Merhabalar, ben Tharessa Kehl.

James W. Mitchell Lisesinde okuyorum.

Bugün sizlere erken yaşta ikinci dile 
maruz kalmanın öneminden bahsedeceğim.

Fakat detaylara girmeden önce
hepinize birkaç soru sormak istiyorum.

Lisede yabancı dil eğitimi 
alanlar ellerini kaldırabilir mi?

Neredeyse herkes el kaldırdı.

Lütfen bu yabancı dilin eğitimini 
iki yıldan fazla alanlar el kaldırsın.

Fena değilmiş.

Sıra son soruya geldi.

Bu yabancı dilde akıcılık kazanabildiğini 
düşünenler lütfen el kaldırsın.

Hiç kimse el kaldırmadı.

Bu sonuçlar tam olarak 
bugünkü konuşmamla ilgili.

Küreselliğin arttığı günümüz toplumunda

birden fazla dil öğrenmek 
gittikçe önemli hale geliyor.

Bu sebeple devlet okullarının çoğunun
müfredatlarına yabancı dil eklendi.

Ancak az önce sizin de 
katılımınızla gördüğümüz üzere

bu yöntemler verimli değil.

Sosyal araştırmalara göre

öğrencilerin yaklaşık 
sadece % 0.07'lik kısmının

lisede ikinci dili öğrendiği gerçeği de

bu yöntemlerin verimli olmadığını 
destekler nitelikte.

Bu iç karartıcı sonuçlara bakınca

insanların yabancı dil öğreniminin 
önemini sorgulamaya başlamaları

hiç şaşırtıcı değil.

Bununla birlikte, araştırma

ikinci dil öğreniminin bilişsel yetileri

ve çoklu görev becerilerini 
geliştirdiğini gösterdi.

Aynı zamanda,

alzaymır gibi zihinsel
dejeneratif hastalıkların

başlangıcını ertelemeyle de
ilişkilendirildi.

Yalnızca bu değil, farklı dillerde 
iletişim kurma yeteneğinin kullanılması,

ABD'nin küresel piyasadaki pozisyonunu 
koruması açısından da çok önemli.

Bütün bu bilgilere dayanarak
sorunun konseptte olmadığı,

daha çok bu konsepti 
uygularken kullandığımız

yöntemlerde olduğu sonucuna varabiliriz.

Bu durum yurt dışı eğitim programlarının

anaokulundan on ikinci sınıfa kadar 
zorunlu olmasıyla çözüme kavuşur.

Öğrencilerin dile maruz kalma 
süresi arttırılarak

ve dinleme, konuşma, kavrama 
yeteneklerine odaklanılarak

daha doğal şekilde öğrenmeleri sağlanır.

Böylece, onları bu dile
sürekli maruz bırakırız,

bu bir tür ortaya çıkma etkisine benzer.

Aynı zamanda erken yaşta dil öğrenimi

beynin gelişmiş serebral plastisitesinden
faydalanmamızı sağlar.

Beynin belirtilmiş bu kısımları

dil öğrenimiyle bağlantılı 
bölgeleri göstermekte.

Küçük yaşlarda bu bölgeler 
dış uyaranlara çok daha fazla duyarlı.

Bu sebeple öğrenim biraz 
daha kolay gerçekleşir.

Aynı zamanda kritik dönem hipotezi de 
bu düşünceyi destekler.

Kritik dönem hipotezi,
bir çocuğun hayatında

genellikle ergenlik dönemi 
öncesine kadarki sürecin,

dil öğrenimi için çok daha
verimli olduğunu öne sürer.

Bunun sebebi ise

beyinde serebral laterizasyonun,
yani dil hakimiyetinin olmayışı.

Çocuklar yeni bir dili sürekli olarak

ana dillerinin süzgecinden 
geçirmek zorunda kalmıyorlar.

Aynı zamanda bu yaşlarda 
beyin daha esnek olduğu için

küçük çocuklar farklı sesleri 
duyup taklit edebilir

ve bu sayede kelimeleri ana dil 
seviyesine yakın telaffuz edebilirler.

ABD'deki göçmenleri 
inceleyen bir araştırma,

daha erken yaşta ABD'ye gelen çocukların

daha doğal ve ana dile yakın
aksanları olduğunu ortaya koydu.

Dil yeterliliklerinde de 
bir artış gözlemlediler.

Tüm bunlara baktığımızda

ABD eğitim sisteminin 
yabancı dil öğrenimine bakış açısını

değiştirmesi gerektiğini söyleyebiliriz.

Ülkedeki gençlerin potansiyelini 
en üst seviyeye çıkarmak için

anaokulundan başlayıp
on ikinci sınıfa kadar devam eden

yeni bir sistem oluşturulmalı.

Daha küreselleşmiş ve ilişkileri 
kuvvetli bir toplum olabilmek için

ülkedeki iki veya daha fazla dil bilen 
öğrenci sayısı arttırılmalı.

Bir alıntıyla kapanış yapacağım:

''Dilinizin sınırları 
dünyanızın sınırları demek.''

Kaç dil öğrenmeye hazırsınız?

Dünyanızı ne kadar
daha sınırlandıracaksınız?

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)