WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:02.000
என் உரையை, ஒரு சம்பவத்திலிருந்து ஆரம்பிக்கிறேன்:

00:00:02.000 --> 00:00:04.000
இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்பு, ஒரு நிகழ்ச்சி திட்டமிடுநர், என்னை தொலைபேசியில் அழைத்தார்.

00:00:04.000 --> 00:00:06.000
ஏனென்றால், நான் ஒரு பொதுக் கூட்டத்தில், பேசவிருந்தேன்.

00:00:06.000 --> 00:00:08.000
அவர் என்னை அழைத்து சொன்னார்

00:00:08.000 --> 00:00:10.000
"எனக்கு ஒரு சிக்கல் உள்ளது, எப்படி

00:00:10.000 --> 00:00:12.000
உங்களை பற்றிப் இந்த சிறிய அழைப்பிதழில், எழுத வேண்டுமென்று"

00:00:12.000 --> 00:00:14.000
நான் நினைத்தேன், "சரி, என்ன சிக்கல்?"

00:00:14.000 --> 00:00:16.000
அவர் சொன்னார், "நீங்கள் பேசி நான் பார்த்துள்ளேன்.

00:00:16.000 --> 00:00:19.000
நான் உங்களை ஒரு ஆராய்ச்சியாளர் , என்று அழைத்தால்,

00:00:19.000 --> 00:00:21.000
நிகழ்ச்சிக்கு யாரும் வரமாட்டார்கள் என்று பயப்படுகிறேன்.

00:00:21.000 --> 00:00:23.000
ஏனென்றால், சுவாரசியம் இல்லாமலும், தங்களுக்கு சம்பந்தம் இல்லாததுமாக, மக்கள் கருதுவார்கள்.

00:00:23.000 --> 00:00:25.000
(சிரிப்பு)

00:00:25.000 --> 00:00:27.000
சரி.

00:00:27.000 --> 00:00:29.000
பிறகு அவர் கூறினார், "ஆனால், உங்களது பேச்சில், எனக்கு பிடித்தது என்னவென்றால்

00:00:29.000 --> 00:00:31.000
நீங்கள் ஒரு கதை சொல்லுபவர்."

00:00:31.000 --> 00:00:34.000
அதனால், நான் உங்களை ஒரு கதை சொல்பவர் என்றே அழைக்கப் போகிறேன்."

00:00:34.000 --> 00:00:37.000
கல்வியாளராக இருக்கும் நானோ, சற்றுத் தடுமாறி,

00:00:37.000 --> 00:00:39.000
"என்ன!!? என்னை என்னவென்று அழைக்க போகிறீர்கள்?", என்று கேட்டேன்

00:00:39.000 --> 00:00:42.000
அவர் சொன்னார், "நான் உங்களை ஒரு கதை சொல்லுபவர் என்று அழைக்கப் போகிறேன்."

00:00:42.000 --> 00:00:45.000
அதற்கு நான், "ஏன் என்னை ஒரு மாயாஜால மந்திரவாதி, என்று அழைக்கலாமே?" என்றேன்.

00:00:45.000 --> 00:00:48.000
(சிரிப்பு)

00:00:48.000 --> 00:00:51.000
"சரி, இதைப் பற்றி, ஒரு கணம் யோசிக்கிறேன்", என்றேன்

00:00:51.000 --> 00:00:54.000
மனதில் தைரியத்தை வரவழைத்து,

00:00:54.000 --> 00:00:57.000
நான் சிந்தித்தேன். ஆம், நான் ஒரு கதைசொல்பவள் தான்.

00:00:57.000 --> 00:00:59.000
பண்புகளைச் சார்ந்த ஆராய்ச்சி செய்பவள் நான்.

00:00:59.000 --> 00:01:01.000
கதைகளை சேகரிபவள் நான்; அதை தான் நான் செய்கிறேன்.

00:01:01.000 --> 00:01:04.000
கதைகள் எல்லாம், உயிருள்ள தகவல்கள் தானே.

00:01:04.000 --> 00:01:06.000
அப்படி என்றால், நான் ஒரு கதை சொல்லுபவள் தானே.

00:01:06.000 --> 00:01:08.000
நான் அவரிடம் கேட்டேன், "நீங்கள் ஏன் இப்படி செய்யக் கூடாது?

00:01:08.000 --> 00:01:11.000
"நீங்கள் என்னை, ஆராய்ச்சியாளர் - கதைசொல்லுபவர், என்று அழைக்கலாமே?"

00:01:11.000 --> 00:01:14.000
அவர் சிரித்துவிட்டு "அப்படி ஒன்று உள்ளதா!?" என்று கூறினார்.

00:01:14.000 --> 00:01:16.000
(சிரிப்பு)

00:01:16.000 --> 00:01:18.000
அவ்வகையில், நான் ஒரு கதை சொல்லும் ஆராய்ச்சியாளராக

00:01:18.000 --> 00:01:20.000
உங்களிடம் பேச வந்துள்ளேன், இன்று --

00:01:20.000 --> 00:01:22.000
விரிகின்ற கண்ணோட்டங்களைப் பற்றி நாம் பேச போகிறோம் --

00:01:22.000 --> 00:01:24.000
மற்றும் நான் உங்களுக்கு சில கதைகளை சொல்லப் போகிறேன்.

00:01:24.000 --> 00:01:27.000
என் ஆராய்ச்சியைச் சார்ந்த கதைகள் அவை.

00:01:27.000 --> 00:01:30.000
என் கண்ணோட்டத்தை விரிவுப்படுத்திய கதைகள்.

00:01:30.000 --> 00:01:33.000
நான் வாழும் முறையை, நான் அன்பு கொள்ளும் முறையை,

00:01:33.000 --> 00:01:35.000
வேலை செய்யும் முறையை, வளர்ப்பு முறையை மாற்றிய கதைகள்.

NOTE Paragraph

00:01:35.000 --> 00:01:37.000
என் கதை இங்கு ஆரம்பிக்கிறது.

00:01:37.000 --> 00:01:40.000
என் இளமையில், ஒரு ஆராய்ச்சி மாணவராக இருந்தபோது

00:01:40.000 --> 00:01:42.000
முதல் ஆண்டில், என் பேராசிரியர்

00:01:42.000 --> 00:01:44.000
எங்களிடம் சொன்னார்,

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
"இதை புரிந்துக் கொள்ளுங்கள்,

00:01:46.000 --> 00:01:49.000
ஒரு பொருளை அளவிட முடியாது என்றால், அந்த பொருள் இல்லை என்று அர்த்தம்"

00:01:49.000 --> 00:01:52.000
அது அவர் விளையாட்டுத்தனமாக சொன்னார் என்று எண்ணினேன்.

00:01:52.000 --> 00:01:55.000
"ஒ! அப்படியா?" என்றேன். "ஆம், நிச்சயமாக!", என்றார்.

00:01:55.000 --> 00:01:57.000
நீங்கள் இதை புரிந்துக் கொள்ள வேண்டும்

00:01:57.000 --> 00:01:59.000
நான், சமூக சேவையில், முதுகலைப் பட்டம் பெற்றிருந்தேன்.

00:01:59.000 --> 00:02:01.000
முனைவர் பட்டமும், பெறவிருந்தேன்.

00:02:01.000 --> 00:02:03.000
என் முழு கல்விப் பணியில்,

00:02:03.000 --> 00:02:05.000
என்னை சுற்றி இருந்த மக்கள்,

00:02:05.000 --> 00:02:07.000
நம்பியது என்னவென்றால்,

00:02:07.000 --> 00:02:10.000
குழப்பங்கள் நிறைந்த வாழ்க்கையை, அப்படியே விரும்பி ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

00:02:10.000 --> 00:02:12.000
நான் நம்பியதோ, வாழ்க்கை குழப்பமானது, குளறுபடியானது.

00:02:12.000 --> 00:02:15.000
அதை சுத்தப்படுத்தி, ஒழுங்குப்படுத்தி,

00:02:15.000 --> 00:02:17.000
ஒரு பெட்டியில், அழகாகப் போட்டு வைக்கலாமென்று.

00:02:17.000 --> 00:02:19.000
(சிரிப்பு)

00:02:19.000 --> 00:02:22.000
அப்படியொரு நோக்கம் கொண்ட நான்,

00:02:22.000 --> 00:02:25.000
தேர்ந்தெடுத்த தொழிலோ, சமூக சேவை.

