Σπόροι της Ελευθερίας

Μια ταινία ορόσημο, με αφηγητή τον Jeremy Irons.
Περισσότερα στο seedsoffreedom.info
Η ιστορία των σπόρων έχει γίνει μια ιστορία απωλειών, ελέγχου, εξάρτησης και χρέους. Έχει γραφτεί από αυτούς που θέλουν να κάνουν τεράστια κέρδη από το σύστημα της τροφής, άσχετα με το πραγματικό κόστος. Είναι ώρα να αλλάξουμε την ιστορία αυτή.
Μια παραγωγή των The Gaia Foundation και the African Biodiversity Network σε συνεργασία με MELCA Ethiopia, Navdanya International and GRAIN.
Ευχαριστούμε όλους που εμπλάκηκαν ώστε να γίνει αυτή η ταινία.
Παραγωγή και Σκηνοθεσία από τον Jess Phillimore
Κάμερα - Jess Phillimore, Jason Taylor, Damian Prestidge.

[Τραγούδι] Σκάψε το χέρι σου στην γη και άκουσε την ιστορία μου

νιώσε το βαμβάκι,το σιτάρι και το καλαμπόκι, τα πλούτη και τη δόξα,

νιώσε την ιδρωμένη προσπάθεια αυτών που δούλεψαν πριν από μένα,

Σκάψε το χέρι σου μέσα στη γη [Τραγούδι]

Η παγκόσμια γεωργία έχει αλλάξει στη δική μας ζωή περισσότερο από ότι τα τελευταία 10,000 χρόνια.

Αλλά όπως με όλες τις αλλαγές, ανέκυψαν συγκρούσεις συμφερόντων.

Πουθενά δεν υπάρχει σύγκρουση πιο έντονη από αυτήν στην ιστορία του σπόρου

Σε αυτή την ταινία θα εξετάσουμε πως ο σπόρος άλλαξε στη γεωργία και στον πολιτισμό μας

από ιερό στοιχείο και ζωοδότης· σε ένα ισχυρό εμπόρευμα που χρησιμοποιείται για να μονοπωλεί την παγκόσμια παραγωγή τροφής.

Αυτή η σύγκρουση μεταξύ γεωργίας και επιχείρησης· μεταξύ γνώσης και ελέγχου·

μεταξύ αλήθειας και προπαγάνδας· βρίσκεται στην καρδιά της ιστορίας του σπόρου.

Μόλις μια εταιρία αρχίσει να εισπράττει δικαιώματα από τον κάθε σπόρο,

προωθεί τις δικές της γενετικά μεταλλαγμένες καλλιέργειες, για να αντικαταστήσει τοπικές καλλιέργειες τις οποίες οι γεωργοί και οι χωρικοί φύτευαν για χιλιετίες.

Δεν ξέρουμε τι είναι μέσα στο οικοσύστημά τους.

Δεν ξέρουμε τι έχουμε· μέσα σε αυτό.

Άρα δεν έχει να κάνει με το να θρέψουμε τον κόσμο.

Δεν έχει να κάνει με την αντιμετώπιση κάποιων τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Έχει να κάνει με τον έλεγχο του τομέα της τροφής, της οικονομίας της τροφής.

[ΣΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ]

[Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ]

Ξεκινάμε την ιστορία του σπόρου, χιλιάδες χρόνια πριν,

σε μια περίοδο όπου η Γη ήταν γεμάτη ανόμοιες κοινότητες, απομονωμένες εξαιτίας βουνών, θαλασσών και ερήμων.

Μια τεράστια ποικιλία από πολιτισμούς, παραδόσεις και γλώσσες εξελίχθηκαν σε ολόκληρο τον πλανήτη,

προσαρμοζόμενοι σε διαφορετικά κλίματα και οικοσυστήματα.

Με το πέρασμα των αιώνων οι ξεχωριστές κοινωνίες ανέπτυξαν διαφορετικές ιδέες,

κοσμολογίες, διαδικασίες, και τελετουργίες· δημιουργώντας ένα απέραντο υπόστρωμα ποικιλομορφίας.

Σήμερα, υπάρχουν ακόμα κοινότητες σε όλο τον κόσμο, οι οποίες λειτουργούν σαν ένα παράθυρο σε αυτό το προγονικό παρελθόν.

Όλοι οι παραδοσιακοί πολιτισμοί έχουν βασιστεί

στην αναγνώριση ότι ο πιο σημαντικός λόγος που βρισκόμαστε εδώ στη Γη,

είναι για να παίξουμε τον δικό μας ρόλο στην διατήρηση της ποικιλομορφίας της ζωής.

Επειδή ο σπόρος εμπεριέχει ζωή,

ο σπόρος υπήρξε κεντρικό σημείο στην αναπαραγωγή του πολιτισμού της ζωής.

Και αν κοιτάξει κανείς τις τελετουργίες στην Ινδία, την Αφρική, την Λατινική Αμερική,

ο σπόρος είναι στο επίκεντρο.

