Sevgili Abuelita, Bir süredir evde olamadığımı biliyorum. Sen bizim Meksika'daki güzel evimizdeyken ben burada, Amerika'da, geleceğimiz için savaşıyorum. Muhtemelen gülleri suluyor, şeftalilerle ilgileniyor ve kaplumbağaların iyice beslendiğinden emin oluyorsundur. Evle alakalı en özlediğim şeylerden biri de o -- sen bana çocukluğun hakkında hikayeler anlatırken çiçeklerle uğraşmak. Bildiğin gibi 2015'ten beri New York'ta yaşıyoruz. Ama geçtiğimiz yıl boyunca hayat tamamen değişti. İlk başta New York müzelerden, parklardan, okuldan ve arkadaşlardan ibaretti. Şimdi ise dünyayı kurtarmak için toplanan tüm diğer insanlarla beni bağlayan bir ağ görevi görüyor. Benim için nasıl başladı, biliyor musun? Babam ve onun bilgeliğiydi. Senin ona öğrettiğin her şeyi, o bütün dünyaya öğretti. Biz insanların, doğa ile denge içinde yaşama sorumluluğu ile ilgili tüm sözleri bana geçti. Gezegenimize olan evresenel kopukluğu fark ettim ve senin bana bir zaman dediklerini hatırladım: "Her şeyi bulduğundan daha iyi bırak." Bulaşıklar hakkında konuştuğunu biliyordum ama tabii ki bu gezegene de uygulanabilir. İlk başta ne yapacağımı bilmiyordum. Dünya çok büyük ve çok fazla kötü alışkanlığı var. 15 yaşındaki bir kızın nasıl bir şeyi nasıl değiştireceğini bilmiyordum ama denemek zorundaydım. Bu felsefeyi pratikte uygulamak için lisemdeki çevre kulübüne katıldım. Ancak fark ettim ki sınıf arkadaşlarım geri dönüşüm hakkında konuşuyor ve okyanuslar hakkında filmler izliyor. Çevreciliğin etkisiz bir iklim aktivistliği için tasarlanmış, iklim krizi için tüketiciyi suçlayan ve yeniden kullanılabilir poşetleri markete götürmediğimiz için sıcaklığın artığını savunan bir çevrecilik görüşüydü. Sen bana aldığım her kararda doğaya saygılı davranmayı öğrettin. Kulüpteki herkesin fikrini değiştirdiğimi sana söylemekten mutluluk duyuyorum. Geri dönüşüm hakkında konuşmaktansa yumuşak plastiğin tamamen yasaklanması için siyasetçilere mektuplar yazmaya başladık ve daha sonra beklenmeyen bir şey oldu: Okuldan eylem yapmaya başladık. Biliyorum, büyük ihtimal haberlerde görmüşsünüzdür ve belki artık o kadar da özel değildir. Ama o zamanda çok özel bir olaydı. Düşünsenize, çocuklar dünyayı kurtarmak istedikleri için okula gitmiyorlar. (Video) Kalabalık: Başka bir dünya mümkün! Biz durdurulamayız! Xiye Bastida: Greta Thunberg tarafından başlatılan ilk küresel iklim eyleminde 600 sınıf arkadaşımın benimle yürümesini sağladım. Greta Thunberg iklim için eylemleri ilk başlatan bir genç. Onun cesareti bana ilham verdi ve gençliğin sosyal sorunlarda toplumun fikrini değiştirebileceğini görünce şoke oldum. Hareket çok hızlı büyüdü. (Video) Kalabalık: Kapatın! XB: Ve ben New York, ABD ve dünya için ana organizatörlerden biri oldum. (Video) XB: Ne istiyoruz? Kalabalık: İklim adaleti! XB: Ne zaman istiyoruz? Kalabalık: Şimdi! XB: İklim adaleti, yerli hakları ve jenerasyonlar arası kooperasyon hakkında konuşmaya başladım. Bu, sadece başlangıçtı. Hayatımın en meşgul haftası, sonsuza dek 20 Eylül 2019 haftası olacak. Ben ve arkadaşlarım New York'ta iklim eylemi için 300,000 kişi topladık. Keşke orada olabilseydiniz. Wall Street'te iklim adaleti talep ederek yürüdük. (Video) Kalabalık: Kömüre hayır, petrole hayır, karbonu toprakta tutun! XB: Aynı ay Birleşmiş Milletler İklim Zirvesine gittim. Bir panelde Al Gore ile konuştum Jay