Return to Video

چه اتفاقی می‌افتد هنگامی که زیست‌شناسی به فناوری تبدیل شود؟

  • 0:01 - 0:04
    یک کیف پر از مدفوع
    زندگی من را تغییر داد.
  • 0:05 - 0:07
    ده سال پیش، دانشجوی تحصیلات تکمیلی بودم
  • 0:07 - 0:09
    و به داوری یک رقابت مهندسی عمومی
    بین دانشجویان کارشناسی
  • 0:09 - 0:11
    کمک می‌کردم.
  • 0:11 - 0:15
    آنجا با یک هنرمند و طراح بریتانیایی
    به نام الکساندرا دیسی گینسبرگ ملاقات کردم.
  • 0:15 - 0:17
    او یک پیراهن سفید آراسته یقه دار
  • 0:17 - 0:19
    از تیم دانشگاه کمبریج پوشیده بود
  • 0:19 - 0:20
    و یک کیف نقره‌ای در دست داشت،
  • 0:20 - 0:24
    از آن‌هایی که گاهی
    به مچ دست بسته می‌شود.
  • 0:24 - 0:25
    او از یک گوشه آرام ظاهر شد
  • 0:26 - 0:28
    و از من خواست تا چیزی نشانم دهد.
  • 0:28 - 0:30
    با نگاهی موذیانه، کیفش را باز کرد،
  • 0:30 - 0:35
    و در آن شش مدفوع رنگی زیبا بود.
  • 0:36 - 0:37
    او توضیح داد که تیم کمبریج،
  • 0:37 - 0:40
    تابستان خود را برای مهندسی
    باکتری ای.کولا گذرانده بودند
  • 0:40 - 0:43
    تا بتوانند چیزهای مختلف
    در محیط را تشخیص دهد
  • 0:43 - 0:46
    و در پاسخ رنگین‌کمانی
    از رنگ‌های مختلف را بسازند.
  • 0:46 - 0:48
    آرسنیک موجود در آب آشامیدنی شما؟
  • 0:48 - 0:49
    این گونه سبز خواهد شد.
  • 0:49 - 0:52
    او و همکار طراحش جیمز کینگ،
  • 0:52 - 0:55
    با دانشجویان کار می‌کردند
    و سناریو‌های مختلف از نحوه استفاده
  • 0:55 - 0:57
    از این باکتری‌ها را تصور می‌کردند.
  • 0:57 - 0:59
    از دانشجویان می‌پرسیدند
    چه می‌شد اگر همزمان می‌توانستید
  • 0:59 - 1:03
    از باکتری‌ها بعنوان یک نوشیدنی پروبیوتیک
    زنده و نمایشگر وضع سلامتی استفاده کنید
  • 1:04 - 1:07
    شما باکتری‌ها را می‌نوشید
    تا در شکم شما زندگی کنند،
  • 1:07 - 1:08
    و اتفاقات را رصد کنند،
  • 1:08 - 1:10
    و سپس در پاسخ هر مورد،
  • 1:10 - 1:12
    خواهند توانست خروجی رنگی تولید کنند.
  • 1:12 - 1:13
    خدای من!
  • 1:13 - 1:15
    تیم کمبریج رفت برای پیروزی
  • 1:15 - 1:18
    در مسابقات بین‌المللی
    ماشین‌های ژنتیکی مهندسی‌شده
  • 1:18 - 1:19
    یا بطور خلاصه آی‌جی‌ای‌ام.
  • 1:19 - 1:22
    برای من آن پشکل‌ها نقطه عطف بود.
  • 1:23 - 1:24
    من یک متخصص زیست مصنوعی هستم،
  • 1:24 - 1:28
    که شاید عنوان عجیبی باشد
    که اکثر افراد با آن آشنا نیستند.
  • 1:28 - 1:30
    کاملاً شبیه یک بیان متناقض است.
  • 1:30 - 1:32
    چطور زیست که یک چیز طبیعی است،
  • 1:32 - 1:33
    می‌تواند مصنوعی باشد؟
  • 1:33 - 1:36
    چطور یک چیز مصنوعی می‌تواند زنده باشد؟
  • 1:37 - 1:39
    متخصصصین زیست مصنوعی انگار
  • 1:39 - 1:43
    مرز مرسوم بین آنچه طبیعی است
    و آنچه فناوری است را نقض می‌کنند.