Ο σπόρος είναι η ζωή μας...

Ο βιοπορισμός μας εξαρτάται από αυτόν.

Φυτεύουμε σπόρους για να καλωσορίσουμε την νέα ζωή.

Όταν ένα αγόρι γίνεται άντρας, τον λούζουμε με σπόρους.

Και όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, φυτεύουμε σπόρους στον τάφο του.

Οι σπόροι δεν είναι μόνο για φαγητό...

Έχουν και πνευματικό νόημα...

Τους χρησιμοποιούμε για τελετουργίες.

Όπως οι πρόγονοί μας διαφοροποιούνταν, το ίδιο έκαναν και οι σπόροι τους, άρα και οι φυτείες τους.

Πολύ πριν ο Δαρβίνος αρθρώσει την θεωρία του για την εξέλιξη μέσω φυσικής επιλογής,

οι άντρες και οι γυναίκες σε όλη την γη εξασκούσαν αυτή την διαδικασία:

ξαναέσπερναν τους σπόρους που προσαρμοζόντουσαν καλύτερα στο συγκεκριμένο περιβάλλον όπου ζούσαν

και άρα έπαιρναν μέρος στην διαδικασία της εξελικτικής αλλαγής.

Στο επίκεντρο αυτής της αλλαγής ήταν ο σπόρος

όπου κάθε χρόνο μπορούσε να συλλεχθεί εκ νέου

και μπορούσε να αποθηκευτεί, να μοιραστεί και να διασταυρωθεί.

Είμαστε οι κληρονόμοι αυτής της πλούσιας παγκόσμιας βιοποικιλότητας.

Όσο περισσότερο κοιτάμε τον σπόρο και την βιοποικιλότητα, τόσο συνειδητοποιούμε ότι το επίπεδο ευφυΐας - στον ίδιο τον σπόρο -

και στην αναπαραγωγή που έκαναν οι γεωργοί με το να δουλεύουν με τον σπόρο,

μας έδωσε, όχι απλώς το υψηλότερο επίπεδο βιοποικιλότητας,

αλλά το υψηλότερο επίπεδο ποιότητας φαγητού.

Το υψηλότερο επίπεδο διατροφικής αξίας.

Μια ποικιλία δεν είναι αρκετή για εμάς.

Εάν την χάσουμε, είμαστε χαμένοι.

Οι γεωργοί αναπαράγουν για ανθεκτικότητα.

Και άρα αναπαράγουν για συνεργατικές συμφωνίες.

Δεν αναπαράγουν μόνο μία φυτεία.

Γνωρίζουν ότι πρέπει να έχουν πολλές φυτείες επειδή το κλίμα αλλάζει.

Γνωρίζουν ότι πρέπει να έχουν πολλές φυτείες, διότι οι διατροφικές τους ανάγκες ποικίλουν.

Η παραγωγή τροφής στις ιθαγενείς παραδόσεις για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας

ήταν στο να εστιάζουν στην πρόοδο της βιολογικής ποικιλομορφίας.

[Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ]

Στην αλλαγή του 20ου αιώνα, η γεωργία άρχισε να βασίζεται στην τεχνολογία·

εκτοπίζοντας ανθρώπους από τη γη τους στις μεγάλες πόλεις,

καθώς οι παραδοσιακές δεξιότητες και η εργασία σταδιακά αντικαθιστόντουσαν από σύγχρονες μηχανές.

Αλλά καθώς η Ευρώπη εμπλέκονταν σε 2 Παγκόσμιους Πολέμους,

τα χημικά που παράχθηκαν για τις πολεμικές επιχειρήσεις, έμελλαν να αλλάξουν τη μορφή της γεωργίας.

Με τον κόσμο φυλακισμένο στις συγκρούσεις, νέα χημικά άρχισαν να παράγονται σε μεγάλες ποσότητες.

Και όταν η ειρήνη επέστρεψε, οι εταιρίες που παρήγαγαν αυτά τα χημικά

έπρεπε να δημιουργήσουν εναλλακτικές «αγορές» για τα προϊόντα τους.

Κάνοντας μικρές μετατροπές, τα εκρηκτικά και νευροτοξικά αέρια μετατράπηκαν σε λιπάσματα και φυτοφάρμακα,

και η χημική αγρονομία βρήκε τον τρόπο να εισχωρήσει στα χωράφια όλου του κόσμου.

Σήμερα, τα πάντα έχουν αλλάξει...

Το έδαφος απαιτεί τροφή...

Αναζητά μια ποικιλία διαφορετικών τροφών.

Οι πατεράδες μας ποτέ δεν χρειάστηκαν αυτά τα χημικά.

Τώρα φέρνουμε ένα σωρό χημικά.

Και η ανάγκη αυξάνεται· δεν είναι στατική,

και αυτό δεν τελειώνει ποτέ.

Σε κάποιο σημείο, τα εδάφη μας άρχισαν να διαβρώνονται, να εξαντλούνται...

Εμείς λέμε πως έχουν γίνει «τοξικομανείς».

