1
00:00:00,940 --> 00:00:05,195
Σπαταλήσαμε πολύ χρόνο στο σχολείο 
μαθαίνοντας ορθογραφία.

2
00:00:06,031 --> 00:00:10,321
Τα παιδιά εξακολουθούν να σπαταλούν
πολύ χρόνο στο σχολείο

3
00:00:10,321 --> 00:00:12,189
μαθαίνοντας ορθογραφία.

4
00:00:12,709 --> 00:00:16,361
Για αυτό, θέλω να μοιραστώ 
μαζί σας μια ερώτηση:

5
00:00:17,683 --> 00:00:21,171
«Είνε απαραίτητη 
μια κενούργια ορθογραφία;»

6
00:00:21,534 --> 00:00:23,736
Εγώ πιστεύω πως ναι, είναι απαραίτητη.

7
00:00:23,736 --> 00:00:28,685
Ή καλύτερα: πιστεύω πως είναι απαραίτητο
να απλοποιήσουμε αυτή που ήδη έχουμε.

8
00:00:29,242 --> 00:00:33,201
Ούτε η ερώτηση ούτε η απάντηση 
είναι καινούργιες για τη γλώσσα μας.

9
00:00:33,537 --> 00:00:37,802
Κάνουν την εμφάνισή τους 
δια μέσου των αιώνων,

10
00:00:37,802 --> 00:00:42,805
από το 1492 όταν, στην πρώτη
γραμματική της Ισπανικής γλώσσας,

11
00:00:43,389 --> 00:00:48,818
ο Αντόνιο ντε Νεμπρίχα έθεσε έναν απλό
και σαφή κανόνα για την ορθογραφία μας:

12
00:00:49,152 --> 00:00:52,077
«Πρέπει να γράφουμε, όπως προφέρουμε

13
00:00:52,077 --> 00:00:54,575
και να προφέρουμε όπως γράφουμε».

14
00:00:54,575 --> 00:00:57,843
Σε κάθε ήχο έπρεπε
να αντιστοιχεί ένα γράμμα,

15
00:00:57,843 --> 00:01:01,063
κάθε γράμμα έπρεπε 
να αντιπροσωπεύει έναν μόνο ήχο,

16
00:01:01,063 --> 00:01:04,645
και όσα γράμματα 
δεν αντιπροσώπευαν κανένα ήχο

17
00:01:04,645 --> 00:01:07,565
θα έπρεπε να καταργηθούν.

18
00:01:07,565 --> 00:01:10,056
Αυτό το κριτήριο, το φωνητικό κριτήριο,

19
00:01:10,056 --> 00:01:13,617
που λέει ότι πρέπει να γράφουμε
όπως προφέρουμε,

20
00:01:13,617 --> 00:01:16,650
είναι και δεν είναι η βάση της ορθογραφίας

21
00:01:16,650 --> 00:01:19,180
όπως τη χρησιμοποιούμε σήμερα.

22
00:01:19,180 --> 00:01:22,542
Είναι, διότι η ισπανική,
σε αντίθεση με άλλες γλώσσες

23
00:01:22,542 --> 00:01:27,062
όπως η αγγλική και η γαλλική, 
πάντα αντιστεκόταν σθεναρά

24
00:01:27,062 --> 00:01:31,051
στη μεγάλη διαφορά
μεταξύ γραφής και προφοράς.

25
00:01:31,561 --> 00:01:33,112
Αλλά και δεν είναι,

26
00:01:33,112 --> 00:01:38,268
διότι όταν τον 18ο αιώνα αποφασίστηκε
πώς θα ενοποιήσουμε τη γραφή μας,

27
00:01:38,268 --> 00:01:42,435
υπήρξε και άλλο κριτήριο που καθοδήγησε
σε μεγάλο βαθμό τις αποφάσεις.

28
00:01:42,435 --> 00:01:47,228
Αυτό το κριτήριο ήταν το ετυμολογικό,
αυτό που λέει ότι πρέπει να γράφουμε

29
00:01:47,228 --> 00:01:50,817
σύμφωνα με τη γραφή των λέξεων
στην πρωτότυπη γλώσσα τους,

30
00:01:50,817 --> 00:01:52,273
στη λατινική, στην ελληνική.

