0:00:00.940,0:00:05.195 Σπαταλήσαμε πολύ χρόνο στο σχολείο [br]μαθαίνοντας ορθογραφία. 0:00:06.031,0:00:10.321 Τα παιδιά εξακολουθούν να σπαταλούν[br]πολύ χρόνο στο σχολείο 0:00:10.321,0:00:12.189 μαθαίνοντας ορθογραφία. 0:00:12.709,0:00:16.361 Για αυτό, θέλω να μοιραστώ [br]μαζί σας μια ερώτηση: 0:00:17.683,0:00:21.171 «Είνε απαραίτητη [br]μια κενούργια ορθογραφία;» 0:00:21.534,0:00:23.736 Εγώ πιστεύω πως ναι, είναι απαραίτητη. 0:00:23.736,0:00:28.685 Ή καλύτερα: πιστεύω πως είναι απαραίτητο[br]να απλοποιήσουμε αυτή που ήδη έχουμε. 0:00:29.242,0:00:33.201 Ούτε η ερώτηση ούτε η απάντηση [br]είναι καινούργιες για τη γλώσσα μας. 0:00:33.537,0:00:37.802 Κάνουν την εμφάνισή τους [br]δια μέσου των αιώνων, 0:00:37.802,0:00:42.805 από το 1492 όταν, στην πρώτη[br]γραμματική της Ισπανικής γλώσσας, 0:00:43.389,0:00:48.818 ο Αντόνιο ντε Νεμπρίχα έθεσε έναν απλό[br]και σαφή κανόνα για την ορθογραφία μας: 0:00:49.152,0:00:52.077 «Πρέπει να γράφουμε, όπως προφέρουμε 0:00:52.077,0:00:54.575 και να προφέρουμε όπως γράφουμε». 0:00:54.575,0:00:57.843 Σε κάθε ήχο έπρεπε[br]να αντιστοιχεί ένα γράμμα, 0:00:57.843,0:01:01.063 κάθε γράμμα έπρεπε [br]να αντιπροσωπεύει έναν μόνο ήχο, 0:01:01.063,0:01:04.645 και όσα γράμματα [br]δεν αντιπροσώπευαν κανένα ήχο 0:01:04.645,0:01:07.565 θα έπρεπε να καταργηθούν. 0:01:07.565,0:01:10.056 Αυτό το κριτήριο, το φωνητικό κριτήριο, 0:01:10.056,0:01:13.617 που λέει ότι πρέπει να γράφουμε[br]όπως προφέρουμε, 0:01:13.617,0:01:16.650 είναι και δεν είναι η βάση της ορθογραφίας 0:01:16.650,0:01:19.180 όπως τη χρησιμοποιούμε σήμερα. 0:01:19.180,0:01:22.542 Είναι, διότι η ισπανική,[br]σε αντίθεση με άλλες γλώσσες 0:01:22.542,0:01:27.062 όπως η αγγλική και η γαλλική, [br]πάντα αντιστεκόταν σθεναρά 0:01:27.062,0:01:31.051 στη μεγάλη διαφορά[br]μεταξύ γραφής και προφοράς. 0:01:31.561,0:01:33.112 Αλλά και δεν είναι, 0:01:33.112,0:01:38.268 διότι όταν τον 18ο αιώνα αποφασίστηκε[br]πώς θα ενοποιήσουμε τη γραφή μας, 0:01:38.268,0:01:42.435 υπήρξε και άλλο κριτήριο που καθοδήγησε[br]σε μεγάλο βαθμό τις αποφάσεις. 0:01:42.435,0:01:47.228 Αυτό το κριτήριο ήταν το ετυμολογικό,[br]αυτό που λέει ότι πρέπει να γράφουμε 0:01:47.228,0:01:50.817 σύμφωνα με τη γραφή των λέξεων[br]στην πρωτότυπη γλώσσα τους, 0:01:50.817,0:01:52.273 στη λατινική, στην ελληνική. 