Sevgili Abuelita,
Bir süredir evde olamadığımı biliyorum.
Sen bizim Meksika'daki güzel evimizdeyken
ben burada, Amerika'da,
geleceğimiz için savaşıyorum.
Muhtemelen gülleri suluyor,
şeftalilerle ilgileniyor
ve kaplumbağaların
iyice beslendiğinden emin oluyorsundur.
Evle alakalı en özlediğim
şeylerden biri de o --
sen bana çocukluğun hakkında
hikayeler anlatırken çiçeklerle uğraşmak.
Bildiğin gibi 2015'ten beri
New York'ta yaşıyoruz.
Ama geçtiğimiz yıl boyunca
hayat tamamen değişti.
İlk başta New York müzelerden,
parklardan,
okuldan ve arkadaşlardan ibaretti.
Şimdi ise dünyayı kurtarmak için
toplanan tüm diğer insanlarla
beni bağlayan bir ağ görevi görüyor.
Benim için nasıl başladı, biliyor musun?
Babam ve onun bilgeliğiydi.
Senin ona öğrettiğin her şeyi,
o bütün dünyaya öğretti.
Biz insanların, doğa ile denge içinde
yaşama sorumluluğu ile ilgili tüm sözleri
bana geçti.
Gezegenimize olan
evresenel kopukluğu fark ettim
ve senin bana
bir zaman dediklerini hatırladım:
"Her şeyi bulduğundan daha iyi bırak."
Bulaşıklar hakkında konuştuğunu biliyordum
ama tabii ki bu gezegene de uygulanabilir.
İlk başta ne yapacağımı bilmiyordum.
Dünya çok büyük
ve çok fazla kötü alışkanlığı var.
15 yaşındaki bir kızın nasıl bir şeyi
nasıl değiştireceğini bilmiyordum
ama denemek zorundaydım.
Bu felsefeyi pratikte uygulamak için
lisemdeki çevre kulübüne katıldım.
Ancak fark ettim ki sınıf arkadaşlarım
geri dönüşüm hakkında konuşuyor
ve okyanuslar hakkında filmler izliyor.
Çevreciliğin etkisiz bir iklim
aktivistliği için tasarlanmış,
iklim krizi için tüketiciyi suçlayan
ve yeniden kullanılabilir poşetleri
markete götürmediğimiz için
sıcaklığın artığını savunan
bir çevrecilik görüşüydü.
Sen bana aldığım her kararda
doğaya saygılı davranmayı öğrettin.
Kulüpteki herkesin fikrini değiştirdiğimi
sana söylemekten mutluluk duyuyorum.
Geri dönüşüm hakkında konuşmaktansa
yumuşak plastiğin
tamamen yasaklanması için
siyasetçilere mektuplar yazmaya başladık
ve daha sonra beklenmeyen bir şey oldu:
Okuldan eylem yapmaya başladık.
Biliyorum, büyük ihtimal
haberlerde görmüşsünüzdür
ve belki artık o kadar da özel değildir.
Ama o zamanda çok özel bir olaydı.
Düşünsenize, çocuklar dünyayı kurtarmak
istedikleri için okula gitmiyorlar.
(Video) Kalabalık: Başka bir dünya mümkün!
Biz durdurulamayız!
Xiye Bastida: Greta Thunberg tarafından
başlatılan ilk küresel iklim eyleminde
600 sınıf arkadaşımın
benimle yürümesini sağladım.
Greta Thunberg iklim için
eylemleri ilk başlatan bir genç.
Onun cesareti bana ilham verdi
ve gençliğin sosyal sorunlarda
toplumun fikrini değiştirebileceğini
görünce şoke oldum.
Hareket çok hızlı büyüdü.
(Video) Kalabalık: Kapatın!
XB: Ve ben New York, ABD ve dünya için
ana organizatörlerden biri oldum.
(Video) XB: Ne istiyoruz?
Kalabalık: İklim adaleti!
XB: Ne zaman istiyoruz?
Kalabalık: Şimdi!
XB: İklim adaleti, yerli hakları
ve jenerasyonlar arası kooperasyon
hakkında konuşmaya başladım.
Bu, sadece başlangıçtı.
Hayatımın en meşgul haftası,
sonsuza dek 20 Eylül 2019 haftası olacak.
Ben ve arkadaşlarım New York'ta
iklim eylemi için 300,000 kişi topladık.
Keşke orada olabilseydiniz.
Wall Street'te iklim adaleti
talep ederek yürüdük.
(Video) Kalabalık: Kömüre hayır,
petrole hayır, karbonu toprakta tutun!
XB: Aynı ay Birleşmiş Milletler
İklim Zirvesine gittim.
Bir panelde Al Gore ile konuştum
Jay Inslee, Naomi Klein, Bill McKibben
ve Birleşmiş Milletler
başkanıyla tanıştım.
