1
00:00:00,917 --> 00:00:04,059
روی کاشیهای قرمز در خلوتگاه خانواده من

2
00:00:04,083 --> 00:00:08,226
همراه فیلم تلویزیونی «کولی»
میخواندم و میرقصیدم،

3
00:00:08,250 --> 00:00:10,393
با بازی بتی میدلر.

4
00:00:10,417 --> 00:00:12,976
(آواز) «من رویایی داشتم.

5
00:00:13,000 --> 00:00:16,893
رویایی فوقالعاده، پدر.»

6
00:00:16,917 --> 00:00:21,559
من آن را با نیاز شدید و اشتیاق پرحرارت
دختری نه ساله میخوانم

7
00:00:21,583 --> 00:00:24,684
که در واقع رویایی داشت.

8
00:00:24,708 --> 00:00:28,476
رویای من این بود که بازیگر شوم.

9
00:00:28,500 --> 00:00:31,851
و این واقعیت دارد که من 
هیچکسی که شبیه من باشد

10
00:00:31,875 --> 00:00:33,393
در تلویزیون یا فیلم ندیده یودم،

11
00:00:33,417 --> 00:00:38,518
و مطمئنا، خانواده و دوستان و معلمهایم 
همگی دائما به من هشدار میدادند

12
00:00:38,542 --> 00:00:42,417
که افرادی مثل من در هالیوود موفق نمیشوند.

13
00:00:44,417 --> 00:00:46,601
اما من یک امریکایی بودم.

14
00:00:46,625 --> 00:00:51,059
به من آموزش داده شده بود که هر کسی
میتواند به هرچیزی دست پیدا کند،

15
00:00:51,083 --> 00:00:54,518
بدون توجه به رنگ پوستش،

16
00:00:54,542 --> 00:00:57,309
این واقعیت که پدر و مادر من
از هندوراس مهاجرت کردند،

17
00:00:57,333 --> 00:00:59,500
این واقعیت که بیپول بودم.

18
00:01:00,583 --> 00:01:03,768
نیاز نداشتتم که رویایم آسان باشد،

19
00:01:03,792 --> 00:01:06,167
فقط باید ممکن باشد.

20
00:01:07,833 --> 00:01:09,333
و وقتی ۱۵ سالم بود،

21
00:01:11,125 --> 00:01:14,226
اولین آزمون هنرپیشگی
حرفهای خودم را دادم.

22
00:01:14,250 --> 00:01:17,768
تبلیغی برای اشتراک یک تلویزیون کابلی

23
00:01:17,792 --> 00:01:19,934
یا اوراق قرضه، واقعا یادم نمیآید.

24
00:01:19,958 --> 00:01:21,101
(خنده)

25
00:01:21,125 --> 00:01:24,750
چیزی که یادم میآید این است
که کارگردان از من پرسید،

26
00:01:26,000 --> 00:01:31,458
«میشود یک بار دیگر آن را انجام دهید،
اما این بار بیشتر لاتین به نظر برسد.»

27
00:01:32,917 --> 00:01:35,226
من پرسیدم: «اوم، خیلی خب.

28
00:01:35,250 --> 00:01:37,934
پس شما از من میخواهید
به اسپانیایی انجامش دهم؟»

29
00:01:37,958 --> 00:01:42,583
«نه، انگلیسی انجامش بده،
فقط شبیه لاتینها»

30
00:01:44,917 --> 00:01:50,375
«خب، من لاتین هستم، 
این شبیه لاتینها نیست؟»

31
00:01:51,333 --> 00:01:53,934
سکوت طولانی و ناشیانهای حکمفرما شد،

32
00:01:53,958 --> 00:01:55,476
و سرانجام،

33
00:01:55,500 --> 00:01:59,101
«باشه عزیزم، مهم نیست، 
ممنون از اینکه آمدی، خدانگهدار!»

34
00:01:59,125 --> 00:02:03,726
بیشتر مسیر خانه طول کشید تا تشخیص دهم
منظورش از «بیشتر شبیه لاتینها باش» چیست

35
00:02:03,750 --> 00:02:07,059
او میخواست که به انگلیسی شکسته حرف بزنم.

36
00:02:07,083 --> 00:02:09,101
و من نمیتوانستم تشخیص دهم چرا

37
00:02:09,125 --> 00:02:14,476
اینکه من یک لاتین واقعی، زنده و معتبر بودم

38
00:02:14,500 --> 00:02:16,309
به نظر مهم نمیرسید.

