1
00:00:00,917 --> 00:00:04,059
ကျွန်မရဲ့မိသားစု သီးသန့်ခန်းထဲက
အနီရောင် အုတ်ကြွပ်ပြားတွေပေါ်မှာ

2
00:00:04,083 --> 00:00:08,226
Bette Midler ပါဝင်တဲ့ "Gypsy"
တီဗီ ရုပ်ရှင်နဲ့လိုက်ပြီး

3
00:00:08,250 --> 00:00:10,393
ကျွန်မ ကခုန်၊ သီဆိုနေခဲ့ဖူးတာပေါ့။

4
00:00:10,417 --> 00:00:12,976
(သီချင်းဆို) အိပ်မက်တစ်ခု ရှိခဲ့တယ်၊

5
00:00:13,000 --> 00:00:16,893
အံ့ဖွယ်အိပ်မက်တစ်ခုပေါ့ ဖေဖေ"

6
00:00:16,917 --> 00:00:21,559
ဒါကို ကိုးနှစ်သမီးလေးရဲ့ အရေးတကြီး၊
ပြင်းပြတဲ့ဆန္ဒနဲ့ သီဆိုနေခဲ့တာပေါ့၊

7
00:00:21,583 --> 00:00:24,684
တကယ့်ကို အိပ်မက်တစ်ခု ရှိခဲ့သူလေ။

8
00:00:24,708 --> 00:00:28,476
ကျွန်မ အိပ်မက်က 
ရုပ်ရှင်မင်းသမီးဖြစ်ဖို့ပါ။

9
00:00:28,500 --> 00:00:31,851
ရုပ်မြင်သံကြားနဲ့ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ
ကျွန်မနဲ့ တူတဲ့သူ တစ်ယောက်မှ

10
00:00:31,875 --> 00:00:33,393
မမြင်ဖူးခဲ့တာ အမှန်ပဲ။

11
00:00:33,417 --> 00:00:38,518
သေချာတာပေါ့၊ ကျွန်မရဲ့မိသားစု၊သူငယ်ချင်း
တွေနဲ့ ဆရာ၊ဆရာမတွေ မပြတ် သတိပေးတာက

12
00:00:38,542 --> 00:00:42,417
ကျွန်မလိုလူတွေဟာ ဟောလီဝုဒ်မှာ
မအောင်မြင်ဘူးတဲ့။

13
00:00:44,417 --> 00:00:46,601
ဒါပေမဲ့ ကျွန်မက အမေရိကန်
တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။

14
00:00:46,625 --> 00:00:51,059
လူတိုင်းဟာ ဘာမဆို ဖြစ်မြောက်နိုင်
တယ်ဆိုတာယုံကြည်ဖို့ သင်ကြားခံခဲ့ရတယ်၊

15
00:00:51,083 --> 00:00:54,518
ဘယ်အသားအရောင်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊

16
00:00:54,542 --> 00:00:57,309
ကျွန်မမိဘတွေဟာ ဟွန်ဒူးရပ်ကနေ
ရွေ့ပြောင်းလာတယ်ဆိုတာဖြစ်ဖြစ်၊

17
00:00:57,333 --> 00:00:59,500
ကျွန်မမှာ ငွေမရှိဘူးဆိုတာဖြစ်ဖြစ်ပါ။

18
00:01:00,583 --> 00:01:03,768
ကျွန်မရဲ့အိပ်မက်ကို အလွယ်ဖြစ်ဖို့
မလိုခဲ့ဘူး၊

19
00:01:03,792 --> 00:01:06,167
ဖြစ်နိုင်ခြေရီဖို့ပဲ လိုခဲ့တာပါ။

20
00:01:07,833 --> 00:01:09,333
ကျွန်မ ၁၅ နှှစ်အရွယ်မှာ

21
00:01:11,125 --> 00:01:14,226
ကျွန်မရဲ့ပထမဆုံး ပညာရှင်အဆင့် 
အသံစစ်ဆေးတာလုပ်ရတယ်။

22
00:01:14,250 --> 00:01:17,768
ဒါက ကေဘယ်လိုင်း ဝင်ကြေး(သို့)
အာမခံ စာချုပ်တွေအတွက်

23
00:01:17,792 --> 00:01:19,934
စီးပွားရေးကြော်ငြာတစ်ခုပါ၊
ကျွန်မ မမှတ်မိဘူး။

24
00:01:19,958 --> 00:01:21,101
(ရယ်သံများ)

25
00:01:21,125 --> 00:01:24,750
ကျွန်မ အသေအချာ မှတ်မိတာက သရုပ်ဆောင်
ရွေးတဲ့ ဒါရိုက်တာ ကျွန်မကို မေးခဲ့တာပါ၊

26
00:01:26,000 --> 00:01:31,458
"မင်း ဒါကို ထပ်ပြောနိုင်မလား၊
ဒီတစ်ခါ လက်တင် ပိုဆန်ဆန်ပေါေ။

27
00:01:32,917 --> 00:01:35,226
"အင်း၊ ရပါတယ်။

28
00:01:35,250 --> 00:01:37,934
"ကျွန်မကို စပိန်လို ပြောစေချင်တာလား"
လို့ မေးလိုက်တယ်။

