W 1832 matematyk Karl Gauss
i profesor fizyki Wilhelm Weber
zaprojektowali system, który pozwalał im
komunikować się na odległość
podczas gdy przeprowadzali swoje eksperymenty
łącząc obserwatorium z laboratorium fizyki
Zauważyli bardzo ważny problem
poważniejszy niż zagadka
Jak przesyłać wszystkie litery alfabetu posługując się jednym obwodem
lub przewodem
W swoim systemie zastosowali galwanometr
ponieważ wiedzieli, że prąd elektryczny przepływający przez cewkę
wytwarza pole magnetyczne
biegnące przez środek cewki
które może odchylić igłę.
Ale zamiast jedynie poruszać igłą na odległość
w systemie zastosowano przełącznik, który zmieniał kierunek przepływu prądu
natychmiastowo.
Powodowało to odwrócenie pola magnetycznego wokół cewki
a igła odchylała się w lewo albo w prawo
w zależności od kierunku przepływu prądu
stwarzając w ten sposób dwa stany sygnału
lub symbole
odchylenie w lewo... lub w prawo
A co najważniejsze, przypisali oni krótsze symbole najczęściej występującym literom
np. "A" przypisano pojedyncze odchylenie w prawo
"E" przypisano pojedyncze odchylenie w lewo
oraz zastosowano dłuższe kody
dla rzadziej występujących liter
takich jak K, któremu przyporządkowano trzy odchylenia w prawo
osiągana prędkość przesyłu
wynosiła 9 liter na minutę
wszystkie telegrafy igłowe zbudowane później
miały to samo ograniczenie
i był to problem techniczny
prędkość przesyłu informacji była wolna
Tutaj prędkość przesyłu stanowiła ilość odchyleń na minutę
które mogły być poprawnie wysłane lub odebrane
i jeśli ściśnie się sygnały razem
odbiorca mógłby się pomylić
ze względu na drgania prowadzące do błędów
podobnie jak wydłużone dźwięki pianina
zleją się razem
i staną się mniej rozpoznawalne
jeśli zagra się je szybko
z czasem prędkość przesyłu sygnałów
stopniowo się poprawiała
jednym z udoskonaleń było umieszczenie stałego magnesu
po zewnętrznej stronie cewki
pomagało to igle powrócić do pozycji spoczynkowej
po każdym jej odchyleniu
na konstrukcji tej oparto liczne telegrafy igłowe
zastosowane w całej Europie
Firma Electric Telegraph
była pierwszą publiczną firmą spółką telegraficzną
została założona w 1846
po tym jak jej właściciele kupili kluczowe ówcześnie patenty na telegrafy igłowe
jednak prędkość tych rozmaitych telegrafów igłowych
nigdy nie przekroczyła ok. 60 liter na minutę
jako że pojedyncza igła nie mogła sygnalizować szybciej
niż jedno odchylenie na sekundę
Początkowo spółka rozliczała klientów
za każdą wiadomość
która mogła zawierać do 20 wyrazów
co odpowiada w przybliżeniu wpisowi na Tweeterze.
W 1848 koszt wysłania jednej wiadomości
z Londynu do Edynburga wynosiła 16 szylingów
i była to ok 1 tygodniowa pensja
np. ówczesnego właściciela sklepu
początkowo więc ta technologia była poza zasięgiem zwykłych ludzi
W Stanach Zjednoczonych komercjalizacji telegrafu
dokonał malarz portretowy Samuel Morse
który śledził rozwój telegrafów igłowych w Europie.