00:02:25.000 --> 00:02:28.000
சமூக சேவையில் இருப்போர், சொல்வது போல

00:02:28.000 --> 00:02:31.000
சேவையில் உள்ள அசௌகரியங்களைத் நாம் தழுவிக் கொள்ள வேண்டும்.

00:02:31.000 --> 00:02:34.000
எனக்கோ, அசௌகரியங்களைத் தகர்த்து,

00:02:34.000 --> 00:02:36.000
இலக்கு பாதையிலிருந்து, அகற்றிவிட்டு வெற்றி பெறவேண்டும்,

00:02:36.000 --> 00:02:39.000
என்பதே, தாரக மந்திரமாக இருந்தது.

00:02:39.000 --> 00:02:41.000
உத்வேகத்துடன் இருந்தேன்.

00:02:41.000 --> 00:02:44.000
நான் சிந்தித்தேன், "ஆம், இது தான் என் வாழ்க்கைப்பணி!"

00:02:44.000 --> 00:02:47.000
நான் குழப்பமான, கடினமான விஷயங்களை ஆராய்ச்சி செய்ய ஆர்வப்படுகிறேன்.

00:02:47.000 --> 00:02:49.000
குழப்பங்களை அகற்றி அதனை

00:02:49.000 --> 00:02:51.000
புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

00:02:51.000 --> 00:02:53.000
காரணக் காரியங்களை கண்டுபிடித்து,

00:02:53.000 --> 00:02:55.000
முக்கியமானவைகளின்

00:02:55.000 --> 00:02:57.000
விதிகளை, கோட்பாடுகளை முன்வைக்க வேண்டும்.

NOTE Paragraph

00:02:57.000 --> 00:03:00.000
மனிதர்களிடம் உள்ள இணைப்பைப் பற்றி ஆராயத் தொடங்கினேன்.

00:03:00.000 --> 00:03:03.000
பத்து வருடங்களாக, சமூக சேவகராக நீங்கள் இருந்தால்,

00:03:03.000 --> 00:03:05.000
நீங்கள் இதை உணர்வீர்கள்.

00:03:05.000 --> 00:03:08.000
மற்றவர்களிடம் நமக்குள்ள இணைப்பு, இருப்பதால் தான் நாம் இங்கு இருக்கிறோம்.

00:03:08.000 --> 00:03:11.000
அதுதான், நம் வாழ்விற்கு, அர்த்தமும், நோக்கமும் தருகிறது.

00:03:11.000 --> 00:03:13.000
இதுதான், அனைத்துக்கும் விளக்கம் கொடுக்கிறது.

00:03:13.000 --> 00:03:15.000
நீங்கள் யாரிடம் பேசினாலும்,

00:03:15.000 --> 00:03:18.000
சமுக நீதி, மன நலத்துறை, தாக்கப்பட்டவர்கள், புறக்கணிக்கப்பட்டவர்கள் ஆகியவற்றில் வேலை செய்பவர்களாகட்டும்,

00:03:18.000 --> 00:03:20.000
நாம் அறிவது, என்னவென்றால் இணைப்பு,

00:03:20.000 --> 00:03:23.000
அதாவது, மற்றவர்களுடன் இணைந்துக் கொள்ளக்கூடிய ஆற்றல் தான் --

00:03:23.000 --> 00:03:26.000
நரம்பியல் ரீதியாகவும், நம்மை உருவாக்கி உள்ளது --

00:03:26.000 --> 00:03:28.000
அதுவே, நாம் இங்கு வாழ்வதற்கு காரணமாகவும் உள்ளது.

00:03:28.000 --> 00:03:31.000
அதனால், நான் சிந்தித்தேன், நான் 'இணைப்பில்' இருந்து தொடங்கலாமென்று.

00:03:31.000 --> 00:03:34.000
சரி, நீங்கள் இந்த சூழ்நிலையை அறிவீர்கள்.

00:03:34.000 --> 00:03:36.000
உங்களுடைய மேல் அதிகாரி, மதிப்பாய்வு செய்து கொண்டிருக்கிறார்.

00:03:36.000 --> 00:03:39.000
அவர் உங்களிடம் உள்ள 37 நல்ல விஷயங்களைப் பாராட்டுக்கிறார்.

00:03:39.000 --> 00:03:41.000
ஆனால், ஒரு விஷயத்தில் மட்டும், நீங்கள் கவனம் செலுத்தி வளரலாம், என்கிறார்.

00:03:41.000 --> 00:03:43.000
(சிரிப்பு)

00:03:43.000 --> 00:03:46.000
நீங்களோ, கவனம் செலுத்த சொன்ன விஷயத்தை மட்டும், யோசிப்பீர்கள். அல்லவா?

00:03:47.000 --> 00:03:50.000
என்னுடைய ஆராய்ச்சியும், அப்படித் தான் போனது.

00:03:50.000 --> 00:03:53.000
ஏனென்றால், நீங்கள் மக்களிடம் அன்பு பற்றிக் கேட்டால்,

00:03:53.000 --> 00:03:55.000
அவர்களுடைய ஆழ்ந்த துயரத்தை பற்றி கூறினர்.

00:03:55.000 --> 00:03:57.000
மக்களிடம் சொந்தம் கொள்ளுதல் பற்றிக் கேட்டால்,

00:03:57.000 --> 00:04:00.000
கடும் வேதனை தந்த அனுபவங்களைப் பற்றி பேசுவார்கள்,

00:04:00.000 --> 00:04:02.000
ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டதைப் பற்றி பேசுவார்கள்.

00:04:02.000 --> 00:04:04.000
மக்களிடம் இணைப்பைப் பற்றி கேட்டால்

00:04:04.000 --> 00:04:07.000
இணைய முடியாமல், துண்டிக்கப்பட்ட கதைகளை சொல்வார்கள்.

NOTE Paragraph

00:04:07.000 --> 00:04:10.000
மிக விரைவாக, ஆராய்ச்சி ஆரம்பித்த ஆறு வாரங்களில்,

00:04:10.000 --> 00:04:13.000
ஒரு பெயரிட முடியாத விஷயமொன்று, தோன்றத் தொடங்கியது.

00:04:13.000 --> 00:04:16.000
இணைப்பு என்பது என்னவென்று, வெளிப்படையாக்கியது அது,

00:04:16.000 --> 00:04:19.000
எனக்கு புலப்படாத, என்றும் பார்த்திராத முறையில்.

00:04:19.000 --> 00:04:21.000
நான் ஆராய்ச்சியிலிருந்து என்னை வெளியே கொண்டு வந்து,

00:04:21.000 --> 00:04:24.000
நான் இதை கண்டுப்பிடிக்க வேண்டும் என்று சிந்தித்தேன்.

00:04:24.000 --> 00:04:27.000
அது என்னவாக இருந்தது என்றால், அவமானம் என்கிற உணர்ச்சி தான்.

00:04:27.000 --> 00:04:29.000
அவமானத்தை, நாம் எளிதில் புரிந்துக் கொள்ளலாம்,

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
மற்றவர்களிடம் இணைய முடியாமல் போய்விடுவோம், என்கிற பயம் என்று.

00:04:31.000 --> 00:04:33.000
என்னைப் பற்றி ஏதேனும் ஒன்று, உள்ளதா,

00:04:33.000 --> 00:04:36.000
அதை மற்றவர்கள் பார்த்தால் அல்லது அறிந்தால்,

00:04:36.000 --> 00:04:39.000
என்னை அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ள தகுதி இல்லாதவன் ஆக்கிவிடும்.

00:04:39.000 --> 00:04:41.000
நான் உங்களுக்கு சொல்ல போகிற விஷயங்கள்

00:04:41.000 --> 00:04:43.000
எல்லாவற்றுக்கும் பொருந்தக்கூடியவை; நாம் அனைவரும் அதை கொண்டுள்ளோம்.

00:04:43.000 --> 00:04:45.000
அவமானத்தை அனுபவிக்க முடியாதவர்கள்,

00:04:45.000 --> 00:04:47.000
மனிதாபிமானம், இணைப்பு ஆகியவற்றிற்கான ஆற்றல் இல்லாதவர்கள்.

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
அவமானத்தை பற்றி யாரும் பேச விரும்புவதில்லை

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
எவ்வளவு குறைவாக அதை பற்றி நீங்கள் பேசுகிறீர்களோ, அவ்வளவு அதிகமாக அது உங்களிடம் இருக்கிறது.