Έχουν εξαρτηθεί σε αυτά τα λιπάσματα.

Αν επιλέξεις να χρησιμοποιήσεις λίπασμα μια καλλιεργητική περίοδο...

Την επόμενη περίοδο είσαι αναγκασμένος να ξαναχρησιμοποιήσεις αυτό το λίπασμα. Δεν υπάρχει επιλογή.

Καθώς αυξανόταν η μηχανοποίηση και η χρήση χημικών στο αγρόκτημα,

άλλαζε και η ιστορία του σπόρου.

Οι φυσικοί κύκλοι της αποθήκευσης και διαμοιρασμού των σπόρων

που είχαν αντισταθεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα,

απειλούνταν από μια νέα επανάσταση στην αναπαραγωγή του σπόρου:

Νέοι υβριδικοί σπόροι

διασταυρώσεις δύο καθαρών φυτών-γονέων, παρήγαγαν γενετικά πλούσιους σπόρους πρώτης γενιάς,

οι οποίοι θα έχαναν γρήγορα την ζωτικότητά τους στην δεύτερη και τρίτη εποχή.

Αυτή η φυσική διαδικασία της υβριδικής διάσπασης,

σήμαινε ότι οι γεωργοί δεν επωφελούνταν πλέον από το να επαναφυτεύουν το σπόρο τους.

Αντίθετα, έπρεπε να αγοράζουν νέο σπόρο κάθε χρόνο.

Αυτό επέτρεψε διεθνείς εταιρίες να ιδιωτικοποιήσουν και να ελέγξουν τα κέρδη από το σπόρο.

Την δεκαετία του 1960 αυτές οι επιχειρήσεις ξεκίνησαν έναν παγκόσμιο πολλαπλασιασμό των σπόρων τους,

αναγνωρίζοντας την παγκόσμια γεωργία σαν μια ανεκμετάλλευτη και υπερβολικά κερδοφόρα αγορά,

ξεκίνησαν, στην ουσία, να ιδιωτικοποιούν το παγκόσμιο σύστημα τροφής.

Οι γεωργοί ανά τον κόσμο άφησαν τα παραδοσιακά συστήματα γεωργίας κατά κύματα·

πιστεύοντας ένα όνειρο μεγαλύτερης παραγωγικότητας, μικρότερης εργασίας και περισσότερων χρημάτων.

Μονοκαλλιέργειες, όπως το τσάι και ο καφές άρχισαν να αντικαθιστούν ιθαγενή είδη καλλιέργειας,

και η γεωργία - με την οποία η τοπική κοινωνία επιβίωσε -

αντικαταστάθηκε από αυτές τις μονοκαλλιέργειες οι οποίες φυτεύονταν για εξαγωγή.

Καθώς η παγκόσμια παραγωγή τροφής αυξήθηκε, οι παραδοσιακοί γεωργοί αποπλανήθηκαν σε αυτό το νέο σύστημα,

παρότι έβλεπαν το κόστος παραγωγής να αυξάνεται δραματικά,

καθώς νέοι σπόροι, λιπάσματα και φυτοφάρμακα έπρεπε να αγορασθούν για κάθε νέα εποχή.

Και ανακάλυψαν ότι οι νέες τους καλλιέργειες ήταν υπό την επιρροή απρόβλεπτων διεθνών αγορών.

Αυτοί οι γεωργοί είχαν, άθελά τους, μπει σε ένα σύστημα το οποίο αποδεικνυόταν λιγότερο ανθεκτικό

λιγότερο βιώσιμο, πιο ακριβό και

τελικά, επιβλαβές για την επιβίωσή τους.

Όταν φυτεύουμε αυτούς τους νέους σπόρους...

Μπορούμε να τους φυτέψουμε μόνο για μια εποχή.

Την επόμενη εποχή, δεν θα αποδώσουν.

Οι παραδοσιακές μας καλλιέργειες είναι καλές για τροφή.

Ενώ οι σύγχρονες καλλιέργειες μπορούν να εξαχθούν.

Αλλά δεν μπορούμε να φάμε τον καφέ.

Ποιες νομίζετε είναι οι συνέπειες της αντικατάστασης πολλών διαφορετικών ποικιλιών καλλιεργειών,

βρώσιμων καλλιεργειών, με μία και μόνη καλλιέργεια που δεν τρώγεται;

Νομίζω ότι η πραγματική ανησυχία είναι ότι υπάρχει ένας αυξανόμενος εταιρικός έλεγχος της διατροφικής αλυσίδας.

Και αυτό σημαίνει ότι όλο και πιο πολύ ένας πολύ μικρός αριθμός ατόμων

έχουν τεράστια επιρροή στον τρόπο με τον οποίο καλλιεργούν οι γεωργοί.

Οι παραδοσιακές πρακτικές της αποθήκευσης σπόρων είναι πλέον υπό απειλή και αυτό το οποίο γίνεται, ουσιαστικά,

είναι να βάζεις το εταιρικό κέρδος πάνω από την δυνατότητα των γεωργών να θρέψουν τον εαυτό τους και την κοινότητά τους.