31
00:01:52,273 --> 00:01:56,573
Και έτσι έχουμε το βουβό «h»,
το οποίο γράφουμε αλλά δεν προφέρουμε,

32
00:01:57,018 --> 00:01:59,868
και το μακρύ «b» και κοφτό «v»,

33
00:01:59,868 --> 00:02:02,352
τα οποία, σε αντίθεση 
με το τι πιστεύουν πολλοί,

34
00:02:02,352 --> 00:02:06,113
στην ισπανική τους προφορά ποτέ
δεν είχαν διαφορά μεταξύ τους.

35
00:02:06,473 --> 00:02:11,190
Έτσι έχουμε το τραχύ «g», 
όπως στη λέξη «gente»,

36
00:02:11,190 --> 00:02:13,748
και το μαλακό, όπως στην λέξη «gato».

37
00:02:13,748 --> 00:02:17,241
Έτσι έχουμε «c», «s» και «z»,

38
00:02:17,791 --> 00:02:21,136
τρία γράμματα που σε κάποιες περιοχές
αντιστοιχούν σε έναν ήχο

39
00:02:21,136 --> 00:02:24,118
και σε άλλες περιοχές σε δύο,
αλλά σε καμία σε τρεις.

40
00:02:25,700 --> 00:02:28,920
Δεν ήρθα εδώ για να σας πω
κάτι που δεν γνωρίζετε

41
00:02:28,920 --> 00:02:30,935
από την προσωπική σας εμπειρία.

42
00:02:31,315 --> 00:02:33,827
Όλοι μας πήγαμε στο σχολείο,

43
00:02:34,257 --> 00:02:39,109
όλοι μας επενδύσαμε
πολύ χρόνο στη μάθηση,

44
00:02:39,109 --> 00:02:43,854
μεγάλο ποσοστό αυτού του χρόνου
του εύπλαστου παιδικού μυαλού,

45
00:02:43,854 --> 00:02:46,402
σε υπαγορεύσεις και στην απομνημόνευση

46
00:02:46,402 --> 00:02:50,305
ορθογραφικών κανόνων με πολλές εξαιρέσεις.

47
00:02:50,920 --> 00:02:54,746
Μας μετέδωσαν με πολλούς τρόπους,
έμμεσους και άμεσους,

48
00:02:54,746 --> 00:03:00,392
την ιδέα ότι η ορθογραφία ήταν κάτι 
πολύ βασικό για τη μόρφωσή μας.

49
00:03:01,266 --> 00:03:03,503
Ωστόσο, έχω την εντύπωση

50
00:03:03,503 --> 00:03:07,391
ότι οι δάσκαλοι δεν αναρωτήθηκαν
ποτέ γιατί ήταν τόσο σημαντικό.

51
00:03:07,391 --> 00:03:10,423
Ακόμη, δεν έκαναν μια πρότερη ερώτηση,

52
00:03:10,423 --> 00:03:13,649
«Ποιος είναι ο σκοπός της ορθογραφίας;»

53
00:03:13,968 --> 00:03:16,764
«Σε τι χρησιμεύει η ορθογραφία;»

54
00:03:18,475 --> 00:03:21,135
Η αλήθεια είναι ότι όταν κάποιος
κάνει αυτή την ερώτηση,

55
00:03:21,135 --> 00:03:24,715
η απάντηση είναι αρκετά απλή 
και λιγότερο σύνθετη

56
00:03:24,715 --> 00:03:26,442
από αυτό που συνήθως πιστεύουμε.

57
00:03:26,663 --> 00:03:31,235
Ο ρόλος της ορθογραφίας 
είναι να ενοποιεί τη γραφή,

58
00:03:31,239 --> 00:03:33,527
έτσι ώστε όλοι να γράφουμε 
με τον ίδιο τρόπο,

59
00:03:33,527 --> 00:03:37,888
και να κατανοούμαστε πιο εύκολα 
μέσω του γραπτού λόγου.

60
00:03:38,369 --> 00:03:41,525
Σε αντιπαραβολή όμως
με άλλες πτυχές της γλώσσας,

61
00:03:41,525 --> 00:03:43,972
όπως η στίξη για παράδειγμα,

62
00:03:43,972 --> 00:03:50,124
η ορθογραφία δεν προνοεί καμία 
δυνατότητα προσωπικής έκφρασης.

63
00:03:50,124 --> 00:03:52,092
Στη στίξη, υπάρχει.

