W 1832 matematyk Karl Gauss i profesor fizyki Wilhelm Weber zaprojektowali system, który pozwalał im komunikować się na odległość podczas gdy przeprowadzali swoje eksperymenty łącząc obserwatorium z laboratorium fizyki Zauważyli bardzo ważny problem poważniejszy niż zagadka Jak przesyłać wszystkie litery alfabetu posługując się jednym obwodem lub przewodem W swoim systemie zastosowali galwanometr ponieważ wiedzieli, że prąd elektryczny przepływający przez cewkę wytwarza pole magnetyczne biegnące przez środek cewki które może odchylić igłę. Ale zamiast jedynie poruszać igłą na odległość w systemie zastosowano przełącznik, który zmieniał kierunek przepływu prądu natychmiastowo. Powodowało to odwrócenie pola magnetycznego wokół cewki a igła odchylała się w lewo albo w prawo w zależności od kierunku przepływu prądu stwarzając w ten sposób dwa stany sygnału lub symbole odchylenie w lewo... lub w prawo A co najważniejsze, przypisali oni krótsze symbole najczęściej występującym literom np. "A" przypisano pojedyncze odchylenie w prawo "E" przypisano pojedyncze odchylenie w lewo oraz zastosowano dłuższe kody dla rzadziej występujących liter takich jak K, któremu przyporządkowano trzy odchylenia w prawo osiągana prędkość przesyłu wynosiła 9 liter na minutę wszystkie telegrafy igłowe zbudowane później miały to samo ograniczenie i był to problem techniczny prędkość przesyłu informacji była wolna Tutaj prędkość przesyłu stanowiła ilość odchyleń na minutę które mogły być poprawnie wysłane lub odebrane i jeśli ściśnie się sygnały razem odbiorca mógłby się pomylić ze względu na drgania prowadzące do błędów podobnie jak wydłużone dźwięki pianina zleją się razem i staną się mniej rozpoznawalne jeśli zagra się je szybko z czasem prędkość przesyłu sygnałów stopniowo się poprawiała jednym z udoskonaleń było umieszczenie stałego magnesu po zewnętrznej stronie cewki pomagało to igle powrócić do pozycji spoczynkowej po każdym jej odchyleniu na konstrukcji tej oparto liczne telegrafy igłowe zastosowane w całej Europie Firma Electric Telegraph była pierwszą publiczną firmą spółką telegraficzną została założona w 1846 po tym jak jej właściciele kupili kluczowe ówcześnie patenty na telegrafy igłowe jednak prędkość tych rozmaitych telegrafów igłowych nigdy nie przekroczyła ok. 60 liter na minutę jako że pojedyncza igła nie mogła sygnalizować szybciej niż jedno odchylenie na sekundę Początkowo spółka rozliczała klientów za każdą wiadomość która mogła zawierać do 20 wyrazów co odpowiada w przybliżeniu wpisowi na Tweeterze. W 1848 koszt wysłania jednej wiadomości z Londynu do Edynburga wynosiła 16 szylingów i była to ok 1 tygodniowa pensja np. ówczesnego właściciela sklepu początkowo więc ta technologia była poza zasięgiem zwykłych ludzi W Stanach Zjednoczonych komercjalizacji telegrafu dokonał malarz portretowy Samuel Morse który śledził rozwój telegrafów igłowych w Europie. Morse jest postacią ważną ponieważ skupił się na zwiększeniu prędkości z jaką litery mogły być przesyłane pozbył się igieł i w 1838 wstępnie przedstawił model oparty na założeniu że prąd może przepływać lub jego przepływ można przerwać a przerwy można uporządkować by miały znaczenie jednak jego konstrukcje które miały wytwarzać te przerwy były skomplikowane zawierały skomplikowany system przekładni, dźwigni i elektromagnesów jednakże jego system został znacznie uproszczony dzięki współpracy z Albertem Veilem doprowadziła ona do powstania ikony interfejsu użytkownika prostej sprężynującej dźwigni lub klucza sterowanej poprzez naciśnięcie palca a po stronie odbiorczej znajdowała się sprężynująca dźwignia przyciągana i zwalniana przez silny elektromagnes aby wytworzyć różnicę odpowiadającą