1
00:00:01,410 --> 00:00:05,296
وقتی که بچه بودم،
دیوانه ی کتاب رکوردهای جهانی گینس بودم،

2
00:00:05,320 --> 00:00:08,776
و خیلی دلم میخواست
که خودم یک رکورد جهانی ثبت کنم.

3
00:00:08,800 --> 00:00:11,496
اما تنها یک اشکال کوچک در بین بود:

4
00:00:11,520 --> 00:00:14,270
من هیچ گونه استعدادی نداشتم.

5
00:00:14,520 --> 00:00:17,936
برای همین تصمیم گرفتم
در زمینهای رکورد بزنم

6
00:00:17,960 --> 00:00:21,540
که هیچ نوع مهارتی نیاز نداشت.

7
00:00:21,840 --> 00:00:23,700
تصمیم گرفتم

8
00:00:23,700 --> 00:00:26,720
که رکورد خزیدن را بزنم.

9
00:00:27,680 --> 00:00:30,656
(خنده)

10
00:00:30,680 --> 00:00:34,200
خب رکورد آن زمان ۲۰ کیلومتر بود،

11
00:00:35,460 --> 00:00:39,806
و به دلایلی فکر می کردم که کاملا از عهده اش 
برمی آیم.

12
00:00:39,846 --> 00:00:41,200
(خنده ی تماشاچیان)

13
00:00:42,140 --> 00:00:44,676
من دوستم "آن" را استخدام کردم،

14
00:00:44,676 --> 00:00:48,406
و با هم تصمیم گرفتیم که حتی به تمرین هم 
نیازی نداریم.

15
00:00:48,406 --> 00:00:51,016
(خنده ی تماشاچیان)

16
00:00:51,040 --> 00:00:53,026
و در روز اجرای رکورد

17
00:00:53,030 --> 00:00:56,536
به روی شلوار جینهایمان 
لایی مبلمان چسباندیم

18
00:00:56,560 --> 00:00:58,290
و راه افتادیم،

19
00:00:58,720 --> 00:01:01,670
و درست از همان ابتدا، به دردسر افتادیم،

20
00:01:01,670 --> 00:01:04,056
چون پارچه یجین در تماس با پوستمان بود،

21
00:01:04,056 --> 00:01:05,535
و شروع به ساییدن کرد،

22
00:01:05,535 --> 00:01:08,660
و در زمان کوتاهی زانوهایمان شروع به
پاره شدن کرد،

23
00:01:08,920 --> 00:01:10,120
ساعتها گذشت و

24
00:01:11,160 --> 00:01:12,360
باران گرفت.

25
00:01:13,520 --> 00:01:15,960
سپس، "آن" تسلیم شد.

26
00:01:17,400 --> 00:01:19,360
کمی بعد، هوا تاریک شد.

27
00:01:20,680 --> 00:01:23,496
خب، تا این لحظه، زانوهایم زیر شلوارم 
خونریزی می کرد،

28
00:01:23,496 --> 00:01:25,982
و من از سرما، درد و یکنواختی

29
00:01:25,982 --> 00:01:28,456
دچار توهم شده بودم،

30
00:01:28,480 --> 00:01:32,000
و برای اینکه به شما تصوری از رنجی 
که می کشیدم بدهم، باید بگویم:

31
00:01:33,120 --> 00:01:37,240
اولین دور از مسیرِ دو در دبیرستان ۱۰
دقیقه طول می کشید،

32
00:01:37,880 --> 00:01:40,680
و آخرین دور تقریبا 30 دقیقه.

33
00:01:42,000 --> 00:01:46,416
بعد از 12 ساعت خزیدن

34
00:01:46,440 --> 00:01:47,776
من ایستادم،

35
00:01:47,800 --> 00:01:50,680
و ۱۳.۵ کیلومترطی کرده بودم.

36
00:01:51,880 --> 00:01:55,046
بنابراین به رکورد ۲۰ کیلومتر نرسیدم.

37
00:01:55,560 --> 00:02:00,096
برای سالها ی بسیاری، فکر می کردم که این 
داستانِ شکستی تحقیرآمیز بود.