64
00:03:52,092 --> 00:03:56,113
Με τη στίξη μπορώ να επιλέξω 
να αλλάξω το νόημα σε μια φράση.

65
00:03:56,113 --> 00:03:57,518
Με τη στίξη

66
00:03:57,522 --> 00:04:01,558
μπορώ να αποτυπώσω έναν ιδιαίτερο
ρυθμό σε αυτό που γράφω,

67
00:04:01,558 --> 00:04:03,855
ενώ με την ορθογραφία, δεν μπορώ.

68
00:04:03,855 --> 00:04:07,416
Στην ορθογραφία, αυτό που γράφω 
είτε είναι σωστό, είτε όχι,

69
00:04:07,416 --> 00:04:11,165
σύμφωνα με το τι συμφωνεί και τι όχι
με τους ισχύοντες κανόνες.

70
00:04:11,630 --> 00:04:17,100
Επομένως, δεν θα ήταν πιο συνετό
να απλοποιήσουμε τους ισχύοντες κανόνες,

71
00:04:17,100 --> 00:04:20,161
προκειμένου να είναι πιο εύκολο
να διδάσκουμε, να μαθαίνουμε

72
00:04:20,161 --> 00:04:23,161
και να χρησιμοποιούμε
σωστά την ορθογραφία;

73
00:04:23,691 --> 00:04:28,246
Δεν θα ήταν πιο συνετό να απλοποιήσουμε
τους ισχύοντες κανόνες,

74
00:04:28,246 --> 00:04:30,006
προκειμένου όλο αυτό τον χρόνο

75
00:04:30,006 --> 00:04:33,516
που αφιερώνουμε σήμερα
στη διδασκαλία της ορθογραφίας

76
00:04:33,516 --> 00:04:36,599
να μπορούμε να τον αφιερώσουμε
σε άλλα γλωσσικά ζητήματα

77
00:04:36,599 --> 00:04:40,582
των οποίων η πολυπλοκότητα
αξίζει χρόνο και προσπάθεια;

78
00:04:42,433 --> 00:04:47,447
Αυτό που προτείνω δεν είναι
να καταργήσουμε την ορθογραφία

79
00:04:47,447 --> 00:04:51,274
και να γράφει ο καθένας όπως θέλει.

80
00:04:51,870 --> 00:04:55,662
Η γλώσσα είναι ένα εργαλείο κοινής χρήσης,

81
00:04:55,662 --> 00:04:58,070
και για αυτό θεωρώ βασικό

82
00:04:58,070 --> 00:05:01,566
το να τη χρησιμοποιούμε 
ακολουθώντας κοινά κριτήρια.

83
00:05:01,566 --> 00:05:03,768
Αλλά επίσης μου φαίνεται βασικό

84
00:05:03,782 --> 00:05:08,172
να κάνουμε αυτά τα κοινά κριτήρια 
όσο γίνεται πιο απλά,

85
00:05:08,172 --> 00:05:12,090
κυρίως γιατί αν απλοποιήσουμε
την ορθογραφία μας

86
00:05:12,090 --> 00:05:14,958
δεν ισοπεδώνουμε τη γλώσσα μας,

87
00:05:14,958 --> 00:05:17,523
απλοποιώντας την ορθογραφία

88
00:05:17,527 --> 00:05:21,260
δεν εξασθενούμε καθόλου 
την ποιότητα της γλώσσας.

89
00:05:22,144 --> 00:05:26,064
Εγώ δουλεύω κάθε μέρα
με τη λογοτεχνία του Χρυσού Αιώνα,

90
00:05:26,064 --> 00:05:29,605
διαβάζω από Γκαρσιλάσο 
μέχρι Θερβάντες, Γκόνγκορα, Κιέβεδο,

91
00:05:29,609 --> 00:05:32,647
και μερικές φορές γράφουν 
τη λέξη «hombre» χωρίς το «h»,

92
00:05:32,647 --> 00:05:35,854
μερικές φορές γράφουν 
«escribir» με κοφτό «v»,

93
00:05:35,854 --> 00:05:38,361
και μου φαίνεται εντελώς σαφές

94
00:05:38,361 --> 00:05:43,657
ότι η διαφορά μεταξύ αυτών των κειμένων 
και των δικών μας αφορά την σύμβαση,

95
00:05:43,661 --> 00:05:47,404
ή καλύτερα την απουσία
σύμβασης στην εποχή τους.

