İntihar: başarısız girişimlerim nasıl en büyük başarım oldu | Shraddha Shankar | TEDxUIUC
-
0:08 - 0:13Pekâlâ, sanırım bugünün gelmesi
bir şekilde kaçınılmazdı. -
0:13 - 0:14Çünkü bu süper bir tesadüf,
-
0:14 - 0:17aslında, iki yıl önce tam bu gün,
-
0:17 - 0:1923 Nisan 2014'te,
-
0:19 - 0:23on üçüncü intihar girişimimden sonra
-
0:23 - 0:26Chicago'daki bir merkezden
taburcu olmuştum. -
0:27 - 0:3050 adet çok güçlü ağrı kesici
-
0:30 - 0:32ve 8 kadeh sert içkiden sonra
-
0:32 - 0:34acil servise kaldırılmıştım
-
0:34 - 0:39ve aileme 24 saati
çıkaramayabileceğim söylenmişti. -
0:39 - 0:44Ancak beş gün sonra taburcu oldum
ve hiç zarar görmemiştim. -
0:44 - 0:46Bu mucize gibi bir şeydi
-
0:47 - 0:49ve bugün karşınızda duruyorum,
-
0:49 - 0:53tam olarak iki yıl sonra,
2016 Yılının 23 Nisanında -- -
0:53 - 0:57size bunun neden bir çare
olmayacağını nasıl anladığımı -
0:57 - 1:01ve neden asla bir daha
yapmayacağımı anlatacağım -- -
1:01 - 1:04Bu sorunla maalesef epeydir uğraşıyordum
-
1:04 - 1:07ve dediğim gibi bu on üçüncü girişimimdi.
-
1:07 - 1:10Nedeni, 15 yaşımdan hemen sonra
-
1:10 - 1:13işler biraz ters gitmeye başladı.
-
1:13 - 1:15Ben altın çocuktum,
-
1:15 - 1:17mükemmel öğrenci,
notları yüksek, süper uslu. -
1:17 - 1:20Sonra birden, artık öyle değildim.
-
1:20 - 1:22Okulu sebepsiz yere asıyor,
-
1:22 - 1:25her sabah neden varım diyerek uyanıyordum.
-
1:25 - 1:27Bir sorun olduğu açıktı
-
1:27 - 1:31ve ilk intihar girişimimden sonra,
-
1:31 - 1:34ailem bu duruma baktırmaya karar verdi
-
1:34 - 1:35ve öyle yaptık.
-
1:35 - 1:39Kapsamlı psikolojik değerlendirmeler
ve nörolojik testlerden sonra -
1:39 - 1:41bir şey bulduk:
-
1:41 - 1:45Manik depresif olarak da bilinen
bipolar rahatsızlığım vardı. -
1:45 - 1:47Bu ne demek anlamamıştım
-
1:47 - 1:50ama beyin devrelerimde
bir anormallik olduğu açıktı -
1:50 - 1:53ve benim sinir ileticilerimin düzeni
normal insanlara göre -
1:53 - 1:56çok yetersiz durumdaydı.
-
1:56 - 2:00Kısacası genetik piyangoyu kaybetmiştim.
-
2:00 - 2:01Fakat bunun iyi bir yanı vardı.
-
2:01 - 2:04Biraz ferahlık veren iyi haber şuydu;
-
2:04 - 2:05kötü bir insan değildim.
-
2:05 - 2:07Çünkü çok uzun süredir
-
2:07 - 2:09ailem ve çevremde
neden olduğum çatışmaların -
2:09 - 2:12kendi suçum olduğunu,
gerçekten benim yaptığımı sanıyordum -
2:12 - 2:14ve öyle olmadığını bilmek güzeldi.
-
2:14 - 2:17Bir kişi olarak yansımamın
bu olmadığını bilmek güzeldi, -
2:17 - 2:20bu hastalığımın yansımasıydı
-
2:20 - 2:22ve onu ben yönetmiyordum.
-
2:22 - 2:26Ama aynı şey ayrıca çok kötü bir haberdi.
