Return to Video

Anderen helpen maakt gelukkig -- als je het op de juiste manier doet

  • 0:01 - 0:04
    Ik heb een behoorlijk leuke baan,
  • 0:04 - 0:07
    namelijk erachter zien te komen
    wat mensen gelukkig maakt.
  • 0:08 - 0:12
    Het is zo leuk dat het bijna
    een beetje onbeduidend lijkt,
  • 0:12 - 0:15
    helemaal in een tijd
    waarin we geconfronteerd worden
  • 0:15 - 0:17
    met behoorlijk deprimerende krantenkoppen.
  • 0:18 - 0:22
    Maar het blijkt dat bestuderen
    van geluk een sleutel kan zijn
  • 0:22 - 0:26
    tot het oplossen van een aantal van
    de moeilijkste problemen die we hebben.
  • 0:27 - 0:31
    Het heeft me bijna 10 jaar gekost
    om hierachter te komen.
  • 0:32 - 0:33
    In het begin van mijn carrière
  • 0:33 - 0:37
    heb ik met mijn medewerkers
    een artikel gepubliceerd in 'Science'
  • 0:37 - 0:40
    met de titel 'Geld uitgeven
    aan anderen vergroot geluk'.
  • 0:40 - 0:43
    Ik had veel vertrouwen in deze conclusie,
  • 0:43 - 0:45
    alleen was er één probleem:
  • 0:45 - 0:49
    het leek niet op mij
    van toepassing te zijn.
  • 0:49 - 0:50
    (Gelach)
  • 0:50 - 0:52
    Ik gaf zelden geld aan goede doelen
  • 0:52 - 0:53
    en wanneer ik dat deed
  • 0:53 - 0:56
    voelde ik niet die warmte
    die ik verwachtte.
  • 0:57 - 1:03
    Ik begon me af te vragen of er misschien
    iets mis was met mijn onderzoek
  • 1:03 - 1:06
    of dat er iets mis was met mij.
  • 1:07 - 1:13
    Mijn eigen glansloze emotionele reactie
    op het geven was helemaal verwarrend
  • 1:13 - 1:19
    omdat mijn vervolgonderzoeken lieten zien
    dat zelfs peuters blijdschap vertoonden
  • 1:19 - 1:20
    na het geven aan anderen.
  • 1:21 - 1:25
    In één experiment brachten mijn collega's
    Kiley Hamlin, Lara Aknin en ik,
  • 1:25 - 1:28
    kinderen net onder de twee jaar oud
    naar het laboratorium.
  • 1:28 - 1:30
    Je kan je voorstellen
  • 1:30 - 1:34
    dat we moesten werken met een betaalmiddel
    waar peuters heel veel om geven,
  • 1:34 - 1:38
    dus we gebruikten hun equivalent van goud,
  • 1:38 - 1:40
    namelijk Goldfish crackers.
  • 1:40 - 1:41
    (Gelach)
  • 1:41 - 1:45
    We gaven de kinderen een schat
    aan Goldfish crackers voor henzelf
  • 1:45 - 1:48
    en de mogelijkheid om een deel
    van de crackers weg te geven
  • 1:48 - 1:50
    aan een pop genaamd Monkey.
  • 1:50 - 1:54
    (Video) Onderzoeker: Ik heb meer snoepjes
    gevonden en ik geef ze allemaal aan jou.
  • 1:55 - 1:57
    Peuter: Oh. Dank je wel.
  • 1:59 - 2:01
    Onderzoeker: Maar, weet je,
    ik zie hier geen snoep meer.
  • 2:01 - 2:03
    Wil jij er één aan Monkey geven?
  • 2:04 - 2:06
    Peuter: Ja.
    Onderzoeker: Ja?
  • 2:07 - 2:08
    Peuter: Ja.
  • 2:13 - 2:14
    Alsjeblieft.
  • 2:14 - 2:18
    Onderzoeker: Oh, lekker. Mmmm.
  • 2:19 - 2:20
    Peuter: Alles weg, hij at het op.