38
00:02:00,120 --> 00:02:02,616
اما امروز جور دیگری به آن نگاه می کنم،

39
00:02:02,640 --> 00:02:05,496
زیرا وقتی سعی داشتم رکورد جهانی را بشکنم،

40
00:02:05,520 --> 00:02:07,016
سه کار انجام می دادم:

41
00:02:07,040 --> 00:02:09,376
از محدوده آسایشم بیرون می آمدم،

42
00:02:09,400 --> 00:02:11,656
جان سختی خود را به چالش کشیدم،

43
00:02:11,680 --> 00:02:14,416
و به خودم و تصمیماتم

44
00:02:14,440 --> 00:02:15,840
اعتماد پیدا می کردم.

45
00:02:16,440 --> 00:02:17,696
آن زمان این را نمی دانستم،

46
00:02:17,720 --> 00:02:20,640
که اینها نشانه های شکست نیستند،

47
00:02:21,480 --> 00:02:24,080
بلکه نشانه های شجاعتند.

48
00:02:25,280 --> 00:02:27,856
سال ۱۹۸۹، در سن ۲۶ سالگی

49
00:02:27,880 --> 00:02:30,120
من در سان فرانسیسکو آتش نشان شدم.

50
00:02:30,800 --> 00:02:34,976
و در بخشی که۱۵۰۰ مرد داشت،
من پانزدهمین زن بودم.

51
00:02:35,000 --> 00:02:36,000
(تشویق)

52
00:02:40,086 --> 00:02:43,376
و همان طور که می توانید تصور کنید،
وقتی که رسیدم،

53
00:02:43,376 --> 00:02:46,683
تردیدهای بسیاری درباره 
توانایی ما در انجام این کار وجود داشت.

54
00:02:46,683 --> 00:02:51,690
بنابراین، حتی با وجود اینکه من یک پارو زن 
دانشگاهی با ۱۷۷ سانتیمتر قد و ۶۸ کیلو وزن بودم

55
00:02:51,690 --> 00:02:55,536
و کسی که می توانست ۱۲ ساعت درد سخت زانو 
را تحمل کند،

56
00:02:55,536 --> 00:02:57,026
(خنده)

57
00:02:57,026 --> 00:02:59,996
می دانستم که هنوز باید قدرت و سازگاریم 
را ثابت کنم.

58
00:02:59,996 --> 00:03:02,166
پس یک روز گزارشی از آتش سوزی به ما رسید،

59
00:03:02,166 --> 00:03:05,166
و طبعا زمانی که ماشین گروه ما به محل رسید،

60
00:03:05,166 --> 00:03:08,589
از یکی از ساختمان های کوچه دود سیاه بلند 
میشد.

61
00:03:08,589 --> 00:03:10,986
و من با یک مرد درشت هیکل به نام اسکیپ بودم.

62
00:03:10,986 --> 00:03:13,746
او روی دهانک لوله ی آب بود و من درست پشت
سرش قرار داشتم.

63
00:03:13,746 --> 00:03:15,756
و این یک آتش سوزی معمول بود،

64
00:03:15,756 --> 00:03:17,706
پر از دود و گرم،

65
00:03:18,416 --> 00:03:19,430
و ناگهان،

66
00:03:19,910 --> 00:03:21,906
انفجاری اتفاق افتاد،

67
00:03:22,186 --> 00:03:24,546
و اسکیپ و من به عقب پرت شدیم،

68
00:03:24,546 --> 00:03:26,666
ماسکم کنار رفته بود،

69
00:03:26,666 --> 00:03:28,666
و برای لحظه ای گیج بودم،

70
00:03:29,256 --> 00:03:31,676
اما بعد خودم را جمع و جور کردم،

71
00:03:31,676 --> 00:03:33,736
به لوله ی آب چنگ زدم،

72
00:03:33,736 --> 00:03:36,686
و کاری را انجام دادم که 
یک آتش نشان باید انجام میداد:

73
00:03:36,686 --> 00:03:38,480
به جلو دویدم،

74
00:03:38,480 --> 00:03:40,216
آب را باز کردم،

75
00:03:40,216 --> 00:03:42,456
و آتش را به تنهایی مهار کردم.