39
00:02:16,333 --> 00:02:18,184
بگذریم، من آن کار را به دست نیاوردم.

40
00:02:18,208 --> 00:02:22,018
من خیلی از شغلهایی را که افرادی
مایل بودند من را در آن ببینند نگرفتم:

41
00:02:22,042 --> 00:02:24,476
دوست دختر یکی از گردن کلفتهای محل،

42
00:02:24,500 --> 00:02:27,268
یک دزد پررو،

43
00:02:27,292 --> 00:02:29,601
زن حاملهی شماره دو.

44
00:02:29,625 --> 00:02:31,143
(خنده)

45
00:02:31,167 --> 00:02:35,476
اینها نقشهایی بود که برای
شخصی مثل من وجود داشت.

46
00:02:35,500 --> 00:02:39,809
شخصی که آنها نگاه میکردند
و زیادی سبزه، زیادی چاق،

47
00:02:39,833 --> 00:02:43,559
زیادی فقیر، زیادی سادهلوح میدیدند.

48
00:02:43,583 --> 00:02:45,559
این نقشها کلیشهای بودند

49
00:02:45,583 --> 00:02:49,226
و نمیتوانستند بیشتر از واقعیت خودم باشند

50
00:02:49,250 --> 00:02:51,851
یا از نقشهایی که رویای
بازی کردنشان را داشتم.

51
00:02:51,875 --> 00:02:55,809
من میخواستم نقش افرادی را بازی کنم
که پیچیده و چند بعدی بودند،

52
00:02:55,833 --> 00:02:59,768
افرادی که در مرکز زندگی خودشان بودند.

53
00:02:59,792 --> 00:03:04,518
نه برشهای مقوایی که در
پس زمینهی شخص دیگری میایستد.

54
00:03:04,542 --> 00:03:07,434
اما وقتی من جرات کردم
این را به مدیر برنامههایم بگویم--

55
00:03:07,458 --> 00:03:11,143
شخصی که به او پول میدهم
تا کمکم کند موقعیتی پیدا کنم--

56
00:03:11,167 --> 00:03:14,184
جوابش این بود،

57
00:03:14,208 --> 00:03:19,625
«کسی باید به آن دختر بگوید
انتظارات غیرواقع بینانهای دارد.»

58
00:03:21,625 --> 00:03:23,684
و او اشتباه نمیکرد.

59
00:03:23,708 --> 00:03:26,143
البته، من او را اخراج کردم،
اما او اشتباه نمیکرد.

60
00:03:26,167 --> 00:03:28,309
(خنده)

61
00:03:28,333 --> 00:03:32,934
(تشویق)

62
00:03:32,958 --> 00:03:38,143
چون هر بار که سعی کردم نقشی بگیرم
که یک کلیشهی ضعیف نوشته شده نبود،

63
00:03:38,167 --> 00:03:39,434
این را میشنیدم،

64
00:03:39,458 --> 00:03:42,559
«ما قصد نداریم این نقش را متنوع
به اجرا در بیاوریم»

65
00:03:42,583 --> 00:03:47,101
یا «ما دوستش داریم اما او 
کاملا مرتبط با یک نژاد خاص است.»

66
00:03:47,125 --> 00:03:52,000
یا «متاسفانه، ما از قبل 
یک بازیگر لاتین در فیلم داریم.»

67
00:03:53,125 --> 00:03:58,250
من به دریافت پیامهای یکسان 
دوباره و دوباره و دوباره ادامه دادم.

68
00:03:59,167 --> 00:04:04,750
که هویت من یک مانع بود
که باید بر آن غلبه میکردم.

69
00:04:06,167 --> 00:04:08,684
و بنابراین من فکر کردم،

70
00:04:08,708 --> 00:04:10,518
« پیش من بیا، مانع.

71
00:04:10,542 --> 00:04:14,893
من یک امریکایی هستم. اسم من امریکاست.

72
00:04:14,917 --> 00:04:19,142
من تمام عمرم را برای این آموزش دیدم، 
من تنها از اصول پیروی میکنم،

73
00:04:19,166 --> 00:04:20,892
من سختتر کار خواهم کرد.»

74
00:04:20,916 --> 00:04:23,559
و همین کار را کردم،
به سختترین شکل کار کردم

75
00:04:23,583 --> 00:04:27,351
تا بر تمام چیزهایی که مردم میگفتند
ایرادهای من است غلبه کنم.