0:01:52.273,0:01:56.573 Και έτσι έχουμε το βουβό «h»,[br]το οποίο γράφουμε αλλά δεν προφέρουμε, 0:01:57.018,0:01:59.868 και το μακρύ «b» και κοφτό «v», 0:01:59.868,0:02:02.352 τα οποία, σε αντίθεση [br]με το τι πιστεύουν πολλοί, 0:02:02.352,0:02:06.113 στην ισπανική τους προφορά ποτέ[br]δεν είχαν διαφορά μεταξύ τους. 0:02:06.473,0:02:11.190 Έτσι έχουμε το τραχύ «g», [br]όπως στη λέξη «gente», 0:02:11.190,0:02:13.748 και το μαλακό, όπως στην λέξη «gato». 0:02:13.748,0:02:17.241 Έτσι έχουμε «c», «s» και «z», 0:02:17.791,0:02:21.136 τρία γράμματα που σε κάποιες περιοχές[br]αντιστοιχούν σε έναν ήχο 0:02:21.136,0:02:24.118 και σε άλλες περιοχές σε δύο,[br]αλλά σε καμία σε τρεις. 0:02:25.700,0:02:28.920 Δεν ήρθα εδώ για να σας πω[br]κάτι που δεν γνωρίζετε 0:02:28.920,0:02:30.935 από την προσωπική σας εμπειρία. 0:02:31.315,0:02:33.827 Όλοι μας πήγαμε στο σχολείο, 0:02:34.257,0:02:39.109 όλοι μας επενδύσαμε[br]πολύ χρόνο στη μάθηση, 0:02:39.109,0:02:43.854 μεγάλο ποσοστό αυτού του χρόνου[br]του εύπλαστου παιδικού μυαλού, 0:02:43.854,0:02:46.402 σε υπαγορεύσεις και στην απομνημόνευση 0:02:46.402,0:02:50.305 ορθογραφικών κανόνων με πολλές εξαιρέσεις. 0:02:50.920,0:02:54.746 Μας μετέδωσαν με πολλούς τρόπους,[br]έμμεσους και άμεσους, 0:02:54.746,0:03:00.392 την ιδέα ότι η ορθογραφία ήταν κάτι [br]πολύ βασικό για τη μόρφωσή μας. 0:03:01.266,0:03:03.503 Ωστόσο, έχω την εντύπωση 0:03:03.503,0:03:07.391 ότι οι δάσκαλοι δεν αναρωτήθηκαν[br]ποτέ γιατί ήταν τόσο σημαντικό. 0:03:07.391,0:03:10.423 Ακόμη, δεν έκαναν μια πρότερη ερώτηση, 0:03:10.423,0:03:13.649 «Ποιος είναι ο σκοπός της ορθογραφίας;» 0:03:13.968,0:03:16.764 «Σε τι χρησιμεύει η ορθογραφία;» 0:03:18.475,0:03:21.135 Η αλήθεια είναι ότι όταν κάποιος[br]κάνει αυτή την ερώτηση, 0:03:21.135,0:03:24.715 η απάντηση είναι αρκετά απλή [br]και λιγότερο σύνθετη 0:03:24.715,0:03:26.442 από αυτό που συνήθως πιστεύουμε. 0:03:26.663,0:03:31.235 Ο ρόλος της ορθογραφίας [br]είναι να ενοποιεί τη γραφή, 0:03:31.239,0:03:33.527 έτσι ώστε όλοι να γράφουμε [br]με τον ίδιο τρόπο, 0:03:33.527,0:03:37.888 και να κατανοούμαστε πιο εύκολα [br]μέσω του γραπτού λόγου. 0:03:38.369,0:03:41.525 Σε αντιπαραβολή όμως[br]με άλλες πτυχές της γλώσσας, 0:03:41.525,0:03:43.972 όπως η στίξη για παράδειγμα, 0:03:43.972,0:03:50.124 η ορθογραφία δεν προνοεί καμία [br]δυνατότητα προσωπικής έκφρασης. 0:03:50.124,0:03:52.092 Στη στίξη, υπάρχει. 0:03:52.092,0:03:56.113 Με τη στίξη μπορώ να επιλέξω [br]να αλλάξω το νόημα σε μια φράση. 