96
00:05:47,404 --> 00:05:49,144
Δεν αφορά την ποιότητα.

97
00:05:50,352 --> 00:05:52,851
Αλλά επιτρέψτε μου 
να επιστρέψω στους δασκάλους

98
00:05:52,855 --> 00:05:56,170
γιατί είναι πρόσωπα-κλειδιά
σε αυτή την ιστορία.

99
00:05:56,174 --> 00:06:01,623
Ανέφερα προ ολίγου 
την κάπως παράλογη επιμονή

100
00:06:01,623 --> 00:06:04,160
με την οποία οι δάσκαλοι 
μας πίεζαν και μας πιέζουν

101
00:06:04,160 --> 00:06:06,099
στο θέμα της ορθογραφίας.

102
00:06:06,099 --> 00:06:11,389
Όμως το βέβαιο είναι ότι αυτό
έχει κάποια βάση στην εποχή μας.

103
00:06:11,915 --> 00:06:17,989
Στην κοινωνία μας, η ορθογραφία
λειτουργεί σαν πήχης που ξεχωρίζει

104
00:06:17,989 --> 00:06:20,040
τον καλλιεργημένο
από τον μη καλλιεργημένο,

105
00:06:20,040 --> 00:06:21,818
τον μορφωμένο από τον αμόρφωτο,

106
00:06:21,818 --> 00:06:26,685
ανεξαρτήτως του περιεχόμενου του κειμένου.

107
00:06:26,685 --> 00:06:30,047
Κάποιος μπορεί να προσληφθεί
ή όχι σε μια θέση,

108
00:06:30,047 --> 00:06:32,730
γιατί έβαλε ή παρέλειψε ένα «h».

109
00:06:32,730 --> 00:06:35,933
Κάποιος άλλος μπορεί να γίνει
αντικείμενο δημόσιου χλευασμού

110
00:06:35,933 --> 00:06:38,550
για ένα «b» σε θέση
που δεν έπρεπε να είναι.

111
00:06:38,554 --> 00:06:40,875
Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψιν όλα αυτά,

112
00:06:40,879 --> 00:06:45,307
είναι φανερό ότι έχει νόημα να αφιερώνουμε
όλο αυτόν τον χρόνο στην ορθογραφία.

113
00:06:45,822 --> 00:06:48,432
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε

114
00:06:48,432 --> 00:06:50,736
ότι κατά τη διάρκεια
της ιστορίας της γλώσσας μας

115
00:06:50,736 --> 00:06:52,675
υπήρχαν πάντοτε δάσκαλοι,

116
00:06:52,675 --> 00:06:56,602
ή άνθρωποι που ασχολούνταν 
με την πρωτοβάθμια εκπαίδευση,

117
00:06:56,602 --> 00:06:59,169
που προώθησαν ορθογραφικές μεταρρυθμίσεις,

118
00:06:59,169 --> 00:07:01,681
και που συνειδητοποίησαν 
ότι στην ορθογραφία μας

119
00:07:01,685 --> 00:07:06,017
μερικές φορές υπήρχε ένα εμπόδιο
για τη μετάδοση της γνώσης.

120
00:07:06,021 --> 00:07:09,679
Στην δική μας περίπτωση, για παράδειγμα,
ο Σαρμιέντο και ο Αντρές Μπέγιο,

121
00:07:09,679 --> 00:07:12,284
πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη
ορθογραφική μεταρρύθμιση

122
00:07:12,284 --> 00:07:15,882
που είχε πραγματοποιηθεί ποτέ 
στην ισπανική γλώσσα,

123
00:07:15,882 --> 00:07:21,312
ήταν εκείνη που έγινε στη Χιλή
στα μέσα του 19ου αιώνα.

124
00:07:21,802 --> 00:07:26,390
Γιατί, λοιπόν, δεν παίρνουμε τη σκυτάλη
από αυτούς τους δασκάλους

125
00:07:26,390 --> 00:07:29,817
για να αρχίσουμε να εξελίσσουμε
την ορθογραφία μας;

126
00:07:29,817 --> 00:07:36,068
Σε αυτή τη μικρή ομάδα των 10.000,
θα ήθελα να προτείνω κάποιες τροποποιήσεις

127
00:07:36,068 --> 00:07:39,537
που πιστεύω ότι είναι λογικές,
για να γίνει η αρχή.