-
2:26 - 2:29Çünkü gelecekle ilgili
pek çok planım vardı. -
2:29 - 2:31Çok parlak bir öğrenciydim.
-
2:31 - 2:34Bu yüzden, zihinsel tutarlılığım
ve düşüncelerim üzerinde -
2:34 - 2:38kontrolüm olmadığının söylenmesi
beni çok korkutmuştu. -
2:38 - 2:40Her şeyden kökten vazgeçmek
zorunda olduğumu -
2:40 - 2:45çünkü işlerin artık benim istediğim gibi
gitmeyeceğini anladığım an galiba oydu. -
2:45 - 2:47Ve haklıydım.
-
2:47 - 2:49Üçüncü sınıfın sonunda,
-
2:49 - 2:50okula gitsem bile
-
2:50 - 2:53haftada en fazla üç gün gidiyordum.
-
2:53 - 2:55Lise birinci sınıfta,
-
2:55 - 3:00okulu temelli bırakmadan önce
bir ya da iki ay devam edebildim, -
3:00 - 3:03gün içinde kısmi hastane
tedavisine gidiyordum -
3:03 - 3:07ve geceleri ileri yerleştirmede beş dersi
kendi kendime öğreniyordum. -
3:07 - 3:11Yani sizi çaresiz bırakan bir
zihinsel hastalığınız var diye -
3:11 - 3:13hayat durmuyordu.
-
3:13 - 3:17Sonra bunun berbat olduğunu gördüm.
-
3:17 - 3:19Çok berbattı.
-
3:19 - 3:22Durumun berbat olması
hastalığın kendisi yüzünden değildi, -
3:22 - 3:24onun doğası yüzündendi.
-
3:24 - 3:28Çünkü bu görünür bir çözümü
olan bir sorun değildi. -
3:28 - 3:31Bacağım kırılsa ne olduğunu görürüm.
-
3:31 - 3:33Altı, sekiz hafta alçıya alınır
-
3:33 - 3:35ve devam ederim.
-
3:35 - 3:38Fakat psikolojik rahatsızlıklar
hiç aynı şekilde olmuyor. -
3:38 - 3:42Maalesef hiçbir şey göremiyorsunuz,
ne olup bittiğini hiç bilmiyorsunuz. -
3:42 - 3:45Eldeki tek şey, bir dizi nedenle
ortaya çıkabilecek olan -
3:45 - 3:48bir dizi muğlak belirti oluyor.
-
3:48 - 3:52Şöyle şeyler söyleyen insanlara nasıl
davranacağını bilmekte zorlanırsınız: -
3:52 - 3:54"Galiba bir şeyler görüyorum."
-
3:54 - 3:56"Her gün ölmek istiyorum."
-
3:56 - 4:00Bu sözler, "Midem ağrıyor" diyen
biriyle ilgilenmekten azıcık daha zor. -
4:00 - 4:03Ve sonra hayat böyle devam etti.
-
4:03 - 4:08Yani bu görünürlük eksikliği
bizi boşta kalan top yapmaya zorluyor. -
4:08 - 4:11Bunun genel anlamı,
doğru ilacı bulana kadar, -
4:11 - 4:13birbiri ardına
-
4:13 - 4:15ilaçlar arasında dönüp durmak.
-
4:15 - 4:18Şanslıysanız bir iki hafta alır.
-
4:18 - 4:20Çoğunda birkaç ay alır.
-
4:20 - 4:23Benim durumumda bu süre
bir yıl ile bir buçuk yıl arası. -
4:23 - 4:27Nihayet kısmi hastane tedavisi
bir tür rutine girmişti. -
4:27 - 4:30Sabah hastane, gece okul, yatış.
-
4:30 - 4:33Durula, yıka, tekrarla.
-
4:33 - 4:36Rutinim artık buydu
-
4:36 - 4:38ve bu rutinden nefret ediyordum.
-
4:38 - 4:42Önceleri okula gitmek için
-
4:42 - 4:44sabah saçma bir saatte
uyanmak zorunda olmaktan -
4:44 - 4:46ne kadar çok şikayet
ettiğimi iyi hatırlıyordum. -
4:46 - 4:49Ama şimdi bunun için her şeyi verirdim.