29
00:01:37,958 --> 00:01:42,583
"မဟုတ်ဘူး၊ အင်္ဂလိပ် လိုပြောပါ၊
လက်တင်သံပေါက်ရုံပဲ။"

30
00:01:44,917 --> 00:01:50,375
"ကောင်းပြီ၊ ကျွန်မက လက်တင်သူပါ၊
ဒီတော့ ဒါက လက်တင်သံပေါက်တာ မဟုတ်ဘူးလား။

31
00:01:51,333 --> 00:01:53,934
ကြာရှည်၊ ကသိကအောက်ဖြစ်တဲ့
တိတ်ဆိတ်မှုတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပြီး

32
00:01:53,958 --> 00:01:55,476
နောက်ဆုံးမှာတော့

33
00:01:55,500 --> 00:01:59,101
"အိုကေ၊ အသည်းလေးရေ၊ ကိစ္စမရှိဘူး၊
လာတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ၊ ဘိုင်။"

34
00:01:59,125 --> 00:02:03,726
"လက်တင်သံ ပိုပေါက်"ဆိုတာကို နားလည်ဖို့
ကားစီးပြန်ချိန်အများစုကို ယူသွားတယ်။

35
00:02:03,750 --> 00:02:07,059
သူက ကျွန်မကို မတောက်တခေါက် 
အင်္ဂလိပ်လို ပြောခိုင်းနေတာကိုး။

36
00:02:07,083 --> 00:02:09,101
ဘာကြောင့် ကျွန်မဟာ တကယ့် လက်တွေ့ဘဝ၊

37
00:02:09,125 --> 00:02:14,476
လက်တင်သူ စစ်စစ်ဆိုတဲ့အချက်က
တကယ်ကို အရေးမပါလဲဆိုတာ

38
00:02:14,500 --> 00:02:16,309
ကျွန်မ နားမလည်နိုင်ခဲ့ဘူး။

39
00:02:16,333 --> 00:02:18,184
ဘာဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မ အလုပ်မရခဲ့ဘူး။

40
00:02:18,208 --> 00:02:22,018
ကျွန်မကို မြင်ချင်လိုတဲ့ လူတွေအတွက်
အလုပ်တွေ အများကြီးမရခဲ့ဘူး။

41
00:02:22,042 --> 00:02:24,476
လူဆိုးဂိုဏ်း ဖွတ်ချက်ရဲ့ ရည်းစား၊

42
00:02:24,500 --> 00:02:27,268
လူဝါးဝတဲ့ အလစ်သုတ်သမား၊

43
00:02:27,292 --> 00:02:29,601
ကိုယ်ဝန်ဆောင် ကုလားမ နံပါတ်နှစ်၊

44
00:02:29,625 --> 00:02:31,143
(ရယ်သံများ)

45
00:02:31,167 --> 00:02:35,476
ကျွန်မလိုလူ တစ်ဦးဦးအတွက်
ရှိခဲ့တဲ့ ဇာတ်ကောင်မျိုးတွေရှိခဲ့ပါတယ်။

46
00:02:35,500 --> 00:02:39,809
ညိုလွန်းတယ်၊ ဝလွန်းတယ်၊
ဆင်းရဲလွန်းတယ်၊ သိပ်မနပ်ဘူးလို့

47
00:02:39,833 --> 00:02:43,559
သူတို့ကြည့်တဲ့၊ မြင်တဲ့ တစ်ဦးဦးပါ။

48
00:02:43,583 --> 00:02:45,559
ဒီဇာတ်ကောင်တွေဟာ သမားရိုးကျတွေဖြစ်ပြီး


49
00:02:45,583 --> 00:02:49,226
ကျွန်မကိုယ်ပိုင် လက်တွေ့ဘဝကနေ(သို့)
သရုပ်ဆောင်ဖို့ ကျွန်မ အိပ်မက်မက်ခဲ့တဲ့

50
00:02:49,250 --> 00:02:51,851
ဇာတ်ကောင်တွေကနေ
ပိုအလှမ်းမကွာနိုင်လောက်ဘူး။

51
00:02:51,875 --> 00:02:55,809
ရှုပ်ထွေးပြီး ရှုထောင့်စုံပါတဲ့လူတွေ၊
သူတို့ကိုယ်ပိုင် ဘဝတွေရဲ့ ဗဟိုမှာ

52
00:02:55,833 --> 00:02:59,768
ဖြစ်တည်ခဲ့တဲ့ လူတွေကို 
ကျွန်မ သရုပ်ဆောင်ချင်ခဲ့တယ်။

53
00:02:59,792 --> 00:03:04,518
တစ်ဦးဦးရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ ရပ်တဲ့
ပေါ့ရွှတ်တဲ့ မဲပြာပုဆိုးတွေမဟုတ်ဘူး။

54
00:03:04,542 --> 00:03:07,434
ဒါပေမဲ့ ဒါကို ကျွန်မရဲ့မန်နေဂျာကို
ပြောရဲတဲ့အခါ၊

55
00:03:07,458 --> 00:03:11,143
အခွင့်အလမ်းရှာရာမှာ ကျွန်မကို ကူညီဖို့
ကျွန်မ လခပေးတဲ့လူလေ