128
00:07:40,207 --> 00:07:42,634
Καταργούμε το άφωνο «h».

129
00:07:42,634 --> 00:07:47,708
Εκεί που γράφουμε ένα «h»
και δεν προφέρουμε τίποτα,

130
00:07:47,708 --> 00:07:49,636
ας μη γράφουμε τίποτα.

131
00:07:49,636 --> 00:07:52,568
Δυσκολεύομαι να καταλάβω
αυτό το συναισθηματικό δέσιμο

132
00:07:52,568 --> 00:07:57,679
που μας αναγκάζει να ανεχόμαστε
την δυσκολία που προκαλεί το άφωνο «h».

133
00:07:57,679 --> 00:08:00,118
Το μακρύ «b» και το κοφτό «v»
που λέγαμε πριν,

134
00:08:00,118 --> 00:08:02,648
ποτέ δεν διέφεραν στην Ισπανική γλώσσα,

135
00:08:02,648 --> 00:08:03,820
(Χειροκρότημα)

136
00:08:03,820 --> 00:08:07,304
ας διαλέξουμε ένα από τα δύο, 
ας το συζητήσουμε,

137
00:08:07,304 --> 00:08:11,324
ο καθένας θα έχει τις προτιμήσεις του,
ο καθένας θα πει τα επιχειρήματά του.

138
00:08:11,324 --> 00:08:13,866
Κρατάμε το ένα, καταργούμε το άλλο.

139
00:08:13,866 --> 00:08:16,935
«G» ή «j», ξεχωρίζουμε τις ιδιότητές τους,

140
00:08:16,935 --> 00:08:21,451
στο «g» μένει ο ήπιος ήχος,
«gato», «mago», «águila»,

141
00:08:21,451 --> 00:08:29,295
και το «j» διατηρεί τον τραχύ ήχο,
«jarabe», «jirafa», «gente», «argentino».

142
00:08:30,425 --> 00:08:35,773
Τα «c», «s» και «z» είναι μια
ενδιαφέρουσα περίπτωση,

143
00:08:35,773 --> 00:08:39,665
γιατί ενώ το φωνητικό κριτήριο
πρέπει να είναι οδηγός,

144
00:08:39,665 --> 00:08:42,832
δεν μπορεί να είναι απόλυτος κανόνας.

145
00:08:42,832 --> 00:08:47,532
Σε μερικές περιπτώσεις οι διαφορές
στην προφορά πρέπει να διατηρούνται.

146
00:08:47,532 --> 00:08:50,452
Όπως έλεγα προηγουμένως, «c», «s» και «z»

147
00:08:50,456 --> 00:08:53,946
σε κάποιες περιπτώσεις αντιστοιχούν
σε έναν ήχο, αλλού σε δύο,

148
00:08:53,946 --> 00:08:58,868
αν από τρία γράμματα κατεβούμε
σε δύο, θα είμαστε όλοι καλύτερα.

149
00:09:00,241 --> 00:09:05,138
Κάποιοι ίσως θεωρήσουν 
αυτές τις αλλαγές κάπως δραστικές.

150
00:09:05,142 --> 00:09:07,301
Δεν είναι όμως και τόσο δραστικές.

151
00:09:07,301 --> 00:09:10,629
Η Βασιλική Ισπανική Ακαδημία
και όλες οι ακαδημίες της γλώσσας,

152
00:09:10,633 --> 00:09:15,537
επίσης πιστεύουν ότι η ορθογραφία
πρέπει να τροποποιηθεί.

153
00:09:15,537 --> 00:09:17,472
Ότι ναι μεν η γλώσσα είναι συνδεδεμένη

154
00:09:17,472 --> 00:09:20,472
με την ιστορία, την παράδοση και τα έθιμα,

155
00:09:20,472 --> 00:09:25,124
αλλά είναι επίσης ένα πρακτικό
εργαλείο καθημερινής χρήσης

156
00:09:25,124 --> 00:09:30,022
και ότι μερικές φορές οι δεσμοί 
με την ιστορία, την παράδοση και τα έθιμα

157
00:09:30,022 --> 00:09:35,061
μεταμορφώνονται σε εμπόδιο
στη χρήση της σήμερα.