-
4:49 - 4:52Okulda olup malzeme odasında
arkadaşlarımla konuşmak için -
4:52 - 4:55her şeyi ama her şeyi verirdim.
-
4:55 - 4:58Yemekhanenin iğrenç yemeklerini
yemek için bile her şeyi verirdim -
4:58 - 5:00çünkü durum o kadar berbattı.
-
5:00 - 5:02Bütün o şeyler artık uzak anılardı.
-
5:02 - 5:05Artık burada olmak istemiyordum.
-
5:05 - 5:07Şimdiye kadarki hayatım böyleydi,
-
5:07 - 5:08bir yıldan fazla olmuştu
-
5:08 - 5:10ve sonsuza kadar böyle gidemezdi,
-
5:10 - 5:13bunu kabul etmiyordum.
-
5:13 - 5:15Yapmam gereken şeyi biliyordum.
-
5:15 - 5:18Tek bir nedenle buradaydım:
-
5:18 - 5:20Bir tedavi merkezinden diğerine,
-
5:20 - 5:22oradan başka bir tedavi merkezine,
-
5:22 - 5:25yine başka bir tedavi merkezine
dönüp durmamın nedeni, -
5:25 - 5:28kendimi öldürmeyi denemekten
vazgeçemiyor gibi olmamdı. -
5:28 - 5:33Ama bunun bir nedeni olmalıydı
ve sonunda buldum. -
5:33 - 5:36Yani bir süre etrafta görünüyordum,
her şey iyi gibi gidiyordu -
5:36 - 5:38ve sonra aniden,
-
5:39 - 5:41artık iyi hissetmiyordum
ve işler baş aşağı gidiyordu, -
5:41 - 5:43bu yüzdendi.
-
5:43 - 5:45Gittiğim bütün tedavi merkezleri,
-
5:45 - 5:48aldığım bütün tedaviler,
-
5:48 - 5:51verdikleri bütün motivasyonlar
-
5:51 - 5:53şöyle şeylerdi:
-
5:53 - 5:55"Ailenin ne kadar büyük
yıkım yaşayacağını düşün, -
5:55 - 5:57asla aynı olamayacaklar."
-
5:57 - 6:00"Senin kaybından kaç kişi
etkilenecek, bunu düşün." -
6:00 - 6:02"Kardeşlerin ne hissedecekler?"
-
6:02 - 6:05Bunlar çok güzel motivasyonlar,
-
6:05 - 6:07yani sevdiklerini üzmeyi kim ister?
-
6:07 - 6:09Ama sonra fark ettim ki
-
6:09 - 6:10bunu zaten biliyoruz.
-
6:10 - 6:13Sevdiklerimizi sevdiğimizi biliriz,
o yüzden bir not alırlar, -
6:13 - 6:17gitmeden önce yürekten ve nazikçe
yazılmış bir not alırlar. -
6:17 - 6:20Fark ettim ki
-
6:20 - 6:23yani ya annem babam artık yanımda olmazsa?
-
6:23 - 6:25İştelerdir, telefonuma cevap vermezler.
-
6:25 - 6:28Kardeşim okuldadır, telefonu açmaz.
-
6:28 - 6:30Konuşacak kimsem olmaz
-
6:30 - 6:35ve yakındaki eczaneden bir kutu
Advil'e ulaşmak çok kolay. -
6:35 - 6:38Bütün bu dışsal motivasyonlar gitmişti
-
6:38 - 6:40ve ben dağılmıştım
-
6:40 - 6:44çünkü bana göre beni
burada tutacak hiçbir şeyim yoktu. -
6:44 - 6:48Gitmeyi çok fena istesem de
burada kalma arzusunu -
6:48 - 6:52ne yapıp edip bulmak zorundaydım.
-
6:52 - 6:56Bunu hangi kahrolası
biçimde yapmam gerekiyordu? -
6:56 - 6:57Hiç bilmiyordum.
