Sterven is klote!

Maar wat er gebeurd met je lichaam 
nadat je gestorven bent is fascinerend.

We laten het je zien.

Maak je niet ongerust, het is niet (echt) vies.

Wanneer iemands ademhaling stopt, ontvangen

de cellen in hun lichaam geen zuurstof meer

maar de cellen blijven nog wel een
paar minuten in leven

en maken koolstofdioxide (CO2) aan.

Koolstofdioxide is zurig

en hoopt zich op waardoor de celblaasjes
in de cel kapotgaan.

Deze celblaasjes bevatten enzymen

die de cellen van binnenuit beginnen
te verteren.

Dit veroorzaakt een blaarachtige vloeistof
die rijk is aan voedingsstoffen.

Na ongeveer een week dienen deze voedingsstoffen

een leger van bacteriën en schimmels als voedsel

die de organen en spieren verder afbreken
tot een vloeibare vorm.

De micro-organismen die het weefsel aantasten

produceren een wildgroei van meer dan
400 chemicaliën en gassen.

Freon is er èèn van.

Ja, dat klopt, de koelstof die je in koelkasten terugvindt.

Benzeen, een belangrijk onderdeel van ruwe olie.

Sulfaat, wat ruikt naar moeras en rotte eieren.

En het molecuul wat bekend is als koolstoftetrachloride

wat gebruikt werd in brandblussers en in de droogkuis

totdat wetenschappers ontdekten dat het erg giftig is.

Op dit punt is er nog maar weinig vlees over,

en dit wordt opgegeten door….. hier komt het….

maden en kevers.

Insecten laten alleen de botten achter.

Na een tijdje vergaat ook de proteïne die in de botten zit

waarna alleen nog het botmineraal genaamd hydroxyapatiet overblijft

hetgeen uiteindelijk veranderd in stof.

We kunnen een beetje troost zoeken in het feit

dat al deze voedingsstoffen en chemicaliën, zelfs het stof,

belangrijke grondstoffen zijn die de grond vruchtbaar maken

en planten en ander nieuw leven laten ontstaan

nadat onze levens geëindigd zijn.

Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.

[Geschreven en verteld door Mark Fischetti] 
[Assistent Editor: Kathryn Free]

[Productie, editing en animatie door Eric R. Olson]