76
00:04:27,375 --> 00:04:30,684
من زیر خورشید نمیایستادم
تا پوستم تیرهتر نشود،

77
00:04:30,708 --> 00:04:34,684
فر بودن موهایم را مطیع صاف شدن قرار دادم.

78
00:04:34,708 --> 00:04:36,559
مدام سعی کردم وزنم را کاهش دهم.

79
00:04:36,583 --> 00:04:39,309
لباسهای زیباتر و گرانتر خریدم.

80
00:04:39,333 --> 00:04:41,226
تا وقتی مردم به من نگاه میکنند،

81
00:04:41,250 --> 00:04:46,458
یک لاتین تبار خیلی چاق، 
تیره پوست و فقیر نبینند.

82
00:04:47,708 --> 00:04:50,393
آنها چیزی را خواهند دید
که من قادر به انجام آن هستم.

83
00:04:50,417 --> 00:04:53,042
و شاید آنها شانسی به من بدهند.

84
00:04:55,792 --> 00:04:59,684
و در پیچ و تاب طعنه آمیز سرنوشت،

85
00:04:59,708 --> 00:05:04,458
وقتی من در نهایت نقشی گرفتم که
تمام آرزوهایم را برآورده میکرد،

86
00:05:06,000 --> 00:05:10,208
نقشی بود که نیاز داشت دقیقا خودم باشم.

87
00:05:11,167 --> 00:05:14,559
آنا در «زنان واقعی انحنا دارند»

88
00:05:14,583 --> 00:05:18,417
یک لاتین تبار تیره پوست، فقیر و چاق بود.

89
00:05:20,125 --> 00:05:24,518
من هیچوقت کسی را شبیه او ندیده بودم، 
هیچکس شبیه خودم،

90
00:05:24,542 --> 00:05:28,934
که در مرکز داستان زندگی
خودش قرار داشته باشد.

91
00:05:28,958 --> 00:05:30,851
من با این فیلم سرتاسر امریکا

92
00:05:30,875 --> 00:05:33,101
و چندین کشور سفر کردم

93
00:05:33,125 --> 00:05:38,559
جایی که مردم بدون توجه به
سن، نژاد و نوع بدنشان

94
00:05:38,583 --> 00:05:41,143
خودشان را در آنا دیدند.

95
00:05:41,167 --> 00:05:44,976
دختر چاق مکزیکی امریکایی که ۱۷ سال داشت

96
00:05:45,000 --> 00:05:49,750
و برای به وقوع پیوستن رویای غیرمحتملش با 
هنجارهای فرهنگی دست و پنجه نرم میکرد.

97
00:05:50,750 --> 00:05:54,268
علیرغم چیزی که در تمام زندگی
به من گفته شده بود،

98
00:05:54,292 --> 00:06:00,559
من شخصا دیدم که مردم واقعا میخواستند
داستانهایی درباره مردمی مثل من را ببینند.

99
00:06:00,583 --> 00:06:03,809
و آن توقعات غیر واقع بینانه من

100
00:06:03,833 --> 00:06:07,893
که خودم را به طور معتبر
در فرهنگ نشان داده شده ببینم

101
00:06:07,917 --> 00:06:10,125
توقعات مردم دیگر نیز بودند.

102
00:06:11,250 --> 00:06:12,726
«زنان واقعی انحنا دارند»

103
00:06:12,750 --> 00:06:17,559
موفقیتی ضروری، فرهنگی و مالی بود.

104
00:06:17,583 --> 00:06:20,792
فکر کردم «عالی» شد، «ما انجامش دادیم!

105
00:06:21,750 --> 00:06:24,518
ما ثابت کردیم داستانمان ارزش دارد.

106
00:06:24,542 --> 00:06:27,375
اکنون قرار است همه چیز تغییر کند.»

107
00:06:30,042 --> 00:06:32,976
اما دیدم خیلی کم این اتفاق افتاد.

108
00:06:33,000 --> 00:06:35,101
هیچ تحولی وجود نداشت.

109
00:06:35,125 --> 00:06:38,726
هیچکس در صنعت عجلهای
برای گفتن داستانهای بیشتر

110
00:06:38,750 --> 00:06:44,625
دربارهی مخاطبی که گرسنه و مشتاق بود
تا پول بدهد و آنها را ببیند نداشت.