56
00:03:11,167 --> 00:03:14,184
သူ့အဖြေက

57
00:03:14,208 --> 00:03:19,625
"ဒီမိန်းကလေးမှာ လက်တွေ့မကျတဲ့ 
မျှော်လင့်ချက်တွေရှိတာ ပြောဖို့လိုတယ်။"

58
00:03:21,625 --> 00:03:23,684
ပြီးတော့ သူ မမှားပါဘူး။

59
00:03:23,708 --> 00:03:26,143
ဆိုလိုတာက သူ့ကို အလုပ်ဖြုတ်
လိုက်တယ်၊ သူ မမှားဘူး။

60
00:03:26,167 --> 00:03:28,309
(ရယ်သံများ)

61
00:03:28,333 --> 00:03:32,934
(လက်ခုပ်သံများ)

62
00:03:32,958 --> 00:03:38,143
အကြောင်းက သမားရိုးကျ ခပ်ညံ့ညံ့ 
ရေးမထားတဲ့ အခန်းမှာ ပါဖို့ကြိုးစားတိုင်း

63
00:03:38,167 --> 00:03:39,434
ကြားရလေ့ရှိတာက

64
00:03:39,458 --> 00:03:42,559
"ဒီအခန်းကို ထွေပြားစွာ ရိုက်ကူးဖို့
နည်းလမ်းရှာနေတာမဟုတ်ဘူး။"

65
00:03:42,583 --> 00:03:47,101
ဒါမှမဟုတ် "သူကို ငါတို့သဘောကျပေမဲ့
သူက အထူးကို ယဉ်ကျေးမှုကွဲလွန်းတယ်။"

66
00:03:47,125 --> 00:03:52,000
ဒါမှမဟုတ် "ကံဆိုချင်တော့ ဒီကားမှာ
လက်တင်သားတစ်ဦး ရှိပြီးသားလေ။"

67
00:03:53,125 --> 00:03:58,250
ကျွန်မဟာ ဒီအလားတူ သတင်းစကားတွေကို
အထပ်ထပ် ဆက်ဆက် ရနေတယ်။

68
00:03:59,167 --> 00:04:04,750
ကျွန်မရဲ့ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာက ကျော်လွှားဖို
လိုတဲ့ အတားအဆီးတစ်ခုဖြစ်ခဲ့တယ်။

69
00:04:06,167 --> 00:04:08,684
ဒီတော့ တွေးမိတာက

70
00:04:08,708 --> 00:04:10,518
"အတားအဆီးရေ၊ ငါ့ဆီလာစမ်း၊

71
00:04:10,542 --> 00:04:14,893
ငါဟာ အမေရိကန်တစ်ယောက်၊
ငါ့နာမည်က အမေရိက၊

72
00:04:14,917 --> 00:04:19,142
ဒါအတွက် ငါ့တစ်သက်လုံး လေ့ကျင့်
ခဲ့တယ်၊ ကစားနည်းစာအုပ်ကို လိုက်နာမယ်၊

73
00:04:19,166 --> 00:04:20,892
ငါ ပိုကြိုးစားမယ်။"

74
00:04:20,916 --> 00:04:23,559
ဒီအတိုင်း လုပ်ခဲ့တယ်၊ ကျွန်မနဲ့ပတ်သက်သမျှ
လူတွေပြောတာတွေ

75
00:04:23,583 --> 00:04:27,351
မှားတယ်ဆိုတာကို ကျော်လွှားဖို့ 
အပြင်းထန်ဆုံး ကြိုးစားခဲ့တယ်။

76
00:04:27,375 --> 00:04:30,684
ကျွန်မရဲ့အသား မညိုလွန်းအောင်
နေရောင်ထဲမှာ နေခဲ့တယ်။

77
00:04:30,708 --> 00:04:34,684
ကျွန်မရဲ့ အတွန့်အလိမ်တွေကို 
အညံ့ခံပြီး ဖြောင့်ခဲ့တယ်။

78
00:04:34,708 --> 00:04:36,559
အမြဲ ကိုယ်အလေးချိန်ကျဖို့ကြိုးစားတယ်။


79
00:04:36,583 --> 00:04:39,309
ပိုဆန်းပြာ၊ ပိုစျေးကြီးတဲ့ 
အဝတ်အစားတွ ဝယ်ခဲ့တယ်။

80
00:04:39,333 --> 00:04:41,226
ကျွန်မကို လူတွေကြည့်တဲ့ခါ

81
00:04:41,250 --> 00:04:46,458
ဝလွန်း၊ ညိုလွန်း၊ ဆင်းရလွန်းတဲ့
လက်တင်သူတစ်ယောက်လို မမြင်အောင်လေ။

82
00:04:47,708 --> 00:04:50,393
ကွန်မဟာ တတ်နိုင်တဲ့လူလို့
သူတို့ မြင်မိကြမယ်။

83
00:04:50,417 --> 00:04:53,042
ဖြစ်နိုင်တာက ကျွန်မကို 
အခွင့်အလမ်းတစ်ခုပေးမယ်ပေါ့။