76
00:03:42,866 --> 00:03:45,100
یک آبگرمکن باعث انفجار شده بود،

77
00:03:45,100 --> 00:03:48,216
بنابراین کسی آسیب ندیده بود و درنهایت 
مسئله ی بزرگی نبود،

78
00:03:48,216 --> 00:03:51,036
اما بعدا اسکیپ پیش من آمد و گفت:

79
00:03:51,036 --> 00:03:53,636
«کارت خوب بود، کارولاین»

80
00:03:53,636 --> 00:03:55,626
با لحنی شگفت زده.

81
00:03:55,626 --> 00:03:57,196
(خنده ی تماشاچیان)

82
00:03:57,606 --> 00:04:01,570
و من گیج شده بودم چون آتش 
از نظر فیزیکی دشوار نبود،

83
00:04:01,570 --> 00:04:05,866
پس چرا او با حالتی شبیه به شگفتی به من
نگاه می کرد؟

84
00:04:06,306 --> 00:04:08,410
و سپس برایم روشن شد:

85
00:04:08,410 --> 00:04:10,596
اسکیپ، که البته مردی خیلی خوب

86
00:04:10,596 --> 00:04:13,096
و آتش نشانی ممتاز بود،

87
00:04:13,476 --> 00:04:16,816
نه تنها فکر می کرد که زنان 
نمی توانند قوی باشند،

88
00:04:16,816 --> 00:04:20,875
بلکه فکر می کرد که
آنها هم چنین نمی توانند شجاع باشند.

89
00:04:20,875 --> 00:04:22,610
و او تنها کسی نبود 
که اینطور فکر میکرد.

90
00:04:23,490 --> 00:04:25,700
دوست، آشنا و غریبه،

91
00:04:25,700 --> 00:04:28,006
زن و مردهای بسیاری در طول زندگی حرفه ایم،

92
00:04:28,006 --> 00:04:29,396
مدام از من می پرسند،

93
00:04:29,396 --> 00:04:33,326
«کارولاین، این همه آتش، این همه خطر،

94
00:04:33,326 --> 00:04:35,156
نمی ترسی؟»

95
00:04:35,466 --> 00:04:39,160
صادقانه بگویم، تا حالا نشنیدم کسی این 
سوال را از یک آتش نشان مرد بپرسد.

96
00:04:39,160 --> 00:04:41,190
پس کنجکاو شدم،

97
00:04:41,190 --> 00:04:45,080
چرا از زنان انتظار شجاعت نمی رفت؟

98
00:04:45,540 --> 00:04:47,780
پاسخ این سوال زمانی برایم روشن شد

99
00:04:47,800 --> 00:04:49,876
که یکی از دوستانم پیش من شکایت کرد

100
00:04:49,876 --> 00:04:52,376
که دختر جوانش یک ترسوی تمام عیار است،

101
00:04:52,376 --> 00:04:54,436
پس من دقت کردم و متوجه شدم،

102
00:04:54,436 --> 00:04:56,556
که بله، دختر مضطرب بود،

103
00:04:56,556 --> 00:04:59,956
اما بیشتر از او پدر و مادرش مضطرب بودند.

104
00:05:00,246 --> 00:05:03,470
بیشتر اوقات که دختر میخواست 
بیرون برود، به او می گفتند:

105
00:05:03,470 --> 00:05:07,406
«مراقب باش»، «حواست را جمع کن»
یا «نه».

106
00:05:08,826 --> 00:05:11,710
البته دوستان من والدین بدی نبودند.

107
00:05:11,710 --> 00:05:14,846
درست همان کاری را انجام می دادند
که بیشتر پدر و مادرها می کنند:

108
00:05:14,846 --> 00:05:18,586
هشدار دادن به دخترانشان خیلی
بیشتر از پسرانشان.

109
00:05:19,266 --> 00:05:24,780
در تحقیقی که درباره یک لوله فرار آتش نشانی
در زمین بازی انجام شده بود،

110
00:05:24,970 --> 00:05:28,330
محققان متوجه شدند که احتمال 
هشدار گرفتن دختربچه ها از پدر و مادرشان

111
00:05:28,330 --> 00:05:32,316
درباره خطرات لوله فرار بسیار بیشتر بود.