0:03:56.113,0:03:57.518 Με τη στίξη 0:03:57.522,0:04:01.558 μπορώ να αποτυπώσω έναν ιδιαίτερο[br]ρυθμό σε αυτό που γράφω, 0:04:01.558,0:04:03.855 ενώ με την ορθογραφία, δεν μπορώ. 0:04:03.855,0:04:07.416 Στην ορθογραφία, αυτό που γράφω [br]είτε είναι σωστό, είτε όχι, 0:04:07.416,0:04:11.165 σύμφωνα με το τι συμφωνεί και τι όχι[br]με τους ισχύοντες κανόνες. 0:04:11.630,0:04:17.100 Επομένως, δεν θα ήταν πιο συνετό[br]να απλοποιήσουμε τους ισχύοντες κανόνες, 0:04:17.100,0:04:20.161 προκειμένου να είναι πιο εύκολο[br]να διδάσκουμε, να μαθαίνουμε 0:04:20.161,0:04:23.161 και να χρησιμοποιούμε[br]σωστά την ορθογραφία; 0:04:23.691,0:04:28.246 Δεν θα ήταν πιο συνετό να απλοποιήσουμε[br]τους ισχύοντες κανόνες, 0:04:28.246,0:04:30.006 προκειμένου όλο αυτό τον χρόνο 0:04:30.006,0:04:33.516 που αφιερώνουμε σήμερα[br]στη διδασκαλία της ορθογραφίας 0:04:33.516,0:04:36.599 να μπορούμε να τον αφιερώσουμε[br]σε άλλα γλωσσικά ζητήματα 0:04:36.599,0:04:40.582 των οποίων η πολυπλοκότητα[br]αξίζει χρόνο και προσπάθεια; 0:04:42.433,0:04:47.447 Αυτό που προτείνω δεν είναι[br]να καταργήσουμε την ορθογραφία 0:04:47.447,0:04:51.274 και να γράφει ο καθένας όπως θέλει. 0:04:51.870,0:04:55.662 Η γλώσσα είναι ένα εργαλείο κοινής χρήσης, 0:04:55.662,0:04:58.070 και για αυτό θεωρώ βασικό 0:04:58.070,0:05:01.566 το να τη χρησιμοποιούμε [br]ακολουθώντας κοινά κριτήρια. 0:05:01.566,0:05:03.768 Αλλά επίσης μου φαίνεται βασικό 0:05:03.782,0:05:08.172 να κάνουμε αυτά τα κοινά κριτήρια [br]όσο γίνεται πιο απλά, 0:05:08.172,0:05:12.090 κυρίως γιατί αν απλοποιήσουμε[br]την ορθογραφία μας 0:05:12.090,0:05:14.958 δεν ισοπεδώνουμε τη γλώσσα μας, 0:05:14.958,0:05:17.523 απλοποιώντας την ορθογραφία 0:05:17.527,0:05:21.260 δεν εξασθενούμε καθόλου [br]την ποιότητα της γλώσσας. 0:05:22.144,0:05:26.064 Εγώ δουλεύω κάθε μέρα[br]με τη λογοτεχνία του Χρυσού Αιώνα, 0:05:26.064,0:05:29.605 διαβάζω από Γκαρσιλάσο [br]μέχρι Θερβάντες, Γκόνγκορα, Κιέβεδο, 0:05:29.609,0:05:32.647 και μερικές φορές γράφουν [br]τη λέξη «hombre» χωρίς το «h», 0:05:32.647,0:05:35.854 μερικές φορές γράφουν [br]«escribir» με κοφτό «v», 0:05:35.854,0:05:38.361 και μου φαίνεται εντελώς σαφές 0:05:38.361,0:05:43.657 ότι η διαφορά μεταξύ αυτών των κειμένων [br]και των δικών μας αφορά την σύμβαση, 0:05:43.661,0:05:47.404 ή καλύτερα την απουσία[br]σύμβασης στην εποχή τους. 0:05:47.404,0:05:49.144 Δεν αφορά την ποιότητα. 0:05:50.352,0:05:52.851 Αλλά επιτρέψτε μου [br]να επιστρέψω στους δασκάλους 0:05:52.855,0:05:56.170 γιατί είναι πρόσωπα-κλειδιά[br]σε αυτή την ιστορία. 