0:00:03.939,0:00:05.945
Pomyślcie o następującej grze.

0:00:06.045,0:00:09.230
Ewa każe Bobowi wejść do pokoju.

0:00:09.330,0:00:12.654
Bob widzi, że nie ma tam nic[br]poza kilkoma kłódkami,

0:00:12.754,0:00:16.375
pustym pudełkiem i talią kart.

0:00:16.475,0:00:19.394
Ewa każe Bobowi wybrać kartę z talii

0:00:19.494,0:00:21.754
i jak najlepiej ją ukryć.

0:00:23.333,0:00:26.951
Zasady są proste. Bob nie może[br]niczego stamtąd wynieść;

0:00:27.051,0:00:30.099
karty i kluczyki zostają w pokoju;

0:00:30.199,0:00:33.900
do pudełka można włożyć[br]co najwyżej jedną kartę.

0:00:34.800,0:00:38.219
Ewa mówi, że nigdy[br]nie widziała tych kłódek.

0:00:38.319,0:00:42.562
Bob wygra, jeśli Ewa nie zdoła[br]określić, którą wybrał kartę.

0:00:42.662,0:00:44.860
Jaka będzie najlepsza strategia?

0:00:44.960,0:00:50.201
Bob wybrał kartę, szóstkę karo,[br]i wrzucił ją do pudełka.

0:00:50.735,0:00:53.439
Najpierw pomyślał[br]o różnych typach zamków.

0:00:53.539,0:00:57.492
Może powinien zamknąć kartę[br]w pudełku na klucz?

0:00:58.473,0:01:02.908
Ale Ewa może mieć wytrych,[br]więc Bob myśli o zamku cyfrowym.

0:01:03.008,0:01:08.127
Klucz jest z tyłu. Najlepiej będzie[br]zamknąć i pomieszać cyfry.

0:01:09.161,0:01:11.749
Nagle Bob coś sobie uświadamia:

0:01:11.849,0:01:16.207
pozostałe karty na stole[br]przekażą informację o jego wyborze,

0:01:16.307,0:01:18.244
bo teraz jednej brakuje.

0:01:18.344,0:01:20.642
Zamki służą odwróceniu uwagi!

0:01:20.742,0:01:23.916
Nie powinien wyciągać[br]karty z talii.

0:01:24.016,0:01:27.957
Wkłada ją z powrotem.[br]Nie pamięta, gdzie dokładnie była.

0:01:28.057,0:01:31.440
Tasuje więc karty[br]dla większej losowości.

0:01:32.415,0:01:34.435
Tasowanie to najlepszy zamek,

0:01:34.535,0:01:37.430
bo nie pozostawia[br]informacji o wyborze.

0:01:37.530,0:01:41.556
Teraz jego karta[br]może być każdą w talii.

0:01:42.638,0:01:46.324
Bob może zostawić karty na wierzchu.

0:01:48.112,0:01:52.686
Bob wygrywa, ponieważ Ewa[br]może co najwyżej zgadywać.

0:01:52.786,0:01:56.587
Nie pozostawił informacji[br]o swoim wyborze.

0:01:56.687,0:02:01.579
Co ważniejsze, nawet jeśli damy Ewie[br]nieograniczoną moc obliczeniową,

0:02:01.679,0:02:03.978
będzie ona mogła tylko zgadywać.

0:02:04.078,0:02:08.544
To właśnie jest tzw.[br]„tajność doskonała”.

0:02:08.727,0:02:13.723
1 września 1945 r.[br]29-letni Claude Shannon

0:02:13.823,0:02:17.346
opublikował utajniony[br]artykuł na ten temat.

0:02:17.446,0:02:20.341
On pierwszy[br]matematycznie dowiódł,

0:02:20.441,0:02:24.893
że szyfr z kluczem jednorazowym[br]jest doskonale tajny.

0:02:24.993,0:02:29.483
Oto, jak Shannon myślał[br]o schematach szyfrowania.

0:02:29.583,0:02:33.855
Wyobraźcie sobie, że Alicja pisze[br]20-literową wiadomość do Boba.

0:02:33.955,0:02:37.909
To ekwiwalent wybrania[br]jednej kartki

0:02:38.065,0:02:39.846
z przestrzeni wiadomości.

0:02:39.946,0:02:43.706
A przestrzeń wiadomości[br]to kompletny zbiór

0:02:43.806,0:02:47.462
wszystkich możliwych[br]wiadomości 20-literowych.

0:02:47.562,0:02:52.501
Wszystko 20-literowe, co przyjdzie wam[br]do głowy, jest kartką w tym stosie.

0:02:52.601,0:02:55.287
Teraz Alicja stosuje wspólny klucz,

0:02:55.387,0:03:00.233
listę 20 losowo wygenerowanych[br]podstawień między 1 a 26.

0:03:00.333,0:03:05.109
Przestrzeń kluczy jest zbiorem[br]wszystkich możliwych wyników,

0:03:05.209,0:03:07.965
więc wygenerowanie klucza[br]to ekwiwalent

0:03:08.065,0:03:10.542
losowego wyboru strony z tego stosu.

0:03:10.642,0:03:13.747
Alicja stosuje klucz[br]do zakodowania wiadomości

0:03:13.847,0:03:16.394
i uzyskuje szyfrogram.

0:03:16.494,0:03:21.897
Przestrzeń szyfrogramów to wszystkie[br]możliwe wyniki szyfrowania.

0:03:22.716,0:03:28.352
Zastosowanie klucza odeśle Alicję[br]do jednej kartki z tego stosu.

0:03:28.584,0:03:30.837
Zauważcie, że przestrzeń[br]wiadomości

0:03:30.937,0:03:32.873
ma wielkość przestrzeni kluczy

0:03:32.973,0:03:35.318
i przestrzeni szyfrogramów.

0:03:35.763,0:03:38.406
To definiuje „tajność doskonałą”.

0:03:38.506,0:03:42.702
Bo jeśli ktoś ma dostęp wyłącznie[br]do strony z szyfrogramem,

0:03:42.802,0:03:48.298
to wie tylko, że każda wiadomość[br]jest równie prawdopodobna.

0:03:48.398,0:03:53.482
Żadna moc obliczeniowa[br]nie poprawi skuteczności zgadywania.

0:03:53.582,0:03:57.343
Problem z kluczem jednorazowym[br]jest taki, że musimy

0:03:57.443,0:03:59.908
wcześniej przekazać[br]sobie długie klucze.

0:04:00.008,0:04:04.876
By rozwiązać ten problem,[br]musimy zmienić definicję tajności,

0:04:04.976,0:04:07.942
wprowadzając pseudolosowość.