ทำไมการตีตราว่าเด็ก "มีพรสวรรค์" เป็นสิ่งไม่ดี
-
0:07 - 0:09ตอนที่ฉันอายุ 5 ปี
-
0:09 - 0:12ฉันถูกพาไปยังห้องเล็ก ๆ
และให้แก้โจทย์ชุดปริศนา -
0:12 - 0:15ทั้งคุณครูและพ่อแม่ของฉัน
บอกว่าแค่ทำสนุก ๆ -
0:15 - 0:18และผลทดสอบนี้ไม่มีความหมายอะไร
-
0:18 - 0:21แต่พ่อแม่ของฉันมีความสงสัย
และคาดหวังไว้อยู่ลึก ๆ ว่าฉันจะทำได้ดี -
0:21 - 0:24พวกเขารู้ว่า ถ้าฉันทำได้ดี
จะทำให้ฉันได้รับโอกาสอะไรบ้าง -
0:24 - 0:27ฉันเข้าใจบ้างเล็กน้อยว่า
การทดสอบนี้มีขึ้นเพื่ออะไร -
0:27 - 0:31แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม
ประโยค รูปทรง และตัวเลขเหล่านั้น -
0:31 - 0:33จะกำหนดแนวทางการใช้ชีวิตของฉัน
-
0:33 - 0:378 ปีให้หลัง มีเด็กกลุ่มหนึ่ง
ที่นั่งรวมกันอยู่รอบ ๆ โต๊ะ -
0:37 - 0:39ถูกเรียกออกจากห้อง ในขณะที่
เด็กคนอื่นอยู่ในห้องเรียนตามปกติ -
0:39 - 0:41เรารู้แค่ว่าถูกเรียกประชุมเฉย ๆ
-
0:41 - 0:45ตั้งแต่ที่ฉันทำผลทดสอบนั้นได้ดี
เราก็ถูกเรียกประชุมสองสามครั้งต่อสัปดาห์ -
0:45 - 0:47หลายโรงเรียน มีโครงการประเภทนี้
-
0:47 - 0:50แต่โรงเรียนของฉันเรียกว่า Gifted and
Talented Education -
0:50 - 0:54คำเรียกซึ่งหมายความว่า เราทำผลทดสอบได้ดี
และมีความสามารถเกินระดับอายุ -
0:54 - 0:56แล้วมันหมายความว่าอย่างไร?
-
0:56 - 0:58มันฟังดูเหมือนคุณได้รับของขวัญ
-
0:58 - 1:01ของขวัญนั้นคือ สมองที่พิเศษของคุณ
-
1:01 - 1:04ในวันนั้น ฉันค่อนข้างเกรงกลัว
-
1:04 - 1:08กิจกรรมที่เรากำลังจะทำ
คือการเขียนบทพูด TED-Ed Talks ของเราเอง -
1:08 - 1:10และฉันก็ได้ตัดสินใจที่จะทำ
-
1:10 - 1:13เกี่ยวกับปัญหาของกลุ่มที่อัดแน่นไปด้วยการเรียน
นั่นก็คือ "นักเรียนมีพรสวรรค์" -
1:13 - 1:16ฉันเตรียมรับผลที่จะเกิดจากการเขียน
-
1:16 - 1:18พอฉันลุกขึ้นอ่านสิ่งที่ฉันเขียน
ให้ทุกคนในกลุ่มฟัง -
1:18 - 1:22ฉันเห็นว่าแววตาของหลายคนเป็นประกาย
และมีความเคลื่อนไหวบางอย่าง -
1:22 - 1:25พวกเราแบ่งปันเรื่องราว ว่าการเป็น
เด็กในโครงการพิเศษ -
1:25 - 1:27ได้เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของพวกเรา
-
1:27 - 1:29พวกเราเล่าถึงการถูกจัดกลุ่ม
ให้เป็น "เด็กเก่ง" -
1:29 - 1:32ถูกบังคับให้มีสังคมเฉพาะ
และถูกเฝ้าจับผิด -
