WEBVTT 00:00:06.795 --> 00:00:08.055 Περιέργεια: 00:00:08.055 --> 00:00:09.863 Ευχή ή κατάρα; 00:00:09.863 --> 00:00:11.643 Η παράδοξη φύση αυτού του γνωρίσματος 00:00:11.643 --> 00:00:13.553 ενσαρκώθηκε από τους αρχαίους Έλληνες 00:00:13.553 --> 00:00:15.913 από το μυθικό πρόσωπο της Πανδώρας. 00:00:15.913 --> 00:00:17.033 Σύμφωνα με τον θρύλο, 00:00:17.033 --> 00:00:18.743 ήταν η πρώτη θνητή γυναίκα, 00:00:18.743 --> 00:00:23.413 που η περιέργειά της έθεσε σε κίνηση μια αλυσίδα κοσμογονικών γεγονότων. NOTE Paragraph 00:00:23.413 --> 00:00:27.076 Στην Πανδώρα έδωσε ζωή ο Ήφαιστος, ο Θεός της φωτιάς, 00:00:27.076 --> 00:00:31.266 που ζήτησε τη συνδρομή των θεϊκών συντρόφων του για να γίνει ξεχωριστή. 00:00:31.266 --> 00:00:34.626 Από την Αφροδίτη έλαβε την ικανότητα για βαθιά συναισθήματα. 00:00:34.626 --> 00:00:37.386 Από τον Ερμή κέρδισε τη γνώση της γλώσσας. 00:00:37.386 --> 00:00:41.826 Η Αθηνά της έκανε το δώρο της δεξιοτεχνίας και της προσοχής στη λεπτομέρεια, 00:00:41.826 --> 00:00:44.506 και ο Ερμής της έδωσε το όνομά της. NOTE Paragraph 00:00:44.506 --> 00:00:48.006 Τέλος, ο Δίας πρόσφερε δύο δώρα στην Πανδώρα. 00:00:48.006 --> 00:00:50.376 Το πρώτο ήταν το στοιχείο της περιέργειας, 00:00:50.376 --> 00:00:54.546 που διείσδυσε στο πνεύμα της και την έστειλε με ενθουσιασμό στον κόσμο. 00:00:54.546 --> 00:00:58.926 Το δεύτερο ήταν ένα κουτί, λαξευμένο περίτεχνα, με μεγάλο βάρος - 00:00:58.926 --> 00:01:00.792 και ερμητικά κλειστό. 00:01:00.792 --> 00:01:04.802 Αλλά το περιεχόμενο, της είπε ο Δίας, δεν ήταν για θνητά μάτια. 00:01:04.802 --> 00:01:08.592 Δεν έπρεπε να ανοίξει το κουτί υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. NOTE Paragraph 00:01:08.592 --> 00:01:13.313 Στη γη, η Πανδώρα γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Επιμηθέα, έναν ταλαντούχο τιτάνα 00:01:13.313 --> 00:01:17.093 που ο Δίας του είχε αναθέσει το σχεδιασμό του φυσικού κόσμου. 00:01:17.093 --> 00:01:19.693 Είχε δουλέψει δίπλα στον αδερφό του Προμηθέα, 00:01:19.693 --> 00:01:21.503 που δημιούργησε τους πρώτους ανθρώπους 00:01:21.503 --> 00:01:24.603 αλλά τιμωρήθηκε αιώνια γιατί τους έδωσε την φωτιά. 00:01:24.603 --> 00:01:27.103 Του Επιμηθέα του έλειπε ο αδερφός του απεγνωσμένα, 00:01:27.103 --> 00:01:31.773 αλλά στην Πανδώρα βρήκε μια ακόμη φλογερή ψυχή για να τον συντροφέψει. NOTE Paragraph 00:01:31.773 --> 00:01:34.403 Η Πανδώρα έσφυζε από ενθουσιασμό για τη ζωή στη γη. 00:01:34.403 --> 00:01:37.743 Επίσης εύκολα παρασυρόταν και ήταν ανυπόμονη, 00:01:37.743 --> 00:01:42.073 λόγω της δίψας της για γνώση και για αμφισβήτηση όσων την περιέβαλλαν. 00:01:42.073 --> 00:01:45.568 Συχνά η σκέψη της περιπλανιόταν στο περιεχόμενο του σφραγισμένου κουτιού. 00:01:45.568 --> 00:01:49.784 Ποιος θησαυρός ήταν τόσο σπουδαίος που ποτέ δεν έπρεπε να τον δουν μάτια ανθρώπου 00:01:49.784 --> 00:01:51.864 και γιατί είχε τη φροντίδα του; 00:01:51.864 --> 00:01:54.174 Τα δάχτυλά της την έτρωγαν να το ανοίξει. 00:01:54.174 --> 00:01:57.174 Κάποιες φορές ήταν πεπεισμένη ότι άκουγε φωνές να της ψιθυρίζουν 00:01:57.174 --> 00:01:59.414 και τα περιεχόμενα να κουνιούνται στο εσωτερικό, 00:01:59.414 --> 00:02:00.944 σαν να πάσχιζαν να ελευθερωθούν. 