่างรมควัน

NOTE Paragraph

00:05:03.320 --> 00:05:05.216
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:05.240 --> 00:05:08.856
ในขณะเดียวกัน ฉันก็ได้
ปลูกพืชกินแมลงกลุ่มหนึ่ง

00:05:08.880 --> 00:05:12.536
เพื่อดูความสามารถในการปล่อยกลิ่น
คล้ายเนื้อหนังเพื่อล่อเหยื่อ

00:05:12.560 --> 00:05:15.376
เพื่อพยายาม แบบว่าสร้าง
ความสัมพันธ์แบบพึ่งพาอาศัยกัน

00:05:15.400 --> 00:05:18.320
ระหว่างแบคทีเรียบนตัวของฉัน
กับพืชกินแมลงชนิดนี้

00:05:19.520 --> 00:05:22.176
แล้วก็มีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้น
ฉันอยู่ในบาร์แห่งหนึ่งใน MIT

00:05:22.200 --> 00:05:24.496
และฉันก็กำลังคุยกับนักวิทยาศาสตร์

00:05:24.520 --> 00:05:26.896
ที่บังเอิญเป็นทั้งนักเคมี
และนักพฤษศาสตร์

00:05:26.920 --> 00:05:28.816
และฉันก็เล่าเรื่องงานวิจัย
ของฉันให้เขาฟัง

00:05:28.840 --> 00:05:31.976
แล้วเขาก็ตอบแบบว่า "อืม นี่มันดูเหมือน
พฤกษศาสตร์สำหรับผู้หญิงขี้เหงาเลยนะ"

NOTE Paragraph

00:05:32.000 --> 00:05:35.016
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:35.040 --> 00:05:37.936
ฉันตอบอย่างไม่รีรอว่า "โอเค"

00:05:37.960 --> 00:05:39.176
ฉันท้าเขาว่า

00:05:39.200 --> 00:05:42.496
"เราสามารถสร้างต้นพืชที่รักฉันตอบได้ไหม"

00:05:42.520 --> 00:05:45.976
และเพราะอะไรสักอย่าง
เขาก็ตอบว่า "ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ"

NOTE Paragraph

00:05:46.000 --> 00:05:48.936
ดังนั้น เราจึงเริ่มด้วยคำถามที่ว่า
เราสามารถสร้างพืชที่เบนเข้าหาตัวฉัน

00:05:48.960 --> 00:05:50.416
ราวกับว่าฉันเป็นดวงอาทิตย์ได้ไหม

00:05:50.440 --> 00:05:54.376
ฉะนั้น เราจึงศึกษากลไกของพืช 
อย่างเช่น การเบนตามแสง (phototropism)

00:05:54.400 --> 00:05:56.576
ซึ่งเป็นกลไกที่ทำให้พืช
เบนเข้าหาดวงอาทิตย์

00:05:56.600 --> 00:05:58.576
ด้วยการสร้างฮอร์โมนพวกออกซิน

00:05:58.600 --> 00:06:01.256
ที่ทำให้เซลล์ยืดตัวตามยาว
ในด้านที่มีร่มเงา

00:06:01.280 --> 00:06:03.416
และในตอนนี้ฉันก็กำลัง
สร้างลิปสติกชุดหนึ่ง

00:06:03.440 --> 00:06:05.256
ที่ถูกนำไปแช่ไว้ในสารเคมีจำพวกหนึ่ง

00:06:05.280 --> 00:06:08.936
ที่ทำให้ฉันสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับต้นพืชได้
ด้วยคุณสมบัติเฉพาะทางเคมีของมัน

00:06:08.960 --> 00:06:12.376
ลิปสติกที่ทำให้ต้นพืช
โตขึ้นในที่ ๆ ฉันจูบ

00:06:12.400 --> 00:06:15.136
และทำให้ดอกไม้เบ่งบานขึ้น
เมื่อฉันจูบไปที่ดอกตูม

NOTE Paragraph

00:06:15.160 --> 00:06:17.936
และในระหว่างที่ทำการวิจัยเหล่านี้อยู่

00:06:17.960 --> 00:06:19.376
ฉันก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า

00:06:19.400 --> 00:06:21.096
เราจะนิยามธรรมชาติอย่างไร

00:06:21.120 --> 00:06:24.656
เราจะนิยามอย่างไรในเมื่อเราสามารถ
ปรับเปลี่ยนคุณสมบัติของมันได้

00:06:24.680 --> 00:06:26.096
และเราควรทำแบบนั้นเมื่อไร

00:06:26.120 --> 00:06:29.816
เราควรใช้มันเพื่อทำกำไร 
หรือเพื่อประโยชน์ใช้สอย

00:06:29.840 --> 00:06:31.536
เราสามารถใช้มันเพื่อ
ผลลัพธ์ทางอารมณ์ได้ไหม

00:06:31.560 --> 00:06:35.136
เราสามารถใช้เทคโนโลยีชีวภาพเพื่อสร้างผลงาน
ที่เร้าอารมณ์ได้แบบดนตรีหรือไม่

00:06:35.160 --> 00:06:37.056
อะไรคือจุดต่อระหว่างวิทยาศาสตร์

00:06:37.080 --> 00:06:39.920
และความสามารถของมัน
ในการเล่นกับความรู้สึกของเรา

NOTE Paragraph

00:06:40.640 --> 00:06:44.416
มันคือวาทกรรมทางการออกแบบอันโด่งดัง
ที่กล่าวว่า "การใช้งานนั้นมาก่อนรูปแบบ"

00:06:44.440 --> 00:06:48.496
ที่ในตอนนี้อยู่ ณ จุดกึ่งกลางระหว่าง 
ศาสตร์ การออกแบบ และศิลป์

00:06:48.520 --> 00:06:49.736
ฉันจึงได้มีโอกาสถามว่า

00:06:49.760 --> 00:06:51.216
หรือว่าเรื่องเล่าบ่งบอกข้อเท็จจริงล่ะ

00:06:51.240 --> 00:06:53.296
ห้องแล็บวิจัยและพัฒนาแบบนั้น
จะมีหน้าตาแบบไหนกัน

00:06:53.320 --> 00:06:55.936
แล้วเราจะถามคำถาม
แบบไหนไปด้วยกัน

NOTE Paragraph

00:06:55.960 --> 00:06:58.296
เรามักมองว่าเทคโนโลยีคือคำตอบ

00:06:58.320 --> 00:06:59.856
แต่ในฐานะที่เป็นศิลปินและนักออกแบบ

00:06:59.880 --> 00:07:02.376
ฉันอยากจะถามว่า "แล้วคำถามนั้นคืออะไรล่ะ"

NOTE Paragraph

00:07:02.400 --> 00:07:03.616
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:07:03.640 --> 00:07:07.000
(เสียงปรบมือ)