WEBVTT

00:00:04.856 --> 00:00:08.826
Hoi, ik ben Tony, 
en dit is Every Frame a Painting.

00:00:10.798 --> 00:00:14.386
Alexander Mackendrick zei ooit:

00:00:14.402 --> 00:00:19.744
"Een filmregisseur richt eigenlijk
de aandacht van het publiek...

00:00:21.724 --> 00:00:23.973
... Regie is een zaak van nadruk...

00:00:24.754 --> 00:00:27.403
... Je benadrukt wat belangrijk is...

00:00:29.633 --> 00:00:33.348
... door het onbelangrijke
minder te benadrukken.

00:00:35.431 --> 00:00:39.683
Tegenwoordig leggen veel regisseurs nadruk
door van close-up...

00:00:40.445 --> 00:00:42.476
Naar close-up te springen.

00:00:43.068 --> 00:00:45.965
Maar teveel dekking is vermoeiend,
vooral voor de acteurs.

00:00:46.298 --> 00:00:49.251
- En ik zeg, "Oh, dus
je wilt technicus spelen,

00:00:49.639 --> 00:00:53.349
dus schiet je de master,
dichterbij, andere kant..."

00:00:54.525 --> 00:00:57.557
Dan hou ik m'n poot stijf, en zeg,
"Dat ga ik niet doen,

00:00:57.972 --> 00:01:01.217
want je hebt alles al wat je nodig hebt
om het publiek te vertellen

00:01:01.387 --> 00:01:03.710
wat ze moeten weten
over wat er hier gebeurt."

00:01:04.103 --> 00:01:07.483
Dus laten we het nu eens anders aanpakken.
In plaats van de standaard dekking,

00:01:07.483 --> 00:01:09.731
zetten we alle acteurs
in hetzelfde beeld,

00:01:09.731 --> 00:01:11.479
en laten ze samen acteren.

00:01:11.479 --> 00:01:14.224
oftewel, 'ensemble enscenering'.

00:01:20.940 --> 00:01:25.023
Hierbij gaat het over nadruk creëren
zonder te verspringen.

00:01:25.527 --> 00:01:29.098
Ten eerste kijken we van nature
naar degene die spreekt...

00:01:31.306 --> 00:01:33.392
en naar wie wordt toegesproken.

00:01:34.374 --> 00:01:36.747
Dit wordt vaak gebruikt
in combinatie met een tweede techniek:

00:01:36.747 --> 00:01:39.619
zet iemand die belangrijk is
dichter bij het licht,

00:01:39.961 --> 00:01:42.146
of dichter bij de lens.

00:01:43.685 --> 00:01:46.583
Als je wilt dat iemand minder opvalt,
zet je ze verder weg,

00:01:46.583 --> 00:01:48.594
misschien vervaagd.

00:01:53.738 --> 00:01:55.928
Aandacht is natuurlijk relatief.

00:01:55.928 --> 00:02:00.445
Soms kun je het publiek ergens naar 
laten kijken, ook al is het uit focus.

00:02:03.305 --> 00:02:05.940
Door het te laten bewegen.

00:02:07.891 --> 00:02:10.559
We zien het vooral goed
als iemand z'n handen beweegt...

00:02:11.751 --> 00:02:13.525
of z'n ogen.

00:02:14.654 --> 00:02:18.486
Je kunt het publiek ook leiden door iets
meer in het midden te zetten.

00:02:21.875 --> 00:02:24.709
Deze grap zit vaak in deze film:

00:02:24.714 --> 00:02:26.966
Personages midden in beeld...

00:02:28.201 --> 00:02:30.722
... die de verdachten aanvallen.

00:02:33.891 --> 00:02:36.794
Dat leidt tot nummer 5:
de positie van de acteurs.

00:02:36.794 --> 00:02:40.118
Hoe staan ze gedraaid
ten opzichte van de lens?

00:02:40.118 --> 00:02:43.585
Zien we ze en face...
of 3/4?

00:02:43.585 --> 00:02:48.851
En profil... of een andere hoek
zodat we helemaal geen gezicht zien?

00:02:48.851 --> 00:02:52.794
Met meerdere acteurs in beeld
is variatie belangrijk.

00:02:52.794 --> 00:02:57.228
Als het publiek even niet op iemand
hoeft te letten: draai 'm om.

00:02:57.228 --> 00:02:59.959
Als je dit doet zorg je voor contrast.

00:02:59.959 --> 00:03:04.220
De 3 agenten rechts kijken naar elkaar,
en detective Seo kijkt weg.