odchyleniu w lewo lub prawo zróżnicował on długość naciśnięcia klucza albo długość pulsu bardzo krótkie załączenie przełącznika nazwano kropką i kropkę można uznać za podstawową jednostkę czasu w alfabecie Morse'a a załączenie przełącznika na trzy jednostki czasu odpowiadało kresce dokładne odstępy bardzo krótkie, ciasne odstępy między "ti" a "taaa" w literze ti- taaa-ti ti-taaa-ti-ti i to było źródło różnicy w ich strategii kodowania Począwszy od pierwotnej kropki i kreski prawe i lewe odgałęzienie przechodzimy do kolejnej kropki lub kreski i tak dalej następnie w diagramie przypisano krótsze sekwencje sygnałów literom występującym częściej na podstawie częstości występowania liter którą można było określić na podstawie książek i tak węzły najwyżej w schemacie drzewa takie jak pojedyncza kropka odpowiadały literze "E" natomiast pojedyncza kreska odpowiadała "T" poruszając sie w dół drzewa umieszczamy litery występujące rzadziej a po literze następuje przerwa długości trzech jednostek odstępy między literami w wyrazie lub grupie są również równomierne lecz dłuższe należy zdać sobie sprawę że znaczenie tych wiadomości jest powiązane z ich czasem zastanawiacie się, czy rzeczywiście odstępy są ważne czy tylko jest to dodatkowe wyrafinowanie ładna rzecz do zrobienia, jak schludny charakter pisma jeśli tak myślicie, jesteście w błędzie pokażę wam, dlaczego kropka do kropki i kreska do kreski pasują do siebie jedynie odstępy sprawiają że jedno słowo różni się od drugiego więc aby wysłać słowo "paris" musimy pomyśleć o nim jako o P odstęp A odstęp R odstęp I odstęp S Prędkość przesyłu sygnałów w systemie była bezpośrednio zależna od tempa sygnału a w filmach instruktażowych używano analogii do muzyki to co on wysyłał było standardowym słowem testowym "paris" A oto mamy: kazdy szczyt to "ti" lub "taaa" każda dolina to odstęp. to jest wspaniałe nadawanie jednorodny rytm To jest przykład kiepskiego nadawania to samo słowo "paris" ale popatrzcie na różnicę nieregularne "ti" i "taa" przypadkowe odstępy brak jednorodności brak rytmu Zadziwiające, to prostota systemu kluczowania sprawiała że był on znacznie szybszy niż wszelkie przyciski i korby stosowane w telegrafach igłowych w Europie Prędkość przesyłania podskoczyła do 135 liter na minutę. i więcej w przypadku przeszkolonych operatorów. I 24 maja 1844 pierwszą udaną transmisją była wiadomość "What hath God wrought" a następnego dnia New York Tribune donosił że "nareszcie dokonano cudu unicestwienia przestrzeni" Rozważcie, że w tym czasie 90% wiadomości było wciąż przesyłane na końskim grzbiecie natychmiast technologia ta stała się decydującą dla sukcesu wojskowości, prasy, przedsiębiorców finansowych zwalczania przedsiębiorczości, dowolnej dziedziny która opierała się na informacji opierała się teraz na telegrafie i kodzie Morse'a. Do 1900 ceny spadły do 30 centów za wiadomość podczas gdy ilość wysłanych w tym roku wiadomości przekroczyła 63,2 milionów. Gdy ludzie zaczęli używać tego systemu oczywiście pomyślęli o zaoszczędzeniu pieniędzy. Prowadziło to do powstania popularnych książek kodowych, które słowom przypisywały popularne zdania. Na przykład "laid" oznaczało "proszę zarezerwować dla mnie i dla mojej rodziny następujące zakwaterowanie" Spółki telegraficzne boczyły się na to ponieważ chętniej zarabiałyby one na komunikatach dosłownych Więcej liter oznaczało większy zysk. Stało się jasne, że "informacja" jest określeniem płynnym, i potrzebne było konkretne znaczenie. Oczywiste pytanie pozostawało nieodpowiedziane. Jeżeli sprzedajesz informację, bez względu na system jak oszacujesz jej ilość by była ona uczciwa dla wszystkich. Ilość liter jako miara informacji nie byłaby już wystarczająca.