0:05:56.174,0:06:01.623 Ανέφερα προ ολίγου [br]την κάπως παράλογη επιμονή 0:06:01.623,0:06:04.160 με την οποία οι δάσκαλοι [br]μας πίεζαν και μας πιέζουν 0:06:04.160,0:06:06.099 στο θέμα της ορθογραφίας. 0:06:06.099,0:06:11.389 Όμως το βέβαιο είναι ότι αυτό[br]έχει κάποια βάση στην εποχή μας. 0:06:11.915,0:06:17.989 Στην κοινωνία μας, η ορθογραφία[br]λειτουργεί σαν πήχης που ξεχωρίζει 0:06:17.989,0:06:20.040 τον καλλιεργημένο[br]από τον μη καλλιεργημένο, 0:06:20.040,0:06:21.818 τον μορφωμένο από τον αμόρφωτο, 0:06:21.818,0:06:26.685 ανεξαρτήτως του περιεχόμενου του κειμένου. 0:06:26.685,0:06:30.047 Κάποιος μπορεί να προσληφθεί[br]ή όχι σε μια θέση, 0:06:30.047,0:06:32.730 γιατί έβαλε ή παρέλειψε ένα «h». 0:06:32.730,0:06:35.933 Κάποιος άλλος μπορεί να γίνει[br]αντικείμενο δημόσιου χλευασμού 0:06:35.933,0:06:38.550 για ένα «b» σε θέση[br]που δεν έπρεπε να είναι. 0:06:38.554,0:06:40.875 Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψιν όλα αυτά, 0:06:40.879,0:06:45.307 είναι φανερό ότι έχει νόημα να αφιερώνουμε[br]όλο αυτόν τον χρόνο στην ορθογραφία. 0:06:45.822,0:06:48.432 Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε 0:06:48.432,0:06:50.736 ότι κατά τη διάρκεια[br]της ιστορίας της γλώσσας μας 0:06:50.736,0:06:52.675 υπήρχαν πάντοτε δάσκαλοι, 0:06:52.675,0:06:56.602 ή άνθρωποι που ασχολούνταν [br]με την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, 0:06:56.602,0:06:59.169 που προώθησαν ορθογραφικές μεταρρυθμίσεις, 0:06:59.169,0:07:01.681 και που συνειδητοποίησαν [br]ότι στην ορθογραφία μας 0:07:01.685,0:07:06.017 μερικές φορές υπήρχε ένα εμπόδιο[br]για τη μετάδοση της γνώσης. 0:07:06.021,0:07:09.679 Στην δική μας περίπτωση, για παράδειγμα,[br]ο Σαρμιέντο και ο Αντρές Μπέγιο, 0:07:09.679,0:07:12.284 πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη[br]ορθογραφική μεταρρύθμιση 0:07:12.284,0:07:15.882 που είχε πραγματοποιηθεί ποτέ [br]στην ισπανική γλώσσα, 0:07:15.882,0:07:21.312 ήταν εκείνη που έγινε στη Χιλή[br]στα μέσα του 19ου αιώνα. 0:07:21.802,0:07:26.390 Γιατί, λοιπόν, δεν παίρνουμε τη σκυτάλη[br]από αυτούς τους δασκάλους 0:07:26.390,0:07:29.817 για να αρχίσουμε να εξελίσσουμε[br]την ορθογραφία μας; 0:07:29.817,0:07:36.068 Σε αυτή τη μικρή ομάδα των 10.000,[br]θα ήθελα να προτείνω κάποιες τροποποιήσεις 0:07:36.068,0:07:39.537 που πιστεύω ότι είναι λογικές,[br]για να γίνει η αρχή. 0:07:40.207,0:07:42.634 Καταργούμε το άφωνο «h». 