00:04:54.000 --> 00:04:56.000
அவமானத்தின் அடித்தளத்தில் உள்ள,

00:04:56.000 --> 00:04:58.000
"நான் அந்தளவிற்கு, சிறந்தவன் அல்ல" என்ற

00:04:58.000 --> 00:05:00.000
உணர்வை நாம் அனைவரும் அறிவோம்

00:05:00.000 --> 00:05:02.000
"நான் அவ்வளவு அதுவாக இல்லை, இதுவாக இல்லை. நான் அவ்வளவு ஒல்லியாக இல்லை,

00:05:02.000 --> 00:05:04.000
அவ்வளவு பணக்காரனாக இல்லை, அவ்வளவு அழகாக இல்லை, அவ்வளவு சாமர்த்தியமாக இல்லை,

00:05:04.000 --> 00:05:06.000
அவ்வளவு பதவி பெற்றவனாக இல்லை."

00:05:06.000 --> 00:05:08.000
இதற்கு அடிப்படையாக உள்ளது,

00:05:08.000 --> 00:05:11.000
கடும் வேதனை தரக்கூடிய, வடுபடத்தக்க தன்மையே.

00:05:11.000 --> 00:05:13.000
இது பின்வரும் கருத்தைச் சார்ந்தது.

00:05:13.000 --> 00:05:15.000
மற்றவர்களுடன் இணைந்து, சேர வேண்டுமாயின்,

00:05:15.000 --> 00:05:18.000
மற்றவர்கள் நாம் எப்படிப்பட்டவர்கள், என்பதை காண அனுமதிக்க வேண்டும்

00:05:18.000 --> 00:05:20.000
உண்மையாக, நாம் யார் என்பதை, அவர்கள் காண வேண்டும்.

NOTE Paragraph

00:05:20.000 --> 00:05:23.000
நீங்கள் அறிவீர், நான் இதை எப்படி உணருவேன் என்று. வடு படும் நிலையை, வெறுக்கிறேன்.

00:05:23.000 --> 00:05:25.000
நான் யோசித்தேன். சரி, இது ஒரு வாய்ப்பு எனக்கு.

00:05:25.000 --> 00:05:28.000
என் அளவுக் கோல் கொண்டு, இதை அடித்து பின்னே தள்ளி விட வேண்டும்.

00:05:28.000 --> 00:05:31.000
நான், உள்ளே சென்று, இதனை பற்றி கண்டு அறியப்போகிறேன்.

00:05:31.000 --> 00:05:34.000
நான் ஒரு வருடம் செலவிடப் போகிறேன். அவமானம் என்ன என்பதை, உடைத்து அறிய போகிறேன்.

00:05:34.000 --> 00:05:36.000
வடுபடத்தக்கத் தன்மை, எப்படி வேலை செய்கிறது, என்பதை புரிந்துக் கொள்ள போகிறேன்

00:05:36.000 --> 00:05:39.000
என் புத்திசாலித்தனத்தினால், இதனை வெல்ல போகிறேன்.

00:05:39.000 --> 00:05:42.000
நான் தயாராக இருந்தேன். ஆர்வமுடன் இருந்தேன்.

00:05:44.000 --> 00:05:46.000
உங்களுக்கே தெரியும், இது நன்றாக முடியாது என்று.

00:05:46.000 --> 00:05:49.000
(சிரிப்பு)

00:05:49.000 --> 00:05:51.000
உங்களுக்கு இது தெரியும்.

00:05:51.000 --> 00:05:53.000
அவமானத்தைப் பற்றி, நான் நிறைய சொல்லலாம்.

00:05:53.000 --> 00:05:55.000
அப்படியானால், நான் உங்களின் நேரத்தை கடன் வாங்க வேண்டியிருக்கும்.

00:05:55.000 --> 00:05:58.000
ஆனால், உங்களிடம் ஒன்று சொல்ல போகிறேன், அது தான் இதற்கு விளக்கம் கொடுக்கிறது.

00:05:58.000 --> 00:06:01.000
நான் கற்றுக்கொண்டவற்றில் இது தான் மிக முக்கியமானவையாகவும் இருக்கலாம்,

00:06:01.000 --> 00:06:04.000
பத்து வருட ஆராய்ச்சியில்.

00:06:04.000 --> 00:06:06.000
எனது ஒரு வருடம்

00:06:06.000 --> 00:06:08.000
ஆறு வருடங்கள் ஆனது.

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
ஆயிரக்கணக்கான கதைகள்,

00:06:10.000 --> 00:06:13.000
நூற்றுக்கணக்கான, நீண்ட நேர்காணல்கள், மையக் குழுக்கள்.

00:06:13.000 --> 00:06:15.000
ஒரு நேரத்தில், மக்கள் அவர்களின் தினக் குறிப்புகளை, அனுப்பத் தொடங்கினர்.

00:06:15.000 --> 00:06:18.000
அவர்களின் வாழ்க்கைக் கதைகளைக் கூட அனுப்ப தொடங்கினர் --

00:06:18.000 --> 00:06:21.000
ஆயிரமாயிரமான, தகவல் துணுக்குகள், ஆறு வருடங்களில்.

00:06:21.000 --> 00:06:23.000
ஒரு விதமாக, நான் இது என்னவென்று அறிய தொடங்கினேன்.

NOTE Paragraph

00:06:23.000 --> 00:06:25.000
அவமானம் என்றால் என்ன, என்பது புரியத் தொடங்கியது,

00:06:25.000 --> 00:06:27.000
இவ்வாறு தான், அது வேலை செய்கிறது என்று.

00:06:27.000 --> 00:06:29.000
ஒரு புத்தகம் எழுதினேன்.

00:06:29.000 --> 00:06:31.000
ஒரு கோட்பாட்டை வெளியிட்டேன்,

00:06:31.000 --> 00:06:34.000
ஆனால் ஏதோவொன்று, சரியாக இல்லை --

00:06:34.000 --> 00:06:36.000
அது என்னவென்று பார்த்தேன்.

00:06:36.000 --> 00:06:38.000
நான் நேர்காணல் செய்த, மக்களை தோராயமாக, எடுத்துக் கொண்டு,

00:06:38.000 --> 00:06:41.000
அவர்களை, இரு வகையாக பிரித்தேன்.

00:06:41.000 --> 00:06:44.000
உண்மையாக, அவர்கள் தகுதியுடையவர்கள் என்ற உணர்வை கொண்டவர்கள் --

00:06:44.000 --> 00:06:46.000
அது தான், அடிப்படையாக உள்ளது,

00:06:46.000 --> 00:06:48.000
தகுதியுடையவர்கள் என்ற உணர்வு --

00:06:48.000 --> 00:06:51.000
அன்புக்கொள்ளும் மற்றும் பிறரிடம் சொந்தம் கொண்டாடும் இணக்க உணர்வை, உறுதியாகக் கொண்டவர்கள் --

00:06:51.000 --> 00:06:53.000
மற்றொரு வகை, இவ்வனைத்துக்காகவும் போராடுபவர்கள்,

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
போதுமானளவுக்கு நன்றாக உள்ளார்களா என்று தங்களையே சந்தேகப்படுபவர்கள்.

00:06:55.000 --> 00:06:57.000
இவர்களில் ஒரேயொரு மாறுநிலை மட்டுந்தான் உள்ளது.

00:06:57.000 --> 00:06:59.000
அது தான், இவர்களை வேறுபடுத்துகிறது,

00:06:59.000 --> 00:07:01.000
அன்புக்கொள்ளும் மற்றும் பிறரிடம் சொந்தம் கொண்டாடும் இணக்க உணர்வை, உறுதியாகக் கொண்டவர்கள்

00:07:01.000 --> 00:07:03.000
மற்றும் அதற்காக போராடுபவர்கள்.

00:07:03.000 --> 00:07:05.000
அது என்னவென்றால்,

00:07:05.000 --> 00:07:07.000
அன்புக்கொள்ளும் மற்றும் பிறரிடம் சொந்தம் கொண்டாடும் இணக்க உணர்வை, உறுதியாகக் கொண்டவர்கள்,

00:07:07.000 --> 00:07:10.000
தாங்கள், அன்பிற்கும், சொந்தம் கொள்ளுதலுக்கும் தகுதியானவர்கள், என்று நம்புபவர்கள்.

00:07:10.000 --> 00:07:12.000
அவ்வளவு தான்.