84
00:04:55,792 --> 00:04:59,684
မမျှော်လင့်တဲ့ ကံကြမ္မာအလှည့်တစ်ခုမှာတော့၊

85
00:04:59,708 --> 00:05:04,458
ကျွန်မရဲ့အိပ်မက်တွေကို တကယ်ဖြစ်လာစေမယ့်
အခန်းတစ်ခု နောက်ဆုံး ရတဲ့အခါမှာပါ၊

86
00:05:06,000 --> 00:05:10,208
ဒါက ကျွန်မဘယ်သူဆိုတာနဲ့ အံကိုက်
လိုအပ်တဲ့ အခန်းတစ်ခန်းပါ၊

87
00:05:11,167 --> 00:05:14,559
" Real Women Have Curves" 
ထဲက Ana ဟာ

88
00:05:14,583 --> 00:05:18,417
ညိုပြီး ဆင်းရဲတဲ့ လက်တင်သူ 
ဝဝ တစ်ယောက်ပါ။

89
00:05:20,125 --> 00:05:24,518
သူ့ကိုယ်ပိုင်ဘဝရဲ့ ဗဟိုမှာ တည်ရှိနေတဲ့
သူ့လိုမျိုး၊ ကျွန်မလိုမျိုး

90
00:05:24,542 --> 00:05:28,934
တစ်aယာက်မှ ကျွန်မ မမြင်ဖူးခဲ့ဘူး။

91
00:05:28,958 --> 00:05:30,851
ဒီရုပ်ရှင်နဲ့အတူ US အနှံ့အပြားနဲ့

92
00:05:30,875 --> 00:05:33,101
နိုင်ငံမျိုးစုံကို ကျွန်မ ခရီးထွက်ခဲ့တယ်၊

93
00:05:33,125 --> 00:05:38,559
အဲဒီမှာ လူတွေဟာ အသက်၊ လူမျိုး၊ 
ခန္ဓာကိုယ် အမျိုးအစား ပဓာနမထားဘဲ

94
00:05:38,583 --> 00:05:41,143
သူတိုကိုယ်သူတို့ Ana ဆီမှာ တွေ့ခဲ့တယ်။

95
00:05:41,167 --> 00:05:44,976
ဖြစ်နိုင်ခြေမရှိတဲ့ သူ့အိပ်မက်ကို
ဖြည့်ဆည်းဖို့ ယဉ်ကျေးမှု စံတွေကို

96
00:05:45,000 --> 00:05:49,750
ဆန့်ကျင် ရုန်းကန်နေတဲ့ ၁၇ နှစ် မက္ကဆီကန် 
အမေရိကန် ဝဝကစ်ကစ် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ပေါ့။

97
00:05:50,750 --> 00:05:54,268
ကျွန်မဘဝတစ်ခုလုံးကို ဘာပဲ
ပြောခဲ့ပြောခဲ့၊၊

98
00:05:54,292 --> 00:06:00,559
ကိုယ်တွေ့ မြင်ခဲ့တာက လူတွေဟာ ကျွန်မလို
လူတွေရဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကိုတကယ် မြင်ချင်တာပါ။

99
00:06:00,583 --> 00:06:03,809
ယဉ်ကျေးမှုထဲမှာ အစစ်အမှန် ကိုယ်စားပြုတာ


100
00:06:03,833 --> 00:06:07,893
ကျွန်မကိုယ်တိုင် မြင်တွေ့ဖို့ ကျွန်မရဲ့
လက်တွေ့မကျတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေဟာ

101
00:06:07,917 --> 00:06:10,125
အခြားသူတွေရဲ့ မျော်လင့်ချက်
တွေလည်းဖြစ်ခဲ့တယ်။

102
00:06:11,250 --> 00:06:12,726
"Real Women Have Curves" ဟာ

103
00:06:12,750 --> 00:06:17,559
အလွန်အရေးပါတဲ့ ယဉ်ကျေးမှုနဲ့
ငွေကြေးပိုင်း အောင်မြင်မှုတစ်ခုဖြစ်ခဲ့တယ်။

104
00:06:17,583 --> 00:06:20,792
"ကောင်းလိုက်တာ၊ ငါတို့လုပ်ခဲ့တာ"
လို့ တွေးမိခဲ့တယ်။

105
00:06:21,750 --> 00:06:24,518
ကျွန်မတို့ ဇာတ်လမ်းတွေမှာ
တန်ဘိုးရှိတယ်လို့ သက်သေပြခဲ့တယ်။

106
00:06:24,542 --> 00:06:27,375
အခုဆို အကြောင်းတရားတွေက 
ပြောင်းလဲတော့မယ်။

107
00:06:30,042 --> 00:06:32,976
ဒါပေမဲ့ မဆိုစလောက် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာလို
စောင့်ကြည့်ခဲ့တယ်။

108
00:06:33,000 --> 00:06:35,101
အရေးပါတဲ့ အပြောင်းအလဲမရှိခဲ့ဘူး။

109
00:06:35,125 --> 00:06:38,726
ပရိတ်သတ်ဟာ ဆာလောင်ပြီး ဒါတွေကို ကြည်ဖို့
ပိုက်ဆံပေးချင်စိတ်ရှိကြတယ်ဆိုတဲ့