  • 1:43 - 1:46
    و هر سال دانشجویان آی‌جی‌ای‌ام
    از سراسر جهان
  • 1:46 - 1:47
    تابستان خود را
  • 1:47 - 1:50
    با مهندسی زیست‌شناسی
    و خلق فناوری می‌گذرانند.
  • 1:50 - 1:53
    آن‌ها به باکتری‌ها یاد می‌دهند
    که چگونه سودوکو بازی کنند،
  • 1:53 - 1:56
    تار عنکبوت رنگارنگ می‌سازند،
  • 1:56 - 1:58
    بتن خودترمیم می‌سازند،
  • 1:58 - 2:01
    و باکتری‌های چاپگر عضو
    و باکتری‌های پلاستیک خور.
  • 2:01 - 2:03
    اما به هر حال تا آن زمان،
  • 2:03 - 2:06
    من بیشتر نگران انواع دیگری
    از بیان‌های متناقض بودم.
  • 2:06 - 2:08
    فقط مهندسی ژنتیک ساده قدیمی.
  • 2:08 - 2:10
    به نوشته کمدین سایمون مانری
  • 2:10 - 2:15
    مهندسی ژنتیک اهانت
    به دیگر مهندسی‌های معمول است.
  • 2:15 - 2:19
    مهندسی ژنتیک بیشتر شبیه انداختن مقداری
    بتن و فولاد در یک رودخانه است
  • 2:19 - 2:22
    و هر کسی که از روی آن
    رد شود به آن پل می‌گوید.
  • 2:22 - 2:25
    بنابراین متخصصین زیست مصنوعی
    یک مقدار در این مورد
  • 2:25 - 2:29
    نگران بودند، و نگران بودند
    که مهندسی ژنتیک بیشتر هنر است تا دانش.
  • 2:29 - 2:33
    می‌خواستند مهندسی ژنتیک را
    به یک مهندسی واقعی اصولی تبدیل کنند،
  • 2:33 - 2:37
    جایی که ما می‌توانیم سلول‌ها را
    برنامه‌نویسی کنیم و دی‌ان‌آ را
  • 2:37 - 2:41
    به گونه‌ای بنویسیم که مهندسین
    برای کامپیوتر نرم‌افزار می‌نویسند.
  • 2:41 - 2:46
    آن روز یعنی ده سال قبل مرا در مسیری
    قرار داد که الآن به این نقطه رسیدم.
  • 2:46 - 2:47
    امروز من مدیر نوآوری
  • 2:47 - 2:50
    یک شرکت زیست مصنوعی
    به نام گینگو بایوورکس هستم.
  • 2:50 - 2:52
    «مدیر نوآوری» عنوان عجیبی است برای
  • 2:52 - 2:55
    یک شرکت زیست‌فناوری
    که افراد سعی می‌کنند حیات را مشابه
  • 2:55 - 2:57
    د ستور کامپیوتری،
    برنامه‌نویسی ‌کنند.
  • 2:57 - 2:59
    اما آن روز وقتی دیسی را دیدم،
  • 2:59 - 3:01
    چیزی در مورد مهندسی آموختم.
  • 3:01 - 3:04
    آموختم که مهندسی واقعاً فقط معادلات
  • 3:04 - 3:06
    و فولاد و مدار نیست،
  • 3:06 - 3:08
    واقعاً در مورد مردم است.
  • 3:08 - 3:10
    چیزی است که مردم انجام می‌دهند
    و بر ما اثر می‌گذارد.
  • 3:10 - 3:12
    بنابراین در کارم،
  • 3:12 - 3:15
    سعی می‌کنم فضاهای جدید را
    برای انواع مهندسی‌ها باز کنم.
  • 3:16 - 3:18
    چطور می‌توانیم سوالات بهتری بپرسیم،
  • 3:18 - 3:20
    و آیا می‌توانیم گفتگوی بهتری
  • 3:20 - 3:22
    درباره آنچه ازفناوری آینده
    انتظار داریم داشته باشیم؟
  • 3:22 - 3:25
    چطور می‌توانیم دلایل فناورانه
  • 3:25 - 3:28
    اما در عین حال اجتماعی،
    سیاسی و اقتصادی را درک کنیم
  • 3:28 - 3:30
    که موجودات دستکاری شده ژنتیکی
    دارند جامعه ما را دو قطبی می‌کنند؟
  • 3:30 - 3:32
    می‌توانیم موجوداتی بسزیم
    که مردم دوستشان داشته باشند؟
  • 3:33 - 3:39
    آیا می‌توانیم با استفاده از زیست‌شناسی،
    فناوری را کسترده‌تر و بازساختی‌تر کنیم؟
  • 3:39 - 3:43
    فکر می‌کنم بحث از اینجا آغاز می‌شود
    که ما بعنوان متخصصین زیست مصنوعی بدانیم
  • 3:43 - 3:47
    که در یک قالب فرهنگی که «مهندسی واقعی» را
    ارج می‌نهد قرار داریم
  • 3:47 - 3:49
    بیشتر از هر چیز دیگر.