Υπάρχουν άσχημες συνέπειες με αυτό το νέο σπόρο.

Πρέπει να τον αγοράσεις....

Και έπειτα δεν μπορείς να τον αποθηκεύσεις γιατί σαπίζει.

Θα σώζαμε χρήματα αν επιστρέφαμε στον παλιό μας σπόρο.

Κομμάτια συνδέονται σε δύο συνυφασμένες αλυσίδες,

δημιουργώντας ένα πλαίσιο, σαν μια μακριά σπειροειδή σκάλα.

Και μέσα σε αυτό το μόριο έχετε μια βασική ιδιότητα της έμβιας ύλης.

Τη δυνατότητα να αναπαράγεται, να κάνει αντίγραφα του εαυτού του.

Και από όλα τα μόρια που είναι γνωστά στη χημεία,

μόνο το DNA και τα συγγενικά μόρια έχουν αυτή την δυνατότητα.

[ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΠΟΡΟ]

Το 1953 η ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA από τους Watson και Crick

έθεσε την βάση για μια από τις πιο ραγδαίες προόδους της επιστήμης.

Γενετική Μηχανική.

Η ικανότητα να μετακινούμε γονίδια μεταξύ κυττάρων, οργανισμών και ειδών,

έγινε σύντομα δυνατή.

Στη γεωργία, οι δυνατότητες μιας τέτοιας μηχανικής έδειχναν απεριόριστες.

Υψηλότερες αποδόσεις, υψηλότερη αντοχή σε ξηρασίες, καλύτερη γεύση και γρηγορότερη ωρίμανση.

Αλλά καθώς αυτή η νέα τεχνολογία αναδυόταν, συνοδευόταν από μανιώδης διάλογο ως προς την ηθική της.

Εν τω μεταξύ, ο πιο σημαντικός ρόλος αυτής της νέας τεχνολογίας

αποφασιζόταν όχι στο χωράφι, αλλά στις αίθουσες των δικαστηρίων.

[Αρχείο:] «Το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών δίνει στο Κογκρέσο τη δύναμη να ψηφίζει νόμους σχετικούς με τις πατέντες,

οι οποίοι δίνουν στον ιδιοκτήτη δικαιώματα μιας εφεύρεσης.

Αυτά περιλαμβάνουν το δικαίωμα να αποτρέπει άλλους από την αναπαραγωγή, χρήση, πώληση, ή πώληση της εφεύρεσης η οποία περιγράφεται στην πατέντα.»

Οι νόμοι της πνευματικής ιδιοκτησίας έχουν εδώ και πολύ καιρό επιβεβαιώσει ότι πατέντες μπορούν να διεκδικηθούν σε νέες και αποδεδειγμένες εφευρέσεις.

Αλλά το 1995 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου πρότεινε μια ριζοσπαστική αλλαγή στη διεθνή νομοθεσία.

Υπό την πίεση παγκόσμιων εταιριών, ψήφισαν ότι μικροοργανισμοί και μικροβιολογικές διαδικασίες,

ήδη υπάρχουσες στην φύση, θα μπορούσαν να πατενταριστούν.

Υπό τον νέο νόμο, ένας σπόρος μπορεί να τροποποιηθεί γενετικά ώστε να περιέχει συγκεκριμένα γονίδια,

και έπειτα μπορεί να πατενταριστεί και να ανήκει σε ιδιώτες.

Όσον αφορά το σπόρο, αυτό το άλμα, σε όρους δικαιωμάτων ιδιοκτησίας της ίδιας της ζωής

είναι η πιο σοβαρή απειλή

για τους σπόρους της ποικιλομορφίας, τους σπόρους της ελευθερίας, οι οποίοι είναι στα χέρια των χωρικών.

Έναν χρόνο αργότερα η αγροχημική βιομηχανία-γίγαντας Monsanto παρήγαγε την πρώτη γενετικά μεταλλαγμένη καλλιέργεια στην Αμερική:

την σόγια “RoundUp Ready” η οποία σύντομα ακολουθήθηκε απο το γενετικά μεταλλαγμένο καλαμπόκι και το κραμβέλαιο.

Αυτοί οι γενετικά μεταλλαγμένοι σπόροι περιείχαν ένα μοναδικό ευγενές χαρακτηριστικό.

είχαν τροποποιηθεί ειδικά για να αντιστέκονται στις τοξικές επιδράσεις του χημικού ζιζανιοκτόνου RoundUp,

το πρώτο σε πωλήσεις ζιζανιοκτόνο της Monsanto από την δεκαετία του 1980.

Το να βάζεις ένα γονίδιο για αντίσταση σε ζιζανιοκτόνα:

πλέον έχεις μονοπώλιο τόσο στο χημικό, όσο και στον σπόρο που σχετίζεται με αυτό το χημικό.

Αυτές είναι χημικές εταιρείες σε πρώτο επίπεδο και εταιρείες σπόρων σε δεύτερο επίπεδο.