158
00:09:35,595 --> 00:09:38,725
Αυτό εξηγεί το γιατί η γλώσσα μας,

159
00:09:38,729 --> 00:09:44,625
πολύ περισσότερο από άλλες,
που μιλιούνται γεωγραφικά κοντά μας,

160
00:09:44,625 --> 00:09:48,238
τροποποιήθηκε ιστορικά,

161
00:09:48,238 --> 00:09:51,975
για παράδειγμα, πήγαμε από
«orthographia» σε «ortografía»,

162
00:09:51,975 --> 00:09:56,090
πήγαμε από «theatro» σε «teatro»,
πήγαμε από «quantidad» σε «cantidad»,

163
00:09:56,090 --> 00:09:58,594
πήγαμε από «symbolo» σε «símbolo»,

164
00:09:58,594 --> 00:10:03,923
και μόλις άρχισαν να αποσύρονται
μερικά άφωνα «h»,

165
00:10:03,923 --> 00:10:06,187
στο λεξικό της Βασιλικής Ακαδημίας

166
00:10:06,191 --> 00:10:11,964
«arpa», «armonia» μπορούν
να γραφούν με «h» ή δίχως «h»

167
00:10:11,968 --> 00:10:13,878
και είμαστε όλοι μια χαρά.

168
00:10:15,455 --> 00:10:18,212
Πιστεύω επίσης

169
00:10:18,216 --> 00:10:24,176
ότι τώρα είναι η ιδιαίτερα κατάλληλη
στιγμή για να κάνουμε αυτή τη συζήτηση.

170
00:10:25,338 --> 00:10:29,269
Πάντα μας λένε ότι η γλώσσα 
αλλάζει αυθόρμητα,

171
00:10:29,273 --> 00:10:31,368
από κάτω προς τα πάνω,

172
00:10:31,368 --> 00:10:34,588
ότι οι χρήστες είναι αυτοί
που φτιάχνουν νέες λέξεις,

173
00:10:34,588 --> 00:10:38,022
αυτοί που εισάγουν
γραμματικές τροποποιήσεις,

174
00:10:38,036 --> 00:10:39,644
και ότι η Αρχή,

175
00:10:39,644 --> 00:10:46,003
σε κάποιες χώρες η Ακαδημία, σε άλλες 
ένα λεξικό, σε άλλες ένα υπουργείο,

176
00:10:46,003 --> 00:10:49,655
μετά από πολύ καιρό τις δέχεται
και τις ενσωματώνει.

177
00:10:50,561 --> 00:10:54,238
Αυτό αληθεύει μόνο σε κάποια
επίπεδα της γλώσσας,

178
00:10:54,242 --> 00:10:57,633
αληθεύει σε επίπεδο λεξιλογίου,
σε επίπεδο λέξεων,

179
00:10:57,637 --> 00:11:00,951
αλλά αληθεύει λιγότερο 
σε επίπεδο γραμματικής,

180
00:11:00,951 --> 00:11:05,329
και σχεδόν καθόλου, θα έλεγα,
σε επίπεδο ορθογραφίας,

181
00:11:05,329 --> 00:11:09,197
που ιστορικά άλλαζε από πάνω προς τα κάτω.

182
00:11:09,201 --> 00:11:11,279
Ήταν πάντα οι Αρχές

183
00:11:11,279 --> 00:11:15,680
αυτές που καθόριζαν τους κανόνες
και πρότειναν τροποποιήσεις.

184
00:11:17,129 --> 00:11:21,943
Γιατί είπα ότι αυτή η στιγμή
είναι ιδιαιτέρως κατάλληλη;

185
00:11:21,957 --> 00:11:23,356
Μέχρι σήμερα,

186
00:11:23,356 --> 00:11:30,145
η γραφή είχε μια χρήση πιο περιορισμένη
και ιδιαίτερη, από τον προφορικό λόγο.

187
00:11:30,145 --> 00:11:34,581
Αλλά στην εποχή μας, στην εποχή
των μέσων κοινωνικής δικτύωσης,

188
00:11:34,581 --> 00:11:37,729
αυτό άλλαξε ριζικά.

189
00:11:38,294 --> 00:11:41,411
Ποτέ ξανά δεν είχαμε γράψει
τόσο, όσο γράφουμε τώρα,

190
00:11:41,411 --> 00:11:45,936
ποτέ ξανά δεν είχαν γράψει τόσοι άνθρωποι
και να διαβάστηκαν από τόσους.