  • 3:50 - 3:54
    ما بیشتر محو مدارها و
    اتفاقات درون کامپیوترها هستیم،
  • 3:54 - 3:57
    که گاهی موجب می‌شود جادویی که درون
    خودمان در حال رخ دادن است را نبینیم.
  • 3:57 - 4:00
    فناوری‌های زیادی آنجا هست،
  • 4:00 - 4:04
    اما این اولین باری بود
    که مدفوع را فناوری تصور می‌کردم.
  • 4:04 - 4:08
    دیدم که زیست مصنوعی حیرت‌انگیز است،
  • 4:08 - 4:11
    نه بخاطر اینکه می‌توانستیم
    سلول‌ها را به چشم کامپیوتر ببینیم،
  • 4:11 - 4:14
    بلکه چون می‌توانستیم فناوری را
    به حیات وصل کنیم.
  • 4:14 - 4:15
    این فناوری احشایی بود،
  • 4:16 - 4:19
    تصویری فراموش‌نشدنی از چیزی
    که در آینده ممکن است محقق شود.
  • 4:19 - 4:21
    اما مهم اینکه در قالب سوال مطرح می‌شد
  • 4:21 - 4:24
    که «آیا این آینده واقعاً چیزی است
    که می‌خواهیم؟»
  • 4:24 - 4:26
    ما آینده را در کروم می‌دیدیم،
  • 4:26 - 4:29
    اما چه می‌شد اگر آینده از جنس گوشت باشد؟
  • 4:29 - 4:31
    علم و افلام علمی تخیلی
  • 4:31 - 4:34
    به ما یادآور شد که ما
    از ستارگان ساخته شده‌ایم.
  • 4:34 - 4:36
    اما آیا ممکن است به ما شگفتی
    و اعجاب ساخته شدن
  • 4:36 - 4:38
    از گوشت را یادآوری کند؟
  • 4:38 - 4:39
    زیست‌شناسی ما هستیم،
  • 4:39 - 4:42
    بدن ماست، غذای ماست،
  • 4:42 - 4:45
    چه می‌شود اگر زیست‌شناسی
    به فناوری تبدیل شود؟
  • 4:46 - 4:48
    این تصاویر سوال هستند،
  • 4:48 - 4:51
    و آنچه نرمال و مطلوب
    می‌بینیم را به چالش می‌کشد.
  • 4:52 - 4:55
    و به ما نشان می‌دهد
    که آینده پر است از گزینش و اینکه
  • 4:55 - 4:57
    می‌توانیم گزینه‌های متفاوتی انتخاب کنیم.
  • 4:57 - 5:01
    آینده بدن و زیبایی چه خواهد بود؟
  • 5:01 - 5:04
    اگر بدن را تغییر دهیم آیا اشکال جدیدی
    از آگاهی خواهیم داشت؟
  • 5:05 - 5:07
    و آیا انواع جدید دنیای میکروب‌ها
  • 5:07 - 5:09
    نحوه غذا خوردن ما را عوض می‌کند؟
  • 5:09 - 5:13
    فصل آخر پایان‌نامه من
    در مورد پنیری بود که من با استفاده از
  • 5:13 - 5:16
    باکتری‌هایی که از لای
    انگشتان پاهایم جمع کرده بودم ساخته بودم.
  • 5:16 - 5:18
    گفتم که مدفوع زندگی من را عوض کرد.
  • 5:18 - 5:21
    من با محقق و هنرمند حوزه بویایی
    سیسل تولاس کار کردم
  • 5:21 - 5:26
    تا تمام روش‌هایی که بدن ما
    با پنیر مرتبط است را از طریق بو
  • 5:26 - 5:29
    یعنی میکروب‌ها کشف کنم.