Εάν μπορείς να ελέγχεις το σπόρο, μπορείς να ελέγχεις το κέρδος από την παραγωγή φαγητού.

Δημιουργείς ένα μονοπώλιο όταν προμηθεύεις τους σπόρους,

οι οποίοι έχουν μεταλλαχθεί για να είναι ανθεκτικοί στα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται σε αυτούς τους σπόρους.

Το τελικό αποτέλεσμα αυτού είναι ότι βλέπουμε μια υπερβολικά αυξανόμενη χρήση φυτοφαρμάκων,

το οποίο ήταν ένα από τα πράγματα που η γενετική μετάλλαξη υποτίθεται ότι θα αντιμετώπιζε.

Είκοσι χρόνια από την έλευση των μεταλλαγμένων στις αγορές και οι υποσχέσεις των αρχικών ερευνών παραμένουν απραγματοποίητες.

Η τεχνολογία "RoundUp-Ready" κυριαρχεί στην αγορά μεταλλαγμένων στην Αμερική.

Και τώρα η ιστορία του σπόρου θα επιστρέψει στις δικαστικές αίθουσες

καθώς οι πλήρεις επιπτώσεις του νόμου των πατεντών έγινε ξεκάθαρη στον κόσμο.

Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν η γυναίκα μου και εγώ φύγαμε από εδώ, από την μπροστινή πόρτα,

η γυναίκα μου γύρισε και μου είπε: «Ελπίζω στον Θεό να έχω μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου απόψε το βράδυ όταν επιστρέψω.»

Τόσο κοντά ήμασταν στο να τα χάσουμε όλα.

Βάλαμε τα πάντα σε ρίσκο,

και νιώθω άσχημα για τους αγρότες οι οποίοι δεν είχαν αυτή την ευκαιρία,

και που έχασαν τις φάρμες τους, εκατοντάδες από αυτούς.

Ο Καναδός αγρότης Percy Schmeiser παράγει κραμβέλαιο, αποθηκεύοντας και αναπαράγοντας τον σπόρο για 50 χρόνια.

Αλλά το 1998, μερικοί από τους σπόρους του βρέθηκαν να περιέχουν το πατενταρισμένο γονίδιο "RoundUp Ready"

Οι σπόροι μπορούν να μεταφερθούν με τον αέρα από το χωράφι του γείτονα, μέσω της γύρης ή από τις μέλισσες.

Εάν σου συμβεί αυτό, πλέον δεν σου ανήκουν οι σπόροι σου, τα φυτά σου,

γίνονται άμεσα, υπό τον νόμο των πατεντών, η ιδιοκτησία της εταιρίας.

Ο Percy οδηγήθηκε στο Καναδικό Ομοσπονδιακό Δικαστήριο για παράβαση του νόμου περί πατέντων.

Η υπεράσπισή του, ότι η παρουσία του μεταλλαγμένου γονιδίου ήταν τυχαία

απορρίφθηκε από το δικαστήριο και το 2000 κρίθηκε ένοχος.

Δεν είχαν κανένα στοιχείο ότι εμείςΔεν είχαν κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι εμείς πήραμε ή αγοράσαμε το σπόρο τους. αγοράσαμε ή πήραμε τον σπόρο τους.

Αλλά έλεγαν ότι επειδή ο γείτονάς μας το παρήγαγε και μας «μόλυνε» -

δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε τον σπόρο τους.

Έπρεπε να το ξέραμε.

Αυτό είναι εντελώς αδύνατο.

Ένας σπόρος κραμβέλαιου είτε είναι γενετικά τροποποιημένος είτε όχι, ή είναι βιολογικός,

μοιάζει ακριβώς το ίδιο, εκτός εάν κάνεις τεστ DNA.

Μέχρι σήμερα πάνω από 140 αγρότες στις ΗΠΑ έχουν διωχθεί για παραβίαση της πνευματικής ιδιοκτησίας των σπόρων.

Χιλιάδες περισσότεροι έχουν ανακριθεί για την λεγόμενη «πειρατεία των σπόρων».

Τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουμε με τους σπόρους;

Οι σπόροι υποτίθεται ότι πρέπει να φυτεύονται, να πολλαπλασιάζονται, να χρησιμοποιούνται, να προσαρμόζονται περαιτέρω, κλπ κλπ.

Αυτό είναι ακριβώς αυτό που δεν επιτρέπεται από το σκεπτικό μιας εταιρίας.

Οι εταιρίες μας πουλάνε τον σπόρο, ή μας αδειοδοτούν

να χρησιμοποιούμε τον σπόρο με ένα συγκεκριμένο τρόπο, με έναν τρόπο με τον οποίο τους συμφέρει να τον παράγουμε. Τελεία.

Ελέγχοντας τον σπόρο ελέγχεις και τον αγρότη.

Ελέγχοντας τον αγρότη, ελέγχεις όλο το σύστημα τροφής.

