-
[მუსიკა]
-
განიხილეთ ეს თამაში
-
ევა აცნობებს ბობს, რომ შევიდეს ოთახში
-
ბობი ხედავს, რომ ოთახში არაფერია,
გარდა რამდენიმე ბოქლომის
-
ცარიელი ყუთის და კარტის დასტისა
-
ევა სთხოვს ბობს აირჩიოს ერთი
კარტი დასტიდან
-
და დამალოს ისე, როგორც შეუძლია
-
წესები მარტივია
-
ბობს არ შეუძლია ოთახიდან რაიმეს გატანა
-
კარტები, გასაღებები და სხვა ყველაფერი
ოთახში უნდა დარჩეს
-
ხოლო ყუთში მაქსიმუმ ერთი
კარტის ჩადება შეუძლია
-
ევა პირობას დებს, რომ არასოდეს
უნახავს საკეტები
-
ბობი თამაშს მოიგებს, თუ ევა ვერ
აღმოაჩენს მის კარტს
-
რა არის საუკეთესო სტრატეგია ბობისთვის ?
-
ბობმა აირჩია კარტი, აგურის ექვსიანი
-
და ჩააგდო ყუთში
-
თავიდან განიხილა განსხვავებული
სახის საკეტები
-
შეუძლია კარტი ყუთში
ჩაკეტოს გასაღებთ
-
თუმცა, შესაძლოა ევამ იცის
საკეტების გატეხვა,
-
ამიტომ ბობი გადაწყვეტს კომბინაციური
საკეტის გამოყენებას
-
გასაღები უკანაა და ყუთის დაკეტვა
-
და გასაღების გადაგდება, ყველაზე
კარგ ვარიანტად მოსჩანს
-
თუმცა უცებ ბობი ხვდება პრობლემას
-
მაგიდაზე დარჩენილი კარტები გასცემენ
ინფორმაციას მისი არჩევანის შესახებ
-
რადგან მის მიერ არჩეული კარტი
აღარაა დასტაში
-
საკეტები სინამდვილეში სატყუარას
წარმოადგენს
-
მან კარტი დასტისაგან არ უნდა
გამოყოს
-
ის თავის კარტს დასტაში აბრუნებს
-
მაგრამ ვერ იხსენებს კარტის პოზიციას
-
ამიტომ ბობი არევს კარტის დასტას
რომ შემთხვევითად აქციოს
-
დასტის არევა ყველაზე კარგი საკეტია
რადგან არ ტოვებს ინფორმაციას
-
ბობის არჩევანის შესახებ
-
ამ შემთხვევაში, მისი კარტი შეიძლება იყოს
ამ დასტის ნებისმიერი კარტი
-
ახლა, შეუძლია თავდაჯერებულად
დამალვის გარეშე დატოვოს კარტები
-
ბობი იგებს თამაშს, რადგან საუკეთესო
რაც ევას ძალუძს
-
არის მხოლოდ ვარაუდის გამოთქმა,
რადგან ბობმა
-
საკუთარი არჩევანის შესახებ
არანაირი ინფორმაცია არ დატოვა
-
რაც ყველაზე მთავარია, თუ ევას მივცემთ
უსაზღვრო კომპიუტერულ შესაძლებლობებს
-
ვარაუდის გარდა სხვა გზა მაინც არ ექნება
-
ეს გამოხატავს იმას, რასაც ჩვენ
"სრულყოფილ საიდუმლოს"
-
1945 წლის პირველ სექტემბერს
29 წლის კლოდ შენონმა
-
ამ იდეის შესახებ გამოსცა
სისტემატიზებული ნაშრომი
-
შენონმა პირველმა დაამტკიცა მათემატიკურად
-
რატომ და როგორ არის ვერნამის შიფრი
სრულყოფილად გასაიდუმლებული
-
შენონი დაშიფვრის სქემების შესახებ
ამგვარად ფიქრობდა:
-
წარმოიდგინეთ, რომ ალისა ბობს სწერს
20 ასოიან წერილს
-
ეს შეტყობინებათა სივრციდან ერთი
კონკრეტული გვერდის შერჩევის ეკვივალენტურია
-
შეტყობინებათა სივრცე შეიძლება აღვიქვათ
-
როგორც ყველა 20 ასოიანი წერტილის
საერთო სივრცე
-
ნებისმიერი რამ, რისი წარმოდგენაც შეგიძლიათ
და შედგება 20 ასოსაგან
-
იქნება ამ დასტის ნაწილი
-
შემდგომ, ალისა იყენებს საზიარო გასაღებს,
რაც წარმოადგენს ოც შემთხვევით ცვლილებას
-
ერთიდან 26-მდე რომელიმე
რიცხვის შესაბამისად
-
გასაღებთა სივრცე არის ყველა შესაძლო
შედეგის სრული კოლექცია
-
ამიტომ, გასაღების შედგენა უტოლდება ამ
დასტიდან ერთი გვერდის შემთხვევით შერჩევას
-
როდესაც ალისა იყენებს ცვლილებას
შეტყობინების დასაშიფრად
-
ის შედეგად ირებს შიფრის ტექსტს
-
შიფრის ტექტსი სივრცე წარმოადგენს
დაშიფვრის ყველა შესაძლო ვარიანტს
-
როდესაც ალისა იყენებს გასაღებს,
ის ამ დასტის უნიკალურ წევრს აღნიშნავს
-
დაუკვირდით, რომ შეტყობინების სივრცე
უტოლდება გასაღების სივრცის ზომას
-
რაც აგრეთვე უტოლდება
შიფრის სივრცის ზომას
-
შედეგად მივიღეთ ე.წ
"სრულყოფილი საიდუმლოება"
-
რადგან, თუ ვინმეს ექნება წვდომა
შიფრის ტექსტის გვერდზე
-
ერთადერთი, რაც ეცოდინებათ ისაა, რომ ყველა
შეტყობინება ერთნაირად შესაძლებლია
-
გამოდის რომ, კომპიუტერული შესაძლებლობების
არცერთ დონეს არ ძალუძს
-
ბრმა ვარაუდის შედეგის გაუმჯობესება
-
ახლა კი დიდი პრობლემა, ვერნამის
შიფრის გამოყენებისას
-
იძულებული ვართ ეს გრძელი
გასაღებები წინასწარ გავაზიაროთ
-
ამ პრობლემის გადასაწყვეტად, უნდა
შემოვიტანოთ ფსევდო-შემთხვევითობის ცნება