112
00:05:32,316 --> 00:05:35,766
و اگر دختربچه ها همچنان
اصرار به بازی با آن داشتند،

113
00:05:35,766 --> 00:05:39,146
به احتمال بسیار قوی یکی از 
والدین آنها را همراهی می کرد.

114
00:05:39,356 --> 00:05:41,170
اما پسربچه ها؟

115
00:05:41,170 --> 00:05:43,820
آنها به بازی بر لوله فرار تشویق می شدند

116
00:05:43,820 --> 00:05:46,276
با وجود هرگونه ترس و تردیدشان

117
00:05:46,276 --> 00:05:52,376
و اغلب والدین به پسرها درباره استفاده کردن
از آنها به تنهایی راهنمایی می کردند.

118
00:05:53,506 --> 00:05:57,830
بنابراین، دختر و پسرها چه پیامی 
از این رویکرد دریافت می کنند؟

119
00:05:57,830 --> 00:06:01,550
اینکه دخترها شکننده اند 
و به کمک بیشتری نیاز دارند.

120
00:06:01,550 --> 00:06:05,996
و پسرها می توانند و باید به تنهایی 
از پس کارهای سخت برآیند.

121
00:06:06,476 --> 00:06:09,190
اینکه دخترها باید بیمناک

122
00:06:09,190 --> 00:06:11,706
و پسرها بی باک باشند.

123
00:06:13,106 --> 00:06:15,680
و نکته اینجاست که در این سن کم

124
00:06:15,680 --> 00:06:18,246
دخترها و پسرها از نظر فیزیکی بسیار شبیهند.

125
00:06:18,246 --> 00:06:21,206
در واقع، دختران اغلب تا
پیش از بلوغ از پسران قوی ترند.

126
00:06:21,206 --> 00:06:22,726
و همینطور بالغ تر از نظر فکری.

127
00:06:22,726 --> 00:06:25,160
و با وجود این ما بزرگترها
چنان رفتار می کنیم

128
00:06:25,160 --> 00:06:27,516
که انگار دختربچه ها شکننده ترند

129
00:06:27,516 --> 00:06:29,056
و بیشتر به کمک نیاز دارند،

130
00:06:29,056 --> 00:06:31,556
و مثل پسرها از پس خودشان بر نمی آیند.

131
00:06:31,556 --> 00:06:34,340
این پیامی است که ما در کودکی دریافت می کنیم،

132
00:06:34,340 --> 00:06:37,446
و این پیامی است که کاملا
در بزرگسالی در ما درونی می شود.

133
00:06:37,446 --> 00:06:40,086
ما زنها باورش می کنیم، مردها هم،

134
00:06:40,086 --> 00:06:41,546
و حدس بزنید چی؟

135
00:06:41,546 --> 00:06:45,286
زمانی که صاحب فرزند می شویم،
آن را به فرزندانمان انتقال می دهیم.

136
00:06:45,286 --> 00:06:46,906
و همین طور ادامه می یابد.

137
00:06:46,986 --> 00:06:48,880
خب، پس اکنون به جوابم رسیده بودم.

138
00:06:48,880 --> 00:06:51,866
به این دلیل است که از زنها، 
حتی زن های آتش نشان،

139
00:06:51,866 --> 00:06:54,166
انتظار می رود که بترسند.

140
00:06:54,166 --> 00:06:57,436
و به این دلیل است 
که زنها اغلب می ترسند!

141
00:06:57,916 --> 00:07:01,230
می دانم که بعضی از شما این 
حرف من را باور نخواهید کرد،

142
00:07:01,250 --> 00:07:03,726
ولی من با ترسیدن مخالف نیستم.

143
00:07:03,726 --> 00:07:07,980
من می دانم که ترس احساس مهمی است 
و برای امنیت ماست که وجود دارد.