Και αυτή είναι η κληροδότηση της γενετικής στην γεωργία.

Σήμερα, η αγορά μεταλλαγμένων έχει απλωθεί πέρα από την Βόρεια Αμερική

και έχει εγκατασταθεί στην Αργεντινή, στην Παραγουάη, στην Βραζιλία, και πλέον και στην Ινδία.

Ενώ η βιομηχανία μεταλλαγμένων ισχυρίζεται ότι αυξάνει την απόδοση και βελτιώνει τις ζωές,

όλο και περισσότεροι αγρότες δηλώνουν νέα και απρόβλεπτα προβλήματα.

Στην Ινδική πολιτεία της Gujarat, εκατοντάδες χιλιάδες αγροτών,

πείσθηκαν για να φυτέψουν γενετικά μεταλλαγμένο βαμβάκι BT

- μια καλλιέργεια που παράγει το δικό της φυτοφάρμακο -

βρήκαν ότι με τον καιρό τα παράσιτα ανέπτυξαν την δική τους αντίσταση στην καλλιέργεια.

Η άνοδος αυτών των «υπέρ-παρασίτων» ανάγκασε τους αγρότες να χρησιμοποιούν ακόμα ισχυρότερα ζιζανιοκτόνα.

Αντί να ελέγχεις τα παράσιτα, και να ελέγχεις τα ζιζάνια, έχεις υπέρ-παράσιτα και υπέρ-ζιζάνια.

Οπότε ακόμα και στο στενό πεδίο του ελέγχου των ζιζανίων και των παρασίτων, η τεχνολογία αποτυγχάνει.

Με την άνοδο του κόστους των σπόρων, των λιπασμάτων και των ζιζανιοκτόνων,

πολλοί αγρότες έχουν οδηγηθεί σε έναν φαύλο κύκλο χρέους.

Και η διάδοση του γενετικά μεταλλαγμένου βαμβακιού έχει συνδεθεί με μια τραγική αύξηση σε αυτοκτονίες στους Ινδούς αγρότες.

Στην Αργεντινή, χιλιάδες μικρών αγροτών έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη γη τους,

μην μπορώντας να ανταγωνιστούν οικονομικά τις μηχανοποιημένες φάρμες μονοκαλλιέργειας.

Πολλοί από τους αγρότες μη μεταλλαγμένων έχουν ανακαλύψει ότι είναι αδύνατο να αποφύγεις το ζιζανιοκτόνο RoundUp από το να φυσηθεί από την γειτονική γη

και βλέπουν τις καλλιέργειες και τις ζωές τους να καταστρέφονται.

Και με την μαζική έξοδο αγροτών από την γη τους, η βιοποικιλότητα στις φάρμες έχει μειωθεί ακόμα περισσότερο.

Παραδοσιακές φυτείες έχουν αντικατασταθεί. Η χρήση ζιζανιοκτόνων έχει αυξηθεί δραματικά.

Και σκληρά αποκτούμενα συστήματα και γνώση, έχουν παραγκωνιστεί.

Με την απώλεια της βιοποικιλότητας χάνεις της ασφάλειά σου.

Διότι, η βιοποικιλότητα είναι συνώνυμη με την ασφάλεια. Έχει επίσης την έννοια μιας βελτιωμένης ζωής.

Σημαίνει βελτιωμένη θρεπτικότητα. Σημαίνει βελτιωμένο καταμερισμό εργασίας.

Όλα αυτά χάνονται από μια καλλιέργεια.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ποικιλομορφία σημαίνει επιβίωση.

Ποικιλομορφία σημαίνει να μπορείς να συνεχίζεις να παράγεις.

Να μπορείς να συνεχίζεις να είσαι αγρότης.

Και χωρίς αυτό, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι απλά δεν μπορούμε

να παράγουμε το φαγητό που χρειαζόμαστε, εάν επιτρέψουμε αυτό τον τύπο ποικιλομορφίας να διαβρωθεί περαιτέρω.

Πίσω από την παγκόσμια πίεση για τα μεταλλαγμένα, και της εμφάνισής των σε νέες χώρες στην Αφρική, την Ασία, και την Νότια Αμερική,

ένα μήνυμα έχει υποστηρίξει την πρόοδό της.

Ότι ο αναπτυσσόμενος κόσμος αγωνίζεται και είναι εξαθλιωμένος και ανίκανος να θρέψει τον εαυτό του,

αλλά ότι τα μεταλλαγμένα μπορούν να σώσουν τις περιουσίες τους.

Οι φτωχοί αγρότες δεν αποδίδουν, έχουν αυτούς τους παλιούς σπόρους,

και νομίζουν ότι χρειάζεται να γίνουν πιο παραγωγικοί για να λυθούν τα προβλήματα της πείνας στον κόσμο.

Αυτό το μήνυμα δεν βασίζεται καθόλου στα γεγονότα.

Ανησυχούμε για τους πεινασμένους ανθρώπους στην Αφρική.

Ανησυχούμε για τους πεινασμένους ανθρώπους στην Ασία.