-
6:57 - 7:00Bana imkânsız görünüyordu
ve bir süre öyleydi de. -
7:00 - 7:04Bir yıl, iki yıl bir sebep
bulmaya çabaladım -
7:04 - 7:07ve sonunda neredeyse vazgeçmiştim.
-
7:07 - 7:10Sonra, geçen baharda bir gün, kaderin işi,
-
7:10 - 7:12çözüm tam kucağıma düştü.
-
7:12 - 7:17Bir arkadaşımı yirmilik diş çekimi için
hastaneye götürmüştüm -
7:17 - 7:20ve operasyon sırasında
bekleme odasındaydım. -
7:20 - 7:23Ruh sağlığı temalı bir
dergiyi karıştırıyordum, -
7:23 - 7:27bir yazıya rastladım ve orada
çok ilginç bir istatistik gördüm. -
7:27 - 7:33Görünüşe göre, her 20 intihar
girişiminden 19'u başarısız oluyordu, -
7:34 - 7:35başarısızlık oranı %95'di
-
7:35 - 7:38ve neden şanslı olduğumu
kesinlikle açıklıyordu. -
7:38 - 7:41Ancak bundan sonraki intihar oranı,
-
7:41 - 7:45bundan sonra gördüğüm istatistik,
-
7:45 - 7:48hayatımı sonsuza kadar değiştirdi.
-
7:48 - 7:52Söylendiğine göre, intihar girişimi
başarısız olanların %96'sı, -
7:52 - 7:57hayatlarına ciddi hasarlarla
devam ediyordu. -
7:57 - 8:00Size şöyle açıklayayım,
-
8:00 - 8:03kendini asma girişimi
planlandığı gibi gitmediği için -
8:03 - 8:07boyundan aşağısı felç kalan
insanlardan bahsediyorum, -
8:07 - 8:10kendilerini yanlış bölgeden
vurdukları için yüzleri dağılan -
8:10 - 8:12ve kalıcı beyin hasarı oluşan insanlardan,
-
8:12 - 8:17daimi karaciğer ve böbrek
diyalizine giren insanlardan -- -
8:17 - 8:20ki bunu her gün, hatta her hafta
yaptırtmak zorundalar -- -
8:20 - 8:22ve bunların tümünün sebebi,
-
8:22 - 8:24bu kişilerin hepsinin aşırı dozdan sonra
-
8:24 - 8:27hastaneye yeteri kadar hızlı
gidemeyip mideleri yıkanmadığı içindi. -
8:27 - 8:290.95 çarpı 0.96, 0.91 yapar.
-
8:30 - 8:35Bunun anlamı, intihar girişiminden
sağ çıkanların %91'i -
8:35 - 8:39şu anda anlattığım şekilde
bir hayat yaşıyor. -
8:39 - 8:45İnsanların %91'i sadece başka
bir çıkış göremediği için -
8:45 - 8:49çok farklı ve korkunç bir hayat yaşıyor.
-
8:49 - 8:51O zaman şunu anladım:
-
8:52 - 8:55Şu anda uyanmaktan
çok nefret ediyor olabilirdim, -
8:55 - 8:56zor hareket ediyordum
-
8:56 - 9:00ve ailemi üzmek istemediğim için
burada kalıyordum, -
9:00 - 9:03benim için çok fedakarlık yaptılar
-
9:04 - 9:09ama eğer alternatif buysa
bundan sonra hayatı sevecek miydim? -
9:09 - 9:14Düşünelim, o 13 denemenin birinde bile
-
9:14 - 9:17eğer çoğunluk tarafına düşüp
"şanslı" olmasaydım, -
9:17 - 9:21bugün bildiğim hayat olmayacaktı.
-
9:22 - 9:24Şöyle bir şey var,
intiharı düşünen çoğu insan -
9:24 - 9:26kaybedecek bir şeyi olmadığını sanır.
-
9:26 - 9:29Ya ölürsün ya hayatta kalırsın,
-
9:29 - 9:31ya ölür ya da başarısız olursun.
-
9:31 - 9:36Ama şimdi, ya ölürsün ya da hakikaten
başarısız olursun vardı -
9:36 - 9:39ve bu, oyunu tamamen değiştirdi.
