Trajediden sonra ne gelir? Affetme

Korkunç bir 1995 akşamında, Ples Felix'in 14 yaşındaki torunu, bir çete kabul töreni sırasında uyuşturucu ve alkol kullanmış ve yanlış aidiyet hissiyle donanmış vaziyette iken, Azim Khamisa'nın oğlunu öldürdü. Ölümcül karşılaşma Khamisa ve Felix'i affetmek ve affedilmek için derin bir şekilde meditasyon yapmaya sürükledi. Cesaretleri ve uzlaşımcılıkları bu iki adam arasında sağlam bir bağ oluşturdu. İkili, trajedi kurbanlarının iyileşebildiği daha iyi ve merhametli bir toplumu ana hatlarıyla göstermek için hikayelerini paylaşıyorlar. Onların akıl almaz hikâyelerini dinlerken duygulanmaya hazır olun. Khamisa, "Huzur mümkün" diyor. "Nereden mi biliyorum? Çünkü huzur içindeyim."

Azim Khamisa: Biz insanlar, hayatımızda
birçok dönüm noktasına sahibiz.

Bu noktalar bazen sevindirici,

bazen de kalp kırıcı ve

trajikler.

Fakat bu dönüm noktalarında,
doğru seçimi yapabilirsek,

kelimenin tam anlamıyla,
hem kendimiz hem de başkaları için

bir mucize yaratmış oluruz.

Kibar, cömert, iyi bir yazar
ve fotoğrafçı olan

üniversite öğrencisi olan tek oğlum Tariq

National Geographic'te çalışmak istiyordu.

Güzel bir kadınla nişanlıydı,

Cuma ve cumartesileri
bir pizzacıda kurye olarak çalışıyordu.

Bir gençlik çetesi tarafından,
sahte bir adrese

çağrılmıştı.

Çete kabulü sırasında,

14 yaşında biri onu vurup öldürdü.

Masum ve savunmasız bir insanın

ani ve anlamsız ölümü,

bir ailenin kahreden kederi,

bu yeni ve korkunç gerçekliği sindirmeye
çalışırken yaşanan tüm o kafa karışıklığı.

Tabii ki hayatımı birdenbire
durma noktasına getirdi.

Yapmak zorunda kaldığım
en zor şeylerden biri,

başka bir şehirde yaşayan
annesini aramaktı.

Bir anneye oğlunu bir daha göremeyeceğini,

gülüşünü duyamayacağını,

ona sarılamayacağını nasıl söylersin?

Bir sufi müslüman olarak ibadet ediyorum.

Günde iki saat meditasyon yapıyorum.

Bazen,

büyük travma ve trajedilerde

bir anlaşılırlık da vardır.

Meditasyonumu yaparken şunu anladım ki

silahın olduğu iki tarafta da
kurbanlar vardı.

Oğlumu 14 yaşındaki birinin
öldürdüğünü görmek kolay,

görülmesi biraz daha zor olan şey; onun
Amerikan toplumunun kurbanı olmasıydı.

Bu ise Amerikan toplumunun
kim olduğunu sormayı gerektiriyor.

Sen ve benim.

Ben, toplumun hasbelkader
oluştuğuna inanmıyorum.

Yarattığımız toplumdan hepimiz sorumluyuz.

Çocukların birbirini öldürmesi,
sivil toplum olmadığımızın işareti.

Tariq'ın ölümünden dokuz ay sonra

Tariq Khamisa Vakfı'nı kurdum.

Burada amacımız,

genç şiddetindeki döngüyü bozarak

çocukların birbirlerini
öldürmesini engellemek.

Temelde üç amacımız var:

En önemlisi,
çocukların hayatını kurtarmak.

Bunu gerçekleştirmek önemli.
Her gün çok fazla kaybediyoruz.

İkinci amacımız,
onları, doğru seçimler

yapmaları konusunda yüreklendiriyoruz
ki çocuklar yabana atılmasın,

çete hayatını benimsemeyip suç, alkol
uyuşturucu ve silahlara yönelmesinler.

Üçüncü amacımız, şiddetsizlik yolu olan

empati, merhamet ve affetmenin

kaidelerini öğretmek.

Buna çok basit bir öncül ile başladım;

şiddet öğrenilen bir davranıştır.

Hiçbir çocuk şiddete meyilli
olarak doğmaz.

Bunu apaçık kabul ediyorsan eğer,

şiddetsizlik de aynı zamanda
öğrenilen bir davranış biçimidir.

Fakat öğretmen gerekecek

çünkü çocuklar bunu tedrici sızma yolu

ile öğrenemez.

Bundan kısa bir süre sonra,
ikimizin de oğullarını kaybetmiş olduğunun

bilinciyle abime yardım eli uzattım.

Benim oğlum ölmüştü.

O, erkek torununu yetişkin
hapishane sisteminde kaybetti.

Ona, bana katılmasını teklif ettim.

Gördüğünüz gibi, 22 yıl sonra dahi
hala burada beraberiz.

Çünkü ne ben Tariq'ı hayata
geri döndürebilirim

ne de o Tony'yi hapisten çıkartabilir.