00:07:12.000 --> 00:07:14.000
அவர்கள் தங்களை தகுதியானவர்கள் என்று நம்புகிறார்கள்.

00:07:15.000 --> 00:07:18.000
எனக்கு, மிகக் கடினமான

00:07:18.000 --> 00:07:21.000
ஒன்றாக, நம்மை மற்றவரிடம் இணைய தடுக்கும் ஒன்றாக,

00:07:21.000 --> 00:07:24.000
அமைவது பயம், நாம் மற்றவரிடம் இணைய, சேர்ந்திருக்க தகுதியானவர்கள் கிடையாது, என்ற பயம், என்று விளங்கியது.

00:07:24.000 --> 00:07:26.000
அதை, தனிப்பட்ட முறையிலும், தொழில் முறையிலும்

00:07:26.000 --> 00:07:29.000
நன்றாக புரிந்து கொள்ள வேண்டும், என்று உணர்ந்தேன்.

00:07:29.000 --> 00:07:32.000
அதனால், நான் என்ன செய்தேனென்றால்

00:07:32.000 --> 00:07:34.000
நான் அனைத்து நேர்காணல்களையும் எடுத்துக் கொண்டேன்.

00:07:34.000 --> 00:07:37.000
தகுதியுடைமை, மற்றும் அவ்வாறு வாழும் மக்களைப் பற்றிய

00:07:37.000 --> 00:07:40.000
நேர்காணல்களை, மட்டும் பார்த்தேன்.

NOTE Paragraph

00:07:40.000 --> 00:07:42.000
இவர்களிடம், எதேனும், பொதுவாக உள்ளதா?

00:07:42.000 --> 00:07:44.000
எனக்கு எழுது பொருள்கள் மீது, ஒரு லேசான போதை உள்ளது,

00:07:44.000 --> 00:07:47.000
ஆனால், அது வேறு சொற்பொழிவிற்காக, விட்டு விடலாம்.

00:07:47.000 --> 00:07:50.000
நான் ஒரு மணீலா உறையையும், ஒரு குறிப்பு எடுக்கும் எழுதுகோளையும், எடுத்துக் கொண்டேன்.

00:07:50.000 --> 00:07:52.000
சரி, இந்த ஆராய்ச்சியை என்னவென்று அழைக்கலாம்?

00:07:52.000 --> 00:07:54.000
என் மனதில் தோன்றிய முதல் வார்த்தைகள்,

00:07:54.000 --> 00:07:56.000
முழுமனதோடு இருப்பவர்கள்.

00:07:56.000 --> 00:07:59.000
இவர்கள், தாங்கள் தகுதியானவர்கள் என்ற ஆழமான உணர்வுடன், முழுமனதோடு வாழ்பவர்கள்.

00:07:59.000 --> 00:08:02.000
அந்த மணீலா உறையின் மேல் எழுதினேன்.

00:08:02.000 --> 00:08:04.000
நான் அதிலிருக்கும், தகவல்களை பார்க்க தொடங்கினேன்.

00:08:04.000 --> 00:08:06.000
நான் அதை முதலில்

00:08:06.000 --> 00:08:08.000
நான்கு நாட்களாக

00:08:08.000 --> 00:08:11.000
தீவிர தகவல் ஆய்வு, செய்தேன்.

00:08:11.000 --> 00:08:14.000
நான் திரும்பிச் சென்றேன். நேர்காணல்களை எடுத்தேன். கதைகளை எடுத்தேன். சம்பவங்களை எடுத்தேன்.

00:08:14.000 --> 00:08:17.000
இதில் உள்ள முக்கிய கருத்து என்ன? இதில் தோன்றும் வடிவமைப்பு என்ன?

00:08:17.000 --> 00:08:20.000
என் கணவர், குழந்தைகளுடன் வெளியூர் சென்று விட்டார்.

00:08:20.000 --> 00:08:23.000
ஏனென்றால், எனக்கு 'ஜாக்சன் பொல்லாக்' போல் பித்து பிடித்ததாய்

00:08:23.000 --> 00:08:25.000
நான் எழுதிக் கொண்டே இருப்பேன்,

00:08:25.000 --> 00:08:28.000
ஆராச்சியாளர்-ரகத்தில்.

00:08:28.000 --> 00:08:30.000
நான், கண்டறிந்தது என்னவென்றால்.

00:08:32.000 --> 00:08:34.000
அவர்களிடம், உள்ள பொதுவானது,

00:08:34.000 --> 00:08:36.000
ஒரு தைரிய உணர்வு.

00:08:36.000 --> 00:08:39.000
ஒரு நிமிடத்தில் தைரியம் மற்றும் வீரத்தை வேறுபடுத்திக் காட்ட எண்ணுகிறேன்.

00:08:39.000 --> 00:08:41.000
தைரியம், அதற்கான பொருள் வரையறை,

00:08:41.000 --> 00:08:43.000
ஆங்கிலத்தில், முதன்முறையாக பழக்கத்தில் வந்த போது --

00:08:43.000 --> 00:08:46.000
லத்தின் மொழியில், இருதயம் என்ற பொருள் கொண்ட, 'கொர்' என்ற வார்த்தையிலிருந்து வந்தது --

00:08:46.000 --> 00:08:48.000
அதற்கான, அசல் வரையறை,

00:08:48.000 --> 00:08:51.000
முழுமனதோடு, நீங்கள் யார் என்பதைச் அழகுறச் சொல்வதாகும்.

00:08:51.000 --> 00:08:53.000
அந்த மக்களிடம்,

00:08:53.000 --> 00:08:55.000
இருந்தது, தைரியம் மட்டுமே.

00:08:55.000 --> 00:08:57.000
குறைபாடுகளுடன், இருக்கக்கூடிய தைரியம்.

00:08:58.000 --> 00:09:00.000
அவர்களிடம், ஒரு இறக்க உணர்ச்சி இருந்தது.

00:09:00.000 --> 00:09:03.000
முதலில், தங்களுக்கு தானே அன்பாக இருந்தார்கள், பிறகு மற்றவர்களிடம்.

00:09:03.000 --> 00:09:06.000
ஏனென்றால், நாம் பிறரிடம் இறக்கத்துடன் பழக முடியாது,

00:09:06.000 --> 00:09:09.000
நாம் நம்மையே, அன்பாக பரிவுடன் நடந்து கொள்ளாவிட்டால்.

00:09:09.000 --> 00:09:11.000
இன்னும், அவர்களிடம் இணைப்பு இருந்தது,

00:09:11.000 --> 00:09:13.000
-- அது தான், கடிமான ஒன்று --

00:09:13.000 --> 00:09:16.000
நம்பகத்தன்மையால் வந்த இணைப்பு.

00:09:16.000 --> 00:09:19.000
தாங்கள் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்று அவர்கள் நினைத்தார்களோ, அதை விட்டுக்கொடுக்கவும் முனைந்தார்கள்,

00:09:19.000 --> 00:09:21.000
அவர்கள் அவர்களாக இருப்பதற்காக.

00:09:21.000 --> 00:09:24.000
அதை நாம் கண்டிப்பாக செய்ய வேண்டும்,

00:09:24.000 --> 00:09:26.000
மற்றர்வர்களுடன் இணைந்து வாழ்வதற்கு.

NOTE Paragraph

00:09:28.000 --> 00:09:30.000
அவர்களிடம் இருந்த ஒரு ஒற்றுமை

00:09:30.000 --> 00:09:32.000
இது தான்.

00:09:35.000 --> 00:09:38.000
வடுபடத்தக்க தன்மையை, முழுமையாக தழுவினார்கள்.

00:09:40.000 --> 00:09:43.000
அவர்கள் நம்பியது என்னவென்றால்

00:09:43.000 --> 00:09:46.000
எது அவர்களை காயப்படுத்தக் கூடியவையாக இருந்ததோ,

00:09:46.000 --> 00:09:48.000
அதுவே அவர்களை அழகுபடுத்தியது.

00:09:50.000 --> 00:09:52.000
அவர்கள் காயப்படுவது

00:09:52.000 --> 00:09:54.000
சுகமானதாக கருதவில்லை,

00:09:54.000 --> 00:09:57.000
அது மிகவும் வேதனை தரக்கூடியதாகவும் கருதவில்லை --

00:09:57.000 --> 00:09:59.000
அவமானத்தை பற்றி அறிய நடத்திய நேர்காணல்களிலிருந்து நான் இதைத்தான் அறிந்தேன், .