1:32 - 1:34ถูกบังคับให้ใช้ชีวิต
ตามที่ตีตราว่า "เด็กพิเศษ" -
1:34 - 1:37ถึงแม้เราจะไม่เคยรู้สึก
ว่าเราแตกต่างจากคนอื่นเลย -
1:37 - 1:41เราพูดคุยกันถึงความคาดหวังที่มีต่อพวกเรา
ตั้งแต่อายุยังน้อย ความกังวลที่ตามมา -
1:41 - 1:43และความสมบูรณ์แบบ
ซึ่งอาจติดตัวเราไปตลอดชีวิต -
1:43 - 1:45รู้ไหมทำไมความผิดพลาดของเรา
ถึงใหญ่หลวงนัก -
1:45 - 1:48เพราะว่าเราถูกมองว่าเป็นเด็กพิเศษ
ตั้งแต่กำเนิด -
1:48 - 1:52และควรจะเป็นที่หนึ่งในโครงการพิเศษ
-
1:52 - 1:55อ้างอิงจาก
สมาคมนักเรียนที่มีพรสวรรค์แห่งชาติ -
1:55 - 1:59บอกว่านักเรียน 3 ถึง 5 ล้านคน
ได้รับการศึกษาในโครงการพิเศษ -
1:59 - 2:01ฉันเข้าสู่ระบบนี้ ตั้งแต่อนุบาล
-
2:01 - 2:03ตั้งแต่เมื่อตอนที่เข้าทดสอบ IQ
-
2:03 - 2:05แต่ทำไมต้องเป็นฉัน?
-
2:05 - 2:07กลายเป็นว่าเรื่องนี้
เกี่ยวกับตัวฉันเองน้อยมาก -
2:07 - 2:11แต่มันเกี่ยวกับสภาวะของชีวิตฉันมากกว่า
-
2:11 - 2:16ฉันมีพ่อแม่ที่ดูแลเรื่องอาหารการกิน
ให้การดูแลสุขภาพที่เหมาะสม -
2:16 - 2:19เลือกที่อยู่ที่มีสิ่งแวดล้อมที่ดี
และอ่านหนังสือให้ฉันฟังบ่อย ๆ -
2:19 - 2:22ดังนั้นเมื่อฉันเข้าเรียนอนุบาล
ฉันจึงนำหน้าคนส่วนใหญ่ไปแล้ว -
2:22 - 2:25แล้วเด็ก ๆ ที่ไม่ได้มีพ่อแม่อย่างฉันล่ะ?
-
2:25 - 2:28แล้วเด็ก ๆ ที่เติบโตมาในสภาพแวดล้อม
ที่ต่างจากฉันโดยสิ้นเชิงล่ะ? -
2:28 - 2:32กลายเป็นว่า เชื้อชาติและระดับรายได้
ส่งผลอย่างรุนแรง -
2:32 - 2:35ต่อการที่เด็กคนหนึ่ง
ได้เข้าเรียนในโครงการพิเศษ -
2:35 - 2:40ในกลุ่มผู้มีรายได้น้อย มีเพียง 10% ของ
นักเรียนแอฟริกัน-อเมริกัน -
2:40 - 2:44และ 14% ของนักเรียนชาติพันธุ์ละติน
ที่อ่านหนังสือออกภายในชั้น ป.3 -
2:44 - 2:46ต่อให้เราปรับเปลี่ยนกลุ่มรายได้
-
2:46 - 2:50ก็มีเพียง 14% ของนักเรียนแอฟริกัน-อเมริกัน
และ 58% ของนักเรียนผิวขาว -
2:50 - 2:53ที่อ่านได้อย่างคล่องแคล่วภายในชั้น ป.3
-
2:53 - 2:56ในช่วงเวลานี้เองที่เด็ก ๆ
ควรจัดให้เรียนในโครงการพิเศษ -
2:56 - 3:00เป็นเวลาที่ความสามารถตั้งแต่เกิดของเด็ก
กำหนดโอกาสที่พวกเขาจะได้รับ -
3:00 - 3:01ไปตลอดชั่วชีวิต
-
3:01 - 3:04แต่จะเป็นอย่างไร ถ้าความสามารถ
ที่คิดว่ามีมาตั้งแต่เกิด -
3:04 - 3:08เป็นผลที่มาจากสภาวะของชีวิตล่ะ?