Ας τα πούμε έξω από τα δόντια.

Καθοδηγείται από τα οικονομικά συμφέροντα αυτών των εταιριών.

Δεν καθοδηγείται από κάποιον κοινωφελή σκοπό.

Οπότε δεν έχει να κάνει με την τροφοδοσία του κόσμου.

Δεν έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Έχει να κάνει με τον έλεγχο του τομέα της τροφής, της οικονομίας της τροφής.

Στην πραγματικότητα είναι για τον έλεγχο: Να σταματήσουν τους αγρότες

από το να έχουν τους δικούς τους σπόρους

και την ίδια στιγμή...

... να εξαφανίσουν την ανεξάρτητη παραγωγή τροφής.

Οι επιχειρήσεις θέλουν τον έλεγχο της παραγωγής τροφής

στα χέρια πολύ λίγων.

Είναι επειδή η γενετική μηχανική μας ήρθε από την αγροχημική βιομηχανία

η οποία ενδιαφέρεται να διατηρήσει τις αγροχημικές πωλήσεις των ζιζανιοκτόνων και φυτοφαρμάκων,

και παράλληλα να ιδρύσουν ένα μονοπώλιο στον έλεγχο του σπόρου -

γι' αυτό η γενετική μηχανική έχει πάρει τον τελείως λάθος δρόμο όσον αφορά την γεωργία.

Σήμερα, ο σπόρος και η αγροχημική βιομηχανία έχουν εν πολλοίς περάσει στον έλεγχο μόλις μερικών βασικών εταιριών:

Εταιρίες Υβριδικών σπόρων όπως Dupont, Syngenta·

Αγροχημικές εταιρίες όπως Bayer και BASF·

και η εταιρία-γίγαντας των μεταλλαγμένων Monsanto.

Μέσα σε αυτήν την συγκεντρωμένη εξουσία, δεν είναι μόνο τα τεράστια κέρδη από την παραγωγή σπόρων,

αλλά η λήψη αποφάσεων και η θέσπιση της ατζέντας,

η οποία τελικά θα εγκαθιδρύσει την κληρονομία του παγκόσμιου συστήματος γεωργίας.

Σε αυτό το μέλλον, η καλλιέργεια και η ποικιλομορφία του σπόρου θα πεταχθεί στο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας

με συνέπειες που μόλις τώρα αρχίζουμε να τις καταλαβαίνουμε.

[Τραγούδι] Χώσε το χέρι σου στη Γη

ακούμπα τον μόχθο και την θλίψη

στο χώμα που τα δολάρια ποτέ δεν μεγαλώνουν

από αυτά που δανείστηκα.

Σκάψε βαθιά και πες μου που είναι ο σπόρος μου για αύριο.

Σκάψε το χέρι σου μέσα στη Γη [Τραγούδι]

[ΣΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ]

Η αγροχημική βιομηχανία και η βιομηχανία μεταλλαγμένων υποστηρίζουν ότι οι μικρής κλίμακας,

αγροοικολογικές καλλιέργειες, είναι οπισθοδρομικές και ανεπαρκείς.

Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι παρά τις αδυσώπητες πιέσεις που δέχονται,

αυτοί οι αγρότες τρέφουν το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Αυτά τα παραδοσιακά συστήματα καλλιέργειας χρησιμοποιούν λιγότερη γη, λιγότερο νερό και λιγότερους πόρους.

Παράγουν υγιές, θρεπτικό φαγητό και ανατρέφουν μεγαλύτερη ποικιλομορφία σοδειάς.

Προστατεύουν το έδαφος, το νερό και το οικοσύστημα.

Και αποδεικνύονται πιο ανθεκτικά στην όψη της κλιματικής αλλαγής.

Αυτές οι μέθοδοι καλλιέργειας μπορούν να μας χαράξουν το δρόμο προς την αληθινή διατροφική ασφάλεια.

Οικολογικά συστήματα: τοπικά, ποικιλόμορφα, είναι αυτά που στην πραγματικότητα προσφέρουν

τροφή, θρέψη, υγεία και ευχαρίστηση στη διαδικασία του φαγητού για τις τοπικές κοινότητες.

Πρέπει να αποκεντρώσουμε το σύστημα της τροφής,

και εφόσον πρέπει να αποκεντρώσουμε το σύστημα της τροφής, αποκεντρώνουμε και τον έλεγχο του σπόρου.

Η κυριαρχία του σπόρου πρέπει να γίνει το επίκεντρο της κυριαρχίας της τροφής.

Δεν έχουμε χάσει τους σπόρους μας.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι ότι φθίνουν.

Μπορούμε ακόμα να τους πάρουμε πίσω.

Είναι ακόμα εκεί.

Εάν δεν αξιοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία θα χάσουμε τον σπόρο και θα χάσουμε το μέλλον.

Το μέλλον όλων μας, το μέλλον των παιδιών μας.