Morse jest postacią ważną ponieważ
skupił się na zwiększeniu prędkości
z jaką litery mogły być przesyłane
pozbył się igieł
i w 1838 wstępnie przedstawił model
oparty na założeniu
że prąd może przepływać lub jego przepływ można przerwać
a przerwy można uporządkować by miały znaczenie
jednak jego konstrukcje które miały wytwarzać te przerwy były skomplikowane
zawierały skomplikowany system przekładni, dźwigni i elektromagnesów
jednakże jego system został znacznie uproszczony
dzięki współpracy z Albertem Veilem
doprowadziła ona do powstania ikony interfejsu użytkownika
prostej sprężynującej dźwigni lub klucza
sterowanej poprzez naciśnięcie palca
a po stronie odbiorczej
znajdowała się sprężynująca dźwignia
przyciągana i zwalniana przez silny elektromagnes
aby wytworzyć różnicę odpowiadającą odchyleniu w lewo lub prawo
zróżnicował on długość naciśnięcia klucza
albo długość pulsu
bardzo krótkie załączenie przełącznika
nazwano kropką
i kropkę można uznać za
podstawową jednostkę czasu
w alfabecie Morse'a
a załączenie przełącznika na trzy jednostki czasu
odpowiadało kresce
dokładne odstępy
bardzo krótkie, ciasne odstępy między "ti" a "taaa" w literze
ti- taaa-ti
ti-taaa-ti-ti
i to było źródło różnicy w ich strategii kodowania
Począwszy od pierwotnej kropki i kreski
prawe i lewe odgałęzienie
przechodzimy do kolejnej kropki lub kreski
i tak dalej
następnie w diagramie przypisano
krótsze sekwencje sygnałów
literom występującym częściej
na podstawie częstości występowania liter
którą można było określić na podstawie książek
i tak węzły najwyżej w schemacie drzewa
takie jak pojedyncza kropka
odpowiadały literze "E"
natomiast pojedyncza kreska
odpowiadała "T"
poruszając sie w dół drzewa
umieszczamy litery występujące rzadziej
a po literze następuje przerwa długości trzech jednostek
odstępy między literami w wyrazie lub grupie
są również równomierne
lecz dłuższe
należy zdać sobie sprawę
że znaczenie tych wiadomości jest powiązane z ich czasem
zastanawiacie się, czy rzeczywiście odstępy są ważne
czy tylko jest to dodatkowe wyrafinowanie
ładna rzecz do zrobienia, jak schludny charakter pisma
jeśli tak myślicie, jesteście w błędzie
pokażę wam, dlaczego
kropka do kropki i kreska do kreski
pasują do siebie
jedynie odstępy sprawiają
że jedno słowo różni się od drugiego
więc aby wysłać słowo "paris"
musimy pomyśleć o nim jako o
P odstęp A odstęp R odstęp I odstęp S
Prędkość przesyłu sygnałów w systemie
była bezpośrednio zależna od tempa sygnału
a w filmach instruktażowych używano analogii do muzyki
to co on wysyłał było standardowym
słowem testowym "paris"
A oto mamy: kazdy szczyt to "ti" lub "taaa"
każda dolina to odstęp.
to jest wspaniałe nadawanie
jednorodny rytm
To jest przykład kiepskiego nadawania
to samo słowo "paris"
ale popatrzcie na różnicę
nieregularne "ti" i "taa"
przypadkowe odstępy
brak jednorodności
brak rytmu
Zadziwiające, to prostota systemu kluczowania sprawiała
że był on znacznie szybszy
niż wszelkie przyciski i korby stosowane
w telegrafach igłowych w Europie
Prędkość przesyłania podskoczyła
do 135 liter na minutę.
i więcej w przypadku przeszkolonych operatorów.
I 24 maja 1844
pierwszą udaną transmisją
była wiadomość
"What hath God wrought"
a następnego dnia New York Tribune donosił
że "nareszcie dokonano cudu unicestwienia przestrzeni"
Rozważcie, że w tym czasie
90% wiadomości było wciąż przesyłane
na końskim grzbiecie
natychmiast technologia ta stała się decydującą
dla sukcesu wojskowości, prasy, przedsiębiorców finansowych
zwalczania przedsiębiorczości, dowolnej dziedziny
która opierała się na informacji
opierała się teraz na telegrafie i kodzie Morse'a.
Do 1900 ceny spadły do 30 centów za wiadomość
podczas gdy ilość wysłanych w tym roku wiadomości przekroczyła 63,2 milionów.
Gdy ludzie zaczęli używać tego systemu
oczywiście pomyślęli o zaoszczędzeniu pieniędzy.
Prowadziło to do powstania popularnych książek kodowych,
które słowom przypisywały popularne zdania.
Na przykład "laid"
oznaczało "proszę zarezerwować dla mnie i dla mojej rodziny następujące zakwaterowanie"
Spółki telegraficzne boczyły się na to
ponieważ chętniej zarabiałyby one na komunikatach dosłownych
Więcej liter oznaczało większy zysk.
Stało się jasne, że "informacja" jest określeniem płynnym,
i potrzebne było konkretne znaczenie.
Oczywiste pytanie pozostawało nieodpowiedziane.
Jeżeli sprzedajesz informację, bez względu na system
jak oszacujesz jej ilość
by była ona uczciwa dla wszystkich.
Ilość liter jako miara informacji
nie byłaby już wystarczająca.