-
3:08 - 3:13เป็นเพราะความแตกต่างนี้ ที่ทำให้
คนที่ล้าหลังเพื่อน ก็ยังคงอยู่ที่เดิม -
3:13 - 3:15กลายเป็นว่า ตัวฉันในตอนอนุบาล
-
3:15 - 3:18อาจไม่ได้พิเศษกว่าเพื่อนคนอื่น ๆ
-
3:18 - 3:21ฉันเพียงถูกเลี้ยงดูมาใน
สภาพแวดล้อมที่ดี มีผิวขาว -
3:21 - 3:23และมีที่บ้านช่วยสอนอ่านหนังสือ
-
3:23 - 3:25แต่จะเป็นอย่างไร
ถ้าฉันมีผลการเรียนที่ดีในระบบ -
3:25 - 3:28เพราะพ่อแม่คาดหวังในตัวฉันสูง
-
3:28 - 3:30และผลักดันให้ฉันทำในสิ่งเหล่านั้น?
-
3:31 - 3:35โครงการพิเศษถูกตั้งขึ้นมาด้วยความคิดที่ว่า
สติปัญญาเป็นสิ่งตายตัว -
3:35 - 3:39ประมาณ 6% ของนักเรียน
โรงเรียนรัฐ ถูกจัดเข้าระบบนี้ -
3:39 - 3:42แต่สติปัญญาของคนนั้น
เสื่อมลงและเพิ่มพูนขึ้นได้ -
3:42 - 3:45ขึ้นกับความท้าทายที่เราแสวงหาได้เอง
-
3:45 - 3:47สติปัญญาสามารถปรากฏได้หลากหลายรูปแบบ
-
3:47 - 3:49สติปัญญาไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศให้ใครรู้
-
3:49 - 3:54บ่อยครั้งที่การให้ความสำคัญกับสติปัญญาของเรา
มักมองข้ามลักษณะสำคัญอื่น ๆ ไป -
3:54 - 3:57เช่น ความช่างสงสัย ความคิดสร้างสรรค์
และการฝ่าฟันอุปสรรค -
3:57 - 4:00และในท้ายที่สุดแล้ว
การถูกตีตราว่า "มีพรสวรรค์" -
4:00 - 4:03อาจกลายเป็นการสูญเสียความเชื่อมั่น
ต่อศักยภาพในการเรียนรู้ของเรา -
4:03 - 4:06และในท้ายสุด
นั่นแหละคือตัวกำหนดชีวิตเรา -
4:06 - 4:10แล้วทำอย่างไรเราจะพัฒนาระบบการศึกษา
ให้เป็นการศึกษาที่ส่งเสริมนักเรียนทุกคน -
4:10 - 4:15โดยที่ไม่แบ่งแยกพวกเขา
ด้วยนิยามสติปัญญาที่คับแคบของเรา? -
4:15 - 4:20เราต้องเริ่มจากการเชื่อมั่นในนักเรียน
ด้วยการใช้โครงการขนาดใหญ่ -
4:20 - 4:22ในห้องเรียนโดยอิงตามความสนใจของพวกเขา
-
4:22 - 4:26และให้ความสำคัญกับความสนใจ
ที่อยู่นอกหลักสูตรขั้นสูง -
4:26 - 4:30เราควรหยุดการนำเด็กเข้าเรียน
ในโครงการพิเศษในช่วงชั้นประถมต้น -
4:30 - 4:35เมื่อความสามารถมีผลกระทบมาก
จากความแตกต่างของรายได้และสิ่งแวดล้อม -
4:35 - 4:37เราควรนำเงินไปช่วยกิจกรรมหลังเลิกเรียน
-
4:37 - 4:41ที่จะพาไปสำรวจการประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง
และหัวข้อพิเศษอื่น ๆ -
4:41 - 4:47ที่สำคัญที่สุด เราควรให้เวลาและพื้นที่
กับเด็ก ๆ ในการสำรวจออกหาความรู้ -
4:47 - 4:49และสำหรับผู้ปกครองและคุณครู
-
4:49 - 4:54จะเป็นอย่างไร ถ้าเรามีบทบาทในการกระตุ้นความอยากรู้
ความเห็นอกเห็นใจ และความคิดสร้างสรรค์ -
4:54 - 4:57แทนที่จะมาระบุว่าเด็กคนไหนมีพรสวรรค์?