00:02:00.944 --> 00:02:04.674 Το αίνιγμά του άρχισε να την τρελαίνει. NOTE Paragraph 00:02:04.674 --> 00:02:08.626 Με τον καιρό, η εμμονή της Πανδώρας για το κουτί συνεχώς αυξανόταν. 00:02:08.626 --> 00:02:12.396 Φαινόταν πως υπήρχε μια ανεξέλεγκτη δύναμη που την τραβούσε στα περιεχόμενά του, 00:02:12.396 --> 00:02:15.516 που αντηχούσαν το όνομά της ολοένα και πιο δυνατά. 00:02:15.516 --> 00:02:17.817 Μια μέρα δεν άντεξε. 00:02:17.817 --> 00:02:19.437 Ξεγλιστρώντας από τον Επιμηθέα, 00:02:19.437 --> 00:02:21.697 κοίταξε επίμονα το μυστηριώδες κουτί. 00:02:21.697 --> 00:02:23.830 Θα έριχνε μια ματιά στο εσωτερικό, 00:02:23.830 --> 00:02:27.091 και μετά θα το έβγαζε απ' το μυαλό της για πάντα... NOTE Paragraph 00:02:27.091 --> 00:02:30.339 Αλλά με την πρώτη ρωγμή στο καπάκι, το κουτί άνοιξε απότομα. NOTE Paragraph 00:02:30.339 --> 00:02:32.309 Τερατώδη πλάσματα και φρικιαστικοί ήχοι 00:02:32.309 --> 00:02:36.639 πετάχτηκαν σ' ένα σύννεφο καπνού και στροβιλίστηκαν γύρω της στριγκλίζοντας. 00:02:36.639 --> 00:02:37.629 Τρομοκρατημένη, 00:02:37.629 --> 00:02:42.309 Η Πανδώρα προσπάθησε απεγνωσμένα να τα οδηγήσει πίσω στη φυλακή τους. 00:02:42.309 --> 00:02:46.222 Αλλά τα πλάσματα ξεχύθηκαν έξω σ' ένα απαίσιο σύννεφο. 00:02:46.226 --> 00:02:49.806 Τη διαπέρασε τρόμος καθώς απομακρύνθηκαν. 00:02:49.806 --> 00:02:51.826 Ο Δίας χρησιμοποίησε το κουτί ως δοχείο 00:02:51.826 --> 00:02:55.176 για όλες τις δυνάμεις του κακού και του πόνου που είχε δημιουργήσει - 00:02:55.176 --> 00:02:56.376 και μόλις ελευθερώνονταν, 00:02:56.376 --> 00:02:58.196 ήταν ανεξέλεγκτες. NOTE Paragraph 00:02:58.196 --> 00:02:59.296 Καθώς έκλαιγε, 00:02:59.296 --> 00:03:03.266 η Πανδώρα αντιλήφθηκε έναν ήχο προερχόμενο από το κουτί. 00:03:03.266 --> 00:03:05.954 Δεν ήταν ο απόκοσμος ψίθυρος των δαιμόνων, 00:03:05.954 --> 00:03:09.264 αλλά ένα ελαφρό κουδούνισμα που έμοιαζε να απαλύνει την αγωνία της. 00:03:09.264 --> 00:03:11.914 Όταν σήκωσε ξανά το καπάκι και κοίταξε μέσα, 00:03:11.914 --> 00:03:15.914 μια ζεστή αχτίδα φωτός ξεπήδησε και πέταξε μακριά. NOTE Paragraph 00:03:15.914 --> 00:03:19.624 Όπως την είδε να τρεμοπαίζει στον απόηχο του κακού που είχε ελευθερώσει, 00:03:19.624 --> 00:03:21.934 ο πόνος της Πανδώρας ανακουφίστηκε. 00:03:21.934 --> 00:03:24.594 Ήξερε πως το άνοιγμα του κουτιού ήταν μη αναστρέψιμο - 00:03:24.594 --> 00:03:29.464 αλλά δίπλα στη διαμάχη, έβαλε την ελπίδα για να μετριάσει τις συνέπειές της. NOTE Paragraph 00:03:29.464 --> 00:03:32.894 Σήμερα, το Κουτί της Πανδώρας υποδηλώνει τις ακραίες επιπτώσεις 00:03:32.894 --> 00:03:34.992 του να ανακατεύεσαι με το άγνωστο - 00:03:34.992 --> 00:03:38.822 αλλά η επίμονη περιέργεια της Πανδώρας επίσης δείχνει τη διττότητα που βρίσκεται 00:03:38.822 --> 00:03:40.752 στην καρδιά της ανθρώπινης αναζήτησης. 00:03:40.752 --> 00:03:43.492 Πρέπει να ερευνήσουμε ό,τι δεν γνωρίζουμε, 00:03:43.492 --> 00:03:45.542 να ανασκαλεύσουμε για περισσότερα - 00:03:45.542 --> 00:03:47.082 ή υπάρχουν κάποια μυστήρια 00:03:47.082 --> 00:03:48.852 που είναι καλύτερα να μείνουν άλυτα;