110
00:06:38,750 --> 00:06:44,625
အကြောင်းနောက်ဇာတ်လမ်းတွေ ပြောပြဖို့ 
လုပ်ငန်းထဲက ဘယ်သူမှ အပူတပြင်းလုပ်မနေကြဘူး။

111
00:06:46,792 --> 00:06:50,750
နောက် လေးနှစ်အကြာ
Ugly Betty ကို သရုပ်ဆောင်ရတဲ့အခါ

112
00:06:51,750 --> 00:06:54,851
အလားတူဖြစ်စဉ် ဆင်နွှဲသွားတာ မြင်ခဲ့တယ်။

113
00:06:54,875 --> 00:06:58,976
"Ugly Betty" ဟာ US မှာ 
ကြည့်ရှုသူ ၁၆ သန်းကို ပွဲဦးထွက် ပြခဲ့ပြီး

114
00:06:59,000 --> 00:07:03,208
၎င်းရဲ့ပထမနှစ်မှာ Emmys ဆု
၁၁ ဆု အဆိုပြုခံခဲ့ရတယ်။

115
00:07:04,792 --> 00:07:09,226
(လက်ခုပ်သံများ)

116
00:07:09,250 --> 00:07:13,601
"Ugly Betty's" အောင်မြင်မှုရပေမဲ့

117
00:07:13,625 --> 00:07:17,059
အမေရိကန် ရုပ်သံမှာ ရှစ်နှစ်တိုတိုင်

118
00:07:17,083 --> 00:07:19,434
လက်တင် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးဦးဆောင်တဲ့

119
00:07:19,458 --> 00:07:22,083
နောက်ထပ် ရုပ်သံပြပွဲ ရှိခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး။

120
00:07:24,667 --> 00:07:26,601
ခေါင်းဆောင် အတန်းအစားမှာ 


121
00:07:26,625 --> 00:07:30,226
Emmy ဆုတစ်ဆု ရဖူးဖို့ ပထမဆုံးနဲ့
တစ်ဦးတည်းသော လက်တင်သူ

122
00:07:30,250 --> 00:07:33,208
ကျွန်မ ဖြစ်လာချိန်ကတည်းကဆို
၁၂ နှစ်ကြာခဲ့ပါတယ်။

123
00:07:34,333 --> 00:07:36,684
ဒါဟာ ဂုဏ်ယူစရာ အချက်တစ်ခု ဟုတ်ဘူး။

124
00:07:36,708 --> 00:07:39,226
နက်ရှိုင်းတဲ့ ခံပြင်းမှုရဲ့ အချက်တစ်ခုပါ။

125
00:07:39,250 --> 00:07:42,018
ကျွန်တို့တန်ဘိုးကို သက်သေပြတဲ့ 
ဆုတွေကြောင့်မဟုတ်ပဲ

126
00:07:42,042 --> 00:07:45,851
ကျွန်မတို့ ကမ္ဘာထဲမှာ ရှင်သန်နေတာ
မြင်သူက

127
00:07:45,875 --> 00:07:48,601
ကိုယ်တိုင် မြင်တတ်ဖို့၊

128
00:07:48,625 --> 00:07:51,226
ကိုယ်ပိုင်တန်ဖိုးအကြောင်း 
တွေးတတ်ဖို့၊

129
00:07:51,250 --> 00:07:53,934
အနာဂတ်တွေကို အိပ်မက်မက်
တတ်ဖို့ သင်ပေးတာကြောင့်ပါ

130
00:07:53,958 --> 00:07:55,893
အချိန်တိုင်းပ ဒါကို ကျွန်မ သံသယစဖြစ်တယ်။

131
00:07:55,917 --> 00:08:01,018
ပါကစ္စတန်က Swat Valley မှာနေတဲ့
ကလေးမလေးတစ်ယောက်ရှိတာ အမှတ်ရတယ်။

132
00:08:01,042 --> 00:08:03,934
ဘာကြောင့်မှန်းမသိ သူ့မှာ
အမေရိကန် ရုပ်သံပြပွဲတစ်ခုရဲ့

133
00:08:03,958 --> 00:08:05,934
လက်တွေ့ကျတဲ့ ဒီဗီဒီတွေ သူ့မှာရှိတယ်၊

134
00:08:05,958 --> 00:08:09,708
ဒီထဲမှာ စာရေးဆရာဖြစ်လာခြင်းဆိုတဲ့
သူ့အိပ်မက်ကို ရောင်ပြန်ဟပ်ထာတာ မြင်ခဲ့တယ်။

135
00:08:11,250 --> 00:08:14,768
သူ့ကိုယ်တိုင်ရေးအတ္ထုပ္ပတ္တိမှာ
မာလာလာ ရေးခဲ့တာက

136
00:08:14,792 --> 00:08:16,643
"ကျွန်မရဲ့ကိုယ်ပိုင်စကားလုံးတွေက


137
00:08:16,667 --> 00:08:20,018
ခြားနားမှုတစ်ခု ဖန်တီးနိုင်ပုံကို သိပြီး၊
"Ugly Betty" ဒီဗီဒီတွေနဲ့