0:07:42.634,0:07:47.708 Εκεί που γράφουμε ένα «h»[br]και δεν προφέρουμε τίποτα, 0:07:47.708,0:07:49.636 ας μη γράφουμε τίποτα. 0:07:49.636,0:07:52.568 Δυσκολεύομαι να καταλάβω[br]αυτό το συναισθηματικό δέσιμο 0:07:52.568,0:07:57.679 που μας αναγκάζει να ανεχόμαστε[br]την δυσκολία που προκαλεί το άφωνο «h». 0:07:57.679,0:08:00.118 Το μακρύ «b» και το κοφτό «v»[br]που λέγαμε πριν, 0:08:00.118,0:08:02.648 ποτέ δεν διέφεραν στην Ισπανική γλώσσα, 0:08:02.648,0:08:03.820 (Χειροκρότημα) 0:08:03.820,0:08:07.304 ας διαλέξουμε ένα από τα δύο, [br]ας το συζητήσουμε, 0:08:07.304,0:08:11.324 ο καθένας θα έχει τις προτιμήσεις του,[br]ο καθένας θα πει τα επιχειρήματά του. 0:08:11.324,0:08:13.866 Κρατάμε το ένα, καταργούμε το άλλο. 0:08:13.866,0:08:16.935 «G» ή «j», ξεχωρίζουμε τις ιδιότητές τους, 0:08:16.935,0:08:21.451 στο «g» μένει ο ήπιος ήχος,[br]«gato», «mago», «águila», 0:08:21.451,0:08:29.295 και το «j» διατηρεί τον τραχύ ήχο,[br]«jarabe», «jirafa», «gente», «argentino». 0:08:30.425,0:08:35.773 Τα «c», «s» και «z» είναι μια[br]ενδιαφέρουσα περίπτωση, 0:08:35.773,0:08:39.665 γιατί ενώ το φωνητικό κριτήριο[br]πρέπει να είναι οδηγός, 0:08:39.665,0:08:42.832 δεν μπορεί να είναι απόλυτος κανόνας. 0:08:42.832,0:08:47.532 Σε μερικές περιπτώσεις οι διαφορές[br]στην προφορά πρέπει να διατηρούνται. 0:08:47.532,0:08:50.452 Όπως έλεγα προηγουμένως, «c», «s» και «z» 0:08:50.456,0:08:53.946 σε κάποιες περιπτώσεις αντιστοιχούν[br]σε έναν ήχο, αλλού σε δύο, 0:08:53.946,0:08:58.868 αν από τρία γράμματα κατεβούμε[br]σε δύο, θα είμαστε όλοι καλύτερα. 0:09:00.241,0:09:05.138 Κάποιοι ίσως θεωρήσουν [br]αυτές τις αλλαγές κάπως δραστικές. 0:09:05.142,0:09:07.301 Δεν είναι όμως και τόσο δραστικές. 0:09:07.301,0:09:10.629 Η Βασιλική Ισπανική Ακαδημία[br]και όλες οι ακαδημίες της γλώσσας, 0:09:10.633,0:09:15.537 επίσης πιστεύουν ότι η ορθογραφία[br]πρέπει να τροποποιηθεί. 0:09:15.537,0:09:17.472 Ότι ναι μεν η γλώσσα είναι συνδεδεμένη 0:09:17.472,0:09:20.472 με την ιστορία, την παράδοση και τα έθιμα, 0:09:20.472,0:09:25.124 αλλά είναι επίσης ένα πρακτικό[br]εργαλείο καθημερινής χρήσης 0:09:25.124,0:09:30.022 και ότι μερικές φορές οι δεσμοί [br]με την ιστορία, την παράδοση και τα έθιμα 0:09:30.022,0:09:35.061 μεταμορφώνονται σε εμπόδιο[br]στη χρήση της σήμερα. 