-
4:58 - 5:02จะเป็นอย่างไร ถ้าเราแสดงให้เด็กเห็น
ว่าเขาจะเติบโตได้อย่างไร
แทนการกำหนดให้พวกเขาเป็นอะไร? -
5:02 - 5:08แทนที่จะนิยามว่าเด็กมีพรสวรรค์คืออะไร
ทำไมไม่สร้างห้องเรียนสำหรับเด็กทุกคนล่ะ? -
5:08 - 5:10มีเด็ก ๆ ที่กำลังสับสนในตัวตนของพวกเขา
-
5:10 - 5:14เด็กที่ท้าทายมาตรฐานของเรา
เด็กที่มีความคิดสร้างสรรค์
เด็กที่มีความฝัน -
5:14 - 5:18แสดงให้พวกเขาเห็น ว่าพรสวรรค์ของเขา
สามารถเปลี่ยนแปลงโลกของเราได้เช่นกัน -
5:18 - 5:19ขอบคุณค่ะ
- Title:
- ทำไมการตีตราว่าเด็ก "มีพรสวรรค์" เป็นสิ่งไม่ดี
- Description:
-
more » « less
เมื่อเอวา เอชาร์ด (Ava Echard) อายุ 5 ปี เธอทำข้อสอบที่ทำให้เธอได้เข้าเรียนในโครงการพรสวรรค์และความสามารถพิเศษ แม้การเข้าร่วมโครงการนี้ทำให้เอวาได้รับโอกาสหลายอย่าง แต่ก็ทำให้เธออดสงสัยไม่ได้ว่า อะไรที่ทำให้เธอ "พิเศษ" และเหตุใดจึงระบุความพิเศษนี้ตั้งแต่อายุยังน้อย ในปัจจุบันที่เธอกำลังเรียนมัธยมปลาย เอวาตั้งข้อสงสัยว่าการตีตราให้เธอเป็นเด็ก "มีพรสวรรค์และความสามารถ" ทำให้เธอได้เปรียบมากกว่าความสามารถตามธรรมชาติเองหรือไม่ ในการพูดครั้งนี้ เอวาอธิบายว่าทำไมโรงเรียนควรพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถตามธรรมชาติกับการเลี้ยงดู และให้ความสำคัญกับการสนับสนุนและส่งเสริมความสามารถที่หลากหลายซึ่งมีอยู่ในตัวนักเรียน
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TED-Ed
- Duration:
- 05:22
|
Sakunphat Jirawuthitanant approved Thai subtitles for Why labeling students as "gifted" isn't working | |
|
|
Sakunphat Jirawuthitanant edited Thai subtitles for Why labeling students as "gifted" isn't working | |
|
Supanat Termchaianan accepted Thai subtitles for Why labeling students as "gifted" isn't working | |
|
|
Supanat Termchaianan edited Thai subtitles for Why labeling students as "gifted" isn't working | |
|
Yada Sattarujawong edited Thai subtitles for Why labeling students as "gifted" isn't working | |
|
|
Yada Sattarujawong edited Thai subtitles for Why labeling students as "gifted" isn't working | |
|
|
Yada Sattarujawong edited Thai subtitles for Why labeling students as "gifted" isn't working |