138
00:08:20,042 --> 00:08:24,018
အမေရိကန် မဂ္ဂဇင်းတစ်ခုက
ဘဝအကြောင်း ကြည့်ပြီး၊နောက်မှာ

139
00:08:24,042 --> 00:08:27,059
သတင်းစာပညာကို စိတ်ဝင်စားလာခဲ့တယ်။"

140
00:08:27,083 --> 00:08:34,143
(လက်ခုပ်သံများ)

141
00:08:34,167 --> 00:08:37,893
ကျွန်မအလုပ်ရဲ့ ၁၇ နှစ်လုံးလုံး

142
00:08:37,917 --> 00:08:43,183
ကျွန်မတို့အသံတွေယဉ်ကျေးမှုထဲမှာ 
တည်ရှိခွင့်ရအခါ

143
00:08:43,207 --> 00:08:46,250
၎င်းအသံတွေမှာရှိတဲ့ 
စွမ်းအားကို မျက်မြင်ဒီဌကြုံခဲ့တယ်။

144
00:08:47,292 --> 00:08:48,934
ကျွန်မ ဒါကို မြင်တယ်၊

145
00:08:48,958 --> 00:08:51,684
ဒါနဲ့ ကျွန်မ ရှင်သန်တယ်၊ ကျွန်မတို့အားလုံး
ဒါကို မြင်တယ်။

146
00:08:51,708 --> 00:08:54,893
ဖျော်ဖြေရေးမှာ၊ နိုင်ငံရေးမှာ၊

147
00:08:54,917 --> 00:08:58,726
စီပွားရေးမှာ၊ လူမှု ပြောင်းလဲရေးမှာ

148
00:08:58,750 --> 00:09:03,375
ဒါကို ကျွန်မတို့ ငြင်းလို့မရဘူး၊
ရှိနေခြင်းဟာ ဖြစ်နိုင်ခြေကို ဖန်တီးတယ်။

149
00:09:04,917 --> 00:09:06,934
ဒါပေမဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ ၁၂ နှစ်လုံးလုံး

150
00:09:06,958 --> 00:09:09,726
ဒီဆင်ခြေတွေလည်း ကျွန်မ ကြားခဲ့တယ်၊

151
00:09:09,750 --> 00:09:13,643
ဘာကြောင့် ကျွန်မတို့တစ်ချို့က ယဉ်ကျေးမှု
ထဲက တည်ရှိခွင့်ရနိုင်ပြီး

152
00:09:13,667 --> 00:09:15,208
တစ်ချို့က မရနိုင်တာအတွက်လေ။

153
00:09:17,042 --> 00:09:18,768
ကျွန်မတို့ဇာတ်လမ်းတွေက ပရိတ်သတ်မရှိ၊

154
00:09:18,792 --> 00:09:22,184
ကျွန်မတို့အတွေ့အကြုံတွေက 
ပင်မစီးကြောင်းထဲမှာ ဟိန်းမနေဘူး၊

155
00:09:22,208 --> 00:09:25,958
ကျွန်မတို့အသံတွေဟာ ကြီးမားလွန်းတဲ့
ငွေရေးကြေးရေး စွန့်စားမှုတစ်ခုပါ။

156
00:09:27,625 --> 00:09:30,226
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်ကပဲ 
ကျွန်မ ကိုယ်စားလှယ်က

157
00:09:30,250 --> 00:09:33,226
ဘာကြောင့် ကျွန်မ ရုပ်ရှင်မှာ နေရာတော
ရှင်းပြဖို့ ဖုန်းဆက်တယ်။

158
00:09:33,250 --> 00:09:35,226
သူပြောတာက "သူတို့ မင်းကို
သဘောကျတယ်၊

159
00:09:35,250 --> 00:09:38,893
တကယ်ပဲ မင်းကို အမျိုးမျိုးမှာ 
သရုပ်ဆောင်စေချင်ပေမဲ့

160
00:09:38,917 --> 00:09:44,417
ရုပ်ရှင်က လူဖြူသရုပ်ဆောင်ကို 
အရင်ရိုက်မှ ငွေကြေးရနိုင်တာလေ။"

161
00:09:46,708 --> 00:09:49,393
ဒီသတင်းစကားကို ဝမ်းနည်းပက်လက်နဲ့
ပြောခဲ့ပြီး

162
00:09:49,417 --> 00:09:53,250
ဆက်သွယ်မှုရှိတဲ့လေသံနဲ့က
"ဒါ ဘယ်လို အရှုပ်ထုပ်ဆိုတာ ငါနားလည်တယ်"တဲ့

163
00:09:54,667 --> 00:10:00,601
ဒါပေမဲ့ ဘာဖြစ်ဖြစ်၊ ဒါမျိုးက
အရင်က အကြိမ်ရာချီပါတယ်။

164
00:10:00,625 --> 00:10:02,875
မျက်နှာမှာ မျက်ရည်တွေစီကျတာ သိလိုက်တယ်။

165
00:10:03,875 --> 00:10:07,934
ပယ်ချခြင်းရဲ့ စူးရှရှဝေဒနာက 
ကျွန်မဆီမှာ မြင့်တက်လာယ်၊

166
00:10:07,958 --> 00:10:10,268
ဒီနောက်မှာ အရှက်ရမှုရဲ့ အသံက 
ကျွန်မကို ဆူနေတယ်။