Yapabileceğimiz tek şey,

topluluğumuzdaki diğer gençlerin sonunun

ölüm ya da hapis olmayacağından
emin olmak.

Tanrının yardımı ile

Tariq Khamisa Vakfı başarılı oldu.

Güvenli okul modelimizin

içeriğinde dört farklı program var.

İlki, ben ve Ples ile yapılan
canlı toplantıydı.

Biz,

bu adamın torunu
o adamın oğlunu öldürdü ve

burada birlikteler denilerek tanıtıldık.

Sınıf içinde eğitimlerimiz var.

Okul sonrası danışma programımız var ve
barış kulübü oluşturuyoruz.

Sizinle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum

şiddetsizlik kaidelerini
öğretmenin yanında

askıya alma ve çıkarmaları %70 azalttık.

Bu büyük bir başarı.

(Alkış)

Muazzam.

Tariq'ın ölümünden beş yıl sonra,

affedicilik yolculuğumu tamamlamak için

oğlumu öldüren genç adamı
görmeye gittim.

19 yaşındaydı.

Görüşmemizi hatırlıyorum çünkü,

--37 yaşında ve hâlâ hapiste--

gözlerimiz kenetlenmişti.

Ben onun gözüne,
o benim gözüme bakıyordu.

Onun gözlerine baktığımda katili
bulmaya çalışıyordum ama başaramadım.

Gözlerinden tırmanarak

insanlığına dokunma imkanım
vardı, anladım ki

onun içindeki kıvılcımın
benim içimdeki kıvılcımdan ya da

herhangi bir kimseninkinden
hiçbir farkı yoktu.

Bunu beklemiyordum.
O, vicdan azabı çekiyordu.

Açık bir şekilde söylüyordu. İyi biriydi.

Affediciliğimin onu
değiştirdiğini söyleyebilirim.

Bunun üzerine,
huzurlarınızda kardeşim Ples.

(Alkış)

Ples Felix: Tony, tek çocuğum olan
kızımın tek çocuğu.

Tony, kızımdan doğmuştu.

Tony'yi doğurduğunda 15 yaşındaydı.

Annelik gezegendeki en zorlu iş.

Gezegende, bir başka insanı yetiştirip

güvende olduğuna ve hayatta başarılı
olmak için iyi konumlandığına

emin olmaya çalışmaktan
daha zorlu bir iş yok.

Tony, küçük yaşlarında iken
şiddete çok defa maruz kaldı.

Çok sevdiği kuzenlerinden birinin

otomatik silahtan çıkan ateş
yağmurunda öldüğünü ve

Los Angeles'taki çete bağlantısını gördü.

Çok farklı şekillerde travma geçirdi.

Benimle yaşamaya geldi.

Bir çocuğun başarılı olmak
için ihtiyaç duyduğu her şeye

onun da sahip olması için
elimden gelen her şeyi yaptım.

Ama o akşam,

benimle yaşadığı yıllardan sonra

başarılı olmak için çok fazla çabaladı

ve benim başarılı bir insan olmaya dair
beklentilerime karşılık verdikten sonra,

bu belirli günde,
Tony o akşam evden kaçtı,

arkadaşı olduğunu sandığı
insanların yanına gitti.

Ona verdikleri uyuşturucu ve alkolü

aldı

çünkü dertsiz hissettireceklerini düşündü.

Ama tüm yaptıkları,
kaygısını tavan yaptırmak

ve daha...

daha fazla ölümcül düşünce yaratmaktı.

Soyguna çağırıldı,

kendisine 9mm silah verildi.

Kendisine talimatlar veren
18 yaşındaki kişinin ve

arkadaşı sandığı 14 yaşındaki
iki diğer oğlanın önünde

Tariq Khamisa'yı vurarak öldürdü.

Bu adamın oğlunu.

Söylenecek söz yok.

Bir çocuğun kaybını anlatabilecek söz yok.

Benim anladığım,
torunumun bir başka insanın

ölümünden sorumlu olduğuydu.

Dua odasına gittim,
tıpkı büyüklerimin öğrettiği gibi ve

dua edip meditasyon yapmaya başladım.

Khamisa Bey ve benim ortak özelliğimiz

-harika insanlar olmamızın dışında-

ikimiz de meditasyon yapıyormuşuz.

(Gülüşler)

Benim için çok faydalıydı

çünkü kılavuz ve netlik arama
seçeneklerini sundu...

...bu adama ve ailesine kayıplarında nasıl
destek olabileceğim konusunda.

Hakikaten de dualarım kabul oldu ve

bu adamın evine görüşmeye çağrıldım.

Annesiyle, babasıyla,

karısıyla, erkek kardeşiyle ve
onların ailesiyle tanıştım.

Tanrı inancı olan insanların huzurunda

affedici ruhlu insanlar

bana yol açıp fırsat sundular

kıymetli olmam, onunla
ve çocuklarla paylaşmam için

anlayışın önemini, sorumlu bir yetişkin
ile olmaya olan ihtiyacı,

sağlıklı bir biçimde
öfkene odaklanmayı,

meditasyon yapmayı öğrenmeyi.