Inslee, Naomi Klein, Bill McKibben ve Birleşmiş Milletler başkanıyla tanıştım. Hayatımın en mükemmel haftasıydı çünkü herkesin toplandığını biliyordum -- tüm öğretmenlerim, tüm sınıf arkadaşlarım ve bazı favori dükkanlarım bile iklim eylemi için kepenk kapattılar Bana neden bunları yaptığımı sorarsanız tek cevabım "Nasıl yapamam?" olurdu. Bunların benim için başlamasının üzerinden bir yıl geçti ve bazen yorucu olabiliyor. Ama bana öğrettiğin bir şey varsa o dirençliliktir. Bizi geçindirmek için 30 yıl boyunca her gün Mexico City'ye gittiğini hatırlıyorum. Biliyorum ki bu kutsal toprakları almak isteyen büyük şirketlerden korumak için 20 yıldır uğraşıyorsun. Ailemizin yaşadığı zorluklara bakarsanız bir yıl hiçbir şey ve eğer uğraşlarımız dünyayı daha iyi bir yer yapacaksa bu bizi daha iyi insanlar yapar. Bazı zorluklar oldu. Dışarıda insanlar biz çocukların her şeyi bildiğini varsayıyor ya da en azından bunu istiyorlar. Bana soruyorlar ve ben cevaplıyorum, gerçekten dünyanın nasıl yürüdüğünü biliyormuşum gibi. Bizden umut istiyorlar ve biz de veriyoruz. Geçtiğimiz yıl boyunca neredeyse her gün iklime ve politika hakkında yazdım, konuştum ve okudum. Sadece yeteri kadar yapamayacağımdan biraz endişeliyim. Benim için 18 yaşında olup dünyayı kurtarmaya çalışmak iklim aktivisti olmak demek. Önceden belki doktor, siyasetçi ya da araştırmacı olmak için okumaktı. Ama büyüyüp bunlardan biri olmak için sabırsızlanıyorum. Gezegenimiz acı çekiyor ve artık zaman gibi bir lüksümüz yok. Dünyayı bir genç olarak kurtarmak kelimeler ile iyi olmak, iklim krizinin arkasındaki bilimi anlamak, dikkat çekmek için bir soruna benzersiz bir perspektif getirmek ve neredeyse diğer her şeyi unutmak. Ama bazen, diğer şeylere de önem vermek istiyorum. Şarkı söyleyip, dans edip, cimnastik yapmak istiyorum. İnanıyorum ki eğer hepimiz dünyaya önem vermeyi uygulama olarak, kültür olarak uygularsak hiçbirimizin tam zamanlı aktivisti olmasına gerek kalmaz. Eğer şirketler sürdürülebilir olursa, elektrik şebekesi, yenilenebilir enerjiden güç alırsa, müfredat bize dünyaya sahip çıkmanın insanlığımızın bir parçası olduğunu öğretirse belki yeniden jimnastik yapabilirim. Sen de öyle düşünmüyor musun? Bunu yapabiliriz. İşimle tüm yapmaya çalıştığım diğer insanlara iyimser bir zihniyet aşılamak. Ama bu biraz zor. Açgözlülük var, gurur var, para var ve materyalizm var. İnsanlar onlarla konuşmamı kolayca sağlıyorlar ama onlara öğretmemi çok zorlaştırıyorlar. Onlarda her zaman en iyisini yapmanın güveninin olmasını istiyorum. Onlarda dünyayı sevmenin sevgisi ve cesareti olmasını istiyorum, tıpkı senin bana öğrettiğin gibi. Bu mektubu sana teşekkür etmek için yazdım. Beni dünyaya doğduğum andan itibaren dünyayı sevmeye teşvik ettiğin için teşekkürler. Her şeye güldüğün için teşekkürler. Umut ve iyimserliğin, problemlerin üstesinden gelmek için elimizdeki en güçlü aletler olduğunu bana öğrettiğin için teşekkürler. Bu işi bana direnç, sevgi ve bilginin fark yaratmak için yeterli olduğunu bana gösterdiğin için yapıyorum. Meksika'ya geri dönüp seni ziyaret etmek istiyorum. Sana yaptıklarımın fotoğraflarını göstermek istiyorum. Sana yürürlüğe soktuğumuz iklim kanununu göstermek istiyorum. Çiçiekleri koklamak istiyorum. Senin yanında iklim adaleti için savaşmak istiyorum. Seni çok seviyorum. Seni seviyorum. Xiye. Seni çok seviyorum, Xiye.