00:09:59.000 --> 00:10:02.000
அவர்கள் அது தேவையானது, என்று பேசினார்கள்.

00:10:03.000 --> 00:10:05.000
விருப்புடன் முனைவதை பற்றி பேசினார்கள்.

00:10:05.000 --> 00:10:08.000
"நான் உன்னை நேசிக்கிறேன்" என்று முதலில் சொல்ல முற்பட வேண்டும்.

00:10:08.000 --> 00:10:11.000
விருப்பத்துடன்

00:10:11.000 --> 00:10:13.000
ஒன்றை செய்ய முனைய வேண்டும்,

00:10:13.000 --> 00:10:16.000
எந்தவித உத்தரவாதமுமின்றி,

00:10:16.000 --> 00:10:18.000
விருப்பத்துடன் முனைய வேண்டும்,

00:10:18.000 --> 00:10:20.000
பொறுமையுடன் டாக்டரின் அழைப்பிற்காக காத்திருக்க,

00:10:20.000 --> 00:10:22.000
உங்களுடைய மாம்மொகிரம் முடிந்த பின்.

00:10:23.000 --> 00:10:26.000
ஒரு உறவில், முதலீடு செய்ய முனைந்தார்கள்,

00:10:26.000 --> 00:10:29.000
கைக்கூடுமா கூடாதா, என்று பாராமல்.

00:10:29.000 --> 00:10:32.000
இதை அவர்கள் அடிப்படையாக கருதினார்கள்.

NOTE Paragraph

00:10:32.000 --> 00:10:35.000
நான் அதை, தனிப்பட்ட வகையில், துரோகம் என்று எண்ணினேன்.

00:10:35.000 --> 00:10:38.000
நான் நம்பவில்லை என்னுடைய கடப்பாட்டை

00:10:38.000 --> 00:10:40.000
ஆராய்ச்சியில் மீது வைத்திருந்தேன் --

00:10:40.000 --> 00:10:42.000
ஆராய்ச்சியின் வரையறை என்னவென்றால்,

00:10:42.000 --> 00:10:45.000
கட்டுப்படுத்துவதும் கணிப்பதும் ஆகும்; நிகழ்வுகளை, தோற்றப்பாடுகளை ஆய்வு செய்து,

00:10:45.000 --> 00:10:47.000
தெள்ளத் தெளிவான காரண காரியங்களை அறிந்து,

00:10:47.000 --> 00:10:49.000
கட்டுப்படுத்தி எதிர்வுகூறுவது.

00:10:49.000 --> 00:10:51.000
ஆனால், இப்போது என்னுடைய பணியான,

00:10:51.000 --> 00:10:53.000
கட்டுபடுத்துவதும் கணிப்பதும்,

00:10:53.000 --> 00:10:56.000
எனக்கு அளித்த பதிலோ, வாழ்க்கையை வடுபடத்தக்கத் தன்மையுடன் வாழ வேண்டுமென்று.

00:10:56.000 --> 00:10:59.000
அதாவது, கட்டுப்படுத்துவதையும், எதிர்வுகூறுவதையும் நிறுத்த வேண்டும்.

00:10:59.000 --> 00:11:02.000
இதனால் ஒரு சிறிய பிரச்சனைக்கு உள்ளானேன் --

00:11:02.000 --> 00:11:06.000
(சிரிப்பு)

00:11:06.000 --> 00:11:09.000
-- ஆனால் அது நிஜத்தில் இப்படி தான் தோற்றமளித்தது.

00:11:09.000 --> 00:11:11.000
(சிரிப்பு)

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
ஆம், அப்படி தான்.

00:11:13.000 --> 00:11:16.000
இதை ஒரு பிரச்சினை என்று கூறினேன். எனது வைத்தியர் இதை ஒரு ஆன்மிக விழிப்புணர்ச்சி என்றார்.

00:11:17.000 --> 00:11:19.000
பிரச்சினை என்று சொல்வதை விட, ஆன்மிக விழிப்புணர்ச்சி என்று சொன்னால், நன்றாகவே இருக்கிறது,

00:11:19.000 --> 00:11:21.000
ஆனால் அது ஒரு பிரச்சினை தான் என்று உங்களிடம் உறுதிப்படுத்துகிறேன்.

00:11:21.000 --> 00:11:23.000
என்னுடைய ஆராய்ச்சியை விட்டுவிட்டு, ஒரு வைத்தியரைத் தேடி போனேன்.

00:11:23.000 --> 00:11:26.000
உங்களிடம் இதை சொல்ல விரும்புகின்றேன்: நீங்கள் யார் என்பதை நீங்களே அறிவீர்கள்,

00:11:26.000 --> 00:11:29.000
உங்களுடைய நண்பர்களை நீங்கள் அழைத்து கேட்டால், "நான் ஒரு வைத்தியர் பார்க்க வேண்டும்.

00:11:29.000 --> 00:11:32.000
யாரையாவது நீங்கள் பரிந்துரைக்க முடியுமா?" என்று.

00:11:32.000 --> 00:11:34.000
ஏனென்றால், என் நண்பர்கள் ஐந்து பேர்,

00:11:34.000 --> 00:11:36.000
"ஐயோ. நான் உனக்கு வைத்தியர் ஆக மாட்டேன்" என்றனர்.

00:11:36.000 --> 00:11:39.000
(சிரிப்பு)

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
நானோ, "அப்படி என்றால்?"

00:11:41.000 --> 00:11:44.000
அவர்கள் அதற்கு, "நான் ஏன் அப்படி சொல்கிறேன் என்றால்.

00:11:44.000 --> 00:11:46.000
நீ உன்னுடைய அளவுக்கோலை கொண்டு வந்துவிடுவாய்."

00:11:46.000 --> 00:11:49.000
நானோ, "சரி." என்றேன்.

NOTE Paragraph

00:11:51.000 --> 00:11:53.000
நான் ஒரு வைத்தியரைக் கண்டறிந்தேன்.

00:11:53.000 --> 00:11:56.000
டயானாவிடம் நடந்த முதல் சந்திப்பில்,--

00:11:56.000 --> 00:11:58.000
நான் ஒரு பட்டியலை கொண்டுவந்தேன்,

00:11:58.000 --> 00:12:01.000
முழுமனதுடன் வாழ்பவர்கள், எம்முறையில் வாழ்கிறார்கள் என்ற பட்டியல். அமர்ந்தேன்,

00:12:01.000 --> 00:12:03.000
அவர் சொன்னார், "எப்படி இருக்கீங்க?"

00:12:03.000 --> 00:12:06.000
நான் சொன்னேன், "நான் நன்றாகவே உள்ளேன்"

00:12:06.000 --> 00:12:08.000
அவர் சொன்னார், "சரி, என்ன நடந்தது?"

00:12:08.000 --> 00:12:11.000
இவர் மற்ற வைத்தியர்களைப் பார்க்கும் வைத்தியர்.

00:12:11.000 --> 00:12:13.000
நாம் அத்தகையவர்களிடம் செல்ல வேண்டும்,

00:12:13.000 --> 00:12:16.000
ஏனென்றால் அவர்கள் தான் நாம் சொல்லும் கதைகளை கேட்டு உண்மை அறிவார்.

00:12:16.000 --> 00:12:18.000
(சிரிப்பு)

00:12:18.000 --> 00:12:20.000
நான் சொன்னேன்,

00:12:20.000 --> 00:12:22.000
"சரி, இதை தான் நான் போராடிக்கொண்டிருக்கிறேன்."

00:12:22.000 --> 00:12:24.000
அவர் சொன்னார், "என்ன போராட்டம்?"

00:12:24.000 --> 00:12:27.000
சொன்னேன், "வடுபடும் தன்மை சார்ந்த பிரச்சனை ஒன்று உள்ளது.

00:12:27.000 --> 00:12:30.000
வடுபடத்தக்க தன்மை தான், கருவாக உள்ளது,

00:12:30.000 --> 00:12:32.000
அவமானத்திற்கும் , பயத்திற்கும்

00:12:32.000 --> 00:12:34.000
மற்றும் நம் தகுதியுடைமையின் போராட்டத்திற்கும்.