  • 5:29 - 5:31
    و ما این پنیر را ساختیم
  • 5:31 - 5:33
    تا دیدگاه ما در مورد باکتری‌ها عوض شود
  • 5:33 - 5:35
    این بخشی از زندگی ماست
  • 5:35 - 5:37
    و باکتری‌هایی که در آزمایشگاه
    با آن‌ها کار می‌کردیم.
  • 5:37 - 5:40
    ما در واقع همان چیزی هستیم که می‌خوریم.
  • 5:40 - 5:42
    فصل مشترک زیست‌شناسی و فناوری
  • 5:42 - 5:46
    داستانی است که فراتر از واقعیت‌های گوشتی
    به ما می‌گوید. اگر بتوانید مغز خود را
  • 5:46 - 5:48
    در کامپیوتر بارگذاری کنید،
  • 5:48 - 5:50
    دیگر نیازی به قضای حاجت نخواهید داشت.
  • 5:50 - 5:53
    و این داستانی است که بعنوان
    یک چیز خوب مطرح می‌شود. درست است؟
  • 5:53 - 5:59
    چون کامپیوتر تمیز است و زیست‌شناسی کثیف.
  • 5:59 - 6:01
    کامپیوترها می‌فهمند و منطقی هستند،
  • 6:01 - 6:04
    و زیست‌شناسی یک کلاف سردرگم
    غیرقابل پیش‌بینی است.
  • 6:05 - 6:07
    داستان از اینجا شروع می‌شود.
  • 6:07 - 6:10
    که علم و فناوری می‌بایست منطقی،
  • 6:10 - 6:11
    هدفمند
  • 6:11 - 6:13
    و خالص باشد،
  • 6:13 - 6:16
    و این بدن انسان‌ها کاملاً کثیف است.
  • 6:16 - 6:19
    اما همانگونه که متخصصین
    زیست مصنوعی مرز بین
  • 6:19 - 6:22
    طبیعت و فناوری را نقض می‌کنند
  • 6:22 - 6:24
    هنرمندان، طراحان و دانشمندان علوم اجتماعی
  • 6:24 - 6:28
    به ما نشان دادند که خطوطی
    که ما بین طبیعت، فناوری و جامعه کشیده‌ایم
  • 6:29 - 6:31
    کمی انعطاف‌پذیرتر از چیزی است
    که فکر می‌کردیم.
  • 6:31 - 6:34
    آن‌ها ما را به چالش می‌کشند تا در
    نگاه‌مان نسبت به آینده
  • 6:34 - 6:37
    و در رویاهای‌مان برای
    کنترل طبیعت تجدید نظر کنیم.
  • 6:37 - 6:41
    آن‌ها به ما نشان می‌دهند که چگونه
    پیش‌داوری‌ها، امیدها و ارزش‌های‌مان
  • 6:41 - 6:43
    از طریق سوالاتی که می‌پرسیم
  • 6:43 - 6:46
    و گزینه‌هایی که انتخاب می‌کنیم
    در دانش و فناوری ورود می‌کند.
  • 6:46 - 6:51
    آن‌ها به نحوی به ما نشان می‌دهند
    که دانش و فناوری انسانی هستند
  • 6:51 - 6:52
    پس سیاسی محسوب می‌شوند.
  • 6:52 - 6:55
    قادر بودن به کنترل حیات در جهت اهدافمان
  • 6:55 - 6:56
    برای ما چه معنایی دارد؟
  • 6:56 - 6:58
    هنرمندان اوران کاتس و آیونات زور
  • 6:58 - 7:00
    پروژه‌ای به نام
    «چرم بی قربانی» ساخته‌اند،
  • 7:00 - 7:03
    که ژاکت کوچکی از سلول‌های موش را
  • 7:03 - 7:05
    مهندسی کرده‌اند.
  • 7:05 - 7:07
    آیا این ژاکت زنده است؟
  • 7:07 - 7:10
    چطور رشد می‌کند
    و چگونه این کار را ادامه می‌دهد؟
  • 7:10 - 7:12
    آیا واقعاً بی قربانی است؟
  • 7:12 - 7:15
    و معنای بی قربانی بودن یک چیز چیست؟
  • 7:15 - 7:16
    گزینه‌هایی که انتخاب
  • 7:16 - 7:20
    می‌کنیم چه چیزی که نشان می‌دهیم
    و چه چیزی که در روند کار پنهان می‌کنیم،
  • 7:20 - 7:23
    اغلب انتخاب‌های سیاسی هستند
    که عواقب واقعی دارند.