-
9:39 - 9:42O andan itibaren intihar
konusunda hiç aynı düşünmedim. -
9:42 - 9:46Hiç tekrar denemedim,
hatta hiç aklımdan geçmedi. -
9:46 - 9:50Yani şu vardı,
pervasızlık yaptığımı anladım. -
9:50 - 9:54Hayatıma son vermek için
aşırıya gittiğimi anladım, -
9:54 - 9:57her denemem bir öncekinden daha aşırıydı.
-
9:58 - 10:00Fiziksel olarak sağlam kaldığım için
-
10:00 - 10:03en azından ibadet amaçlarımı
gerçekleştirebilirdim, -
10:03 - 10:05bu razı olacağım bir şeydi.
-
10:05 - 10:07İntihar bir emniyet filesi gibiydi,
-
10:07 - 10:09benim sigortamdı.
-
10:09 - 10:11Şöyle bir örnek vereyim:
-
10:11 - 10:13Eğer bir ip cambazı iseniz
-
10:13 - 10:16gösteriden önce prova yaparsınız
ve altınızda bir emniyet filesi vardır. -
10:16 - 10:19Bir iki kez düşebilirsiniz
çünkü sorun yoktur. -
10:19 - 10:22Fakat gösteri anında aşağıda file yoktur
-
10:22 - 10:24ve düşmezsiniz
-
10:24 - 10:27çünkü nereye düşeceksiniz,
düşerseniz bittiniz demektir. -
10:27 - 10:30Hayat da biraz buna benziyor.
-
10:30 - 10:31İntihar benim emniyet filemdi
-
10:31 - 10:35çünkü hayat kalitemi ve mutluluğumu
-
10:35 - 10:37kader benden tamamen çekip almıştı.
-
10:37 - 10:40Düşündüm ki eğer beni yıkan kaderse
-
10:40 - 10:42ben cezadan muaftım.
-
10:42 - 10:46Bir gemiden atlayabilirdim çünkü başıma
gelenlerden ben sorumlu değildim. -
10:46 - 10:49Hayır, benim suçum değildi ki,
temelli gidebilirdim. -
10:49 - 10:51Yalnız, artık yapamıyordum.
-
10:51 - 10:53Burada takılıp kalmıştım.
-
10:53 - 10:56Bu yüzden hayata bakışımı değiştirmem
gerekiyordu ve bunu hemen yapmalıydım. -
10:56 - 11:01Değişim "Umarım her şey düzelir"den
"Her şey düzelecek" biçimine dönüştü. -
11:01 - 11:06"Umarım mutlu olurum"dan
"Sonsuza kadar mutlu olacağım"a dönüştü. -
11:06 - 11:09Yani şunu anladım,
burada kalmak zorundaysam -
11:09 - 11:11mutluluktan daha az bir şeye
razı olmayacaktım -
11:11 - 11:15ve eğer bunu istiyorsam
kendim elde etmeliydim. -
11:15 - 11:17Hayatımın kontrolünü ele almalıydım.
-
11:17 - 11:21Ve bir kez daha, yedi yıldan sonra,
Shradda tekrar kontrolü ele almıştı. -
11:21 - 11:25Bundan sonra şunu gördüm,
madem burada takılıp kalmışsam -
11:25 - 11:28öylesine var olmak istemiyordum,
yaşamak istiyordum. -
11:28 - 11:30Tatminkar bir hayat yaşamanın tek yolu da
-
11:30 - 11:31benim düşünceme göre
-
11:31 - 11:33bir tutku bulmaktı.
-
11:33 - 11:35Bulmam uzun sürmedi.
-
11:35 - 11:40Yani epeydir bir psikolojik
rahatsızlıkla mücadele ediyordum. -
11:40 - 11:43Bu süre boyunca, hastalığın yaftalandığını
-
11:43 - 11:47ve bu konuda çok fazla
yanlış anlama olduğunu görmüştüm. -
11:47 - 11:49Öyle görünüyordu ki
-
11:49 - 11:52psikolojik rahatsızlıkları,
onu çeken kişiler hariç -
11:52 - 11:55hiç kimse bilmiyor gibiydi.