  • 2:22 - 2:24
    Elizabeth Dunn: We trainden
    onderzoeksassistenten
  • 2:24 - 2:26
    deze video's te bekijken
  • 2:26 - 2:28
    en de emotionele reacties
    van de peuters te coderen.
  • 2:28 - 2:31
    Natuurlijk vertelden we hen
    onze hypotheses niet.
  • 2:31 - 2:34
    De data lieten zien dat peuters
    behoorlijk blij waren
  • 2:34 - 2:37
    wanneer ze de stapel crackers
    voor zichzelf kregen,
  • 2:37 - 2:39
    maar dat ze nog blijer waren
  • 2:39 - 2:42
    als ze een paar van deze crackers
    weg konden geven.
  • 2:42 - 2:47
    Dit warme gevoel bij geven,
    blijft tot in de volwassenheid bestaan.
  • 2:47 - 2:51
    Toen we enquêtes analyseerden
    van meer dan 200.000 volwassenen
  • 2:51 - 2:53
    van over de hele wereld,
  • 2:53 - 2:56
    zagen we dat bijna een derde
    van de wereldbevolking
  • 2:56 - 3:00
    aangaf de afgelopen maand wat geld
    gedoneerd te hebben aan goede doelen.
  • 3:01 - 3:05
    Opvallend was dat overal op de wereld
  • 3:05 - 3:09
    de mensen die geld doneerden gelukkiger
    waren dan de mensen die dat niet deden,
  • 3:09 - 3:13
    zelfs rekening houdend
    met hun persoonlijke financiële situatie.
  • 3:14 - 3:16
    En deze correlatie was niet triviaal.
  • 3:17 - 3:19
    Het leek erop dat doneren aan goede doelen
  • 3:19 - 3:21
    ongeveer hetzelfde verschil
    voor geluk maakte
  • 3:21 - 3:24
    als het hebben van
    twee keer zoveel inkomen.
  • 3:26 - 3:28
    Als onderzoeker,
  • 3:28 - 3:31
    als je zoveel geluk hebt
    op een effect te stuiten
  • 3:31 - 3:35
    dat wereldwijd voor
    kinderen en volwassen geldt,
  • 3:35 - 3:37
    ga je je afvragen:
  • 3:37 - 3:39
    kan dit een deel zijn
    van de menselijke aard?
  • 3:40 - 3:44
    We weten dat plezier
    adaptief gedrag versterkt,
  • 3:44 - 3:49
    gedrag zoals eten en seks,
    die onze soort helpen voortbestaan,
  • 3:49 - 3:54
    en het leek me dat geven
    zo'n soort gedrag was.
  • 3:55 - 3:57
    Ik was erg enthousiast over deze ideeën
  • 3:57 - 4:00
    en ik schreef erover
    in de 'New York Times'.
  • 4:00 - 4:03
    Een van de mensen die dit artikel lazen
  • 4:03 - 4:04
    was mijn boekhouder.
  • 4:04 - 4:07
    (Gelach)
  • 4:07 - 4:08
    Ja.
  • 4:08 - 4:13
    Toen ik mijn belastingaangifte
    moest doen, zat ik tegenover hem
  • 4:13 - 4:16
    en zag hem langzaam met zijn pen tikken
  • 4:16 - 4:18
    op het gedeelte 'goede doelen'
    op mijn belastingaangifte
  • 4:18 - 4:20
    met een gezichtsuitdrukking
  • 4:20 - 4:23
    van slecht verborgen afkeuring.
  • 4:23 - 4:25
    (Gelach)
  • 4:25 - 4:27
    Mijn carrière was gebouwd
  • 4:27 - 4:30
    rondom het laten zien
    hoe goed het voelt om te geven,
  • 4:30 - 4:33
    maar zelf deed ik dat niet zo veel.
  • 4:33 - 4:36
    Dus nam ik me voor om meer te geven.
  • 4:37 - 4:39
    Rond die tijd
  • 4:39 - 4:44
    hoorden we overal heftige verhalen
    over de vluchtelingencrisis in Syrië.
  • 4:45 - 4:46
    Ik wilde heel graag helpen,
  • 4:46 - 4:49
    dus haalde ik mijn
    creditcard tevoorschijn.