00:12:34.000 --> 00:12:37.000
ஆனால், அது தான் பிறப்பிடமாக உள்ளது,

00:12:37.000 --> 00:12:40.000
மகிழ்ச்சிக்கும், படைபாற்றலுக்கும்,

00:12:40.000 --> 00:12:42.000
பிறரிடம் சொந்தம் கொண்டாடுவதற்கும், அன்பிற்கும்.

00:12:42.000 --> 00:12:44.000
இதனால் எனக்கு ஒரு பிரச்சனை உள்ளது என்று நினைக்கிறேன்,

00:12:44.000 --> 00:12:47.000
எனக்கு கொஞ்சம் உதவி தேவைப்படுகிறது."

00:12:47.000 --> 00:12:49.000
நான் சொன்னேன். "ஆனால், இது தான் விஷயம்,

00:12:49.000 --> 00:12:51.000
என்னுடைய குடும்பத்தை பற்றி பேச தேவையில்லை,

00:12:51.000 --> 00:12:53.000
என்னுடைய குழந்தைப்பருவம் பற்றி பேச தேவையில்லை."

00:12:53.000 --> 00:12:55.000
(சிரிப்பு)

00:12:55.000 --> 00:12:58.000
"எனக்கு சில உத்திகள் மட்டுமே தேவை."

00:12:58.000 --> 00:13:02.000
(சிரிப்பு)

00:13:02.000 --> 00:13:05.000
(கைத்தட்டல்)

00:13:05.000 --> 00:13:07.000
நன்றி.

00:13:09.000 --> 00:13:12.000
அவரோ, இப்படி செய்தார்.

00:13:12.000 --> 00:13:14.000
(சிரிப்பு)

00:13:14.000 --> 00:13:17.000
நான் பிறகு சொன்னேன், "இது கெட்டது, தானே?"

00:13:17.000 --> 00:13:20.000
அவர் சொன்னார், "இது நல்லதும் கிடையாது. கெட்டதும் கிடையாது."

00:13:20.000 --> 00:13:22.000
(சிரிப்பு)

00:13:22.000 --> 00:13:24.000
"இது என்னவாக இருக்கிறதோ, அதுவாக தான் இருக்கிறது."

00:13:24.000 --> 00:13:27.000
நான் சொன்னேன், "கடவுளே! இது மிகவும் கடினமாக இருக்கப்போகிறது."

NOTE Paragraph

00:13:27.000 --> 00:13:30.000
(சிரிப்பு)

NOTE Paragraph

00:13:30.000 --> 00:13:32.000
அப்படி தான் இருந்தது. அப்படி இல்லாமலும் இருந்தது.

00:13:32.000 --> 00:13:35.000
ஒரு வருடம் எடுத்துக் கொண்டது.

00:13:35.000 --> 00:13:37.000
மக்கள் எப்படிப்பட்டவர்கள் என்பதை, நீங்களே அறிவீர்கள்.

00:13:37.000 --> 00:13:40.000
வடுபடத்தக்க தன்மையும், மென்மையும் தான் முக்கியம் என்று அறிந்து,

00:13:40.000 --> 00:13:43.000
அவர்கள் சரணடைந்து, அதை கடைபிடித்து நடக்க வேண்டும் என்று சொன்னால்,

00:13:43.000 --> 00:13:45.000
அ : நான் அப்படிப்பட்டவன் கிடையாது, என்றும்

00:13:45.000 --> 00:13:48.000
ஆ : நான் அது போன்ற மக்களிடம் பழக கூடமாட்டேன், என்றும் சொல்வார்கள்.

00:13:48.000 --> 00:13:51.000
(சிரிப்பு)

00:13:51.000 --> 00:13:54.000
எனக்கு, அது ஒரு வருட கால தெருச் சண்டை.

00:13:54.000 --> 00:13:56.000
அது ஒரு மல் யுத்தம்.

00:13:56.000 --> 00:13:58.000
வடுபடத்தக்க தன்மை, என்னை தள்ளியது. நான் அதை பின்னே தள்ளினேன்.

00:13:58.000 --> 00:14:01.000
நான் சண்டையில் தோற்றேன்.

00:14:01.000 --> 00:14:03.000
ஆனால், என் வாழ்க்கையை மீட்டுக் கொண்டேன்.

NOTE Paragraph

00:14:03.000 --> 00:14:05.000
அதற்கு பிறகு, நான் ஆராய்ச்சிக்கு மீண்டும் சென்றேன்

00:14:05.000 --> 00:14:07.000
அடுத்த இரண்டு வருடங்கள் அதில் கழித்தேன்.

00:14:07.000 --> 00:14:10.000
முழுமனதுடன் வாழ்பவர்களை, பற்றி சரியாக புரிந்துக்கொள்ள,

00:14:10.000 --> 00:14:12.000
அவர்களுடைய விருப்பங்களை எப்படி தேர்வு செய்கிறார்கள்,

00:14:12.000 --> 00:14:14.000
மற்றும் நாம் என்ன செய்கிறோம்

00:14:14.000 --> 00:14:16.000
வடுபடத்தக்க தன்மையை கொண்டு.

00:14:16.000 --> 00:14:18.000
நாம் ஏன் அதனுடன் போராடுகிறோம்?

00:14:18.000 --> 00:14:21.000
வடுபடத்தக்க தன்மையுடனான போராட்டத்தில், நான் மட்டும் தனியாக உள்ளேனா?

00:14:21.000 --> 00:14:23.000
இல்லை.

00:14:23.000 --> 00:14:25.000
நான் இதை தான் கற்றுக்கொண்டேன்.

00:14:26.000 --> 00:14:29.000
நாம் வடுபடத்தக்க தன்மையை மரத்துப்போக செய்கிறோம் --

00:14:29.000 --> 00:14:31.000
நாம் அந்த அழைப்புக்காக, காத்திருக்கும் போது.

00:14:31.000 --> 00:14:33.000
வேடிக்கையாக, நான் ட்விட்டர் மற்றும் பேஸ்புக் இல், ஒன்றை கேட்டேன்.

00:14:33.000 --> 00:14:35.000
"நீங்கள் வடுபடத்தக்க தன்மை எப்படி வரையறுப்பீர்கள்?

00:14:35.000 --> 00:14:37.000
எது உங்களை வடுபடச் செய்யும் என்று உணர்கிறீர்கள்?"

00:14:37.000 --> 00:14:40.000
ஒன்றரை மணி நேரத்தில், எனக்கு 150 பதில்கள் கிடைத்தன.

00:14:40.000 --> 00:14:42.000
ஏனென்றால், நான் அறிய விரும்பினேன்

00:14:42.000 --> 00:14:44.000
வெளியுலகத்தில் என்ன உள்ளது என்று.

00:14:45.000 --> 00:14:47.000
என்னுடைய கணவனிடம் உதவி கேட்பது,

00:14:47.000 --> 00:14:50.000
ஏனென்றால் எனக்கு உடம்பு சரியில்லை, நாங்கள் புதிதாக திருமணமானவர்கள்;

00:14:50.000 --> 00:14:53.000
என் கணவனிடம் உடலுறவை தொடங்குவது;

00:14:53.000 --> 00:14:55.000
என் மனைவியிடம் உடலுறவை தொடங்குவது;

00:14:55.000 --> 00:14:58.000
மறுப்பை ஏற்பது; இன்னொருவரோடு வெளியே செல்ல அவரிடம் கேட்பது;

00:14:58.000 --> 00:15:00.000
டாக்டர் அழைப்புக்காக காத்திருப்பது;

00:15:00.000 --> 00:15:03.000
வேலையிலிருந்து நீக்கப்படுவது; மற்றவர்களை வேலை விட்டு நீக்குவது --

00:15:03.000 --> 00:15:05.000
இத்தகைய உலகத்தில் தான் நாம் வாழ்கின்றோம்.

00:15:05.000 --> 00:15:08.000
வடுபடத்தக்க உலகத்தில் நாம் வாழ்கின்றோம்.

00:15:08.000 --> 00:15:10.000
அதை சமாளிக்கும் வழிகளில் ஒன்றாக,

00:15:10.000 --> 00:15:12.000
நமது வடுபடும் தன்மையை மறத்துபோக செய்கிறோம்.

