چرا اشخاص را برای مشکلات بحرانهای اقتصادی سرزنش میکنیم؟
-
0:01 - 0:05یک روز سرد آفتابی در ماه مارس بود.
-
0:05 - 0:08در خیابانی در ریگا قدم میزدم.
-
0:09 - 0:12یادم میآید زمستان
کم کم داشت به پایان میرسید. -
0:12 - 0:15هنوز کمی برف در بعضی جاها دیده میشد،
-
0:15 - 0:18اما پیاده رو از برف پاک شده و خشک بود.
-
0:18 - 0:19اگر در ریگا زندگی کرده باشید،
-
0:20 - 0:25میدانید که چه حس خوبی است
وقتی که نشانههای بهار را میبینید. -
0:25 - 0:28و دیگر لازم نیست
به سختی راه بروید در مخلوطی کثیف -
0:28 - 0:29از برف و گل در خیابانها.
-
0:30 - 0:33بنابراین داشتم از قدم زدن
در خیابان لذت میبردم، -
0:33 - 0:39که یک دفعه متوجه نوشته
کنار پیاده رو که جلو من بود شدم، -
0:39 - 0:40یک نوشته:
-
0:41 - 0:45که با حروف سفید
روی آجرهای خاکستری تیره نوشته شده بود. -
0:45 - 0:46که میگفت،
-
0:46 - 0:51«وظیفه تو چیست؟»
-
0:53 - 0:55این سوال سبب شد من بایستم.
-
0:56 - 1:00در حالیکه ایستاده بودم
به معنی نوشته فکر میکردم. -
1:00 - 1:05متوجه شدم جلو ساختمان خدمات اجتماعی
در ریگا ایستادهام. -
1:06 - 1:09معلوم شد که منظور نویسنده،
هر کسی که بود، چیست. -
1:10 - 1:14در خواست کرده بود که
مردم برای انجام خدمات اجتماعی داوطلب شوند. -
1:16 - 1:17آن زمستان،
-
1:17 - 1:23در حال تحقیق
در مورد بحران اقتصادی در لتونی بودم. -
1:23 - 1:28وقتی که بحران اقتصادی در سال
۲۰۰۸ اتفاق افتاد، لتونی ضربه سختی خورد -
1:28 - 1:30به عنوان یک اقتصاد آزاد کوچک.
-
1:30 - 1:32برای هم تراز کردن حسابها،
-
1:32 - 1:35دولت لتونی تصمیم گرفت
ارزش پول داخلی را پایین بیاورد. -
1:35 - 1:40در واقع قدرت خرید مردم را به شدت کاهش داد.
-
1:40 - 1:43حقوق کارکنان دولت را کم کرد،
-
1:43 - 1:44سرویس خدمات اجتماعی را کم کرد،
-
1:44 - 1:47کمک به افراد بیکار
و دیگر کمکها اجتماعی قطع شد، -
1:47 - 1:49و مالیاتها بالا رفت.
-
1:50 - 1:53مادر من تمام عمرش به
عنوان معلم تاریخ کار کرده بود. -
1:54 - 1:59برای مادرم سخت بود که
در واقع حقوقش ۳۰ درصد کم شده بود -
1:59 - 2:01یک دفعه.
-
2:01 - 2:04و خیلی از مردم بودند که
شرایط او و یا شرایط بدتری داشتند. -
2:04 - 2:09سختیهای بحران اقصادی
روی شانه افراد معمولی در لتونی گذاشته شد. -
2:10 - 2:13به خاطر شرایط بحرانی اقتصادی و سختیهایش،
-
2:13 - 2:18اقتصاد لتونی
در مدت دو سال ۲۵ درصد کوچک شد. -
2:18 - 2:21تنها کشور یونان بود که
دچار چنین کسادی اقتصادی شده بود -
2:21 - 2:22که با لتونی قابل مقایسه بود.
-
2:24 - 2:27در حالیکه مردم یونان
برای ماهها در خیابانها بودند -
2:27 - 2:31و تظاهرات خشونت آمیز در آتن ادامه داشت،
-
2:31 - 2:34اما در ریگا سکوت حکم فرما بود.