-
11:55 - 11:57Bunu anlıyorum, çok iyi anlıyorum.
-
11:57 - 12:01İnsanlar somut, elle tutulan şeyleri sever
-
12:01 - 12:05ve psikolojik rahatsızlıklar
hiçbir şekilde somut şeyler değil. -
12:06 - 12:08Psikolojik rahatsızlıklar gözle görülmez,
-
12:08 - 12:11onlara dokunamazsınız, göremezsiniz
-
12:11 - 12:14ve bu nedenle anlaşılmazlar.
-
12:14 - 12:17Kırık bacak örneğini alalım.
-
12:17 - 12:19Biri bacağını kırmıştır.
-
12:19 - 12:21Kolunuz bacağınız hiç kırılmamış olabilir
-
12:21 - 12:26ama bütün insanlar en azından
bir parça fiziksel acı tatmıştır. -
12:26 - 12:28Ayak parmağınızı çarptınız diyelim,
-
12:28 - 12:32bunun nasıl acıdığını bilirsiniz,
bunun ne çok acıdığını bilirsiniz. -
12:32 - 12:35Aklınızdaki bu acıyı alın,
-
12:35 - 12:36biraz artırın,
-
12:36 - 12:40kırılan bir kemiğin nasıl
bir his olduğunu anlayabilir -
12:40 - 12:42ve bunu görebilirsiniz de.
-
12:42 - 12:44Kavraması kolay.
-
12:44 - 12:46Psikolojik rahatsızlık aynı değil.
-
12:46 - 12:50Bir kişinin zihinsel durumu
çok hızlı kötüleşiyor olabilir -
12:50 - 12:52ama bunu asla anlamazsınız
-
12:52 - 12:56çünkü dışarıdaki kabuk
görünüşte aynı kalır. -
12:56 - 12:58Sorun bu.
-
12:58 - 13:00Tamam, bunu anlıyorum.
-
13:00 - 13:03Fakat milyonlarca insanın da
bu şekilde düşünmesi üzücü -
13:03 - 13:08ve bunu değiştirmek için kimsenin
bir şey yaptığı da yok gibi. -
13:09 - 13:12Böylece misyonum
bu görünümü değiştirmek oldu -
13:12 - 13:14ve işe başladım.
-
13:14 - 13:18Şunu anladım ki
bütün bu şeylerle mücadele ederken -
13:18 - 13:21benim lisedeki kişilerin hiçbirine
-
13:21 - 13:23durumumdan bahsetmemekle,
-
13:23 - 13:27çok nefret ettiğim şu şeyden,
damgalanmaktan bahsetmemekle, -
13:27 - 13:29öykümü anlatmaktan utanmakla,
-
13:29 - 13:32bu duruma katkı yapıyordum.
-
13:32 - 13:37Bunu yenmenin tek yolu da
kendi gerçeğimle açıkça ortaya çıkmaktı. -
13:37 - 13:39Şimdi yaptığım şey işte bu.
-
13:39 - 13:41Aileme ve arkadaşlarıma,
-
13:41 - 13:44bir TED konuşması yapacağımın
haberini verdiğimde -
13:44 - 13:47pek çok "tebrikler"
ve "çok cesursun" tepkisi aldım. -
13:47 - 13:51Fakat bunu pek anlamadım
çünkü ben öyle görmüyordum. -
13:51 - 13:53Bu sahneye cesur olduğumdan çıkmadım.
-
13:53 - 13:58Bu sahnede bu konuşmayı yapıyorum
çünkü bu konuşmanın yapılması gerekiyor. -
13:58 - 13:59Bu konuşmanın yapılması gerek
-
13:59 - 14:01çünkü insanlar şunu hiç fark etmiyor,
-
14:01 - 14:04psikolojik hastaların damgalanması,
-
14:04 - 14:07hastalıktan ıstırap çekenleri
tedavi aramaktan çok -
14:07 - 14:09dolaylı olarak ölüme iter.