  • 7:24 - 7:28
    فناوری‌های ژنتیکی نحوه فهم ما
    از خودمان و تعریف ما از بدن‌ها را
  • 7:28 - 7:29
    چگونه شکل می‌دهد؟
  • 7:29 - 7:32
    هنرمند، هدر دوی هاگبرگ
    این صورت‌ها را بر اساس
  • 7:32 - 7:35
    رشته‌های دی‌ان‌آ استخراج شده
    از زباله‌های پیاده‌رو ساخته است،
  • 7:35 - 7:38
    که ما را الزام می‌کند تا سوالاتی
    در مورد شخصی بودن ژن‌ها بپرسیم،
  • 7:38 - 7:42
    اما دی‌ان‌آ واقعاً چگونه
    ما را تعریف می‌کند.
  • 7:42 - 7:45
    چگونه می‌خواهیم با تغییرات آب وهوایی
    مبارزه کنیم و با آن کنار بیاییم؟
  • 7:45 - 7:48
    آیا ما نحوه ساختن همه چیز را
  • 7:48 - 7:52
    با استفاده از موادی که می‌توانند در کنار
    ما رشد کنند و بپوسند تغییر خواهیم داد؟
  • 7:52 - 7:54
    آیا بدن خودمان را تغییر خواهیم داد؟
  • 7:54 - 7:56
    یا خود طبیعت را؟
  • 7:56 - 8:00
    یا می‌توانیم نظامی که مرزها را
  • 8:00 - 8:03
    بین دانش، جامعه، طبیعت
    و فناوری تعیین کرده تغییر دهیم؟
  • 8:03 - 8:08
    روابطی که امروز ما را در این
    الگوهای ناپایدار محبوس کرده است.
  • 8:08 - 8:10
    چطور می‌بایست به بحرانی که بطور همزمان
  • 8:10 - 8:13
    طبیعی، فنی و اجتماعی است پاسخ دهیم،
  • 8:13 - 8:15
    از ویروس کرونا گرفته
    تا تغییرات آب و هوایی،
  • 8:15 - 8:17
    عمیقاً سیاسی هستند،
  • 8:17 - 8:20
    و دانش در خلأ اتفاق نمی‌افتد.
  • 8:20 - 8:21
    بگذارید به گذشته برگردیم
  • 8:21 - 8:24
    به زمانی که اولین ساکنین
    اروپایی به هاوایی رسیدند.
  • 8:24 - 8:28
    آن‌ها در نهایت احشام
    و دانشمندان‌شان را آوردند.
  • 8:28 - 8:30
    احشام در تپه‌ها به راه افتادند،
  • 8:30 - 8:33
    و هر جا می‌رفتند
    اکوسیستم را تغییر می‌دادند.
  • 8:33 - 8:37
    دانشمندان گونه‌هایی که آنجا
    می‌یافتند را فهرست می‌کردند،
  • 8:37 - 8:40
    و اغلب آخرین نمونه را قبل
    از انقراض نگه می‌داشتند.
  • 8:40 - 8:42
    این گیاه مائویی هاوکواهیوی است،
  • 8:42 - 8:45
    یا هایبیسدلفوس ویلدرانوس،
  • 8:45 - 8:47
    که توسط جریتی وایلدر در ۱۹۱۰ نامگذاری شد.
  • 8:47 - 8:50
    تا سال ۱۹۱۲ منقرض شده بود.
  • 8:50 - 8:53
    من این نمونه را در
    هرباریوم دانشگاه هاروارد پیدا کردم،
  • 8:53 - 8:57
    که مأمن ۵ میلیون از دیگر
    نمونه‌ها از سراسر دنیاست.
  • 8:57 - 9:00
    خواستم تکه‌ای از دانش گذشته را بردارم،
  • 9:00 - 9:02
    که با استعمار و تمام افکار وارد شده
  • 9:02 - 9:04
    رابطه دارد،
  • 9:04 - 9:08
    افکاری که بیانگر لزوم همکاری طبیعت،
    دانش و جامعه است،
  • 9:08 - 9:11
    و سوالاتی در مورد آینده دانش بپرسم.