111
00:06:46,792 --> 00:06:50,750
چهار سال بعد، وقتی قرار شد
«بتی زشت» را بازی کنم،

112
00:06:51,750 --> 00:06:54,851
دیدم دوباره همان پدیده اتفاق افتاد،

113
00:06:54,875 --> 00:06:58,976
«بتی زشت» در نخستین اجرا برای ۱۶ میلیون
ببینده در امریکا پخش شد

114
00:06:59,000 --> 00:07:03,208
و در اولین سال خودش 
نامزد ۱۱ جایزهی Emmy شد.

115
00:07:04,792 --> 00:07:09,226
(تشویق)

116
00:07:09,250 --> 00:07:13,601
اما علیرغم موفقیت «بتی زشت»،

117
00:07:13,625 --> 00:07:17,059
اجرای تلویزیونی دیگری نخواهد بود

118
00:07:17,083 --> 00:07:19,434
که با نقش اول یک بازیگر زن لاتین تبار

119
00:07:19,458 --> 00:07:22,083
به مدت هشت سال در تلویزیون امریکا پخش شود.

120
00:07:24,667 --> 00:07:26,601
۱۲ سال شده است

121
00:07:26,625 --> 00:07:30,226
از زمانی که من اولین
و تنها لاتینتباری باشم

122
00:07:30,250 --> 00:07:33,208
که در دستهی نقش اول
برندهی جایزهی Emmy شوم.

123
00:07:34,333 --> 00:07:36,684
این یک نقطهی افتخار نیست.

124
00:07:36,708 --> 00:07:39,226
این نقطهی ناامیدی عمیق است.

125
00:07:39,250 --> 00:07:42,018
نه به این دلیل که جوایز 
ارزش ما را تعیین میکنند،

126
00:07:42,042 --> 00:07:45,851
اما به این دلیل که کسی را که
ما میبینیم در دنیا موفق میشود

127
00:07:45,875 --> 00:07:48,601
به ما میآموزد خودمان را چگونه ببینیم،

128
00:07:48,625 --> 00:07:51,226
چگونه در مورد ارزشمان فکر کنیم،

129
00:07:51,250 --> 00:07:53,934
چگونه در مورد آیندهمان رویاپردازی کنیم.

130
00:07:53,958 --> 00:07:55,893
و هر زمان که به آن شک میکنم،

131
00:07:55,917 --> 00:08:01,018
دختر کوچکی که در سوات ولی پاکستان
زندگی میکرد به یاد میآورم.

132
00:08:01,042 --> 00:08:03,934
و به نحوی دیویدیهایی به دستش رسید

133
00:08:03,958 --> 00:08:05,934
از یک برنامهی تلویزیونی امریکایی

134
00:08:05,958 --> 00:08:09,708
که او در آن رویای نویسنده شدن خودش را دید.

135
00:08:11,250 --> 00:08:14,768
مالالا در زندگینامه شخصی خودش نوشت،

136
00:08:14,792 --> 00:08:16,643
«من به روزنامهنگاری علاقمند شدم

137
00:08:16,667 --> 00:08:20,018
بعد از دیدن اینکه چگونه کلمات خودم
میتوانند تفاوت ایجاد کنند

138
00:08:20,042 --> 00:08:24,018
و همچنین بعد از تماشا کردن
فیلم «بتی زشت»

139
00:08:24,042 --> 00:08:27,059
در مورد زندگی در یک مجلهی امریکایی.»

140
00:08:27,083 --> 00:08:34,143
(تشویق)

141
00:08:34,167 --> 00:08:37,893
۱۷ سال از کارم،

142
00:08:37,917 --> 00:08:43,183
شاهد قدرتی که صداهایمان دارند بودهام

143
00:08:43,207 --> 00:08:46,250
وقتی میتوانند در فرهنگ حضور پیدا کنند.

144
00:08:47,292 --> 00:08:48,934
آن را دیدهام.

145
00:08:48,958 --> 00:08:51,684
آن را زندگی کردهام،
همهی ما آن را دیدهایم.

146
00:08:51,708 --> 00:08:54,893
در سرگرمی، در سیاست،

147
00:08:54,917 --> 00:08:58,726
در کسبوکار، در تغییر اجتماعی.

148
00:08:58,750 --> 00:09:03,375
نمیتوانیم آن را انکار کنیم-- 
حضور داشتن امکان را بوجود میآورد.