00:03:04.220 --> 00:03:08.330
In het eerste half uur staat hij
steeds afzijdig van de groep,

00:03:08.330 --> 00:03:11.961
en kijkt naar papieren die de rest
allemaal negeert.

00:03:11.961 --> 00:03:18.238
Dit brengt ons op #7:
subtiele camerabewegingen.

00:03:19.043 --> 00:03:23.183
Kijk hier hoe ons beeld wordt vernauwd
van 4 personages...

00:03:26.156 --> 00:03:30.064
... naar 2.
Terwijl onze aandacht hier beweegt tussen

00:03:30.064 --> 00:03:35.089
2 partijen in een discussie,
en uiteindelijk bij de winnaar belandt.

00:03:38.133 --> 00:03:42.209
Ten slotte, vergeet niet dat mensen 
sociaal zijn ingesteld:

00:03:42.209 --> 00:03:44.888
we kijken waar anderen kijken.

00:03:49.534 --> 00:03:54.453
Laten we nu eens bedenken waarom Bong
een scène zo zou inrichten.

00:03:54.453 --> 00:03:56.797
Dit is mijn favoriete shot
in de hele film.

00:04:00.583 --> 00:04:04.661
We zien eerst één verhaal,
2 ruziënde agenten.

00:04:04.661 --> 00:04:08.344
En het lijkt alsof Bong bijna niks doet.
Hij laat onze aandacht gaan

00:04:08.344 --> 00:04:12.561
van detective Park...
naar detective Seo.

00:04:16.082 --> 00:04:18.749
Maar we zien iets
in het midden van het beeld

00:04:18.750 --> 00:04:21.612
en realiseren ons dat een ander,
detective Cho,

00:04:21.612 --> 00:04:23.583
achter de bank
de serveerster ligt te zoenen.

00:04:23.583 --> 00:04:27.136
Dus we hebben nu 2 verhaaltjes:
voor- en achtergrond.

00:04:27.136 --> 00:04:30.546
Bong speelt ze tegen elkaar weg
om het serieuze af te zetten...

00:04:34.604 --> 00:04:39.245
... tegen het gekkige. In het verloop van
de scene komt de camera dichterbij,

00:04:39.245 --> 00:04:43.087
dit verbergt de 2 vrouwen,
en richt de aandacht op de hoofdrolspelers

00:04:46.276 --> 00:04:49.020
En hij laat de acteurs
met hun handen praten,

00:04:49.029 --> 00:04:52.059
vooral als de ruzie lijkt
slaags te lopen.

00:04:56.640 --> 00:04:59.724
Dan valt de chef plotseling binnen.

00:05:02.182 --> 00:05:05.669
Dit is de reden voor
deze enscenering.

00:05:05.669 --> 00:05:09.812
Onverwacht is er een derde verhaal, en het
onderbreekt de andere twee.

00:05:17.523 --> 00:05:19.116
Met een grap.

00:05:20.053 --> 00:05:22.919
De rest van de scène
is het derde verhaal,

00:05:22.919 --> 00:05:26.180
de chef legt zijn plan uit
om de moordenaar te vangen.

00:05:30.841 --> 00:05:35.020
Waarom in één shot?
Het onderschrijft het thema.

00:05:37.061 --> 00:05:41.764
Verhaal 1 is gewoon een ruzie.
Verhaal 2 is alleen maar lust.

00:05:41.764 --> 00:05:45.276
Niemand is aan het werk,
ze zijn egoïstisch.

00:05:45.276 --> 00:05:49.408
Pas in het derde verhaal denken ze aan
het slachtoffer en de moordzaak.

00:05:53.060 --> 00:05:56.651
De chef vormt letterlijk
het morele middelpunt.

00:05:56.651 --> 00:05:58.757
Had Bong dit met dekking gefilmd,

00:05:58.757 --> 00:06:01.672
dan zouden we het verband niet zien
tussen het eerste...

00:06:03.512 --> 00:06:06.609
en het tweede verhaal.
En de overgang...

00:06:09.456 --> 00:06:10.854
... naar het derde.

00:06:10.854 --> 00:06:13.857
Dit soort regie is tegenwoordig
zeer ongebruikelijk,

00:06:13.857 --> 00:06:17.095
en het toont de waarde van
dit soort enscenering,

00:06:17.095 --> 00:06:19.642
in plaats van van één gezicht
naar het ander de knippen.

00:06:19.642 --> 00:06:24.239
- Want soms wil ik gewoon op die plek
blijven, met de acteurs,

00:06:24.239 --> 00:06:29.197
en het door de acteurs laten regelen,
en niet m'n handje vasthouden

00:06:29.197 --> 00:06:32.560
door dichterbij te gaan zitten.
Laat mij het gewoon doen.