  • 4:49 - 4:54
    Ik wist dat mijn donatie waarschijnlijk
    ergens het verschil voor iemand zou maken,
  • 4:54 - 4:57
    maar naar de website
    van een succesvol goed doel gaan
  • 4:57 - 5:00
    en mijn Visanummer invoeren
  • 5:00 - 5:02
    voelde nog steeds niet als voldoende.
  • 5:03 - 5:07
    Toen hoorde ik over de Groep van Vijf.
  • 5:08 - 5:11
    De Canadese overheid staat toe
    dat een groep van vijf Canadezen
  • 5:11 - 5:14
    direct een vluchtelingenfamilie sponsort.
  • 5:15 - 5:18
    Je moet genoeg geld verzamelen
    om de familie te steunen
  • 5:18 - 5:20
    in hun eerste jaar in Canada
  • 5:20 - 5:24
    en dan komen ze letterlijk
    met een vliegtuig naar je woonplaats.
  • 5:25 - 5:28
    Een van de dingen
    van dit project die ik zo gaaf vind,
  • 5:28 - 5:31
    is dat niemand het alleen mag doen.
  • 5:31 - 5:33
    En in plaats van een Groep van Vijf
  • 5:33 - 5:36
    gingen we samenwerken
    met een gemeenschapsorganisatie
  • 5:36 - 5:39
    en vormden we een groep van 25.
  • 5:40 - 5:43
    Na bijna twee jaar
    van papierwerk en wachten
  • 5:44 - 5:46
    hoorden we dat onze familie
    in Vancouver zou arriveren
  • 5:46 - 5:48
    binnen zes weken.
  • 5:49 - 5:51
    Ze hadden vier zoons en een dochter,
  • 5:51 - 5:54
    dus haastten we ons
    om een woning voor hen te vinden.
  • 5:55 - 5:57
    Met veel geluk vonden we een huis,
  • 5:57 - 5:59
    maar daar moest veel aan gebeuren.
  • 5:59 - 6:02
    Dus kwamen mijn vrienden
    's avonds en in het weekend langs
  • 6:02 - 6:05
    en schilderden, maakten schoon
    en zetten meubels in elkaar.
  • 6:06 - 6:07
    Toen de grote dag daar was,
  • 6:07 - 6:11
    vulden we de koelkast
    met melk en vers fruit
  • 6:11 - 6:14
    en vertrokken naar het vliegveld
    om onze familie te ontmoeten.
  • 6:14 - 6:18
    Het was een beetje
    overweldigend voor iedereen,
  • 6:18 - 6:20
    vooral voor het kind van vier jaar oud.
  • 6:21 - 6:24
    Zijn moeder werd herenigd met haar zus
  • 6:24 - 6:27
    die al eerder naar Canada was gekomen
    via hetzelfde project.
  • 6:27 - 6:31
    Ze hadden elkaar 15 jaar lang niet gezien.
  • 6:32 - 6:38
    Als je hoort dat meer dan 5,6 miljoen
    vluchtelingen uit Syrië gevlucht zijn,
  • 6:38 - 6:40
    word je geconfronteerd met een tragedie
  • 6:40 - 6:45
    dat het menselijk brein
    nog niet helemaal kan bevatten.
  • 6:45 - 6:47
    Het is zo abstract.
  • 6:49 - 6:52
    Als je iemand van ons eerder gevraagd had
    15 uur per maand te geven
  • 6:52 - 6:55
    om te helpen met de vluchtelingencrisis,
  • 6:55 - 6:57
    hadden we waarschijnlijk nee geantwoord.
  • 6:58 - 7:01
    Maar zodra we onze familie naar
    hun nieuwe huis in Vancouver brachten,
  • 7:01 - 7:03
    realiseerden we ons allemaal hetzelfde:
  • 7:03 - 7:07
    we zouden al het nodige doen
    om hen te helpen gelukkig te worden.
  • 7:08 - 7:14
    Deze ervaring deed me meer nadenken
    over mijn onderzoek.