149
00:09:04,917 --> 00:09:06,934
اما در ۱۷ سال گذشته،

150
00:09:06,958 --> 00:09:09,726
همان بهانهها را نیز شنیدهام

151
00:09:09,750 --> 00:09:13,643
که چرا بعضی از ما میتوانند 
به حضور در فرهنگ دسترسی پیدا کنند

152
00:09:13,667 --> 00:09:15,208
و بعضی از ما نمیتوانند.

153
00:09:17,042 --> 00:09:18,768
داستانهای ما مخاطب ندارند،

154
00:09:18,792 --> 00:09:22,184
تجارب ما در مسیر اصلی منعکس نمیشوند،

155
00:09:22,208 --> 00:09:25,958
صداهای ما یک ریسک مالی بسیار بزرگ هستند.

156
00:09:27,625 --> 00:09:30,226
تنها چند سال پیش، وکیلم تماس گرفت

157
00:09:30,250 --> 00:09:33,226
تا توضیح دهد چرا نمیتوانم
نقشی در یک فیلم بگیرم.

158
00:09:33,250 --> 00:09:35,226
او گفت، «آنها تو را دوست داشتند

159
00:09:35,250 --> 00:09:38,893
و آنها واقعا، واقعا میخواهند
بازیگران متنوعی بگیرند،

160
00:09:38,917 --> 00:09:44,417
اما اگر آنها نقش سفید را اول انتخاب نکنند
فیلم از نظر مالی مدیریت نمیشود.»

161
00:09:46,708 --> 00:09:49,393
او این پیام را با قلبی شکسته رساند

162
00:09:49,417 --> 00:09:53,250
و با لحنی که میگفت «من میدانم
این شرایط چقدر افتضاح است.»

163
00:09:54,667 --> 00:10:00,601
اما با این وجود، مثل صدها بار قبل،

164
00:10:00,625 --> 00:10:02,875
من سرازیر شدن اشک را
روی گونههایم احساس کردم.

165
00:10:03,875 --> 00:10:07,934
و درد سوزناک رد شدن در من بالا آمد

166
00:10:07,958 --> 00:10:10,268
و سپس صدای شرمندگی من را سرزنش میکرد،

167
00:10:10,292 --> 00:10:13,833
«تو یک زن بالغ هستی،
به خاطر یک کار گریه نکن.»

168
00:10:15,208 --> 00:10:19,268
برای سالها من درگیر این پروسهی پذیرش
شکستهایم به عنوان شکست خودم بودم

169
00:10:19,292 --> 00:10:23,333
و سپس احساس شرمندگی عمیق
که نتوانستم بر موانع غلبه کنم.

170
00:10:24,750 --> 00:10:26,458
اما این بار، صدایی جدید شنیدم.

171
00:10:27,750 --> 00:10:30,792
صدایی که گفت، «من خستهام.

172
00:10:31,917 --> 00:10:33,559
دیگر به اندازه کافی کشیدهام.»

173
00:10:33,583 --> 00:10:35,184
صدایی که فهمید

174
00:10:35,208 --> 00:10:39,500
اشکها و درد من
برای از دست دادن یک کار نبود.

175
00:10:40,417 --> 00:10:44,101
آنها در واقع در مورد چیزی بود
که در مورد من گفته میشد.

176
00:10:44,125 --> 00:10:48,018
چیزی که در مورد کل زندگی من گفته شده بود

177
00:10:48,042 --> 00:10:51,018
توسط مسئولان و تولید کنندگان

178
00:10:51,042 --> 00:10:54,059
و کارگردانان، و نویسندهها،
و نمایندهها و مدیران

179
00:10:54,083 --> 00:10:57,018
و معلمان و دوستان و خانواده.

180
00:10:57,042 --> 00:10:59,667
که من انسان کم ارزشی بودم.

181
00:11:00,750 --> 00:11:04,351
من فکر میکردم کرم ضدآفتاب
و اتوی صاف کنندهی مو

182
00:11:04,375 --> 00:11:08,458
باعث تغییر در این سیستم ارزشی
تثبیت شده میشود.

183
00:11:10,500 --> 00:11:13,434
اما چیزی که در آن لحظه تشخیص دادم

184
00:11:13,458 --> 00:11:19,226
این بود که من در واقع هیچوقت
از سیستم نمیخواستم که تغییر کند.

185
00:11:19,250 --> 00:11:24,833
از او میخواستم که به من اجازهی
ورود بدهد و آنها با هم یکسان نیستند.