144
00:07:08,070 --> 00:07:11,446
ولی مشکل زمانی پیدا می شود 
که ما به دختربچه ها آموزش می دهیم

145
00:07:11,446 --> 00:07:13,836
که ترس اولین واکنشی باشد

146
00:07:13,836 --> 00:07:17,506
که در زمان روبرو شدن با چیزی 
خارج از محدوده ی آسایش خود نشان دهند.

147
00:07:17,886 --> 00:07:21,900
برای سالهای زیادی
من خلبان پاراگلایدر بودم.

148
00:07:22,070 --> 00:07:24,200
(تشویق)

149
00:07:24,450 --> 00:07:27,436
و پاراگلایدار بالی شبیه به چترنجات است

150
00:07:27,436 --> 00:07:29,746
و بسیار خوب پرواز می کند،

151
00:07:29,746 --> 00:07:32,936
ولی فکر می کنم که به نظر 
بیشتر مردم شبیه ملافه ای است

152
00:07:32,936 --> 00:07:35,556
که به آن ریسمان آویزان کرده اند!

153
00:07:35,556 --> 00:07:36,076
(خنده)

154
00:07:36,076 --> 00:07:38,556
و من زمان زیادی را بر قله کوه ها

155
00:07:38,556 --> 00:07:39,816
به باد کردن این ملافه ها،

156
00:07:39,816 --> 00:07:41,896
دویدن و پرواز کردن سپری کرده ام.

157
00:07:42,600 --> 00:07:43,984
و می دانم به چی فکر می کنید.

158
00:07:43,984 --> 00:07:47,930
به این: کارولاین، کمی ترس
در این موقعیت منطقی است.

159
00:07:48,430 --> 00:07:50,770
و حق با شماست، همین طور است.

160
00:07:50,770 --> 00:07:52,966
به شما اطمینان می دهم 
که من با ترس مواجه شده ام.

161
00:07:52,966 --> 00:07:54,566
ولی برفراز آن قله،

162
00:07:54,566 --> 00:07:56,866
در انتظار بادی که درست و به اندازه بوزد،

163
00:07:56,906 --> 00:07:59,506
من چیزهای زیاد دیگری را هم احساس می کردم.

164
00:07:59,546 --> 00:08:02,046
هیجان و اعتماد به نفس.

165
00:08:02,246 --> 00:08:04,010
من می دانستم که خلبان خوبی هستم.

166
00:08:04,010 --> 00:08:07,126
می دانستم که شرایط مناسب است،
در غیر این صورت من آنجا نبودم.

167
00:08:07,226 --> 00:08:10,446
می دانستم که هزاران پا در هوا معلق بودن
چقدر فوق العاده خواهد بود.

168
00:08:10,446 --> 00:08:12,826
پس بله، ترس آنجا بود،

169
00:08:12,826 --> 00:08:15,760
ولی من با نگاهی سخت گیرانه به آن

170
00:08:15,760 --> 00:08:18,176
میزان به جا بودن آن را ارزیابی می کردم

171
00:08:18,176 --> 00:08:20,766
و بعد آن را در جای درستش قرار می دادم،

172
00:08:20,766 --> 00:08:22,672
که در بیشتر مواقع

173
00:08:22,672 --> 00:08:25,348
بعد از حس هیجان، انتظار و

174
00:08:25,348 --> 00:08:27,494
اعتماد به نفسم بود.

175
00:08:27,810 --> 00:08:29,600
پس من مخالف ترس نیستم.

176
00:08:29,600 --> 00:08:32,256
فقط موافق شجاعتم.

177
00:08:34,530 --> 00:08:37,820
البته منظورم این نیست
که دختران شما باید آتش نشان

178
00:08:37,820 --> 00:08:39,976
یا خلبان پاراگلایدر شوند.

179
00:08:39,976 --> 00:08:44,986
اما منظورم این است که ما دخترانمان
را ترسو و حتی درمانده بار می آوریم.

180
00:08:45,836 --> 00:08:49,370
و این زمانی آغاز می شود که ما
در برابر خطرات فیزیکی به آنها هشدار می دهیم.