-
2:36 - 2:39دعوای اقتصاددانهای بزرگ
در روزنامه نیویورک تایمز دیده میشد -
2:39 - 2:43در باری این سکوت عجیب مردم لتونی
در چنین شرایطی -
2:43 - 2:45با حکومتی که کاری انجام نمیداد،
-
2:45 - 2:47و ناباورانه سکوت مردم را تماشا میکردند
-
2:47 - 2:49که چگونه مردم لتونی
چنین چیزی را تحمل میکردند. -
2:51 - 2:52من آن زمان در لندن درس میخواندم،
-
2:52 - 2:55و جنبشهای اشغال گرانه را بخاطر میآورم
-
2:55 - 2:58و چگونه این جنبشها
از شهری به شهری دیگر گسترش مییافت، -
2:58 - 3:00از مادرید به نیویورک به لندن،
-
3:00 - 3:02۹۹ درصد برعلیه یک درصد.
-
3:02 - 3:04شما داستان را میدانید.
-
3:05 - 3:07وقتی من به ریگا رسیدم هنوز
-
3:07 - 3:09اثری از جنبشهای اشغال گرانه درآنجا نبود.
-
3:10 - 3:12مردم لتونی فقط همه چیز را تحمل میکردند.
-
3:13 - 3:17در اصطلاح محلی آنها
قورباغه را قورت میدادند. -
3:18 - 3:20برای تحقیق دکترایم،
-
3:20 - 3:24میخواستم درباره چگونگی تغییر روابط
دولت و مردم در لتونی تحقیق کنم -
3:25 - 3:26بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی،
-
3:26 - 3:29و مرکز مراجعه بیکاران را انتخاب کردم
-
3:29 - 3:30برای انجام تحقیقاتم.
-
3:31 - 3:34و وقتی در پاییز ۲۰۱۱ به آنجا رسیدم،
-
3:34 - 3:38فهمیدم که واقعا دارم با چشمان خودم
-
3:38 - 3:40میبینم که چگونه
اثرات بحران اقتصادی آشکار شده، -
3:40 - 3:44و چگونه افرادی که بدترین ضرر را از بحران
بردند، کسانی که کارشان را از دست دادند، -
3:44 - 3:46واکنش نشان میدهند.
-
3:48 - 3:53بنابرین وارد مصاحبه کردن
با کسانی شدم که در اداره بیکاری میدیدم. -
3:54 - 3:59همه آنها برای گرفتن کار تقاضا کرده بودند
و امید داشتند که دولت به آنها کمی کمک کند -
3:59 - 4:03اما، خیلی زود کشف کردم
که این کمک شکل خاصی دارد. -
4:03 - 4:05کمی از کمکها به صورت نقدی بود،
-
4:05 - 4:09اما بیشترین کمکهای دولتی
در قالب برنامههای اجتماعی مختلف بود، -
4:09 - 4:12و یکی از بزرگترین این برنامهها برنامه
-
4:12 - 4:14«افزایش برنامههای رقابتی» بود.
-
4:15 - 4:17در اصل این برنامه سمینارهایی بود
-
4:17 - 4:20که تمام بیکاران به
شرکت کردن دران تشویق میشدند. -
4:20 - 4:23پس من شروع به رفتن به
این سمینارها با آنها کردم. -
4:24 - 4:27و متوجه تعداد زیادی تناقض شدم.
-
4:27 - 4:29بنابراین، تصور کنید:
-
4:29 - 4:32که بحران اقتصادی هنوز ادامه دارد،
-
4:32 - 4:34که اقتصاد لتونی در حال کوچک شدن است،
-
4:34 - 4:37تقریبا هیچکس استخدام نمیشد،
-
4:37 - 4:38و ما نشستیم
-
4:38 - 4:41در این کلاس کوچک پرنور
-
4:41 - 4:43یک گروه ۱۵ نفری،
-
4:43 - 4:48روی نقاط قوت و ضعف شخصیتی و
دشمنان درونی خود کار میکنیم، -
4:48 - 4:51که گفته شده جلو موفقیت بیشتر ما را میگرد
-
4:51 - 4:53در بازار کار.
-
4:54 - 4:57در حالیکه بزرگترین بانک محلی
وثیقه دریافت میکرد -
4:57 - 5:01و هزینه این وثیقه برروی دوش مردم
گذاشته شده بود، -
5:01 - 5:07ما دورهم نشسته بودیم و یاد میگرفتیم که
عمیق نفس بکشیم -
5:07 - 5:09وقتی حس میکنیم مضطربیم.