Hayatımın en mükemmel haftasıydı
çünkü herkesin toplandığını biliyordum --
tüm öğretmenlerim, tüm sınıf arkadaşlarım
ve bazı favori dükkanlarım bile
iklim eylemi için kepenk kapattılar
Bana neden bunları yaptığımı sorarsanız
tek cevabım "Nasıl yapamam?" olurdu.
Bunların benim için
başlamasının üzerinden bir yıl geçti
ve bazen yorucu olabiliyor.
Ama bana öğrettiğin bir şey varsa
o dirençliliktir.
Bizi geçindirmek için 30 yıl boyunca
her gün Mexico City'ye
gittiğini hatırlıyorum.
Biliyorum ki bu kutsal toprakları
almak isteyen
büyük şirketlerden korumak için
20 yıldır uğraşıyorsun.
Ailemizin yaşadığı zorluklara
bakarsanız bir yıl hiçbir şey
ve eğer uğraşlarımız dünyayı
daha iyi bir yer yapacaksa
bu bizi daha iyi insanlar yapar.
Bazı zorluklar oldu.
Dışarıda insanlar biz çocukların
her şeyi bildiğini varsayıyor
ya da en azından bunu istiyorlar.
Bana soruyorlar ve ben cevaplıyorum,
gerçekten dünyanın
nasıl yürüdüğünü biliyormuşum gibi.
Bizden umut istiyorlar
ve biz de veriyoruz.
Geçtiğimiz yıl boyunca neredeyse her gün
iklime ve politika hakkında
yazdım, konuştum ve okudum.
Sadece yeteri kadar
yapamayacağımdan biraz endişeliyim.
Benim için 18 yaşında olup
dünyayı kurtarmaya çalışmak
iklim aktivisti olmak demek.
Önceden belki doktor, siyasetçi
ya da araştırmacı olmak için okumaktı.
Ama büyüyüp bunlardan biri
olmak için sabırsızlanıyorum.
Gezegenimiz acı çekiyor
ve artık zaman gibi bir lüksümüz yok.
Dünyayı bir genç olarak kurtarmak
kelimeler ile iyi olmak,
iklim krizinin arkasındaki bilimi anlamak,
dikkat çekmek için bir soruna
benzersiz bir perspektif getirmek
ve neredeyse diğer her şeyi unutmak.
Ama bazen, diğer şeylere de
önem vermek istiyorum.
Şarkı söyleyip, dans edip,
cimnastik yapmak istiyorum.
İnanıyorum ki eğer hepimiz
dünyaya önem vermeyi
uygulama olarak,
kültür olarak uygularsak
hiçbirimizin tam zamanlı
aktivisti olmasına gerek kalmaz.
Eğer şirketler sürdürülebilir olursa,
elektrik şebekesi,
yenilenebilir enerjiden güç alırsa,
müfredat bize dünyaya sahip çıkmanın
insanlığımızın bir parçası
olduğunu öğretirse
belki yeniden jimnastik yapabilirim.
Sen de öyle düşünmüyor musun?
Bunu yapabiliriz.
İşimle tüm yapmaya çalıştığım
diğer insanlara
iyimser bir zihniyet aşılamak.
Ama bu biraz zor.
Açgözlülük var,
gurur var,
para var
ve materyalizm var.
İnsanlar onlarla konuşmamı
kolayca sağlıyorlar
ama onlara öğretmemi çok zorlaştırıyorlar.
Onlarda her zaman en iyisini yapmanın
güveninin olmasını istiyorum.
Onlarda dünyayı sevmenin
sevgisi ve cesareti olmasını istiyorum,
tıpkı senin bana öğrettiğin gibi.
Bu mektubu sana
teşekkür etmek için yazdım.
Beni dünyaya doğduğum andan itibaren
dünyayı sevmeye
teşvik ettiğin için teşekkürler.
Her şeye güldüğün için teşekkürler.
Umut ve iyimserliğin,
problemlerin üstesinden gelmek için
elimizdeki en güçlü aletler olduğunu
bana öğrettiğin için teşekkürler.
Bu işi bana direnç, sevgi
ve bilginin fark yaratmak için
yeterli olduğunu
bana gösterdiğin için yapıyorum.
Meksika'ya geri dönüp
seni ziyaret etmek istiyorum.
Sana yaptıklarımın fotoğraflarını
göstermek istiyorum.
Sana yürürlüğe soktuğumuz
iklim kanununu göstermek istiyorum.
Çiçiekleri koklamak istiyorum.
Senin yanında iklim adaleti için
savaşmak istiyorum.
Seni çok seviyorum.
Seni seviyorum.
Xiye.
Seni çok seviyorum, Xiye.