167
00:10:10,292 --> 00:10:13,833
"နင်ဟာ ရင့်ကျက်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်လေ၊
အလုပ်တစ်ခုအတွက် ငိုတာရပ်လိုက်စမ်း။"

168
00:10:15,208 --> 00:10:19,268
ကျရှုံးမှုကို ကိုယ်ပိုင်အဖြစ်လက်ခံတာ၊
အခက်အခဲတွေကို မကျော်လွှားနိုင်ဘူးဆိုတဲ့

169
00:10:19,292 --> 00:10:23,333
နက်ရှိုင်းတဲ့ ရှက်စိတ် 
ဒီဖြစ်စဉ်ကို နှစ်တွေချီ ဖြတ်သန်းခဲ့တယ်၊

170
00:10:24,750 --> 00:10:26,458
ဒါပေမဲ့ ဒီတစ်ခါ အသံသစ်တစ်သံကြားတယ်။

171
00:10:27,750 --> 00:10:30,792
အသံတစ်ခုက ပြေတာက "ငါ ပင်ပန်းတယ်၊

172
00:10:31,917 --> 00:10:33,559
ငါ စိတ်ကုန်နေပြီ"တဲ့။

173
00:10:33,583 --> 00:10:35,184
ကျွန်မရဲ့မျက်ရည်တွေနဲ နာကျင်မှုဟာ

174
00:10:35,208 --> 00:10:39,500
အလုပ် ဆုံးရှုံးတာနဲ့ မဆိုင်ဘူးဆိုတာ
နာလည်တဲ့ အသံတစ်ခုပါ။

175
00:10:40,417 --> 00:10:44,101
ဒါတွေဟာ တကယ်တော့ ကျွန်မအကြောင်း
ကျွန်မပြောနေတာနဲ့ ဆိုင်တာပါ။

176
00:10:44,125 --> 00:10:48,018
ကျွန်မရဲ့ ဘဝတစ်ခုလုံးအကြောင်းပြောခဲ့တာက

177
00:10:48,042 --> 00:10:51,018
အလုပ်အမှုဆောင်တွေ၊ ထုတ်လုပ်သူတွေ၊

178
00:10:51,042 --> 00:10:54,059
ဒါရိုက်တာတွေ၊ စာရေးဆရာတွေ၊
ကိုယ်စားလှယ်တွေ၊ မန်နေဂျာတွေ၊

179
00:10:54,083 --> 00:10:57,018
ဆရာဆရာမတွေ၊ မိတ်ဆွေတွေနဲ့ မိသားစုပါ။

180
00:10:57,042 --> 00:10:59,667
ကျွန်မဟာ တန်ဖိုးသိပ်မရှိတဲ့လူပေါ့။

181
00:11:00,750 --> 00:11:04,351
နေရောင်ခံလိမ်းဆေးနဲ့ ဆံပင်ဖြောင့်တံတွေက

182
00:11:04,375 --> 00:11:08,458
နက်ရှိုင်းစွာအမြစ်တွယ်နေတဲ့ တန်ဖိုးစနစ်မှာ
အပြောင်းအလဲ ဖြစ်ပေါ်စေမှာလား တွေးမိတယ်။

183
00:11:10,500 --> 00:11:13,434
ဒါပေမဲ့ အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်မ 
နားလည်လိုက်တာက

184
00:11:13,458 --> 00:11:19,226
ကျွန်မဟာ တကယ်က စနစ်ကို 
ပြောင်းဖို့ တောင်းဆိုနေတာမဟုတ်တာပါ။

185
00:11:19,250 --> 00:11:24,833
ကျွန်မ တောင်းဆိုနေတာက ကျွန်မကို
ခွင့်ပြုပေးဖို့နဲ့ ဒါတွေဟာ မတူဘူးဆိုတာပါ။

186
00:11:26,375 --> 00:11:29,393
ကျွန်မကို ယုံကြည်တဲ့ စနစ်တစ်ခုကို
ကျွန်မ မပြောင်းနိုင်ပေမဲ့

187
00:11:29,417 --> 00:11:32,417
ကျွန်မကိုယုံကြည်တဲ့ စနစ်ကို
ကျွန်မ ယုံကြည်တယ်။

188
00:11:33,458 --> 00:11:34,934
ကျွန်မ ယုံကြည်ခဲ့တယ်။

189
00:11:34,958 --> 00:11:36,851
ကျွန်မအနားက လူတိုင်းလိုပဲ

190
00:11:36,875 --> 00:11:42,625
ကျွန်မအတွက် မက်ခဲ့သလို အိပ်မက်ထဲမှာ
တည်ရှိဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ယုံကြည်ခဲ့တယ်။

191
00:11:43,625 --> 00:11:47,250
ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ ပျောက်သွားအောင်
လျှောက်လုပ်နေခဲ့တယ်။