-
5:09 - 5:11(نفس عمیق)
-
5:13 - 5:16زمانیکه وام خانهها پرداخت نمیشد
-
5:16 - 5:18و هزاران نفر در حال مهاجرت بودند،
-
5:18 - 5:22به ما گفته شده بود آرزوهای بزرگ داشته
باشیم و به دنبال آرزوهایمان برویم. -
5:24 - 5:25به عنوان یک جامعه شناس،
-
5:25 - 5:29میدانم که قوانین اجتماعی
قسمت مهمی از ارتباط -
5:29 - 5:31بین دولت و مردم است.
-
5:32 - 5:33پیام این برنامه این بود،
-
5:34 - 5:36به زبان یکی از آموزش دهندگان،
-
5:36 - 5:37«فقط انجام بده.»
-
5:37 - 5:39در واقع، به پیام شرکت نایک استناد میکرد.
-
5:39 - 5:44بنابراین دولت به صورت نمادی به
مردم بیکار این پیام را میداد -
5:44 - 5:47که باید بیشتر فعالیت کنید،
باید سخت تر کار کنید، -
5:47 - 5:51باید روی خودتان کار کنید،
باید بر دشمنان درونیتان غلبه کنید، -
5:51 - 5:52باید اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید--
-
5:52 - 5:56در واقع اگر بیکار شدید
به علت ضعف شخصی خودتان است. -
5:57 - 6:00راه حل رنجی که
از بحران اقتصادی کشیده میشد -
6:00 - 6:03این بود که هرکس باید اضطراب خودش را
-
6:03 - 6:05کنترل کند در بدن خود
-
6:05 - 6:07از طریق کشیدن نفسهای عمیق و متفکرانه.
-
6:10 - 6:14این برنامههای اجتماعی تاکید
بر مسئولیت پذیری شخصی دارد -
6:14 - 6:17که در تمام دنیا متداول شده است.
-
6:17 - 6:21این قبیل برنامه ها گسترش پیدا کردند
توسط آنچه جامعه شناس لویک وکانت آن را -
6:21 - 6:24«ایالت نئولیبرال قنطورس» نامید.
-
6:24 - 6:26حالا بخاطر بیاورید قنطورس
-
6:26 - 6:28موجود افسانه ای در
فرهنگ یونان باستان است که -
6:28 - 6:30نیمی از آن انسان و نیمی دیو بود.
-
6:30 - 6:35که قسمت بالای آن انسان
و قسمت پایین آن اسب است. -
6:35 - 6:37بنابراین ایالت قنطورس ایالتی است که
-
6:37 - 6:42در آن افراد با صورت انسانی
در بالای نردبان اجتماعی قرار دارند -
6:42 - 6:45در حالیکه در پایین، آنها له شده
-
6:46 - 6:47لگد کوب شدهاند.
-
6:47 - 6:49بنابراین افراد با درامد زیاد
و شرکتهای بزرگ -
6:49 - 6:53میتوانند از تخفیفهای مالیاتی
و دیگر برنامههای کمک کننده استفاده کنند -
6:53 - 6:55در حالیکه افراد بیکار و فقیر
-
6:55 - 6:59باید نشان بدهند که
چرا سزاوار دریافت کمک دولتی هستند -
6:59 - 7:01به صورت صادقانه
-
7:01 - 7:04بدون آنکه بر چسپ بی مسئولیتی،
منفی یا تنبل بودن -
7:04 - 7:06یا مجرم بودن بخورند.
-
7:07 - 7:11در لتونی، ما مدل ایالت قنطورس را داشتیم
-
7:11 - 7:13که به صورت جدی از دهه ۹۰ اجرا میشد.
-
7:13 - 7:17برای مثال تا امسال قوانین مالیاتی
یکسان اجرا میشد -
7:17 - 7:20که به سود افراد با بیشترین درامد بود،
-
7:20 - 7:23در حالیکه یک چهارم افراد
در فقر زندگی میکردند. -
7:24 - 7:29و بحران اقتصادی و رنج ناشی از آن،
این نابرابریهای اجتماعی را بدتر کرده بود. -
7:29 - 7:34بنابراین در حالیکه بانکها
و افراد ثروتمند حمایت میشدند، -
7:34 - 7:35به کسانی که بیشترین ضرر را کرده بودند
-
7:35 - 7:39آموزش داده میشد که مسئولیت شخصی دارند.