0:09:35.595,0:09:38.725 Αυτό εξηγεί το γιατί η γλώσσα μας, 0:09:38.729,0:09:44.625 πολύ περισσότερο από άλλες,[br]που μιλιούνται γεωγραφικά κοντά μας, 0:09:44.625,0:09:48.238 τροποποιήθηκε ιστορικά, 0:09:48.238,0:09:51.975 για παράδειγμα, πήγαμε από[br]«orthographia» σε «ortografía», 0:09:51.975,0:09:56.090 πήγαμε από «theatro» σε «teatro»,[br]πήγαμε από «quantidad» σε «cantidad», 0:09:56.090,0:09:58.594 πήγαμε από «symbolo» σε «símbolo», 0:09:58.594,0:10:03.923 και μόλις άρχισαν να αποσύρονται[br]μερικά άφωνα «h», 0:10:03.923,0:10:06.187 στο λεξικό της Βασιλικής Ακαδημίας 0:10:06.191,0:10:11.964 «arpa», «armonia» μπορούν[br]να γραφούν με «h» ή δίχως «h» 0:10:11.968,0:10:13.878 και είμαστε όλοι μια χαρά. 0:10:15.455,0:10:18.212 Πιστεύω επίσης 0:10:18.216,0:10:24.176 ότι τώρα είναι η ιδιαίτερα κατάλληλη[br]στιγμή για να κάνουμε αυτή τη συζήτηση. 0:10:25.338,0:10:29.269 Πάντα μας λένε ότι η γλώσσα [br]αλλάζει αυθόρμητα, 0:10:29.273,0:10:31.368 από κάτω προς τα πάνω, 0:10:31.368,0:10:34.588 ότι οι χρήστες είναι αυτοί[br]που φτιάχνουν νέες λέξεις, 0:10:34.588,0:10:38.022 αυτοί που εισάγουν[br]γραμματικές τροποποιήσεις, 0:10:38.036,0:10:39.644 και ότι η Αρχή, 0:10:39.644,0:10:46.003 σε κάποιες χώρες η Ακαδημία, σε άλλες [br]ένα λεξικό, σε άλλες ένα υπουργείο, 0:10:46.003,0:10:49.655 μετά από πολύ καιρό τις δέχεται[br]και τις ενσωματώνει. 0:10:50.561,0:10:54.238 Αυτό αληθεύει μόνο σε κάποια[br]επίπεδα της γλώσσας, 0:10:54.242,0:10:57.633 αληθεύει σε επίπεδο λεξιλογίου,[br]σε επίπεδο λέξεων, 0:10:57.637,0:11:00.951 αλλά αληθεύει λιγότερο [br]σε επίπεδο γραμματικής, 0:11:00.951,0:11:05.329 και σχεδόν καθόλου, θα έλεγα,[br]σε επίπεδο ορθογραφίας, 0:11:05.329,0:11:09.197 που ιστορικά άλλαζε από πάνω προς τα κάτω. 0:11:09.201,0:11:11.279 Ήταν πάντα οι Αρχές 0:11:11.279,0:11:15.680 αυτές που καθόριζαν τους κανόνες[br]και πρότειναν τροποποιήσεις. 0:11:17.129,0:11:21.943 Γιατί είπα ότι αυτή η στιγμή[br]είναι ιδιαιτέρως κατάλληλη; 0:11:21.957,0:11:23.356 Μέχρι σήμερα, 0:11:23.356,0:11:30.145 η γραφή είχε μια χρήση πιο περιορισμένη[br]και ιδιαίτερη, από τον προφορικό λόγο. 0:11:30.145,0:11:34.581 Αλλά στην εποχή μας, στην εποχή[br]των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, 0:11:34.581,0:11:37.729 αυτό άλλαξε ριζικά. 0:11:38.294,0:11:41.411 Ποτέ ξανά δεν είχαμε γράψει[br]τόσο, όσο γράφουμε τώρα, 0:11:41.411,0:11:45.936 ποτέ ξανά δεν είχαν γράψει τόσοι άνθρωποι[br]και να διαβάστηκαν από τόσους. 