192
00:11:50,250 --> 00:11:54,684
ဒါက ကျွန်မကို ဖွင့်ဟပြတာ
အပြောင်းအလဲကို

193
00:11:54,708 --> 00:11:59,726
အစစ်အမှန် မြင်ချင်တဲ့လူဖြစ်နိုင်ပေမဲ့


194
00:11:59,750 --> 00:12:05,667
အကြောင်းတရားတွေကို အရှိအတိုင်း
တားတဲ့ လုပ်ရပ်တွေနဲ့ လူလည်းဖြစ်နေတာပါ။

195
00:12:08,500 --> 00:12:12,059
ဒါက ကျွန်မကို ယုံကြည်စေတာက
အပြောင်းအလဲဟာ လူကောင်း လူဆိုး

196
00:12:12,083 --> 00:12:15,018
ခွဲခြားခြင်းကနေ လာမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာပါ။

197
00:12:15,042 --> 00:12:17,851
ဒီဆွေးနွေးပွဲက ကျွန်မတို့အားလုံးကို 
အသက်ရှူပေါက်ရခဲ့တယ်။

198
00:12:17,875 --> 00:12:20,375
အကြောင်းက ကျွန်မတို့အများစုဟာ
ဒါတစ်ခုမှ မဟုတ်လို့ပါ။

199
00:12:21,500 --> 00:12:23,101
အပြောင်းအလဲ ဖြစ်လာာမှာက

200
00:12:23,125 --> 00:12:25,059
တစ်ဦးချင်းစီမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ပိုင် အခြေခံ


201
00:12:25,083 --> 00:12:29,309
တန်ဖိုးထားမှုတွေ၊ယုံကြည်ချက်တွေကို
မေးခွန်းထုတ်ဖို့ သတ္တိရှိလာတဲ့အခါမှာပါ။

202
00:12:29,333 --> 00:12:34,542
ဒီနောက် လုပ်ရပ်တွေက အကောင်းဆုံး
ရည်ရွယ်ချက်တွေကို ဦးတည်စေတာ မြင်ပါ။

203
00:12:36,542 --> 00:12:39,601
ကျွန်မရဲ့အိပ်မက်တွေ ဖြည့်ဆည်းဖို့၊


204
00:12:39,625 --> 00:12:43,476
ကျွန်မပင်ကိုအစွမ်းတွေ ကမ္ဘာကို ပေးေဝးဖို့
ကျွန်မ ဘယ်သူဆိုတာရဲ့ အမှန်တရားကို

205
00:12:43,500 --> 00:12:45,684
ခုခံဖို့လိုတယ်လို့ ညွှန်ပြခံထားရတဲ့


206
00:12:45,708 --> 00:12:48,833
လူတစ်သန်းထဲက တစ်ယောက်ပါပဲ။

207
00:12:50,042 --> 00:12:53,851
ကျွန်မအနေနဲ့ ခုခံခြင်းကို ရပ်တန့်ပြီး


208
00:12:53,875 --> 00:12:58,625
ကျွန်မရဲ့ ပြည့်ဝ၊စစ်မှန်တဲ့ အတ္တအဖြစ်
စတင် တည်ရှိဖို့ အဆင်သင့်ပါ။

209
00:13:00,417 --> 00:13:03,059
သီးသန့်အခန်းထဲမှာ
ကခုန်နေတဲ့၊ သူ့အိပ်မက်တွေ မက်နေတဲ့

210
00:13:03,083 --> 00:13:07,559
အဲဒီကိုးနှစ်သမီးလေးဆီကို ပြန်သွားပြီး
တစ်ခုခုပြောလို့ ရနိုင်မယ်ဆိုရင်

211
00:13:07,583 --> 00:13:09,101
ကျွန်မ ပြောမှာက

212
00:13:09,125 --> 00:13:11,250
ကျွန်မ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာက အတားအဆီး မဟုတ်ပါ။

213
00:13:12,292 --> 00:13:14,250
ကျွန်မ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာက မဟာ စွမ်းအားပါ၊ 


214
00:13:15,250 --> 00:13:17,601
ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အမှန်တရားက

215
00:13:17,625 --> 00:13:19,708
ကျွန်မဟာ ကမ္ဘာကြီးက အသွင်ဆောင်မယ့်အရာပါ။

216
00:13:20,667 --> 00:13:23,643
သင်တို့ဟာ ကမ္ဘာကြီးက အသွင်ဆောင်မယ့်အရာပါ။


217
00:13:23,667 --> 00:13:28,768
စုပေါင်းအနေနဲ့ ကျွန်မတို့ဟာ
ကမ္ဘာကြီးက အသွင်ဆောင်မယ့်အရာပါ။

218
00:13:28,792 --> 00:13:31,893
ကျွန်မတို့ စနစ်တွေက ဒါကို ရောင်ပြန်ဟပ်ဖို့


219
00:13:31,917 --> 00:13:34,875
သူတို့အနေနဲ့ ဖြစ်တည်မှု
အသစ်တစ်ခု ဖန်တီးဖို့မလိုဘူး။

220
00:13:35,833 --> 00:13:39,375
ကျွန်မတို့ ရှင်သန်နေပြီးသား တစ်ခုကို
ခုခံနေတာကို ရပ်တန့်ဖို့ပဲလိုတာပါ။

221
00:13:40,667 --> 00:13:41,934
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

222
00:13:41,958 --> 00:13:46,458
(လက်ခုပ်သံများ)