-
7:40 - 7:44اکنون در حالیکه برای مردم
در این سمینار سخنرانی میکردم -
7:44 - 7:47انتظار داشتم آنها عصبانی میشدند.
-
7:47 - 7:48من انتظار داشتم آنها
-
7:48 - 7:51مخالف این درسهای مسئولیت شخصی باشند.
-
7:51 - 7:56در نهایت این بحران اقتصادی تقصیر آنها نبود
ولی آنها بیشترین آسیب را از آن میدیدند. -
7:56 - 8:00اما وقتی افراد داستانهایشان
را تعریف میکردند -
8:00 - 8:02بارها متوجه شدم که
-
8:02 - 8:06عقیده مسئولیت پذیری بسیار قدرتمند است.
-
8:08 - 8:10یکی از کسانی که ملاقت کردم ژانت بود.
-
8:11 - 8:14او ۲۳ سال کار کرده بود
-
8:14 - 8:19خیاطی و دیگر کارهای دستی را
در هنرستان فنی در ریگا آموزش میداد. -
8:19 - 8:21و با بوجود آمدن بحران اقتصادی،
-
8:21 - 8:24مدرسه بسته شده بود
بخاطر بخشی از تدابیر اقتصادی. -
8:24 - 8:30تغییر ساختار سیستم آموزشی راهی
برای کم کردن مخارج عمومی بود. -
8:30 - 8:33و ۱۰۰۰۰ معلم شغلشان را
از دست داده بودند در سراسر کشور، -
8:33 - 8:35و ژانت یکی از آنها بود.
-
8:35 - 8:38و براساس آنچه او به من میگفت
-
8:38 - 8:41از دست دادن شغلش، او را در
وضعیت بدی قرار داده بود؛ -
8:41 - 8:45او طلاق گرفته بود و دو فرزند نوجوان داشت
و به تنهایی باید مخارج را پرداخت میکرد. -
8:45 - 8:47و هنوز، زمانیکه ما صحبت میکردیم
-
8:47 - 8:52او میگفت که بحران اقتصادی
یک فرصت واقعا خوب است. -
8:53 - 8:56او میگفت، «من امسال ۵۰ ساله میشوم.
-
8:56 - 9:01فکر میکنم زندگی واقعا این شانس را به
من داده که اطرافم را ببینم، بایستم، -
9:01 - 9:03برای اینکه تمام این سالها
را بدون توقف کار میکردم، -
9:03 - 9:05و زمان برای درنگ کردن نداشتم.
-
9:05 - 9:07و اکنون ایستادهام
-
9:07 - 9:11و به من این فرصت داده شده که
همه چیز را ببینم و تصمیم بگیرم -
9:11 - 9:13که چه چیزی را میخواهم
-
9:13 - 9:15و چه چیزی را نمیخواهم.
-
9:15 - 9:19در تمام این مدت، خیاطی کردن،
خیاطی کردن، خسته کننده بود.» -
9:20 - 9:24ژانت بعد از ۲۳ سال اخراج شده بود.
-
9:24 - 9:26اما او نمیخواست اعتراض کند.
-
9:26 - 9:30او در مورد اختلاف طبقاتی بین ۹۹ درصد
و یک درصد مردم حرف نمیزد. -
9:30 - 9:32او فقط در باره خودش تجزیه
و تحلیل میکرد. -
9:32 - 9:35او واقعا در فکر شروع یک شرکت کوچک
-
9:35 - 9:37در اتاق خوابش بود
-
9:37 - 9:40که عروسکهایی درست کند که
به عنوان سوغاتی کوچک به توریستها بفروشد. -
9:40 - 9:43من در دفتر خدمات بیکاران
ایوارس را ملاقات کردم. -
9:43 - 9:45ایوارس در آخرین سالهای ۴۰ سالگی بود،
-
9:45 - 9:50او شغلش را به عنوان مامور دولتی
ناظر بر راه سازی از دست داده بود. -
9:50 - 9:54در یکی از جلسات ما،
ایوارس کتابی را آورده بود که میخواند. -
9:54 - 10:01نام کتاب «واکسن ضد استرس
یا آیکیدو روان پرانرژی» بود. -
10:02 - 10:05بعضی از شما ممکن است بدانید
که آیکیدو نوعی هنر رزمی است، -
10:05 - 10:08بنابراین، آیکیدو روان پر انرژی.