0:11:46.520,0:11:50.577 Μέσα σε αυτά τα μέσα δικτύωσης,[br]για πρώτη φορά βλέπουμε, 0:11:50.577,0:11:54.764 σε μεγάλο βαθμό, καινούργιες [br]χρήσεις της ορθογραφίας. 0:11:54.764,0:11:59.369 Ακόμα και άτομα μορφωμένα,[br]που ξέρουν τέλεια ορθογραφία, 0:11:59.369,0:12:03.429 όταν γράφουν στα μέσα δικτύωσης[br]συμπεριφέρονται αρκετά παρόμοια 0:12:03.433,0:12:07.144 με την πλειοψηφία των χρηστών. 0:12:07.144,0:12:11.100 Δηλαδή δεν δίνουν τόση σημασία[br]στη σωστή ορθογραφία, 0:12:11.104,0:12:15.835 όση στην αποτελεσματικότητα[br]και την ταχύτητα της επικοινωνίας. 0:12:16.285,0:12:21.738 Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρόποι γραφής[br]χωρίς κανόνες, με προσωπικό στυλ, 0:12:21.738,0:12:24.769 και πιστεύω ότι αξίζει[br]να τους δώσουμε σημασία, 0:12:24.773,0:12:27.310 γιατί πιθανώς μας δείχνουν 0:12:27.310,0:12:31.803 ότι αφού η εποχή μας βάζει[br]την γραφή σε καινούργιο πλαίσιο, 0:12:31.807,0:12:36.460 πρέπει να της δώσει και νέα κριτήρια. 0:12:36.464,0:12:41.679 Πιστεύω ότι θα ήταν λάθος [br]να απορρίψουμε αυτούς τους νέους τρόπους, 0:12:41.679,0:12:46.758 θεωρώντας τους σημάδια της πολιτιστικής[br]παρακμής της εποχής μας. 0:12:46.758,0:12:49.307 Αντιθέτως, πιστεύω ότι πρέπει[br]να τους παρατηρήσουμε, 0:12:49.307,0:12:51.607 να τους οργανώσουμε [br]και να τους αιτιολογήσουμε 0:12:51.607,0:12:57.248 μέσα από κανόνες πιο συναφείς[br]με τις ανάγκες της εποχής μας. 0:12:58.741,0:13:02.473 Περιμένω κάποιες αντιρρήσεις. 0:13:03.496,0:13:04.937 Υπάρχουν αυτοί που θα πούν 0:13:04.937,0:13:10.076 ότι αν απλοποιήσουμε την ορθογραφία,[br]θα χάσουμε την ετυμολογία. 0:13:10.907,0:13:14.122 Στην πραγματικότητα, αν θέλαμε[br]να διατηρήσουμε την ετυμολογία 0:13:14.122,0:13:16.466 δεν θα το κάναμε αυτό [br]μέσω της ορθογραφίας, 0:13:16.466,0:13:20.735 και επίσης θα έπρεπε να μάθουμε[br]λατινικά, ελληνικά, αραβικά. 0:13:21.199,0:13:26.668 Όταν απλοποιήσουμε την ορθογραφία,[br]θα βρίσκουμε την ετυμολογία 0:13:26.668,0:13:31.519 στο ίδιο μέρος όπου τη βρίσκουμε[br]και τώρα, στα ετυμολογικά λεξικά. 0:13:32.174,0:13:35.136 Μια δεύτερη αντίρρηση θα ήταν: 0:13:35.140,0:13:36.963 «Αν απλοποιήσουμε την ορθογραφία 0:13:36.963,0:13:39.179 δεν θα μπορούμε να ξεχωρίσουμε 0:13:39.179,0:13:42.580 τις λέξεις που σήμερα διαφέρουν[br]σε ένα μόνο γράμμα». 0:13:42.580,0:13:46.674 Αυτό είναι αλήθεια, αλλά[br]δεν αποτελεί πρόβλημα. 