-
14:09 - 14:11İzninizle ne kastediyorum açıklayayım.
-
14:11 - 14:15Şiddetli depresyonu olan kişiler
-
14:15 - 14:17ihtiharın eşiğinde olabilir.
-
14:17 - 14:20Ancak yardım istemeye cesaret ettiklerinde
-
14:20 - 14:23dikkat çekmeye çalışıyor veya kafayı
bozmuş yaftası yiyorlar. -
14:23 - 14:26İnsanlar bunu bilir, bunu onlar biliyorlar
-
14:26 - 14:28ve bu nedenle şöyle düşünüyorlar:
-
14:28 - 14:31"Konuşmayıp sessiz kalsam daha iyi gibi."
-
14:31 - 14:33Fakat her nedense,
-
14:33 - 14:36insanlar kanser olduğunu açıkladığında
-
14:36 - 14:38Facebook paylaşımları 100 beğeni alır,
-
14:38 - 14:42arkadaşları bir Facebook
destek grubu sayfası açar, -
14:42 - 14:45bu hastalık öyle ciddiye alınıyor ki
-
14:45 - 14:48hasta çocukları Disneyland'a
götürme işini yapan -
14:48 - 14:51belirli bir kuruluş bile var.
-
14:51 - 14:52Öldüklerinde - eğer ölürlerse -
-
14:52 - 14:54bir savaşçı gibi görülürler,
-
14:54 - 14:56sonuna kadar savaşan cesur insanlardır.
-
14:56 - 14:58Öyle olmadıklarını söylemiyorum.
-
14:58 - 15:00Ama her nedense,
-
15:00 - 15:04birisi psikotik episodlara
daha fazla tahammül edemeyip -
15:04 - 15:07paranoyası tetikleyen,
devamlı sıcak terleme, bulantı yapan, -
15:07 - 15:12sürekli değişen ilaç tedavileriyle
baş edemeyip, -
15:12 - 15:15artık bunlara katlanamayıp
-
15:15 - 15:17intihar ettiğinde
-
15:17 - 15:20bencil ve güçsüz olarak görülüyor.
-
15:20 - 15:23Bu hakikaten şaşırtıcı ve üzücü
-
15:23 - 15:27çünkü bu iki hastalık da
diğeri kadar acı verici olabiliyor, -
15:27 - 15:30diğeri kadar ölümcül olabiliyor,
-
15:30 - 15:32ikisi de aynı neticeyi getirebiliyor
-
15:32 - 15:35ve birbirinden çok farklı görülüyor.
-
15:35 - 15:37Bu yüzden buradayım çünkü kızgınım.
-
15:37 - 15:40Kızgınım çünkü yardıma
ihtiyacım olduğunda -
15:40 - 15:42yardım isteyebileceğimi hissetseydim,
-
15:42 - 15:45bunu insanlara anlatmanın sorun
olmayacağını hissetseydim, -
15:45 - 15:48o zaman belki de ihtiyacım
olan desteği alabilirdim. -
15:48 - 15:52Kendimi belki üç, belki dört,
belki beş yıl yaşadığım azaptan -
15:52 - 15:54kurtarmış olurdum.
-
15:54 - 15:56Ama ne olacağını bildiğim için
-
15:56 - 15:57sessizce acı çektim.
-
15:57 - 16:00Diğerlerinin aynı şeye
izin vermesini reddediyorum. -
16:00 - 16:04Bu konuşmaya tonlarca farklı
tepki alacağımın farkındayım. -
16:04 - 16:08Birileri böyle tabu bir konuda
birinin konuşmasına çok şaşıracak -
16:08 - 16:11çünkü insanlar bu konuyu konuşmaz.
-
16:11 - 16:13Bundan mutlu olan kişiler de olacak,
-
16:13 - 16:17onlar da psikolojik rahatsızlıklarını
açıkça söyleyebileceklerini düşünecekler. -
16:17 - 16:20Benim bu sahnede konuşmamın
-
16:20 - 16:22dikkat çekme taktiği olduğunu
-
16:22 - 16:25düşünecek kişiler de maalesef olacak.