  • 7:14 - 7:16
    In het laboratorium hadden we gezien
  • 7:16 - 7:18
    dat het positieve effect
    van geven versterkt werd
  • 7:18 - 7:22
    als mensen zich verbonden voelden
    met degenen die ze hielpen
  • 7:22 - 7:25
    en zich konden voorstellen
    welk verschil ze maakten
  • 7:25 - 7:26
    in de levens van die personen.
  • 7:27 - 7:29
    In een van de experimenten bijvoorbeeld,
  • 7:29 - 7:32
    gaven we proefpersonen de gelegenheid
    om wat geld te doneren
  • 7:32 - 7:35
    aan ofwel UNICEF ofwel Spread the Net.
  • 7:35 - 7:37
    We kozen deze goede doelen bewust,
  • 7:37 - 7:41
    omdat ze samenwerkten en hetzelfde
    ontzettend belangrijke doel deelden
  • 7:41 - 7:43
    om de gezondheid
    van kinderen te verbeteren.
  • 7:44 - 7:48
    Maar ik denk dat UNICEF
    zo'n groot en globaal goed doel is,
  • 7:48 - 7:50
    dat het moeilijk voor te stellen is
  • 7:50 - 7:54
    hoe je eigen kleine donatie
    een verschil kan maken.
  • 7:54 - 7:59
    Spread the Net daarentegen
    geeft donateurs een concrete belofte:
  • 7:59 - 8:01
    voor elke 10 dollar
  • 8:01 - 8:05
    geven ze één klamboe
    om een kind tegen malaria te beschermen.
  • 8:05 - 8:09
    We zagen dat hoe meer geld
    mensen aan Spread the Net gaven,
  • 8:09 - 8:12
    des te gelukkiger ze zich
    daarna zeiden te voelen.
  • 8:13 - 8:19
    Deze emotionele waar voor hun geld
    was daarentegen compleet afwezig
  • 8:19 - 8:21
    als mensen geld aan UNICEF gaven.
  • 8:22 - 8:26
    Dit suggereert dat alleen geld geven
    aan een belangrijk goed doel
  • 8:26 - 8:28
    niet altijd genoeg is.
  • 8:28 - 8:30
    Je moet je voor kunnen stellen
  • 8:30 - 8:34
    hoe je geld precies
    een verschil gaat maken.
  • 8:35 - 8:39
    Het Groep van Vijf-project bracht
    dit idee naar een heel nieuw niveau.
  • 8:40 - 8:41
    Toen we met dit project begonnen,
  • 8:41 - 8:45
    praatten we over wanneer
    de vluchtelingen zouden arriveren.
  • 8:45 - 8:49
    Nu spreken we over hen als onze familie.
  • 8:49 - 8:51
    We namen de kinderen
    kort geleden mee om te schaatsen
  • 8:51 - 8:55
    en later die dag vroeg
    mijn zoon van zes, Oliver, me:
  • 8:55 - 8:58
    "Mama, wie is het oudste kind
    in onze familie?"
  • 8:59 - 9:03
    Ik nam aan dat hij over
    zijn vele neven en nichten sprak
  • 9:03 - 9:05
    en dat was ook het geval,
  • 9:05 - 9:07
    maar hij sprak ook
    over onze Syrische familie.
  • 9:08 - 9:10
    Sinds onze familie hier aankwam,
  • 9:10 - 9:14
    hebben heel veel mensen en organisaties
    aangeboden om te helpen,
  • 9:14 - 9:17
    variërend van het geven
    van gratis vullingen bij de tandarts
  • 9:17 - 9:19
    tot zomerkampen.
  • 9:20 - 9:24
    Het liet me de goedheid zien
    die in onze gemeenschap bestaat.
  • 9:25 - 9:27
    Dankzij één donatie
  • 9:27 - 9:29
    konden de kinderen naar een fietskamp
  • 9:29 - 9:31
    en elke weekdag
  • 9:31 - 9:34
    kwam iemand van onze groep
    daarnaartoe om hen aan te moedigen.
  • 9:35 - 9:36
    Ik was daar toevallig
  • 9:36 - 9:38
    op de dag dat de zijwieltjes
    eraf zouden moeten
  • 9:38 - 9:42
    en ik zal je vertellen dat de jongen
    van vier dit geen goed idee vond.