0:13:46.678,0:13:49.259 Η γλώσσα μας έχει ομώνυμα, 0:13:49.259,0:13:52.609 λέξεις με πάνω από μια έννοια[br]και δεν μπερδευόμαστε: 0:13:52.609,0:13:56.649 banco, παγκάκι όπου καθόμαστε,[br]banco, η τράπεζα όπου καταθέτουμε λεφτά, 0:13:56.649,0:13:59.926 traje, το κοστούμι που φοράμε,[br]trajimos, τα πράγματα που κουβαλάμε. 0:13:59.926,0:14:06.443 Στις περισσότερες περιπτώσεις, [br]τα συμφραζόμενα λύνουν κάθε αμφιβολία. 0:14:07.176,0:14:10.154 Αλλά υπάρχει μια τρίτη αντίρρηση, 0:14:12.078,0:14:18.496 πιστεύω η πιο κατανοητή[br]και η πιο συγκινητική, 0:14:18.496,0:14:22.509 και είναι: «Εγώ δεν θέλω να αλλάξω. 0:14:22.509,0:14:26.256 Έτσι διδάχτηκα και έτσι συνήθισα, 0:14:26.260,0:14:30.703 όταν διαβάζω μια λέξη γραμμένη[br]με ορθογραφία απλοποιημένη 0:14:30.703,0:14:32.586 με πονάνε τα μάτια μου». 0:14:32.586,0:14:34.389 (Γέλια) 0:14:34.389,0:14:39.256 Αυτή η αντίρρηση, κατά βάθος[br]εκφράζει τον καθένα από μας. 0:14:39.945,0:14:41.764 Τι πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε; 0:14:41.764,0:14:44.342 Ό,τι κάναμε πάντα[br]σε αυτές τις περιπτώσεις, 0:14:44.342,0:14:46.632 οι αλλαγές γίνονται κοιτώντας μπροστά, 0:14:46.636,0:14:49.891 διδάσκουμε στα παιδιά[br]τους καινούργιους κανόνες: 0:14:49.891,0:14:54.420 όσοι δεν συμφωνούμε, μας αφήνουν[br]να γράφουμε όπως έχουμε συνηθίσει, 0:14:54.420,0:14:58.748 και περιμένουμε τον χρόνο[br]να θεμελιώσει τους νέους κανόνες. 0:14:59.232,0:15:02.674 Η επιτυχία στην πραγματοποίηση[br]των ορθογραφικών μεταρρυθμίσεων, 0:15:02.674,0:15:06.088 που αγγίζουν βαθειά ριζωμένες συνήθειες,[br] 0:15:06.088,0:15:11.468 βρίσκεται στη σύνεση, τη συγκατάθεση, [br]τη σταδιακή αλλαγή και την ανεκτικότητα. 0:15:11.471,0:15:16.003 Δεν μπορούμε να αφήσουμε[br]βαθιά ριζωμένες παλιές συνήθειες 0:15:16.003,0:15:18.430 να μας εμποδίσουν να προχωρήσουμε μπροστά. 0:15:18.782,0:15:22.297 Ο καλύτερος φόρος τιμής που μπορούμε[br]να αποδώσουμε στο παρελθόν 0:15:22.297,0:15:24.810 είναι να βελτιώσουμε αυτό που μας δόθηκε. 0:15:25.256,0:15:27.870 Για αυτό πιστεύω ότι πρέπει[br]να συμφωνήσουμε, 0:15:27.870,0:15:30.801 ότι οι ακαδημίες μας[br]πρέπει να συμφωνήσουν, 0:15:30.815,0:15:33.863 να καθαρίσουν την ορθογραφία μας, 0:15:33.863,0:15:39.024 από όλες τις συνήθειες που υιοθετήσαμε[br]χωρίς να μας εξυπηρετούν. 0:15:39.717,0:15:43.183 Είμαι πεπεισμένη ότι αν το κάνουμε αυτό, 0:15:43.183,0:15:47.235 σε έναν ταπεινό αλλά[br]πολύ σημαντικό τομέα, τη γλώσσα, 0:15:47.235,0:15:52.408 θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές[br]ένα καλύτερο μέλλον. 0:15:52.408,0:15:56.708 (Χειροκρότημα)