  • 9:11 - 9:13
    با همکاری یک تیم عالی در گینگو و دیگران
  • 9:13 - 9:15
    در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز،
  • 9:15 - 9:18
    توانستیم بخش کوچکی از دی‌ان‌آ را
  • 9:18 - 9:20
    از یک تکه کوچک
    از این نمونه گیاه استخراج کنیم
  • 9:20 - 9:22
    و توالی دی‌ان‌آ را بدست آوریم.
  • 9:22 - 9:25
    و سپس یک نسخه ممکن از ژن‌ها
    که بوی گیاه را
  • 9:25 - 9:29
    تشکیل می‌دادند را دوباره بسازیم.
  • 9:29 - 9:31
    با تزریق این ژن‌ها به مخمر،
  • 9:31 - 9:34
    توانستیم بخش کوچکی از آن بو را تولید کنیم
  • 9:34 - 9:35
    و شاید توانستیم، بخش کوچکی از چیزی
  • 9:35 - 9:38
    که برای همیشه از دست رفته بود را
    استشمام کنیم.
  • 9:38 - 9:40
    با همکاری دوباره با دیسی و سیسل تولاس،
  • 9:40 - 9:42
    همکارانم در پروژه پنیر،
  • 9:42 - 9:46
    بوی جدیدی از ان گل را بازسازی کردیم،
  • 9:46 - 9:49
    و تاسیساتی ساختیم
    که افراد می‌توانستند آن را تجربه کنند،
  • 9:49 - 9:53
    تا بخشی از این تاریخ طبیعی
    و آینده مصنوعی باشیم .
  • 9:54 - 9:57
    ده سال قبل، من یک زیست‌شناس مصنوعی بودم
  • 9:57 - 10:00
    که نگران بودم مهندسی ژنتیک
    بیشتر هنر است تا دانش
  • 10:00 - 10:01
    و اینکه انسان‌ها بسیار کثیف
  • 10:01 - 10:03
    و زیست‌شناسی بسیار پیچیده است.
  • 10:04 - 10:07
    الان من دارم از مهندسی ژنتیک
    بعنوان هنر استفاده می‌کنم
  • 10:07 - 10:10
    تا روش‌های مختلفی که می‌توانیم
    با هم همکاری کنیم را جستجو کنیم
  • 10:10 - 10:12
    و انواع مختلف ممکن
    برای آینده را تصور کنیم.
  • 10:12 - 10:14
    یک آینده گوشتی
  • 10:14 - 10:17
    چیزی است که تمام
    این روابط و واقعیت‌های انسانی فناوری را
  • 10:17 - 10:20
    بازشناسی می‌کند.
  • 10:20 - 10:23
    اما قدرت باورنکردنی زیست‌شناسی را
    همچنین بازشناسی می‌کند.
  • 10:23 - 10:25
    انعطاف و پایداری زیست‌شناسی،
  • 10:25 - 10:28
    توان زیست‌شناسی
    برای التیام، رشد و وفق دادن.
  • 10:28 - 10:30
    ارزش‌هایی که برای چشم‌اندازهای آینده‌ای
  • 10:30 - 10:33
    که می‌توانیم امروز داشته باشیم
    بسیار ضروری هستند.
  • 10:33 - 10:35
    فناوری، آینده ما را شکل خواهد داد،
  • 10:35 - 10:37
    اما انسان‌ها فناوری را می‌سازند.
  • 10:38 - 10:40
    نحوه تصمیم‌گیری در مورد آن آینده
  • 10:40 - 10:42
    به ما مربوط است.
  • 10:43 - 10:44
    متشکرم.
Title:
چه اتفاقی می‌افتد هنگامی که زیست‌شناسی به فناوری تبدیل شود؟
Speaker:
کریستینا آگاپاکیس
Description:

طراح زیستی، کریستینا آگاپاکیس می‌پرسد؟ «به ما در مورد آینده‌ای از جنس کروم قول داده شده است -- اما چه می‌شود اگر آینده از جنس گوشت باشد؟» در این گفتار اعجاب‌انگیز آگاپاکیس جزئیات کارش در زیست‌شناسی مصنوعی را ارائه می‌کند -- یک حیطه پژوهشی بین رشته‌ای که مرز بین طبیعی و مصنوعی را نقض می‌کند -- او می‌گوید که شکستن مرز بین دانش، جامعه، طبیعت و فناوری می‌تواند ما را به سمت تصور آینده‌های امکان‌پذیر متفاوت سوق دهد.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
10:58

Persian subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.