-
10:09 - 10:12و ایوارس به من میگفت بعد از ماهها
-
10:12 - 10:15خواندن و فکر کردن و تامل کردن
در زمانیکه بیکار بوده -
10:15 - 10:21او فهمیده بود که
شرایط سخت کنونی او تقصیر خودش است. -
10:21 - 10:23او به من گفت،
-
10:23 - 10:25«من خودم باعث ایجاد این شرایط هستم.
-
10:25 - 10:28من در حالت روانی بودم که برایم خوب نبود.
-
10:28 - 10:31اگر یک نفر از، از دست دادن
پول و یا شغل بترسد، -
10:31 - 10:34او بیشتر مضطرب و
ناآرام و پر از ترس میشود. -
10:34 - 10:36این چیزی است که برای او اتفاق میافتد.»
-
10:37 - 10:38وقتی از او خواستم توضیح بدهد،
-
10:38 - 10:43او افکارش را شعرگونه با
دویدن یک اسب وحشی به هر سو مقایسه میکرد، -
10:43 - 10:46و او گفت، «تو باید افکارت را کنترل کنی.
-
10:47 - 10:49برای نظم پیدا کردن در جهان واقعی،
-
10:49 - 10:51تو باید افکارت را کنترل کنی،
-
10:51 - 10:54برای اینکه با افکار منظم
همه چیزهای دیگر مرتب میشود.» -
10:55 - 10:57«به تازگی،» او گفت، «من به وضوح فهمیدم
-
10:57 - 10:59که جهان اطراف من،
و آنچه برای من اتفاق میافتد، -
10:59 - 11:03کسانی که وارد زندگیم میشوند…
همه مستقیما به خودم بستگی دارند.» -
11:03 - 11:08بنابراین وقتی لتونی
در شرایط بحرانی اقتصادی بود، -
11:08 - 11:11ایوارس میگفت که
روش فکر کردن او باید تغییر کند. -
11:11 - 11:16او خودش را برای
شرایط کنونیاش سرزنش میکرد. -
11:17 - 11:22بنابراین پذیرش مسئولیت
در واقع چیز خوبی است، درسته؟ -
11:22 - 11:24بخصوص این مساله بسیار پرمعنی
-
11:24 - 11:26و اخلاقی بود در یک جامعه
بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، -
11:26 - 11:30جایی که تکیه کردن به دولت
به عنوان ارثیه بدی از اتحاد -
11:30 - 11:31جماهیر شوروی بجا مانده بود.
-
11:32 - 11:35اما وقتی به حرف ژانت و ایوارس و بقیه
گوش میکنم، -
11:35 - 11:38هنوز باور دارم که این سئوال ظالمانه است--
-
11:39 - 11:40«مسئولیت پذیری شما کجاست؟»--
-
11:40 - 11:42چه بیرحمانه.
-
11:42 - 11:46برای اینکه این راهی است برای
سرزنش کردن و ساکت نگاهداشتن مردمی -
11:46 - 11:48که بدترین ضربه را
از بحران اقتصادی خورده بودند. -
11:48 - 11:52بنابراین وقتی که یونانیها در خیابانها
بودند، لتونیها قورباغه قورت میدادند، -
11:52 - 11:55و هزاران نفر مهاجرت میکردند،
-
11:55 - 11:58که این راهی برای پذیرش مسئولیت است.
-
12:00 - 12:03بنابراین این حرف، یعنی مسئولیت پذیری شخصی،
-
12:03 - 12:06بخشی از انکارپذیری جمعی شده است.
-
12:06 - 12:09در حالیکه ما قوانین اجتماعی داریم
که بیکار شدن افراد باید -
12:09 - 12:11به عنوان شکست فردی تلقی شود
-
12:11 - 12:15اما ما بودجه کافی نداریم برای برنامههایی
که به مردم مهارتهای واقعی یاد بدهد -
12:15 - 12:17یا موقعیتهای شغلی ایجاد کند،
-
12:17 - 12:20ما چشممان را بر
مسئولیت قانون گذاران میبندیم. -
12:20 - 12:24در حالیکه ما به مردم فقیر برچسپ
غیر فعال بودن و تنبلی میزنیم -
12:24 - 12:26اما به مردم راهکار واقعی نجات
از فقر را نشان نمیدهیم -
12:27 - 12:28بجای مهاجرت کردن،
-
12:28 - 12:32ما دلایل واقعی فقر را انکار میکنیم.