181
00:08:49,370 --> 00:08:52,076
ترسی که می آموزیم و تجربیاتی 
که بابت آن از دست می دهیم

182
00:08:52,076 --> 00:08:54,346
در روند زن شدن با ما باقی می مانند

183
00:08:54,346 --> 00:08:58,286
و تبدیل به تمام معضلاتی می شود که 
با آن مواجهیم و تلاش می کنیم دور بیندازیم:

184
00:08:58,286 --> 00:09:00,976
تردید ما در بیان نظراتمان

185
00:09:00,976 --> 00:09:03,116
تسلیم بودنمان تا مورد پسند قرار بگیریم

186
00:09:03,116 --> 00:09:05,986
و اعتماد نداشتنمان به تصمیمات خودمان.

187
00:09:07,066 --> 00:09:09,430
پس چطور می شود شجاع شد؟

188
00:09:10,080 --> 00:09:11,810
خب، خبر خوب اینجاست.

189
00:09:11,900 --> 00:09:14,216
شجاعت آموختنی ست.

190
00:09:14,216 --> 00:09:15,754
و مثل هرچیز آموختنی دیگر،

191
00:09:15,754 --> 00:09:17,806
تنها نیاز به تمرین دارد.

192
00:09:17,806 --> 00:09:18,896
پس اول،

193
00:09:19,236 --> 00:09:21,062
باید یک نفس عمیق بکشیم

194
00:09:21,062 --> 00:09:23,738
و بعد دخترانمان را تشویق کنیم

195
00:09:23,738 --> 00:09:26,334
که اسکیت سواری کنند 
و از درخت ها بالا بروند

196
00:09:26,334 --> 00:09:29,190
و با دست و پا از آن لوله 
آتش نشانیِ زمین بازی بالا بروند.

197
00:09:29,460 --> 00:09:31,080
این کاری است که مادر من انجام داد.

198
00:09:31,270 --> 00:09:33,096
او آن زمان نمی دانست،

199
00:09:33,096 --> 00:09:35,846
اما محققان برای این موضوع نامی سراغ دارند.

200
00:09:35,846 --> 00:09:37,866
آنها به این کار بازی پر مخاطره می گویند.

201
00:09:37,866 --> 00:09:42,646
و مطالعات نشان می دهد که بازی پر مخاطره 
برای کودکان بسیار ضروریست، برای همه آنها،

202
00:09:42,646 --> 00:09:44,950
چرا که به آنها ارزیابی خطر را می آموزد،

203
00:09:44,950 --> 00:09:47,086
و همینطور به تاخیر انداختن لذت،

204
00:09:47,086 --> 00:09:48,754
مقاومت

205
00:09:48,754 --> 00:09:51,008
و اعتماد به نفس را می آموزد.

206
00:09:51,348 --> 00:09:52,688
به بیانی دیگر،

207
00:09:52,688 --> 00:09:55,614
وقتی بچه ها بیرون می روند
و تمرین شجاعت می کنند،

208
00:09:55,614 --> 00:09:59,520
درس های ارزشمندی از زندگی می آموزند.

209
00:10:00,700 --> 00:10:05,602
دوم، ما باید در هر حال دست 
از هشدار دادن به دخترانمان بر داریم.

210
00:10:05,602 --> 00:10:08,068
پس حواستان باشد بار بعدی که گفتید:

211
00:10:08,068 --> 00:10:09,714
«مواظب باش، ممکن است آسیب ببینی،»

212
00:10:09,714 --> 00:10:11,620
یا «آن کار را نکن، خطرناک است.»

213
00:10:12,682 --> 00:10:16,922
و به یاد داشته باشید پیام اصلی
که به او می دهید این است

214
00:10:16,922 --> 00:10:19,138
که او نباید به خودش فشار بیاورد.

215
00:10:19,138 --> 00:10:21,564
و اینکه او واقعا به اندازه 
کافی خوب نیست.

216
00:10:21,564 --> 00:10:23,400
و اینکه باید بترسد.

217
00:10:24,350 --> 00:10:25,120
سوم،

218
00:10:26,200 --> 00:10:29,600
خود ما زنان هم باید شروع
به تمرین شجاعت کنیم.