  • 9:43 - 9:46
    Dus ik ging naar hem toe
    en praatte met hem
  • 9:46 - 9:49
    over de langetermijnvoordelen
    van het rijden zonder zijwieltjes.
  • 9:49 - 9:52
    (Gelach)
  • 9:52 - 9:56
    Toen herinnerde ik me dat hij 4 jaar was
    en nauwelijks Engels sprak.
  • 9:56 - 10:00
    Dus ik gebruikte een woord
    dat hij zeker te weten kende:
  • 10:00 - 10:01
    ijsje.
  • 10:02 - 10:05
    Als je het zonder zijwieltjes probeert,
    krijg je een ijsje van me.
  • 10:05 - 10:07
    Dit is wat er gebeurde.
  • 10:08 - 10:10
    (Video) ED: Ja. Ja!
  • 10:10 - 10:11
    Kind: Ik ga het proberen.
  • 10:12 - 10:13
    ED: O mijn god! Wat doe je het goed!
  • 10:13 - 10:16
    (Gegil) Wat doe je het goed!
    Je doet het helemaal alleen!
  • 10:16 - 10:18
    (Publiek) (Gelach)
  • 10:18 - 10:20
    (Video) ED: Goed gedaan!
  • 10:20 - 10:22
    (Publiek) (Gelach)
  • 10:22 - 10:26
    (Applaus)
  • 10:26 - 10:32
    ED: Dus dit is het soort helpen
    waar mensen van zijn gaan genieten,
  • 10:32 - 10:36
    maar 40 jaar lang was Canada
    het enige land ter wereld
  • 10:37 - 10:40
    dat toestond dat particulieren
    vluchtelingen sponsorden.
  • 10:41 - 10:43
    Nu -- Canada!
  • 10:43 - 10:45
    (Applaus)
  • 10:45 - 10:46
    Mooi, he?
  • 10:47 - 10:51
    Nu beginnen Australië en Groot Brittannië
    soortgelijke projecten.
  • 10:52 - 10:55
    Stel je eens voor hoe anders
    de vluchtelingencrisis er uit zou zien
  • 10:55 - 10:58
    als meer landen dit mogelijk maakten.
  • 10:59 - 11:03
    Het creëren van dit soort betekenisvolle
    verbindingen tussen individuen
  • 11:03 - 11:06
    zorgt voor een kans
    om met uitdagingen om te gaan
  • 11:06 - 11:08
    die overweldigend voelen.
  • 11:08 - 11:13
    Een van die uitdagingen
    ligt een paar straten hiervandaan,
  • 11:13 - 11:16
    aan de oostelijke kant
    van de binnenstad van Vancouver.
  • 11:16 - 11:20
    Naar sommige maatstaven
    is dat het armste stadsdeel van Canada.
  • 11:21 - 11:24
    We twijfelden of we daar
    vluchtelingen naartoe zouden brengen,
  • 11:24 - 11:28
    omdat hier al zoveel mensen zijn
    die het moeilijk hebben.
  • 11:28 - 11:30
    Mijn vriend Evan vertelde me
    dat toen hij een kind was
  • 11:30 - 11:33
    en zijn ouders door deze buurt reden,
  • 11:33 - 11:35
    dat hij zich altijd
    op de achterbank verstopte.
  • 11:36 - 11:39
    Maar Evans ouders zouden
    nooit hebben bedacht
  • 11:39 - 11:40
    dat toen hij volwassen werd
  • 11:40 - 11:43
    hij de deuren van een lokaal
    restaurant zou openen
  • 11:43 - 11:47
    en deze gemeenschap uitnodigde
    om te genieten van driegangendiners.
  • 11:48 - 11:52
    Het programma dat Evan
    hielp ontwikkelen heet 'Genoeg Borden'
  • 11:52 - 11:54
    en het doel is niet alleen
    gratis eten aanbieden,
  • 11:54 - 11:56
    maar om momenten
    van verbintenis te creëren
  • 11:56 - 12:00
    tussen mensen die elkaar anders
    niet eens in de ogen zouden kijken.