Tariq Khamisa Vakfı'ndaki programımız

çocukların alet takımlarına koyabilmeleri
için çok fazla alet sunuyor ki

hayatları boyunca taşıyabilsinler.

Çocuklarımızın, seven ve
umursayan yetişkinlerin

onları büyüttüğünü ve desteklediğini
anlamaları önemli.

Ama aynı zamanda
meditasyon yapmayı,

huzurlu ve

özgüvenli olmayı,

diğer çocuklarla
kibar, anlayışlı ve

inanılmaz sevecen bir biçimde

iletişim kurmayı öğrenmeleri önemli.

Toplumumuzda daha fazla sevgiye
ihtiyacımız var.

Bu yüzden buradayız,
çocuklarla sevgiyi paylaşmak için.

Çünkü, çocuklarımız bize yolu gösterecek.

Çünkü, hepimiz çocuklarımıza
bel bağlıyoruz.

Yaşlanıp emekli olduğumuzda
bu dünyayı bizden devralacaklar,

onlara sevgiyi ne kadar öğretirsek
bize o kadar geri verecekler.

İyi dileklerimle.
Teşekkürler.

(Alkış)

AK: Kenya'da doğdum,
İngiltere'de eğitim aldım ve

buradaki erkek kardeşim bir Prostestan.

Ben bir Sufi Müslümanım.

O Afro-Amerikalı,

ama ona her zaman ekipteki
Afro-Amerikalı'nın ben olduğumu söylüyorum

Ben Afrika'da doğdum, sen değil.

(Gülüşler)

Vatandaşlığa kabul edildim.

Birinci kuşak vatandaşım.

Bir Amerikan vatandaşı olarak

oğlumun öldürülmesinden doğan sorumlulukta

pay almam gerektiğini hissettim.

Neden mi? Çünkü Amerikan bir çocuk
tarafından ateş edildi.

Biricik oğlumu öldürdüğü için

en yüksekten direkten asılmalı
diyen tarafı seçebilirsin.

Toplumumuzu bu nasıl geliştirir?

Muhtemelen, bu genç adama
ne olduğunu merak ediyorsunuz.

Hâlâ hapiste.
22 Eylül'de 37 yaşına bastı.

Ama iyi haberlerim var.

12 yıldır onu çıkartmaya çalışıyoruz,

nihayet bundan bir yıl sonra
aramıza katılacak.

(Alkış)

Aramıza katılacağı için çok heyecanlıyım

çünkü onu kurtardığımızı biliyorum

ama o, on binlerce öğrencinin hayatını,

düzenli olarak bulunduğumuz okulda

tanık olduklarını paylaşarak kurtaracak.

Çocuklara "11 yaşında bir çeteye katıldım.

14 yaşımda Khamisa Bey'in oğlunu öldürdüm.

Sayısız yıllarımı hapishanede geçirdim.

Buraya, size, buna değmeyeceğini
söylemeye geldim."

dediğinde çocukların bu sesi
dinleyeceğini düşünüyor musunuz?

Evet, çünkü tonlaması

tetiği çekmiş kişiden gelecek.

Biliyorum ki zamanı geri almak istiyor.

Tabii ki bu imkansız.

Keşke öyle olsaydı.
Oğluma yeniden kavuşabilirdim.

Erkek kardeşim,
torununu geri kazanabilirdi.

Kanaatimce, bu affediciliğin
gücünü gösteriyor.

Buradan en büyük çıkarım ne?

Bu oturumu,
dördüncü kitabımın temelini oluşturan

ve bu arada kitabın önsözünde de bulunan

Tony tarafından yazılmış

bir alıntı ile sonlandırmak istiyorum.

Şu şekilde söylüyor: Sürdürülen
iyi niyet ile arkadaşlık yaratılır.

Onları bombalayarak arkadaşları
olmuyorsun değil mi?

İyi niyetli davranarak arkadaş edinirsin.

Bu, aşikâr olmalı.

İyi niyeti sürdürmek arkadaşlığı,

arkadaşlığı sürdürmek güveni,

güveni sürdürmek empatiyi,

empatiyi sürdürmek merhameti ve

merhameti sürdürmek huzuru yaratır.

Buna, "huzur formülüm" diyorum.

İyi niyet, arkadaşlık, güven, empati,
merhamet ve huzur ile başlıyor.

Ancak insanlar bana,
çocuklarını öldüren kişiye karşı

nasıl iyi niyetli olabileceklerini
soruyorlar.

Onlara, bunu, affetme yoluyla
yapabileceklerini söyledim.

Buna kanıt, kendim ve

ailem için işe yaramış olması.

Tony'ye ve ailesine

yarayan mucize,

size ve ailenize de yarayabilir.

İsrail ve Filistin'e,
Kuzey ve Güney Kore'ye,

Irak, Afganistan, İran, Suriye

ve Amerika'ya da yarayabilir.

Yanınızdan şunu söyleyerek ayrılayım,
kız kardeşlerim ve

birkaç erkek kardeşim--

(Gülüşler)

huzur mümkün.

Nasıl mı biliyorum?

Çünkü huzur içindeyim.

Çok teşekkür ederim.
Namaste.

(Alkış)