219
00:10:29,600 --> 00:10:33,310
تا زمانی که به خودمان نیاموزیم، 
نمی توانیم به دخترانمان بیاموزیم.

220
00:10:34,050 --> 00:10:36,030
و یک نکته دیگر:

221
00:10:36,270 --> 00:10:38,994
ترس و هیجان

222
00:10:38,994 --> 00:10:41,890
در عمل بسیار به هم شبیه هستند،

223
00:10:41,890 --> 00:10:44,150
دستان لرزان، تپش قلب،

224
00:10:44,150 --> 00:10:45,806
فشار عصبی،

225
00:10:45,806 --> 00:10:47,842
و من با بسیاری از شما شرط می بندم

226
00:10:47,842 --> 00:10:50,758
آخرین باری که فکر کردید 
دارید از ترس زهره ترَک می شوید،

227
00:10:50,758 --> 00:10:53,654
به احتمال قوی بیشتر
دچار احساس هیجان بوده اید،

228
00:10:53,654 --> 00:10:56,300
و به این دلیل فرصتی را از دست داده اید.

229
00:10:56,300 --> 00:10:58,010
پس تمرین کنید.

230
00:10:58,010 --> 00:11:01,690
و درحالی که دختر بچه ها باید به 
بیرون بروند تا تمرین شجاعت کنند،

231
00:11:01,690 --> 00:11:06,526
متوجه ام که بزرگترها چندان نمی خواهند
سوار هاوربُرد شوند یا از درخت بالا روند،

232
00:11:07,316 --> 00:11:09,774
پس ما همه باید تمرین کنیم

233
00:11:09,774 --> 00:11:12,904
درخانه یا در محل کار

234
00:11:12,904 --> 00:11:15,230
و حتی همین لحظه با جرات به خرج دادن

235
00:11:15,230 --> 00:11:17,896
و شروع صحبت با شخصی که تحسین می کنیم.

236
00:11:18,306 --> 00:11:19,900
در پایان

237
00:11:19,900 --> 00:11:24,566
وقتی که دخترتان سوار بر دوچرخه اش 
بر فراز تپه ای با شیب تند است،

238
00:11:24,566 --> 00:11:27,860
و اصرار دارد که خیلی 
از پایین رفتن می ترسد،

239
00:11:27,860 --> 00:11:30,790
همراهی اش کنید تا به شجاعتش دست یابد.

240
00:11:30,790 --> 00:11:34,734
در نهایت، شاید سراشیبی
آن تپه واقعا تند باشد،

241
00:11:34,734 --> 00:11:39,520
ولی دختر شما از مسیر شجاعت
به این نتیجه دست می یابد، نه ترس.

242
00:11:39,780 --> 00:11:44,052
چراکه موضوع، سراشیبی تندِ پیش رویش نیست،

243
00:11:44,052 --> 00:11:46,342
بلکه زندگی پیش روی اوست

244
00:11:46,342 --> 00:11:47,782
و اینکه او

245
00:11:47,782 --> 00:11:50,558
برای مدیریت و ارزیابی تمام خطراتی

246
00:11:50,558 --> 00:11:54,124
که ما نخواهیم توانست دربرابرشان
از او محافظت کنیم،

247
00:11:54,124 --> 00:11:58,000
و تمام چالش هایی که نخواهیم توانست
در آنها همراهی اش کنیم،

248
00:11:58,000 --> 00:12:01,890
و تمام آنچه که او در اینجا و در سراسر دنیا

249
00:12:01,890 --> 00:12:03,824
در آینده با آن مواجه خواهد شد،

250
00:12:03,824 --> 00:12:05,700
ابزارهای لازم را دارد.

251
00:12:06,330 --> 00:12:08,150
در ضمن،

252
00:12:08,150 --> 00:12:11,270
امروز رکورد جهانی خزیدن

253
00:12:11,270 --> 00:12:12,436
(خنده)

254
00:12:13,416 --> 00:12:17,260
56.61 کیلومتر است

255
00:12:18,310 --> 00:12:22,970
و من بسیار خوشحال خواهم شد که
روزی دختری آن را بشکند.

256
00:12:22,970 --> 00:12:26,176
(تشویق)