  • 12:00 - 12:03
    Elke avond sponsort
    een lokaal bedrijf het diner
  • 12:03 - 12:05
    en stuurt een groep vrijwilligers
  • 12:05 - 12:08
    die helpen met het maken
    en serveren van de maaltijd.
  • 12:08 - 12:13
    Na afloop worden de restjes verdeeld
    tussen mensen die op straat leven
  • 12:13 - 12:15
    en er blijft zelfs genoeg geld over
  • 12:15 - 12:17
    om 1000 gratis lunches
    aan deze gemeenschap te geven
  • 12:17 - 12:19
    in de dagen daarna.
  • 12:19 - 12:23
    De voordelen van dit project
    strekken verder dan voedsel.
  • 12:24 - 12:28
    Voor de vrijwilligers is het een kans
    om met mensen in contact te komen,
  • 12:28 - 12:31
    om rustig naar hun verhalen te luisteren.
  • 12:32 - 12:33
    Na deze ervaring
  • 12:33 - 12:36
    loopt één van de vrijwilligers
    anders naar zijn werk
  • 12:36 - 12:39
    zodat hij in plaats van
    deze buurt te vermijden,
  • 12:39 - 12:40
    hij er juist doorheen wandelt,
  • 12:40 - 12:44
    terwijl hij lacht naar of oogcontact maakt
    met bekende gezichten.
  • 12:45 - 12:49
    Wij zijn allemaal in staat
    te genieten van het geven.
  • 12:50 - 12:53
    Maar we kunnen niet verwachten
    dat dit vanzelf gebeurt.
  • 12:53 - 12:58
    Geld uitgeven om anderen te helpen,
    bevordert niet vanzelfsprekend geluk.
  • 12:58 - 13:01
    In plaats daarvan
    maakt het uit hoe we het doen.
  • 13:01 - 13:04
    En als we willen dat mensen meer geven,
  • 13:04 - 13:08
    moeten we de manier veranderen waarop
    we denken over geven aan goede doelen.
  • 13:08 - 13:11
    We moeten mogelijkheden
    creëren om te geven
  • 13:11 - 13:14
    die ons onze gedeelde menselijkheid
    leren te waarderen.
  • 13:15 - 13:17
    Als iemand van jullie
    voor een goed doel werkt,
  • 13:17 - 13:21
    beloon dan jullie donateurs
    niet met pennen of kalenders.
  • 13:22 - 13:26
    (Applaus)
  • 13:26 - 13:28
    Beloon hen met de kans
  • 13:28 - 13:32
    om de exacte impact te zien
    die hun vrijgevigheid maakt
  • 13:32 - 13:36
    en om verbinding te krijgen met de
    personen en gemeenschappen die ze helpen.
  • 13:38 - 13:42
    We zijn gewend te denken over geven
    als iets wat we moeten doen.
  • 13:42 - 13:44
    En dat is het ook.
  • 13:45 - 13:47
    Maar door er op deze manier
    over te denken,
  • 13:47 - 13:52
    missen we een van de beste
    onderdelen van mens zijn:
  • 13:52 - 13:56
    dat we ons ontwikkeld hebben om plezier
    te ervaren in het helpen van anderen.
  • 13:57 - 14:02
    Laten we niet meer over geven denken
    als gewoon een morele verplichting
  • 14:02 - 14:06
    en laten we erover denken
    als een bron van plezier.
  • 14:07 - 14:08
    Dank jullie wel.
  • 14:08 - 14:13
    (Applaus)
Title:
Anderen helpen maakt gelukkig -- als je het op de juiste manier doet
Speaker:
Elizabeth Dunn
Description:

Onderzoek wijst uit dat het helpen van anderen ons gelukkiger maakt. Maar in haar baanbrekend onderzoek naar vrijgevigheid en vreugde ontdekte sociaal psycholoog Elizabeth Dunn dat er een addertje onder het gras zit: het maakt verschil hoe we helpen. Ontdek hoe we een grotere impact kunnen maken -- en ondertussen ons eigen geluk kunnen vergroten -- als we één belangrijke verandering maken in hoe we anderen helpen. "Laten we stoppen met denken over geven als een morele verplichting en beginnen met erover te denken als een bron van plezier", zegt Dunn.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
14:29

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.