191
00:11:46,520 --> 00:11:50,577
Μέσα σε αυτά τα μέσα δικτύωσης,
για πρώτη φορά βλέπουμε,

192
00:11:50,577 --> 00:11:54,764
σε μεγάλο βαθμό, καινούργιες 
χρήσεις της ορθογραφίας.

193
00:11:54,764 --> 00:11:59,369
Ακόμα και άτομα μορφωμένα,
που ξέρουν τέλεια ορθογραφία,

194
00:11:59,369 --> 00:12:03,429
όταν γράφουν στα μέσα δικτύωσης
συμπεριφέρονται αρκετά παρόμοια

195
00:12:03,433 --> 00:12:07,144
με την πλειοψηφία των χρηστών.

196
00:12:07,144 --> 00:12:11,100
Δηλαδή δεν δίνουν τόση σημασία
στη σωστή ορθογραφία,

197
00:12:11,104 --> 00:12:15,835
όση στην αποτελεσματικότητα
και την ταχύτητα της επικοινωνίας.

198
00:12:16,285 --> 00:12:21,738
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρόποι γραφής
χωρίς κανόνες, με προσωπικό στυλ,

199
00:12:21,738 --> 00:12:24,769
και πιστεύω ότι αξίζει
να τους δώσουμε σημασία,

200
00:12:24,773 --> 00:12:27,310
γιατί πιθανώς μας δείχνουν

201
00:12:27,310 --> 00:12:31,803
ότι αφού η εποχή μας βάζει
την γραφή σε καινούργιο πλαίσιο,

202
00:12:31,807 --> 00:12:36,460
πρέπει να της δώσει και νέα κριτήρια.

203
00:12:36,464 --> 00:12:41,679
Πιστεύω ότι θα ήταν λάθος 
να απορρίψουμε αυτούς τους νέους τρόπους,

204
00:12:41,679 --> 00:12:46,758
θεωρώντας τους σημάδια της πολιτιστικής
παρακμής της εποχής μας.

205
00:12:46,758 --> 00:12:49,307
Αντιθέτως, πιστεύω ότι πρέπει
να τους παρατηρήσουμε,

206
00:12:49,307 --> 00:12:51,607
να τους οργανώσουμε 
και να τους αιτιολογήσουμε

207
00:12:51,607 --> 00:12:57,248
μέσα από κανόνες πιο συναφείς
με τις ανάγκες της εποχής μας.

208
00:12:58,741 --> 00:13:02,473
Περιμένω κάποιες αντιρρήσεις.

209
00:13:03,496 --> 00:13:04,937
Υπάρχουν αυτοί που θα πούν

210
00:13:04,937 --> 00:13:10,076
ότι αν απλοποιήσουμε την ορθογραφία,
θα χάσουμε την ετυμολογία.

211
00:13:10,907 --> 00:13:14,122
Στην πραγματικότητα, αν θέλαμε
να διατηρήσουμε την ετυμολογία

212
00:13:14,122 --> 00:13:16,466
δεν θα το κάναμε αυτό 
μέσω της ορθογραφίας,

213
00:13:16,466 --> 00:13:20,735
και επίσης θα έπρεπε να μάθουμε
λατινικά, ελληνικά, αραβικά.

214
00:13:21,199 --> 00:13:26,668
Όταν απλοποιήσουμε την ορθογραφία,
θα βρίσκουμε την ετυμολογία

215
00:13:26,668 --> 00:13:31,519
στο ίδιο μέρος όπου τη βρίσκουμε
και τώρα, στα ετυμολογικά λεξικά.

216
00:13:32,174 --> 00:13:35,136
Μια δεύτερη αντίρρηση θα ήταν:

217
00:13:35,140 --> 00:13:36,963
«Αν απλοποιήσουμε την ορθογραφία

218
00:13:36,963 --> 00:13:39,179
δεν θα μπορούμε να ξεχωρίσουμε

219
00:13:39,179 --> 00:13:42,580
τις λέξεις που σήμερα διαφέρουν
σε ένα μόνο γράμμα».

220
00:13:42,580 --> 00:13:46,674
Αυτό είναι αλήθεια, αλλά
δεν αποτελεί πρόβλημα.