-
16:25 - 16:27Bunların hepsini tarttım
-
16:27 - 16:30ama iki saniye sonra bunu
yapmamam gerektiğine karar verdim. -
16:30 - 16:32Çünkü burada bulunma nedenim
kabul görmek değil, -
16:32 - 16:34bu hiç umurumda değil.
-
16:34 - 16:36Bir mesaj vermek için buradayım:
-
16:36 - 16:40Bu konu konuşulmalı çünkü bu konu
yeterince gündeme getirilmiyor -
16:40 - 16:41ve sorun bu.
-
16:41 - 16:45Kim olursanız olun,
kim olduğunuz önemli değil, -
16:45 - 16:47sözüme güvenin, sizin için bir umut var.
-
16:47 - 16:50Bir umudunuz var, başarabilirsiniz,
-
16:50 - 16:52sonsuza kadar acı çekmek
zorunda değilsiniz. -
16:52 - 16:56En son mutlu oluşunuzun üzerinden
ne kadar zaman geçmiş olursa olsun, -
16:56 - 17:00şimdi buradasınız ve bunun anlamı
bir gün daha, bir gün daha kalabilirsiniz, -
17:00 - 17:04kendi başarı öykünüzü gerçekleştirene
dek, ne kadar gerekiyorsa kalabilirsiniz. -
17:04 - 17:06Çok güzel şeyler yaşayacaksınız
-
17:06 - 17:09çünkü o güzel şeyleri
siz gerçekleştireceksiniz. -
17:09 - 17:11Sonra şunu anlamanız gerekiyor:
-
17:11 - 17:15bu çektikleriniz
ve yaşadıklarınız sayesinde -
17:15 - 17:18hiç kimsede olmayan beceri
ve yetenekler kazandınız. -
17:18 - 17:21Öyleyse bunları
kendi avantajınıza kullanın -
17:21 - 17:24dışarı çıkın ve dünyaya
ne olduğunuzu gösterin. -
17:24 - 17:27Eğer bu konuşmadan aklınızda
bir şey kalmasını istesem -
17:28 - 17:30şu olsun derim:
-
17:30 - 17:32Asla olduğunuz yere bakıp
-
17:32 - 17:34işler daha kötü olamaz sanmayın.
-
17:35 - 17:36Çünkü inan bana,
-
17:36 - 17:38işler daha da kötüleşebilir.
-
17:38 - 17:42İşler çok daha kötüleşebilir.
-
17:43 - 17:46Fakat aynı zamanda
işler çok iyiye de gidebilir. -
17:46 - 17:48Teşekkür ederim.
-
17:48 - 17:50(Alkışlar)
- Title:
- İntihar: başarısız girişimlerim nasıl en büyük başarım oldu | Shraddha Shankar | TEDxUIUC
- Description:
-
Shraddha Shankar, yaşamının büyük kısmını bir psikolojik rahatsızlıkla mücadele ederek geçirmiş ve ergenliği boyunca 13 intihar girişiminden sağ çıkmış bir lisans öğrencisidir. TEDxUIUC'daki güçlü bir konuşmada, şiddetli bir psikolojik rahatsızlıkla büyürken karşılaştığı zorluklar ve sonunda iyileşme bulmanın sırrı hakkındaki öyküsünü halkla ilk kez paylaşıyor.
Shraddha, Illinois'de istatistik okumakta olup, National Alliance on Mental Illness of Illinois'de yöneticidir. Kendi zorluklarını yaşayan Shraddha, karşılaştıkları zorluklar ne olursa olsun, hedeflerine ulaşmalarına yardımcı olmak için psikolojik rahatsızlıkları olanları güçlendirmeyi ve eğitmeyi umuyor. Gelen tüm birinci sınıf öğrencilere yönelik bir ulusal intihar önleme programı oluşturmada rol almaktadır.
Bu konuşma, TED konferans formatı kullanılarak bir TEDx etkinliğinde yapılmış ancak yerel bir topluluk tarafından bağımsız olarak düzenlenmiştir. Daha fazla bilgi için http://ted.com/tedx adresini ziyaret edin
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 18:00