186
00:11:26,375 --> 00:11:29,393
من نمیتوانستم چیزی که سیستم
در مورد من اعتقاد داشت را تغییر دهم

187
00:11:29,417 --> 00:11:32,417
درحالیکه به چیزی که سیستم 
در مورد من اعتقاد داشت باور داشتم.

188
00:11:33,458 --> 00:11:34,934
و من اینکار را کردم.

189
00:11:34,958 --> 00:11:36,851
من، مثل همه ی اطرافیانم،

190
00:11:36,875 --> 00:11:42,625
باور داشتم که برای من امکان ندارد 
آنگونه که هستم در رویایم باشم.

191
00:11:43,625 --> 00:11:47,250
و سعی کردم خودم را مخفی کنم.

192
00:11:50,250 --> 00:11:54,684
چیزی این کار برای من آشکار کرد
این بود که این ممکن است

193
00:11:54,708 --> 00:11:59,726
که شخصی باشم 
که واقعا میخواهد تغییر را ببیند

194
00:11:59,750 --> 00:12:05,667
درحالی که شخصی بودم که اقداماتش
شرایط را همانطور که بود نگه میداشت.

195
00:12:08,500 --> 00:12:12,059
و این باعث شد باور کنم که تغییر قرار نیست

196
00:12:12,083 --> 00:12:15,018
با تشخیص دادن آدم خوب از بد اتفاق بیفتد.

197
00:12:15,042 --> 00:12:17,851
آن مکالمه همه ما را از دردسر آسوده میکند.

198
00:12:17,875 --> 00:12:20,375
چون بیشتر ما هیچکدام از آنها نیستیم.

199
00:12:21,500 --> 00:12:23,101
تغییر خواهد آمد.

200
00:12:23,125 --> 00:12:25,059
وقتی هر کدام از ما شجاعت را داشته باشد

201
00:12:25,083 --> 00:12:29,309
تا ارزشها و اعتقادات بنیادیمان را
مورد سوال قرار دهد.

202
00:12:29,333 --> 00:12:34,542
و هر کاری لازم است انجام دهد تا اقداماتمان
به بهترین خواستههایمان منتهی شوند.

203
00:12:36,542 --> 00:12:39,601
من فقط یکی از میلیونها نفری هستم

204
00:12:39,625 --> 00:12:43,476
که به من گفته شده برای رسیدن به آرزوهایم،

205
00:12:43,500 --> 00:12:45,684
برای به اشتراک گذاشتن استعدادم با دنیا

206
00:12:45,708 --> 00:12:48,833
باید در مقابل این واقعیت 
که چه کسی هستم مقاومت کنم.

207
00:12:50,042 --> 00:12:53,851
من به عنوان یک نفر، آمادهام
تا دست از مقاومت کردن بردارم

208
00:12:53,875 --> 00:12:58,625
و شروع کنم به وجود داشتن
به عنوان خودِ کامل و اصلیام

209
00:13:00,417 --> 00:13:03,059
اگر میتوانستم برگردم و چیزی بگویم

210
00:13:03,083 --> 00:13:07,559
به آن دختر نه ساله که در خلوتگاه میرقصید،
و رویاپردازی میکرد،

211
00:13:07,583 --> 00:13:09,101
میگویم،

212
00:13:09,125 --> 00:13:11,250
هویت من مانع من نیست،

213
00:13:12,292 --> 00:13:14,250
هویت من ابرقدرت من است.

214
00:13:15,250 --> 00:13:17,601
زیرا واقعیت این است،

215
00:13:17,625 --> 00:13:19,708
من آن شکلی هستم که دنیا هست.

216
00:13:20,667 --> 00:13:23,643
شما آن شکلی هستید که دنیا هست.

217
00:13:23,667 --> 00:13:28,768
روی هم، ما شکلی هستیم که دنیا هست.

218
00:13:28,792 --> 00:13:31,893
و برای اینکه سیستمهای ما
آن را منعکس کنند،

219
00:13:31,917 --> 00:13:34,875
آنها مجبور نیستند واقعیتی جدید ایجاد کنند.

220
00:13:35,833 --> 00:13:39,375
آنها فقط باید از مخالفت با سیستمی که
از قبل در آن زندگی میکنیم دست بردارند

221
00:13:40,667 --> 00:13:41,934
متشکرم.

222
00:13:41,958 --> 00:13:46,458
(تشویق)