-
12:32 - 12:34و در حالیکه،
-
12:34 - 12:35ما همه داریم رنج میبریم،
-
12:36 - 12:40بر اساس امار دقیقی که
دانشمندان جامعه شناس نشان میدهند -
12:40 - 12:45انسانهای بیشتری با
مشکلات فیزیکی و مغزی وجود دارند -
12:45 - 12:49در جوامعی که در آن
اختلاف طبقاتی زیاد است. -
12:49 - 12:55بنابراین نابرابری در جامعه نه
تنها برای افراد کم درآمد بد است -
12:55 - 12:56بلکه برای همه ما مضر است،
-
12:56 - 12:58برای اینکه زندگی در جامعهای
با اختلاف طبقاتی زیاد -
12:58 - 13:02باعث میشود افراد در جامعه ای زندگی کنند
با امنیت اجتماعی کمتر و اضطراب بیشتر. -
13:03 - 13:04بنابراین وضعیت ما این است.
-
13:04 - 13:06ما همه کتابهای کمک به خود میخوانیم،
-
13:06 - 13:08ما سعی میکنیم عادتهایمان را عوض کنیم،
-
13:08 - 13:10ما سعی میکنیم طرز فکرمان را عوض کنیم،
-
13:10 - 13:11ما مراقبه میکنیم.
-
13:11 - 13:14و این کارها واقعا از
بعضی جهات کمک میکنند. -
13:14 - 13:17خواندن کتابهای کمک به خود به ما کمک
میکند احساس خوشحالی بیشتری بکنیم. -
13:17 - 13:22مراقبه کردن به ما کمک میکند که
از لحاظ روانی بقیه را بیشتر درک کنیم. -
13:23 - 13:25بنظر من آنچه بدان نیازمندیم
-
13:25 - 13:30آگاه بودن بیشتر است درباره آنچه که ما را
مرتبط میکند به دیگران به صورت اجتماعی، -
13:30 - 13:33زیرا اختلاف طبقاتی به همه ما آسیب میزند.
-
13:33 - 13:36بنابراین ما به
قوانین اجتماعی دلسوزانه تری نیاز داریم -
13:36 - 13:40که بر درسهای اخلاقی
کمتر تاکید کند -
13:40 - 13:44و بیشتر عدالت اجتماعی
و برابری را ترویج کند. -
13:44 - 13:45سپاسگزارم.
-
13:45 - 13:48(تشویق)
- Title:
- چرا اشخاص را برای مشکلات بحرانهای اقتصادی سرزنش میکنیم؟
- Speaker:
- لیئن اوزولینا
- Description:
-
در سال ۲۰۰۸ بحران اقتصادی جهانی به لتونی خسارت زد. برای اینکه آمار بیکاری خیلی بالا رفت، دولت از بودجه عمومی کاست و مالیاتها را بالا برد، در حالیکه مالیاتهای افراد ثروتمند و شرکتهای بزرگ را کم کرد -- بدونه اینکه مردم تحت فشار واکنش نشان دهند و یا اعتراض کنند. جامعه شناس لیئن اوزولینا تحقیقی انجام داد برای
اینکه نشان دهد چگونه دولت لتونی مردم را قانع کرد که مسئولیت بحران اقتصادی در کشور را قبول کنند -- و افزایش سیاستهای اجتماعی مشابهی که نابرابری در همه جهان را تقویت میکند، برجسته کرد. - Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:02
Masoud Motamedifar approved Persian subtitles for Why do we blame individuals for economic crises? | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for Why do we blame individuals for economic crises? | ||
Masoud Motamedifar edited Persian subtitles for Why do we blame individuals for economic crises? | ||
Mansoureh Hadavand accepted Persian subtitles for Why do we blame individuals for economic crises? | ||
Mansoureh Hadavand edited Persian subtitles for Why do we blame individuals for economic crises? | ||
Mansoureh Hadavand edited Persian subtitles for Why do we blame individuals for economic crises? | ||
Sam Mansouri edited Persian subtitles for Why do we blame individuals for economic crises? | ||
Mansoureh Hadavand declined Persian subtitles for Why do we blame individuals for economic crises? |