Οπότε αγρότες σε όλο τον κόσμο ενώνονται και εργάζονται για την κυριαρχία της τροφής

και το δικαίωμα για τους ανθρώπους να παράγουν τη δική τους «πολιτισμική» τροφή.

Όταν φυτεύω την ιθαγενή μου τροφή...

ξέρω σίγουρα ότι θα θερίσω.

Και άρα, ξέρω ότι τα παιδιά μου θα φάνε.

Δεν νομίζω ότι το κοινό πρέπει ποτέ να υποτιμήσει τη δύναμη που έχει, όταν επιλέξει να την χρησιμοποιήσει.

Και ποιος θα φανταζόταν ότι ο Murdoch και η News Corp θα καταρρίπτονταν από,

στην ουσία, μια αίσθηση προσβολής.

Νομίζω ότι εάν έχουμε ένα μεγαλύτερο διάλογο σε σχέση με το είδος της γεωργίας που θέλουμε

και τις πρακτικές και τεχνικές μερικών από αυτές τις μεγάλες εταιρίες σπόρων,

μπορεί να φτάσουμε στον ίδιο βαθμό προσβολής και, πιθανώς, σε ένα σύστημα σε βάθος χρόνου,

το οποίο είναι καλύτερο για τον άνθρωπο και τον πλανήτη.

Οπότε αν κοιτάξουμε τον προγονικό τρόπο,

βρίσκουμε την λύση για να ανοικοδομήσουμε αυτό που έχει καταστραφεί.

Αφήγηση: Jeremy Irons

Θυμηθείτε ότι ψηφίζετε για το σύστημα τροφής κάθε φορά που ψωνίζετε.

Αγοράστε τοπική, βιολονική και εποχιακή τροφή και υποστηρίξτε αγρότες, αγορές και ανεξάρτητα μαγαζιά.

Βρείτε περισσότερα για την κυριαρχία της τροφής και των κινημάτων και εκστρατειών στις οποίες μπορείτε να λάβετε μέρος και να υποστηρίξετε επισκεπτόμενοι το
λάβετε μέρος και να υποστηρίξετε επισκεπτόμενοι το

www.seedsoffreedom.info

Τέλος ευχαριστούμε για τον χρόνο που αφιερώσατε βλέποντας το «Σπόροι της Ελευθερίας».

Τώρα, παρακαλούμε βοηθήστε να σπείρουμε τους σπόρους της αλλαγής με το να μοιράσετε την ταινία κατά μήκος και πλάτος του πλανήτη.

Μια ταινία από: The Gaia Foundation & The African Biodiversity Network (ABN)

Με την συνεργασία των:

MELCA Ethiopia, GRAIN International & Navdanya International

Ειδικές ευχαριστίες στους:

Dr Melaku Worrede, Dr Vandana Shiva, Coraline Lucas MO, Zac Goldsmith MP, John Vidal, Ramon Herrera, Henk Hobbelink, Liz Hosken, Kumi Naidoo, Percy Schmeiser, Gathuru Mburu, Mpatheleni Makaulule, The Gaia Foundation Team, Florina Tudose, Jason Taylor and the Source Project

Και ειδικές ευχαριστίες στις κοινότητες αγροτών που αναβιώνουν την ποικιλομορφία των σπόρων τους και τις παραδόσεις για να ενισχύσουν την βιοποικιλότητα και την κυριαρχία της τροφής.

της κοινότητες των Wollo in Ethiopia και ιδιαίτερα τους Mahammed and Ayalnesh, Chef Vhutanda of Venda South Africa, Norman form Karima in Kenya, Joseph from Kivaa in Kenya, Agnes from Kivaa in Kenya.

Ευχαριστούμε για την υποστήριξη τα:

The Roddick Foundation,The Christensen Fund, The Swift Foundation, Swedbio, Norad

Αρχειακό Υλικό:

Greenpeace International, Technical Center for Agricultural and Rural Cooperation ACP-EU (CTA), Friends of The Earth International, Prelinger Archive

Κάμερα: Jess Phillimore, Jason Taylor, Damian Prestidge

Δεύτερη Κάμερα: Richard Decaillet, Joshua Baker, Jose Maria Noriega

Σχεδιασμός Γραφικών: Camila Cardenosa

Μουσική Επιμέλεια: Jay Harris

Μια ταινία από τον: Jess Phillimore

Jose Lutzenberger: 1926-2002

Είναι 10 χρόνια από τότε που ο Jose Lutzenberger, γνωστός ως ο πατέρας του Βραζιλιάνικου Οικολογικού Κινήματος, απεβίωσε.

Αφιερώνουμε αυτή την ταινία στην αστείρευτη αποφασιστικότητα και πάθος για να καταδείξει πως η κοινωνική δικαιοσύνη και η οικολογική λογική είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος.

«Ένας υγιής πολιτισμός μπορεί μόνο να είναι αυτός που εναρμονίζεται και ενσωματώνεται στην ολότητα της Γης, ενισχύοντάς την και όχι καταστρέφοντάς την.»

Jose Lutzenberger

2012