NOTE Paragraph

00:15:12.000 --> 00:15:14.000
அதற்கு ஆதாரமும் உண்டு என்று நினைக்கிறேன் --

00:15:14.000 --> 00:15:16.000
இந்த ஆதாரம இருப்பதற்கு, இது மட்டும் காரணம் கிடையாது,

00:15:16.000 --> 00:15:18.000
ஆனால் இது தான் ஒரு பெரும் மூலக்காரணமாக உள்ளது --

00:15:18.000 --> 00:15:22.000
நாம் தான் அதிகபடியான கடன்களில் சிக்கியுள்ள,

00:15:22.000 --> 00:15:25.000
மிகவும் குண்டாகி கொழுத்த,

00:15:25.000 --> 00:15:28.000
கெட்ட பழக்கங்களுக்கு அடிமையாகி உள்ள, மருந்துகளை சார்ந்து உயிர் வாழும்

00:15:28.000 --> 00:15:30.000
தலைமுறையினர், அமெரிக்க வரலாற்றிலேயே.

00:15:33.000 --> 00:15:36.000
பிரச்சினை என்னவென்றால் -- இதை நான் ஆராச்சியிலிருந்து அறிந்து கொண்டேன் --

00:15:36.000 --> 00:15:39.000
உங்களால் உணர்ச்சிகளைத் தேர்ந்தெடுத்து மரத்துபோக செய்ய முடியாது.

00:15:40.000 --> 00:15:43.000
நீங்கள் இவ்வாறு சொல்ல முடியாது, இது தான் கெட்ட விஷயங்கள்.

00:15:43.000 --> 00:15:45.000
இதோ வடுபடத்தக்க தன்மை, இதோ துக்கம், இதோ அவமானம்,

00:15:45.000 --> 00:15:47.000
இதோ பயம், இதோ ஏமாற்றம்,

00:15:47.000 --> 00:15:49.000
நான் இதையெல்லாம் உணர விரும்பவில்லை.

00:15:49.000 --> 00:15:52.000
நான் இரண்டு பீர் குடித்துவிட்டு, ஒரு வாழைப்பழ நட் மப்பின் சாப்பிட போகிறேன்.

00:15:52.000 --> 00:15:54.000
(சிரிப்பு)

00:15:54.000 --> 00:15:56.000
நான் இதையெல்லாம் உணர விரும்பவில்லை.

00:15:56.000 --> 00:15:58.000
எனக்கு தெரியும் நீங்கள் இதை புரிந்து கொண்டு தான் சிரிக்கிறீர்கள்.

00:15:58.000 --> 00:16:01.000
என்னுடைய பணியே உங்களுடைய வாழ்க்கையை பற்றி அறிவது தானே.

00:16:01.000 --> 00:16:03.000
கடவுளே.

00:16:03.000 --> 00:16:05.000
(சிரிப்பு)

00:16:05.000 --> 00:16:08.000
நீங்கள அத்தகைய கடினமான உணர்வுகளை மறத்துபோகச் செய்ய முடியாது,

00:16:08.000 --> 00:16:10.000
அதன் பின்விளைவுகளை மறத்துபோக செய்யாமல். நமது உணர்ச்சிகளை,

00:16:10.000 --> 00:16:12.000
நீங்கள் தேர்ந்தெடுத்து மறத்துப்போக செய்ய முடியாது.

00:16:12.000 --> 00:16:15.000
அதனால், நாம் எப்போது அதனை மறத்துபோக செய்கிறோமோ, அப்போது

00:16:15.000 --> 00:16:17.000
நாம் மகிழ்ச்சியை மறத்துபோக செய்கிறோம்,

00:16:17.000 --> 00:16:19.000
நாம் நன்றியறிதலை மறத்துபோகச் செய்கிறோம்,

00:16:19.000 --> 00:16:21.000
நாம் சந்தோஷத்தை மறத்துபோக செய்கிறோம்.

00:16:21.000 --> 00:16:24.000
அதற்கு பின், நாம் வாழ்க்கையை வெறுத்து சோகமாகிறோம்.

00:16:24.000 --> 00:16:26.000
நாம் நம்முடைய நோக்கம் என்ன, இதற்கு அர்த்தம் என்னவென்று தேடுகிறோம்,

00:16:26.000 --> 00:16:28.000
அதற்கு பிறகு நாம் வடுபடத்தக்கவர்களாக உணர்கிறோம்,

00:16:28.000 --> 00:16:31.000
அதனால் நாம் இரண்டு பீர் குடித்துவிட்டு, ஒரு வாழைப்பழ நட் மப்பின் சாப்பிடுவோம்.

00:16:31.000 --> 00:16:34.000
இது ஒரு ஆபத்தான சுழற்சியாக மாறுகிறது.

NOTE Paragraph

00:16:36.000 --> 00:16:39.000
ஒரு விஷயம், நாம் யோசிக்க வேண்டியது என்று நினைக்கிறேன்.

00:16:39.000 --> 00:16:41.000
அது என்னவென்றால், நாம் ஏன் மற்றும் எப்படி மறத்துபோக செய்கிறோம்.

00:16:41.000 --> 00:16:44.000
இது ஒரு அடிமைத்தனமாக மட்டும் இருக்க வேண்டாம்.

00:16:44.000 --> 00:16:46.000
மற்றொரு விஷயத்தையும் நாம் செய்கிறோம்,

00:16:46.000 --> 00:16:49.000
நாம் நிச்சயமற்ற அனைத்தையும், நிச்சயமாக உள்ளவாறு செய்கிறோம்.

00:16:50.000 --> 00:16:53.000
மதம், ஒரு பக்தி மற்றும் மர்மம் கொண்ட ஒரு நம்பிக்கையிலிருந்து

00:16:53.000 --> 00:16:55.000
கட்டாயமாய் நேரிடக்கூடிய உறுதிப்பாட்டு நியதி ஆகிவிட்டது.

00:16:55.000 --> 00:16:58.000
நான் தான் சரி. நீ செய்வது தவறு. வாயை மூடு.

00:16:58.000 --> 00:17:00.000
அவ்வளவு தான்.

00:17:00.000 --> 00:17:02.000
நிச்சயமாக, இது தவறில்லை என்பதில் உறுதியாக உள்ளோம்.

00:17:02.000 --> 00:17:04.000
நாம் இவ்வளவு பயப்படுகிறோமோ, அவ்வளவு வடுபடத்தக்கவர்கள் ஆகிறோம்,

00:17:04.000 --> 00:17:06.000
அவ்வளவு பயப்படுகிறோம்.

00:17:06.000 --> 00:17:08.000
இன்று அரசியல் இப்படி தான் காட்சியளிக்கிறது.

00:17:08.000 --> 00:17:10.000
இனிமேல், உரையாடல்கள் கிடையாது.

00:17:10.000 --> 00:17:12.000
இனிமேல், பேச்சுவார்த்தைகள் கிடையாது.

00:17:12.000 --> 00:17:14.000
வெறும் குற்றச்சாட்டுகள் தான் உண்டு.

00:17:14.000 --> 00:17:17.000
ஆராய்ச்சியில், குற்றச்சாட்டு எவ்வாறு விவரிக்கப்படுகிறது என்று தெரியுமா?

00:17:17.000 --> 00:17:20.000
நம் வலிகளையும், அசௌகரியங்களையும், வெளியேற்றுவதற்கான ஒரு வழி.

00:17:21.000 --> 00:17:23.000
நாம் குற்றமற்றவர்களாக இருக்க முயல்கிறோம்.

00:17:23.000 --> 00:17:26.000
யாரேனும் தான் வாழும் வாழ்க்கை, இப்படி இருக்க வேண்டும் என்று விரும்பினால், அது நானாக தான் இருக்கும்

00:17:26.000 --> 00:17:28.000
ஆனால், அது அப்படி அமைவது இல்லை.

00:17:28.000 --> 00:17:30.000
ஏனென்றால், நாம் என்ன செய்கிறோம் என்றால் நம் பிட்டத்தில் உள்ள சதையை எடுத்து

00:17:30.000 --> 00:17:32.000
நம் கன்னங்களில் ஒட்டிக் கொள்கிறோம்.

00:17:32.000 --> 00:17:35.000
(சிரிப்பு)

00:17:35.000 --> 00:17:37.000
இதை நான் நம்புகிறேன் ஒரு நூற்றாண்டில்,

00:17:37.000 --> 00:17:39.000
மக்கள் திரும்பி பார்த்து, "அடே" என்று சொல்வார்கள்.

NOTE Paragraph

00:17:39.000 --> 00:17:41.000
(சிரிப்பு)

NOTE Paragraph

00:17:41.000 --> 00:17:43.000
நாம் சரி செய்ய நினைப்பது, மிக அபாயகரமாக,

00:17:43.000 --> 00:17:45.000
நம் குழந்தைகளை.