221
00:13:46,678 --> 00:13:49,259
Η γλώσσα μας έχει ομώνυμα,

222
00:13:49,259 --> 00:13:52,609
λέξεις με πάνω από μια έννοια
και δεν μπερδευόμαστε:

223
00:13:52,609 --> 00:13:56,649
banco, παγκάκι όπου καθόμαστε,
banco, η τράπεζα όπου καταθέτουμε λεφτά,

224
00:13:56,649 --> 00:13:59,926
traje, το κοστούμι που φοράμε,
trajimos, τα πράγματα που κουβαλάμε.

225
00:13:59,926 --> 00:14:06,443
Στις περισσότερες περιπτώσεις, 
τα συμφραζόμενα λύνουν κάθε αμφιβολία.

226
00:14:07,176 --> 00:14:10,154
Αλλά υπάρχει μια τρίτη αντίρρηση,

227
00:14:12,078 --> 00:14:18,496
πιστεύω η πιο κατανοητή
και η πιο συγκινητική,

228
00:14:18,496 --> 00:14:22,509
και είναι: «Εγώ δεν θέλω να αλλάξω.

229
00:14:22,509 --> 00:14:26,256
Έτσι διδάχτηκα και έτσι συνήθισα,

230
00:14:26,260 --> 00:14:30,703
όταν διαβάζω μια λέξη γραμμένη
με ορθογραφία απλοποιημένη

231
00:14:30,703 --> 00:14:32,586
με πονάνε τα μάτια μου».

232
00:14:32,586 --> 00:14:34,389
(Γέλια)

233
00:14:34,389 --> 00:14:39,256
Αυτή η αντίρρηση, κατά βάθος
εκφράζει τον καθένα από μας.

234
00:14:39,945 --> 00:14:41,764
Τι πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε;

235
00:14:41,764 --> 00:14:44,342
Ό,τι κάναμε πάντα
σε αυτές τις περιπτώσεις,

236
00:14:44,342 --> 00:14:46,632
οι αλλαγές γίνονται κοιτώντας μπροστά,

237
00:14:46,636 --> 00:14:49,891
διδάσκουμε στα παιδιά
τους καινούργιους κανόνες:

238
00:14:49,891 --> 00:14:54,420
όσοι δεν συμφωνούμε, μας αφήνουν
να γράφουμε όπως έχουμε συνηθίσει,

239
00:14:54,420 --> 00:14:58,748
και περιμένουμε τον χρόνο
να θεμελιώσει τους νέους κανόνες.

240
00:14:59,232 --> 00:15:02,674
Η επιτυχία στην πραγματοποίηση
των ορθογραφικών μεταρρυθμίσεων,

241
00:15:02,674 --> 00:15:06,088
που αγγίζουν βαθειά ριζωμένες συνήθειες,


242
00:15:06,088 --> 00:15:11,468
βρίσκεται στη σύνεση, τη συγκατάθεση, 
τη σταδιακή αλλαγή και την ανεκτικότητα.

243
00:15:11,471 --> 00:15:16,003
Δεν μπορούμε να αφήσουμε
βαθιά ριζωμένες παλιές συνήθειες

244
00:15:16,003 --> 00:15:18,430
να μας εμποδίσουν να προχωρήσουμε μπροστά.

245
00:15:18,782 --> 00:15:22,297
Ο καλύτερος φόρος τιμής που μπορούμε
να αποδώσουμε στο παρελθόν

246
00:15:22,297 --> 00:15:24,810
είναι να βελτιώσουμε αυτό που μας δόθηκε.

247
00:15:25,256 --> 00:15:27,870
Για αυτό πιστεύω ότι πρέπει
να συμφωνήσουμε,

248
00:15:27,870 --> 00:15:30,801
ότι οι ακαδημίες μας
πρέπει να συμφωνήσουν,

249
00:15:30,815 --> 00:15:33,863
να καθαρίσουν την ορθογραφία μας,

250
00:15:33,863 --> 00:15:39,024
από όλες τις συνήθειες που υιοθετήσαμε
χωρίς να μας εξυπηρετούν.

251
00:15:39,717 --> 00:15:43,183
Είμαι πεπεισμένη ότι αν το κάνουμε αυτό,

252
00:15:43,183 --> 00:15:47,235
σε έναν ταπεινό αλλά
πολύ σημαντικό τομέα, τη γλώσσα,

253
00:15:47,235 --> 00:15:52,408
θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές
ένα καλύτερο μέλλον.

254
00:15:52,408 --> 00:15:56,708
(Χειροκρότημα)