در جامعه، ما باید از قوانینی
پیروی کنیم که نظم را برقرار میکنند.

آیا میدانستید تمام مواد شیمیایی هم
از قوانین مشخصی پیروی میکنند؟

در واقع، با نگاه به روابط
میتوانیم آن قانونها را توصیف کنیم.

بعضی از قانونهای ساده
قوانین حاکم بر گازها هستند.

در سال ۱۶۶۲، رابرت بویل
متوجه شد گازها واکنش جالبی دارند

وقتی که او آنها در ظرفهایی
قرار داد و حجمشان را تغییر داد.

یک بطری خالی بردارید و درش را بگذاید.

حالا بطری را فشار دهید، چه اتفاقی میافتد؟

با کاهش اندازه ظرف
فشار داخل آن زیاد میشود.

فقط تا جایی میتوانید آن ظرف را فشار دهید
که گاز درون آن دست شما را پس نزند.

این تناسب معکوس نام دارد و برای
تمام گازها با نرخی یکسان تغییر میکند.

قانون بویل شیمیدانان را قادر ساخت تا حجم
هر گازی را در فشار داده شده محاسبه کنند

زیرا رابطه همیشه یکسان است.

در سال ۱۷۸۰، ژاک چارلز به رابطه
متفاوت بین گازها و دمای آنها پی برد.

اگر گاهی یک بالن هوای داغ دیده باشید،
این قانون را به صورت عملی مشاهده کردهاید.

وقتی بالون روی زمین است کاملا صاف است.

به جای فوت کردن در بالون مثل بادکنک،
با یک مشعل هوای داخل آن را گرم میکنند.

هوا که گرم شد، بالون
با افزایش حجم گاز باد میشود.

هرچه گاز گرمتر باشد حجم آن بیشتر میشود،
و این قانون چارلز است.

حواستان باشد این قانون
با قانون بویل متفاوت است.

قانون چارلز یک رابطه مستقیم است.

دما که بالا برود حجم هم زیاد میشود.

قانون سوم هم به سادگی قابل نمایش است.

وقتی بادکنک را باد میکنید،
حجم آن زیاد میشود.

با فوت کردن، ذرات گاز بیشتر و بیشتری را
از ریههایتان وارد بادکنک میکنید.

این باعث افزایش حجم بادکنک میشود.
این قانون آووگادرو است.

با افزایش تعداد ذرات گاز موجود در یک ظرف،

حجم هم افزایش پیدا میکند.

اگر بیش از اندازه ذره وارد کنید،
میدانید چه اتفاقی میافتد.

قوانین همه جا هستند،
حتی در کوچکترین ذرات گاز.

اگر آنها را فشار دهید، فشار بالا میرود
چون ذرات فشرده میشوند.

حجم کم یعنی فشار بالا
چون ذرات فشار وارد میکنند.

با افزایش دما ذرات از هم
دور میشوند و حجم افزایش مییابد.

در نهایت، اگر به یک ظرف در بسته
گاز اضافه کنید، حجم ظرف افزایش خواهد یافت.

اما مواظب باشید زیاد وارد نکنید، چون در غیر
این صورت شما میمانید یک بادکنک ترکیده.