00:17:45.000 --> 00:17:47.000
நான் நம் குழந்தைகளை பற்றி என்ன நினைக்கிறோம், என்பதை சொல்லப்போகிறேன்.

00:17:47.000 --> 00:17:50.000
அவர்கள் போராட்டத்திற்காக தயாரிக்கப்பட்டுள்ளனர், பிறந்தபோது.

00:17:50.000 --> 00:17:53.000
ஆனால், நாம் அந்த குற்றமற்ற பச்சிளங் குழந்தைகளை, கையில் கொள்ளும் போது,

00:17:53.000 --> 00:17:55.000
நமது வேலை இதுவாக இருக்கக்கூடாது, "அடே, பார் இவளை. பரிபூரணமாக உள்ளாள்.

00:17:55.000 --> 00:17:57.000
எனது வேலை இவளை இவ்வாரே, பரிபூரணமாக குறைபாடற்றவளாக வைத்துக் கொள்ளவதே --

00:17:57.000 --> 00:18:00.000
ஐந்தாம் வகுப்புக்குள் டென்னிஸ் டீம் சேர்த்து விட வேண்டும், யேல் பள்ளிக்கு ஏழாம் வகுப்பிலே சேர்த்து விட வேண்டும்."

00:18:00.000 --> 00:18:02.000
அது நம் வேலை கிடையாது.

00:18:02.000 --> 00:18:04.000
நமது வேலை, அவர்களை பார்த்து சொல்ல வேண்டும்,

00:18:04.000 --> 00:18:07.000
"உனக்கு தெரியுமா? உனக்கும் குறைப்பாடுகள் உண்டு. நீ போராட்டத்திற்காக தயாரிக்கப்பட்டுள்ளாய்.

00:18:07.000 --> 00:18:09.000
ஆனால் நீ அன்பிற்கும், பிறருடன் சொந்தம் கொண்டாடுவதற்கும், தகுதியாய் உருவாக்கப்பட்டவள்."

00:18:09.000 --> 00:18:11.000
அது தான் நமது வேலை.

00:18:11.000 --> 00:18:13.000
என்னிடம் காட்டுங்கள், இவ்வாறு சொல்லி வளர்த்த குழந்தைகளை கொண்ட தலைமுறையை.

00:18:13.000 --> 00:18:16.000
அப்படியானால், நாம் இன்று பார்க்கும் பல பிரச்சனைகள் தீர்ந்துவிடும் என்று நினைக்கிறேன்.

00:18:16.000 --> 00:18:20.000
நாம் பாசாங்கு காட்டுகிறோம், நாம் என்ன செய்கிறோமோ,

00:18:20.000 --> 00:18:23.000
அது மற்றவர்களுக்கு எந்த வித பாதிப்பும் ஏற்படுத்துவதில்லை என்று.

00:18:23.000 --> 00:18:25.000
நாம் நம் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையில் இதை செய்கிறோம்.

00:18:25.000 --> 00:18:27.000
நாம் நம் நிறுவனங்களில் இதை செய்கிறோம் --

00:18:27.000 --> 00:18:29.000
ஒரு பிணையாக இருக்கட்டும், ஒரு எண்ணெய் கசிவாக இருக்கட்டும்,

00:18:29.000 --> 00:18:31.000
ஒரு மீள்அழைப்பாக இருக்கட்டும் --

00:18:31.000 --> 00:18:33.000
நாம் பாசாங்கு காட்டுகிறோம், நாம் என்ன செய்கிறோமோ

00:18:33.000 --> 00:18:36.000
அதனால் பிற மக்களுக்கு பெரிய பாதிப்பு ஒன்றும் ஏற்படுவதில்லை என்று.

00:18:36.000 --> 00:18:39.000
நான் நிறுவங்களுக்கு சொல்ல விழைவது, இது ஒன்றும் புதிதாக நடக்கும் ஜல்லிக்கட்டு கிடையாது.

00:18:40.000 --> 00:18:42.000
எங்களுடைய விருப்பம், நீங்கள் நம்பகத்தன்மையுடன் உண்மையாக இருந்து,

00:18:42.000 --> 00:18:44.000
இதை சொல்லவதே, "எங்களை மன்னிக்கவும்.

00:18:44.000 --> 00:18:47.000
நாங்கள் இதை சரி செய்துவிடுவோம்."

NOTE Paragraph

00:18:50.000 --> 00:18:52.000
இன்னொரு வழியுமுண்டு, அதை கூறிக்கொண்டு நான் விடைபெறுகிறேன்.

00:18:52.000 --> 00:18:54.000
இதை தான் நான் கண்டு அறிந்தேன்:

00:18:54.000 --> 00:18:56.000
மற்றவர்களுக்கு நாம் நாமாக தெரிய வேண்டும்,

00:18:56.000 --> 00:18:58.000
ஆழமாக தெரியப்பட வேண்டும்,

00:18:58.000 --> 00:19:01.000
காயப்பட கூடிய அளவிற்கு, தெரியப்பட வேண்டும்;

00:19:01.000 --> 00:19:03.000
முழுமனதுடன் அன்புக் கொள்ள வேண்டும்,

00:19:03.000 --> 00:19:05.000
எந்த வித உத்திரவாதமும் இல்லாமல் --

00:19:05.000 --> 00:19:07.000
அது மிகவும் கடினமானது.

00:19:07.000 --> 00:19:10.000
நான் ஒரு தாயாய் சொல்கிறேன், அது கடுவேதனை தரக்கூடிய கடிமான செயல் --

00:19:12.000 --> 00:19:15.000
நன்றிக் கடனும், மகிழ்ச்சியையும் கடைப்பிடிக்க

00:19:15.000 --> 00:19:17.000
அந்த அச்சுறுத்தும் தருணங்களில்,

00:19:17.000 --> 00:19:19.000
நாம் நினைக்கும் போது, "நான் உன்னை இவ்வளவு நேசிக்க முடியுமா?

00:19:19.000 --> 00:19:21.000
நான் இதை இவ்வளவு அதீத ஆர்வத்துடன் நம்ப முடியுமா?

00:19:21.000 --> 00:19:24.000
நான் இதை பற்றி இவ்வளவு மூர்க்கமாக இருக்க முடியுமா?"

00:19:24.000 --> 00:19:26.000
அத்தருணங்களில், நாம் சற்று நின்று, என்ன விபரிதங்கள் நடக்குமோ என்று எண்ணி பயப்படாமல்,

00:19:26.000 --> 00:19:29.000
சொல்ல துணிய வேண்டும், "நான் மிகவும் நன்றிக் கடன்பட்டுள்ளேன்,

00:19:29.000 --> 00:19:32.000
ஏனென்றால் நான் காயப்பட கூடிய நிலையில் உள்ளேன் என்றால், நான் உயிரோடு துடிப்புணர்வுடன் வாழ்கிறேன் என்று அர்த்தம்."

00:19:33.000 --> 00:19:36.000
கடைசியாக, நான் எல்லாவற்றிலும் முக்கியம் என்று கருதும் ஒன்று,

00:19:36.000 --> 00:19:39.000
நாம் போதுமானவர்கள் என்ற மனநிறைவுடன் நம்புவது ஆகும்.

00:19:39.000 --> 00:19:41.000
ஏனென்றால், நாம் அந்த நம்பிக்கையுடன் வேலை செய்தால்,

00:19:41.000 --> 00:19:44.000
நான் போதுமானவன் என்ற மன நிறைவு அளிக்கும் நம்பிக்கையுடன் வேலை செய்தால்,

00:19:45.000 --> 00:19:48.000
நாம் கத்தி அலறுவதை விட்டுவிட்டு, நாம் செவி சாய்த்து கேட்க தொடங்குவோம்,

00:19:49.000 --> 00:19:51.000
நம்மை சுற்றி உள்ளவர்களிடம், அன்பாகவும், மென்மையாகவும் இருப்போம்,

00:19:51.000 --> 00:19:54.000
மற்றும், நாம் நமக்கே அன்பாகவும், மென்மையாகவும் இருப்போம்.

NOTE Paragraph

00:19:54.000 --> 00:19:56.000
இத்துடன் என் உரையை முடித்துக் கொள்கிறேன். நன்றி!

NOTE Paragraph

00:19:56.000 --> 00:19:59.000
(கைத்தட்டல்)